AXELSCHE COURANT AXELSCHE m COURANT De Zeeuwse vlag is thans vastgesteld. Brieven schrijven. Minister Mansholt sprak over aardappelenbeleid. Frankering bij abonnement, Axel. ZATERDAQ 2 APRIL 1949. 63e JAAROANQ No. 52. NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM GEDEPUTEERDE STATEN RICHTTEN ZICH TOT DE BURGEMEESTERS. Het College van Gedeputeerde Staten van mogen wij hier aanhalen, hetgeen de heer Schorer ten deze opmerkte„de reden hiervan (de keuze van een oneven aantal banen) is te zoeken in het feit, dat uitslui tend een oneven aantal banen van een vlag een werkelijk evenwichtig geheel kan maken. Dit springt reeds in het oog bij zou bij andere hoofdkwartieren de indruk wekken, alsof hij weer had zitten slapen ulst als bij Ei A lamein. Rommel te laat 1 In de woestijn was hij er trots op geweest, dat hij altijd het eerst begonhij was er midden in de nacht op af eeeaan. had bii het aanbreken van de Frankering bij abonnement, Axel. WOENSDAG 30 MAART 1949. 63e JAARGANG No. 51 V_ NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag y Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie T. C. VINK-van VESSEM Rundstedt geweestPas op voor over haasting hetgeen bij hem wilde zeggen: Pas op voor Rommel. Maar Rommels thema, dat hij zijn kustcommandanten had inge- hamerd, was geweest: „Wij moeten de aanvallers in het water tegenhouden en al hun materiaal vernielen, terwijl het nog and Mei gebruikt om lië en Pas de Calais zijn mening onneem- r. Hij had m^nen- iven gegraven, tank batterijen opgesteld, rkingen aangebracht, p het strand onder de stelling gebracht op ser-eenheden zo ge- onmiddellijk zouden „jongens, wat schrijf je toch weinig de laatste tijd. Wat is er met je aan de hand? Eerst schreef je zeker tweemaal in de week en nu zijn we al blij, als er om de veertien dagen een brief van je komt ja moeder, U bent de enige niet, die deze woorden wel eens geschreven heeft. Honderden moeders hebben deze teleur stelling al beleefd en telkens weer worden deze woorden geschreven. De man in Indië die deze woorden leest, zucht in zichzelf „ja moeder, je hebt gelijk maar.... ach, dat begrijpen jullie toch niet. Jullie zitten er in alle armoe nog zo goed en prettig bij en van de omstandigheden, waarin wij leven, heb je niet het minste begrip. Heus, ik kan het jullie niet uitleggen, want voor mezelf kan ik nog niet uitmaken, hoe het komt, dat ik al drie weken niet geschreven heb." Daar ligt het probleem. Wat is de oor zaak Waarom schrijven de jongens niet Goed, er zijn er, die tweemaal per week of zelfs wel dagelijks een brief naar huis schrijven. Maar er zijn er teveel, die steeds minder naar de pen grijpen. Wie Indonesië niet uit eigen waarneming kent, zal er zich nooit een voorstelling van kunnen maken. Voor ik naar de tropen ver trok was ik vaak naar musea en tentoon stellingen geweest, waar Indonesische kunst en producten te zien waren. Ik had ettelijke boeken gelezen over de Archipel en met veel oud-lndisch-gasten gesproken, ik had me er een bepaald beeld van gevormd. Ik kwam aan Sabang, Priok, Batavia, Sema- rang, PalembangAllemaal Indonesië, allemaal anders en in grote trekken toch weer gelijk. Iedere plaats met een eigen karakter, maar overal dezelfde kenmerken van de tropen en het Oosten. Indonesië strekt zich utt over een gebied, zo groot als van Ierland tot ver in Rusland. Borneo en Sumatra behoren tot de grootste eilanden op de wereld..,. Beschrijf maar eens een werelddeel, zo, dat iemand, die niet meer gezien heeft dan eigen land, er zich eens een duidelijke voorstelling van kan maken. De eerste indrukken zijn vaak juist en scherp. Maar juist de eerste indrukken zijn zo talrijk en men heeft er zoveel te verwerken, dat ze niet zo gemakkelijk zijn te beschrijven. En wie een week in een nieuwe stad is aan gekomen, is meteen opgenomen in het leven daar. En zelf heeft hij het stadsbeeld opge nomen, hij kent het leven en ziet er niets vreemds in. Wie zich voor zijn komst in de tropen een voorstelling van de archipel heeft gemaakt, zal zien hoe hij zich vergist heeft. O, zeker, het kan geen kwaad er veel van te leren en te lezen en het is allemaal waar ook, maar het geleerde is zo beperkt en het land is zo uitgebreid. Indo nesië vergt vele jaren van intensief kijken en opnemen, aanschouwen en dan trachten te doorschouwen. Maar het is zo moeilijk te beschrijven. Ik ben er van overtuigd, dat de eerste brieven uit Indonesië naar Neder land het beste zijn. Omdat de nieuwe indrukken daarin beschreven worden, indruk ken, die zo snel zijn weggevaagd en die vervlakken, zoals het hele leven vervlakt. En wanneer men dan de reacties krijgt in brieven van huis, waaruit blijkt, dat ze er thuis niets van begrijpen, dan schudt men het hoofd en na enkele mislukte pogingen staakt men de brieven, ook al, omdat het bijzondere ons niet meer opvalt, In je eigen leven is niets bijzonders, niets het beschrij ven waard, je staat op, kleedt je aan, gaat eten, loopt je patrouille nog eens, legt een spelletje kaart en je gaat weer naar bed. De sleur van alle dag is een belevenis op zichzelf, maar laat zich niet beschrijven Het zou een eentonig verhaal worden rond eenzelfde thema, maar zonder andere varia ties dan de naam van de dag, die beleefd wordt. Ik weet, dat de familieleden in Nederland het prettig vinden, om te horen over het leven vnn Jan, of hoe hij heten mag. Maar dit begrijpt hij niet: hij ziet er niets bijzon ders in en zou het belachelijk vinden, om iedere dag opnieuw het verhaal te vertellen, zonder begin en zonder eind. Soms is veertien dagen nog niet voldoende, om bijzonderheden genoeg te geven voor een brief. En als hij niets te vertellen heeft, dan schrijft hij niet. En als dan de brief van thuis komt: „Waarom schrijf je niet?", dan schrikt hij even, op: is dat al weer drie weken gele den? Want het is geen onwil en geen lui heid. Geen onverschilligheid en ook geen apathie. Want in de cantine of waar die ontbreekt op zijn tempatje, daar zit de sol daat met papier voor zich en de pen in de hand. Hij komt tot het opschrift, misschien enkele regels ik heb post gekregen van morgen, of een werkelijke bijzondere bele venis, maar dan ja, wat moet hij verder schrijven Er is niets. Moedeloos wordt het postblad weer opgeborgen, over een paar dagen is er misschien wel wat er meer te vertellen. Thuis maken ze zich ongerust. Dit ver schijnsel treedt steeds meer aan de dag. De laatste maanden is het duidelijker dan ooit. Op de brigadestaven komen brieven van ouders, die informeren, wat er met hun zoon is, hij heeft al zo lang niet meer geschreven Maar met zoonlief is niets aan de hand. Hij wordt bij de commandant geroepen en verwonderd staat hij te kijken, als hij hoort van die brief. Ai, is dat al zo lang geleden? De laatste maanden wordt dit verschijn sel in de hand gewerkt door de weinige post, die over en weer gaat. De postver binding is slecht; wanneer er eenmaal per week post wordt aangevoerd, is dat al mooi. De afstand tussen de soldaat en zijn familie wordt groter, zijn belangstelling ver slapt, hij zet zich niet meer zo gauw tot schrijven. Stelt het uit, wa t... „er gaat toch voorlopig geen«viiegtuig....a Is er een oplossing voor dit probleem te vinden? Een geheel afdoend middel is er niet. De soldaat blijft zijn eentonig leven leiden en hij kan niet altijd verhalen uit de lucht grijpen oj per brief gesprekken gaan voeren over de dingen, waar hij belang stelling voor heeft. Er zijn er, die per brief hele schaakpartijen spelen, anderen discussieren per brief over alle mogelijke onderwerpen, maar dit kan niet iedereen. En wanneer er dan nog weinig brieven komen, waarop hij weer kan antwoorden, dan zal het probleem steeds groter worden, Het middel, dat het meest doeltreffend Is, ligt voor de hand: veel brieven van huis, opdat zijn belangstelling wakker blijft. De soldaat moet door middel van brieven lid van het gezin en de familie blijven en zich dat ook voelenhij moet lid blijven van de voetbalclub of de vereniging, waarvan hij lid was. Hij moet buurtbewoner en stad genoot blijven. Kranten, verenigingsblaadjes, stadsbladen vooral, dan blijft hij op de hoogte en verder brieven, brieven, óók, ja juist, als hij zelf zo weinig schrijft 1 TELERS HEBBEN GEEN MOREEL RECHT OP VERDERE OVERHEIDSHULP. Op de schriftelijke vragen van het Tweede Kamerlid Den Hartog inzake de ongunstige afzetmogelijkheid van grote hoeveelheden consumptieaardappelen in hetzuid-westeljjk kleigebied, heeft de Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening thans geant woord, dat hem bekend is, dat met name in het zuid-westelijk kleigebied grote hoe veelheden consumptie-aardappelen geen onmiddellijke afzet kunnen vinden, dan wel voor prijzen aanzienlijk beneden de produc tiekosten van de hand worden gedaan. De telers van deze aardappelen zijn echter in de gelegenheid geweest voor ieder kwantum met de Overheid contracten af te sluiten. Doordat van deze mogelijkheid slechts in betrekkelijk geringe mate gebruik is gemaakt, gelden thans veelal lagere prijzen dan de prijzen, waarvoor contracten hadden kunnen worden afgesloten. De richtprijzenkwestie. Voorts is het de Minister bekendè dat de voormalige Minister-President Dr. Beel, begin Februari 1948 aan de Stichting voor de Landbouw mededeelde, dat het in de bedoeling lag een richtprijs voor de aardap pelen vast te stellen, welke f 0,50 lager lag dan die van het jaar 1947. De toelichting inzake het prijspeil voor de consumptie-aardappelen, opgenomen in de publicatie van de richtprijzen voor 1948, werd nadien achterhaald door de aanvaar ding van een systeem van vrije prijsvor ming. Hiermede werd de mogelijkheid geopend, dat voor de meer gevraagde rassen, een hogere prijs kan worden gemaakt, waardoor uitbreiding, van de teelt daarvan zou worden gestimuleerd. Oorzaken van het overschot. Op de vraag van de Heer Den Hartog, of het de Minister bekend is, dat hij zich bij de behandeling van de begroting 1948 van het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening in de Eerste Kamer, heeft uitgesproken vóór een uitbreiding van het aardappel-areaal, antwoordde Minis ter Mansholt, dat hij bij die gelegenheid heeft gezegd, dat meer zal moeten worden gegaan in de richting van het stimuleren van arbeidsintensieve gewassen, die meer mogelijkheid bieden om tot een hogere beloning te komen, in dit verband werden door hem genoemd de aardappelen en de suikerbieten. Uit deze uitspraak kan naar de mening van de Minister dan ook geens zins een aanleiding worden ontleend tot uitbreiding van het met klei-consumptie- aardappelen verbouwde areaal voor 1948. De Minister is van oordeel, dat inzonder heid de hoge prijzen, welke in de achter ons liggende jaren voor de klei-consumptie- aardappelen zijn betaald en niet medede lingen zijnerzijds voor de teler aanleiding zijn geweest het areaal uit te breiden. Het thans bestaande overschot is mede en voornamelijk veroorzaakt door de zeer gunstige oogstresultaten. Overheidsmaatregelen. De verwachting, dat voor een deel der productie geen bestemming zou zijn te vinden zonder nadere maatregelen van de zijde van de overheid, is aanleiding geweest tot het nemen van maatregelen, waardoor een deel der productie uit de markt werd AARDAPPELEN \NKRIJK. ongunstige ontwik- pelmarkt in Frankrijk k de gehele voor dit heid pootaardappelen leelte der reeds afge- namelijk voor het ras zijde geannuleerd, or Zaaizaad en Poöt- in onderling overleg i getroffen, die o.m. orteurs, die pootaard- jk hebben verkocht, niet kan worden ge- goeding van zes gul- 'orden betaald. Voorts resp. landkooplieden, zjjn, op hun beurt ig met hun telers/ t erop gevestigd, dat n Leveringsvoorwaar- Oogst 1948, voot vaarden In het koop voorkomen, de expor- door hem gekochte Dit neemt echteT niet adelaren en de teters derling tot een andere nen niet tot overeen- i blijft op basis van ide voorwaarden, voor de mogelijkheid van /ER-BESTR1J DINO 949. voorgaande jaren kan strijding voor 1949, ternationale afspraken, d. Behoudens enkele voor die gebieden, poradisch besmet zijn, bespuitingen of be- t aardappelen beteelde condigd. De uitzonde- amelijk betrekking op in het Westen' vatf* g, dat op grond van )kever-wet de kever, komt, intensief dient De telers kunnen dit* welke hen het beste :st geschikte moment, dat de verdelging te ordt genomen. Wan- ïette gebieden onvol- arden genomen, zullen verplichte behande- dappelgewas worden dat zich besmettingf- i ontwikkelen, dienen regelmatig te contro- aat te zijn de nodige ringen tijdig te kunnen n zeer groot belang, ste middelen dan hei It verkregen. )UCTIE IN .AND. :k te Wolfsburg pro- 3 automobielen, waar- )vergedragen aan de 30 werden geëxpor- len verkocht op de Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiè fl. 1,55. Buitenland fl. 2, Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentién (maximum 8 regels) 1 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiö fl. 1,55. Buitenland fl. 2, Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentién (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1949 | | pagina 1