Een Hollandse jongen in Egypte
GOUDLAND
HET VERGETEN
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
ÏRIEF UIT EGYPTE.
Hè> wat een buitenkansje* om zo jong
il wat meer van de wereld te zien als
le doorsnee-Hollandse jongen, die op
le schoolbanken zijn p.en zit at te klii-
*en om uit t,e vinden of „geschrob" nu
net een d of t geschreven moet wor-
len, of die zit te foeterén op een cij-
ersorn, idie nia de derde keer nog niet
>p nul uitkomt.
Dat wil natuuilijk niet zeggen dat er
lier geen scholen zijn, waar de onder-
vijzers als „plaaggeesten" fungeren en
le leerlingen van alles in 'het hoofd wü-
en proppen, waar ze nu net geen steek
,oor voelen-
Maar een buitenkans is het- Zelfs de
>udere zit al te likkebaarden bij de ge-
lachte alleenEgypte het oude, mys-
erieuze en vroeg beschaafde Egypte-
Daar rond te neuzen en de majiestpi^
;an de machtige piramiden en sphinxen
ai de eerbiedwaardigheid van de oude
empels en andere overblijfselen 'uit die
jlorie-tijid op je te laten inwerken-
Dat is geweldig! Maar het is niet
dies goud wat er blinkt. !Ook hier niet.
^eem nu de knaap, die ondergetekende
)p het peil van de Hollandse scholen
noet houden- Hij kwam hier, 10 jaar
>ud, met de moi.d vol Hollandse halt
nelk-, half gewone}tanden. Samen, thuis,
tonden we een g'enoegelijke boom op
letten en zonder veel moeilijkheden
len gezellig avond je weg kletsen-
Maar nu gaat hij de t.straat op, niet
ie handen in de zakken- „Keng" daar
/liegt een steentje voor zijn voeten uit.
iij kijkt eens 0111 zich heen en ziet een
jaar donk-er-kleurige jongetjes op zich
ifkomen, druk kwetterend in een aller-
>nmogelijkst taakje- De een lijkt zo
lit zijn bed te zjjn gestapt, met zijn gfoe-
c,eli.gje pyama aan, de ander moet bij
.nergissing een jurk van zijn grote zus
lebben aangetrokken, die blijkbaar ook
?een Persil gebruikte 0111 hem te was
sen- De derde is het 'normaalste, hij
iraagt een khaki-broekje en een kana-
ie-geel truitje en alle drie hebben zij
'o,etzwarte pruiken, glanzend zwart krui
end haar.
De jui"ken-artist, eVenmifi als de p.y-
vma-filosoof bevallen onze Hollander
;rg- Die gele dan. Maar goeie hemel
Tog aan toe, hij praat'Ho.lands en zij
Arabisch, hoe zal hij ze in vredesnaam
/ragen of ze geen koude tenen hebben.
Ward drie paar blote voeten kletsen op
iiet klelfe asfalt. De knaapjes sleutelen
/oorbij en zien de blonde Hollander nau
welijks. De pyama loopt in het mid
den en zwijgt, terwijl een kruisyuur van
te le, vijandig klinkende Arabische woor
den voor hem langs heen en weer schiet.
Wanneer een kind steeds alleen in
ie omgeving van oudei'en rondhangt en
iiet met leeftijdgenoten omgaat, won t
hij een oude v^nt, een zeurpot. Het ide
ale tegenm'iddel is1 de school- Accoord,
hij gaat naar school- Kousen netjes, €n
stropdas netjes, haar netjes gekamd, zo
gaat hij naai" de Franse broeder-school.
„Bonjour, merci en s'il vous plait,"
feuilleton.
door H. W van Brakel
1 Sl)
Voorzichtig werkte hji zich verder en
verder, zich stevig vasthoudend want
de wind blies nog vry fiarü en onder
hem gaapte een pikdonkere kloot. Hij
boorde net bruisen van het water tegen
de rotswapd e'n over de met stenen
bezaaide bedding van het riviertje- Zo
schoof hij decimeter voor decimeter ver
der, totdat zijn linkerschouder tenslo 1
steun vond tegen de gigantische mono
liet, waaraan het chateau zijn naam te
danken had.
M^t' (de rechterknie over een stang
geslagen, de linkervoet st,eunend op een
der veie uitsteeksels van het ruwe ge
steente, was hij in staat zijn handen los
te laten on de leddingshjn los te ma
ken, die hij om zijn middel had .gewik
keld. Snel sloeg hij het st,erke gevloch
ten koord om de trekstang, bevestigde
de vrye einden met een platte knoop
aan elkaar en liet die vervolgens zak
ken, waarna hij voorzichtig begon af
te dalen- Zo gleed hij ongeveer zeven
meter omlaag, totdat hij met de rech-
teiyoet in de samengeknoopte einden
kon staan. Met zijn rechterhand klem-
ziedaar al zijn kennis van de schone
Franse taal. Geen sterveling verstaat
Hollands. En ga nu maar ingewikkelde
lessen volgen en grote verhalen aanho
ren oyer „la geographie de U France
et ses posessions" of „le histoire de Na
poleon" en noem ma,ar op. I Hij kan,
zonder iets te verhezen, de -.haren van
zijn vOorbuurman gaan zitten tellen, of
de hele bank met het puntje van zijn
pen kaal krassen. Men ze1 hem dus
in de eerste klas tussen de kleintjes
van 5 en 6 jaar, die beginnen niet 00 -
oom, aa - aap, in het Frans dan- Jam
mer genoeg is hij een type, dat zich
niet zo gemakkelijk geeft en zich daar
om ook nog des te meer onge\ukkig
voelt. I
De eerste tijd is dan ook een straf
voor hem. Ondanks al het nieuwe, on
danks alle mogelijke stimulans!, zoals
punten voor het behalen van een goed
cijfer en bij een zeker aantal punten een
medaille, met rood, blauw ot gestreept
hnt, voelde hij zich als een belachelijke
grote rode bok, temidden van üe andere
kleine, gezellig mekkerende, gewone
schaapjes in de stal. Een verademing
is de vrije Zondag. Donderdags hebben
ze ook de hele dag vrij> maar dan moet
er thuis in het Ho lands gestudeerd wor
den, wat na dat grenzeloos vervtDnde
gedoe in het Frans op school natuurlijk
ook niet meevalt.
Dan gaan we op excursie- Van Port
Foead, waai' ons huis staat, moeten we
met de ferryboot o\,er het Suez-kanaal
naar p0rt Said- De wandeling van ons
huis naar de ferryvis vrij eentonig en
duurt een klein kwartiertje- We komen
langs kljine winkeltjes en morsige open
cafétjes, waar de Arabier,en hun zwarte
koifie met een glas watler drinken, of
een flesje coca-col3- en hun shisha-pijp
roken- Zo'n pijp is nog een heie stel
lage, een soort Hes jmet water in een
metalen standaard. Boven aan de lan
ge hals van de fles is een klein mieta-j
len comfoortje, waar de ,,shisha" een
soort tabak, ingestopt wordt. Op deze
tabak worden wat kleine gloeiende kool
tjes gelegd. In de zijkant van de hals
is een opening in de fles, waarin een
meer dan een meter lange slang beves
tigd is met aan het eind een mondstuk.
Daar zie je ze dan met een dood-ernstig
gezicht uit zitten roken. De siang gaat
rond, zoals de vredespijp bij d|e Indi
anen. Smakelijk eten
Uit een groente-stalletje klinkt h(_J mo
notone gezeur van Arabische muziek,
die we geen van beiden erg waarderen
kunnen. 1
IDan zijn we bij de £erry. Flat dmg
is hemelsblauw geschilderd, wat aardig
harmonieert met -de blauwe lucht en
het glinsterende turqoise-kleurige wa
ter. Jammer dat er van alles en nog
wat in drijft, zoals vruchten, kranten,
vijgemandjes enz. en als je in Juni b-v.
al die grote, piars-omrande kwallen zou
moeien tellen, dan zou je in de 10 mi
nuten, -die de ferry nodig heef- om van
de ene naar de andere kant te komen,
de hij de beide helften van de lijn ste
vig bijeen en zijn linkerhand greep een
tak van het heesterhout, waarmede de
rotswand op dit gedeelte was beplekt
Toen trok hij zich naar de wand toe en
kon hij met beide voeten op een .ver
vooruitstekend stuk ijzer gaan staan,
dat daar blijkbaar voor een bepaald
doel was aangebracht.
De lijn Schoof hij, veiligheidshalve, on
der zijn oksels, zodat hij, bij een .mo
gelijke misstap er in kwam te hangen.
Daarna boog hij de takken voorzichtig
wat uit elkaar. Een zacht gegrom van
voldoening klonk in zijn keel, toen een
kleine ijzer,en deur zichtbaar werd. Uit
een van zijn mouwen trok hij een kleine
glimmende stalen sleutel, die met een
koordje aan' zijn pols hing, en stak die
in het slot, dat hij met een staaflamlp
belichtt,e. Knarsend draaide het 0111. De
onbekende wachtte even en luisterde aan
dachtig. Toen duwde hij de deur lang
zaam openi- Ze piepte akelig in haar
hengsels en een muffe kelderlucht kwam
hem tegemoet- Een donker gat grijns
de hem tegen- Vlug stapte hij de nau
we opening binnen, knoopte de lijn los
en haalde die m. Daarna sloot hij ;de
d-eur achter zich en ontstak zijn elec-
trische toorts opnieuw.
De felle stralenbundel verlichtte een
smalle en lage gang, die tot diep in de
rots voerde-
vd de hondeid overschrijden.
Interes-sant is het, al die schepel n| te
zien binnenkomen en'vertrekken. Enor
me tankers, prachtige passagiersschepen,
sierlijke witte bananen-bootjes en zwaar
beladen vrachtbotien van allerlei natio
naliteiten gaan er -dagelijks yin en uit.
\'eel EngeHe11 en Noren vooral, maar
ook nog al wat Hdiandse, Amerikaanse
en Italiaanse- Soms varen we een paar
keer op. en neer met de ferry, om op
ons gemakje de schepen te bekijken. In
de lengte, midde11 over ,de ferry IoopJ
de „rijtuigenbaan", waarop auto's Joe-
t-eien, ezels bal.cen, fietsbellen rinke
len' paarden hinniken en op ruzie-ach-
tfge toon dwarre!en de laid geschreeuw
de groeten- heil- en onheilwense11 van de
Arabieren over dat ades heen, als bont-e
fel-gefDurde coj fjtti-snippers- Over al
dat drukke gedoe steekt een enofm-e dro
medaris z'n hautain opgetrokken ,neus
minachtend in de hoogte en met onmis
kenbare gerjngschattting blikt hij neer
op zijn geteider, die onverschillig in een
keihard brood staat te happen- Blijkbaar
heeft hij een verkoudheid opgedaan, hoe
wel het midden in de zomer is en onze
botjes het smeltpunt naderen, want at
en toe bukC hij zich en snuit z'n meus
in de zoom van zijn galabiek.
De lihkerkant naast de „vehikelen-
baaR" is gereserveerd voor de Arabie
ren, aan de rechterkant vlijde zich oor
spronkelijk de „beau monde" ma,a,r tij
dens de spitsuren rekent iedereen zich
daartoe en in het blik dat eigenlijk dus
voor de fijne zalm bestemd was, prop
pen zich thanij jcok sardientjes, sprotjes,
stekelbaarsjes en meer van dat ordinai
re visvolk-
Al's de ferry dan meestal met een
enorme schok, want van sturen hebben
ze geen kaas gegeten hier aan de
overkant ligt, gaan we de boulevard at.
Achter de douane-hekken langs het ka-
naai heetst enfge bedrijvigheid, maar
ook veel Arabieren zitten of liggen zich
te koesteren in de zon en wij geloven,
dat Ze -doorgaans niet veel anders doen-
Ze hebben hun ijverige buien, maar zo
over het algemeen is het maar een lui
ras, die Arabieren'.
Aan 'het eind van de boulevard, waar
de pier begint is, nog steeds achter de
douane-hekken het „vis-kfwartier" wat
al op een half uur afstand t>e ruiken is.
Daar is wat prachtigs te zien- Enorme
garnalen niet schit'tèrne-de blauwe, gele
en rood-goud en staarten, die wild lig
gen te krieuwelen met hun jjoten en
lange vOil-pt'ieten. Prachtige oranje en
blauwe krabben, grote zilvergroene vis
sen m,et gele vinnen en taart en eens
was ei' zelfs een grote schildpad te be
wonderen. i
In die geest wordt de Zondag door
gebracht, de ene keer bij de vissen, de
andere keer wandelen we ,de pier op,
naar het grote groen-Verweerde 'stand
beeld van De Less-eps, de vad-er van
het Suez-kan-aal. Alleen op .éen plek
wagen we ons nooit; Arab-town, het Ara-
bieren-kwartier, waar onder de erbar
melijkste toestanden meer dan 2 millioen
Arabieren leven- Wij weten dit door
verhalen- Ais je er in gaat, wordt; je
mlet rot fruit bekogeld, beroofd, uitge
jouwd, kortom je wordt er zowat uit-
De waker op de omgang bleet staan.
Hij luisterde scherp. Een naargeestige
klaagtoon klonk door de stilte van de
-dampige nacht.
Zou er soms iemand voor de poort
staan, mompelde hij en wierp een on
derzoekende blik over de borstwering.
Niks te zien- Mille tonnerres, ik
neb toch wat gehoord! Nogmaafs keek
hij gtsjiannen omlaag naar de poort-
lijst, waarboven een lantaarn i[ak,kerènd
brandde- Er was echter geen sterve
ling te bekennen-
Dan zal ik het zeker hebben ge
droomd, gromde hij balorig en stapte
schouderophalend verder.
De uren kropen verder. Det klokje
van een naburig trappistenklooster bei
erde drie zilveren slagen door de stille
nacht. i
De wak-er bleef staan, rekte zich eens"
uit, hees zich op de muur tussen, -een
paar kantele'n en begQn een sigaret te
rollen. Stil bleef hij zitten roken, nu
eens een blik in het rond werpend, jdan
weer verzonken in zijn eigen gedachten.
Oj>eenS sprong hij op van zijn zitplaats
en bleef als versteend staan, In een
vertrek op de eerste verdieping van het
chateau wer-d plotseling licht ontstoken.
Kort daarop weerklonk een gegil, dat
gekleed- En dat lijkt ons niet bijzo.-der
prettig.
Hoewel we oRs op 7,0'n onderzoekings
tocht reuze amuseren, zijn we toch al
tijd blij, wanh-eer we thuis komen. De
hitte, de stoffige en ongelijke straten en
het rumoer langs de have11, vermoeien
je meer, dan je zelf merkt.
Morgen; begi111 de school weer- Ver
velend. Eén grote troost 'is er; nog
een klefn poosje en dan begint de zo-
rnervacantie, die meer dan idne maan
den duurt. Is dat ook niets oor elke
Hollandse jo'ngen 0111 jaloers op te zijn?
Ph.
UIT ONZE OMGEVING.
AXEL
De Veilig Verkeersweek.
De week van 11-16 Juni a.s. zal in
onze gemeente weer staan in het teken
van het Veilig Verkeer-
De daartoe gevormde commissie heelt
een zéér aantrekkelijk programma sa
mengesteld, waar ieder wat aan heeft.
Iedere dag in die wee-k is er in Axel
dan iets te beleven op het gebied jvan
de bevordering van een veilig verkeer.
Maandag 11 Juni begint het al met
-de uitreiking van de „V-eihg V-erkeers-
krant" op de scholen. f)e leerlingep van
lefe) 51e en hogere klass-én der lagere scho
ten ontvangen dan uit handen van de
leden d-er commissie een krant, die op
voor de kmdere11 bevattelijke wijze cle
verkeersregels e.d. behandelt. Als ver
rassing voor de kmderen komt in deze
krant een verkeersprijsvraag voor.
Dinsdag 12 Juni zal des avonds 0111
8 uur op net gemeentehuis door de heer
Lahgeveld van het verbond voor Vei
lig Verkeer een populaire causerie wor
den gehouden voor chauffeurs en an
dere weggebruikers. Aan deze causerie
zal tev©riS „hersengymnastiek" worden
gekoppeld, terwiji er t-evens gelegenheid
b-estaat om vragen te stellen. De toe
gang tot -deze causerie is gratis;.
Woensdag 13 Jpni zal de geluidswa
gen van de Verkeerspolitie door deze
gemeente rijden, terwijl tevens aan de
weggebruikers folders en brochures zul
len worden uitgereikt door padvinders.
Donderdag 14. en yrijdag 15 Juni zal
in de De Ruijterstraat en omgeving een
„Veihg Yerkeerslaan'' worden ingericht,
waar fietsers tegen betaling van een
dubbeltje een proef van bekwaamheid
zullen kunnen afleggen. Dit zal plaats
hebben op Dondeigag van 5 tot 6 uur
namiddag en op Vrijdag van 5 tot 6 en
van 7 tot 8 uur namiddag. Wij wekken
ook de volwassenen op om van deze ori
ginele matiier 0m de verkeersregels op
te frissen, een ruim gebruik te maken.
door merg en been drong. Daarna vtel
leem' ijzige stilte in. j
Moede1 Maria, kreunde de wa
lker en sloeg een kruis;.
„Raadselachtige moord op het cha
teau La Roche."
Over -de gehele frontpagina van de
Parijse ochtendbladen vlamden deze si
nistere woorden met magische kracht.
De voorbijgangers op de boulevards ruk
ten elkande1" de couranten bijna uit de
handen en een op sensatie 'belust pu
bliek verslond het gruwzame nieuws.
Me1 é^n slag was de naam van het
tam.ehjk onbekende slot in het verlaten
bergoord op ieders lippen.
In de taveern-e ^,De Drie Patrijzen"
was het sinds jaren aiet zó druk ge
weest. Een legertje reporters en pers
fotografen hadden er hun kwartier op
geslagen, om op papier en gevoehge
plaat vast t€ leggen, waar nieuwsgierige
lezers naar hongerden.
De toegangsweg naar de plaats des
onheils was echter algezet -door gen
darmerie en over het resultaat van het
onderzoek het de politje uit cle aard
der zaak niet meer los, dan ,zij kwijt;
wiMe wezen.
(Wordt vervolgd.)
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal in uw ingewanden
doen stromen, anders verteert uw voedsel niet, het be
derft. U raakt verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPILLETJES om
die liter gal op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen. Een plant
aardig zacht middel, onovertio-fen 0111 de gal te doen
stromen. Eist Carter's I.everoilleties.
