Hoofdpijn is te genezen
Wegenbelasting voor de wegen
Sanapirin 3 goede
In Rochester, het merkwaardige stadje in
Minnesota, waar men bijna evenveel rol
stoelen als auto's aantreft, wees men mij de
eigenaar van een sigarenwinkeltje met de
opmerking Dat is hoofdpijn-Harry. De
vijf-en-vijftigjarige, die lachend en goed
gehumeurd zijn klanten bediende, zag er
allerminst als een hoofdpijnlijder uit. Maar
tien jaar geleden was hij een wrak, voort
durend gekweld door stekende, borende,
kloppende en brandende pijn aan de rech
terzijde van zijn hoofd. Een aanval duurde
meestal twee tot drie uur, dan was hij over
maar met de nauwkeurigheid van de zon
kwam hij de volgende ochtend weer terug.
Harry bofte. Dr Bayard T. Horton was in
Jat jaar 1939 juist een substantie op het
ipoor gekomen, die door zieke cellen in het
iloed werd gebracht. Dat was de histamine,
oor Horton op zijn colleges „hoofdpijn-
|if" genoemd.
Toen Harry zijn toestand aan de dokter
ad uitgelegd, zei dr Horton „Op het
igenblik hebt u geen hoofdpijn. Ik zal u een
spuitje geven. Vermoedelijk hebt u dadelijk
nog erger hoofdpijn dan anders. Als dat ge
beurt, begint u dan niet te jammeren, maar
Ie jubelen, want dat betekent, dat wij u
unnen genezen". Het gekreun van de pa
tient even later bewees, dat het spuitje
werkte. De histamine-oplossing veroor-
aakte razende hoofdpijn.
Zes weken later was Harry genezen.
Door dagelijkse injecties met doses hista
mine, die allengs groter werden, maar
Steeds beneden de dosis bleven die hoofd
lijn veroorzaakte, werd de patient lang
zamerhand immuun gemaakt tegen de his-
amine in zijn bloed. Dit medische wonder
wekte destijds bij de vele hoofdpijnlijders
in alle delen der wereld een voortijdige
loop. Want een te veel aan histamine is
weliswaar een veelvuldigeoorzaak van
loofdpijn, maar geenszins de enige. In de
neeste gevallen is hoofdpijn een symptoom
ran een andere lichamelijke stoornis.
Sinds Dr Horton begon met zijn histami-
e-proeven, heeft de medische wereld zich
Iruk beziggehouden met de bestudering
an de „allemans-ziekte". Vroeger had men
:ich nooit erg dik gemaakt over hoofd
lijn daaraan was nog nooit iemand dood
legaan. De klachten uit de zakenwereld
eidden echter tot de oprichting van speciale
aboratoria en onderzoekingscentra, waar
len oorzaak en genezing van hoofdpijn be-
tudeert. De pioniers op dit gebied waren
r Harald Wolff en dr Bronson Ray van
en Newyorks ziekenhuis, die tussen 1940
n 1948 aan de hand van duizenden waar-
lemingen en onderzoekingen vaststelden,
at er niet minder dan 208 soorten hoofd
lijn bestaan en dat ieder daarvan een spe-
iale behandeling vereist. Tegenwoordig is
igenlijk elke soort hoofdpijn te genezen,
laar die genezing is in de meeste gevallen
leen mogelijk na een pijnlijk nauwkeurige
iagnose en door grondige speciale behan-
eling.
De doctoren, die het onderwerp speciaal
estudeerd hebben, zijn verwoede tegen-
tanders van alle „hoofdpijn-poeders", die
s spécialité's in de handel worden ge-
racht.
Eén van de belangrijkste resultaten van
et onderzoek is misschien wel geweest,
lat is komen vast te staan, dat in vele ge-
allen psychische oorzaken een rol, zo niet
e enige rol spelen. Prof. Edward Weiss
eeft gevallen gerapporteerd, waarbij niet
leen chronische hoofdpijn, maar zelfs
crhoogde bloeddruk genezen werd, nadat
t patient de kans had gekregen zich te
tvrijden van een drukkende psychische
ist. Een andere patient, die altijd hoofdpijn
teeg, als hij bij daglicht van zijn werk naar
lis kwam, werd genezen, toen gebleken
as, dat zijn tocht hem voerde langs 'n stuk
nd, dat hem sterk deed denken aan Nor-
andië, waar hij tijdens de oorlog een lichte
lofdwond had opgelopen. Niet altijd is de
aak zo eenvoudig.
Dr Wolff heeft ook geconstateerd dat er
tgesproken hoofdpijn-typen bestaan. Dit
a meestal zeer consciëntieuze mensen, die
alles, wat zij doen, een hoge mate van
ilmaaktheid willen bereiken. De angst
Jtseling te kort te schieten of het gestelde
iel niet te bereiken, kwelt hen. Zo leed
ia beroemd Amerikaans advocaat altijd
'i barstende hoofdpijn op de dag voor die,
'larop hij een belangrijk pleidooi moest
iden een bekende schilder kreeg een
'kige aanval van migraine, als hij een
ader goede critiek op zijn werk las. Deze
Xifdpijn-typen hebben vooral op vrije
'jen en in de vacantie hoofdpijn. Zij kun-
eenvoudig niet leven zonder hun werk;
hebben de druk van plicht en taak nodig,
t behandeling van deze patiënten begint
mee, dat men hun duidelijk maakt, dat
beroep niet alles is, dat er niet alleen in
succes geluk ligt. Dr Wolff geeft hun de
raad 25 van hun werk prijs te geven, één
of andere liefhebberij te entameren en in
hun vrije tijd echt lui te zijn.
Natuurlijk is het ook niet zo, dat elke
hoofdpijn te wijten is aan een psychische
oorzaak. Een meisje b.v. beweerde, dat zij
hoofdpijn had, sinds haar verloofde haar in
de steek had gelaten. De doctoren vonden
het echter toch gewenst de patiente ook li
chamelijk te onderzoeken en toen ontdek
ten zij het begin van een gezwel in de
hersenen.
De eerste echte hoofdpijn-kliniek werd
in 1944 gevestigd in het Newyorkse Mon-
tefiore-ziekenhuis, dat zich speciaal toelegt
op de behandeling van chronische zieken.
Dr Arnold P. Friedman en H. Houston
Merritt schreven aan alle ziekenhuizen in
het land, of zij hun „hopeloze hoofdpijn
patiënten' naar hen wilden toesturen. Se
dert dien hebben honderden hopeloze pa-
tienten hier hulp gevonden.
De Amerikaanse artsen hebben zich ook
bezig gehouden met de vraag, waarom men
sen, die vaak hoofdpijn hebben, veel min
der snel naar een dokter gaan dan mensen
met andere kwalen. Onderzoekingen heb
ben uitgewezen, dat ongeveer een derde
van alle hoofdpijn-patienten zichzelf poogt
te cureren. Ofwel, omdat zij van mening
zijn, dat „het eigenlijk niets is", ofwel om
dat zij bang zijn, dat een grondige diagnose
een onaangename waarheid over hun ge
zondheid aan de dag zou kunnen brengen.
De hoofdpijnspecialisten wijzen erop, dat
ongeveer de helft van de patiënten, die ten
slotte toch maar naar hen toekomen, bang
zijn, dat zij een gezwel in de hersenen heb
ben. In de werkelijkheid is zulk een gezwel
slechts heel zelden de oorzaak. Ook is de
oorzaak bijna nooit gelegen in „slechte
ogen" of „ingewandsstoornissen", die door
het publiek als de voornaamste schuldigen
worden gebrandmerkt. Tot voor kort wa
ren hoofdpijnen eenvoudig nog „terra in
cognita" in de atlas der medische weten
schap. Maar de eerste pogingen om deze
„allemans-kwaal" te lijf te gaan, hebben
ongetwijfeld succes gehad.
Zal nieuwe regering een andere koers kunnen bepalen
(Van onze economische medew.)
In het jaarverslag van de Ned. Spoor
wegen werd er al eens opgewezen, dat
de verschijning van de bromfiets op de
weg het aantal treinreizigers vermin
derde. Hiermee werd niet alleen voor
de spoorwegen een probleem opge
worpen, maar dit verschijnsel had
vooral gevolgen voor ons wegennet,
dat zich onmogelijk plotseling kon aan
passen.
Aanvankelijk werd er niet zoveel aan
dacht aan besteed maar nu het aantal
van deze lichte motorrijtuigen onge
veer een kwart millioen bedraagt,
dient men zich voor deze factor toch
wel te interesseren. Wij staan voor de
moeilijkheid, dat onze bevolking nog
steeds snel toeneemt, dat het auto- en
rijwielverkeer steeds intensiever wordt
en dat er een nieuwe categorie weg
gebruikers is bijgekomen.
Nu wordt er wel niet zoveel geklaagd
over de kwaliteit van onze wegen,
want wij kunnen de vergelijking met
het buitenland gemakkelijk doorstaan,
maar daarmee is de zaak niet afge
daan. Zou dit dichtst bevolkte land
van Europa een beslist onvoldoende
wegennet krijgen, dan leidt dat tot des
organisatie. Men kan hier geen ver
gelijking treffen met Duitsland of
Frankrijk, omdat men daar veel minder
gebruik maakt van lichte vervoers
middelen, zoals fiets en bromfiets.
De veiligheid op de weg wordt in Neder
land zeer bevorderd door het bestaan van
de verkeersbonden. Wat deze organisaties
voor de weggebruikers in de loop der jaren
hebben gepresteerd is niet in cijfers uit te
drukken. Maar ook hier hebben de moge
lijkheden grenzen. Het aantal borden op de
wegen neemt steeds toe. Veel van die bor
den geven zwakke punten aan op de wegen.
Zij vormen hulpmiddelen doch het gevaar
op de weg wordt er niet minder door. Zijn
onze wegen op de duur voorzien van zoveel
aanwijzingen en waarschuwingen, dat men
door de bomen het bos niet meer ziet, dan
verslapt ook de aandacht voor de aanwij
zingen van onze touristenorganisatie. Dat
is ook een ernstig gevaar.
In de jaarvergadering van de A.N.W.B.
heeft voorzitter Zimmerman onomwonden
er op gewezen, dat onze overheid de weg
gebruikers in de steek laat. Hij noemde het
offer van 1000 doden en ruim twintig
duizend gewonden per jaar veel te groot
als prijs voor de bezuiniging op de ver-
keersuitgaven. Al die doden en gewonden
veroorzaken een schade van 90 tot 100 mil
lioen per jaar.
Het is algemeen bekend, dat de wegge
bruikers per jaar meer dan tweehonderd
millioen aan belasting betalen teneinde de
overheid in staat te stellen de wegen te on
derhouden en te verbeteren. Ruim drie
kwart van dit bedrag wordt voor andere
doeleinden besteed.
Meer dan 700 doden per jaar.
Onze burgers moeten worden beschermd
tegen oorlogsgevaar. Daar worden milliar-
den aan besteed. Het oorlogsgevaar is
ernstig, dreigend, maar mogelijk afwend-
baar. Het gevaar op de weg bedreigt ons
echter elke dag opnieuw en kan met de mil-
lioenen die daarvoor bestemd zijn, worden
afgewend, respectievelijk sterk geredu
ceerd. De heer Zimmerman berekende dat
het aantal ongelukken tot 15 a 20 pet van
de hedendaagse cijfers kan worden terug
gebracht wanneer een aantal gewone we
gen in ons land door autosnelwegen zou
worden vervangen.
Dat zou betekenen dat 700 a 800 mensen
per jaar de dood vinden omdat de gelden
voor onze wegen niet op de juiste wijze
worden besteed. Wat baat het ons, indien
wij ons leven tegen de oorlog beschermen
en anderzijds honderden doden per jaar op
de weg offeren Bovendien moet men zich
afvragen of de aanleg van een groter aan
tal brede autowegen niet mede aan militaire
doeleinden ten goede komt.
Naast deze kapitaal-vragende objecten
weet de A.N.W.B. nog tientallen punten op
onze wegen aan te wijzen waar met betrek
kelijk weinig kosten de situatie aanzienlijk
kan worden verbeterd. Wanneer door deze
verbeteringen de honderd millioen schade
per jaar tot de helft kan worden terugge
bracht dan ligt de conclusie voor de hand,
dat hier zelfs financiële baten aan verbon
den zijn.
De nieuwe regering.
Onze weggebruikers zijn over 't algemeen
bereid voor een goede conditie van ons
wegennet aanzienlijke offers te brengen.
Zuigt men van overheidswege die offers
weg naar andere kassen, dan is hier alleen
een oplossing te vinden door een gewijzig
de overheidspolitiek.
Een nieuw ministerie vangt weldra zijn
werkzaamheden aan. Er is een nieuw re
geringsprogramma opgesteld en in Septem
ber komt de nieuwe begroting aan de orde.
Ongetwijfeld zullen er flinke bedragen
worden uitgetrokken voor openbare wer
ken. Onontwikkelde gebieden zullen onder
meer worden aangepast aan de eisen van
het moderne economische leven. Er zijn
verschillende wegen in ons land, die onder
deze gebieden vallen.
Toenemende industrialisatie betekent toe
nemend verkeer. Grotere bevolking be
vordert de drukte op de weg. Het reeds
aanwezige bromfietsprobleem vraagt om
een oplossing. Ook de toenemende inspan
ning van de verenigingen voor vreemde
lingenverkeer om meer buitenlanders tot
een vacantie in Nederland te verlokken,
heeft tot gevolg dat ons wegennet zwaarder
zal worden belast. De Nederlandse Spoor
wegen zitten met de moeilijkheid dat bij
intensivering van het treinverkeer verschil
lende overwegen bijna voortdurend geslo
ten zullen moeten zijn...
Al deze factoren vragen om meer aan
dacht en geld voor onze wegen, die in hun
huidige toestand elk jaar nog duizenden
ongelukkig maken. Moge onze nieuwe re
gering er alle aandacht aan besteden.
FILMNIEUWS.
SPORTNIEUWS.
JACHT OP DE SCHELDE VERGAAN?
ZOMER
De oude dichter die eens kloeg, hoe koud de Meimaand soms kan zijn
Beleefde zeer waarschijnlijk een Oogstmaand met heel veel zonneschijn.
Had hij Augustus zo gekend, zaals wij thans beleven,
Dan had hij deze zeer gewis, de naam vun Maart gegeven
Het regenthagelt en zelfs ijs valt uit de donk're luchten,
En menige vacantiegast slaakt diepe, zware zuchten.
De buien plensen neer alsof de Zomer reeds weer is geweken
t Is kil en guur, echt najaars weer en wind uit alle streken.
Maar tussendoor de buien tracht de boer z'n oogst te roven
Omdat hij onverzettelijk in d'uitkomst blijft geloven
Zo zij hij ons tot voorbeeld om de tijd goed uit te kopen,
En ondanks tegenspoed of scha, vertrouwend blijven hopen!
geneesmiddelen in elk tt4ablet.
Niet. méér, want o-verdaadiischaadh
Geest en lichaam worden er door
v®<rkjfifik.t en pijne'o vej^JWijnf n
KINDERFILM
Aanstaande Zaterdag, aan het eind van de va-
cantieperiode, geeft onze plaatselijke bioscoop nog
maals een kindervoorstelling, zoals ook aan het
begin van de vacantie aan de jeugd was beloofd.
Nu staat de grappige sprookjesfilm ,De To
vermannetjes" op het programma, en ook deze keet
zullen de jongens en meisjes ongetwijfeld weer
enkele uurtjes volop kunnen genieten van dit
sprookje in beeld.
Voor verdere bijzonderheden verwijzen wij n-aar
de desbetreffende advertentie elders in dit blad.
J. BOOIJ WON DE 800
Athletiek
METER.
Op in Bieme (B) gehouden athletiekwedstrij-
strijden wist onze stadgenoot J. Booy een fraai re
sultaat te behalen door op de 800 meter de eerste
plaats te bezetten. D. Haak, eveneens een A.S.V.-
lid wist op de 1000 meter de tweede plaats te be
zetten.
Zwemmen
20 JAAR „BRUINVIS"
De Bruinvis te Sas van Gent zal dit jaar vaar
20-jarig bestaan vieren, en de feestavond, die ieder
jaar traditie is na de „Ronde van Sas" zal nutot
een jubileumavcnd uitgroeien., met een cabaretpro
gramma voor leden en introducéés.
De „Ronde van Sas" zal dit jaar gehouden worden
op Zaterdag 6 September en men verwacht hier
voor een flinke internationale belangstelling.
Door een douaneboot zijn Woensdagmorgen bij
Bath uit de Schelde opgehaald de lijken van een man
en van een vrouw. Uit de kleding meent men te
moeten opmakken, dat beiden oopvarenden waren
van een zeiljacht.
Men vermoedt, dat jl. Vrijdag bij, het toel
plotseling opkomende stormweer een jachtje op
de Schelde is vergaan en dat de opvarenden daar
bij zijn verdronken. Dit te meer daar een beurt
schipper heeft gerapporteern, dat voor het noodweer
een jachtje voor hem uitvoer, dat hij na het tijdens
het noodweer uit het oog te hebben verloren, na de
storm niet meer heeft terug gezien.
Aangezien op de slachtoffers geen papieren zijn
gevonden en geen berichten over het vermissen van
een jachtje zijn binnengekomen, tast men aangaande
de identiteit van de verongelukten nog geheel in
het duister.
Nader vernemen wij nog, dat het verloop van
het drama thans ten volle bekend is:
Drie Belgen vonden de dood in de golven, nadat
het jacht van een der slachtoffers,, de 41-jarige
B. E. v. d. Brandt uit Antwerpen, was gekapseisd.
Zijn 36-jarige vrouw en haar vader kwamen even
eens om het leven. Het lijk van de vader spoelde
aan op Belgisch gebied.
