AXELSCHE U COURANT AXELSCHE W? COURANT rn Frankering bij abonnement, Axel. ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1949. 63e JAARGANG. No 90 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie: AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM Amerika van dag tot dag. (Gezien door een Frar?aise). 1. Georganiseerde beminnelijkheid. Wat het daceliiks leven in Amerika bovenal mee heeft. Sedert ik kou heb gevat, is hun welwillendheid groter dan ooit. Feitelijk is het de schuld van het veranderlijke klimaat van New-York, maar zij beschouwen het als een betreurenswaardig bewijs van Euro- neese zwakheid. Js U verkouden vraaren schuilt waarheid in deze opvatting. Welk een uitgelatenheid, welk een vrijheid, welk een levenskracht spreekt er uit deze muziek en dansen! En dit treft des te sterker, omdat het toneel zo alledaags en huiselijk is. Ais in Pariia de necers met de blanken F:ankering bij abonnement, Axel. WOENSDAG 24 AUGUSTUS 1949 63e JAARGANG. No 89 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VfNK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie T. C. VINK-van VESSEM Het gevaarlijkste beroep Beroepsziekten behoren tot de grootste hygiënische problemen van de moderne samenlevinghet feit, dat zij om een inter nationale oplossing vragen, wordt erkend door de richtlijnen, die reeds voor een aantal van deze ziekten zijn verstrekt door het internationale Arbeidsbureau. Onderstaand geven wij een overzicht van de ervaringen die men, voornamelijk in Zuid. Amerika, op het gebied der beroeps ziekten van telegrafisten heeft opgedaan- Statistieken tonen aan, dat het percentage zieken onder de radio-telegrafisten het hoogst van alle beroepen ishun gemiddelde levensduur is aanzienlijk korter dan nor maal. Gedurende zijn arbeid kan de tele grafist kwalen oplopen zoals tuberculose, cerebrale, bloedarmoede, neurasthenie, ziek ten van de hartkleppen, angina pectoris en de karakteristieke beroepsziekte, bekend als „tikkramp", die de coördinatie van de spie ren beïnvloedt en bijvoorbeeld hei handschrift tot een onleesbaar gekrabbel maakt. In het algemeen heeft de telegrafist zijn vijand, nameilijk de electriciteitwel in bedwang. Gezeten voor zijn apparaten wor den zijn organen echter blootgesteld aan electrische inductie, die langzamerhand zijn vliezen en celweefsels aantast. Ook kunnen er veranderingen in het zenuwgestelsel optreden, die later tot ingrijpende stoornis sen kunnen leiden. De wetenschap, dat de telegraaf zowel een gesel als een weldoener der mensheid is, is geen recente ontdekking. In 1870 werd in Engeland daarop het eerst de aandacht gevestigd en wel door het feit, dat een groot aantal telegrafisten aan krampen en aan een algemeen verval hunner organen leed. In 1875 stelde de Belgische Dokter Ominus vast, dat deze stoornissen met het beroep samenhingen en ontstonden door blzondere aard van de arbeid der telegra fisten. Zonder het te vermoeden roepen ze zelf de kwade geesten op uit de apparaten, die zij bedienen. Omtrent de juiste aard van de aandoening liepen de meningen sterk uiteen. De een dacht, dat zij zich bepaalden tot stoornissen van het centrale zenuwstelsel, anderen meenden, dat alleen de zenuwen aan de oppervlakte van het lichaam werden aan gedaan of dat het lpu'er en alleen de spier- aandoening was. De directies van de tele graafdiensten namen voorzorgsmaatregelen, en er werden commissies van onderzp^k opgericht. In 1884 publiceerde een zekere Dr. Fulton uit Edingburgh, die zijn studies baseerde op zijn eigen ervaringen als tele grafist, een volledige beschrijving van de ziekten en toonde hiermee aan, dat het euvel van vee! ernstiger aard is dan aan vankelijk is vermoed. In 1902 schreef een zekere Dr. E. Cronbach uit Berlijn de „beroepsneurose" van de telegrafist aan overwerk toe. Deze eerste waarnemingen hebben als basis gediend voor uitgebreidere studies, die sindsdien in Amerika, A^gent'nië en Uruguay door diverse medici zijn gemaakt. Een vooraanstaande autoriteit op dit gebied de Argentijnse Dr. Arthur Porré meent, dat wanneer het electrische stelsel van de mens is afgestemd op de kringen van de ontvang- of zend-toestellen van de telegraaf, het zil hebben te lijden van inductieve verschijnse len, die verandering in het weefsel veroor zaken, waardoor een toestand van electri sche waanzin kan ontstaan, In zijn onschul digste vorm vertoont deze zich al, wanneer telegrafisten elkaar onder het seinen begin nen uit te schelden, maar in meer gevor derd stadium kan het leiden tot krankzin nigheid en tot zelfmoord. Volgens de Argentijnse Dr. Bossi, die hft probleem van de spiervermoeidheid heeft bestudeerd, zijn het de spieren van de schouders, onderarm en hand, die het meest te lijden hebben. Dr. Bossi heeft uitgerekend, dat iets meer dan tien procent van de tele grafisten boven de dertig jaar, iikkramp heeft gekregen. Bij 35 jaar loopt dit pro- centage op tot 50 procent om dan bij 40 jaar de 60 procent te berijkendeze leef tijd wordt daarom voor telegrafisten als de gevaarlijkste beschouwd. Een medicus uit Uruguay, Dr. José Cam- pioni, die vroeger bij de rijkstelegraaf in betrekking was, heeft vele jaren van studie aan het onderwerp gewijd, Campioni heeft waargenomen, dat meer nog dan de kram pen, dis bestaan uit onderbroken, spasmo- dische samentrekkingen van de spieren van hand en voorarm, maag- en spijsverterings stoornissen optreden. Even veelvuldig zijn nerveuze ingewandïkwalen. Het komt maar zelden voor zo zegt Campioni, dat men een telegrafist zonder m'.ag- of darmstoornissen aantreft. Campioni heeft waargenomen, dat de door permanente trillingen voortgebrachte nerveuze krampen van de slagaderen ten slotte veranderingen in de stofwisseling van de weefsels kunnen veroorzaken, hetgeen kan leiden tot het ontstaan van allerlei ontstekingen. Het heeft er veel van, zo zei hij, dat gevallen waar reeds het begin van een hartziekte aanwezig is, verergerd wor den door de voortdurende vibratie van het zenuwstelsel. De moderne geneeskunde heeft de juiste Dehandellng van „tikkramp" of spierspasmen nog niet gevonden. De beste resultaten worden thans bereikt met rust, massage, electrotherapie, warme baden enz. Tot op heden concentreert de medische wetenschap zich meer op het voorkomen van de beroeps ziekte dan op de behandeling daarvan, nadat zij reeds opgetreden is. De publicatie Hygiène du Travail, uitge geven door het Internationaal Arbeidsbureau, geefi de volgende voorzorgsmaatregelen aan voor de radiotelegrafiststrenge medische keuring bij toelating tot de dienst, en dan iedere zes maandenen speciale controle op ieder teken, dat op bloedarmoede, zenuw klachten of ziekten van neus e.n oren wijst; contröle van het gehoor; maximum werk- tiiden van 4 uur overdag en 3 uur's nachts met rustperioden van een half uur, en 50 vacantiedagen, te verdelen over 2 of 3 perioden. De medici noemen verbeterde arbeids voorwaarden een eerste stap op de wes bestrijding van ziekten onder de tele- der grafisten goede ventilatie, voorkoming van overmatige hitte of koude in de marconi- hutten van schepenpreventieve middelen, die het risico verminderen, dat door inductie of ontlading wordt gelopenhet zodanig plaatsen van de apparaten, dat 2 of meer telegrafisten zo ver mogelijk van elkaar zitten vermindering van geluidsstoringen gebruik van rubber sliinsleutelhandgrepen in plaats van de harde soortenzodanig geconstrueerde zitplaatsen, dat de telegra fist een maximnm comfort is verzekerd, en een werkindeling, waarbij perioden van uiteenden en ontvangen elkaar afwisselen. Het maximum aanlal arbeidsuren, vooral in kantoren, waar de telegrafist het bijzonder druk heeft, zal niet meer dan 6 uur per dag of 36 uur uur per week mogen bedra gen, met een rusttijd van een half uur. Het hoogste aantal dienstjaren zal niet meer dan 25 mogen zijn, daar dit wordt beschouwd als de maximale periode gedurende welke het individu aan zulke ernstige risico's mag worden blootgesteld. In verscheidene landen worden deze mensen gewaardeerd en beloond overeenkomstig het gedragen risico. In Zwitserland, Engeland, Australië, Rusland, Japan, Amerika, Oosten rijk, Italië enz., hebben zij wettelijk geregelde rechten op schadeloosstelling bij invaliditeit, in Argentinië, waar telegrafisten bijzondere voordelen genieten, bestaat een speciale wet, die voorziet in gevallen van „tikkramp" en dergelijke gevallen. VLIEGENDE DIERENTUINEN UIT OOST EN WEST OP SCHIPHOL. De nationale luchthaven is niet uitsluitend een internationaal knooppunt va» menselijke wezens, ook schepsels uit de dierenwereld, afkomstig van alle delen der aarde, ontmoe ten elkaar vaak op Schiphol. Het punt van hun samentreffen is gewoonlijk de vracht loods, van waaruit zij na aankomst naar hun bestemming worden geëxpedieerd. De zer dagen was een groot deel van de opper, vlakte in de vrachtloods van de K. L. M, in beslag genomen door deels krijsende deels loeiende en ook volkomen zwijgzame en geluidloze dieren. Gezamenlijk in een kooi, allen afgescheiden door wat kippen gaas, bevinden zich een tiental zogenaamde penceelaapjes naast enkele zeer fraaie een den. De aapjes waren wel wat luidruchtig. De kooi ernaast bestond uit twee ver diepingen beneden huisden twee kleine everzwijnljes en hun bovenburen waren een koppel zeer fraaie rode ibissen, enkele houtduifjes en twee papagaaien. Allen wa ren met het K. L. M. -toestel uit Paramaribo op Schiphol gearriveerd. Bovendien was in een rond mandje van ongeveer 50 cm. doorsnee een python geborgen van ruim 5V, m"ter, voorts in solide verpakking vier gevaarlijke hagedissen, een ara, vier doods kopaapjes, een toecan en een langnagelige luiaard en last but not least een blikje met twee inkepingen in het deksel, waarop het een etiket met opvallende letters vermeldde „vergiftig", de inzittenden waren twee formidabele vogelspinnen. Deze Wesllndische dierenvertegenwoordiging kreeg iets later gezelschap uit de Oost, want in het laad ruim van de Constellation „Gouda" werden op Schiphol een aantal hagedissen, vogel tjes en tropische vissen aangevoerd. De vogeltjes waren g huisvest in cylindervor- mige kooitjes, welke konden draaien, waar door zij onbeperkte afstanden lopend kon den afleggen. Deze dieren zijn een geschenk van de Sultan van Pontianak aan de gemeente Den Haag. De Westindische dieren zullen binnenkort te bezichtigen zijn in Wassenaars dierenpark. zwerven hier rond op het trottoirZe slapen op het asfalt, niettegenstaande ijzel en regen, of liggen op de stenen trappen, die leiden naar de sousterrains. Ze hebben op aarde nog maar één doel te drinken. In de zwarte, koude ellende van de Bowery niicht van de herberg als ar ook de dronkenschap ;ij bieden aan de voorbij- un lotgenoten hun laatste an of hun schoenen vol vod, dat 's morgens uit is opgediept, ontketenen ochten van het venduhuis de meesten hebben niets copen en bedelen alleen. O., die in dit stadsdeel rerscheidene. Ze bedelen p op de lippen, want dat 'anaf de president van de landloper bedelt men om gemeente met een kwink- gesloten, juffrouw, en ik niet verzilveren. Kunt U mrschieten Soms, als boek onder de arm heeft, gehouden door iemand i. „Leen het mij. Ik zal i." En ze geven het ook enen het inderdaad om te vertelt me, dat er tal van le buurt van de Bowery ziet ze meer in de café's is er een, die de „konln- y" genoemd wordt, vroe- schoonheid, die nu leeft :n, ook al heeft ze een i bar in de Bowery is j niet een bar als de i soort slaapstee, waar centen kan drinken en slapen- In de namiddag aan het voorkomen van )e enige klanten zijn ook outs, mannen en vrouwen, nk goedkoop bier drinken n op een stoei met de :n de tafel. Maar Sammy, t een geniaal idee gehad, ntal oude aclrices opge- tot 80 jaar oud, die hij ptreden met de liedjes en meisjesjaren. De bar is »n cabaret eA Sammy's vertoning heet, is een liten de deur wachten de i, totdat er een nikkel uit hun in staat stelt binnen die geluk hebben, ver- ma vrolijk wankelend om. r geschilderd op de muur van flessen de koninginnen oner. Maar aan de tafels e en drinkt whiskey met De muren zijn beplakt tenuitknipsels en hand- er vindt men er oude s van zwijgende films* en moord. mdere New Yorkse nacht- ïrft ook hier een juffrouw nde zwartzijden japon om s de fotografe en met een :h richt zij haar lamp op op de vrolijke groepen, naast de met linten ver- an de piano zit een man jonge vrouw speelt viool, ngeerd meisje en blijkbaar hier niet op haar plaats, w bewerkt met hartstocht ns. Een voor een komen Met opzet heeft men zen, die Mae West naar Ze hebben rood of raven- e zijn dik opgemaakt met op de hangwangen en in de vouwen van de een de ogen, niettegen- mpers, kohl, mascara en leken, blijven menselijk, in niets veranderen; ze tie. ;eën dragen geweldig grote je en groene veren, schit- >n een strak-zijden japon, en de uitpuilende boezem n cowboy-liedjes en sen- van het jaar 1900 of zo. paar danspassen uit en de dikke borsten ervan hebben ze talent, en nog en schunnige vrouwelijk- een bedenkelijk applausje «oonnements- prtjs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiö 11. 1.55. Buitenland 11. 2, Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeellngen 20 cent per m.m. Kleine Advertentièn (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom 11 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiê 11. 1,55. Buitenland 11. 2, L. Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeellngen 20 cent per m.m. Kleine Advertentièn (maximum 8 regels) 1 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. voot t e i n t v e r b e t e r i n g Geeft frisheid en ge zondheid aan Uw huid maakt U knapper.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1949 | | pagina 1