AXELSCHE jfff COURANT Onze taak na de terugkeer van onze jongens uit Indië. J Frankeering bij abomemert. Axel. 3 ZATERDAG 27 SEPTEMBERJ94T, 61e IAARGANG No. 100 Fr inkeering tij atonnemei t. Axel. WOENSDAG 24 SEPTEMBER 1947. 61e JAARGANG No. 99 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Hoofdredactie: T. C. VINK-van VESSEM Redevoering gehouden door Mevr. Weis- feldt—de Ligt, op de vorige week Donder dag gehouden vergadering van den Band Nederland—Indië. Geachte aanwezigen. Het is bijna drie jaar geleden, dat Uw jongens in Zeeland zich vol enthousiasme opgaven om de Jap uit ons Indië te ver- dryven. Deze drie jaar, waartegen wij achterblijvenden zo opkeken, omdat wij onze mannen en zonen zo'n lange tijd moesten missen, is toch voor velen betrek- kelijk snel voorbijgegaan en staan wij nu al reeds voor het moment, dat wij hen spoedig terug mogen verwachten. Ja enkt ien zijn al teruggekeerd, hetzij door ziekte waardoor zij afgekeurd werden, hetzij door vervroegde demobilisatie, zoals bij de Luchtstrydkrachten. En nu zal straks het oogenbllk aanbre ken waarop gij Uw mannen en zonen terug kunt verwachten. Hebt u zich reeds afgevraagd hoe deze terugkomst zal zijn? Natuurlijk, wij vrouwen willen onze jongens zoo feestelijk mogelqk ontvangen. De eerste dagen zijn natuurlijk bar druk, want familie en vrienden komen een bezoek brengen en man of zoon rmet iets vertellen over Indië en van zqn ervaringen daar opgedaan. Daarna komt een periode van rust en wij hebben onze jongens eindelijk eens voor ons zelf. En nu kan biyken dat onze man of zoon toch sterk veranderd is en niet meer dezelfde als toen hij vertrok. Wij bekijken hem met andere oogen en hij vindt ons waarschqniyk ook veranderd en langzaam komen wij tot de ontdekking dat zijn huis hem volkomen vreemd aandoet en hg het leven in een gezinsverband totaal ontwend is. li het wonder voor iemand die twee en een half jaar geleefd heeft in totaal andere omgeving? Laten wq hen even in vogelvlucht volgen op hun tocht naar en verblijf in Indië. Allereerst is daar Malakka, waar zij moes ten debarkeeren, omdat de Engelse regee ring niet toeliet dat onze jongens op Java landden. Onze regering had dit niet kunnen voorzien, zoodat er geen maatregelen waren voor een behooriyke standplaats. Die stand plaats moesten zij nu zelf maar zien te vinden. Ik geef U de verzekering dat dit niet meeviel voor drie bataljons, om precies te zijn 2403 man. Na een vermoeiende treinreis ir, de tro komen er op bezoek. Dit is niet zo ver wonderlijk want enige dagen gelsden deden deze huisjes nog dienst als koestal. Elk huifje bestaat uit een vertrek van 3 by 4 meter en een overdekt voorpaalije. Het vertrek is voor tweederde deel inge nomen door een baleh baieb, een houten brits, waarop men nu niet bepaald zacht rust. Maar in een paar dagen tijd hebben deze gevangeni?jes een ander aanzien gekregen. Denkt U eens inop een avond kwamen onze jongens in het stikdonker door de modder en het leem aangemarcheerd, slie pen een nacht op de plankvloer, werden gestoken door de muskieten, want in het donker was er geen mogelijkheid een klam boe op te hangen. Zij schrokken van vuist dikke spinnen envan de resten van de koeien Zij voelden zich van de wereld ver laten als in een concentratiekamp. Maar, de Nederlandse onverzettelijkheid, die stem ming van niet toegeven, welke zoyelen in bezet Nederland hebben getoond, liet zich ook hier gelden. De volgende morgen bij het krieken van den dag togen zij aan de slag voor een grondige schoonmaak. Daarna begon de inrichting, waarbij men met primitieve mid delen zich toch uitstekend wist te behelpen. De eerste dagen moest men leven van veldrantsoenen, die alles aan vetten, eiwit ten, koolhydraten en vitaminen bevatter, maar zy vervelen vlug en een mens snakt naar warm eten. De Indische vruchten waren een welkome toespij*. By gebrek aan een pan werden de kippen gekookt in een helm boven het vuurtje. In deze gedwongen toestand moesten onze jongens zich schikken en zij deden dit ook. Er was eendracht onder hen, men zorgde voor elkaar als men ziek was en 's avonds wanneer men gezamenlijk om het kamp vuur geschaard zat dan kwamen de gedach ten aan vaders en moeders, vrouwen, ver loofden en vrienden, dan waren Nederland en Indië samen en vormden zij met elkaar een groot gezin in het midden van het oerwoud. Zo hebben zij maanden gewacht, voordat zij naar Indië konden vertrekken. Nu heb ik wel uitgeweid over hun verblijf op Malakka en hoe zij zich daar moesten behelpen, maar eenmaal in Indië op Java, Bali, buitengewesten en later op Sumatra hebben zij bijna dezelfde behuizing gehad. Overal waar zij als Stoottroepers kwamen moesten de verblqven van de jongens in orde gemaakt worden, waar zq ook verder trokken van kampong tot kampong altijd maar weer opruimen, uitmesten en slaap vertrekken maken, terwijl er tussen door iNh emiriSüteeene daarna het vervoer patrouille-wachtlopen en acties hun werk was. „SZnbare wen. Zij hebben een vrijgevochten leven geleld; in auto's en trucs over onbegaanbare wegen arriveerden onze vrijwilligers daar, waar zij hun bivak hebben opgeslagen. In het midden van de uitgestrekte rubber- bossen bevindt zich een open vlakte waar kantoren en een fabriek gevestigd zijn. Op de glooiïig van het heuvelachtig terrein staan lange ryen kleine huisjes, welke op het eerste gezicht aan de stallen bq een renbaan doen denken, maar het blijken wel degelqk woninkjes te zijn. Hier hebben de Britsch-Indis:he arbei ders met hun gezinnen gewoond. Door de Japansche bezetting is de onderneming sterk verwaarloosd en gedeeltelijk ontvolkt. Meer dan de helft van de plankenwoninkjes staan leeg. En daar zijn nu onze mannen neergestreken. Di donkere kindertjes staan vragend aan de ingang van de huisjes en bedelen om wat voedsel. Ook de koeien De jongens van 18 20 jaar, die als kinderen weggingen met honderd raadge vingen van onze zijde, komen als mannen terug, die op eigen benen hebben leren staan en geen wenken meer nodig hebben omdat zq geleerd hebben zelf hun boontjes te doppen, daarom schilderde ik U hun verblijf op Malakka. Ook de mannen met een gezin zullen zich moeilijk kunnen aanpaisen in hun vroeger bedrijf of beroep en zien na een korte tijd misschien betere toekomstmogelijkheden in Indië. Zij komen dus terug, zy moeten wennen aan het leven in gezinsverband, dit zijn zij ontwend. Zij moeten weer wennen aan de regelmaat, welke wij in ons gezin steeds hebben gehandhaafd. Hier begint onze taak, welke voor vele vrouwen en ouders niet gemakkelqk zal zyn. Wij moeten hun moeilijkheden begrijpen. Er zijn vaak kloven ontstaan. Waardoor Meestal door te weinig schryven of de dingen mooier voorsteller, dan het in wer- kelqkheid is. Door veel en trouw schrijven, de doodgewone alledaagse dingen die in het huisgezin gebeuren, kunnen onze jongens met thuis meeleven. En in het tegenover gestelde geval ook als onze mannen en jongens steeds trouw naar huis schryven weten en kennen wij eikaars gedachten en leren deze ook waarderen. Het blijkt vaak dat wq van onze jongens, terwijl zij om ons heen waren, zo weinig wisten van wat er in hen omging. Zy vertelden ons dit niet. Nu zij in het verre oosten zijn en zq onze brieven moeten be antwoorden geven zij zich meer en leren wy beter hun karakter en ideeën kennen, dan wanneer zij hier waren gebleven. Dit is dus weer de mooie zijde d r medaille. Maar zo is het niet in ieder gezin gesteld. Velen van hen zullen gaan verlangen naar Indië, de altijd groene bomen, de felle zon, dat prachtige land, hetwelk zo'n enorme aantrekkingskracht bezit. Dit kunnen wq ons niet voorstellen, omdat wy in ons oude veilige thuis zqn gebleven. Daarom moeten wq qlle kansen benutten om de mannen op dreef te krijgen thuis. Op onze schouders is die grote taak gelegd zolang wq leven. Als ouders en als echtgenoten moeten wy hen beschermen en leiding geven, zonder dat het gevoeld wordt. Ons geloof moeten wij waar maken 100-voudig, misschien 1000-voudig. Ook als zq thuis zyn moeten wij blqven bidden om de kracht te krygen hen te helpen en te leiden. Wy moeten onze man of ons kind tegemoet komeni In de dingen welke zij ontwend zyn. Wij zijn gauwgere'gdonste ergeren, maar by elke kriegel moeten wij ons zelf realiseren hoe Zii hebben een vrqgevocnien leven geieiu, Io h,i i» hpm thuis hebt wars van alle civilisatie, twee en een half grocje_v geven er jaar lang. Nu komen zij terug in Nederland. Alvele malen ben ik als lid van de ontvangst commissie tegenwoordig geweest wanneer jongens in Rotterdam debarkeerden. ik was zeer beniewd te vernemen hoe of onze jongens het vonden weer in Nederland te zqn. Tot mqn grote verbazing kreeg ik in 8 van de 10 gevallen te horenik zou liever in Indië blijven, maar nu spreek ik van de jongens die afgekeurd zijn en niet meer naar Indië terug kunnen. Toch mogen wij veronderstellen dat de helft van onze jongens, nu zij de wereld hebben leren kennen, Nederland te klein vinden voor een werkobject en zij zich daardoor enigszins bezorgd maken omtrent hun toekomst. Wij moeten hen dus de tijd geven en geduld hebben. Wy moeten hen laten voelen dat wq hen liefhebben. Ook zoals hij nu is en wij moeten vooral geen verge lijkingen maken met vroeger. Wij moeten hen de volste vryheid geven en hem ver trouwen geven dat hy de tijd krqgt zich weer in te leven. Dan kunnen wij ook zonder emotie, de zakelijke kant voorleggen, want zij moeten weer terug in de maatschappij. Zij moeten immers weer voor hun toekomst zorgen en daarvoor vechten. Dit hebben zy 2 jaar gedaan en zullen dit ook nu moeten doen. Zo kunnen wij de grote mooie taak van vrouw en moeder zo goed mogelijk waar maken, door de kleine dingen, klein, maar de grote dingen te zien in het licht van i niet met de fabelachtige fe, Esquire of Saturday tien, dan kan men toch ggen, dat zelfs een kind duizend dollar aan de rdienen. Het is dus vol- r, dat 10°/0 van de Ame- irijverij zijn beroep maakt een slordige 13 millioen I kijkt, ontdekt toch wel, :t helemaal rozegeur en in een boek van een be- 'aulkner worden b.v. niet zemplaren verkocht, een i Europa laag genoemd 6000 exemplaren worden le verschqning verkocht, t boek spoedig vergeten, een boek één keer gelezen 'eggeworpen als de schil citroen. De leeshonger moet gestild worden met e boeken. pij n en vers is evenredig aan het De lijst van Amerikaanse t meer geeft dan namen en zeer korte aanduiding ieken, dat een bepaalde is zo dik als Van Dale's Elk debuterend schry ver opzoeken, welke uitgever en dien zqn manuscript - g»;0 giscmno Tm m.i 1 wovirc iinmJtuie mi;» wddnijK mei ai ie naru ie werxen om worden zeer goed betaald. Voor elk artikel VORIG JAAR BESCHIKBAAR. van arbeid werkten er in 1945 in Frankrijk twee novellen per maand te produceren 1 ontvangen zij minstens 50 dollar; er zqn Ook deze winter zullen we allerminst naar ongeveer anderhalf millioen vreemdelingen, Dat wil dus zeggen, dat hij een jaarlijks echter ook artikelen waarvoor 2500 dollar irtelust kunnen stoken. Naar de directeur grootendeels Italianen, Polen, Belgen en inkomen kan genieten van 12.000 dollar 1 wordt betaald. n stroom van boeken aan het begrijpelijk, dat tal chrijvers, die in Europa enieten zoals Steinbeck weiyks bekend zijn. wij die kennen, waarin tief beoordeeld worden, ika nietmen kent alleen le uitgevers. Daarom is opgericht, die zich ten rs van advies te dienen, t een groep deskundigen, de uitgevers ontvangen, f werken, welke volgens ird zijn. iopt en droomt dan ook, behoren tot de vijf „uit- opiage van een dergelijk h, want niet alleen de ig kopen hetook tal van dat zq het gelezen p de eerste, meestal dure, :dkopere tweededaarna nog een derde druk als een derde druk wordt prijs verkrijgbaar gesteld, ijn kosten kan dekken irvan meestal geen profijt, an ook alleen de weg te lieuw boek van dezelfde even wel niet te zeggen, aoeken dergelijke oplagen oplagen gewoonlijk heel ebben met de literaire oek. boek door de kopers I, hoewel men alles in m debutanten aan te wel de uitgevers heel zqn, hebben de Ameri- ch heel wat zorgen, ening Post, het meest e weekblad, dat in 1728 r klin werd opgericht en n exemplaren verschijnt, 85 COO manuscripten, i er 75.000 zonder meer De overige 10.000 gewikt en gewogen, i grote mate van wei- men er nooit meer dan takelen uit. De mede- Saturday Evening Post worden zeer goed betaald. Voor elk artikel hartelust van het Rijkskolenbureau, de heer H. H. iWemmers Jr., mededeelde, moeten we het look ditmaal stellen met 12 eenheden, aan- gezien er voor huisbrand niet meer dan j 3650.000 ton beschikbaar wordt gesteld. Mocht in 1948 de geraamde productie van I 12 millioen ton worden tJereikt, dan zal I men proberen om voor het volgend stook- Een bijkomende factor, die toch ook nog De 75.000 manuscripten zyn kennelqk wel enig gewicht in de schaal legt is, dat afkomstig van mensen, die op advertenties een auteur zijn eigen heer en meester is en zijn afgegaan en die van mening zijn, dat dat hq niet aan vaste werkuren gebonden is. ijver en doorzettingsvermogen alleen vol- A1 met alschrijver zijn is een begerens- doende zqn zij denken, dat men schrijver waardig lot en men moet zich eigenlijk wordt, zoals men typiste wordt. Maar ook verwonderd afvragen, waarom er in Amerika talent en genie zijn niet altijd voldoende. is nog niet zo lang geleden dat Pearl Spanjaarden. Tijdens den oorlog steeg het aantal vrouwelijke arbeidskrachten in Engeland zeer sterkin Frankrijk was dit niet het geval. In 1936 werkten er in Frar.kryk 1.875.000 vrouwen; in 1946 waren het er 1.866.000; op het totale aantal arbelds- veiwuuuciu aiviagcu, Wddium Cl Hl miicrma laie krachten beteeker.de dit een stijging met nog iemand is, die geen boeken schrijft. Het Abonnement!- 1 prijs Loise nummert 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom fl 1,25 Alle andere plaatsen in Nederland en Ned. Indié fl. 1.55. Buitenland fl. 2,-. L j Advertentieprijs 7 cent per m.m. Ingezonden Mededeelingen 20 cent per m.m. Kleine Advertentiën (maximum 8 regels) 1 - 5 regels 60 cent. iedere regel meer 12 cent extra. t j_i m knKf ën i») nt. ier .__z n::i.Mi.AiAMk..»Aan Ho hpor H H QrianiaarHor- Fpn hiiknmpnHp fartnr. dip tnrh nnk nnor Do 7^000 mannsrrintpn >55n tonndnLr

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1947 | | pagina 1