AXELSCHE COURANT Frankering bij abonnemen», Axel. ZATERDAG NOVEMBER 1948 63e JAARGANG No 15 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM HENRY FORD, de autokoning. Verhoog de lonen, verkort de werktijden en voer aldus de koopkracht op". FORD. In Dearborn, bij Detroit, in de Amerikaanse staat Michigan, werd op 30 Juli 1863, in een bescheiden woning Henry Ford geboren als de zoon van een boer. Dit huisje is door alle tijden heen behouden gebleven als een tastbaar symbool van de opgang van een man, die later de vlakbij gelegen reus achtige fabrieken zou laten bouwen. Als knaap en later als jongeman knutselde Henry in een donker kamertje aan klokken en horloges. Al spoedig openbaarde zich dus zijn zucht naar experimenten, die later tot zulke bijzondere resultaten zou leiden. Maar zij, die hem toen als jongen mee maakten, noemden de jonge Ford niet helemaal „snik". j§De jongen kwam bij een instrumentmaker in^de leer, want, zo redeneerden zijn ouders, de" knaap knutselt nu eenmaal graag met klokken, dus wellicht zal hij in dit vak zijn weg kunnen vinden. Hij was nauwelijks 16 jaar toen hij liep te peinzen op een middel om de zware arbeid op het land te verlichten. Het moest volgens Henry Ford mogelijk zijn een vrachtwagen te maken, die door stoom of gas werd voortbewogen. Nu gold de jeugdige Ford bij zijn om geving eerst recht voor een dromer en men hield hem voor overspannen. Maar dat zou Ford in zijn later leven nog vele malen te horen krijgen Bij Edison. Hij was 24 jaar toen hij ingenieur werd, waarmede hij alvast aan zijn betwetende omgeving bewees, heus geen dromer of fantast te zijn en nog minder overspannen. Henry zag toen een grote wens van hem vervuld, daar hij een aanstelling kreeg bij de Edison-Company in Detroit. Al spoedig bleek, dat de beide mannen uitstekend met elkaar overweg konden. Tussen hen groeide een vriendschap, die tot Edisons dood bleef. De grote Edison was feitelijk de eerste, die de „dromer" Ford op zijn juiste waarde wist te schatten. Intussen had Ford zijn ideën voor een vrachtwagen, die het landbouwwerk zou kunnen verlichten, niet losgelaten. Integen deel! Hij had een eigen werkplaats, waar hij in zijn vrije tijd aan de verwezenlijking van zijn plannen werkte. De vrachtauto. Het was 1899 toen eindelijk voor Ford het grote ogenblik was aangebroken. Hij had inderdaad een vrachtwagen gecon strueerd, die zonder menselijke of dierlijke hulp zich voortbewoog. De grote dromer had zijn eerste triomf behaaldHij stichtte de Detroit Automobile Company, later de Cadillac Motorcar Company. Maar hij had het niet gemakkelijk, want Ford wilde vrachtauto's maken, maar het publiek wilde wagens hebben, die voor alles snel waren. Zijn medevennoot stelde zich op het standpunt, dat het publiek zijn zin moest hebben. Ford verzette zich hier krachtig tegen, maar het eind was, dat Henry in 1903] uit de firma trad en toen kwam de Ford Motor Company te Detroit tot stand. Ook toen kon hij nog niet zijn eigen gang gaan en moest hij, om winst te maken, ook racewagens bouwen. Maar dat duurde niet lang want in 1906 zag Ford kans de meer derheid der aandelen in zijn maatschappij te verkrijgen, waarmede hij dus het alleen voor het zeggen had. In 1919 kreeg Edsel, Ford's zoon, de overige aandelen in zijn bezit, zodat de grote maatschappij het uitsluitend eigendom van de familie Ford werd. Zijn levenswerk. Nu kreeg Ford eindelijk zijn kans en hij liet die niet onbenut. Hij maakte de auto tot een onontbeerlijk vervoermiddel, als het ware tot een gebruiksvoorwerp, dat altijd klaar moest staan. De wagens moesten gemakkelijk te besturen zijn, eenvoudig van constructie, gemakkelijk te repareren en voor alles ook goedkoop. En nu kwam het geheim van Fords genie en vooruitziende blik in de open baarheid. De eenvoudige constructie van Ford's auto's maakte het mogelijk de onder delen in grote hoeveelheden tegelijk te vervaardigen, waarmede tegelijk de prijzen konden worden verlaagd. Dit was mogelijk door een tot in de kleinste details door gevoerde standaardproductie, door verdeling van het productie-proces in 'n zo groot moge lijk aantal zo eenvoudig mogelijke hande lingen, die het voordeligst konden worden verricht aan de zg. lopende band. Maar Ford ging nog verder: de werktijd van zijn personeel werd tot de seconde benut. Er werd met ploegen gewerkt en er was een streng doorgevoerd spreekverbod. Ford ging verder. Hij paste de verwisselingsprocedure voor wagens in, waardoor het mogelijk werd, dat men overal ter wereld gelijk welk onderdeel van het kleinste tot het grootste bij Ford-agenten kon omwisselen. Dit had twee voordelen: geen extra-repa ratiekosten en geen lange wachttijden. Aldus kon men altijd op zijn Fordauto rekenen. Dit principe geldt tegenwoordig niet alleen voor de personen-auto's doch ook voor de vrachtwagens en de vliegtuigen, die Ford bouwt. Tussen haakjesmeer dan 10 millioen wagens van Ford zijn in dienst van de Amerikaanse landbouwbedrijven, zodat Ford toch zeker wel zijn dromen werkelijkheid heeft zien worden! De naam „Ford" is tegenwoordig overal ter wereld een begrip geworden. Aan de top 1 Met zijn massa fabricatie van standaard onderdelen ging Ford alle industriemagnaten glansrijk voorbij en kwam hij aan de spits te staan. Hij had in alle industrielanden ter wereld fabrieken gebouwd, maar beheerste bovendien door aandelen-aankoop de markt voor alle voor zijn fabrieken van belang zijnde grondstoffen. In 1932 werd Ford bezitter van de Uniqn Guardian Trust Com pany Bank. Zijn privé-vermogen werd toen op 900 millioen gulden geschat. Bij de Detroit-fabriek waren toen 75.000 man werk zaam. Ford schiep naast zijn fabrieksstad woon- en handelshuizen, winkel- en ont spanningsgebouwen. Het geld, dat Ford als loon aan zijn personeel betaalde, kwam dus feitelijk langs een kleine omweg weer bij hem terug. Het werd bij Ford een levensmotto het beste voor de laagste prijs te leveren. Tijdens de economische crisis sloot Ford in Februari 1933 zijn reusachtig bedrijf voor drie maanden, zonder dat het de industrie-koning ook maar enige schade deed. Natuurlijk trachtte de concurrentie Ford op vele manieren afbreuk te doen, o.a. doordat onverwacht een grote lening werd opgezegd, waardoor Ford's bank in moei lijkheden kwam. Zo groot was de betekenis van deze bank dat in geheel Amerika een bankmoratorium moest worden afgekondigd I Dit alles deerde Ford maar weinig en uit alles bleek wel, dat het niet meeviel Ford als tegenstander te hebben. Ongeluk of aanslag Op 27 Maart 1927 werd Ford zwaar gewond bij een auto-ongeluk, waarvan hij evenwel voorspoedig genas. Er werd des tijds beweerd, dat het hier geen ongeluk betrof, doch dat men had geprobeerd Ford van het leven te beroven. Ford heeft in enige boeken zijn levenswerk vastgelegd. In 1993 verscheen zf}n boek „Mijn leven en mijn werken", in 1926 „Het grote heden, het grotere morgen", in 1931 „Philosophie van de arbeid" en in hetzelfde jaar ook „Opwaartse beweging." Ford heeft zich ook met een bemidde lingspoging ingelaten tijdens de eerste wereldoorlog, maar nog voor hij met zijn metgezellen in Europa met zijn „Vredesark* was aangekomen, waren er aan boord zulke meningsverschillen ontstaan, dat Ford ijlings naar Amerika terugkeerde. Hij gooide het toen over een andere boeg. Hij ging zijn fabrieken in dienst van de wapenfabricage stellen en werd voorstander van Amerika's deelname aan de oorlog om aldus een spoediger vrede te krijgen. Zó was het leven van Henry Ford, de eenvoudige boerenzoon, die door eigen kracht zich opwerkte tot industrie koning. Voor de baby van Prinses Elizabeth zijn reeds zoveel geschenken aangeboden, dat er genoeg voedsel is tot de eventuele kroning, genoeg schoenen voor 1000 baby's, genoeg lakens voor de gehele Engelse adel en gratis luiers naar behoefte per vliegtuig uit Amerika. Maar Buckingham Palace stuurt alles terug, omdat de firma's er anders reclame mee gaan maken. Het vliegtuig in dienst van de bloedtransfusie. SCHAKEL TUSSEN BLOEDGEVER EN BLOEDNEMER. Bloedtransfusies hebben gedurende de afgelopen tien jaren ontelbare mensen van de dood gered. In Nederland alleen werden gedurende deze periode ongeveer 25.000 bloedtrans fusies toegediend. Tal van zwaargewonden in de tweede wereldoorlog hebben er hun leven aan te danken. In de oorlog van 1914—1918 bezweek acht procent van het aantal zwaargewonden in een bepaald gebie 1 aan de Middellandse Zee. In de laatste oorlog werd met behulp van bloed transfusie en peniciline dit percentage in hetzelfde gebied en onder vergelijkbare omstandigheden teruggebracht tot 1,2 pet. Bloed voor ernstige patiënten. Het grote probleem, waar het steeds weer om gaat, isHoe wordt bereikt, dat er steeds bloed voor ernstige patiënten aan wezig is, en dat het zonder noemens waardig oponthoud kan worden toegediend. Eén minuut tijdverlies kan fataal zijn. Waar vindt men binnen zo korte tijd een bloed gever, die bloed van dezelfde bloedgroep bezit als de patiënt? Conserveren een oplossing. In 1938 tijdens de Spaanse burgeroorlog ging men er voor het eerst toe over bloed te conserveren. Het werd op steriele wijze opgevangen en bewaard bij een tempera tuur van 4 graden boven nul. In de veld hospitalen beschikte men over een hoeveel heid flessen bloed van alle bloedgroepen, die terstond gebruikt konden worden. Ook in Nederland hebben vele onder zoekers hun beste krachten gewijd aan de bestudering van de conserveringsmethode van bloed. Thans is men zover, dat bloed, door toevoeging van één procent druivensuiker, vijftien dagen in uitstekende en daarna nog één k twee weken in bruikbare toestand bewaard kan blijven. In de ziekenhuizen beschikt men steeds over een aantal flessen met het bloed van verschillende bloedgroepen. Evenals in Amerika noemt men deze inrichtingen „bloed-banken". Het bloed wordt bij deze bank geleend en later zorgen familieleden of kennissen van de patiënt ervoor, dat de aldus ontstane bloed-schuld wordt ingelost. Snel en zonder schokken. Het aangewezen middel voor vervoer van bloed is het vliegtuig. Immers het transport moet zonder schokken en schudden en bovendien snel kunnen worden uitgevoerd. Bij wijze van proef liet het Nederlandse Rode Kruis ruim een jaar geleden met een K.L.M.-vliegtuig een hoeveelheid geconser veerd bloed van Amsterdam naar Batavia vervoeren. Men wilde nagaan of het in geval van nood mogelijk was grote zendingen bloed per vliegtuig naar Indonesië te ver- zenden. Het resultaat was uitstekend. De K. L. M. had ervoor gezorgd, dat op alle tussenstations vers ijs aanwezig was. Voortdurend ver verste de steward het ijs van het kastje, waarin de waardevolle lading vervoerd werd. Zo hield men de temperatuur op de ver eiste vier graden boven nul en kwam het bloed in voortreffelijke toestand te Batavia aan. Beperkte levensduur. Hoe zorgvuldig men ook met het bloed omgaat, de levensduur is en blijft beperkt tot maximaal 30 dagen. De witte bloed lichaampjes gaan zelfs reeds na vijf dagen te gronde. De rode bloedlichaampjes ver minderen direct ra het aftappen in kwaliteit en lossen tenslotte geheel op, zodat de rode bloedkleurstof vrij komt. Bloed, ont daan van de bloedlichaampjes, kan echter in de meeste gevallen eveneens reddend werken. Als het er om gaat de hoeveelheid bloed, welke in het menselijk lichaam cir culeert, direct te moeten aanvullen, dan is een transfusie met dit z.g. bloedplasma in eerste instantie afdoende. Ongeveer een derde van de noodzakelijke transfusies kan met dit plasma worden verricht. Het bloedplasma dat lichtgeel van kleur is, heeft een enorm voordeel. In gedroogde toestand nl. is het onbeperkt houdbaar. Het is dus mogelijk overal ter wereld hiervan een voorraad aan te leggen. De dokter heeft de droge stof slechts In gesteriliseerd water op te lossen en het is gereed voor transfusie. Het drogen van bloedplasma een op lossing van eiwitten en zouten in water is geen gemakkelijke zaak. Dit geschiedt in een luchtledige ruimte, terwijl het plasma tijdens de bewerking in bevroren toestand blijft. Niet alleen in Engeland en Amerika, doch ook in ons land is tijdens de afgelopen oorlogsjaren druk geëxperimenteerd, alvorens men de huidige resultaten had bereikt.. Onopgemerkt door de bezetters werkten twee Nederlandse onderzoekers, Drs. G. A. Mastenbroek, biochemicus en Dr. J. Spaan der, medicus, aan de ontwikkeling van het droogproces. Volgens hun ontwerp ver vaardigde een Amsterdamse kopersmid een droogapparatuur. In samenwerking met het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam werden gedurende de bezettingsjaren 6000 flessen gedroogd bloedplasma voor de Nederlandse ziekenhuizen en de illegaliteit gemaakt. 200 flessen per dag. Thans worden te Amsterdam, waar het Centraal Laboratorium van de bloedtrans fusiedienst van het Nederlandse Rode Kruis gevestigd is, 200 flessen per dag klaarge maakt. Binnenkort zal men dit aantal kunnen opvoeren tot 300 dagelijks. Op het ogenblik bezit Nederland van het vasteland van Europa de best geoutilleerde droog installatie voor bloedplasma. Op de laatste conferentie van het Inter nationale Rode Kruis, die te Stockholm gehouden werd, sprak men hierover veel waarderende woorden.; In tal van landen wil men thans naar Nederlands voorbeeld gaan werken. Dit is thans reeds het geval met Zwitserland. Ook in België heeft men een begin gemaakt met de aanlegging van een voorraad bloedplasma. De benodigde kostbare Installaties bezit men daar evenwel niet. Ter oplossing van deze moeilijkheid kwam een overeenkomst tussen het Belgische Rode Kruis tot stand, dat het bloed in Nederland bewerkt zou worden. 114 liter bloed. Op 26 October jl. gaven 228 donors te Brussel hun bloed. Binnen 48 uur moest met de bewerking van dit bloed begonnen worden en hier bewees het vliegtuig weer onschatbare diensten. Honderdveertien liter bloed werd per K.L.M. van Brussel naar Schiphol gevlogen. Daar stond een auto van het Ned. Rode Kruis gereed en binnen de kortst mogelijke tiid kon men tot actie overgaan. Op 5 November vervoerde een K.L.M.-vliegtuig de kisten met het gedroogde bloedplasma naar Brussel. Voorlopig zullen eenmaal per maand, in de nabije toekomst 2 maal per maand K.L M.-vliegtuigen kostbaar Belgisch bloed naar Nederland brengen en zal het gedroogde bloedplasma eveneens per Vliegende Hol lander naar de Belgische hoofdstad worden teruggevoerd. DE MIDDENSTAND ZAL DEMONSTREREN. Overleg van de middenstandsbonden heeft er toe geleid, dat is besloten op Maandag 22 Novembdr a.s. op een vijftal centraal gelegen plaatsen in ons land over te gaan tot massale bijeenkomsten van landelijk demonstratief karakter van de zelfstandige ondernemers in midden- en kleinbedrijven. Aanleiding hiervoor is de aangekondigde politiek der regering inzake lonen en prijzen. De Kon. Ned. Middenstandsbond zal in Rotterdam bijeenkomen, de ModerneiMid- denstandsbond in Amsterdam, de Prot. Chr. Middenstandsbond in Utrecht en Zwolle, de Ned. Kath. Middenstandsbond in Den Haag. SERVIES VOOR DE 50ste AMBTENAAR. Een Maastrichtse fabriek kreeg bezoek van een controlerend ambtenaar, zo vertelde in de Tweede Kamer de heer Lucas bij zijn beschouwingen over de Staatsbegroting. De - directie van de fabriek gaf de ambtenaar, als een soort vergoeding voor de lange reis naar het verre Maastricht, een kop en schotel. Dat scheen de animo te prikkelen, want er kwam steeds vaker een controlerend ambtenaar, die dan prompt zijn kop en schotel ontving. Het aantal liefhebbers steeg gaandeweg zo hoog, dat de directie een jubileum zag naderen. Zij besloot daarom, de 50ste ambtenaar met een servies te vereren. Als 50ste verscheen toen niet een, doch.., een drietal ambtenaren. De heer Lucas zweeg over de naam dier Maastrichtse fabriek als een Sphinx. Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom il 1.25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiê il. 1,55. Buitenland il. 2, Advertentie prijs 7 cent per m.m. Inaezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentiën (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1948 | | pagina 1