COURANT Twee afgewezen interpellatie-vragen Wapens van papier Toch een loon- en prijsdebat Hillioeneii dames ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1950. Frankering bij abonnement Axel. VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere Hoofdredactie: T C. VINK-van VESSEM Drukker-Uitgeefster: Adres Redactie en Administratie: Firma J. C. VINK AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel 56§ parlementair overzicht. Verleden week is dan de beslissing o- ver de lonen en de prijzen gevallen. Her is gebleken, dat de eisen van de Raad van Vakcentrales over het geheel genomen genomen geaccepteerd zijn, al is het voor de werknemers moeilijk te verteren, dat er niet meteen een prijzenstop werd af gekondigd. Die prijzenstop is een moeiliik probleem. Een van de factoren waarvan de prijs van een artikel afhankelijk is, is de prijs op de wereldmarkt. Dit geldt voor ons Land wel in buitengewone mate d!aar wij nu eenmaal over weinig grond stoffen beschikken en dus veel moeten in voeren. Nu is het in deze tijd zo, dat de wereldmarktprijzen steeds stijgen. De ernstige politieke onrust in de wereld is daaraan niet vreemd- Om een paar cij fers te noemen in de periode half Ju li tot half Augustus steeg de rubberprijs met 70 pet: de tinprijs met 33 pet, de reuzelprijs steeg 35 pet, de cacaoprijs 25 pet, terwijl de wolprijzen sinds Augustus 1949 met niet minder dan 153 pet om hoog zijn gegaan. Deze prijzen stjjgen nog met de dag. Dat betekent dat een even tuele prijzenstop ook met de dag veran derd zal moeten worden, wil men de on dernemers niet op hoge kosten jagen. Het is bekend dat de ondernemers de 5 procent loonsverhoging hebben gegeven, ondanks het feit, dat zij dat in strijd ach- jen met 's lands belang. Veel liever had den zij de oplossing van dit probleem gezocht in de kant van de prijzen, maar het was de regering die mededeelde, dat dit een onmogelijke zaak was. Om een al gemene staking te voorkomen, wordt de 5 procent dus uitgekeerd. Er zijn verschil lende bedrijfstakken bijv. de metaalin dustrie dR*deze Drocent best kun nen opbrengen. Er zijn er echter ook dis dit minder goed kunnen, bijv. de siga- renindustrieHoe het zij, vast staat da,t deze procent doorberekend mag, worden en dat was de reden dat de NVV-er Suur- hof die evenals de andere vakbonden van werknemers veel voelt oór een prij,- zenstop direct bij het begin van de eerste Tweede Kamervergadering een in terpellatie aanvroeg over deze kwestie. Behalve deze socialist vroeg ook de com munist Gortzak verlof om het loon- en prijsprobleem met de regering te mogen bespreken. Na overleg met de regering adviseerde voorzitter Kortenhorst oin beide verzoeken voor een interpellatie al te wijzen. Dat klinkt wel erg, onvriende lijk. Maar reeds het feit dat er een inter pellatie op stapel werd gezet, was voor de regering een aanleiding mede te delen dat. zij gaarne bereid was om met de Ka mer van gedachten te wisselen over het prijzenbeleid Dat vond de heer Suurhof te lang duren. Als men deze zaak sle pende houdt,, zo was zijn mening, dan veroorzaakt men reeds een prijsstijgende tendens. En dat wil de vakbeweging nu eenmaal niet. Daarin heeft zij uiteraard wel gelijk. Want dan zou de 5 procent loonsverhoging nog niets betekenen- Een poging van deze socialist om de zaak te bespoedigen moes* echter mislukken, om dat hij bij de stemming ajleen maar (de communisten mee kreeg. Deze trof ech ter een nog ongelukkiger lot. De heer Gortzak wilde het gehele loon- en prijs beleid onder de loupe nemen. De rege ring liet weten, dat zij over verschillen de kwesties nog in overleg was met di verse organisaties. Zou dit overleg ge ëindigd zijn, dan bestaat er de kans en dat zal wel'gebeuren dat het resultaat daarvan aan de Kamers wordt, medege- gedeeld. Dat betekent dat een debat over de lonen nog later zal worden gehouden, dan dat over de prijzen. Ook de poging van de heer Gortzak om dit te'voorkomen faalde Alleen zijn communistische vrien den steunden hem. Dar was logisch omdat de argumentatie van de regering alles zins redelijk kan worden genoemd- De noodwet Drees De communisten waren echter niet re" delijk. Dat bleek Dinsdagmiddag bij de behandeling van de wijziging van de Noodwet Drees. Mini.ster Joekes had een wetsontwerp ingediend om deze wet nog twee jaar te verlengen en om dehnaximuin grenzen voor de inkomsten te verhogen. De noodwet wordt dus iets verruimd- De communisten wilden het onderste uit de kan hebben. De communist Hoogcar- spel kwam zelfs met 3 amendementen en een motie om alle mogelijke uitkeringen te verhogen. Zijn pogen had echter geen enkel succes. Het is bekend dat er tegen deze wet grote bezwaren bestaan. Het grootste is, dat zij gespeend is van elke verzekeringsgedachte. Als men 65 jaar is en men heeft maar weinig inkomen/dan krijgt men een uitkering. Daar komt nog bij, dat als men meer dan 50 gulden ei gen inkomsten heeft, dit bedrag domweg van deze uitkering wordt afgetrokken. De bezwaren zijn dan ook., dat door deze uit kering zonder er voor gespaard te heb ben, de spaarzin geremd wordt en dat zij die wel gespaard hebben door pensi oen of lijfrente er practisch niets aan hebben. Daarom werd door de meeste af gevaardigden gevraagd, zowel linkse als rechtse om dat bedrag van fl- 50. te verhogen tot fl. 100.200.of des noods 300.Daar wilde minister Toekes echter niets van weten. Want in deze 3 gevallen zou dat de schatkist maar liefst per jaar respectievelijk kosten fl. 12,3 millioen, 16,,5 millioen en 20 millioen. Dat kan bruin in deze tijd niet trekken en dat zal ook wel de reden zijri dat aan gekondigde amendementen over deze kwestie niet werden ingediend. Al kwam dit wetsontwerp er ongewijzigd en zonder hoofdelijke stemming door,het bleek dui delijk dat een groot deel van de Kamer voor de wet in principe niets voelt. Van een gedeeltelijke wijziging wilde minister Joekes echter niets weten. Voorlopig zul len de tegenstanders het nog wel evenïnet met deze wet moeten doen, want de be windsman deelde mede, dat het nauwe lijks te verwachten is, dat over twee jaar een definitieve regeling tot stand1 zal zijn gekomen. Dat was een pil, die na ve le beloften voor verschillende Kamerleden voornamelijk uit de rechtse hoek, moei lijk te slikken zal zijn. Nadruk verboden. HOOFDPIJN! <- Wij kennen allen de term papieren oorlog" en verstaan daaronder dan een een strijd die gevoerd wort met woord en geschrift, die mogelijk een aanleiding kan vormen tot een oorlog van wapenge weld indien een der partjjen esn aan leiding zoekt maar die overigens op zichzelf geen slachtoffers eist. Blijkens een artikel in Lichtspoor" zullen wij deze opvatting van papieren oorlog voor de toekomst moeten gaan herzien. Tijdens mijn laatste verblijf in Duits land had ik een onderhoud met de bekende technicus Emile Hutt, die tijdens de oor log lid was van een geheime anti-fascis tische organisatie en die momenteel werkt aan een uitvinding die van groot belang zal blijken te zijn voor de blindan over de gehele wereld. Wii kwamen van het een op hè» ander en spraken ook over zijn experimenten voor de ontwikke ling der oorlogswapenen in het laatste stadium van het jongste wereldconflict. Professor Hutt kon zich niet onttrekken aan de wetten van het Hitlerregime en werd belast met de leiding van een „Waf fenentwicklungsstelle". welke haar or ders kreeg rechtstreeks van de chef van van de Gestapo en SS, Himmler. Profes sor Hutt behield de leidiijg van genoemde Stelle, tot de dag dat inj wegens sabo tage in een concentratiekamp werd opge sloten. Zijn voornaamste werk bestond in het vervaardigen van wapenen en wgp.enon- derdelen uit een materiaal dat nog vol op aanwezig was, nl. papier Vanwege het totale gebrek aan grond stoffen dat in Duitsland heerste, kwam de ontwikkeling van dit project spoedig tot werkelijkheid en werd op, zo groot mogelijke schaal papier aangewend, om het bijna onvindbaar geworden metaal te vervangen. In feite hadden uiteraard de cartonnage- en papierfabrieken wei nig van de oorlog te lijden gehad en wa ren zij merendeels nog in tact. Mijn ongelovig glimlachje, toen ik .sprak over de mogelijkheid dit plan te1,ver werkelijken, was voor de professor aan leiding mij uit te leggen, dat dit plan heus niet als een grapje was opgevat, maar dat zeer goede resultaten verkre gen waren, welke in de opvattingen over oorlogsmateriaal een revolutie te weeg brachten. Hij noemde bijv. de geslaagde fabricatie van verschillende onderdelen voor vlammenwerpers. De loopbestond uit verscheidene lagen papier over elkaar die gedrenkt in een speciale stof en onder enorme druk samengeperst, de weerstand verkregen hadden van staal. De graad van zekerheid betreffende de noodzake lijke weerstand bleek slechts zeer weinig verminderd te zijn. Met de anti-tankwapens (.bazookas en magnetische mijnen) waren we al zo ver, vertelde de professor, dat productieor ders waren doorgegeven aan verscheidene fabrieken die onder militaire controle stonden Rij de geweren speelde het staal alleen maar een rol waar het 't mecha nisme voor de trekker en het vizier be trof. De granaten, die volgens dit procé dé waren vervaardigd, leverden bij proef nemingen zeer goede resultaten op, doch door het snel oprukken der Westelijke ge allieerden konden zij niet worden aange wend De gehele productie viel in hun han den Panier speelde ook een rol bij Me ver vaardiging van de Vi en V2. Professor Hutt meent, dat in geval van een nieuw conflict, dit procédé door over leg tussen de Westelijke geallieerden, nog veel effectiever in practijk zal kunnen worden gebracht. De technici die zich in Duitsland met de niouwe methode be zig hielden zijn echter nagenoeg a.lle naar Rusland overgebracht, om daar hun werk voort te zetten. Men weet dat Rusland een van de rijkste landen is als het om de pro ductie en toepassing van hout gaat en hel heeft er dus alle belang bij deze nieuwe ontdekking uit te guiten. De toenassing van het nieuwe procédé voor oorlogswapenen mag men vooral niet veronachtzamen of onderschatten, omdat immers bij masraDroductie, waar bij meer op het aantal dan o.p de kwali teit wordt gelet, de kosten der bewape ning enorm worden gedrukt. Verder kan het materiaal overal geproduceerd wor den waar bossen zijn; tervViil tot nu toe de oorlogsindustrie aangewezen was op delfstoffen, die vaak op honderden kilo meters afstand van de fabrieken gewon nen moesten worden. Nog gezwegen van de kosten die het meebracht deze delf stoffen aan het daglicht te brengen. Afgezien van de oorlogsindustrie, zou dit procédé uiteraard ook van zeer veel nut kunnen zijn voor vredelievende doel einden en toegepast kunnen worden in. vele takken van industrie. Het zou metaal sparen en kolen die wij nu nodig hebben om metalen t« vervaardigen. Doordat het materiaal onbranCDaar gemaakt kan wor den, zou het ook voor de bouwnijverheid van groot nut kunnen zijn- Ongetwijfeld verdient deze vinding een serieuvze bestudering, waarna kan blij ken of dit product een plaats in de natio nale economie waard is. HET LEVEN AAN BOORD VAN RUSSISCHE SCHEPEN Enno Kustin is een ionge Estlandse zeeman. Hij heeft deel uitgemaakt van de bemanning van het Russische schip „Tosno»'. Maar toen de ,,Tosno,> enkele maanden geleden Vasteraas in Zweden aandeed, heeft Kustin zijn kans waar genomen en is gedeserteerd. Aan een verslaggever van de „Sjömannen", het blad v an de Zweedse zeeliedenbond heeft Enno Kustin het een en ander verteld over de arbeidsvoorwaarden en hei leven aan boord van Russische schepen- Het is -niet zo gemakkelijk om te mtojv sterem op een Russisch schip, zo ver telde Kustin. Eerst moet men een van de daartoe aangewezen scholen voor zeelie den hebben doorlopen In Estland zijn er op het ogenblik twee van dergelijke scho len. Maar voor dat een jongen voor een van deze scholen wordt aangenomen, komt er heel wat kijken- Allereerst moei de candidaat in het bezit gjjn van een door drie leden van de communistische partij ondertekende aanbeveling. Voorts moet hij een getuigschrift van zijn laatste werkgever en een bewijs van de plaatselij ke politie overleggen. Tenslotte moet de toekomstige zeeman voor een ^politieke commissie" verschijnen, welke beslist of de candidaat politiek betrouwbaar is en of hij tot de school kan worden toege laten. Candidaten die helemaal geen fa milie betrekkingen hebben in het buiten land en wier ouders in Rusland leven hebben voorrang. Kustin zei, dat vele jonge Estlanders naar zee willen, omdat een zeeman over het algemeen meer ver dient dan een fabrieksarbeider. Onder streng toezicht. Enno Kustin kwam in 1948 van de school voor zeelieden af en hij monsterde toen voor de kustvaart. Na aan boord van verscheidene schepen te hebben ge werkt, kreeg hij tenslotte zijn paspoort, waarmee hij ook voor buitenlandse rei zen kon monsteren. De bemanning van een Russisch schip staat onder streng toe zicht vertelde Kustin. In buitenlandse ha vens bijv. is het heel moeilijk toestem ming te krijgen om aan wal te gaanTrou wens veel heeft men er ook niet aan, want een restaurant of café mag een Russisch zeeman niet binnengaan, sterke drank mag hij niet drinken en een bezoek aan een bioscoop is alleen toegestaan onder bijzondere omstandigheden en dan nog sechts onder geleide van een officier. Boekje voor de inkopen. Zowat het enige wat de Russische zee man in een vreemde haven wel is toege staan, is het doen van inkopen. Een klein gedeelte van zijn gage kan hij in wisselen voor buitenlands geld. Maar hij mag ook weer niet alles kopen. In een boekje waarin hij alles moet opschrijven wat hij koopt, staat dat hij per jaar maar twee overhemden, een regenjas, een gra- mofoon, een fiets, een horloge, een ra dio, een fototoestel en twee paar sokken mag kopen. Heeft hij bijvoorbeeld een mondharmonica gekocht, dan wordt die later door de Russische douane ir>< be slag genomen. Gezagvoerder niet de baas. Behalve de gezagvoerder bevindt zich aan boord van de Russische schenen ook een politieke voorman. Hij is zoge naamd de plaatsvervanger van de kapi tein, maar in werkelijkheid deelt hip de lakens uit. 2(ijn voornaamste werk be staat uit het toezicht houden 09 de be manning, het geven van politieke richt lijnen, het beleggen van vergaderingen eri het houden van politieke lezingen. Volgens Kustin is hij ook de man, die in de buitenlandse havens zorgt voor de verspreiding van communistische lec tuur. Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeellngen 20 cent per m.m. K'.elne Advertontlèn ^iii..<.lmum .8 regels) 1 - 5 rogels 60 cent. iedere icgel meer 12 cent extra. Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom il 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. In dié 11. 1,55. Buitenland 11. 2, Mijnhardt Hoofdpijnpoeders. Doos 45 ct. Mijnhardt Hoofdpijntabletten. Koker 75 ct. zeeeen: Voor de handen niets beter dan H A M E A - G E L E I.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1950 | | pagina 1