De Mattheus-Passion
GOUDLAND
LEdGBI
OM KORT TE GAAN
ORANJEBOOM BIER
HET VERGETEN
Wie als /vreemdeling in Jeruzalem"
Zaterdag door Axel dwaalde, zal ge
merkt hebben, dat er iets bijzonder»,
op til was.
E«n invasie uit het Noorden, maar
dan een zieer vreedzame- begon in TeQ-
neuze'n, met als doel de Gei'ef.Ke'k m
Axel, waar onder leiding van Piet van
Egmond de Matthews Passion van Bach
gegeven zou worden.
We hebben er ons over verwonderd,
dat dit in Axel mogelijk was. Een woord
van dank en hulde aan het comité, be
staande uit mevr. Schiltman en de heren
J. van Altena, p. Brakman en Ds. P. J.
pejnnings, da£ het initiatief nam, de no
dige instructies gal" en voorzieningen trof
in de Kerk- is zeker op zijn plaats-
Toch, en we wijzen hier nadrukkelijk op
zou de uitvoering onmogelijk door heb
ben kunnen gaan, als de bevolkmg van
Axel geen gehoor had gegeten aan de
oproep, om de uitvoerenden, waaronder
er velen waren b-v de koristen
die zelf hun eigen reis betaalden, gul
en gastvrij te onthalen. We hebben ons
oor eens te luisteren gelegd onder de
vïienden en kennissen, welke we onder
de executanten hebben en zij waren vol
lof over de hartelijkheid, die zij onder
vonden hadden van de Axe^e bevolking.
Zo kon de Mattheus Passion worden
uitgevoerd, dat we als belangrijk cultu
reel werk zien, er warden banden van
vriendschap en genegenheid geknoopt
tussen Zuid en Noord niet minde1'
belangrijk en allen beleefden een hogere
eenheid in de Kerk, rondom Bach's ge
niale schepping, ook al zij toegegeven
dat de persoonlijke instelling ten aan
zien van dit werk verschillend kan zijn.
Organisatorisch bezien mag de uit
voering zéker volkomen geslaagd heten
en ook de uitvoering ze' 1 dat is de
andere zijde van de medaille heelt vol
daan aan de eisen, die redelijkerwijze ge
steld mochten worden.
De dirigent, Piet van 'Egmond, had de
partituur tot zijn geestelijk eigendom
gemaakt, het moet het publiek toch zijn
opgevallen, dat hij hele stukken uit het
hoofd dirigeerde.
Zijn sterke persoonlijkheid drukte op
deze muziek, die dpor zijn ziel is ge
gaan en waar,door hij zich gegrepen weet,
een stempet- getuige de uitvoering o.a.
van „Erbarming, Heer" met het zeer
zacht gespeelde slot, door Sam Swaap,
violist, suoliem gtespeeld.
De schakering in de koralen, het apart
beklemtoonde credo van de M P.: Waar
lijk deze is Godes Zoon gebleken" wa
ren eveneens bewijzen van zijn persoon
lijke visie.
Het Kerkkoor uit Haarlem zong met
grote toewijding en bleek uitstekend ge
ïnstrueerd te zijn. Het machtige begm-
koor, waarin het knapenkoor van de
Yredesscholen uit Amsterdam zo helder
en stralend zong. de félle en bewogen
turhxae-koren en het van grote rust: ge
tuigende slotkoor waren hoogtepunten.
Jammer dat het koraal: „Komt eens het
uur van scheiden" mislukte-
Het Betrekkelijk kleine Ned- Sympho
nic Orkest uit Den Haag kweet zich op
uitnemende wijze van zijn taak. Nobe'
van toon, beschaafd en zeer precies volg"-
de het de dirigent en de blazers van het
Concertgebouworkest, de fluitisten en
hoboïsten gaven een zeer voorname voor
dracht. Alex Schellevis, organist, slok
prachtig aan.
Henk Meijer, de Evangelist, begon aar
zelend, maar kvvam latei' op dreef. Enkele
aria's kondem we bijzondei' waarderen, de
recitatieven klonken niet altijd doorleefd.
Maartje Kliffen heeft zeker gevoel voor
stijl en zong met goed begrip, maar haar
stem schoot te kort, vooral in de hoogte-
I.eni Henning beheerste zowel technisch
als muzikaal haar partij en zjj zal velen
hébben ontroerd. Henk Dnessen voldeed
goed, zijn warm getint geluid en goed
doordachte voordracht lieten een sterke
indruk achter. Emile Linssen heeft een
fors geluid, maar het geheel klonk wat
vlak- -Het meest trof ons zijn: „Tiert
avond waarin Bach"s muziek verstilt
en diep ontroert.
Zeer aandachtig en devoot volgde het
publiek het geheel, slechts enkelen, die
nauwelijks hun belangstelling bedwongen
veroorzaakten onbewust wat storing.
Het zou misschien nuttig zijn a[s enige
reacties uit het pubhek kenbaar werüen
gemaakt aan het comité, want een her
haling het volgend jaar is alleen moge
lijk, als ieder bezoeker van nu propagan
dist wordt voor het volgend jaar, waar
door de Kerk tot de laatste plaats bezet
zat zijn.
v. D.
UIT ONZE OMGEVING.
AXEL
Vergadering Ouden van Dagen.
De afd. Axel van de Alg- Bond van
Ouden van Dagen hield Zaterdag in
„Hét Centrum" alhier een openbare ver
gadering, waar als spr. optrad dé heer
A. König un Vlissingen, hoofdbestuurs
lid van deze Bond.
Een 20-tal oudjes had acte de presence
feuilleton.
door H. W. van Bra"kel.
3) N
Mon Dieu daar ligt een lijkf
Zijn uitgestrekte rechterarm wees naar
een lichaam, dat tussen de tafel en de
armzetel op de vloer van de kajuit lag.
Schoorvoetend kwamen de anderen
■naderbij. Baptiste sloeg een kruis.
Maak eerst eens wat meet licht,
mannen. Stoot die smcnge ruitjes maar
naar buiten, dan krijgen we meteen een
beetje meer frisse lucht. Het stinkt in
dit hol als in een oude kamfeiktst.
Dat lieten de ande!'en zich geen twee
mi-M zeggen. Villemot haalde een paar
stevige einden hout, vermoedelijk hand
spaken van een kaapstander, die hij aan
dek had zien liggen en ramde daar
mee de groezelige ruitjes uit de spon
ningen. Weldra spoelde dé frisse zee
wind door de kajuit en wolkjes opgewaaid
stol dwerrelden in de speels binnendrin
gende zonnestralen.
En laten we nu de zaken eens
rustig bekijken. Schipper Vermer be
dwong zijn emotie met kracht. In de
ogen van zijn mannen wilde hij geen
kinderachtig figuur slaan. Vastberaden-
liep hij om de tafel heen en trok de
zware zetel wat achteruit. Daarna boog
hij zich voorzichtig over het lichaam
en bekeek het aandachtig. Nieuwsgie
rig, ietwat .aarzelend, groepten de dne
andere mannen zich om hem heen.
Men had een lugubere ontdekking ge
daan.
Aan hun blikken vertoonde zich een
geelachtig, uitgedroogd lijk, in de zee-
man-sk leding uit de eerste helft van de
19e eeuw. Het had veel weg van een
half aangeklede mummie, dit als miet
bruin perkament overtrokken geraamte-
Het lag voorover, half op de linkerzijde
gewenteld en hield beide vuisten tegen
de borst gedrukt. Op de grond, ter
hoogte van het hoofd, was een grote
zwarte vlek te zien.
- Waarschijnlijk een plas bloed ge
weest, merkte Villemot fluister,end op.
Schipper Vernier schudde het hoofd.
-Geloof ik niet, antwoordde hij, het
lichaam een weinig verleggend. Ik
kan nergens iets van een wond ontdek
ken. Hij bukte zich nog iets vei der en
bekeek de don-kete plek op de houten
vloer wat aandachtiger.
Hé, zei hij toen, dit is geen bloed,
maar dit is inkt! Het lijkt wel, of hij
beeft zitten schrijven, tot het laatste
ogenblik van zijn leven.
Vermer richtte zich op en begon het
vertrek rond te lopen, langzaam en in
een ietwat gebogen houding,. Zo zocht
hij iedere vierkante meter met de groot
ste oplettendheid af. Op een gegeven
moment bukte hij zich.
Kijk eens wat ik heb! Hij hield
een klein rond voorwerp in de hoogte-
*De anderen kwamen naderbij.
Een vaasje, riep Baptiste uit, een
tinnen vaasje een soort inktpotje, of
iets dergelijks.
gegeven toen de voorzitter, de heet Abr.
Maas een kort welkomstwoord sprak e"
het jammer vond dat de opkomst niet.
groter was.
Hierna was het woord aan de heer
Kö'nig, welke zijn rede begon met op
te merken, dat de positie van de ouden
van dagen thans veel meer in het brand
punt der belangstelling is komen te staan
dan voorbeen. Ook de regering toont
ten aanzien hiervan een groter interesse-
Hiervoor waren volgens spr. drie oor
zaken aan te wijzen, n.l. het grote aan
tal ouden van dagen in ons land vol
gens statistieken ruim 775.000 dan ten
tweede de Noodwet-Drees en in de 3e
plaats maar zeker met in het minst door
de bemoeiingen van de nu 5 jaar be
staande Bond, welke zich op allerlei
gebied beijvert om cle levensavond van
onze oudjes zo onbezorgd en dragelijk
mogelijk te maken.
'S,pr. waarschuwde er voor dat, nu
het blijkt dat de Bond met. zijn thans
31.000 leden meer en meer iets begint
te betekenen en meer zeggenschap krijgt
bij de autoriteiten, er kapers op de kust
gekomen zijn. Hiermee doelde dé heer
König op de pogingen, welke van ker
kelijke zijde ondernomen worden om door
verdeeldheid de gelederen van onze Alg-
Bond te verzwakken. Spr. .betreurde dit
ten zeerste omdat volgens zijn overtui
ging in zijn Bond nooit en te nimmer
de leden enigerlei bezwaren in de weg
zijn gelegd omtrent hun geloofsbelijdenis
of wat dan ook.
Nadat de heer König ten slotte nog
een vragensteller op duidelijke wijze had
ingelicht inzake de handelwijze bij de
uitvoering van de noodwet-Drees, werd
hem door de voorzitter, de heer Maas,
dank gebracht voor zijn duidelijke uit
eenzetting, welke door de aanwezigen;
aandachtig was gevolgd- Hierna werd
deze bijeenkomst gesloten.
Jratvergad_ring afdeling Axei vati
de V. A. Rt A-
Vorige week hield de afdeling Axel
van de V.A.R.A. haar jaarvergadering.
In deze vergadering werd o.m. het
béstuur samengesteld als 1 volgt; J. J.
Qrtelee, voorzitter; J. A. Roose, secre
taris; G. M- v. d. Berge, penningmeester
én j. Folkertsma en C- van Bendegem,
leden. AH afgevaardigden naar de 'e
Vlissingen te houden districtsvergadering
werden gekozen de heren C- Hamehnk.
J. J. Ortelee en j. A. Roose.
B rap dij e.
Maandagavond geraakte bet wacht-
hokje, dat geplaatst is bij de pomp-
ihstallatie die het water uit de nieuw
te graven afvberleiding bij de Kleine
Kreek wegpompt, in brand'.
Aangezien in het hokje enkele bus
sen benzine en olie stonden opgeslagen
viel aan blussen niet te denken en was
het houten hokje in korte tijd met de
grond gelijk- De schade bleef tot het
hokje en enige persoonlijke bezittingen
van de er in aanwezige wachter beperkt.
precies! Vermer knikte goedkeu
rend. De dikke, harde koek van
de opgedroogde infct zit er nog in. Zie
maarl
Waarachtig. Dé schippper heeft
alweer gelijk, vond Antoine. Dat ding
is natuurlijk door de jardn van zwalken
en slingeren in een hoek gerold;.
Misschien heeft iemand hem dat
dmg wei tegen zijn hoofd géslingerd,
opperde Viljemot. Hoe komt anders
die inktvlek dan precies daar, waar hij
nou met zijn hoofd ligt.
Mogelijk heb je gelijk - mogelijk
zit het ook geheel anders. Maai ik zou
dit willen zeggenAls die knaap
heeft zitten schrijven, dan moet er toch
ook wat wezen, waarop ie heeft zitten
schrijven. Maar ik zie noch een pen,
noch perkament... Jullie?
Dat is zo, beaamden de anderen.
Ik zou dus willen voorstellen, om
het hele schip eens rond te neuzen in
de hooj) nog wat meer te vinden
Vermer hield midden in zijn zin op
en stapte op de tafel toe-
Misschien dat we hier nog iets kun
nen ontdekken. Daar zie ik een la
olnder het blad van ^e tafel.
Meteen liep hij er been en trok aan
ide bronzen ring, welke in het midden
van een breed en fraai uitge'sneden pa
neel was bevestigd. Het hout, dat door
de loop der 'tijden was gaan werken,
klemde nogal en met veel moeite gelukte
het hem de lade, open te trekken.
Tjonge, jonge, wat gaat dat stroefl
Daar komt ie TI Wat zouden jullie
daarvan zeggen. Kijk eens. Er liggen
papieren in.
Harmonie „Concordia".
Ten bate van het instrumentenfon'ds
gaf „Concordja" Woensdagavond een
muziek- en toneeluitvoering in „Het>
Centrum" alhier, dat vrijwel geheel ge
vuld was.
Te ruim 8 ,u,ur sprak de voorzitter,
de heer j. Blok, het openingswoord.
Het hierna uitgevoerde muzikale ge
deelte van het programma werd begon
nen niet een pittige mars door het corps
en evenzo ook beëindigd. Verder be
stond dit uit een 3-tal solo's, welke uit
gevoerd wefden door mej- J. van Hoorn,
trompet, H. v. d. Berge, tuba en Adr.
van Meurs W.Pz., trombone, welke so
listen op het onlangs te Biervliet ge
houden concours zulke goede resulta
ten behaald hebben en nu hun daar uit
gevoerde nUmmers 'en beste ga ven, met
piano-begeleiding door de békende mu
sicus en dirigent, de heer J. Anthonisse
uit Biervliet.
Vervolgens was het de beurt aan het
.Concordia Toneelensemble" welke het
blijspe) jn 3 bedrijven „De Fuik" van
H. Bakker en Ed. Terlingen voor het
voetlicht bracht.
Dit vlotte en luchtige stuk werd door
alle dilettanten in hun onderscheidene
rollen buitengewoon aardig vertolkt en
de vermakelijke complicaties, welke vaak
algemene lachlust opwekten niet 111
het minst vanwege de door dialoog en
de grime kostelijk uitgebeelde typen
hebben de aanwezigen enige prettige
uren doen belev!en. Een dankbaar ap
plaus, vooral aan het einde was dan ook
de welverdiende beloning voor de ver
dienstelijke prestaties van Concordia's
toneelisten.
Na een dankwoord van de lieer Blok
aan regisseur, grimeur en souffleur en
aan alle medewerkenden van deze ay-ond
waarin hij verder nog de hoop uitsprak
een volgende maal weer op de mede
werking van alle speelsters en spelers
van de toneelgroep te mogen rekenen,
volgde de verloting, waarvoor grote be
langstelling bestond, vanwege de vele
en fraaie prijzen waaruit deze bestond.
Met het gebruikelijke bal na werd deze
geslaagde avond hesloten.
Predikbeurten
Zondag r April 195!.
Ned. Herv- Kerk. to uur en 2-30 uur
Us. p. J. Penlnings.
Geref. Kerk. 10.30 uur en 2 uur Ds.
A. Kuiper.
Geref. Kerk (Ds- Jan ScharpStraat 1).
to uur en 3 uur Ds. J. Schelhaas, van
Uithuizermeédem.
Geref. Gemeente: 10 uur en 2.30 uur
Leesdienst.
Gevonden voorwerpen-
Een zwarte muts, Weststraat 10.
Een nadivindei'sfluitje (aan bruin koord)
M. Walraven, De Ruijterstraat 26.
Zijn brede handen verdwenen half on
der het zware tafelblad- Geritsel van
papier klonk door de lage ruimte en
erien later legde hij zijn vondst voor
de verbaasde ogen yan zijn gezellen neet-
Alsjebliefteen tekening, een
soort plattegrond, een ja wat is dat,
het lijkt wel een oorkonde of zoiets',
,Jn' "dg twee brieven, verzegeld en wel.
Wat staat er 0p? Kan jij het (lezen,
Villemot?
De stuurmansleerling kwam een stap
nader en bekeék de vergeelde couverts
met aandacht.
Een vreemde taal, schipper
dit hier 'zal wel moeten betekenen: aan
de heer van derDecken, dan
een plaatsnaam, die /ik niet kan uit
spreken,. en dan het woord Holland".
- Wat zeg jei v
Met grote ogen keken Villemot en de
beide matrozen hun schipper aan,.,..
In zijtn ogen lazen zij ontsteltenis, ter
wijl zijn gelaat asgrauw gewoiden was.
Wat is er, schipper] Onthutst keek
Villemot de you we" aan. Wat manKeerüe
die toch. Had het eigenaardig gedrag
l^an Vernier kort te voren hem al ge
troffen, toen ze bij die met ijzer ver
sterkte masten stonden, thans was het
als joeg de ontdekking der oude docu
menten hem de schrik op het lijf.
Ook de beide matrozen sloegen thans
hun kapitein met bezorgde blikken gade.
Er was iets niet in de haak meRde ouwe,
dat zagen ze wel.
(Wordt vervolgd.)
Schoonmaak in den lande
PUROL voor de handen
Beproefde hulp bij
verkoudheid voor Va
der, Moeder en kind.
