AXELSCHE SE COURANT Geheime dienst GOUDLAND Zilvermijn in gootsteenput SANAPIRIN jaagt kou en pijn uit Uw body. Overtreft alles HET VERGETEN /TT NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie: AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel 56§ Hocidredactie: T. C. VINK-van VESSEM feuilleton. door H. W. van Brakel WELVERZORGDE HANDEN in elk jaargetij Hamea-Gelei Frankering bij Abonnement Axel. ZATERDAG 6 OCTOBER 1951 66e JAARGANG No. 2 Abonnements prijs i Losse nummers Kwartaal abonnement Axel binnen de kom ti Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indtö fl. Buitenland fl. I - «bs——li iiiii—i suf iriiFw—iii mmihm imi i Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per ra.m. Kleine Ad verteut 1 én ln.uxlmum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent.. Iedere regel meer 12 cent extra. li. Iwan de Verschrikkelijke, de Russische despoot, stichtte reeds een spionnage-afdeling, de Opri- tschina, die leger en burgerij in toom moest hou den. Later viel die taak ten deel aan Benken dorff's Gendarmerie, onder Nicolaas II werkte de Ochrana Maar toen de Bolsjewisten het heft in hand»" kregen, gebruikte Lenin terstond de Tsjeka als instrument om zijn gezag te handhaven. Onder de r.amen Gepeoe, N.K.V.D. en M.V.D. is deze Russische geheime dienst, eens het werktuig van despotische Czaren, tot op de huidige dag blij ven bestaan Nicolaas I, Czaar aller Kussen, was een som ber, wantrouwend en heerszuchtig man. Zijn voorganger, Napoleon's grote tegenstander Alex ander I Romanoff, hield cr liberale denkbeelden op na. Nicolaas moest daarvan niets hebben. Toen dan ook een groep, bekend als de Dekabrister., bestaande uit officieren en intellectuelen, via een opstand probeerde de liberale gedachte te doen zegevieren, zorgde Nicolaas er voor, dat die op stand met ijzeren hand werd onderdrukt en vele Dckabristen eindigden hun leven aan de galg of in Siberië. Dat zoiets kon gebeuren, verontrustte Nico laas en hij besloot zijn Russen goed in de gaten te laten houden. Hij wist zijn mensen goed te kiezen. Zoals hij eens een huzaren-officier had benoemd tot president van de Heilige Synode, omdat deze, die zijn huzaren zo goed wist te drillen, ook met „monniken en papen" wel raad zou weten, zo koos hij zich thans Graaf Benken- dorff en belastte hem met het commando over een nieuw op te richten corps, de Gendarmerie. Rowan vertelt in zijn standaardwerk „History of Secret Service" hoe Benkcndorff, ter audiëntie gaande bij zijn keizerlijke meester, probeerde van deze enkele i ader einstructies los te krijgen. Maar Nicolaa. trok met theatraal gebaar een hagelwitte zai-doek uit zijn zak en bood die Ben kcndorff aan. „Droog de tranen der verdrukten" sprak hij, ,",en moge Uw consciëntie even blank blijven alS dit linnen". Waarop, zoals Rowen ironisch opmerkt, Ben- keódorff, die aan een half woord genoeg had, erstond begon zorg te dragen voor een grote ihare van verdrukten en een niet te stelpen y anenvloed k Wanneer deze geheime politiemacht aan het werk gaat, draagt dat werk het stempel van de bureaucratie In politieke processen geschiedde al tijd de gehele rechtspleging schriftelijk, de be klaagde kreeg noch zijn aanklager, noch zijn ver dediger te zien. Dit bracht natuurlijk geweldige vertragingen en een nog geweldiger papierlawine met zich mee en stempelde ook het werk van de geheime politie. De agenten van deze dienst hebben het dan ook buitengewoon druk met het schaduwen van 47) Het cabaret „La Cigale", eigendom van Jules Péroux, beter bekend als Jules „met de handjes", was een \an die derderangs tingeltangels, voorna melijk bezocht door hen, die aan de zelfkant van het leven stonden. Het was hier, dat monsieur Maurice regelmatig voor „zaken" placht te komen en immer een grote kring van vrienden en bewonderaars aantrof, hoofd zakelijk bestaande uit de bloem der Parijse onder wereld. Zijn legendarische lichaamskracht en veel zijdigheid" hadden hem tot afgod gemaakt van allen, wier werkzaamheden het daglicht niet kon den verdragen, of van hen, die een advies wil den hebben, alvorens zich in een gedurfd en ge vaarlijk avontuur te storten. En het waren niet alléén mannen, die zich tot hem wendden oin hulp of raad. Maurice begaf zich regelrecht naar de bar, links in de zaal, waar Jules Péroux druk doende was de serveerbladen met dranken te controleren, die door een paar zeer opzichtige dienstertjes werden rondgebracht. Het merendeel der bezoe kers zat aan tafeltjes, rond het midden van het altje gegroepeerd, waar een klein podium de tisten gelegenheid bood hun kwaliteiten te de- onstreren. allerlei „verdachte" personen. De kleinste klei nigheid ontsnapt niet aan hun aandacht. Men weet in welk costuum de aldus geschaduwde des morgens zijn woning verliet, met wie hij heeft gepraat, in welk huurrijtuig hij heeft gereden en in welke winkel hij sigaren heeft gekocht. Nie mand. die niet het risico loopt, dat op een goede dag de spionnen van de geheime dienst zijn gangen volgen en op een kwade dag de aan zegging krijgt om binnen 24 uur naar een onher bergzame plaats in Siberië te vertrekken als hij niet zonder vorm van proces wordt opgepakt en ondergebracht in de beruchte duistere kaze matten van de Peter- en Paulsvesting,. die bij vloed onder water lopen.'..'; Nicolaas I, heeft dank zij of ondanks deze acti viteit van zijn geheime politiemacht, zijn leven op Nzijn bed kunnen beëindigen, maar zijn op volger Alexander II, bekend als „de bevrijder der iijfeigencn" moest van al dit ondergrondse ge doe niets hebben. Hij probeerde het zonder ge heime politie. Maar hij wordt het slachtoffer van zijn liberale denkbeelden. De verdrukte Polen zien ook in hem de tyran en plegen een aanslag. De kozakken van zijn escorte vallen dood en ge wond ter aarde. Alexander stapt dapper uit zijn rijtuig om te zien hoe het met zijn soldaten gaat. Dan valt hij zelf..;;; Zijn opvolger heeft zijn les geleerd en ver dubbelt meteen de activiteit der geheime politie en dan komt de Ochrana, de geheime staatspolitie in actie, die vooral berucht is geworden door het veelvuldig gebruik van agents-provocateurs. In het keizerlijke Rusland vindt men dan in alle steden de geheime revolutionnaire genoot schappen, waarin vooral de studenten een zeer grete en belangrijke rol spelen. In die genootschappen worden de agents-provo cateurs „geplant", zij maken alle beraadslagin gen mee, spelen vaak zelfs een leidende rol, om op het juiste moment de samenzweerders aan dc politie over te leveren. Berucht is als zodanig geworden Azeff, één der „azen" van dc Ochrana, maar ook één der meest vooraanstaande revolutionnaire leiders, een koel bloedig en fanatiek terrorist, wiens dubbelleven een psychologische studie waard zou zijn. Azeff levert zonder enig gewetensbezwaar zijn mede-samenzweerders aan de politie uit, weet zelf buiten verdenking te blijven en strijkt een alles zins behoorlijk Judasloon op maar Azeff steekt ook geen hand uit om het door hem zelf op touw gezette complot tegen de gehate minister Plehve te ontmaskeren en als Plehve door terro risten wordt gedood, wrijft hij zich de handen en noemt het de wraak voor Kisjenev, waar op aanstichten van deze minister een schrikkelijke Jodenprogrom heeft plaats gehad. Lenin, de revolutionaire leider, komt eerst na zijn greep naar de macht met een schok tot „Ah, monsieur Maurice." Jules Péroux kwtm snel achter de tapkast vandaan, zichtbaar vereerd met de komst van de avonturier. „Wat kan voor U doen? Een rustig zitje? „Je bent een gedachtenlezer, Jules," merkte Maurice lachend op. „Ja, ik wil rustig zitten en toch ook wat zien." „Loge no. 3 is nog vrij. Neemt U die maar. Ik zal twee van de vier stoelen laten weghalen, dan kunt U ten minste rustig zitten en komt er niemand meer bij. De prijs blijft hetzelfde. U weet voor monsieur Maurice heb ik graag wat over". „Uitstekend. Eh, laat ons een fles goed ge koelde champagne brengen. Maar denk er om, de beste die in huis is, papa." „U zult tevreden zijn," grinnikte Péroux, met loense ogen Bergerat snel opnemend. „Ik verwacht niet anders," antwoordde Maurice op gezagvolle toon. „Komaan, mijnheer Bergerat, laten wij onze plaatsen gaan innemen." Met deze woorden ging hij Clément voor en stap te meteen óver de lage balustrade, die de loge van de zaal scheidde Met een behagelijke zucht zeeg Maurice in een der tamelijk comfortabele fauteuis neer en knikte voldaan. „Zie zo. Wij zitten teil minste. De jongen, die ons hier vandaan wil hebben, zal van verduiveld goede familie moeten zijn. J'y suis, j'y reste. Ah propos, ik heb champagne besteld. Ik meende dat wij dat aan onze stand verplicht zijn. Dat was toch zeker ook uw bedoeling, nietwaar?" de ontdekking, dat een van zijn naaste medewerkers Malinovsky, al die tijd een agent van de Ochrana is geweest. Maar de Ochrana duchtte veel meer de liberale oproerigen dan de uiterst linkse bolsje wisten en heeft er onbedoeld alzo toe meege werkt, dat het huidige Rusland een Sovjet-staat is geworden. Extra druk krijgt de Ochrana het tijdens We reldoorlog I, waarin zovele verdachte personen moe ten worden geschaduwd. Het gaat niet goed met Rusland en overal spreekt men van verraad. De Keizerin is een Duitse prinses en men vertrouwt haar niet, zo min als Raspoetin, de wonderdoende monnik, die geheimzinnige avonturier die zulk een sinistere invloed op het Hof uitoefent. De Ochrana gaat dan ook alle gangen van deze hei lige man na, maar Nicolaas II stelt er helemaal geen prijs op te weten op welke onheilige ma nier zijn geestelijke raadsman de dagen en de nachten doorbrengt. Doch alle activiteit van de Ochana kan niet voorkomen dat het keizerrijk ineenstort. Nico laas vindt met heel zijn gezin een verschrikkelijk einde in een kelder te Jekaterinenburg, waar de bolsjewistische terroristen, bevreesd geworden door dc nadering der witte legers, hem vermoorden. Het Czarenrijk is ineengestort, de Ochrana is verdwenen. Maar het tijdperk der vrijheid voor Rusland breekt niet aan. De gematigden leggen het af tegen de extremisten, Kerensky delft het onderspit tegen Lenin. En die vindt in de ijs koude Dzjerjinsky de man, die bij vergissing en kele duizenden politieke gevangenen laat mitraii- leien, de ideale leider voor zijn eigen geheime politie, de Tsjeka. Herhaaldelijk wisselt deze in stelling van naam, maar thans, onder Lenin's opvolger Stalin, is de Russische M.V.D. actie ver dan ooitl Mevrouw G. te H. bemerkte tijdens het af wassen dat een theelepeltje in de gootsteen ver dween. Haar echtgenoot maakte het afvoerputje open en ontdekte toen tot zijn grote verbazing een hele collectie tafelzilver in de put: alle ver loren gewaande lepels en vorken waren in de loop van de tijd door de gootsteen verdwenen 1 Iets dergelijks zal U wel niet overkomen, maar toch raakt in ieder huisgezin wel eens tafelgerei zoek. Geen nood: wanneer U de waardepunten van Niemeijer's Koffie en Thee spaart, kunt U geheel zonder kosten in het bezit komen van het prach tige „Safira"-tafelbestek, vlekvrij door-en-door. U geniet dubbel wanneer U Niemeijer's Thee en Koffie gebruikt: hoe zeldzaam geurig is zo'n kopje Gala-Thee en welk een pittig kopje koffie zet U van Niemeijer's Paarsmerk. En op beide: waardepunten voor „Safira"! Indien U nog geen cadeaulijst mocht hebben, vraagt er dan nog heden even een per briefkaart aan Niemeijer - Groningen (dat adres is voldoende). (Ingezonden mededeling) „Volkoemn, mijn waarde," antwoordde Berge- rat. Bij goede zaken behoort ook een goede dronk". „Precies mijn standpunt," gromde de ander, zon der veel omhaal een sigaret uit de grote doos nemend, die zijn gastheer op het tafeltje had gezet. „Indien de affaire even vlot verloopt als dit begin, nou, dan zal ik niet te klagen hebben. Tussen twee haakjes, dit zijn beste „strootjes". Masperot Die heb ik sinds jaren niet meer ge rookt." Bergerat had inmiddels zijn zetel ingenomen, trok deze nog wat dichter hij die van zijn begeleider en keek deze eens veelbetekenend aam. „Je weet, Maurice, dat wij gewend zijn om goede diensten ook goed te honoreren, nietwaar?" „Dat weet ik. Jullie zijn geen „nepfirma". De centen zijn prima en er is volop, dus daar zal ik nooit lek mee varen. Het zou al een raar karwei moeten zijn, indien ik neen zeg." „Aceoord." Terwijl Creumont's secretaris in enkele korte rake trekken het plan glashelder ontvouwde, kwam Jules Péroux met een grote verzilverde koeler aandragen, waarin een fles Irroy prijkte. Bergerat strekte zijn hand uit en trok de fles half uit het ijs. „Hm. Carte d'Or. Brut 1920. Het kon slechter," zei hij goedkeurend. „U hebt woord gehouden, Jules Péroux 1" „Voor monsier Maurice reserveer ik altijd het DE WINTERDIENSTREGELING. Met ingang van Zondag 7 October a.s. treedt weer de winlerdienstregeling van de openbare ver voersdiensten in werking. Voor zover wij konden nagaan uit de bij het ter perse gaan van dit blad in ons bezit zijnde dienstregelingen komen er weinig of geen wij zigingen van betekenis voor. Wat de Z.V.T.M. betreft begint de dienst Bres- kens—Terneuzen 's morgens niet meer te IJzen- dijke, maar te Breskens, terwijl 's avonds ook de laatste bus doorrijdt tot Breskens. Dit in ver band met het opheffen van het depot IJzendijke van de Z.V.T.M. Verder wordt de dienst HulstDe Paal niet meer door de Z.V.T.M. gereden, aangezien deze dienst ook al gereden wordt door een Bel gische busonderneming die de verdei aansluiten de dienst over dc grens verzorgt. Wat betreft boten en treinen komen ook' geen belangrijke veranderingen voor, behoudens dan na tuurlijk de stopzetting van de 'dienst Terneuzen— Hulst, zoals deze door de N. S. werd gereden. COMMISSIE VOOR WERKVERRUIMING In de door Ged. Staten ingestelde cottmissie voor de werkgelegenheid en tot bestrijding van de werkloosheid, hebben voor Zeeuwsch-Vlaanderen zit ting de heren drs. H. J. P. Verschaffel, directeur van de N.V. Walzenmolen te Sas van Gent en als plaatsvervanger voor het bedrijfsleven de heer G. van den Berg, directeur van de N.V. Comp. Neerl. de 1'Azote te Sluiskil, verder de heer W. Koster, landbouwer te Axel. Als voorzitter, resp. vicc-voorzitter dezer com missie zijn aangewezen de heren C. Philipse en C. Hamelink, lid van Ged. Staten. Secretaris is de heer A. P. Stufkens, hoofdcommies ter provin ciale griffie.' DE BIETENCAMPAGNE BEGONNEN; De eerste wagens met bieten zijn thans weer op de weg verschenen. Voorlopig nog mooi schoon wat ook de wegen in goed berijdbare toestand laat, terwijl dit droge weer de auto's bovendien ge legenheid geeft om zonder veel moeite de bieten van het land te halen. Behoudens het weer valt er verder helaas wei nig goeds van de bietencampagne te zeggen. Het gewicht van de bieten is vrij laag (gemiddeld 653 gram, tegen 875 vorig jaar),1 terwijl ook het ge halte slechts matig is. Vergeleken met enkele weken geleden is vol gens deskundigen de stand toch nog iets verbeterd en men hoopt nu maar dat bij gunstig weer de resultaten nog iets beter zullen worden. Het laat zich evenwel aanzien dat de campagne dit jaar niet onbelangrijk korter zal duren dan vorige jaren het geval was. beste dat ik krijgen kan," vleide de eigenaar van „La Cigale". Men moet zijn goede klanten steeds in |ere houden, seigneur". Bergerat vond dat ook en wierp een biljet van 1000 francs op de tafel. „Houdt U maar tien procent af voor de be diening," zei hij. „Dan is het zo precies gepast," klonk het ant woord en met een weergaloos vlugge beweging, zó vlug, dat Bergerat hem inet zijn ogen nauwe lijks xolgen kon, maaide Péroux het bankbiljet weg en holde vervolgens naar een tafeltje aan het andere einde van de zaal, met de kwasi-uitroep: „Ja, ja, heren, ik kom al. Een beetje geduld alsjeblieft. Wij kunnen niet overal tegelijk be dienen". Maurice schoot in een lach, toen hij het be teuterde gezicht van de ander zag. „Is vroeger een bekend zakkenroller geweest," lichtte hij Bergerat in, met een duimbeweging over zijn schouder in de richting van Péroux wijzend. „Vandaar zijn bijnaam „Jules met de handjes." „Ik vind het best," glimlachte Bergerat, „alleen zou ik wel eens willen weten, hoe hij zijn be rekening maakt." „Eenvoudig genoeg," meende Maurice. „Vier plaatsen in deze „kattebak", dat is vier maal honderd, oftewel vierhonderd francs. Verder nog vijfhonderd voor de fles bruiswater en honderd voor de „service", welaan,1 mijn waarde heer, dat is op de kop af duizend francs".

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1951 | | pagina 1