AXELSCHEII COURANT
r
Frankeering bij abonnement, Axel.
ZATERHAO 28 FEBRUARI 1948.
62e JAARGANG No. 42
^ankeering bij abonnement, Axel.
WOENSDAG
25 FEBRUARI 1948.
62e JAARGANG No. 41
f
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK
Adres Redactie en Administratie
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
Hoofdredactie:
T. C. VINK-van VESSEM
Theorie en werkelijkheid.
Tegenover ons zat de Ass. Wedono van
neen, laten wij de naam niet noemen,
het is beter zo. Genoeg zij het te vermelden
dat het hier een Republikeins ambtenaar
betreft, die ook na de bezetting van zijn
dessa door de Nederlandse troepen bleef
werken in het belang van de onder hen
staande bevolking.
Deze man, die een goede schoolopleiding
heeft genoten, werd tijdens de Japanse
bezetting aangesteld als Ass. Wedono van
een dessa. Hij vertelde ons van het treurige
leven van de bevolking tijdens de donkere
jaren. Van het genadeloos ranselen der ro-
musha's hoe vijftig procent van deze opge
jaagde mannen stierven aan dysenterie. Hij
vertelde ook, hoezeer het onderwijs werd
verwaarloosd, omdat vele onderwijzers
werden opgepakt om te werken op de vel
den en de ouders hun kinderen niet meer
naar school konden sturen door gebrek aan
kleding.
Toen de Japanse macht haar laatste dagen
inging, werd hij opgepikt en naar Malang
overgebracht, naar een interneringskamp,
om opgeleid te worden voor de verdediging
van de stad.
De overname van de macht door Djocja
maakte hem weer vrij en opnieuw werd hij
aangesteld als Ass. Wedono. Dag in dag uit
hield men hem de leugen voor, dat nu alles
van de bevolking was en dat hij voor die
bevolking behoorde te zorgen, beter dan de
Belanda.s het hadden gedaan. Welnu, hij
zette zich aan de arbeid en zorgde zo goed
het kon voor de bevolking, die ten volle
verirouwen in hem stelde. En terecht. Hij
wist zijn dessa te vrijwaren van rampokkende
laskars, het onderwijs werd gestimuleerd,
alswas het zeer moeilijk, zolang kleding en
schrijfbehoeften zo schaars waren.
Er kwam een dag, dat Hollandse troepen
binnenrukten. Wat nu te doen Moest nij
de bevelen van Djocja volgen en de bevol
king in de steek latei, Verschrikt als zij
was tengevolge van de gruwelverhalen, die
over de N<derlanders de ronde deden, of
zou hij op zij post b ijven, als zovele ambt
genoten, om nok iu de bevolking te helpen
en bij te staa Hij koos het laatste, omdat
hij geloofde, dat het verdrag va Linggadjati
goed was; omdat hij geloofde dat samen
werking de enige weg was waardoor de
Javaan werkelijk tot ontwikkeling kon komen
tot echte vrijh- ld. Want het verlangen naar
viijtieid brandde hem in het hart, niet de
vrijheid, die de zwervende bandieten hul
digden, maar de vrijheid, die de werkzame
mens verlangt, omdat hij de vruchten van
de arbeid in vrede kan plukken en genieten.
De maanden gingen voorbij, maanden van
rustige opbouw, maanden van hard werken.
De verhalen van Djocja bleken leugens te
zijn. Hij werd niet lastig gevallen, in tegen
deel, men steunde hem van Nederlandse
zijde, zo goed als in de gegeven omstandig
heden mogelijk was. En dat nu in zijn des
sa, na het inhalen van de oogst weer een
vrolijke slametan gevierd werd. dat de tanih
zich in het rustige bezit van zijn karbouwen
kon verheugen, dat scholen en moskee's
weer vol waren, het is voor een groot deel
zijn werk en terecht is hij er trots op. Trots
dat hij zoveel van zijn republikeinse idealen
heeft kunnen verwezenlijken.
Mocht men in theorie niet verwachten dat
ook Djocja zich zou verheugen in zulk een
trouw dienaar van het volk?
De werkelijkheid bleek echter geheel
anders.
Op een duistere nacht klopten twee ge
wapende mannen bij hem aan. Mannen van
de Republiek. Zij overhandigden aan de Ass.
Wedono dreigbrieven van een hoge Repu
blikeinse ambtenaar. In deze brieven werd
het duidelijk gemaakt dat al zijn werken en
zwoegen voor de bevolking niet erkend
werd door de Republiek. Dat hij zijn werk
maar had neer te leggen en zich onverwijld
in verbinding moest stellen met de onder
tekenaar van de dreigbrieven, om de benden
te reorganiseren, om opnieuw dus een deel
van Java's bevolking te gaan terroriseren.
De kosten voor deze laskars zouden gedekt
worden door een z. g. „zelfbedruipings-
systeem", een zacht woord voor proefpartijen.
Maar de Ass. Wedono kon zijn werk niet
in de steek laten. Hij had geleerd, hoeveel
de beloften van Djocja waard waren. Hij
wist dat de bevolking van zijn dessa niets
anders vroeg dan rust, vrede en voedsel en
dat alles had hij hen kunnen geven.
De twee gewapende heiden verdwenen
in de nacht, na hem gezegd te hebben dat
hij enige dagen bedenktijd zou hebben.
Zij zouden terugkomen.
De Ass. Wedono liet zich niet uit of hij
het er al dan niet mee eens was, maar in
het geheim tikte hij de fraaie epistels over.
Zijn vrouw en kinderen bracht hij in veilig
heid, maar al te gauw beseffend, dat zij niet
langer rustig konden wonen op deze plek.
Hierna stelde hij zich in verbinding met de
autoriteiten, die hun maatregelen troffen.
„Er»", eindigde de Ass. Wedono zijn
verhaal, „waarvoor toch dit alles, het volk
is weer gelukkig en begrijpt niet wat Djocja
van hen verlangt. Zij vragen slechts dat
men hen met rust laat, dat men hen laat
werken op de sawah's, dat men hen laat
genieten van hun gamelan, als de slametans
het volk uit de omtrek doet samenstromen."
Hij zuchtte en staarde naar de bergen, die
als een flauwe schim zijn, achter de groene
kraag van rustige kampongs, waar het ge-
dokker klinkt van. het rijststampen. Over
de *awah's roepen de kaïjongs naar hun
buffels, die het ploegijzer door de vette klei
senturen en vanuit een kleine moskee
stijgen dankgebeden omhoog, naar Allah,
die niet ziet naar het werk der mensen,
maar zijn gulle gaven gelijkelijk schenkt
aan goeden en kwaden,
_,ja", besloot hij, .het zou zoveel anders
kunnen zijn" en bitter, „maar ij er niet
altijd een groot verschil
theorie en werkelijkheid?'
geweest tussen
DE DOUGLAS DC-3 BESTAAT
121/» JAAR.
In Juli van het jaar 1935 verhief zich
van het vliegveld van de Douglas-fabriek
in Californië het eerste Douglas DC-3
vliegtuig in de lucht; nu, twaalf en een
half jaar later vliegen duizenden van deze
toestellen over de heele wereld.
De Douglas DC 3 was een vergroote en
verbeterde uitvoering van de bekende
Douglas DC-2, een geheel metalen twee-
motorige laagdekker, die in 1933 de sen
satie van de Amerikaansche luchtlijnen was,
en die, toen de K L.M.-vliegers Parmentier
en Moll in October 1934 ermee aan de
Londen—Melbourne-race deelnamen, en zij
als eerste in de handicap-race uit den strij i
kwamen, de naam van Donald Wills
Douglas meteen over de heele wereld
bekendheid gaf. De Douglas DC-2 ver
voerde 14 passagiers, de DC-3 echter 21,
die, gezeten in comfortabele fauteuils door
allerlei gemakken omringd waren.
De Douglas DC-3 werd dan ook al gauw
een succesbijna alle Amerikaansche maat
schappijen gingen ermee vliegen. Het was
de K.L.M., die in October 1936 de eerste
DC-3 naar Europa liet komen, gevolgd
door nog vele andere. Anthony Fokker ver
wierf zich de verkoopsrechten voor de
Douglas voor geheel Europa en via htm
stroomden de orders naar Santa Monica.
Toen in Mei 1940 de oorlog over ons
land kwam, bezat de K.L.M. een vloot van
22 DC-3's, waarvan er in Mei 1945 nog
drie over waren (o.a. was hiermede gedu
rende den oorlog de voor de geallieerde
zaak zeer belangrijke lijn Bristol—Lissabon
—Gibraltar gevlogen). Maar de DC-3 had
toen nog bij lange niet afgedaantijdens
den oorlog had hij over zijn zilveren huid
een battle dress aangetrokken, en onder
benamingen als Dakota, Skytrain, Skytroo-
per enz. heeft hij aan alle fronten zijn
diensten verricht als transportvliegtuig, voor
het vervoeren van gewonden, van para
chutisten en van onontbeerlijke voorraden,
en ook voor het sieepen van zweefvlieg
tuigen. Ruim 10.000 DC-3's hebben de
fabriekshallen in Californië verlaten.
De vrede kwam en de Douglas DC-3
werd weer verkeersvliegtuig. Ook bij de
K.LM. Net als vroeger vervoert hij weer
zijn 21 passagiers van het eene vliegveld
naar het anderein heele rijen ziet men ze
op Schiphol staan, getooid met het embleem
van den Vliegenden Hollander. lederen dag
trekken zij uit over de grenzen en brengen
zij hun passagiers snel en veilig naar de
plaats van bestemming.
Voor ieder vliegtuig komt echter eens de
tijd dat het plaats moet maken voor een
weer nieuwer en nog beter lype, en zoo
zal ook de Douglas DC 3 nog dit jaar het
veld moeten ruimen voor de nieuwe Con-
vair-Liners, die 40 passagiers kunnen ver
voeren.
Uit onze omgeving.
HET GROENE KRUIS.
Onder voorzitterschap van dhr. A. E. C.
Kruysse vergaderde hier Maandagavond in
de Chr. Landbouwschool de afde'iner Axel
van de vereniging „Het Groene Kruis".
Zoals gewoonlijk was deze vergadering
zeer slecht bezocht. Dit houdt echter niet
in, dat er geen belangitelllng voor het werk
van het Groene Kruis bestaat, hoewel het
vanzelf voor het ijverige bestuur aangenamer
zou zijn, indien er althans voor de jaar
vergadering meer belangstelling bestond.
Uit het jaarverslag van de secretaris, dhr.
A. P. Ie Feber, bleek o.m. dat in het afge
lopen jaar 160 nieuwe leden waren toe
getreden, dank zij een goed geslaagde en
loffelijke actie, zodat het ledental tot 1247
is gestegen. Een aantal nieuwe verplegings-
artikelen kon in beperkte mate worden
aangeschaft.
Waardeere ide woorden werden gewijd aan
't werk van de wijkzuster. Voor het Groene
Kruis bracht zij 2134 bezoeken, voor zuige
lingenzorg 180, voor t.b.c.-bestrijding 694
en voor laatste hulp 13.
Het financieel verslag vermeldde een batig
saldo zowel voor Het Groene Kruis als voor
de tb.c.-bestrijding. L t
Dhr. L. P. Bakker werd als bestuurslil
herkozen. In de commissie tot het nazien
volgende rekening werden benoemd
heren Iz. de Feijter Wzn., M. J. Loof en
de Regt.
der
de
M.
renden vrachtauto's
mdernemers op vrij
er veel hebben tot
n zo goed mogelijke
jer met het zoveel
an leegrijden. Het
itrenge winter van
izenden vrachtauto's
plaats vond, werd
gengemeenschappen
ners wijzen er op,
de Wet Autovervoer
ppels water lijkt op
er autobussen. Op
verden talrijke parti-
het wegvervoer uit-
aat was een „stille
iet autobusvervoer.
ogen is het niet te
1 thans ingediende
:r Goederen ter rege
nt vrachtauto's weinig
srtonderneming wekt.
rooit falend vervoers-
iroornaamste gereed-
ïdrijfsleven. Zonder
:happelijke leven stil.
particuliere beroeps-
ig op zijn zelfstandig-
s een strijd, die iedere
timers, mocht door
een te stetke concen-
er ten uitvoer worden
volgens deskundigen
rervoer minder soepel
wordt. Wijziging van
et initiatief van zelf-
nemers ten volle kan
>r een zo goed moge-
wegvervoerapparaat,
verarmde land een
tien van hout
druk.
rdt meer en meer de
en van het verduur-
ens het in gebruik te
opgeschilderd in de
epast.
zoals de Spoorweg,
happijen, de Mijnen
i al jaren lang hun
liden, daar zij maar
k een besparing aan
eeft, doch vele kleine
in deland- en tuin-
edrijven en Gemeen-
nen nog altijd hout
dit eerst tegen vroeg-
treedt hierin lang-
iering ten goede in,
;r zo eenvoudig is als
nieuw hout aan te
ter algemeen ingezien,
reide houten paal op
»t, terwijl een goed
komt, het voordeliger
in. Terwijl toch de
en dienst zal doen,
d denkelijk viermaal
den en een eenvou-
en, welk een baspa-
i een gecreosoteerde
koopkosten en arbeid,
van de ergernis over
ze streek behooren aan buitenlandsche
Eigenaren, die bij de hen vertegen-
0r%tnde personen in de polderverga-
hun invloed uitoefenen om groote
aven voor wegenverbetering tegen te
en. De Commissie Is van oordeel, dat
slechts één afdoende oplossing te vin-
is, door alle verbindingswegen onder
beheer te brengen, waardoor polder-,
ente- en commissiewegen verdwijnen.
dat^op de laatste trein uit richting Roosen
daal een aansluitende bus- en bootdienst
moet worden ingevoerd, opdat de Zeeuwsch-
Vlaamsche reizigers nog kunnen thuis komen.
Op het oogenblik is het zelfs zoo, dat op
de voorlaatste trein uit Roosendaal vele
plaatsen geen aansluiting meer hebben.
Ernstig dient de invoering van snelbus-
diensten tusschen station Ned. Spoorwegen
en Zeeuwsch-Vlaanderen overwogen te wor-
affiches, waarop hun wensen tot uitdrukking
worden gebracht.
Het voornaamste bezwaar, dat de trans
portondernemers tegen de W.A.G. aanvoeren
is, dat de gehele regeling „van bovenaf
geschiedt en dat aan het initiatief en de
zelfwerkzaamheid van het bedroeven
vrijwel niets wordt overgelaten. En juist
bij het wegvervoer kan dat zeer goer,
omdat door middel van belangengemeen-
een levensduur van
veronderstellen wij,
•reid is. Er zijn nog
het voldoende is, het
n een of andere be-
>n of het er mede te
ior lange jaren iegen
Zo eenvoudig is de
liet. De houtvernie-
ammen en insecten,
et inwendige van het
hout door en nauwkeurige onderzoekingen
gedurende vele jaren hebben dan ook ge
toond, dat het voor een goede bereiding
noodzakelijk is, het hout zo diep mogelijk
te doordringen met de voor zwammen en
insecten giftige bereidingsstoL En dit wordt
niet bereikt door een eenvoudige indompe
ling of bestrijking. Wie goede resultaten
wil bereiken, moet zijn hout naar een hout-
bereidingsinrichting zenden, waar het volgens
A
«.oonnements-
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
il 1,25
Alle andere plaatsen
ln Nederland en
Ned. Indiê fl. 1,55.
Buitenland fl. 2,-.
Advertentie prijs
7 cent per m.m.
Ingezonden
Meaedeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentién
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
