AXELSCHE if COURANT
I
Grootse Balde in het Stadion
te Amsterdam.
Fra kering bij abonnement, Ax
ZAT££QAfi n SFPTEVIB^R^ 8
62 JAARGANG. No 94
Frarkering bij abonnement, Axe'.
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1948.
62e JAARGANG. No 92
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK
Zoals bekend heeft H.M. de Koningin de
laatste tijd Haar intrek genomen in het
Paleis te Amsterdam.
Van hieruit werd Maandag een afscheids
bezoek gebracht aan Den Haag, waar op
het Malieveld een grootse aubade werd
gebracht.
Dinsdag werd in het stadion te Amster
dam H.M. namens het gehele Nederlandse
Volk gehuldigd.
Het festijn „In Neerlands Tuin" is ge
worden tot een onvergetelijke manifestatie
van dankbaarheid jegens de scheidende
Vorstin.
Nadat in de morgenuren door negentien
duizend zangers en zangeressen op de Dam
een aubade was gebracht, reed de Konink
lijke familie des middags in open calèches
van het Paleis naar het Stadion.
Toen de stoet ongeveer drie uur daar
arriveerde, scheen er aan de jubelzang van
al die duizenden aanwezigen geen einde te
zullen komen.
Toen de Koninklijke Familie op de ere
tribune had plaats genomen, wendde H.M.
zich tot Haar Volk met de volgende rede
Ik dank alle aanwezigen voor hun tegen
woordigheid alhier op dit ogenblik. Met
vreugde begroet Ik de vertegenwoordigers
uit Indonesië, Suriname en de Nederlandse
Antiller, die hierheen zijn gekomen om Mijn
jubileum te herdenken en de inhuldiging
van Mijn Dochter bij te wonen.
Dat ik Mij, vanwege Mijn leeftijd, tot
enkele uren feestbetoon heb moeten beper
ken, doet Mij leed, maar Ik geef allen die
Ik niet kan ontmoeten de verzekering, dat
Ik met hun erkenning meeleef en met ware
belangstelling volg al hetgeen zij hebben4
ondernomen om Mijn jubileum te vieren.
in het bijzonder waardeer lk daarbij het
streven om niet alleen een feest te vieren
zonder meer, maar om dingen tot stand te
brengen van blijvende waarde voor onze
toekomst. Een kleine vergoeding voor het
geen Mij ontgaat is, dat Ik thans door de
microfoon tot U kan spreken en zo in per
soonlijke aanraking met U kan zijn.
Ik zal U niet vermoeien met een opsom
ming van al wat geschiedde in deze vijftig
jaren. Slechts wil Ik een enkel woord zeg
gen over het alles beheersende gebeuren
van de jongste tijd: het verzet hier en in
Indonesië, onze vrijheidsstrijd.
In het bijzonder richt ik een woord tot
allen, die in de strijd, op welke wijze ook,
hebben meegestreden. i
Ik wend Mij tot hen, die nog dagelijks
offers brengen, in het leed, dat zij hebben
te dragen.
Ik gedenk de duizenden die hun leven
hebben gegeven. En allen, de levenden en
hen die zijn heengegaan dank Ik voor hun
Vaderlandsliefde en voor wat zij Mij hebben
gegeven in hun samenwerking.
Het is voor Mij een vreugde te weten,
dat ook Mijn beide kinderen, ieder op ver
schillende wijze, hun uiterste krachten
hebben gegeven in de grote strijd voor de
bevrijding van het Vaderland en met U allen
Mijn actieve medewerkers zijn geweest.
Zij kennen als Gij het jongste verleden.
Als Ikzelf hebben Zij met U medegeleefd
en begrijpen Zij U.
Thars loopt dit tijdperk voor Mij ten einde.
De strijdende taak, die wi^ allen tezamen
gehad hebber, die wij zovele jaren tezamen
hebben vervuld, ga Ik neerleggen.
Adres Redactie en Administratie:
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
Veel is er in de oorlogsjaren gedroomd
en verwacht van de toekomst. Voor velen
is de werkelijkheid na de bevrijding een
teleurstelling geworden.
Ik vertrouw dat Gij sterk zult zijn en veel
zult verwezenlijken van wat toen als toekomst
dromen in ons allen leefde en thans róg leeft.
Aan de vooravond van Mijn Troonsafstand
bind ik U dit op het hart.
Met erkentelijkheid denk ik voorts aan
velen, hetzij hoog of laag geplaatst, die ge
durende deze lange jaren Mij bij het ver
vullen van Mijn taak hebben bijgestaan.
En thans gaan Mijn gedachten terug naar
het verre verleden, naar Mijn kinderjaren en
de liefde van Mijn onvergetelijke grijze Vader.
Ik denk aan Mijn Moeder, aan wie Ik zo
onuitsprekelijk veel verschuldigd ben, aan
Haar, de wijze Regentes, die Mij opvoedde
en met Haar moederlijke liefde en zorg
omringde, aan Haar, wier hart steeds uitging
naar de lijdenden in ons volk.
Ik denk aan Mijn innigbetreurde man, die
Mij bij het vervullen van Mijn taak tot grote
steun is geweest en wiens nagedachtenis bij
ons Volk steeds in het teken zal staan van
dienende liefde.
Nu wend lk Mijn blik naar de naaste toe
komst, naar de Troonsbestijging van Mijn
dochter.
Het is voor Mij als moeder een aangrijpend
ogenblik, nu Mijn kind een stap zet als deze.
Zij aanvaardt haar taak in een moeilijke
en ingewikkelde tijd, een tijd die vraagt om
sterke mensen.
Als vanzelf rijst nu voor Mij op het beeld
van Onze stammoeder, wier naam Zij draagt.
Groot was het geloof,
groot waren de taaie volharding en
offervaardigheid,
groot was het verstand, de bezieling en
het moederlijk hart van Juliana, demoeder
van de Vader des Vaderlands.
Ik kan Mijn dochter geen betere wens
medegeven, dan dat Zij, geheel als kind van
Haar eigen tijd, bezieling moge putten uit
deze lichtende gestalte, voor wie als
voor vele Nederlanders van vroeger en
lateren tijd, geldt
Ik heb de goede strijd gestreden
lk heb de loop geëindigd
Ik heb het Geloof behouden.
Na deze rede ving het spel aan met het
aloude lied „Wilt heden nu treden", dat in
dit overvolle Stadion diep ontroerde. Toen
volgde het spel, een proloog van langzaam
voorgedragen teksten en gedichten, waarin
Neerlands grootheid onder leiding van zijn
Vorstin op duidelijke wijze naar voren werd
gebracht.
Waarin Hare Majesteit, waarin het Huis
van Oranje dank werd gebracht voor alles
wat het voor Nederland deed. Te lang
duurde de proloog, waardoor veel van het
gesproken woord niet meer haar imposante
kracht kon behouden en zeker niet toen daar
achtereenvolgens telkens andere taferelen
kleurrijk en indrukwekkend op het midden
veld te zien waren. Vendelzwaaiers uit het
Zuiden van ons land, deputaties uit alle
gewesten in hun onvergelijkelijk schone
folklorische klederdrachten. Urkers, Markers,
Volendammers, Spakenburgers, Alkmaarse
kaasdragers, Friezen, Zeeuwen en Drente
naren. Aan de bonte rij van allen, die hier
in Neerlands tuin afscheid kwamen nemen
scheen geen einde te komen. Groepen uit
Overijssel, Gelderland, Brabant en Limburg,
het werd een schouwspel, dat boeide door
zijn kleurenpracht en zijn apotheose vond
toen daar statig de enorme kroon gedragen
Hoofdredactie
C. VINK-van VESSEM
V_
door mariniers in blauwe gala-uniformen
begeleid door vrouwen uit de Nederlandse
bloemenwereld werd binnengedragen. Nog
schoner en imposanter werd het toen daar
plotseling honderden weeskinderen en depu
taties van arbeiders uit talrijke Nederlandse
bedrijven de jubilerende Koningin een groet
kwamen brengen. Ontroerend was het
moment toen de kroon die midden op het
veld was neergezet bedekt werd met een
rouwfloers waarmede men hulde bracht aan
hen die vielen in de strijd om Neerlands
vrijheid.
Het beeld in Neerlands tuin kreeg even
een ander aspect toen daar de Koninklijke
landmacht, de Marine en de luchtstrijd
krachten het Stadion binnenmarcheerden ten
teken dat het land werd bevrijd. Een der
schoonste momenten was zeker toen al die
honderden kinderen op de schouders van
de Nederlandse arbeiders het stadion werden
uitgedragen. Menigeen was bij dit moment
zijn ontroering r.iet meer meester. En dan
tenslotte de apotheose toen daar in hei
Stadion allen weer terugkeerden, de kinderen,
de ouden van dagen, de vendelzwaaiers, al
die provinciegroepen, die thans werden
gevolgd door theologische studenten van de
verschillende universiteiten, door een grote
groep katholieke geestelijken en eindelijk
door honderden amazones en ruiters van de
vele landelijke rijverer.igingen.
Bij dit onvergelijkelijke schone schouwspel
verhief H. M. de Koningin zich van Haar
zetel, waarop een donderend applaus in het
Stadion opklonk. Toen de Koninklijke stoet
even later uit het Stadion vertrok, nadat
eerst nog het orde Wilhelmus had weer
klonken, steeg er een gejuich op, dat verre
uitging boven de met vlaggen versierde
contouren van Neerlands bloementuin.
Een schitterend vuurwerk, waarvan ook
Prinses Juliana, Prins Bernhard en de drie
oudste prinsesjes genoten, besloot deze
onvergetelijke dag.
SLAVENHANDEL.
S'nds enige tijd doen er geruchten de
ronde over een vorm van handel, die naar
men meende, al lang niet meer bestond.
Aanvankelijk verschenen er slechts korte
berichtjes over in de dagbladen. Doch on
langs heeft een militair blad een lang artikel
gepubliceerd onder de titel„Britse onder
danen als slaven verkocht." Het artikel
heeft ten doel aan te tonen, hoe Aribische
slavenhandelaren hun hinderlijke handel
tussen Afrika en Arabië op zulk een schaal
hervat hebben, dat „er jaarlijks duizenden
mensen verhandeld moeten worden". Men
beweert, dat de prijs der slaven f 80—voor
een krachtige man en f 40,— voor een vrouw"
en dat de meesie slaven afkomstig zijn uit
Midden- en West-Afrika. Het artikel gaat
verder met te zeggen, dat er ondanks alle
controle door de Britse vloot, zelfs tijdens
de oorlog, een aantal slaven uit de Soedan
via de Rode Zee werden overgebracht. Het
patrouilleren door de Britse vloot maakte
de zaak tot een riskant bedrijf, zodat er
slechts heel weinig omging, maar nu de
sterkte ven de Britse vloot in de Rode Zee
zeer verminderd is, is het risiko veel gerin
ger geworden. Bovendien beschikken de
Arabieren over voldoende geld om slaven
de mannen zetten zij aan het
vrouwen worden als dansmeisjes
nog minder fraaie doeleinden
te kopen
werkde
of voor
gebruikt.
en gekleurd papier pen
eheel. In oude archieven
het volgende omtrent de
jon reeds te middernacht,
ers en muzikanten van den
Ned. Herv. kerk enkele
'deren ten gehoore brachten,
in 't bed hield en zelfs uit
"kgelui van de drie torens
itie \an de schoolkinderen
kregen chocolade en een
ter herinrerir.gde armen
den getracteerd bij 't brar.d-
"derbrood met boter,
rd een speciale raadsver-
en en werden gedenkpen-
Schoone woorden weiden
n door den oudsten wet-
er P. Dregmans, toen hij
■enteraad en secretaris der
enis der Koningin aanbood,
an de feestcommissie hield
i pui van het stadhuis en
ïichkreet„Oranje boven 1
n waarop „Concordia"
te begeleiden. Na 't spelen
begaf men zich naar „de
optocht werd opgesteld,
t een eerewacht te paard
isiée's aan 't hoofd, daarna
'gezelschap „Concordia",
meenteraad en de feest
een rijtuigen, een aantal
waarop ambachten en
fend werden, wagens met
oond" hadden daarna de
ïnoegen" van Zuiddorpe,
e paard en te voet, als
>et. Dutzenden foeschou-
ndgang door de gemeente,
anten bliezen dat het een
aten. Op de Markt werd
len en toen begornen de
ie statie". Mastklimmen,
i sprietloopen waren de
lierbij deden zich komische
't Was een leuke boel en
want iedereen had prijs,
t stadhuis uitgereikt,
en 't vuurwerk hielden
ook de muziek gaf geen
mrwerk was 't eigenlijke
maar den 'volgenden dag
tens „luch jes" over. De
er optocht de eerste prijs
nog eers door de straten,
|en rog eers voor den dag
g en musiceerde en men
e, tot weer de nacht tot
'erlijk gezegd, men kreeg
van, want het werd nog
e zaak door „Concordia"
de Markt.
goede orde af en liet de
merirgen achter.
I feest bij de inhuldiging
helmins, 50 jaar geleden.
F.
omgeving.
itelijkheden.
ngstelling van de jeugd.
van de ouderen, werd
larkt de poppenkast ver-
nno.
met het sprookje: „Er
ingsdochfer", een stukje
dat zich afspeelde in de
an een grote opvoedende
mijn
toste klas aangeboden.
Het tekenen van dit besluit was
I eerste regeringsdaad als koningin.
Leden van de Staten Generaal 1
Wij bevinden ons op dit ogenblik van
de wereldgeschiedenis in een toestand,
waarin alles aankomt op onze houding
tegenover het onheil van het jongste ver
leden en tegen de diciging van nieuwe
onheilen. Nederland moet niet alleen drij-
Het systeem van
vacantiemaanden reeds onderbroken werd,
zal nu dus definitief verlaten worden. Een
en ander houdt ook in, dat de broodbonnen
weer voor een tijdvak van 14 dagen tegelijk
worden aangewezen.
De bonnen voor tabak znllen voorlopig
nog op de oude wijze worden bekend
gemaakt, dus telkens op de Donderdag,
volgende op het verschijnen van de bonnen-
lijst.
Uit de oude doos.
De feestviering te Axel in 1898.
In ons oude stadje vierde men 't feest
hoofdzakelijk op den dag der inhuldiging.
De straten waren keurig versierd. Eere
poorten, waarop passende gedichtjes en
versjes waren aangebracht, had men overal
geplaatst, gevelversieringen waren aange
bracht aan vele huizen en dat alles vormde
e sprekende pop, die als
deed gieren van het
slot enige goocheltoeren
iaraan een meisje en een
iten deelnemen, hetgeen
op voerde.
arriveerden vanuit Ter-
de 206 deelnemers(slers)
hl. die door de wandel-
.1K. te Terneuzen was
der de wandelaars be-
ve'e Axelaar?,
rust, waarin enige ver
versingen werden gebruikt, werd via Ronde
Putten en Magrette de terugtocht aanvaard.
Des avonds gaf de harmonie „Oefening
kweekt Kunst" van Schoo~dijke, die onder
de Zeeuwsch-Vlaamse corpsen een vooraan
staande plaats inneemt, een concert, waar
voor ook weer flinke belangstelling bestond.
Met de pittige „Marche Lorraine" van
L. üanne, werd het concert geopend, waarna
vonden zich ook
Na een half
uur
Aoonnements-
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
fl 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indiê fl. 1,55.
Buitenland fl. 2,
Advertentie priji
7 cent per m.m.
Ingezonden
Meaedeeiingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentlên
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
tién
fels)
'ent.
ïeer
