AXELSCHE jfë COURANT De rede van Koninoin Juliana. Het Couden Reyeeringsjubileum -1898-1948 Fra ktTfn? bfj abonnemps», Ax ZATfroaq September <y?8 S~~7. NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere 62 JAARGANG. No 94 Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag sn Zaterdag Adres Redactie en Administratie: AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie T. C. VINK-van VESSEM Bij de inhuldigingsplechtigheid in de Nieuwe Kerk heeft H.M. Koningin Juliana de volgende rede uitgesproken Leden van de Staten-Generaal I Dat Ik hier op het ogenblik in Uw mid den ben om de eed op de Grondwet af te leggen, vervult mij met weemoed. Want het Is een gevolg van het feit, dat Mijn lieve Moeder een halve eeuw lang Haar krachten in dienst van het Vaderland en het Rijk heeft gegeven in een mate, dat Zij nu einde lijk de zware last niet langer dragen kan. Maar het vervult mij ook met de troost, dat Ik Haar mag verlichten door die last met Mijn onervaren handen, maar sterkere, want jongere kracht over te nemen, en dat Ik daarmee iets voor Mijn Moeder doen kan voor Haar, aan wie Ik samen met de goede mens die Mijn Vader was het levenslicht en alles te danken heb S dert eergisteren ben ik geroepen tot een taak, die zo zwaar is dat niemand, die zich daarin ook maar een ogenblik heeft inge dacht, haar zou begeren, maar ook zo mooi, dat lk alleen maar zeggen kaï: wie ben Ik, dat Ik dit doen mag. De mogelijkheden, die mij hierdoor wor den gegeven, om in het algemet n welzijn werkzaam te kunnen wezen, zijn zo groot, dat ik na veel innerlijke strijd bereid ben deze roeping te volgen, waarop mijn ouders mij met zorg hebben voorbereid. Overeenkomstig de bepalingen van de grondwet ben ik tot het koningschap geroepen, maar de moed om deze roeping te volgen vind ik in vertrouwen op God en in de grote liefde, waarmede ons volk mij tegemoettreedt. Deze liefde heeft mij mjjn hele leven begeleid. Ik leefde in de warmte daarvan in tijden van voorspoed en geluk, maar nooit bleek de kracht daarvan sterker, dan in tijden van tegenspoed en verdriet. Daarnaast ben ik gelukkig in mijn man een levensgezel naast mij te hebben, die een grote steun voor mij i3 en hebben wij het voorrecht zelf al onze zorgen te mogen wijden aan onze vier kinderen. Ik wil hier met nadruk vaststellen, dat voor een koningin haar taak als moeder even belangrijk is als voor iedere andere Nederlandse vrouw. Lieve Moeder, Geleid door de liefde, de wijsheid en het verstand van grootmoeder, zijt gij Uw zware taak begonnen met later naast U vaders gezegende persoonlijkheid, hoe moeilijk ge het hebt gehad in een wereld van conven tionele vooroordelen, waardoor speciaal de Ijjd, waarin ge begon, zich kenmerkte, weet ik nog maar alleen, en dat zeer ten dele. Met Uw scherpe visie en Uw in de grond van uw hart zo sterke verbondenheid met de medemens, hebt gij echter onver stoord voor het heil der gemeenschap ge werkt. Ik zelf en allen hadden altijd het gevoel, dat gij er waart, als een rots. Toen de stormen kwamen, merkte men dat pas goed, want die rots stond daar onwrikbaar saevis tranquillus in undis, rustig te midden der woedende golven. Ik weet, dat ge in (Jw overgrote bescheidenheid en nederig heid, na een halve eeuw van offeren en dienen en nooit Uzelf zoeken, van onafge broken werken, zwoegen en scheppen, zegt maar ik heb toch immers niets gedaan. Waarvoor dan al deze da: k 7 Nederland en de Rijksdelen over zee hebben U een halve eeuw als aDe Konin gin" gekend en zelfs reeds acht moeilijke jeugdjaren daarvoor. Nu roopt ge op een welverdiende rust, het geven van eigen zinvolle vorm aan Uw levensavond. Een uiterlijk zinnebeeld, hoe ontoereikend ook, moge U nog sterker gevoel van ver bondenheid geven met de besten uwer wapenbroederen in de grote strijd. In de hoop, dat Uwe bescheidenheid U niet zal belztten het te aanvaarden, worde U thans als symbool van het hoogtepunt vin Uw regering, Uw leiderschap in de zware tijd van oorlog en onderdrukking, het ridderkruis der Militaire Willemsorde eerste klas aangeboden. Het tekenen van dit besluit was mijn eerste regeringsdaad als koningin. Leden van de Staten Generaal l Wij bevinden ons op dit ogenblik van de wereldgeschiedenis in een toestand, waarin alles aankomt op onze houding tegenover het onheil van het jongste ver leden en tegen de dreiging van nieuwe onheilen. Nederland moet niet alleen drij vende blijven op de wilde golven van het wereldgebeuren, het moet zelf zijn koers bepalen en bovendien trachten met de andere volken samen de koers uit te zetten van de ganse wereldvloot. Wij moeten er niet "op zien of dit offers kost, als het nodig blijkt moeten wij bereid zijn ballast uit te werpen. Alle hens aan dek l Een dracht en nog eens eendracht! heeft Konin gin Wilhelmina ons op het hart gebonden l Veel goede voornemens worden geuit, veel plannen worden gemaakt. Zullen wij ze ook waar maken? Bij het nastreven van sociale rechtvaardigheid, culturele ontwik keling en economische welvaart in ons kleine land met zijn grote bevolking, in het regelen op voet van vrijheid, zelfstandig heid en gelijkwaardigheid van onze ver houding tot de volkeren van Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen, in het vervullen van onze taak tussen de vol ken in de wijde ruimte der wereldverhou dingen ja, wij kunnen en zullen waarmaken, wij kunnen en zullen verwezenlijken wat in onze macht is om te bereiken. God helpt hen, die zichzelf helpen. Doen wij dit niet en zien wij teveel op de offers, die het ons kosten zal, dan lopen wij gevaar in de golven onder te gaan. In de laatste twintig jaren hebben in de wereldgemeenschap misdaden plaatsgegre pen zo groot, dat men zich die niet tevoren had kunnen voorstellen. Ais een kwaadaar dige besmetting heeft deze misdadigheid om zich heen gegrepen en een verwildering der geesten tengevolge gehad, die ook ons volk ondanks een heldhaftig verweer niet geheel onaangetast heeft gelaten. Geen betere wijze om dit kwaad te be strijden, dan het opvoeden van onze jeugd tot vrije mensen met een geestelijk funda ment, met een sterk verantwoordelijkheids gevoel voor de medemens, met eerbied voor alles wat leeft en groeit en vcor eens anders diepste overtuiging. Ons volk is zeer onderscheiden naar gods dienst en wereldbtschouwing. De Staten- Generaal geven daarvan een weerspiegeling en kennen, om met Willem van Oranje te spreken, „die gelegenheyt des landts ende de humeuren van de ingesetenen het best." He' is daarom aan her, te verwezenlijken die eenh ld-in-verscheidenheid, het in een dracht behartigen van 's lands belang. Zo dadelijk zal Ik Mijn eed afleggen in honderd jaar oude bewoordingen. Daarbij zai Mij voor ogen staan het zinneb:eld, waarmede Ik de regering Mijner Moeder kenmerkte en dat voor Mij het wezen van het Nederlandse Koningschap weergeeft: Rustig temidden der woedende baren I Leden der Staten-Generaal Tezamen zullen wij werken voor hei heil van Nederland en het Rijk. Moge God onze arbeid zegenen Nu rijzen alle aanwezigen op. Ook de Koningin is opgestaan. Plechtig en duidelijk klinken Haar woorden d ior de doodstille kerk Ik zweer aan het Nederlandse Volk, dat lk de Grondwet steeds zal onderhouden en handhaven. lk zweer, dat Ik de onafhankelijkheid en het grondgebied van de Staat met a' Mijn vermogen zal verdedigen en bewaren. Dat Ik de algemene en bijzondere vrijheid en de rechten van ai mijn onderdanen zal beschermen, en tot instandhouding en be vordering van de algemene en bijzondere welvaart alle m ddelen zal aanwenden, welke de wetten te Mijner beschikking stellen, zoals een goed Koning schuldig is te doen. Dan gaat de rechterhand der jonge Vorstin omhoog en klinkt luide en aarzelloos Haar stem door'de kerk: Zo waarlijk helpe Mij God Almachtig l BONNENLIJST EENMAAL PER VEERTIEN DAGEN. Het Centraal Distributiekantoor deelt mede, dat voortaan eenmaal per veertien dagen een bonnenlijst gepubliceerd zal worden. Het systeem van wekelijkse lijster, dat in de vacantiemaanden reeds onderbroken werd, zal nu dus definitief verlaten worden. Een en ander houdt ook in, dat de broodbonnen weer voor een tijdvak van 14 dagen tegelijk worden aangewezen. De bonnen voor tabak znllen voorlopig nog op de oude wijze worden bekend gemaakt, dus telkens op de Donderdag, volgends op het verschijnen van de bonnen- lijst. ii. Een item uit het buitenland over de Koningin. KANKELE dagen geleden bebben we de jaar dag en het gouden regeeringsjublleum van Koningin Wilhelmina gevierd. Het was goed en bshoorljjk dien dag te herdenken, omdat voor ons de Koningin de draagster Is van de hoogste staatsgedaohte, omdat Zjj is de mensoh geworden snblimeering van ons volk, omdat zy is de hoogste ambtenaar, die op voorbeeldige wjjze Haar plicht deed en ook omdat wjj bouden van deze Vrouw, die met ons al onze moeiiykheden en bezwaren heeft doorgemaakt en met wie wjj op onze beurt Haar lotgevallen hebben meegeleefd. Hoe noodlg wjj onze Koningin hebben, heeft ons eens een bekend Fransoh schrjjver geleerd. Het was tjjdens de inhuldiging! - feesten te Amsterdam in 1898. De vertegen woordigers der geheele Europeesche pers waren diep onder den indruk van het gebeuren en waren vooral getroffen geworden door de manier, waarop ons volk de jonge Wilbelmlna bejegende. En de Franscbe Journalist misschien het meest. „Dat heb lk nu nog noott gezien. Ik heb alle keizers, koningen enz. zien kronen. Ik heb ze t lkens voorby zien gaan op hun plechtige intoohten en ik heb by het voik altyd iets gevoeld van schuwen eerbied tegenover een hooger wezen, van dat oude gevoel, dat de koningen „uit Zeus* zyn. Niets daarvan hier in Nederland. Er is wel de eerbied, maar niet de schuwheid. Er Is de liefde, maar niet de angst. Gy denkt er niet over te knielen. Gy Juicht uit echte biydsohap, maar gemeenzaam en ver- trouweiyk. Gy zyt niet de onderdaan en Zy daar is niet uw staatshoofd, maar ze Is uw familie en in die familie li zy bemind..,, als het jongste zusje'. De Koningin was toen 18 jaar En inder daad was het niet of werkeiyk het jongste zusje voorbykwam, ging de aanhankeiyk- heidsbetulging niet veel, veel verder dan waar ter wereld ook by een vorstenbezoek mogeiyk zou zyn geweest. ,En toch" de Franiche schry ver is nog altyd aan het woord „is Zy uw Koningin en hebt gy haar noodig als Koningin. Gy zult my begrypen, ais ik u zeg dat lk, ofschoon een republikein, net als gy van huis uit republikein zyt, toch voel dat uw volk een Koningin noodlg heeft. Gy zyt wat nuchter, gy zyt geen in de lucht zwevend volk, gij hebt behoefte aan werkelijkheid, aan symbool. En aan deze behoefte voldoet deze Koningin in elk opzicht. Zij ls niet de draagster van een souverelne gedachte, van het hoog gestelde gezag. Zij ls Inderdaad... u zelf, uw geschiedenis, uw geheelheid ais volk. Gij zljt familie en toch eerbiedigt gij Haar meer, dan gij het beste gezinshoofd zoudt waardeeren, omdat ZIJ voor U tenslotte nog zoo veel meer beteekent dan het beste gezinshoofd". Zoo sprak de nu overleden bekende Fransohe schrijver tegen een jong journalist. Dat is nu 50 jaar geleden en deze waardee rende woorden zijn niet leeg gebleken tijdens de 50-jarige regeering van Koningin Wilhelmina. Moge het thans zoo voortgaan onder de regeering van Koningin Juliana en moge de Koninklijke Moeder hiervan nog jaren lang in rust en vrede getuige zijn. RAN JE leeft voort en de driekleur waalt uit, ^Hoog heffen zloh wapp'rende vanen, Het vreugdevuur trok, onder zingend geluld Door den avond zijn lichtende banen, Want wat ook de eeuwen steeds hebben [gewrocht, In lichte en donkere tijden, Oranje leeft voort en wij blijven verknocht Aan Zijn Huis, dat ons tronw weet te leiden 1 Uit de oude doos. De feestviering te Axel in 1898. In ons oude stadje vierde men 't feest hoofdzakelijk op den dag der inhuldiging. De straten waren keurig versierd. Eere poorten, waarop passende gedichtjes en versjes waren aangebracht, had men overal geplaatst, gevelversieringen waren aange bracht aan vele huizen en dat alles vormde met sparregroen en gekleurd papier een echt feestelijk geheel. In oude archieven vonden wij o.a. het volgende omtrent de feestviering Het feest begon reeds te middernacht, toen eenige zangers en muzikanlen van den torentrans der Ned. Herv. kerk enkele koralen en volksliederen ten gehoore brachten, wat menigeen van 'I bed hield en zelfs uit bed jaagde. Klokgelui van de drie torens volgde cn tractatie \an de schoolkinderen had plaats. Ze kregen chocolade en een boekje of plaat ter herinrerirgde armen der gemeente werden getracteerd bij 't brand- spui'huis op krerlerbrood met boter. 's Middags werd een speciale raadsver gadering gehouden en werden gedenkpen ningen uitgereikt. Schoone woorden weiden daarbij gesproken door den oudsten wet houder, den heer P. Dregmars, toen hij namens den gemeenteraad en secretaris der gemeente de beeltenis der Koningin aanbood. De voorzitter van de feestcommissie hield een rede van de pui van het stadhuis en eindigde met de juichkreet„Oranje boven 1 Leve de Koningin 1" waarop „Concordia' inviel om de zang te begeleiden. Na 't spelen der volksliederen begaf men zich naar „de brug", waar de optocht werd opgesteld. Deze bestond uit een eerewacht te paard met twee marechausiée's aan 't hoofd, daarna volgde 't muziekgezelschap „Concordia', burgemeester, gemeenteraad en de feest commissie In open rijtuigen, eer. aantal versierde wagens, waarop ambachten en bedrijven uitgeoefend werden, wagens met meisjes, die „gekroond" hadden daarna de fanfare „Ons Genoegen" van Zuiddorpe, met eerewacht te paard en te voet, als sluiting van de stoet. Dutzenden toeschou wers volgden de rondgang door de gemeente, terwijl de muzikanten bliezen dat het een lust was In de straten. Op de Markt werd de stoet ontbonden en toen begornen de volksspelen bij „de statie*. Mastklimmen, tobbetje-steken en sprietloopen waren de hoofdnummers en hierbij deden zich komische tooneelen voor. 'tWas een leuke boel en ieder was tevreden, want iedereen had prijs. Deze werden op 'I stadhuis uitgereikt. De Illuminatie en 't vuurwerk hielden 't volk In Axel en ook de muziek gaf geen krimp. Met 't vuurwerk was 't eigenlijke feest afgelooper, maar den volgerden dag deed men 'trog eens „iuchjes" over. De wagen, die in der optocht de eerste prijs behaald had, reed rog eer s door de straten, de tobbetjes werden rog eer s voor den dag gehaald, men zorg en musiceerde en men sprong en joelde, tot weer de nacht tot rusten noodde. Eerlijk gezegd, men kreeg er niet genoeg van, want het werd nog Zaterdag, voor de zaak door „Concordia" gesloten werd op de Markt. Alles liep In goede orde af en liet de aangenaams'e herinrerirgen achter. Zoo vierde Axel feest bij de inhuldiging van Koningin Wilhelmina, 50 jaar geleden. Axel. F. Uit onze omgeving. De feestelijkheden. Onder grote belangstelling van de jeugd. en niet minder van de ouderen, werd Zaterdag op de Markt de poppenkast ver toond van Mr. Janno. Begonnen werd met het sprookje: „Er was eens een Koningsdochter", een stukje in vier taferelen, dat zich afspeelde in de residentie en waarvan een grote opvoedende kracht uitging. Daarna volgde de sprekende pop, die als altijd de kinderen deed gieren van het lachen, waarna tot slot enige goochelloeren werden verricht, waaraan een meisje en een jongen actief mochten deelnemen, hetgeen de stemming ten top voerde. Juist na afloop arriveerden vanuit Ter- neuzen via Sluiskil de 206 deelnemers(slers) aan de Jubileumtocht. die door de wandel sportvereniging W.l K. te Terneuzen was uitgeschreven. Onder de wandelaars be vonden zich ook ve'e Axelaar?. Na een half uur rusl, waarin enige ver versingen werden gebruikt, werd via Ronde Putten en Magrette de terugtocht aanvaard. Des avonds gaf de harmonie „Oefening kweekt Kunst" van Schoo-dijke, die onder de Zeeuwsch-Vlaamse corpsen een vooraan staande plaats inneemt, een concert, waar voor ook weer flinke belangstelling bestond. Met de pittige „Marche Lorraine* van L. Ganne, werd het concert geopend, waarna i ^bonnementi- prijs Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1.25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiö fl. 1.55. Buitenland fl. 2. Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Meaedeelingen 20 cent per m.m. fCleHe Advertentlën (u-,dmum 8 regels) 1 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. I

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1948 | | pagina 1