AXELSCHE H COURANT f I m w I I' 4 4 4 AXELSCHE H COURANT i i wl Tien meisjes, duizend patiënten. Uit onze omgeving. Frankeering bij abonnement, Axel. ZATERDAQ 13 DECEMBER 1947. 62e JAARGANG No. 18. Frankeering bij abonnement, Axel. WOENSDAG 10 DECEMBER 1947. 62e JAARGANG No. 17 f s J NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie: AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Hoofdredactie T. C. VINK-van VESSEM V. Pekalongan is een mooi stadje. Vooral het plein met de oude waringins op het frisgroene grasveld geeft alles een verzorgde indruk. Aan de overkant staat het hotel van Hong Gie Seng. Dank zij de snelle bezetting bleef het witte gebouw voor het vernielende vuur gespaard. De fontein sprenkelt haar water nog steeds in het beviste vijvertje in de voortuin. Droevig alleen, dat temidden van dit zonnig geheel weer het trieste beeld van ellende opduikt. Een meisje van vijftien jaar, vergaan in honger en ziekte. Een verroest conservenblikje houdt ze onder het fonteinstraaltje en dan zetten de scharminkelhandjes het blik aan haar mond. Onwillekeurig valt de gelijkenis op met de grote cactus naast haar. De armpjes en de benen zijn zo mager en uitgedroogd als de cactusstengels en haar verwarde haren zo piekerig als de stekels. Voor het eerst sinds lange tijd heeft ze nu weer een goede portie middageten gehad uit de pas ge opende gaarkeuken. Als ze heeft gedronken gaat ze slapen in het gras onder de waringin. Eén van de vele honderden naamlozen, die zich langs de troosteloze paden van een doelloos bestaan voortslepen. Maar ook dat behoort spoedig tot het verleden, want over enkele dagen zal door het hoofd van Soc. Zaken een bedelaarskolonie worden geopend, waar kleding, voedsel en werk wordt ver schaft. De medische verzorging geschiedt in poliklinieken, waarvan er negen over het stadje en omstreken verspreid zijn. Onder leiding van Dr. v. d. Wiel wordt in elke kliniek twee maal per week spreekuur gehouden. Een wachtkamer is er echter niet. Deze zou trouwens het aantal patiënten niet kunnen bevatten. De tien Rode Kruiszusters heloen er n.l. dagelijks ongeveer duizend. Zuidoostwaarts van Pekalongan ligt de eerste buitenpost van Nederlandse militairen. Op de veranda van het Indonesische dorps- gemeentehuis staan een paar tafels en banken en daartussen draven de zusters Riet Elmers uit Vaals en Betty van Dijk uit Hilversum, heen en weer met potten zalf, injectiespuitjes, plukken watten en rollen verband, om de vaak afzichtelijke zweren en wonden te verbinden. Op de weg staan enkele militairen, die naast de bewaking ook de taak hebben om de dikke en lange rij van menselijke ellende een beetje in bedwang te houden. Iedereen is namalijk bang, dat hij vandaag niet meer geholpen zal worden. De meisjes hebben het niet gemakkelijk. Het zijn geen steenpuisten of kleine kwaaltjes die ze moeten verhelpen. Meestal zijn de ledematen helemaal bedekt met open zweer- wonden of zitten de hulpbehoevenden van top tot teen onder de scabius. Soms is het zelfs nodig, dat kleine operaties worden verricht. Dat zwakke zenuwen hierbij niet op hun plaats zijn is begrijpelijk. Het kwam reeds voor dat bij een dergelijk in grijpen een toekijkende militair flauw viel. Daarom is het niet verwonderlijk als een militair zegt„Ik neem m'n petje voor hen af." De zustertjes lachen dan wat, maar werken gestadig door om de lange rij, die maar niet wil slinken, af te werken. De zieken die soms uren ver komen lopen om zich te laten helpen, zeggen niet veel. Eenmaal aan de beurt gaan ze op de bank zitten, peuteren hun pisangblad-verband en de plukken kapok los en wachten dan af tot de zuster het vuil zal afwassen en er een hagelwit verband omheen doet. Het volle vertrouwen dat zij hierbij aan de dag leggen doet de verpleegsters inwendig plezier en met volle toewijding werken zij ieder elke dag honderd patiënten af. De mensen worden geregistreerd en vertrekken dan met een lichte buiging. Meestal zijn het arme dorpsbewoners, maar als ze wat te geven hebben dan doen ze dat. Elke dag krijgen de zusters pisangs, eieren of wat anders. Vanzelfsprend zijn deze werkdagen zwaar en daarom krijgen de zusters na twee dagen buitenpostwerk één dag dienst in het stadshospitaaltje „om weer tot rust te komen". Helaas staan er geen rijen heldere bedden zoals in een Nederlands hospitaal. Toen het Rode Kruis hier het zaakje in gebruik nam waren er patiënten noch bedden. Van alle kanten heeft men verplegingsmateriaal ver zameld en mèt het inrichten zijn ook de patiënten gekomen. Naast een bedelaar ligt nu een rijke Arabier en daarnaast esn loerah, maar Riet en Betty geven hen allen dezelfde verzorging. En als we zitten te praten met dr. v. d. Wiel, de team-leider, dan kan men moeilijk geloven, dat deze meisjes, in hun helderwitte en khaki-costuums, zulk zwaar en moeilijk werk verrichten. Maar het bevalt hen en ze voelen zich tevreden. „Alleen", zegt Jo Lochtenberg uit Oldenzaal, „denk ik dat we eenmaal weer terug in Nederland, ons daar het werk als dokters assistente ietwat minder belangrijk zal toe schijnen als men onze hulp b.v. inroept voor een neusbloeding of een snijwondje." En ze heeft gelijk. Maar nochtans zullen ze dan altijd blijven terugdenken aan de grote en belangrijke taak, die zij in dit verwaarloosde Indië eens mochten vervullen. AXEL, CHRISTELIJK NATIONAAL VAKVERBOND. In het kader der jaarlijksche landelijke propaganda-actie van het C. N. V. werd Donderdagavond alhier vanwege de Axel- sche Christelijke Besturenbond een plaatse lijke propanda-bijeenkomst gehouden, die werd opgeluisterd door de Chr. zangver- eeniging te Spui en declamatie van dhr. J. van Ham, eveneens aldaar. „Naar vernieuwing der samenleving" was de leuze voor deze propaganda-actie en mitsdien ook voor deze bijeenkomst, die in de Chr. Bewaarschool werd gehouden en geopend werd door dhr. K. Riemens, voorzitter van den Chr. Besturenbond alhier, die liet zingen „Een vaste Burcht is onze God", vervolgens las Jesaja 65 en daarna voorging in gebed. In zijn openingswoord zeide dhr. Rie mens, dat in de plaats van de twee aan gekondigde sprekers, die verhinderd waren, twee andere sprekers zouden optreden, nl. de heeren A. C. Bensen, districtsbestuurder van het C.N.V. voor Zuid-Nederland en H. Leusink, secr. van den Chr. Besturen bond te Utrecht. Spr. wekte vervolgens op om steeds en overal de beginselen van het C.N.V. te belijden en uit te dragen en steeds te toonen Christenen te zijn die hun taak verstaan en te strijden tot alle Chr. arbei ders tot het inzicht gekomen zijn, dat zij bij het CN.V. thuishooren. Na gemeenschappelijke zang van het Vaandellied van het C.N.V. betrad districtsbestuurder Benser het podium en hield een propaganda-rede „Naar ver- naar aanleiding van de leuze nieuwing der samenleving." In een tijd van groote spanningen als deze is het wel gedurfd om over dit onder werp te spreken, aldus dhr. Benser. Doch dit is niet alleen de geschiedenis van 1947, doch dit streven vindt men telkens terug in de historie. Vlak na de Fransche revolutie was er ook dat streven tot vernieuwing. De prachtige leuzen „vrpeid, gelijkheid en broederschap" hebben geen bevrediging ge schonken en een groep gebruikte deze leuzen ten eigen voordeele en niet op de wijze zooals wij dit zouden willen (het liberalisme). Zij trachtten door het in prac- tijk brengen dezer leuzen den arbeider in zijn straatje te krijgen en aan zich te binden, hetgeen natuurlijk tot slavernij terugvoerde. Dit streven stond in het teeken van den mensch, en was als zoodanig reeds vóór den opzet tot mislukking gedoemd. Hierin lag de kiem voor de bewustwording van den arbeider en geen wonder dat het socia lisme vat op hem kreeg, want de arbeider was destijds vaak nog minder dan een verlengstuk van een machine. Onmensche- lijke arbeidstoestanden, vrouwen-en kinder arbeid vormden een rijpe voedingsbodem voor het socialisme. Geen wonder dat de arbeiders van harte grepen naar het Ideaal dat Marx hen voorhield. Het resultaat dezer 2e poging tot vernieuwing der samenleving was de klassenstrijd. Wij als 20e-eeuwsche menschen weten wat die klassenstrijd uit werkte. In het kapitalisme zag men de oor zaak van die ellende, maar men vergat dat ook de arbeider schuld had en een zondig mensch was en dat het een anderen kant uit moest tot vernieuwing der samenleving. Een andere vorm tot vernieuwing was het nationaal-socialisme, dat zich poogde in te dringen in ons volksbestaan. Duidelijk trad naar voren, dat hier geen rekening werd gehouden met God en Zijn gebod, maar een zoo hoog mogelijke vereering van den mensch (ein Volk, ein Führer). Wij weten, dat deze onbarmhartige vorm niet in staat was om tot vernieuwing der samenleving te komen. Er is nog een gevaarhet com munisme, dat overal met groote brutaliteit optreedt en reeds invloed heeft gekregen op ons volksbestaan en ook voor dit streven tot vernieuwing dient men de oogen open te houden. Spr. wijst hier op Frank rijk en den Balkan. Al deze vormen zijn niet de juiste weg om tot vernieuwing te komen. Want ondanks alle verschil zqn deze vormen een product van menschelijk den ken. Wij moeten positief zijd in de erken ning, dat er Een is die de vernieuwing kan brengen. Wij Christenen moeten erkennen, dat God de eerste plaats behoort in te nemen in ons geheele leven en dat ook de Chr. vakbeweging Christus dient te erkennen als Heer en Heiland. op hem toerennen, zwaaiend met de armen. Mijnheer, terugSnelOp de hoek titten slechte mannen op u te wachten Zij hebben wapenen. Twee van hen hebben een lang geweer en de derde een pistool. Vlug! De bestuurder handelt snel Hij beduidt de verschrikte man in de wagen te stappen pers, 1 textiel-agent, 1 detaillist, 1 accoun tant. Een kleermaker ruilde vijf costuums, 1 overjas, een demi-saison, 1 regerjas, 4 lappen flanel, (pl.m. 40 meter) autobeklee- dingsstof, voor een luxe ba»-y ford. Bi] de êflevering van costuums zonder punten berekende hij de punten tegen 60 cents per stuk bij. Uitvoerig wijst spr. op de zich toespit sende tegenstelling Christendom—commu nisme. Wij hebben die leuzen niet noodig tot vernieuwing der samenleving. Spr. wijst op Calvijn, die reeds zeide, dat de arbeid een goddelijk beroep was. Waar het Chr. geloof prevaleert, is geen tegenstelling, maar weten patroon en arbeider zich slechts verantwoordelijk tegenover God. Zoo was het vroeger en zoo moet het ook nu. In dit licht streefden onze vaderen naar sociale rechtvaardigheid en voor overleg tegen het socialisme, en zoo streven wij thans naar medezeggenschap, enz. Het C.N.V. is wel klein in aantal, maar toch wordt met ons rekening gehouden, aldus spr. Hij wijst op een uitlating van een hoofdbe- )k velen van het Kath. J. Axel van den Band richtte een welkomst- eentebestuur, dat door ïn den secretaris ver en ook tot luitenant- !us-Muller. Officier van ngsdienst. zeide in een toespraak leedwezen van de her- regeering ten aanzien e der thar s in Indië ver blijkens de jongste bc- oopig niets zal terecht- e dat deze mededeeling lieleden en verloofden, jongens zelf met groote n ontvangen. Dit moet te meer een spoorslag 2 te doen om het leven dië te veraangenamen, nirig, dat de regeering doen met geen beloften j het beslissende oogen- n worden gegeven. Aan rkt een dergelijke voor- ierend op hen, die even- iië zullen worden ge- s-Muller nam hierna het in den breede het leven bevolking en het leven buiten hun diensturen, chtige omgang die er is en en de bevolking der De bevrijding van het door een gioot deel der king, ondanks hun vrij ig, toch gezien als een vaarde en zij uiten hun rouw door ongevraagd iten aan onze jongens te r. sokken stoppen, het en, enz. Ook stelde spr. voor onze militairen de dingen, die door onbe- t vaak groote moeilijk- jerlinge kameraadschap ossing worden gebracht, spr. uit over land en irop hij door een 23- een gedegen kijk bleek iit.-kolonel gaf het aan- >ok een beeld van de ien het voor-oorlogsche melijke chaos onder het ns. verd duidelijk toegelicht Ims over Indië, die ver- dhr, de Feijter—But te ken der barmhartigheid" belangstelling en toonde een ontzaglijk werk van de tropen door militaire sters wordt verricht. Al e avond. Enkele nieuwe meldden zich aan. lURING TE AXEL. BAND NEDERLAND1NU1E. Vergadering ^fd. Axel en omstreken te Kloosterzande. Dinsdagavond vergaderde in hotel „De Linde" bij dhr. Raes te Kloosterzande de afd. Axel en omstreken van den Band. De zaal was geheel gevuld. Behalve leden van sreeniging „Het Neder- i" werd alhier Donder- der V.V.Z F. een heng keuring gehouden, waar- rtelling bestond. Het was prachtige dieren op de keuringsbaan te zien jur van de V.V.Z.F. werd baan, alsmede voor de ilrijke bezoekers alle lof rooraansteande personen paardenfokkerij, o.a. de voorzitter van Van Vredenburgh en de Joon, alsmede de secre- nd, dhr. A. Cappon. iden de volgende heng- Stallen de Dobbelaere, van Frits, van Fa. F. osevelt, van Abr. Haak only van Zandberg, van V. Scheele Jzn., Bosch- n Kruisberg, van Fa. F. van 't Voorwerk, van an Heille, van Mare. u nuuic, oimaj-ienno van N'co, van Fa. F. Dekker, AxelNico van Luntershoek, van Hon. Kerckhaert, Breda, H. de Maat, Stoppeldijk en Jac. de Putter Pzn,, Axel (opgenomen in Keurstamboek)Marquis van Passluis, van Abr. Haak Czn., Zaamslag Nico van 't Hoogland, van Al. Serrarens, Ossenisse (opgenomen in Keurstamboek). Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwrrrtrrnl- Advertentie prijs cent per m.m. Inaezonden I i Abonnements- prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indié fl. 1,55. Buitenland fl. 2, Advertentie prij, 7 cent per m.m. Inaezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentiên (maximum 8 regels) 1 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. PROPAGANDA AVOND TE AXEL. picpciiu. IV' 1UUV.1I wp uw. «Wg

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1947 | | pagina 1