AXELSCHE H COURANT
AXELSCHE jgË COURANT
r
Frar,kering bl| abonnement, Axel.
ZATERDAG 26 MAART 1949
63e JAARGANG No. 50
v
V J
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK
Adres Redactie en Administratie
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
Hoofdredactie:
T. C. VINK-van VESSEM
De 52ste Jaarbeurs.
29 Maart tot en met 7 April a.s.
Nog enkele dagen en de 52ste Jaarbeurs
zal haar, poorten openen.
VII. Tenslotte moet, zeker niet in de min
ste ptaats, aandacht worden gevraagd voor
de omvang van de komende Voorjaarsbeurs.
Kon reeds ter gelegenheid van de vorige
Voorjaarsbeurs, de Jubileumbeurs, worden
van de ,LT.", gereed om, als er maar
even iets hapert, een handje te helpen.
Een enkele keer gebeurt het, dat een jeepje
teveel water binnen krijgt of dat het water
te diep is. Dan rukken de beide bulldozers
Franke ring bij abonnement, Axel.
WOENSDAG 23 MAART 1949.
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
Drukker-Uitgeefster: Adres Redactie en Administratie
Firma J. C. VINK AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Hoofdredactie:
T. C. VINK-van VESSEM
Bruggehoofd Glondong en de
mariniers.
INDRUKKEN VAN DE POLITIONELE
ACTIE.
(Wim Dussel, marine-correspondent).
Als op Zaterdagavond, de duisternis over
de Noordkust van Oost-Java valt, zijn we
nabij het landingspunt Glondong bij elkaar
gekomen. Nog enkele uren en de eerste
honderdvijftig man zullen met landingsbootjes
en ander varend en rijdend materiaal naar
de kust gaan
Een ieder verlangt er naar.
Het wordt later en later, en ik zie de
mariniers, die straks aan land zullen gaan,
met paks en andere bagage sjouwen. Een
half uur vóór het vertrek krijg ik plotseling
een opwelling j ik moet mee. Het zint me
niet om achter te blijven en pas later te
moeten horen hoe alles gegaan is. Ik zeg
dit niet uit .dapperheid", want ik ben niet
dapper, maar er is iets dat me drijft om
mee te gaan. Een half uur heb ik nog
en dat is niet veel, vooral als je in donker
dan nog op zoek moet naar de commandant.
Maar ik heb geluk en vind hem boven op
een .platje", tezamen met een paar andere
officieren. Als ik hem mijn bedoeling
uiteenzet, kijkt hij erg fronsend, denkt even
na en vertelt me dan dat de enige plaats,
die er nog over is, die in een landingsgeval
is waarin drie man met zijn jeep. „O.K
zeg ik, en haast me weg om het een en
andir te halen. .Kwart voor negen in de
tankspace", brult de Luitenant van het
vehikel me nog na. Ik grijp mijn wapen,
m'n koppel en sta in tweestrijd omtrent
m'n foto-attributen. Mee of niet Als ik
door het water moet straks, bestaat natuur
lijk alle kans, dat ik mijn spullen kwijt
raak
Een middenweg is echter gauw gevonden.
Het schijnt, dat een mens in zo'n geval
heldere ogenblikken heeft. Ik stop ten
minste mijn toestel in een waterdicht zakje,
een paar reserve-filmpjes in een tweetal
zakdoeken en tezamen met een notitieboekje
en een potlood gaat het zaakje onder mijn
jas, die, bij de dungaree ingestopt, een hoop
ruimte blijkt te bieden.
En zo uitgerust kom ik beneden in de
tankspace aan, waar .mijn" voertuig al op
de oprit staat. Alleen de deuren behoeven
maar geopend te worden en ik kan .naar
buiten".
De andere tracs zijn ook al bemand. De
motoren draaien en het is een gedaver van
je welste in die holle ruimte. Ik zit zelf
op de rugleuning van de jeepbankjes, te
wachten op de dingen die komen zullen.
Precies om negen uur gaan de deuren open
de schijnwerpers flitsen aan en de motoren
beginnen hard ar te lopen. Nog een paar
minuten en dan
Schokkend rijden we de oprit verder op,
komen in evenwicht te staan en dan nemen
we een .duik" Bruisend strijkt het
water langs de zijkanten en, ware het niet
dat ik reeds eerder zo'n .tewaterlating" had
meegemaakt, ik zou de overtuiging hebben
gehad, dat we rechtstreeks naar de kelder
gingen.
Maar onze vaarwagen richt zich op en
glijdt verder. Een blik achterom in de
ruimte, waaruit het licht fel over het water
straalt, doet me de tweede ontwaren, die nu
de oprit op tornt. Blijkbaar zit hij wat
scheef; want hij gaat weer terug, komt weer
op, en na een schijnbaar weifelachtig wie
belen, duikt ook hij in het water. Zo gaat
het verder tot ze alle vijf in het water
dobberen en we met een boog naar voren
tuffen, waar we straks tezamen met de
LVCP-bootjes de tocht nrar het strand
zullen ondernemen. Het schip ligt met de
geopende .neus" naar zee, om natuurlijk
het uitstralen van licht in de richting van
de kust tegen te gaan. Trouwens, alles aan
boord van alle schepen is pikdonker en als
we wat heen en weer gekruist heboen, kan
ik me niet meer oriënteren. Veel te lang
duurt nu het wachten. Waarop wachten
we eigenlijk? Niemand weet het,trouwens
er wordt niet gesproken. Ik geloof, dat we
al met al, zo ongeveer een uur drijven, als
er beweging in de zaak komt. Motoren
lopen op volle toeren, enkele commando s
klinken en dan zetten ook wij ons trillend
in beweging.
Steeds sneller en sneller gaan we, in
schuine richting op de kust af.
Ik zit in het op één na meest linkse
vaartuig, de hele rest bevindt zich rechts
van me. Ik heb net zo'n idee alsof wij bij
de LCVP's achterblijven, want ik zie hun
schuimsporen steeds verder van me af. De
kust nadert nu snelik verlies de overigen
uit het oog en kijk alleen maar voor me
uit, naar de nu schielijk naderende kustlijn.
Reeds kunnen we wat boomgroepen onder
scheiden. De spanning stijgt merkbaar.
Wat zal er gebeuren Ik kijk ingespannen
voor mij uit. De schutter achter doet dit
ook, evenals de sergeant die het .midvoor"
geschut bedient. Plotseling is het alsof
alles sneller en sneller gaat. In vlugge vaart
zien we het strand voor ons opduiken en
het is net alsof het water onder ons uitzakt
zo plotseling staan we op het droge. Nog
een paar meter rijden we door, tegen een
tamelijk hoog duin op, en dan staan we
stil.
Het dringt opeens tot mij door, dat er
geen schot gevallen is. Ook rechts niet,
waar de LCVP's zich moeten bevinden.
wat er in een zeer jong verleden is ge
beurd. De reiziger, die de wereld van de
antieke beschaving bezoekt, krijgt er duide
lijke voorbeelden van onder de ogen.
Rondom de Middellandse Zee vindt hij
«..«..I u-n, die vroeger bedekt
est met grote wouden.
Libanon over van de
lomo exploiteerde Ook
norme oppervlakten fei-
jemaakt- De komst >an
IAARGANG No 49 ^e'ena Wt*8 vo't
63e JAAKUANU NO. 4« ;t eüand 5innen drle 0f
ale onvruchtbare rots te
nwoordig vernielen in
a en op Madagascar de
systematisch de bossen
;ve landbouw. Als de
branden -ij een nieuw
ie braakliggende grond
ïrking van de "zon spoe-
oog en er is weer een
:r op aarde. En in de
et verdwijnen van de
e door regen, zelfs al
n bebouwd en ook hier
g, of de kale onvrucht-
e plaats van het oude
rkar.t voorbeeld hiervan
ï-vallei in Amerika,
ik alleen over de planter-
de vernietiging van het
de mens is nog groter
neller plaats. Zeker, de
vel verdedigen tegen de
,i en de jacht was voor
levens-noodzakelijkheid,
s voorbij, en toch is de
volkomen overbodig
l der hogere dieren van
Ie wateren te doen ver-
getale zijn de dieren
een maar uit zucht naar
wille van min of meer
het ivoor van de olifan-
e walvissen, enz. Is het
aan de enorme kudden
nauwelijks een eeuw
van de Verenigde Staten
te Punische tijd, toen er
ldoende olifanten waren
lachlige cavalerie Nog
Franse officieren in het
e jacht op struisvogels.
Maori's in Nieuw-Zee-
rme dinorni's en andere
ptielen doen uitsterven,
pyorm's op Madagascar
Men kan veilig voor
in of twee eeuwen het
ilde zoogdieren, die nog
1 voorkomen,' volkomen
Hetzelfde zou gelden
had men ten opzichte
chermende maatregelen
een weg door de slechts enkele tientallen
meters diepe bosrand naar de grote weg
toe, waaraan de kampong ligt. En achter
de stofwolk, die wordt opgejaagd loop ik
aan.
Een kwartier nadat ik voet aan wal gezet
heb, sta ik, precies om half elf Javatijd, op
de maanbeschenen weg door de kampong.
„Marines have landed, situation is well"
denk ik bij mij zelf. Dat „in hand* kan ik
wel weglaten, want er is niet veel in handen
te hebben. De kampong is namelijk vol
komen leeg. En er is niets, maar dan ook
niets, dat er op wijst, dat er ergens "iets
zit". Ik besluit mijn licht eens op te
steken bij het „hoofdkwartier" van de lan-
dingsploegallicht dat ik daar iets hoor.
En achter mij, op het strand hoor ik gegrom
van motoren en zie ik pontons naderen.
Nu zal de strandploeg in actie komen, want
er moet veel, heel veel gebeuren, opdat we
verder kunnen. Maar daarover straks.
Niets verstoort de stilte, dan het ruisen
van de branding, nu hoorbaar, omdat de
motoren zijn afgezet. Bij het vage licht
van de half, achter een laag wolkendek
verscholen maan, zie ik, dat het strand vlak
is, terwijl in de verte een paar figuren zich
bewegen. Ik spring er uit loop in de
richting van de figuren. De LCVP's liggen
een meter of tien het water in en ik zie
mariniers naar de kant door het water
komen waden. Doch de mariniers die ik
zoek, de „Stormploeg* van de kapitein, zijn
nergens te zien. Ik begrijp er niets van en
leder ander ook niet. Even schijnt de situ
atie verward. „Wat doe jij hier vraagt
iemand mij. „Landen natuurlijk", zeg ik,
„wat anders". Dan lachen we allebei en
trachten uit te vissen, hoe de toestand is.
Het is vrij gemakkelijk, want de
kapitein zit met zijn ploeg allang in de
kampong. Ik heb geen fiauw idee, waar
die kampong is, dat wil zeggen hoe ver
van het strand af. Wel zie ik de open
plek, waarover aan boord van de LST is
gesproken en daaruit concludeerde ik, dat
onze kapitein precies op de juiste plaats
aan land is gekomen. Het strand is hier
een paar honderd meter lang en op dit
ogenblik een dertig meter breed. Hoge
palmbomen rijzen er op en het wemelt er
van cactussen.
Dan zie ik de strandcommandant lopen,
die reeds de eerste bevelen geeft. Hij wijst
me de weg, die vrij gemakkelijk te volgen
is. Een der voertuigen boort zich namelijk
NEDERLANDSE BOERENZOONS NAAR
AMERIKA.
Ter kennismaking met Amerikaanse
landbouw-bedrijven.
Einde Maart zullen 32 zoons van Neder
landse boeren voor de duur van een half
jaar naar Amerika vertrekken teneinde
aldaar kennis te nemen van de Amerikaanse
landbouwmethoden. Voor dit doel zullen
zij worden geplaatst op bedrijven van ver
schillend karakter, een en ander in over
eenstemming met de voorkeur van de deel
nemers. De groep zal worden vergezeld
door Ir. C. W. A. van Beekom, de Rijks-
landbouwconsulent voor de Zeeuwse eilan
den, die eveneens voor de duur van een
half jaar studie zal maken van de uienteelt^
in de Verenigde Staten.
Het initiatief voor dit leerzame bezoek is
uitgegaan van de Nederlandse landbouw-
attaché in Washington, Jhr. Ir. van Kretsch-
mar van Veen, die, hierbij gesteund door
het Amerikaanse Departement van Land
bouw, reeds in het vorige jaar stappen
heeft ondernomen om deze reis mogelijk te
maken. Dank zij de medewerking van de
E.C.A. kan dit plan thans worden ver
wezenlijkt.
De keuze van deelnemers is bepaald
door het Koninklijk Nederlands Landbouw
Comité en de Christelijke Boeren- en
Tuindersbond, welke zich tevens met de
organisatie van deze reis hebben belast.
Aan de ervaringen van de deelnemers zal
bekendheid worden gegeven door de door
dezen samen te stellen rapporten in de
landbouw-vakpers te publiceren.
De groep deelnemers zal op 25 Maart a.s.
van Antwerpen uit met de „Edam" naar
Amerika vertrekken. Zij zullen in New-York
worden verwelkomd door de Nederlandse
landbouw-attaché te Washington en door
vertegenwoordigers van het Amerikaanee
Departement van Landbouw. Na een ver
blijf van enkele dagen in Washington, waar
zij aan de goede zorgen van de Y.M.C.A.
zijn toevertrouwd, zullen zij over de daar
voor in aanmerking komende bedrijven
worden verdeeld. Zij zullen in de gezinnen
van de betrokken Amerikaanse landbouwers
worden opgenomen.
Daar dit bezoek geheel buiten het kader
van de emigratie van Nederlandse boeren
naar de Verenigde Staten ligt, zullen de
ervaringen die de deelnemers daar opdoen
geheel ten goede kunnen komen aan de
Nederlandse landbouw.
istorici is dit alies niets
Duwen sedert lange tijd
als een absolute nood-
van biologisch ais van
int. Vele groepen en
landen hebben zich er
en en hier en daar is
senbeide gekomen,
s Staten is de meest
natuurbescherming de
ile parken. In het westen
erreinen van bijzondere
oorspronkelijke staat ge-
>r zover die staat nog
- alle exploitatie van
rodemschatten is verho-
niet worden gejaagd,
slechts voor toeristen
slechts op bepaalde^
len. Iedereen heeft wei
het Yeliowstone-park in
ns met zijn magnifieke
tgestrekte bossen. Men
e dieren, zoals marmot-
die 's avonds in de
ls een maaltje komen
Afrika begint men het
eeld te volgen en daar
vee soorten beschermde
arken, die in principe
ïristen en natuur-reser-
ur een absolute beschcr-
r elke menselijke tussen-
d. Reservaten vindt men
in Zwitserland wel het
te werk gegaan. Een
is er een groot nationaal
^koonnements-
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
fl 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indié fl. 1,55.
Buitenland fl. 2,
Advertentie prijs
7 cent per m.m.
Ingezonden
Meaedeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentién
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
noonrnlran uan not* dii
q<iti an uramon oufin' aan diiHa numn*
Abonnements
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
fl 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indié fl. 1,55.
Buitenland fl. 2,
Advertentieprijs
7 cent per m.m.
Ingezonden
Meaedeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentién
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
