AXELSCHE M COURANT SAMAPIRIN Frankeerfng bij abonnement, Axel. ZATERDAQ 1 MEI 1948. 62e JAARGANG No. 59 N NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM ie tegenstelling: TAD PLATTELAND. HET CLASSIFICATIE-SYSTEEM VEROORDEELD. „Totaal verouderd", zegt de Stichting v. d. Landbouw. Bij de vele argumenten en problemen die de steeds actueler wordende tegenstelling assen stad en platteland tot uiting komen, lordt dat der classificatie meer en ater een der voornaamste. Dit systeem lordt ten plattelande in toenemende mate is een onjuistheid gezien. Aangezien dit een heel complex van problemen is hetwelk onze nagenoeg vol-agrarlsche slreek ten zeerste raakt, geven wij onze lezers de mening van de Slichting voor de Landbouw in Zeeland over het classificatie-stelsel. Deze Stichting waarin heel agrarisch ieland in al zijn geledingen vertegen- oordigd is zond een brief aan de ichting voor Maatschappelijk Opbouwwerk Zeeland te Middelburg, waarin zij haar ilandpunt ten opzichte van de classificatie uiteenzette. Vrjj geciteerd publiceren wij uit deze brief lel volgende Stad niet duurder dan platteland. Het argument dat het leven in de stad uurder zou zijn dan op het platteland, lierover maakten wij ook reeds in ons blad van 17 April in het kort verslag van bestuursvergadering dezer Stichting in i! kort melding. Red.) wordt door de lichting voor de Landbouw in Zeeland liet gedeeld. Dit moge dan wel het geval zijn op be- lalde punten, b.v. de huishuren, daartegen- ver staat, dat in andere opzichten het platteland duurder is dan de stad. Zelfs lijn er steekhoudende argumenten aan te neren, die pleiten voor een extra toeslag tor het platteland boven de stad. Argumenten als deze b.v., dat groententeelt nor zelfvoorziening zou leiden tot grote besparing, is slechts ten dele juist en hel oordeel door deze zelfvoorziening is be- liekkelijk gering en verkregen door eigen rbeid op een moment, dat de stedeling telal vermaak zoekt. Het is niet meer zo dat het platteland in iichzelf besloten is en geen contact heeft ■cl de rest van Nederlandhet tegendeel het geval. Ontwikkelings mogelijkheden ten plattelande. Op het platteland is een steeds toenemende behoefte aan ontwikkeling, alsmede aan het anschaffen van meerdere goederen, hetgeen larlijks beduidende uitgaven vraagt. Inzake de ontwikkeling ten plattelande en t onderwijsmogelijkheden is de laatste Jjaar een beduidende verbetering gekomen, och er is nog altijd een flinke achterstand la opzichte van de stad. Voor de stude nte plattelands-jeugd zijn reis- en kostgeld ieer hoog. Classificatie-systeem zuigt goede krachten weg. Talloos zijn de voorbeelden van diegener, 41e door functie of beroep niet aan het hiteland gebonden zodra hun kinderen 'e leeftijd voor middelbaar of hoger onder- bereiken, het agrarisch gebied verlaten, 'niks uit een oogpunt van voordeel. Niet "'een besparen zij daardoor reis- en huis- estingskosten voor hun kinderen, ook ptofiteren zij van geringere standplaats-aftrek. De laatste jaren waren onderwijskrachten Nr het platteland nog veel moeilijker te %n dan voor de stad. Hierin ligt een %ment dat niet pleit voor standplaats- "eek, doch voor standplaats- toeslag. Het grote bezwaar van deze standplaats- "hek is het wegzuigen van de beste krachten het platteland naar de stad. Men ver- 'fli dan het platteland een zekere achterlijk- Helen gemis aan initiatief, doch men vergeet, de hierboven gesignaleerde toestanden mhan door het classificatie-stelsel. ^ater-, gas- en electriciteits-voorziening. °ok blijft er veel te wensen over voor >e'egen dorpen en buurtschappen voor wat Heeft water-, gas- en electriciteits-voor- ening. Kolen zijn b.v. in het gehele land in gelijke öeveelheid en prjjs le verkrijgen. Electriciteit is in ons landjheel verschillend in prijs. In Limburg is de stroom zeer goedkoop, in Zeeland zeer duur. Nog erger is, dat een belangrijk aantal inwoners van deze energie-bron verstoken is of slechts tegen buitensporig hoge garantie hiervan kan profiteren, omdat men in een z.g. „onrendabel gebied" woonl. Het Bestuur der Stichting wil geen nationalisatie der productie-middelen, doch wel een betere verdeling. De Stichting concludeert dan onk dat classificatie een verouderd stelsel is en op geen deugdelijke argumenten geba seerd, geheel dient te vervallen. Tot zover de brief. Van bevoegde zijde ontvingen wij nog enkele opmerkingen die het probleem nog meer in het licht stellen. Classificatie en arbeidslonen. De onjuistheid der classificatie komt ook tot uiting bij de tewerkstelling van arbeiders in de D.U.W. en Wederopbouw. Hierbij worden arbeiders uit één gemeente ondergebracht in een werk-object, dat zich over verschillende gemeenten uitstrekt. Zij verrichten precies dezelfde arbeid en toch vallen hier betrekkelijk grote toonverschillen te constateren, wat tot ontevredenheid aan leiding geeft. De standplaats-aftrek kan door mensen, die agrarische toestanden begrijpen, dan ook niet anders worden gezien als een onjuist heid, die door de volksvertegenwoordiging zou moeten worden opgeheven. In enkele Zeeuwse gemeenten is men reeds doende om plaatselijke comité's te vormer, teneinde deze kwestie in het juiste licht te bezien en de verzamelde gegevens door te geven san de Directie van de Opbouw- stichting voor Maatschappelijk Werk in Zeeland te Middelburg. Ook het vervoer ten plattelande en over de Zeeuwse stromen is nog steeds ondanks vele loffelijke verbeteringen verre van ideaal, wat ieder dagelijks aan de lijve ondervinden kan. Veranderde leefwijze van het platteland. Een zeer belangrijke factor die pleit voor de opheffing der classificatie is, dat de leef wijze van het gehele land, alsmede van het agrarische volksdeel zich zeer gewijzigd heeft. Door middel van centralisatie is al meer gestreefd naar gelijkheid van stad en platte land, zodat in het kader van levensvoor waarden en levenseisen het classificatie stelsel totaal verouderd is. Het kan zeker niet ontkend worden, dat bovenstaande opmerkingen voor ons gehele vo k van groot belang zijn. Immers van een volks-éénheid in de goede zin kan geen sprake zijn, -zolang een groot en nijver volksdeel zich met houdbare argumenten van gemak en comfort verstoken en in zijn levensmogelijkheden beknot voelt. Het laatste woord over deze kwestie is voorzeker nog niet gesproken. Wij wachten daarom met belangstelling af wat op dit gebied zal worden beraadslaagd en besloten. Inzonderheid hebben wij interesse wat hier in Axel het centrum van de landbouw in Oost Z.-Vlaanderen door een eventuele plaatselijke commissie zal worden gedaan 1 Want deze problemen raken de kern van het hele agrarische leven Uit onze omgeving. DE REDE VAN DR. BRUINS SLOT. „De principieele achtergrond der wereld-ontwikkeling." Voor een vrij talrijk publiek dat uit heel het land van Axel was opgekomen hield dr. Bruins Slot, lid der Tweede Kamer en hoofdredacteur van „Trouw" in de Geref. Kerk alhier Maandagavond een propaganda-rede voor de a.r. partij, waarin hij op principieele gronden het Indische beleid onzer regeering critiseerde. Na opening door den heer W. A. den Boggende alhier met gemeenschappelijke zang, Schriftlezing en gebed zeide spr dat men deze bijeenkomst moest zien als een sluitstuk der winteractie, maar meer nog als een begin der a.r. verkiezings campagne. Dr. Bruins Slot begon zijn rede met het constateeren van vele problemen (lndië, de belastingpolitiek van Lleftinck, de bureau cratie, de bedrijfsorganisatie, het heele pro bleem van het socialisme, het radio-vraag stuk, het communisme, en het heele pro bleem der internationale verhoudingen.) Men kan al deze dingen op zichzelf beschouwen, maar men kan ook zoeken naar een ge meenschappelijke grond-figuur, een grond- noemer, waarop alles kan worden terugge bracht. Spr. meent, dat in het moderne leven de staat een groote rol speelt. Wat is hij, wat wil en kan hij Vroeger drukte men dat uit als het probleem van gezag en vrijheid. C.Wanneer men het wereldgebeuren over langeren tijd nagaat (b.v. van de Reformatie), dan ziet men een gemeenschappelijk ont- wikkeiingsmotief. nl. de ontwikkeling der machtsgedachte. Hierin komt in toenemende de antichrist naar voren, die de Bijbel ons teekent als een macht zonder wet, die han delt naar eigen goeddunken, omschreven als totalitaire macht, de vingers uitstrekkend naar het heele menschenleven, zichzelf ver beeldend dat hij God is. Wij denken hierbij vaak aan Rusland, voorheen aan Hitier. Oaze vaderen dachten vroeger aan de R.K. kerk en de daarmede collaboreerende staatsmacht. Toen was het Philips II, later Lodewijk XIV en Napoleon. Groen v. Prinsterer teekende Bismarck als voorlooper van Wilhelm II en Hitier. En thans is het Russische rijk het voorbeeld. Telkens ziet men dezelfde trekken van absolutisme, totalitarisme en imperialisme, in steeds scherper vormen en demonischer macht. Volgens de Schrift zal dit eenmaal uitloopen op de overwinning van den anti christ. Wij anti-rev. noemen datde revo lutie en zien daarin de afval van God, zoo als Hij Zich aan ons heeft geopenbaard, het is de omkeer der ordeningen Gods in hun tegendeel. Dan wordt onrecht recht. Velen zien dat niet, ook niet in eigen kring. Men is te oppervlakkig en verwacht teveel van den staat en ziet niet, dat hij de groote slavenhouder is. Eenerzijds ziet spr. een hoog ophemelen van het staatsgezag, anderzijds een neer- haten van het Goddelijk gezag. Dit valt ook te constateeren bij de Nederlandsche overheid. In lndië heeft de regeering haar gezag volkomen op de mesthoop gegooid, hetgeen tot volslagen anarchie wordt. In Nederland wordt het volk een radio-wet geving opgedrongen, die in strijd is met den wil van ons volk. Deze dingen spreken sterk en zijn met taliooze voorbeelden te vermeerderen. De a.r. partij heeft zich tegen deze wetsverkrachting verzet. Zij staat op het standpunt, dat de groote zonde in de politiek de revolutie is. Wij zijn daarom opgekomen voor strikte handhaving der rechtsorde. Spr. bestrijdt de insinuatie, dat de a.r. partij niet meer principieel zou zijn. Men dient te zien waar de groote lijn ligt en de politieke dwalingen aan te toonen en daartegen positie te kiezen. Dat heeft de a.r. partij gedaan, zij heeft de revolutie ont maskerd. Men zegt ook wel, dat wij zoo negatief zijn Maar dan is Groen van 1820 —1876 aanhoudend negatief geweest en niemand zal kunnen ontkennen, dat de arbeid van dezen grooten profeet niet zegenrijk is geweest. Spr. behandelde daarna de Indische kwes tie in deze volgorde: 1. wat willen de a.r. met lndië, 2e. wat doet de regeering, 3e. het ontwerp-grondwetsherziening. in de eerste plaats is herstel van orde en rust noodig. Dat kan, want er zijn sol daten genoeg in lndië. Maar dan moet men niet rond den haard van verzet Djocja heenloopen, doch recht op hel doel af gaan en dan is de zaak spoedig geliquideerd. Wij a.r. willen staatsopbouw in lndië naar de ideeën van Colijn en Idenburg. Het Nederlandsche beleid dient met de diverse volken van lndië te worden ingeschakeld in hun eigen regeeringsstelsel. Colijn was ook reeds tegen de schepping van den Volksraad in 1918 en tegen de Vereenigde Staten van Indonesië. Wij a.r. wenscheneen federatieve staat in lndië en de inheemsche bevolking in toenemende mate te laten deelnemen aan het staatsbestuur, doch het Nederlandsche gezag door God op de schouders gelegd dient gehandhaafd te worden. Zonder Nederlandsch gezag wordt het in lndië een groote janboel. Dit is door minister Jonkman in een Kamer-debat toe gegeven. Men noemde onze ideeën „19e eeuwsch". „Als het maar goed is," zegt spr. De inheemsche bevolking kan de volle ver antwoordelijkheid voor den gang van zaken niet dragen en heeft daartoe ook geen recht. De Nederlanders hebben de productiviteit van lndië enorm opgevoerd, waardoor de bevolking van Java kon stijgen van 4 mil- lioen in 1812 tot 40 millioen thans. Dat kan ook gezegd worden van Sumatra's Oost kust. Spr. is er geweest en voelde er zich in eigen land De band met lndië verbreken is een zelfverloochening, die gelijk staat met landverraad. Wij willen het staatsverband met lndië onder de Nederlandsche Kroon. Onze tegenstanders zeggen: „Dat is koloniaal". „Koloniaal" noemt spr. de aandrang op zelfbestuur van diverse staten en bevolkings groepen, en critislseert in dit opzicht de houding van v. Mook. De Nederlandsche rechtspraak was de kurk, waarop alles dTeef en deze wordt nu volkomen geliqui deerd. Spr. critiseert ook Lieftincks crediet- plan voor lndië, met als garantie o.a. de tin-opbrengst. Hij zegt dat in den Compag- niestijd de bevolking door de inlandsche vorsten werd uitgezogen. Maar is het „kolo niaal", wanneer een volk, dat niet rijp is om zichzelf te regeeren, wordt overgegeven aan anderen Een bevoegd regeerings- ambtenaar heeft verklaard, dat lndië zeer weinig reeringsbekwame menschen heeft, misschien 3 menschen hebben capaciteiten voor secretaris-generaal en dat voor een land van 60 miilioen menschen. Om zulk een land volledig zelfbestuur te geven, dat noemt spr. goddeloos. Het gaat bij ons niet om rubber, olie, enz. Schermerhorn heeft ons van den weg geholpen, toen hij om instructies ging bij Attlee. Spr moet nog zien of de Engelichen bij volharding onzer zijds geen bakzeil zullen halen. De grondwetsherziening bedoelt heel het geknoei tot wet te verheffen. Wanneer het niet anders kan, zullen we dat moeten erkennen, zooals we ook erkennen, dat Engeland ons de Kaap afgenomen heeft. De a.r. zullen hun standpunt handhaven, zoo lang er een Nederlandsch leger in lndië is. Deze kwestie wordt een groote tragedie door het omvallen der liberalen en doordat Tilanus onder de woorden: „men moet realist wezen", zijn handteekening onder het betreffende document zette. Spr. hoopt, dat de c. h. zich zullen bekeeren op dit gebied. Een liberaal noemde ons stteven doctrinair, doch spr. noemt de doelstelling der a. r. principieel en realistisch. Evenals in Groen's tijd zijn de a. r. in de oppositie gedrongen, doch wij moeten ons geweten ontlasten. In onze beginsel vastheid ligt onze kracht. Ook in ander opzicht is er overeenkomst. Groen voerde zijn leven lang strijd met zijn christelijke vrienden. Orthodoxe christenen zitten in de Partij v.d. Arbeid en onze vrienden zijn voorstanders van Linggadjati. Spr. wekte allen op, om zich als één man te scharen achter de a. r. partij, die een politiek wil voeren in gehoorzaamheid aan Gods geboden. Nadat tal van mondelinge vragen door den spr. waren beantwoord, werd de bijeen komst met dankgebed gesloten. Hoofdpijn Kiespijn Zenuwpijn h&ipt altijd EH.B.O.-POSTEN. Door de afd. Axel van het Ned. Roode Kruis werden verbandkisten voor het ver kenen van eerste hulp bij ongelukken ge plaatst bij P. Hamelink, Sassing P 51 Mej. Schuit- vlot, Magrette N 36; Mej. A. Fermont, Wal- straat 74; Mej. A. Dieleman, Zeestraat 33 (Centrum); C. M. van Tatenhove, Kerkdreef 11 P. Mechielsen, Nieuwendijk 14. Genoemde personen bezitten alle het diploma E.H.B.O. Aan de gevels zuilen her kenningsbordjes worden aangebracht zoo dra dat mogelijk is. JAN KOOL VEROORDEELD. Het Bijzonder Gerechtshof te Middelburg veroordeelde Jan Kool, ex-opperwachtmees- ter der marechaussee te Axel, tot negen jaar gevangenisstraf met aftrek. EX-OOSTFRONTSTRIJDER GEVAT. De 28-jarige P. S., afkomstig uit Axel, die in 1941 in dienst was getreden bij de Waffen S S., is dezer dagen in Limburg bij het overschrijden der Duitsch-Nederlandsche grens gearresteerd. De gewezen S.S..-er is overgegeven aan de Rijkspolitie te Axel. Abonnements- prijst Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiè fl. 1,55. Buitenland fl. 2,-. Advertentie prijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentiën (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1948 | | pagina 1