AXELSCHE IS COURANT 19 September 1944 - '47. Frankeering bij abornemënf, Axel. ZATERDAG 11 OCTOBER 1947. 61e JAARGANG No. 104 Frankeering bij abonnement. Axel. WOENSDAG 8 OCTOBER 1947. 61e JAARGANG No. 103 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK .J ui. De oorzaak van al deze ellende aan de Armendijk was, dat de Duitsers hun geschut hier hadden opgesteld, waardoor de huisjes in de omgeving het mikpunt werden voor de tegenpartij. Iemand uit onze buurt beklaagt zich er over, dat hij bij de brand zijn paard en kar heeft verloren, doch dit zal wel terecht komen, want in de weide aan de Armendijk lopen wel 60 paarden, die door de terug trekkende Duitsers moesten worden achter gelaten. Vele van deze Franse" paarden zullen in de volgende dagen de plaats in nemen van onze paarden die zijn omge komen. Het blijkt echter vaak, dat er moeilijk mee om is te gaan daar de dieren de Nederlandse paardentaal niet verstaan. Komische momenten worden hierdoor mee gemaakt. Ook wij konden tenminste onze lachlust niet bedwingen, toen we een der laatste dagen twee Duitsers met zoo'n span doende zagen. Hoewel ze alle moeite deden om hun gestolen viervoeters in voorwaartse richting te krijgen, mocht hun dit niet ge lukken en kwamen ze op het trottoir terecht. De gewonde dieren werden geslacht en waren een welkome lekkernij op de dis van de burgerbevolking. Met zeven volwassenen, twee kinderen en een hond, die schijnbaar dezelfde angsten doorleeft als wijzelf, brengen we nog een paar «gezellige uurtjes" door bij ons petro leumlampje, voordat we weer vergetelheid zoeken in de slaap. Blijkbaar is alles, wat voor vernieling in aanmerking kwam een prooi der vlammen geworden zodat deze zorg ons momenteel weer niet drukt, doch als een grote schande moet worden vermeld, dat sommigen het niet ontzagen, zich bezittingen van hun af wezige buren toe te eigenen. Ook de Duitsers, die nu zelf hun kost moeten zoeken, doen zich tegoed aan on beheerde mondvoorraden, wat natuurlijk voor de betrokken eigenaars geen aangename ontdekking is, want we kunnen alles zelf zo buitengewoon goed inschikken. Doch door zulke bijkomstigheden willen we onze nachtrust niet laten verstoren, als we maar buiten schot blijven. En ook als we de volgende morgen bij het ontwaken weer eens op verkenning ujtgaan, blijkt voor ons allen de schade nog steeds miniem. Slechts enkele ruiten en dakpannen, lichtbeschadigde deuren en ko zijnen en daarbij is het dan ook gebleven. Dinsdag 19 September, 's Morgens 11 uur. Tot nu toe zijn 19 doden onder de bur gerbevolking te betreuren. Achter het stad huis worden deze ongelukkigen in een tijdelijk graf gelegd. Een volle kar ge sneuvelden van het Tweede Plaatje wordt binnen gebracht. Rondom Kijkuit wordt sinds enkele dagen een zware strijd gestreden. Er hangt op dezen zwoelen herfst morgen een zware mist. Onoordeelkundigen beschouwen dit als een oponthoud voor onze bevrijding, doch juist deze mist brengt uitkomst, want onze bevrijders hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om de brug bij Kijkuit, het kardinale punt, over te trekken. Door de mist kon n.l. de vijand dat doel niet voldoende onder vuur nemen. Rond 12 uur horen we vele burgers uit Oostelijke richting voorbij lopen. Ze schijnen haastig een andere schuilplaats op te zoeken. Ook vele Duitsers, kenbaar aan hun zware bespijkerde laarzen, volgen in hetzelfde tempo. Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§ Een van hen horen we roepen „hierunter" en dat enkele woord jaagt ons de schrik op het lijf. Willen ze zich hier bij ons in de kelder verschuilen, doch neen, ze haasten zich voort, het hoekje om, de Noordstraat in. Een onzer heeft door een kiertje een en ander gevolgd. Dan wordt het stil doodstil. Een paar uur van schier ademloze span ning volgen. Geen enkel geluid dringt tot ons door. Ook in de kelder naast ons, waar het anders nog al eens luidruchtig toeging, dezelfde doodse stilte. We voelen, dat er ietj groots gaat ge beuren, doch wat het wezen zal, daarvan kunnen we ons geen voorstelling maken. Een onzer buren had reeds om 1 uur ge allieerde scherpschutters aan de overzijde langs de muur zien sluipen. Onze bevrijding is nabij Om ruim 2 uur hoort een onzer, die het oor aan de kelderval te luisteren heeft gelegd in de verte het aanrollen van zware, zeer zware voertuigen, die langzaam naderbij komen. De spanning stijgt ten top. E i n d e 1 ij k, om 5 minuten over half 3 komen onze bevrijders vanuit de Walstraat het marktplein oprijden. Onbeschrijflijk is de ontroering, die zich van ons allen meester maakt. Velen juichen, velen schreien. Wij zijn weer vrijI! Haast ongeloofelijk en toch waar Onze bevrijders zijn niet die we hadden verwacht, geen Engelsen, geen Amerikanen, doch Polen 1 En vanaf dit ogenblik hebben we ons hart verpand aan deze Polen, bondgenoten, waar van we tot nu toe nog zo bitter weinig hadden gehoord en die toch reeds zoveel hadden geofferd voor de zaak der geallieerden. Verbluft staren we naar de huizenhoge tanks. Zeer veel oorlogstuig hebben we in de laatste jaren aanschouwddoch de uit rusting van dit leger is overweldigend. Geen teken van vermoeienis valt te be speuren, noch bij hen die op de tanks zitten, noch bij hen die er voor en naast marcheren. En toch hebben deze mannen dagen achtereen een zware strijd gevoerd, waarbij velen van hun kameraden hun leven hebben geofferd. Met milde hand delen ze versnaperingen uit, cigaretten en chocolade, en wij, die hen zo gaarne met weldaden zouden overladen, hebben zo goed als niets aan te bieden. Toch wil en zal onze dankbaarheid tot uiting komen. Jongens en meisjes beklimmen de tanks en omhelzen de bemanning. Ze worden met groen en vlaggen ver sierd en aan het gejuich komt geen einde. De Polen zijn niet ongevoelig voor al deze uitingen van dankbaarheid. Een hechte band is gesmeed tussen Axel en Polen. Tot in lengte van dagen, willen wij getuigen van onze onuitsprekelijke dankbaarheid, door het oprichten van een groots monument ter ere van hen die hun leven veil hadden voor het hoogste goed, onze vrijheid. (Wordt vervolgd.) Verdwenen rijkdommen in Vlaanderen. DE BAUDELOO-ABDIJ TE KLEIN-SINAAY. Ontstaan. De Baudeloo-abdij te Klein-Sinaai, gele- Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM gen tusschen Moerbeke en Stekene, eer tijds een der machtigste abdijen van België, werd in de 12e eeuw gesticht door den pater Baldinius van Bocla, die in de een zame streek als kluizenaer leefde. Deze abdij kreeg weldra een haast onbeperkt gezag en haar eigendommen strekten zich uit tot Vracene, Kieldrecht, Hulst en Axel, Moerbeke, Stekene, Sinaai en zelfs tot nabij Gent. De Graaf van Vlaanderen was zoozeer met de stichting van de abdij ingenomen, dat hij den stichter weldra een uitgestrekte oppervlakte bosch en woestijnen schonk, waarvan hij zelf te paard de grenzen had afgebakend. De abdij was omringd door bosch en vandaar dat zij den naam van Baudeloo, Baude, naar haar stichter Baude- wijn en loo (bosch) kreeg. In 1164 werden de Baudeloo-heeren nogmaals begiftigd met uitgestrekte gronden door Margaretha van Constantinopel en Filips van den Elzas. Op 10 juli 1200 ontving de abdij nogmaals het eigendom van 30 bunder beploegbare aarde met een weide en het gehucht Cau- denborm met aanpalende Moer. In 1215 schonk Filips van Namen aan de abdij uitgestrekte bosschen, moeren en wei landen te Sinaai, Vracene, St. Gilles, Haas donk en Kemzeke. Groei van de macht. De kloosterlingen werden weldra in de gelegenheid gesteld de tienden te innen (tien procent belasting) op de haverrente, de verzending op de mudden graan, de schooven en bovendien bezaten zij het vischrecht op de Durme en de Zuidlede. Zij mochten zich weldra verheugen in het bezit van de steenbakkerijen nabij Stekene, het kasteel van Filips van den Elzas te Stekene en bloemmolens en groote voor raadschuren. De Baudelooheeren slaagden erin door hun aangroeiende macht eindelijk de hand te leggen op uitgestrekte polders te Lams- waarde en Terneuzen, schuren en een toe vluchtsoord te Hulst, thans nog van Baude loo geheeten. De kloosterlingen hadden een bijna onbe perkt gezag over een groot aantal armoe dige lijfeigenen, die niet eens vrij mochten beschikken over de opbrengst van hun arbeid. De ongelukkigen werden behandeld als een stuk vee, bleven hun heele leven lang schatplichtig en werden samen met hun grond verkocht of vererfd. De abdij bezat penningrechten, het geduchte recht van erving en onterving, de 16e penning op de verkochte goederen, en een onbe perkt gezag over alle akkers en weilanden. Daarbij kwam nog dat het innen van den tienden penning (den tienden zak graan, het tiende stuk vee) aan de abdij een haast onbeperkte macht gaf. Oorzaak van Godsdienstoorlogen. De heeren van de Baudeloo-abdij streef den er immer naar hun wereldlijk gezag te vergrooten. Zij kozen bij voorkeur de partij van den graaf of den koning tegen over het mindere volk, wat aanleiding gaf tot menigvuldige twisten en godsdienst oorlogen. De huurtroepen van de Bourgondische hertogen ontvingen te Baudeloo eten, onder dak en geldelijken steun. Hierdoor haalden de Baudelooheeren zich de haat op den hals van de oproerige Gentenaren, die in vijandschap leefden met de Bourgondische hertogen. In 1381 en 1383 trokken Witte Kaproe nen onder bevel van Jan Roltus, Raas van de Voorde en Frans Ackerman, naar Kleln- buovs siG s'd 9j«93nir s met de bestaande kamerhuren en pensions gesteld en werden ver- waarin te hooge prijzen aan het Directoraat- P/ijzen door te geven, len in eerste instantie e Pdjz'nbureaux voor welke bureaux de wet ten vaststelden en langs deüijk overleg trachtten I toelaatbare niveau te waarbij dit overleg tct laat kon leiden, werden nst doorgegeven, welke aal moest optreden, onderzoeken, gedurende ;esteld en waarbij ook sporingsbrigade is irge- oestanden aan het licht 3er meèr alle perken te en aan het licht, waarbij en de toelaatbare prijzen ld. Gebleken is, dat in gezinnen hierdoor in oeilijkheden zijn geraakt ivolgen van dien, zoals ich in schulden steken, :warte handelspractijken lische toestanden waren :n ten hemel schreiend, aten hier naar voren te n dit geval de medaille Ing van vele kamerver in feite parasiteren op e landgenoten volkomen door de oorlogsomstan- lakt, nimmer is goed te verplicht op deze plaats onjuiste houding welke rders tegenover de ver in toch te beseffen, dat in vele gevallen slechts itandigheden en dikwijls erheid zijn genoodzaakt lis en eventueel van hun in af te staan. Dat dit jn zware opoffering be- r beseffen. ij bij ons werk moeten altijd de huurders aan ie verhuurders voldoen, en is geconstateerd dat keuken werd gebruikt wijze dat alle meubelen, ng enz. in betrekkelijk waren vervuild en be trek van deze huurders ;tisch geheel opnieuw vit, behangen en gestof- n wel naar de vuinisbelt acht en dit alles terwijl ter beschikking van de natuurlijk nimmer een ele kamerhuurders, die ke eischen van de ver- toch niettemin het vel d gehaald, aan hun lot laarom is eenigen tijd samenwerking met de ende Afdeeling van het van de Prijzen en met roor Onroerende Zaken i te stellen ten aanzien welke actie is begon- en Den Haag. Ook et standpunt uitgegaan, 'jk moest worden ver huurders van dit optre- worden en daarom is de opdracht verstrekt .llen in handen te stel- commissies of van de Onroerende Zaken op kunnen trachten door tot een bevredigende terwijl alleen in ernstige roces-verbaal is opge nomen de Utrechtsche kerkeraad met de leden der diverse bestuurslichamen. De Pfeuikanten van Baarn en Soestdijk en de president-kerkvoogden van die gemeenten waren eveneens aanwezig. Namens de andere kerken woonde het bestuur van raad de plechtigheid bij. De beide dienstdoende ouderlingen, de heeren J. Weener en D. L. van der Roest, oud-zendeling, hadden hun plaatsen van het paleis Het Loo. Na de gebruikelijke liturgie hield de hof prediker, ds. J. F. Berkel, een predikatie naar aanleiding van de woorden in Jesaja 43 lb: „Ik heb u bij uw naam geroepen. Gij zijt de mijne". De predikant zinspeelde vooral op de betekenis der beide namen van de dopelinge. Het Prinsesje draagt twee namenMaria, zo heette de Moeder van Jezus, die luisterde, De Controledienst heeft dan ook gezocht naar een methode, waarbij het doel, n.l. het tot een verantwoord peil terugbrengen van de kamerhuren, zou kunnen worden bereikt, zonder dat de huurders daarvan de dupe worden. Daarom is contact opgeno- nomen met vereenigingen en instanties, die de belangen van groote groepen kamer huurders behartigen, zooals de N.E.I.E.G., D.B.V.O. enz., welke vereenigingen en Pantser contra 7-December. Het gebeurde ergens in een stedeke op Java's Noordkust, waar de oorlogsvrijwilligers van de Huzaren van Boreel met een vaart waren binnengereden, als eerstelingen voor de infanterie uit. Toen ze daar een paar dagen zaten, kwam de 7-December Divisie de zaak overnemen met infanterie en bewakingstroepen. mmm tmmmm mm Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indiê fl. 1,55. Buitenland fl. 2,-. Advertentie prijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeellngen 20 cent per m.m. Kleine Advertentlön (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1947 | | pagina 1