Axel I - Hontenisse I 't Is BLUE BAND dat z'n groei bevordert! Fa. Lee Fa. Zondag 20 Febrnari a.s. Axel KEUK V.V. „Axel" 9 maal afdelings-kampioen 3e klasse K.N.V.B. Axelse sportlui helpt nu nog even, dan kan a.s. Zondag de eretitel weer in ons bezit zijn. V o o r w e d s t r ij d Psychiatr Vereniging Chr .Lagere Oi DOOI GASF Hei Aanvang half drie. om de bovenste plaats in de Reserve 2e klasse B, Afdeling Zeeland. En tr e g Geplaatst O Aanvan huisves Het sa behaier Zij, die 18 jaar h< Christelijk inlichtinge op Dinsdag Aanvang 7 Wageningen „Landbo Men ver: bij te wonei WONINGEN PER LOTERIJ. Heel Italië is verzot op loterij en er zijn heel wat Italianen die zitten te springen om een woning. Door die tw?e feiten te com bineren hoopt de Italiaanse Minister van Publieke Werken, Amintore Fanfanl. het grootste probleem op te lossenhoe het beste de nieuw gebouwde woningen te verdelen onder de naar huisvesting snak kende families. Reeds voor de tweede Wereldoorlog was het een vraagstuk de groeiende bevolking van Italië een dak boven het hoofd te be zorgen. Er worden in de grote steden onge veer 100.000 woningen per jaar gebouwd, maar daarmede werd slechts voor een derde aan de behoefte aan woning ruimte voldaan. Aan het einde van de oorlog werden l1/» millioen woningen gevorderd. Naar de schat ting zullen er in de komende 20 jaren nog rond 15 millioen woningen meer moeten worden gebouwd. 1945 leverde 45.000 wo ningen op en in 1946 was dit aantal geste gen tot 60.000, in 1947 rees dit tot 170,000 en voor 1948 bedraagt dit aantal 200 000 zodat nog op geen stukken na in de behoefte kan worden voorzien, zelfs niet voor zover het betreft de gezinnen die het hardst om huisvesting velegen zitten. Om althans de laatsgenoemden een|kans te geven heeft Minister Fanfina er nu de loterij bijgehaald. Van digenen die maan delijks 30.000 lire verdienen, werd een hef fing van 1 pet. geheven, voor iedere 5.000 lire verdienste per maand meer 1,1 pet. De staat betaalt 2 pet. de werkgever 2ï/i pet. Wanneer een werkgever 1000 lire heeft bijeengebracht uit deze drie bronnen teza men, ontvangt hij een loterijbriefje voor de huizenloterij. Het geld, dat hijzelf daarvoor heeft gestort, werpt hem 5 pet. rente af, maar die mag hij niet eerder opnemen dan na zeven jaar, als hij tenminste in die tijd nog niet zo gelukkig geweest is een woning te winnen. Op de eerste Mei van ieder jaar, te begin nen met 1 Mei 1949. zullen er in de zeven grootste steden van Italië, waaronder Rome en Napels, waar vele gezinnen leven in schuren en loodsen zonder vensters, loterij trommels draaien. Zij zullen de gelukkige lothouders aanwijzen aan wie een woning zal worden toegewezen. Wanneer een lot- houder na zeven jaar nog niet uit de bus is gekomen, zal hij de rente op zijn gestorte premie onmiddelijk uitbetaald kunnen krij gen, mair zijn premie zelf kan hij pas na een periode van 25 jaar terugkrijgen. Als hij dat wenst, kan hij in de loterij blijven om zijn geluk opnieuw te beproeven. De eerste woningen zullen aan de gelukkige winnaars worden overgedragen op 2 juni 1949, de verjaardag van de stichting van de Italiaanse Republiek. Het is te begrijpen, dat honderdduizenden Italianen de eersko- mende eerste Mei met spanning tegemoet zien I VOORJAARSACTIE NIWIN. De Niwin zal in de maanden Mei en Juni een nieuwe actie starten. Een „buitenpost- actie". De naam zegt het al, het gaat om onze mannen op de buitenposten. Voor hen die midden in de rimboe, ver van alle bescha. ving, hun zware taak vervullen. Zij in de eerste plaats hebben recht op ontspanning die de Niwin kan brengen. Daartoe hoopt men duizend „Rimboekisten" te kunnen versturen. Deze „Rimboekist" zal matriaal bevatten van geestelijke en lichamelijke ontspanning en bovendien een gasolinelamp met onder delen. Vooral deze lamp zal in een zeer grote behoefte kunnen voorzien. Tesamen met de Thuisfronten hoopt de Niwin metterdaad een „lichtpunt* te bren gen op vele eenzame buitenposten. VERKEERSONGEVALLEN. Volgens de ongevallen-statistiek van het C.B.S. hadden in ons land in 1948 46.001 verkeersongevallen plaats (1947 39147) Het aantal slachtoffers in 1948 bedroeg 882 doden, 7.321 ernstig e 7.584 licht ge wonden (in 1947 rosp. 900, 6.895, 6,571). Uit onze omgeving. STEEDS 'N VOORAANSTAANDE PLAATS IN Z.-VLAAMSE VOETBAL-WERELD. Een historisch overzicht. Wel een unicum in de Zeeuwse voetbal historie is het feit van het 9e afdelings kampioenschap 3s klasse K.N.V.B., dat jl. Zondag door Axel I werd behaald en zeker een kort historisch overzicht rechtvaardigt van deze vereniging, die steeds een klin kende naam heeft gehad in Zeeuwsch- Vlaanderen en ver daarbuiten. De eerste jaren. De vereniging is opgericht in 1911 door een groepje jongens uit de volksklasse. Zij is alzo na „Goes" en „Zeelandia" de oudste Zeeuwse voetbalvereniging. Zij had in haar prille jeugd als plaatselijke zuster verenigingen „A.V.V." die haar leden in de burgerklasse telde en ook een „Hercu les". Spoedig werd de meer sportieve naam „De Jonge Sportvrienden' aangenomen, waarna de jonge club snel in levenskracht toenam en de andere Axelse clubs succes sievelijk van het toneel verdwenen. In 1914 werd de naam „Wilhelmina" aangenomen en de kleuren daarbij pausend bepaald op oranje-shirt en witte broek, Grote inspanning moesten de voetballers uit die dagen zich getroosten om hun geliefde spel te spelen. Men trok vele kilometers ver te voet, met twee man op één fiets, of ook wel met paard en rijtuig naar Sas van Gent, naar Hontenisse en zelfs naar België. De tijd van competitie's was toen voor Zeeuwsch- Vlaanderen nog niet gekomen en-derhalve werden alleen serie-, beker- en vriend schappelijke wedstrijden gespeeld. Dat „Wilhelmina" in dit soort wedstrij den zegevierde bewijzen de talloze trofeeën (bekers, lauwertakken, medailles), welke in het clublokaal „s lands Welvaren" prijken. Na de eerste wereldoorlog kwam er meer contact met Belgische ploegen, terwijl na enkele jaren de Zeeuwsch-Vlaamsche Voet bal-bond opgericht, waarin „Wilhelmina* naast „Sparta" uit Terneuzen en „Oranje" uit Sas van Gent een leidende rol vervulde. Deze „bond" was evenwel slechts een kort leven beschoren en nadat deze ter ziele was gegaan, volgden weer enkele jaren voetbal buiten bondsverband. In 1925 kwam de toetreding tot de Zeeuwsche Voetbal Bond tot stand, waar al spoedig overwinningen met dubbele cijfers bewezen, dat de oranje-hemden tot de sterksten in hun afdeling behoorden. In '29 werd het kampioenschap van de Z.V.B., behaald, hetgeen de weg opende voor de toetreding tot de K.N.V.B. Van bondswege werd toen verplicht een andere naam aan te nemen, omdat te 's-Hertogenbosch een „Wilhelmina" bestond. Sedertdien draagt de vereniging de naam van Axelse Voetbalvereniging „Axel". Spelpeil ging snel omhoog. Reeds het eerste jaar, dat in K.N.V.B.- verband werd gespeeld, ging het spelpeil snel de hoogte in en eindigde „Axel" achter zijn aloude rivaal „Terneuzen* op de 2e plaats, het volgend jaar gaf hetzelfde resul taat, ditmaal achter „Hulst", doch het sei zoen '32—'33 bracht het eerste afdelings kampioenschap, na een beslissingswedstrijd tegen „De Zeeuwen*. Wat'niemand ir. heel voetballend Zeeland verwacht had, behaalde dn oranjeploeg in de promotie-degradatie competitie 11 van de 12 punten op haar concurrenten „Zeelandia", „Boeimeer" en „Mevo", en promoveerde ais ongeslagen ploeg naar de 2e klasse K.N.V.B. Een jammerlijke samenloop van omstandig heden (onenigheid, ziekte, enz.) was oor zaak, dat de hoogste plaats, door Axel's eerste elftal ingenomen, niet behouden kon blijven. Wel moesten „T.S.C.", „Baronie", „Dosko" en „Alliance" hun beide puntjes in Axel laten, doch door hierboven genoemde oorzaken werd het puntenverlies zo groot, dat degradatie-wedstrijden volgden, meteen ongunstig resultaat. Volgend jaar werr kampioen. Het volgende jaar bracht weer het afde- llngskampioenschap en wel met sprekende cijfers. Dank zij de toewijding van trainer Henry Colpaert, destijds ook verbonden aan de Belgische ere-klasser R.C. Gent, was de oranjeploeg technisch zeer vooruitgegaan en leverde enkele prominente spelers voor het Zeeuwse elftal, zoals F. Dieleman, H. Die- leman, v.d. Velde en Polfliet. Zo werd in de dertiger jaren voortgegaan en steeds eindigde de geduchte Axelse ploeg op een eervolle plaats. Zij was op eigen terrein zeer moeilijk te kloppen en de bekendste Zeeuwse clubs zagen zich overtuigende nederlagen toebedeeld op het terrein bij de watertoren. In de periode van 1933—1939 was „Axel" driemaal kampioen. In deze jaren nam „Axel" ook het initiatief tot het organiseren van grote wedstrijden (Sparta—R.C. Gent, LongaR C. Mechelen, B.V.V.Lierse S.K.) De 2e wereldoorlog bracht aanvankelijk enige stilstand, doch van '42 tot '49 behaalde de oranjeploeg niet minder dan zes kampioenschappen, waarvan één in een noodcompetitie in '42 —'43. Omdat „Axel" door het zuidelijk districtsbestuur ten onrechte van promotie werd uitgesloten en deze door de inmid dels naderende invasie niet meer mogelijk was, kreeg „Axel" toestemming om bij hoge uitzondering in de 2e klasse te spelen na de oorlog. De competitie in de bekende toenmalige Zeeuwse 2e klas van die tijd bracht „Axel* ongelukkerwijze op de onderste plaats en wee' volgden degrada tiewedstrijden en hoewel de oranjehemden onbetwist de sterksten waren in deze promotie-degratie-competitie, moesten zij door fatale omstandigheden het onderspit delven en de rentrée in de 3e klasse volgde. S'ndsdien legden zij ieder jaar met groot krachtsverschil beslag op het afdelings kampioenschap, doch de promotie-wedstrij den brachten niet het gewenste resultaat. Het eerste jaar eindigde „Axel" op de derde plaats achter R.K.C. en O.D.I.O., het vorig jaar op de 2e plaats achter S.E.T. uit Til burg, na een gigantische strijd tegen deze ploeg. De promotie 1948—1949 is uiteraard nog toekomstmuziek. „Wel zullen wij ons met alle mogelijke energie in de strijd werpen" aldus de volijverige secretaris, de heer A. Riemen», die deze gegevens verstrekte. Vermeld dient hierbij, dat dhr. Riemens sinds vele jaren de ziel van Axel's voetbal-wereldje één der oprich ters was in 1911 en tot op heden lid is, reeds 30 jaar bestuurslid is en 15 jaar de functie van secretaris vervult. Hij heeft dus het hele groeiproces „van de pomp tot bij de watertoren" meegemaakt en aan de bloei van de v.v. „Axel" zijn krachten gewijd. De lagere eltallen. Ook het tweede en derde elftal bleken vooral na de 2e wereldoorlog geduchte tegenstanders en klopten hun concurrenten bij de watertoren vaak met dubbele cijfers, waardoor deze ploegen, in navolging van het eerste elftal „de traditie getrouw fier aan de kop prijkt?n*. Zo had de v.v. „Axel" in het seizoen 1946—1947 het zeldzame genoegen haar drie elftallen kampioen te zien worden, waarbij het derde promo veerde. In het seizoen 1947—'48 waren het le en 2e elftal kampioen en promoveerde Axel II naar de reserve 2e klasse van de K.N.V.B., waar het reeds dit eerste seizoen op de 2e plaats eindigde r,a Vlissingen U. Thans maakt ook Axel III een behoorlijke kans op het afdelingskampioenschap, na 2 jaar in de reserve 2e klasse van de Z.V.B. te zijn Uitgekomen. Het terrein, gelegen nabij de watertoren mag een schit terend voorbeeld van eigen initiatief worden genoemd, daar alhier van gemeentewege aan onderhoud van sportterreinen enz. nog nimmer iets werd gedaan. Hoewel de inun- WANT BLUE BAND BEVAT WAT UW Ni ND BEHOEFT Blue Band bevat zuivere natuurlijke vetten! Bovendien in zomer en winter de „zonneschijn"- vitaminen A en D, onontbeerlijk voor de opbouw van het beendergestel. Blue Band smaakt ook

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1949 | | pagina 2