AXELSCHE H COURANT f
I
m
w
I
I'
4
4
4
AXELSCHE H COURANT
i
i
wl
Tien meisjes,
duizend patiënten.
Uit onze omgeving.
Frankeering bij abonnement, Axel.
ZATERDAQ 13 DECEMBER 1947.
62e JAARGANG No. 18.
Frankeering bij abonnement, Axel.
WOENSDAG 10 DECEMBER 1947.
62e JAARGANG No. 17
f s
J
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK
Adres Redactie en Administratie:
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
Hoofdredactie
T. C. VINK-van VESSEM
V.
Pekalongan is een mooi stadje. Vooral
het plein met de oude waringins op het
frisgroene grasveld geeft alles een verzorgde
indruk. Aan de overkant staat het hotel
van Hong Gie Seng. Dank zij de snelle
bezetting bleef het witte gebouw voor het
vernielende vuur gespaard. De fontein
sprenkelt haar water nog steeds in het
beviste vijvertje in de voortuin. Droevig
alleen, dat temidden van dit zonnig geheel
weer het trieste beeld van ellende opduikt.
Een meisje van vijftien jaar, vergaan in
honger en ziekte.
Een verroest conservenblikje houdt ze
onder het fonteinstraaltje en dan zetten de
scharminkelhandjes het blik aan haar mond.
Onwillekeurig valt de gelijkenis op met de
grote cactus naast haar. De armpjes en de
benen zijn zo mager en uitgedroogd als de
cactusstengels en haar verwarde haren zo
piekerig als de stekels. Voor het eerst
sinds lange tijd heeft ze nu weer een goede
portie middageten gehad uit de pas ge
opende gaarkeuken. Als ze heeft gedronken
gaat ze slapen in het gras onder de waringin.
Eén van de vele honderden naamlozen, die
zich langs de troosteloze paden van een
doelloos bestaan voortslepen. Maar ook dat
behoort spoedig tot het verleden, want over
enkele dagen zal door het hoofd van Soc.
Zaken een bedelaarskolonie worden geopend,
waar kleding, voedsel en werk wordt ver
schaft. De medische verzorging geschiedt
in poliklinieken, waarvan er negen over het
stadje en omstreken verspreid zijn. Onder
leiding van Dr. v. d. Wiel wordt in elke
kliniek twee maal per week spreekuur
gehouden. Een wachtkamer is er echter niet.
Deze zou trouwens het aantal patiënten niet
kunnen bevatten. De tien Rode Kruiszusters
heloen er n.l. dagelijks ongeveer duizend.
Zuidoostwaarts van Pekalongan ligt de
eerste buitenpost van Nederlandse militairen.
Op de veranda van het Indonesische dorps-
gemeentehuis staan een paar tafels en
banken en daartussen draven de zusters
Riet Elmers uit Vaals en Betty van Dijk uit
Hilversum, heen en weer met potten zalf,
injectiespuitjes, plukken watten en rollen
verband, om de vaak afzichtelijke zweren
en wonden te verbinden. Op de weg staan
enkele militairen, die naast de bewaking
ook de taak hebben om de dikke en lange
rij van menselijke ellende een beetje in
bedwang te houden. Iedereen is namalijk
bang, dat hij vandaag niet meer geholpen
zal worden.
De meisjes hebben het niet gemakkelijk.
Het zijn geen steenpuisten of kleine kwaaltjes
die ze moeten verhelpen. Meestal zijn de
ledematen helemaal bedekt met open zweer-
wonden of zitten de hulpbehoevenden van
top tot teen onder de scabius. Soms is het
zelfs nodig, dat kleine operaties worden
verricht. Dat zwakke zenuwen hierbij niet
op hun plaats zijn is begrijpelijk. Het
kwam reeds voor dat bij een dergelijk in
grijpen een toekijkende militair flauw viel.
Daarom is het niet verwonderlijk als een
militair zegt„Ik neem m'n petje voor
hen af." De zustertjes lachen dan wat, maar
werken gestadig door om de lange rij, die
maar niet wil slinken, af te werken.
De zieken die soms uren ver komen
lopen om zich te laten helpen, zeggen niet
veel. Eenmaal aan de beurt gaan ze op de
bank zitten, peuteren hun pisangblad-verband
en de plukken kapok los en wachten dan af
tot de zuster het vuil zal afwassen en er
een hagelwit verband omheen doet. Het
volle vertrouwen dat zij hierbij aan de dag
leggen doet de verpleegsters inwendig
plezier en met volle toewijding werken zij
ieder elke dag honderd patiënten af. De
mensen worden geregistreerd en vertrekken
dan met een lichte buiging.
Meestal zijn het arme dorpsbewoners,
maar als ze wat te geven hebben dan doen
ze dat. Elke dag krijgen de zusters pisangs,
eieren of wat anders. Vanzelfsprend zijn
deze werkdagen zwaar en daarom krijgen
de zusters na twee dagen buitenpostwerk
één dag dienst in het stadshospitaaltje „om
weer tot rust te komen".
Helaas staan er geen rijen heldere bedden
zoals in een Nederlands hospitaal. Toen het
Rode Kruis hier het zaakje in gebruik nam
waren er patiënten noch bedden. Van alle
kanten heeft men verplegingsmateriaal ver
zameld en mèt het inrichten zijn ook de
patiënten gekomen. Naast een bedelaar ligt
nu een rijke Arabier en daarnaast esn loerah,
maar Riet en Betty geven hen allen dezelfde
verzorging. En als we zitten te praten met
dr. v. d. Wiel, de team-leider, dan kan men
moeilijk geloven, dat deze meisjes, in hun
helderwitte en khaki-costuums, zulk zwaar
en moeilijk werk verrichten. Maar het bevalt
hen en ze voelen zich tevreden.
„Alleen", zegt Jo Lochtenberg uit Oldenzaal,
„denk ik dat we eenmaal weer terug in
Nederland, ons daar het werk als dokters
assistente ietwat minder belangrijk zal toe
schijnen als men onze hulp b.v. inroept
voor een neusbloeding of een snijwondje."
En ze heeft gelijk. Maar nochtans zullen
ze dan altijd blijven terugdenken aan de
grote en belangrijke taak, die zij in dit
verwaarloosde Indië eens mochten vervullen.
AXEL,
CHRISTELIJK NATIONAAL VAKVERBOND.
In het kader der jaarlijksche landelijke
propaganda-actie van het C. N. V. werd
Donderdagavond alhier vanwege de Axel-
sche Christelijke Besturenbond een plaatse
lijke propanda-bijeenkomst gehouden, die
werd opgeluisterd door de Chr. zangver-
eeniging te Spui en declamatie van dhr.
J. van Ham, eveneens aldaar.
„Naar vernieuwing der samenleving"
was de leuze voor deze propaganda-actie
en mitsdien ook voor deze bijeenkomst, die
in de Chr. Bewaarschool werd gehouden
en geopend werd door dhr. K. Riemens,
voorzitter van den Chr. Besturenbond alhier,
die liet zingen „Een vaste Burcht is onze
God", vervolgens las Jesaja 65 en daarna
voorging in gebed.
In zijn openingswoord zeide dhr. Rie
mens, dat in de plaats van de twee aan
gekondigde sprekers, die verhinderd waren,
twee andere sprekers zouden optreden, nl.
de heeren A. C. Bensen, districtsbestuurder
van het C.N.V. voor Zuid-Nederland en
H. Leusink, secr. van den Chr. Besturen
bond te Utrecht. Spr. wekte vervolgens op
om steeds en overal de beginselen van het
C.N.V. te belijden en uit te dragen en steeds
te toonen Christenen te zijn die hun taak
verstaan en te strijden tot alle Chr. arbei
ders tot het inzicht gekomen zijn, dat zij
bij het CN.V. thuishooren.
Na gemeenschappelijke zang van het
Vaandellied van het C.N.V. betrad
districtsbestuurder Benser
het podium en hield een propaganda-rede
„Naar ver-
naar aanleiding van de leuze
nieuwing der samenleving."
In een tijd van groote spanningen als
deze is het wel gedurfd om over dit onder
werp te spreken, aldus dhr. Benser. Doch
dit is niet alleen de geschiedenis van 1947,
doch dit streven vindt men telkens terug in
de historie. Vlak na de Fransche revolutie
was er ook dat streven tot vernieuwing.
De prachtige leuzen „vrpeid, gelijkheid en
broederschap" hebben geen bevrediging ge
schonken en een groep gebruikte deze
leuzen ten eigen voordeele en niet op de
wijze zooals wij dit zouden willen (het
liberalisme). Zij trachtten door het in prac-
tijk brengen dezer leuzen den arbeider in
zijn straatje te krijgen en aan zich te binden,
hetgeen natuurlijk tot slavernij terugvoerde.
Dit streven stond in het teeken van den
mensch, en was als zoodanig reeds vóór
den opzet tot mislukking gedoemd. Hierin
lag de kiem voor de bewustwording van
den arbeider en geen wonder dat het socia
lisme vat op hem kreeg, want de arbeider
was destijds vaak nog minder dan een
verlengstuk van een machine. Onmensche-
lijke arbeidstoestanden, vrouwen-en kinder
arbeid vormden een rijpe voedingsbodem
voor het socialisme. Geen wonder dat de
arbeiders van harte grepen naar het Ideaal
dat Marx hen voorhield. Het resultaat dezer
2e poging tot vernieuwing der samenleving
was de klassenstrijd. Wij als 20e-eeuwsche
menschen weten wat die klassenstrijd uit
werkte. In het kapitalisme zag men de oor
zaak van die ellende, maar men vergat dat
ook de arbeider schuld had en een zondig
mensch was en dat het een anderen kant
uit moest tot vernieuwing der samenleving.
Een andere vorm tot vernieuwing was het
nationaal-socialisme, dat zich poogde in te
dringen in ons volksbestaan. Duidelijk trad
naar voren, dat hier geen rekening werd
gehouden met God en Zijn gebod, maar een
zoo hoog mogelijke vereering van den
mensch (ein Volk, ein Führer). Wij weten,
dat deze onbarmhartige vorm niet in staat
was om tot vernieuwing der samenleving
te komen. Er is nog een gevaarhet com
munisme, dat overal met groote brutaliteit
optreedt en reeds invloed heeft gekregen op
ons volksbestaan en ook voor dit streven
tot vernieuwing dient men de oogen
open te houden. Spr. wijst hier op Frank
rijk en den Balkan. Al deze vormen zijn
niet de juiste weg om tot vernieuwing te
komen. Want ondanks alle verschil zqn deze
vormen een product van menschelijk den
ken. Wij moeten positief zijd in de erken
ning, dat er Een is die de vernieuwing kan
brengen. Wij Christenen moeten erkennen,
dat God de eerste plaats behoort in te
nemen in ons geheele leven en dat ook de
Chr. vakbeweging Christus dient te erkennen
als Heer en Heiland.
op hem toerennen, zwaaiend met de armen.
Mijnheer, terugSnelOp de hoek
titten slechte mannen op u te wachten Zij
hebben wapenen. Twee van hen hebben
een lang geweer en de derde een pistool.
Vlug!
De bestuurder handelt snel Hij beduidt
de verschrikte man in de wagen te stappen
pers, 1 textiel-agent, 1 detaillist, 1 accoun
tant. Een kleermaker ruilde vijf costuums,
1 overjas, een demi-saison, 1 regerjas, 4
lappen flanel, (pl.m. 40 meter) autobeklee-
dingsstof, voor een luxe ba»-y ford. Bi] de
êflevering van costuums zonder punten
berekende hij de punten tegen 60 cents
per stuk bij.
Uitvoerig wijst spr. op de zich toespit
sende tegenstelling Christendom—commu
nisme. Wij hebben die leuzen niet noodig
tot vernieuwing der samenleving. Spr. wijst
op Calvijn, die reeds zeide, dat de arbeid
een goddelijk beroep was. Waar het Chr.
geloof prevaleert, is geen tegenstelling,
maar weten patroon en arbeider zich slechts
verantwoordelijk tegenover God. Zoo was
het vroeger en zoo moet het ook nu. In
dit licht streefden onze vaderen naar sociale
rechtvaardigheid en voor overleg tegen
het socialisme, en zoo streven wij thans
naar medezeggenschap, enz. Het C.N.V.
is wel klein in aantal, maar toch wordt
met ons rekening gehouden, aldus spr. Hij
wijst op een uitlating van een hoofdbe-
)k velen van het Kath.
J. Axel van den Band
richtte een welkomst-
eentebestuur, dat door
ïn den secretaris ver
en ook tot luitenant-
!us-Muller. Officier van
ngsdienst.
zeide in een toespraak
leedwezen van de her-
regeering ten aanzien
e der thar s in Indië ver
blijkens de jongste bc-
oopig niets zal terecht-
e dat deze mededeeling
lieleden en verloofden,
jongens zelf met groote
n ontvangen. Dit moet
te meer een spoorslag
2 te doen om het leven
dië te veraangenamen,
nirig, dat de regeering
doen met geen beloften
j het beslissende oogen-
n worden gegeven. Aan
rkt een dergelijke voor-
ierend op hen, die even-
iië zullen worden ge-
s-Muller nam hierna het
in den breede het leven
bevolking en het leven
buiten hun diensturen,
chtige omgang die er is
en en de bevolking der
De bevrijding van het
door een gioot deel der
king, ondanks hun vrij
ig, toch gezien als een
vaarde en zij uiten hun
rouw door ongevraagd
iten aan onze jongens te
r. sokken stoppen, het
en, enz. Ook stelde spr.
voor onze militairen de
dingen, die door onbe-
t vaak groote moeilijk-
jerlinge kameraadschap
ossing worden gebracht,
spr. uit over land en
irop hij door een 23-
een gedegen kijk bleek
iit.-kolonel gaf het aan-
>ok een beeld van de
ien het voor-oorlogsche
melijke chaos onder het
ns.
verd duidelijk toegelicht
Ims over Indië, die ver-
dhr, de Feijter—But te
ken der barmhartigheid"
belangstelling en toonde
een ontzaglijk werk van
de tropen door militaire
sters wordt verricht. Al
e avond. Enkele nieuwe
meldden zich aan.
lURING TE AXEL.
BAND NEDERLAND1NU1E.
Vergadering ^fd. Axel en omstreken
te Kloosterzande.
Dinsdagavond vergaderde in hotel „De
Linde" bij dhr. Raes te Kloosterzande de
afd. Axel en omstreken van den Band. De
zaal was geheel gevuld. Behalve leden van
sreeniging „Het Neder-
i" werd alhier Donder-
der V.V.Z F. een heng
keuring gehouden, waar-
rtelling bestond. Het was
prachtige dieren op de
keuringsbaan te zien
jur van de V.V.Z.F. werd
baan, alsmede voor de
ilrijke bezoekers alle lof
rooraansteande personen
paardenfokkerij,
o.a. de voorzitter van
Van Vredenburgh en de
Joon, alsmede de secre-
nd, dhr. A. Cappon.
iden de volgende heng-
Stallen de Dobbelaere,
van Frits, van Fa. F.
osevelt, van Abr. Haak
only van Zandberg, van
V. Scheele Jzn., Bosch-
n Kruisberg, van Fa. F.
van 't Voorwerk, van
an Heille, van Mare.
u nuuic, oimaj-ienno van N'co, van Fa.
F. Dekker, AxelNico van Luntershoek,
van Hon. Kerckhaert, Breda, H. de Maat,
Stoppeldijk en Jac. de Putter Pzn,, Axel
(opgenomen in Keurstamboek)Marquis van
Passluis, van Abr. Haak Czn., Zaamslag
Nico van 't Hoogland, van Al. Serrarens,
Ossenisse (opgenomen in Keurstamboek).
Abonnements
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwrrrtrrnl-
Advertentie prijs
cent per m.m.
Inaezonden
I
i
Abonnements-
prijs:
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
fl 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indié fl. 1,55.
Buitenland fl. 2,
Advertentie prij,
7 cent per m.m.
Inaezonden
Mededeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentiên
(maximum 8 regels)
1 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
PROPAGANDA AVOND TE AXEL.
picpciiu. IV' 1UUV.1I wp uw. «Wg