ALGEMEENS VERGADERING
A
AXELSCHE Sfc COURANT
SprekerDe WelEd.Eestr. Heer CH. v. d. HEUVF
van de C.B.T.B. op 15 JAHU4RI, des namiddags 4 uur
te TERNEUZEN In het Bötel „Des Pays Bas".
met het onderwerp
1
f|
5'
t|
li.
li
li
STICt
H
AXEL
tebn:
Voor
blljetl
i
4
Carrier-leven.
De onbezorgde jeugd.
Ik herinner me nog goed den
dag, dat we als drie weken oude
„biggetjes" zes brencarriers het
kazerneterrein op hoorden ratelen
en het duurde niet lang of alle
jongens, die op dat moment vrij
van dienst hadden stonden bq de
garage waar de zes carriers
netjes op een rij stonden. Het
meeat benijde onderdeel van ons
bataljon was in de komende
dagen zeer zeker het carrier-
peleton.
De training begon onder leiding
van een sergt.-majoor der Irene
Brigade, die in Frankrijk zijn
sporen reeds verdiend had, en
een EngeUchen carrier-sergeant.
Een der meest geliefde oefeningen
bestond uit het vastzetten van
een carrier in een grepnel door
een der instructeurs De leer
lingen moesten het voertuig dan
weer op de weg brengen.
Het duurde echter niet zoo
lang, voor de zes carriers ver
vangen moesten worden door zes
betere. Bovendien gebruikte men
speciaal voor de beginnelingen
niet de beste carriers.
Werd in het begin slechts
geoefend op de kazerneterreinen,
weldra ging het naar buiten en
als we aan het exerceeren waren
op de wegen rond de kazerne,
hoorden we dikwijls de carriers
voorbijdenderen. Rechts uit de
flank maaaars. En stiekum,
zoodat de instructeur het niet
zag, draaiden we onze hoofden
een beetje uit de richting zoodat
we hen voorbij zagen gaan, de
bedieningsmanschappen prins
heerlijk er bovenop.
Tweemaal
En nuSoerabaia. Ergens
in een groote kampong, een acht
en twintig mijl van de stad ver
wijderd, staan bij de commando
post drie carriers. Zooals bij de
meeste bataljons zijn zij door de
jongens zelf opgefikst. Uit de
diverse dumps zijn de onder-
deelen gehaald. En deze carriers
zijn volkomen bedrijfszeker.
Het is druk aan de frontlijn,
alle militairen zijn enthousiast,
want er is vandaag een zuive
ringsactie en er gaat een carrier
mee. Patrouilles gaan vooruit
en met hen, de carrier. Spoedig
klinkt vijandelijk vuur en nu is
de carrier aan de beurt. Weldra
heeft de carrierbemanning een
vijandelijk mitrailleursnest in de
gaten en de kop van de carrier
wendt zich daarheen. De bren-
schutter, voorin, zet de veilig
heidspal om en daar klinken de
brenroffels. Het vijandelijk vuur
zwijgt. De carrier rijdt iets
terug. Van een andere kant
wordt vijandelijk vuur afgegeven.
Weer wendt zich de kop van de
carrier, weer ratelt de bren.
Langzaam rolt de carrier vooruit.
Dan, plotseling, een oorverdoo-
vende knal
Een rookzuil schiet omhoog,
de carrier wordt bijna 20 meter
weggeslingerd en blijft op zijn
kant liggen. Her en der ligt de
bemanning verspreid. „De car
rier is op een vliegtuigbom ge
reden", gaat het van mond tot
mond. De hulpploeg rukt uit
en bergt de lichamen, terwijl de
vijandelijke kogels hen om de
ooren fluiten. Mortiervuur wordt
afgegeven.
De volgende dag rijden vele
auto's, tot een begrafenisstoet
61e JAARQ. No. 35
Tweede
Zaterdag 1 Febr. 1947.
Blad
tezamen gevoegd, naar Kembang
Koening en worden twee ge
sneuvelden ter aarde besteld.
Eenige maanden later
Weer is het een zonnige dag.
De bamboestoelen trillen in de
felle tropenhitte. In het voor
terrein liggen de peletons. Er
wordt een groote zuiveringsactie
gehouden. Drie carriers staan
ergens in het voorterrein onder
een groepje boomen. De be
manning ligt er om heen op den
grond. De hitte maakt loom.
Zou er nog wat te doen zijn
voor ons luidt de vraag. Daar
nadert de commandant. In zijn
handen is een stafkaart. Een
der carriercommandanten wordt
geroepen. De order is kort maar
krachtig: Daar ligt een peleton
voor ons, daar staat een vijande
lijke zware mitrailleur, ga dat
ding haien.
De vinger van den commandant
wijst enkele punten aan, de
carrier-s°rgeant groet, geeft een
kort bevel aan zijn manschappen,
weldra gromt de motor en werkt
de carrier zich door het dorre
terrein vooruit.
Een half uur hooren we niets
anders dan vuurstooten, door
onze mannen of door den vijand
afgegeven. Dan meldt de set
48: Carrier op thuisreis, opdracht
volbracht. Weer wat later zien
we de carrier zich in de verte
door de nu zoo droge sawah's
worstelen. Als hij weer bij de
anderen staat, vertellen de glun
dere gezichten der bemanning al
dat alles volgens de plannen is
afgeloopen. Vol trots wijzen ze
op de punt vijftiger, die onder
in de carrier ligt- Tegen den
middag zijn alle manschappen,
die aan de actie hebben deel
genomen, heelhuids in hun kwar
tieren en weten de mannen van
hun carriers dat zij ook vandaag
weer een belangrijk steentje bij
gedragen hebben tot het slagen
van de actie.
De trots van bet Bataljon.
Ergens aan het Soerabaiafront.
Bij de commandopost staan drie
carriers. Het is wapenstilstand,
men heeft het begrip „perimetei"
leeren kennen. Elke dag rijden
de carriers even een rondje door
de kampongs, want ze moeten
elk oogenblik van den dag kunnen
rijden. Pittig worden scherpe
bochten genomen. Het oog van
den chauffeur zoekt het voor
terrein af als hij langs den rand
van de kampong rijdt.
De motoren der carriers loopen
zooals een carriermotor loopen
moet. De wagens zien er goed
onderhouden uit. Ze zijn de
trots van het Bataljon. Ook de
jongens buiten het carrierpeleton
kennen de moeilijkheden waar
mede men heeft moeten worstelen
eerdecarriers klaar waren. J
JjElk schroefje en elk moertje
aan het voertuig is door de
jongens zelf in elkaar geschroefd
en voor zoover dit niet bij het
bataljon zelf gebeurd is, is het
dan toch bij de brigade zelf ge
schied en daar werken ook
vrienden. Organiek behooren er
eigenlijk meer carriers te zijn,
vooral omdat het terrein zich
voor carriers leent. Wanneer
die aanvulling komt, ja, weten
we niet. Komen zullen ze, vroeg
of laat. De carrier heeft zich
ingeburgerd bij de lichte infan
terie en zijn geschiedenis zal
onverbrekelijk verbondpn blijven
met die van de bataljons der
lichte infanterie.
Korp. Preger,
11-5 R. I. Soerabaia.
Brief uit Amerika.
Door Henry F. Perry.
De aandacht van Amerika richtte
zich deze week op een van zijn
Zuidelijke staten, aangetrokken
door de demonstratie der demo
cratische machinerie, welke zich
bezig houdt met een ongewoon
moeilijk staatsprobleem.
„De strijd van de Gouver
neurs" woedt nog steeds in
Georgia tusschen twee elkaar
bestrijdende opvolgers van den
gouverneur Eueene Talmadge,
die stierf tusschen het tijdstip
van zijn verkiezing en dat vast
gesteld voor zijn ambtsaanvaar
ding. De twee „would-be" gou
verneurs baseeren hun eischen
op verschillende interpretaties der
nieuwe grondwet van den staat,
welke bij dezelfde verkiezing
werd aanvaard. Herman Tal
madge, de zoon van den over
leden gekozen gouverneur, zegt
dat het wetgevend lichaam van
den staat de bevoegdheid heeft
een der twee personen te kiezen
die het hoogste aantal stemmen
verkregen, indien geen van beide
een duidelijke meerderheid ver
wierven. Daar zijn vader is over
leden, aldus redeneert de jonge
Talmadge, is hij niet langer „een
persoon* en het wetgevend
lichaam moet in de vacature
voorzien door of J. V. Car-
michael, de rivaal van zijn vader,
of de persoon die daarna het
hoogste aantal stemmen verwierf,
te kiezen.
De stembiljetten voor de gou
verneursverkiezing van Georgia
waren gedrukt, doch er was
ruimte opengelaten voor eiken
stemmer voer het invullen van
den naam van een persoon die
niet vermeld was. Daar „Old
Gene" in slechten gezondheids
toestand verkeerde, hadden enkele
stemmers den naam van zijn zoon
opgeschreven inplaats van op
zijn vader te stemmen. Daarom,
aldus voert Herman aan, moet
het wetgevend lichaam kiezen
tusschen hem en Carmichael.
Het wetgevend lichaam, dat
achter de beginselen van den
vader stond, koos zonder meer
den zoon.
De vorige gouverneur, Ellis
Arnail echter interpreteert de
grondwet anders. Hij nam ont
slag uit zijn ambt ten gunste
van den gekozen Luitenant-
Gouverneur, M. E. Thompson,
die Eugene Talmadge zou heb
ben opgevolgd indien de gestor-
zen gouverneur gestorven was na,
inplaats van voor zijn ambts
aanvaarding Beide „gouverneurs"
Talmadge en Thompson eischen
het recht op te beslissen over
het besteden van de staatsfond
sen en het bevel te voeren over
de garde van den staat en de
staatspolitie.
Het Amerikaansche volk, ge
zeten bij zijn 56 millioen radio
ontvangers (één op elke drie
personen mannen, vrouwen
en kinderen) en kennis nemende
van zijn tallooze kranten, volgt
nauwkeurig „den strijd van de
gouverneurs". Het was of zij
zelf in de hoofdstad van Geor
gië vertoefden. Ondernemende
radioreporters brachten eerst de
eene „gouverneur" voor de
microfoon en vervolgens de
andere. De mannen van de pers
fotografeerden elk dramatisch
moment en stuurden in enkele
minuten tijd radiografisch de
foto's voor publicatie in de
verre uithoeken van het land.
De ongebruikelijke gouver
neursverkiezing zelf had van het
begin af aan de aandacht der
natie getrokken en hield deze
vast toen de kwestie zich ont
wikkelde tot haar fasdneerende
climax. De lange, magere „Gene*
Talmadge, zonder jas en met
glanzende roode bretels, hield
zijn verkiezingsredevoeringen in
de plattelandsgemeenten van den
staat, waarbij hij de politieke
suprematie van het blanke ras
beloofde, indien hij werd ge
kozen. In Atlanta, de hoofdstad
van den staat, en in andere
groote en meer gecultiveerde
steden van Georgia, stemden de
meeste menschen voor Car
michael, wiens ideeën overeen
komen met die van Arnall, den
vroegeren gouverneur.
Woensdag troffen ambte
naren van den C C.D., die te
Wassenaar met een overvalwagen
surveilleerden, een automobiel
aan van een expeditiebedrijf te
Den Haag. Deze auto, welke
geheel geladen was met kisten,
bleek 600.000 importcigaretten
en een hoeveelheid van 500 liter
drank, bestaande uit cognac en
portwijn, te vervoeren. De chauf
feur en mede-inzittende werden
naar het bureau van politie te
Wassenaar overgebracht en aan
een langdurig verhoor onderwor
pen. De directeur van het
expeditiebedrijf werd tegen het
middernachte'ijk uur bij zijn
thuiskomst, gearresteerd en even
eens onmiddellijk naar het politie
bureau te Wassenaarovergebracht.
Uit de verhooren kon worden
vastgesteld, dat zich reeds een
partij van 1.000.000 cigaretten
te Wassenaar moest bevinden.
De partij werd dan ook in een
particuliere woning aangetroffen.
In totaal werden dus in beslag
genomen 1.600.000 cigaretten,
500 liter drank en een vrachtauto.
Vrijwel de geheele partij, welke
enkele weken geleden tusschen
Rotterdam en Dordrecht uit een
zeeschip op een schuit van het
expeditiebedrijf werd overgeladen
is thans achterhaald.
O, DIE
PRIJSBEHEERSCHING.
Ergens in Nederland is een
punaisefabriek die voor 12 cent
per doosje punaises wilde fabri-
ceeren. De prijsbeheersching vond
dit te duur en de prijs werd
niet goedgekeurd. De fabriek
maakt thans toch punaises en
verkoopt deze in België voor
16 cent per doosje.
MAKM
Vraagt gratis prijscourant, welke blanco wordt
toegezonden.
AXRL,
Markt 12
jjWOirg
',-i
t.
i i
i
