AXELSCHE H COURANT Rondom Nederland's toekomst. j[ I frankeering bij abonnement, Axel. ZATERDAG 29 MEI 1948 62e JAARGANG No. 66 jT- Frankeering bij abonnemenf, Axel. ZATERDAG MEI 1948. 62e JA NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie: AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM HET PROBLEEM DER OVER-BEVOLKIN G. De grote vruchtbaarheid, gepaard aan de goede gezondheidszorg doen de Nederlandse natie dermate toenemen, dat het vraagstuk der over-bevolking in de komende decennia actueel zal worden, zodat het wellicht pro blematiek zal zijn in de toekomst de steeds groter wordende geboorte-overschotten een behoorlijk bestaan te bieden op ons kleine grondgebied. En met recht gaan dan ook veler gedachten in de richting: „Wat is de toekomst der Nederlandse natie?" Nederland groeit. Groei is verheugend. De geschiedenis leert, dat een volk, welks levenskracht vermindert of strrft, wordt over vleugeld of verdrongen. Zo niet letterlijk, dar figuurlijk, zo niet militair, dan economisch. De leidende figuren in sommige landen laten daarom onmiddellijk een waarschuwend woord horen, wanneer een zelf3 nog maar geringe vermindering van het geboorte-cijfer een uitsterven van hun natie over eeuwen zou kunnen veroorzaken. Bij de Nederlandse natie is daarvan geen sprake Met bijna 10 miliioen inwoners op 33 COO K.M.* zijn wij één der dichtst bevolkte landen der aarde. In anderhalve eeuw tijds is onze bevolking nagenoeg verviervoudigd. De oppervlakte grond, die bebouw- en be woonbaar is vertoont geen noemenswaardige vermeerdering in verhouding tot de gewel dige aanwas van ver over de 100.000 personen per jaar. Men vergelijke slechts de oppervlakten van vele landen en hun inwonertal met die van ons land en dan komt men tot de slotsom, dat Nederland zelfs in het gunstigste geval het dubbele aantal in woners per K.M.2 heeft van dat van vele andere naties. Slechts België verkeert min of meer in dezelfde toestand. Dit verschijnsel vindt zijn oorzaak in het feit, dat de Rijn-, Maas- en Schelde-delta een volk herbergt, dat geestelijk en lichamelijk kerngezond was en is en waar de bevordering der volkswelvaart s'nds eeuwen op het eerste plan stond. Nederland besteedt enorme be dragen aan bestrijding van volksziekten en aan een goede gezondheidszorg in het alge meen. Ons land was voor de oorlog ééi der naties met de langste gemiddelde levens duur per inwoner en een bij uitstek laag kindersterfte-cijfer. En er is geen zweem van stilstand of terug gang op dit gebied. Wij kunnen dien groei allen constateren en heus niet alleen in cijfers. Wij kunnen dit verschijnsel waarnemen zelfs in ons betrekkelijk kleine Axel. Wanneer wij bezien, hoe het in omvang is toegenomen in één generatie. En men bedenke, dat de bouw van de benodigde woonruimte nage noeg 10 jaren heeft stilgestaan I Velen vragen zich dan ook terecht afWaar moet dat heen Men vergete ook niet, dat hetgeen wij hier in onze omgeving zien, slechts een beschei den beeld is van hetgeen zich in nationaal opzicht afspeelt. Men zie de enorme opper vlakten die rondom onze grote bevolkings centra moeten worden geofferd om het huidige woningvraagstuk enigermate tot een oplossing te brengen. Men diene dit alles niet alleen te bezien in het heden, maar in een toekomst van 1 a 2 generaties. Het lijkt onmogelijk lot in een verre toe komst door te gaan met het snel in bevol king toenemende Nederland vol te bouwen met woningen, een voor- en achtertuintje, een parkjjfjplantsoen. te Half Nederland één stad Mrcht de bebouwing met woningen, als gevolg van de geconstateerde of te ver wachten bevolkingstoename zich blijven voortzetten, dan zou in een enigszins ver wijderde toekomst wellicht niet heel Neder land, maar dan toch de „vesting Holland" enigszins het beeld gaan vertonen ener aaneengebouwde slad. Want niet alleen woningen met straten, trottoirs enz. vragen ruimte, doch ook scholen, kerken, sanatoria enz. Daarnaast vergen onze grote wegen als gevolg van het steeds uitbreidende verkeer veel van onze bodem-oppervlakte. Ook mag niet uit het oog worden verloren, dat de moderne mens, die het genot van vrije tijd en ontspanning kent. zeker de nodige gebieden wil hebben, waar hij ver pozing en afleiding kan vinden. De behoefte aan recreatie-oorden zal dus bij een toename der bevolking zeker niet afnemen. Dus ook hiervoor dient ruimte te worden gereserveerd. Hoe vinden wij dan een bestaan Doch zelfs als het practisch te verwezen lijken was, dat de laatste polder en het laatste stukje bos aan de woninghonger zou worden opgeofferd, dan blijft rog de vraag: Hoe zou Nederland zich dan bestaansbronnen moeten verschaffen om de ratie een levens peil le garanderer, zoals een volk, dat in de Westerse beschaving een vooraanstaande plaats inneemt, zulks wil? De positie van onze landbouw Onze landbouw een der pijlers van ons volksbestaan moet steeds maar weer van zijn cultuurgrond afstaan. Ondank» de grote inpolderingen die ieder Nederlander zal toejuichen en waarvoor ons volk de be wondering heeft van het buitenland zal deze vreedzame wijze van levensruimte aanwinnen bij lange na niet toereikend zijn om het surplus van vele duizendtallen boerenzoons op te vangen. Reeds nu zien tallozen dezer geen toekomst meer in hun eigen vaderland en koesteren idealen voor immigratie naar and°re werelddelen. B'halve het hierdoor geschapen emigratie probleem doemt hierbij ook de vraag op Wat wordt dan de positie van de landbouw Nederland kan een behoorlijk agrarisch potentieel niet ontberen. De factoren: klimaat, bodem, aanleg en volksaard hebben tezamen de voorwaarden geschapen voor de zeer goede naam, die de Nederlandse agrariër in heel de wereld heeft. Onze voedselpositie. Nog een ander probleem doemt hierbij op Dat onzer voedselvoorziening. Ideaal zou zijn, wanneer een natie met een belangrijk agrarisch volksdeel, hetwelk over uitstekende eigenschappen als zodanig beschikt, de ge hele bevolking van voedsel zou kunnen voorzien. Een volk dat deze mogelijkheid heeft, kan zich gelukkig prijzen. Het is economisch minder afhankelijk dan anoere naties. Doch reeds nu is het zo, dat grote importen nodig zijn willen wij ons kunnen voeden. Onze eigen opbrengst daartoe is bij lange na niet toereikend. Verdere bodem intensivering vrijwel onmogelijk. Onze voedselpositie is de laatste decennia veel verbeterd door de sterk opgevoerde bodem-productie. Het staat echter volgens landbouwdeskundigen wel vast, dat een beduidende verhoging der huidige productie niet meer mogelijk is. Wetenschap en techniek hebben hier wonderen verricht, maar toch zijn er grenzen. Bij een steeds voortgaande sterke bevol kingstoename zal dus de natonale agrarische opbrengst door vermindering van den cul tuurbodem en het voortdurend stijgend aan tal consumenten procentueel, maar ook practisch geringer worden. Om kort te zeggenNederland dient zijn agrarisch karakter niet verder te verliezen. De landbouw is nog vaak het voorwerp van minachting. Wat de nationale beteekenis van onzen landbouw aangaat, deze is zeker wel bewezen in de beide wereldoorlogen. Wat zou de positie van het Nederlandsche volk geweest zijn, wanneer het niet een zoo intensieve landbouw had bezeten? Mechanisatie. De hooge vlucht welke de techniek ge nomen heeft eii de pogingen het concur- rentie-vermogen met het oog op den export van sommige landbouw-producten op te voeren, alsmede de rationalisatie-drang zal in de toekomst de snel aanwassende bevol king met werkloosheid bed eigen. Dit is geen kwestie van partij of staatkunde, maar een gevolg van de mechanisatie en de dichtheid onzer bevolking. Wanneer men dit alles z >o beziet, rijst de vraagKan industrialisatie dan geen uit komst brengen Zeer zeker ligt hier nog wel eenig terrein braak, doch m*n vergete niet, dat ons land betrekkelijk arm is aan grondstoffen (wel kolen en in geringe mate olie, doch geen mineralen van betekenis. Men is nog steeds doende de toename van de landbouw-industrie te bevorderen en deze biedt zeer zeker nog wel mogelijk heden, doch ook hierdoor zal het geboorte overschot bij lange na niet kunnen worden opgevangen. (Slot volgt.) DE IS ..WILLEM BARENDZ" WEER THUIS. Dertienhonderd walvisschen werden gevangen. De tweede Nederlandiche walvischvaart- expeditie is ten einde. De drijvende traan- fabriek „Willem Barendsz" is in IJmuiden binnengeloopen, waarna het schip door het Noordzee-kanaal naar de hoofdstad is ge sleept. De vangst is bevredigenddertien honderd walvisschen, waaruit 14150 ton traan is gekookt, dat is 2000 ton meer dan vorig jaar. De geheele expeditie is verloopen zonder een enkel ongeval. Ook zijn er geen ernstige ziektegevallen voorgekomen. Het weer is niet gunstig geweest en heeft de vangst ongunstig beïnvloed, Dat des ondanks een beter resultaat is bereikt dan bij de eerste expeditie is te danken aan de grootere ervaring, waarmede de bemanning deze tocht kon aanvaarden. Als huldeblijk voor de groote verdienste van de walvischvaart-expedities voor ons land, is aan de kapitein van de .Willem Barendsz", Klaas Visser en aan de voorman Harm Jonk de „De Ruyter-medaüle" toege kend. Deze werd hun onmiddellijk na aan komst van de walvischvaarder i IJmuiden op de borst gespeld do^r den directeur- generaal voor de scheepvaart, de heer J. J. Oyevaar. dient te worden bepaald, atient hangt er van af! gde trots kan gezegd Ir2nsfusiedienst van het ruis onder de Bloed de wereld, qua orga an eerste plaats inneemt, in 1930 te Rotterdam, llige bloedgevers inge- ver 70 rayons, gegroe- sche centra (ziekenhuis belangrijke plaatsen in worden in de Neder- ruim 15 000 bloed en dit aantal stijgt nog msfusies, welke worden loed van ingeschreven oedtransfusiedierst zich ervaardigen van bioed- 1 waaruit alle vaste be- witte bloedlichaampjes ve>wijderd en waarvan cht wordt gedroogd, biedt enkele voordelen opgedroogde bloed, igsprcces gaan n.l. de jes, die de bloedgroep len behoort, verloren. ;en van plasma is het nen de bloedgroep van het toedienen van het, ater weer vloeibaar ge- reft men daarmede ook aden. Bovendien is het oudbaar; het kan over oerd worden, taten hebben de bloed- e oorlog meer dan 7 d bijeengebracht, dat dpiasma is verwerkt en gebruikt. We moeten n, dat men met plasma anaemie) kan bestrijden, rloedlichaampjes nodig. Jederland is momenteel >nd. vraag naar bloedplasma organiseert de Bloed- let ogenblik, in samen- latselijke afdelingen van ode Kruis één-mallge gemeenten van ons land, le gevers beschikbaar i-oorlogse wereld er ook ding is verheugender bereid om voor een ed te geven. Dagelijks iediensi van het Neder- jardoor in staat om het ng te redden. JS FEESTDAG. innenlandse Zaken heeft in wethouders der ge- d, dat de Ministerraad ering van het Regerings- >ningin en van de 300- eid van Nederland heeft iag 31 Augustus. :tie NIWIN EN N.M.C HEF BEËINDIGD. geadviseerd een volksplanting *a' straks werkelijkheid dienen te worden. Of dienen wij ons zooveel mogelijk te absorbeeren door andere naties Voor velen is dit geen probleem. Men bespeurt vaak een drang naar een oplossen in een kleurloozen cocktail van 6en soper-cosmopolitisme, waarbij alles wat zweemt naar Nederlandsche beschaving en levensstijl als ouderwe'"ch wordi betiteld, net Devoraeren van oe vergrooting aer zoo hoog noodige levensruimte tot het scheppen van een nieuwe toekomst in nationaal ver band is niets meer of minder dan een plicht tegenover verleden, heden en toekomst. De hulp der techniek. Mocht de in dit artikel geopperde idee werkelijkheidszin hebben, dan mag men vertrouwen tn den alouden Nederiandschen pioniersgeest en het beproefde doorzettings- Ieerde Dr. Kart Landsteiner In 1900 de oplossing bracht. Landsteiner kon aantonen, dat men de mensheid in vier bloedgroepen kan verdelen, weike thans internationaal met de vier letters O, A, B en AB worden aangegeven. Bij bloedtransfusies dient er op gelet te worden, dat men bij een patient, behorende tot bloedgroep A, bloed toedient van een donor die eveneens tot groep A behoort, enz. zal herinneren, voerden Nationale Monumenten maanden geleden een jgen van de kolnnbonnert ie bonnen, waarop men van kolen te veel be- gerestitueerd. Thans is atief beëindigd. Op het ding Financiën van het VIN liggen echter nog en Damplantsoen, die werden geretourneerd, ar bleken. Daarenboven ?.rs als N.N. genoteerd, ^m, adres of woonplaats onleesbaar hadden geschreven. De afdeling Financiën van het Centraal Bureau NIWIN verzoekt daarom al diegenen, die wel hun kolenbonnen hebben opgestuurd, maar nog geen certificaten hebben ontvangen, zich schriftelijk en onder vermelding van aantal en nummers der bonnen, welke werden opgezonden, met haar in verbinding te stellen. Het adres luidt: Dr. Kuyperstraat Ia te 's Gravenhage. Abonnements prijs! Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiè il. 1,55. Buitenland fl. 2,—. Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentiën (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. U~I"UIIIVC» atccus U\. li 'VgHK'S*'"

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1948 | | pagina 1