AXELSCHE mCOURANT
U R S U S.
Frankeering bij abonnement. Axef.
ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1947.
61e JAARGANG No. 92
Frankeering bij abonnement. Axel.
WOENSDAG 27 AUGUSTUS 1947.
61e JAARGANG No 91
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD
Verschijnt iedere
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Woensdag en Zaterdag
Drukker-Uitgeefster
Firma J. C. VINK
Adres Redactie en Administratie
AXEL Markt 12 Postbus 16 Tel. 56§
Hoofdredactie:
T. C. VINK-van VESSEM
Aan- en afvoer.
Nu de Nederlandsche troepen op Java ver
zijn weggetrokken van hun basis, nu de
spoorbruggen ten deele zijn vernield en
versperd, nu de mannen in compagnieën en
pelotons verdeeld in het veld liggen, nu
komt het belang van een goeden transport
dienst naar voren.
Wij kennen onze aan- en afvoertroepen
bij de 1 convooien BandoengBatavia en
omgekeerd. Wij weten hoe de mannen, die
de drietonners over de Poentjakpas zeulden,
zoo nu en dan onder vuur van snipers, zeer
veel presteerden, dat onze bewondering
afdwingt.
Maar dat is nu anders. Naast me aan
het stuur van een drietonner zit korporaal
Toon Wassink uit Alkmaar. Eigenlijk is
Toon geen transportchauffeur. Hij is monteur
en peutert in de ingewanden van alle
mogelijke vehikels. Maar vandaag moet hij
van de negorij waar we ons thans bevinden,
ergens aan de kust van midden-Java, met
zijn drietonner naar Batavia.
Toon heeft zijn geheele leven vrijwel
tusschen de wielen doorgebracht, zooals hij
me zelf vertelde. In Nederland zat hij al
zeer vroeg in het transportbedrijf. En in
Indië kwam hij natuurlijk terecht bij de
A. A. T. Hij weet dan ook, behalve van
zijn monteursjob, alles af van transporten,
convooien, de Poentjakpas tusschen Batavia
en Bandoeng en hij kan rijden als een van
de beste chauffeurs, die wij in het leger
hebben.
Ik maakte tegen Toon een opmerking
over de convooidiensten, zooals wij die een
half jaar geleden kenden tusschen Batavia
en Bandoeng v.v.
Toon grijnsde. Zeker, er zat een bergpas
in dien weg.
Maar de route, welke wij thans volgen
met onze drietonner, is eenige honderden
kilometers langer, over derde klasse wegen,
vierde klasse wegen en hier en daar over
een of ander onbestraat kampongweggetje.
Langs half opgeruimde versperringen, soms
dwars door een riviertje, waar de brug
volkomen vernield is. En zoo c.u en dan,
ter afwisseling, nog een stukje bergland
er bij I
Maar de chauffeurs zijn voor hun taak
berekend. Tien, twaalf uur achter het stuur.
Des morgens tegen licht worden afrijden,
des avonds in het donker op de plaats van
bestemming.
Soms worden de mannen vermoeid. Maar
ze weten, dat het moet. De troep moet zijn
spullen hebben, zijn munitie, zijn uitrusting
en zijn eten.
Straks nemen spoorwegen en vliegtuigen
deze taak ,over, zoodat de drietonnerchauf
feurs maar een paar weken in touw zullen
moeten blijven. De marnen weten dat en
zetten door.
Soms loopt een wagen op een landmijn,
er neergegooid door een of ander onguur
individu. Soms wordt er geschoten. Maar
de wagers gaan door. Honderden kilometers,
door het lachende Javaansche lar.d.
En de Javanen langs den weg steken de
duim op en roepen „djempol" (goed zoo!)
Zij hebben gelijk, want het is inderdaad
djempoi. Zoo uu en dan wordt gerust, bij
een kleine passar. Niet te lang, want anders
ben je te laat op de plaats van bestemming.
Dan komen de mannen de wagens uit, om
ten paar bananen of andere vruchten te
kocpen. En zij betalen met Nederlandsch
geld, met dé beeltenis van H M. de Koningin
-er op. 11 het eerst stond de bevolking er
nogal vreemd tegen te kijken. Maar een
oude man merkte op t°gen zijn vrienden
dat dit geld wel goed moest zijn, want de
beeltenis van de „ratoe adil" (rechtvaardige
vorstin) stond er op. Dat beteekende dat
die „Ratoe adil" nog niet dood was Zij
zou dus zeker dat geld garandeeren.
Een oud vrouwtje, dat haar eerste biljet
van een gulden ontving, bracht dit eerbiedig
naar haar voorhoofd, om het daarna zorg
vuldig op te bergen.
Het was het eerste beeld van de Koningin,
zoo vertelde zij ons, dat zij sedert vier
jaren gezien had. En onze jongens hadden
het zelfs aan haar gegeven
Allerwege is men bezig met het opruimen
van versperringen. De bevolking weet dat
de Nederlanders de wegen noodig hebben
en zij weet voora', dat deze Nederlanders
geen vijanden zijn. Waarom die wegen dan
nog versperd te laten Bovendien zijn die
omgekapte boomen prachtig brandhout
Een eind verder is een ploeg Javanen
bezig een valkuil te dichten. Als we langs
komen wordt er gegroet, en iemand roept
ons iets na van „Slamat djalan" (roede
reis). Een der ouderen, waarschijnlijk de
loerah (dorpshoofd) houdt hierbij toezicht.
Hij ziet toe dat niemand de lijn trekt.
Op een andere plaats klinkt gezang ons
tegen. Een ploeg mannen sjort aan een
geweldige tamarindeboom. Onder de hier
zoo bekende beurtzang wordt gesjord en
gehaald. Net als het vroeger toeging op
een zeilschip bij het hijschen van de zeilen.
Als onze wagen passeert houden ze even op.
Weer vroolijke toeroepen. Toon Wassink
gooit een paar sigaretten .uit het raam van
de cabine. Onder gejuich worden ze opge
haald.
Maar soms ook passeeren we een dood
stille kampong. Dan weten we dat de
bevolking nog niet is teruggekeerd, omdat
deze kampong nog niet veilig is. Er huizen
nog een paar bendeleiders, die er nog uit-
gevischt moeten worden door de militaire
politie of door inheemsche troepen van het
K. N. I. L.
Dan leggen zoo ongemerkt de mannen
boven op den drietonner de haanpal van
hun geweer om en geeft iemand een klap
tegen de houder van zijn sten, om te zien
of die nog goed z.it. En de oogen gaan
loerend om de huizenrijen heen, speurend
naar mogelijk gevaar. Maar Toon zegt niets,
trekt zijn bovenlip op en rijdt rustig verder.
We moeten voor vanavond thuis zijn
'Heeft Tarzan bestaan?
(Slot.)
En nu komen wij weer bij de wolven.
In sommige dorpen zijn er mensen, die als
het ware hun beroep maken van het zoeken
naar halsringen en armbanden, het enige
niet eetbare aan de kinderen. Nog één stap
verder en men vergemakkelijkt het vinden
door de kinderen zelf te stelen, te verbergen
en te beroven. De wolven zijn gaarne
bereid deze hulp te' betalen door het ver
slinden van het kindervlees met achterlating
van botjes. Bfcwijze, wie het bewijzen wil,
dat de zaak zich zo en niet andersom heeft
toegedragen. Daarom mag men niet al te
veel vertrouwen hebben in de statistieken,
die zeggen, dat er jaarlijks 20 300 personen
ten prooi vallen aan de wilde dieren.
Maar hoe staat het nu met Mowgli
Elke buitenman kan u de voorbeelden
noemen var, dieren, die andere jongen dan
de eigen adopteeren het komt zelfs wel
voor, dat dieren jongen adopteeren van een
soort, die zij gewoonlijk als hun prooi be
schouwen. Er zijn voorbeelden van katten
die muizen van marters die eekhoorntjes
zoogden.
Bovendien gebeurt het heel vaak, dat het
vrouwtje haar jongen eten brengt, als zij
zelf verzadigd is. Zijn deze jongen dan nog
maar bezig van de borst af te raken, dan
vinden zij het vaak veei gemakkelijker nog
moedermelk te drinken dan vast voedsel te
verwerken. Het geroofde kind, dat in negen
van de tien gevallen levend aan de jongen
wordt voorgezet, ligt in het nest zonder dat
iemand er naar omkijkt. Het woelt er in
rond, neemt de geur ervan aan. Wil dan
het toeval, dat het een volle tepel te pakken
krijgt en daaraan begint te zuigen, dan is
er alle kans, dat het gespaard blijft.
Hoelang echter Zoolang het moeder-
dier melk geef', is alles veilighet moeder-
dier zoogt en lekt het kind vaak schoo
ner dan de menschenmoeder het waschte 1
De ruil is niet slecht, want ook de meik
is veel voedzamer. Op het zoogen volgt
een periode, waarin de wolvin haar jongen
en dus ook het menschenkind voor
gekauwd voedsel voorzet. Ook dit biedt
het kind dus geen bijzondere moeilijkheden.
De critieke periode is de volgende, waarin
het kind als de dieren zijn eigen voedsel
moet leeren zoeken. Slaagt het hierin en
haalt het den leeftijd van twee tot drie
jaar, dan is he» gevaar wel geweken. Het
kind vervreemdt van zijn pleegouders,
maar ze blijven het als een der hunnen
beschouwen en het heeft dus niets te
duchten van hun rivaliteit,
Over dergelijke gevallen bezitten wij
mededelinger, welke wij aan een nalere
beschouwing moeten onderwerpen.
Het eerste betrouwbare bericht is af
komstig van generaal Sleemanwij willen
ons hier beperken tot het enige geval, dat
hij beschrijft, waarbij Europeanen betrokken
waren. In 1849 ontdekten twee soldaten
die te Sjandpoer lagen op een middag een
wolvin, gevolgd door drie jonge wolven
en een kind van ongeveer tien jaar oud,
die naar de rivier trokken om te gaan
drinken. De soldaten, die te paard waren,
draafden er op af, maar bereikten slechts,
dat zij het hele troepje op de vlucht dreven.
De jongen liep even hard als zijn vreemde
metgezellen. Allen verdwenen in een hol.
De soldaten begonnen onmiddellijk te graven
en op een diepte van 3 m ontdekten zij
het leger. De wolven ontsnapten, maar
één soldaat slaagde er in het kind bij een
been vast te grijpen. Het kind vocht ver
woed, maar de soldaten overmeesterden het
tenslotte. Zij hielden den jongen twintig
dagen bij zichhet kind wilde niets anders
eten dan rauw vlees. Hij was bang voor
de mensen, beet da kinderen, maar was
onmiddellijk goede maatjes met de honden.
Evenals de honden hield de jongen zijn
eten vast met de voeten, terwijl hij er met
zijn tanden stukken afrukte. Lustig at hij
zand en kiezels mee op Hij liep verwon
derlijk hard op handen en voelen- De
soldaten, die hem niet langer ko' den houden,
brachten hem naar hun chef te Sultanpoer.
Het kind wilde geen enkel kledingstuk aan
houden zelfs de d?ken, die men in koude
nachten over hem heen legde, wierp hij af.
Nooit wende de jongen er aan op twee benen
te lopen zijn enige vriend bleef de hond.
Wel werd hij op den duur minder woest.
Hij was buitengewoon onzindelijk. Hij
probeerde nooit te praten, maar g«f door
middel van tekenen te kennen, dat hij honger
had enz. Hij leefde nog slechts enkele
maanden,
i worden tevoren ver
bouw een succes, dan
rgegaan tot de machi-
r elementen,
oor de buitenmuren
saterdicht ongewapend
e bakstenen, wHke op
nipt. Elk sluk is met
igen gehecht aan oen
is samengesteld uit
reion Het gehele e'e-
wijze een dikte van
us plus minus 5 c.m.
en 5 c.m. voor de
chen zich een „spauw^
Daar er in de voor-
n in het element „ge-
buitenmuren de indruk
uit baksteen is opce-
binnenmuren worden
iruikt, welke uit onge-
zijn gr maakt,
orden betonnen platen
tedekt zullen worden
i. Men heeft elemen-
afmetingen, welke zijn
koppermaat, die in
dt toegepast, zodat de
s aangepast aan de
oend beton gebruikt
en bekistingen nodig,
i voor de gehele bouw
iken, met uitzondering
)r de deuren,
enz. worden uit deze
nengesfeld, doch bij
ïetft men eigenlijk
n\ van .versiering"
z. met een gedeelte
n worden op dezelfde
iten opgetrokken. Men
s dagen voor de bouw
eggen der funderingen
angt uiteraard van de
of daarvoor een kor-
tn voorbereiding nodige
er fundamenten uit de
evenals bij de boven-
ijd geschieden.
/ordt te Leidscherdam
:en aan elkaar gebouwd
uis opgetrokken. Het
een inhoud heeft van
eter, hoopt men nu in
lebben.
een groote kamer, een
een afzonderlijk zitje,
te groote slaapkamers,
een garderobe. Er is
1 een kelderkast. Het
;t pannen.
ijze hopen de onder
in belangrijke mate te
ruik van arbeidskrach-
doch ook op het
en, daar siechts een
rakstenen nodig is en
out tot het minimum
ze bouwmelbode aar-
irectie meedeelde, 2ijn
der wereld aarvragen
aken van de pronto-
jekomen.
r bouwwereld bestond
bouwdag reeds grote
nt een nieuwe cursus
.KNIPPEN en NAAIEN
dit biad.
reven ons enthousiaste
Ige methode en snelle
;en van onze schrifte-
ze met gelijke of bijna gelijke doelstelling
'eel mogelijk tot elkaar zouden worden
racht om samen te doen wat samen
aan kan worden en cm elkaar te helpen,
ar ieder, gegeven de bijzondere aard van
doelstelling, op eigen terrein bleef,
omversnippering van krachten moet
den voorkomen. Want die versnippering
kent zonder meer, dat het effect van de
t, met zoveel enthousiasme begonnen,
en gaat in het enorme spreidingsgebied,
hebben. Vandaag zullen alleen de jongens
deel nemen aan de wedstrijder, zo spoedig
mogelijk zal er voor de meisjes ook een
feest in elkaar gezet worden. Dan nemen
de feestelijkheden een aanvang. Allereerst
is er een hinderniibaan, waaraan de „cracks"
uit de kampongs deel nemen.
Geen hindernis is voor de gladde rakkers
te zwaar en vliegensvlug nemen ze de ene
na de andere. Het slot hiervan verwekt
grote hilariteit onder het bruine grut. in
dit landhuis zijn eerste pracUsche toe
passing.
Het berust op het gebruik maken van
betonbouw-eUmenten, grotere delen, welke
men in elkaar schuift en die ter plaatse
van de aansluiting gecementeerd worden,
zoodat het gehrel waterdicht wordt.
Element voor element.
In plaats van steen voor stesn wordt een
woning nu element voor element in elkaar
kunt U al een leuke
-eert het nu. De kr-
zijn er bij uitstek ge-
elijkse lessen zijn met
talrijke voorbeelden; ijk geïllustreerd. Boven
dien staan wij U lijders de cursus met raad
en daad terzijde.
Materiaal om bet patroontekenen te ver
gemakkelijken ontvangt U er GRATIS bij.
Het lesgeld bedraagt 75 cent per les zonder
verdere kosten.
U kunt zich schriftelijk aarmeiden door
duidelijk Uw naam en volledig adres op te
geven en op de enveloppe te vermelden
„NAAICURSUS 1LMO", Bureau van dit blad.
Abonnements
prijs»
Losse nummers 5 ct.
Kwartaal
abonnement
Axel binnen de kom
11 1,25
Alle andere plaatsen
in Nederland en
Ned. Indiê 1,55.
Buitenland 11. 2,
Advertentie prijs
7 cent per m.m.
Ingezonden
Mededeelingen
20 cent per m.m.
Kleine Advertentién
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 60 cent.
iedere regel meer
12 cent extra.
