s ree AXELSCHE K COURANT AXELSCHE 15 COURANT f- IEUVF AX prl1" ;n Amerikaansch journalist over ons land. 1947 Frdiuseering bij Abonnement Axel. ZATERDAG 7 JUNI 1947 61e JAARG No. 68 s 4 uur NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Franketrirg bij Abonnement Axel. ZATERDAG 25 JANUARI 1947. 61e JAARO. Na. 33 NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD Verschijnt iedere VOOR ZEEUWSCH -VLAANDEREN Woensdag en Zaterdag Drukker-Uitgeefster: Firma J. C. VINK Adres Redactie en Administratie AXEL Markt 12 Postbus 16 "Tel. 56§ Hoofdredactie: T. C. VINK - van VESSEM G. HERIi olie u J s-vla3ntNlEMAND EVENAART DE HOLLANDERS." Zijn visie op Amsterdam. II. (Slot.) Voor den oorlog was Amster dam het financieele centrum van jhrt continent Haar fiiancieele bandeliingen omspanden den ardbol De snelle uitbreiding in het Amerikaansche spoor- egnet was mogelijk geworden >or de medewerking der Amster- fcmsche beleggers. Tegenwoor- in woAg zijn ongeveer 300 Ameri- iroemd^nsche fondsen vertegenwoor- gd, die meest spoorweg-lee ngen behartigen. Vraag aan mand ro d den Dam, wat hij ïnkt over de Southern Pacific laat hetk hij zal u vertellen hoe hoog i lachs et laatste dividend was. Deze rijkdom vond zijn oor zer uziek e aan de nderhe le kanl jak in bet feit, dat Nederland iet zijn negen millioen inwn- lers het beheer had over een jr on der grootste en rijkste koloniën lei wereld, die fabelachtige rijk- in docllommen voortbrengt. Voor de MERRfl°"anders is dit rijke bezit van veralsl 'schatbare waarde. Hun vo^r- iders veroverden het in den d, toen verschillende landen m Europa de wereld verdeelden s een smakelijke taart. En in msterdam kwamen tallooze hepen zwaar beladen met Indi- he producten.' Hier hadden de iluniale handels- en bankiers- Ima's hun kantoren langs de itige grachten. Hier kwamen kooplieden uit alie deelen der ereld tezamen om te koopen een groot deel der balen en sten werd weer verscheept ngs de vele waterwegen tot ,6p in Europa. De wissels Q J| aren steeds betaalbaar in tnsterdam. Een klerk die hier paar honderd gulden had JB'spaard, belegde die in kolo- I ale aandeelen. Amsterdams Br |Hdmacht groeide met de jaren, ans is het tropisch paradijs chaduwd door den oorlog, user beschrijft dan de Japan se bezetting en hun ophitsing 6" het blanke ras en de ge- 'gen van dien. „De sch 'ijver had ook een [#(J/T}nnerhoud met twee kopstukken Jtr Deli-Maatschappij H.W.L. an JX°UWPin en Baron van Slyrum. «ntanfa.' l"aatschaPPii heeft gewel- "tn ge plantages en brengt meer - en n de halve Sumatra-opbrengst 0. markt. Beide waren in goede stee s i mming, omdat juist de eerste mu i '*kschePen met Sumatra dek- !U u ld onderweg waren via Ame- :a naar Amsterdam. rvaring," zei de baron, „is rhandi Ongeveer 80 jaar geleden VUDDI ^en wij het eerste Wester- le plantage systeem ingevoerd bij: op Sumatra. Het vraagt kennis en veel geduld. Wij hebben ge woonlijk eer. paar honderd blan ken gestationneerd. Zij gaan er heen als zij goed 20 jaar zijn en komen 25 jaar later terug met pensioen. Het vraagt erva ring cm tabak te behandelen, de inheemschen leeren dat nooit. Ja, we moeten Indië terug heb ben." De inzichten der Amsterdam- sche zakenlti' zijn begrijpelijk. Het verlies der koloniën zou Holland degradeeren tot een onbeduidende mogendheid en Amsterdam tot een schilderach tig en vergeten stad maken. Natuurlijk wil niemand het ver leden terug. Onafhankelijkheid In de toekomst misschien. „Zeker, na 350 jaar verband tusschen 2 volken kunnen we de inheem- schen niet in handen van hun eigen wreede heerschers laten. Maar onafhankelijkheid beteekenf nu een chaos. Het is onze taak ze te leiden tot zij rijp zullen zijn voor zelfbestuur". Dit argu ment wordt vaak door den blan ken mensch in één adem geuit met de treurige herinnering aan de Duitsche bezetting, culminee- rend in de verzuchting: „Het meest misten wij onze vrijheid". Het klinkt uit den mond der Hollanders, die»«chijnbaar met 2 monden spreken, bijna over tuigend Slechts de communisten willen nu reeds de banden tusschen Holland en Indië geheel verbre ken. „Wanneer zij zichzelf niet kunnen regeeren„ zoo vertelde mij een jong communist ophel derend, „dan is dit immers onze schuld Hoe komt het dan, dat na 3 eeuwen Hollandsch bewind, de Indonesiërs lezen noch schrij ven kunnen Ik weet wat ik zeg; mijn vader was tabaks planter op Sumatra en ik ben op een plantage opgegroeid. Ik zag de vreeseiijke mishandelin gen, die mijn eigen volk de koelies toediende. Holland werd de beste koloniseerende natie genoemd. Ais concentratie-kam pen, willekeurige vrijheidsben roovine, het totale gemis van burgerlijke vrijheden en analfa betisme een goede kolonie vor men, dan zijn wij dat inderdaad." Vervolgens wijdt Hauser een groot aantal regels aan de positie der communisten in Amsterdam en aan de Jordaan- buurt. Gezien de algemeene bekendheid van deze dingen, kan dit verder onvermeld blijven. Verder beschrijft hij de ons overbekende Jodenterreur, door de Duitschers uitgeoefend, waar door van de eertijds 80 000 Israëlieten er nog maar 6000 over zijn, wat voor het econo misch leven der stad een zware slag is. Hun industrie en han del, zoowel als hun gevoel voor humor had hen populair ge maakt bij de overige bevolking. Amsterdam rouwt om het verlies van deze groep, die sinds 500 jaar hier burgerrechten hadden. In het bijzonder betreurt men het verlies der diamant-industrie, die dreef op de ervaring der Joodsche leiders, wier voorouders de kunst van diamanfslijpen uit Portugal meebrachten. Hauser zegt, dat Holland in sleclitpre conditie uit don oorlog kwam ^an eenig an^e- H-d H West-Europa. Ieder opm.rkzaam toeschouwer valt de naaktheid van Amsterdam op. De bevrij ding in Holland was een zaak van langen duur en de Duit schers hadden in den laatsten verschrikkeiijken winter van '45 tijd genoeg om Holland tot op de huid te berooven. De voedseltoestand schijnt be vredigend, maar men kan nog steeds geen behoorlijke kleeren koopen. Om een horloge of fiets te koopen is een vergunning noodig. Voor de 800.000 inwo ners van Amsterdam zijn 150 taxi's beschikbaar. Amerika zal door middel van dollar-credieten trachten Het eco nomische leven wepr op gang te brengen. Reeds zijn credieten verstrekt tot een bedrag van 400 millioen dollar. Het Amerikaan sche leger pompt surplus-voor- raden in Holland voor een waarde van 20 dollar. Amerikaansche handelsvertegenwoordigers kan men overal in Amsterdam ont moeten. Voor den oorlog was de U-S.A. Hollands derde impor teur, nu de eerste. Maar het zal nog wel eenigen tijd duren eer Amerikaansche koelkasten in de Hollandsche keukers verschijnen en Amerikaanschhe auto's in de straten. De systematische Hol lander koopt eerst de meest noodige dingen. Hauser had o0k een onder houd met de directeur van de „Bijenkorf" en soortgelijke inrich tingen, die allen vol moed voor de toekomst waren. Niet iedereen gelooft aan een voorspoedige toekomst. In een bijeenkomst van een club van intellectueelen, had de Ameri kaan een onderhoud met een prominent professor, die zich ontpopte als een pessimist. „De strijd tusschen links en rechts zal zich hier voortzetten. Wij zullen de wisselende kansen van den oorlog ondervinden. Het noodlot is ons de baas. Sovjet- Rusland blijft de eenige macht op dit coninent en de roode vloed zal de rest van Europa overstroomen tot aan den Atlan- tischen Oceaan. Amsterdam als zeehaven is daarbij van groote beteekenis." Maar het grootste deel der Amsterdammers deelt deze som bere inzichten niet. In deze drukke stad, waar rijk en arm overal met elkaar in botsing 5jomen, waar de tramconducteurs bekend zijn om hun grappen, waar gezouten haring te koop is langs de straat en de huizen rusten op houten palen, schijnt het noodlot nog ver af. Het feit, dat hun handelsterrein nu beperkt is tot de kust en dat niemands land begint voorbij hun dijken, is voor hen een' grooie handicap. Ongeacht hun levensbeschouwing houden zij van hun prachtige Centrum va* het Christendom Als de Westersche beschaving is gegrondvest op vrijen handel, met den wil tot overeenstemming, als er hoop is. dat met voldoende gemeenschapsgevoel al het moge lijke gedaan wordt om ieder een kans te geven, en er wederzijd- sche waardeering kan zijn, als dit de grondslagen voor onze handelingen kunnen zijn, dan is Amsterdam inderdaad een cen trum. Vreemde lectuur kan een genot zijn. Zij is dat in hooge mate' wanneer over ons land en zijn inwoners geschreven wordt. De publicatie van dit epistel houdt niet in, dat men het met alles eens behoeft te zijn. d. w. Buitenlandsche reizen. VERSPILLING VAN DEVIEZEN? Een comité van reisvereeni- gingen heeft een adres aan den minister van financiën gericht, waarin wordt aangedrongen op deviezenverstrekking ten behoeve van reizen naar het buitenland. Wellicht zuilen sommigen zich de oogen uitwrijven bij het lezen van dit singuliere bericht, zoo contrasteerend met den tijd en de omstandigheden, waarin en waar onder wij leven. Wel wordt hier een slag om den arm gehouden met de zin snede „zoodra dit mrar eanigs aren. Met het oprich- erkrijgen van subsidie Ook leerlingen en >odig. De geschikte P. Lefeber. Hij was iet ervaring en een ig. 4 Juni 1935 ging Sepl. 1937 ging hij n rust, want hij wist, s, die overblijft voor et Bestuur der Land- rom de aanwezigheid hoogen prijs, t 2 klassen met 39 jaar geleden, op 4 r, Lefeber de schooi Booij, die wel een meemaakte van de de Zeeuwsche klei, stroomingsUi volkomen gelijkmatig voort beweegt oJ> 6 km. boven zeeniveau (ruim 1000 m. ho^og" dan de toP van de Mont Hij leert hem." (Jesaja 28: 26.) Boven het podium hing èen Axelsch wape-n. geflankeerd door de jaartallen xaire iten Axel, Zaamslag, Terneuze#G. P. van *pe- gen het hunne bij. Da? P. O., beiden^ oiok Contribuanten, i vJjy- Genietroepen "te, subsidie toegekend. eerde jongens verlie- ïans bijna 70 leerlin- len op tot nog meer- :hool dan tot dusver, thans in het centrum 3 jaar was dhr. joh. ïrwijlspr. deze functie in de bezettingsjaren ran vreemde smetten, .andstand betrad de jaar landbouw onder- groudslag. Daardoor i en beseffen dat alles er. Dan is en wordt daus.) zenuwen een loor het Hoofd der r. K, Booy. t bestuur met deze s alle begin moeilijk, en dhr. P. le Feber, :ens iets. Landbouw- bij wijze van proef. le officieele opening laarna een overzicht :ur en exterieur der lieten de eerste ge- i de school. Zoo ging le school had steeds am in 1929 een kink zich geen leerlingen [ing dat weer beter. 68 leerlingen, sen dag voor 12 jaar lemoreerde zijn eerste candidaten werd hij waren toen vele auto- >ied van iandbouw- >esturen enz. Dhr. ie tevensloop. De over- as voor hem een teer am dhr. le Feber nog )1. Op 5 September onvergetelijke vriend. Ier aan den steen op dankbaarheid door de ïn. spr. uitvoerig enkele ngaande belevenissen b veel met de jongens Booy. „Mooie, maar ngen". boer-zijn zien in bet Want wat baat het le heele wereld gewint ijn ziel met schoolbestuur en cht was steeds, goed. tal van provinciale en te mogen begroeten, gden van verschillende en de leerlingen, rs en inzonderheid wij dank verschuldigd heeft geleid en tot oge God ons werk en tot heil van onze ïus). j volgde de van de Commissaris m koningin, nschen uitsprak met dit jubileum. Ook het provinciaal bestuur heeft het nut van landbouwonderwijs ingezien en Abonnements prijs: Losse nummers 5 ct. Kwartaal abonnement Axel binnen de kom Advertentie prijs 7 cent per m.m. Inqezonden Mededeelingen Abonnement!- Losse numicers 5 ct. iCht 1 (wartaal- abonnement AXEL binnen de kom II. 1.25 I Alle andere plaatsen k 1.55 j Advertentieprt). 7 ct per m.m. Ingezonden Mededeelingen 15 ct per m.m. Kleine Advertentlön (maximum 8 regels} 1 5 regels 62 ct. iedere regel meer 12 ct. extra dienstaanbiedingen 52 ct. f „Wie weet, waar de beste thee vandaan komt?" „Ik, Juf, van Niemeijer uit Groningen Niemeijer's Gala-thee!" wc iiuaien.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1947 | | pagina 1