Axel I - Hontenisse I
't Is BLUE BAND
dat z'n groei bevordert!
Fa.
Lee
Fa.
Zondag 20 Febrnari a.s.
Axel
KEUK
V.V. „Axel" 9 maal afdelings-kampioen
3e klasse K.N.V.B.
Axelse sportlui helpt
nu nog even, dan kan
a.s. Zondag de eretitel
weer in ons bezit zijn.
V o o r w e d s t r ij d
Psychiatr
Vereniging
Chr .Lagere
Oi
DOOI
GASF
Hei
Aanvang half drie.
om de bovenste plaats in de Reserve 2e klasse B,
Afdeling Zeeland.
En tr e g
Geplaatst
O
Aanvan
huisves
Het sa
behaier
Zij, die
18 jaar h<
Christelijk
inlichtinge
op Dinsdag
Aanvang 7
Wageningen
„Landbo
Men ver:
bij te wonei
WONINGEN PER LOTERIJ.
Heel Italië is verzot op loterij en er zijn
heel wat Italianen die zitten te springen om
een woning. Door die tw?e feiten te com
bineren hoopt de Italiaanse Minister van
Publieke Werken, Amintore Fanfanl. het
grootste probleem op te lossenhoe het
beste de nieuw gebouwde woningen te
verdelen onder de naar huisvesting snak
kende families.
Reeds voor de tweede Wereldoorlog was
het een vraagstuk de groeiende bevolking
van Italië een dak boven het hoofd te be
zorgen. Er worden in de grote steden onge
veer 100.000 woningen per jaar gebouwd,
maar daarmede werd slechts voor een derde
aan de behoefte aan woning ruimte voldaan.
Aan het einde van de oorlog werden l1/»
millioen woningen gevorderd. Naar de schat
ting zullen er in de komende 20 jaren nog
rond 15 millioen woningen meer moeten
worden gebouwd. 1945 leverde 45.000 wo
ningen op en in 1946 was dit aantal geste
gen tot 60.000, in 1947 rees dit tot 170,000
en voor 1948 bedraagt dit aantal 200 000
zodat nog op geen stukken na in de behoefte
kan worden voorzien, zelfs niet voor zover
het betreft de gezinnen die het hardst om
huisvesting velegen zitten.
Om althans de laatsgenoemden een|kans
te geven heeft Minister Fanfina er nu de
loterij bijgehaald. Van digenen die maan
delijks 30.000 lire verdienen, werd een hef
fing van 1 pet. geheven, voor iedere 5.000
lire verdienste per maand meer 1,1 pet. De
staat betaalt 2 pet. de werkgever 2ï/i pet.
Wanneer een werkgever 1000 lire heeft
bijeengebracht uit deze drie bronnen teza
men, ontvangt hij een loterijbriefje voor de
huizenloterij. Het geld, dat hijzelf daarvoor
heeft gestort, werpt hem 5 pet. rente af,
maar die mag hij niet eerder opnemen dan
na zeven jaar, als hij tenminste in die tijd
nog niet zo gelukkig geweest is een woning
te winnen.
Op de eerste Mei van ieder jaar, te begin
nen met 1 Mei 1949. zullen er in de zeven
grootste steden van Italië, waaronder Rome
en Napels, waar vele gezinnen leven in
schuren en loodsen zonder vensters, loterij
trommels draaien. Zij zullen de gelukkige
lothouders aanwijzen aan wie een woning
zal worden toegewezen. Wanneer een lot-
houder na zeven jaar nog niet uit de bus
is gekomen, zal hij de rente op zijn gestorte
premie onmiddelijk uitbetaald kunnen krij
gen, mair zijn premie zelf kan hij pas na
een periode van 25 jaar terugkrijgen. Als
hij dat wenst, kan hij in de loterij blijven
om zijn geluk opnieuw te beproeven. De
eerste woningen zullen aan de gelukkige
winnaars worden overgedragen op 2 juni
1949, de verjaardag van de stichting van de
Italiaanse Republiek. Het is te begrijpen,
dat honderdduizenden Italianen de eersko-
mende eerste Mei met spanning tegemoet
zien I
VOORJAARSACTIE NIWIN.
De Niwin zal in de maanden Mei en Juni
een nieuwe actie starten. Een „buitenpost-
actie". De naam zegt het al, het gaat om
onze mannen op de buitenposten. Voor hen
die midden in de rimboe, ver van alle bescha.
ving, hun zware taak vervullen. Zij in de
eerste plaats hebben recht op ontspanning
die de Niwin kan brengen. Daartoe hoopt
men duizend „Rimboekisten" te kunnen
versturen.
Deze „Rimboekist" zal matriaal bevatten
van geestelijke en lichamelijke ontspanning
en bovendien een gasolinelamp met onder
delen. Vooral deze lamp zal in een zeer
grote behoefte kunnen voorzien.
Tesamen met de Thuisfronten hoopt de
Niwin metterdaad een „lichtpunt* te bren
gen op vele eenzame buitenposten.
VERKEERSONGEVALLEN.
Volgens de ongevallen-statistiek van
het C.B.S. hadden in ons land in 1948
46.001 verkeersongevallen plaats (1947 39147)
Het aantal slachtoffers in 1948 bedroeg
882 doden, 7.321 ernstig e 7.584 licht ge
wonden (in 1947 rosp. 900, 6.895, 6,571).
Uit onze omgeving.
STEEDS 'N VOORAANSTAANDE PLAATS
IN Z.-VLAAMSE VOETBAL-WERELD.
Een historisch overzicht.
Wel een unicum in de Zeeuwse voetbal
historie is het feit van het 9e afdelings
kampioenschap 3s klasse K.N.V.B., dat jl.
Zondag door Axel I werd behaald en zeker
een kort historisch overzicht rechtvaardigt
van deze vereniging, die steeds een klin
kende naam heeft gehad in Zeeuwsch-
Vlaanderen en ver daarbuiten.
De eerste jaren.
De vereniging is opgericht in 1911 door
een groepje jongens uit de volksklasse. Zij
is alzo na „Goes" en „Zeelandia" de
oudste Zeeuwse voetbalvereniging. Zij had
in haar prille jeugd als plaatselijke zuster
verenigingen „A.V.V." die haar leden in
de burgerklasse telde en ook een „Hercu
les". Spoedig werd de meer sportieve naam
„De Jonge Sportvrienden' aangenomen,
waarna de jonge club snel in levenskracht
toenam en de andere Axelse clubs succes
sievelijk van het toneel verdwenen.
In 1914 werd de naam „Wilhelmina"
aangenomen en de kleuren daarbij pausend
bepaald op oranje-shirt en witte broek,
Grote inspanning moesten de voetballers uit
die dagen zich getroosten om hun geliefde
spel te spelen. Men trok vele kilometers ver
te voet, met twee man op één fiets, of ook
wel met paard en rijtuig naar Sas van Gent,
naar Hontenisse en zelfs naar België. De
tijd van competitie's was toen voor Zeeuwsch-
Vlaanderen nog niet gekomen en-derhalve
werden alleen serie-, beker- en vriend
schappelijke wedstrijden gespeeld.
Dat „Wilhelmina" in dit soort wedstrij
den zegevierde bewijzen de talloze trofeeën
(bekers, lauwertakken, medailles), welke in
het clublokaal „s lands Welvaren" prijken.
Na de eerste wereldoorlog kwam er meer
contact met Belgische ploegen, terwijl na
enkele jaren de Zeeuwsch-Vlaamsche Voet
bal-bond opgericht, waarin „Wilhelmina*
naast „Sparta" uit Terneuzen en „Oranje"
uit Sas van Gent een leidende rol vervulde.
Deze „bond" was evenwel slechts een kort
leven beschoren en nadat deze ter ziele was
gegaan, volgden weer enkele jaren voetbal
buiten bondsverband.
In 1925 kwam de toetreding tot de
Zeeuwsche Voetbal Bond tot stand, waar al
spoedig overwinningen met dubbele cijfers
bewezen, dat de oranje-hemden tot de
sterksten in hun afdeling behoorden. In '29
werd het kampioenschap van de Z.V.B.,
behaald, hetgeen de weg opende voor de
toetreding tot de K.N.V.B.
Van bondswege werd toen verplicht een
andere naam aan te nemen, omdat te
's-Hertogenbosch een „Wilhelmina" bestond.
Sedertdien draagt de vereniging de naam
van Axelse Voetbalvereniging „Axel".
Spelpeil ging snel omhoog.
Reeds het eerste jaar, dat in K.N.V.B.-
verband werd gespeeld, ging het spelpeil
snel de hoogte in en eindigde „Axel" achter
zijn aloude rivaal „Terneuzen* op de 2e
plaats, het volgend jaar gaf hetzelfde resul
taat, ditmaal achter „Hulst", doch het sei
zoen '32—'33 bracht het eerste afdelings
kampioenschap, na een beslissingswedstrijd
tegen „De Zeeuwen*. Wat'niemand ir. heel
voetballend Zeeland verwacht had, behaalde
dn oranjeploeg in de promotie-degradatie
competitie 11 van de 12 punten op haar
concurrenten „Zeelandia", „Boeimeer" en
„Mevo", en promoveerde ais ongeslagen
ploeg naar de 2e klasse K.N.V.B.
Een jammerlijke samenloop van omstandig
heden (onenigheid, ziekte, enz.) was oor
zaak, dat de hoogste plaats, door Axel's
eerste elftal ingenomen, niet behouden kon
blijven. Wel moesten „T.S.C.", „Baronie",
„Dosko" en „Alliance" hun beide puntjes
in Axel laten, doch door hierboven genoemde
oorzaken werd het puntenverlies zo groot,
dat degradatie-wedstrijden volgden, meteen
ongunstig resultaat.
Volgend jaar werr kampioen.
Het volgende jaar bracht weer het afde-
llngskampioenschap en wel met sprekende
cijfers. Dank zij de toewijding van trainer
Henry Colpaert, destijds ook verbonden aan
de Belgische ere-klasser R.C. Gent, was de
oranjeploeg technisch zeer vooruitgegaan en
leverde enkele prominente spelers voor het
Zeeuwse elftal, zoals F. Dieleman, H. Die-
leman, v.d. Velde en Polfliet.
Zo werd in de dertiger jaren voortgegaan
en steeds eindigde de geduchte Axelse
ploeg op een eervolle plaats. Zij was op
eigen terrein zeer moeilijk te kloppen en
de bekendste Zeeuwse clubs zagen zich
overtuigende nederlagen toebedeeld op het
terrein bij de watertoren. In de periode van
1933—1939 was „Axel" driemaal kampioen.
In deze jaren nam „Axel" ook het initiatief
tot het organiseren van grote wedstrijden
(Sparta—R.C. Gent, LongaR C. Mechelen,
B.V.V.Lierse S.K.) De 2e wereldoorlog
bracht aanvankelijk enige stilstand, doch
van '42 tot '49 behaalde de oranjeploeg
niet minder dan
zes kampioenschappen,
waarvan één in een noodcompetitie in '42
—'43. Omdat „Axel" door het zuidelijk
districtsbestuur ten onrechte van promotie
werd uitgesloten en deze door de inmid
dels naderende invasie niet meer mogelijk
was, kreeg „Axel" toestemming om bij
hoge uitzondering in de 2e klasse te
spelen na de oorlog. De competitie in de
bekende toenmalige Zeeuwse 2e klas van
die tijd bracht „Axel* ongelukkerwijze op
de onderste plaats en wee' volgden degrada
tiewedstrijden en hoewel de oranjehemden
onbetwist de sterksten waren in deze
promotie-degratie-competitie, moesten zij
door fatale omstandigheden het onderspit
delven en de rentrée in de 3e klasse volgde.
S'ndsdien legden zij ieder jaar met groot
krachtsverschil beslag op het afdelings
kampioenschap, doch de promotie-wedstrij
den brachten niet het gewenste resultaat.
Het eerste jaar eindigde „Axel" op de derde
plaats achter R.K.C. en O.D.I.O., het vorig
jaar op de 2e plaats achter S.E.T. uit Til
burg, na een gigantische strijd tegen deze
ploeg. De promotie 1948—1949 is uiteraard
nog toekomstmuziek. „Wel zullen wij ons
met alle mogelijke energie in de strijd
werpen" aldus de volijverige secretaris,
de heer A. Riemen», die deze gegevens
verstrekte. Vermeld dient hierbij, dat dhr.
Riemens sinds vele jaren de ziel van
Axel's voetbal-wereldje één der oprich
ters was in 1911 en tot op heden lid is, reeds
30 jaar bestuurslid is en 15 jaar de functie
van secretaris vervult. Hij heeft dus het
hele groeiproces „van de pomp tot bij de
watertoren" meegemaakt en aan de bloei
van de v.v. „Axel" zijn krachten gewijd.
De lagere eltallen.
Ook het tweede en derde elftal bleken
vooral na de 2e wereldoorlog geduchte
tegenstanders en klopten hun concurrenten
bij de watertoren vaak met dubbele cijfers,
waardoor deze ploegen, in navolging van
het eerste elftal „de traditie getrouw fier
aan de kop prijkt?n*. Zo had de v.v. „Axel"
in het seizoen 1946—1947 het zeldzame
genoegen haar drie elftallen kampioen te
zien worden, waarbij het derde promo
veerde. In het seizoen 1947—'48 waren het
le en 2e elftal kampioen en promoveerde
Axel II naar de reserve 2e klasse van de
K.N.V.B., waar het reeds dit eerste seizoen
op de 2e plaats eindigde r,a Vlissingen U.
Thans maakt ook Axel III een behoorlijke
kans op het afdelingskampioenschap, na 2
jaar in de reserve 2e klasse van de Z.V.B.
te zijn Uitgekomen.
Het terrein,
gelegen nabij de watertoren mag een schit
terend voorbeeld van eigen initiatief worden
genoemd, daar alhier van gemeentewege
aan onderhoud van sportterreinen enz. nog
nimmer iets werd gedaan. Hoewel de inun-
WANT BLUE BAND BEVAT
WAT UW Ni ND BEHOEFT
Blue Band bevat zuivere natuurlijke vetten!
Bovendien in zomer en winter de „zonneschijn"-
vitaminen A en D, onontbeerlijk voor de opbouw
van het beendergestel. Blue Band smaakt ook