De handpenning van den Duivel. I- V i l! ■I I1 EEN OUD KERSTVERHAAL. .Ieder mensch draagt de handpen ning van den duivel in zijn zak", zei Antonis Maartensz, als hij van de boosheid der menschen hoorde, .en bij ieder op onze beurt komt hijzelf om die penning in te lossen". En dan vertelde hij het verhaal van zijn belevenissen in de Kerstnacht van hei jaar 1549, toen hij nog een jonge beurtschipper was, die van Dordrecht naar Antwerpen voer. Toen hij op dien morgen in Dor drecht in de taveerne ,Het Zwarte Paard" kwam, vertelde ae waard dai hij een best vrachtje voor hem had, als hq een paar uur later dan ge woonlijk wilde varen. Antonis schudde stug het hoofd. Hij dacht er niet aan zich op kerstavond te verlaten. De waard hield zich echter of hij de tegenwerping niet gehoord had er vertelde dat er de vorige avond een heerschap bij hem om onderdak hao gevraagd, een jonge koopman, met een pels en een fluweelen wambuis, met zijden kousen en laarzen als van een edelman en een hoed met een veer. Nu was hij de stad in om zaken af tt handelen. Maar om vier uur zou hij weer in de taveerne terug zijn en dat moest hij een schipper hebben die hem naar Antwerpen zou brengen. Want daar moest hij beslist vandaag nog heen. ,Je kunt er een flinkt stuiver aan verdienen", zei de waard. Al pratend schoof hij Antonis een kroes bier toe. De schipper deed op zijn beurt of hij er niets van merkte. .Ik zou het doen, man", zei de waard. Maar Antonis schudde nogmaals het hoofd. ,Op Kerstavond hoort een mensch thuis", zei hij, .en als je an ders geen vracht hebt, ga ik maar dadelijk.' .Er zijn eenige pakken laken ge bracht; jij mag ze varen", zei de waard gul. .Maar ik had toch ge dacht dat jij wel op keistavond zou durven varen". .Durven', zei Antonis smalend, .durven is het woord niet. Maar eer. christen hoort vannacht niet op het water, dat weet jij evengoed als ik. Waarom vraag je geen ander Thijs Qerritsz heeft een schuit om passagiers te varen. De mijne deugt er niet voor". „Thijs Qerritsz", zei de ander min achtend, ,ik zou Thijs wel eens op het water willen zien, vannacht, die is niet over te halen, al kon hij er honderd rijders aan verdienen. De eenige die vanavond varen kan ben jij'. Antonis liet zich tenslotte overhalen om voor vijf zilveren rijders den vreemdeling te vervoeren. Nadat hij 's morgens zijn vracht had ingeladen, ging hij in het achteronder een bed gereed maken voor zijn pas sagier. Hij deed een versche kaars in de lantaarn en keek het schemerige vertrekje rond om te zien wat er nog meer te doen viel. Zelden had hij zooveel vracht bij elkaar. En dat deed hem hopen dat hij op zijn vaart geluk zou hebben, want het was nu juist niet de tijd om avonturen te wagen. Het was de tijd waarop de duivel door de lucht joeg, in woeste razernij, omdat de wereld de geboorte van het Kerstkind ging vieren. En als het niet was om Thijs te toonen dat hij durfde wat niemand durfde, dan had hij het nooit gedaan en dat wist die gemeene waard ook wel. JgNog vóór vieren was Antonis in .Het Zwarte Paard" terug. De koop man was er reeds en Antonis herkende hem dadelijk aan zijn rijke kleeding Met een breede armzwaai noodigdt hij Antonis naderbij te komen. „Het wordt tijd om te varen sinjeur", waarschuwde Antonis, die zag dat de vreemde al wat teveel uit had. B.Neem eerst een wijn, het helpt tegen de kou", zei de koopman. »En ik heb al met de waard afge sproken dat we een paar kannen wijn meenemen naar je schip ook", ver volgde hij Anfoiift stord dit weinig aan. Hij dronk met forsche teugen zijn kat Leg, waarop de koopman alles be taalde, de kannen wijn nam en de schipper volgde naar buiten. Zij waren spoedig bij het schip Antonis hielp 2ljn passagier aan boord en vroeg of hij hem wilde vojgennaar beneden. Maar daar wilde de man niets van weten. Hij maakte zich een plaatsje op een Igist b| (je rgerbj»nk, terwöl Antonis het touw losmaakte en hef schip van de wal stootte. Toen zij in open water kwamen, heesch hij het zeil. Gelukkig was de wind niet te zwak en Antonie zette zich wat geruster aan het roer De koopman begon dadelijk te ver tellen over zijn groote zaken, waarbij vermogens op het spel stonden. Een mensch moest wagen om te winnen. Hoewel Antonis het daarmee ronduit eens was, gaf hij zoo nu en dan slechts een kort antwoord. Het ge poch van den man stond hem tegen evenals het voortdurend vullen van de kroes. Na eenigen tijd voelde hij aan de schoot, dat het zeil minder gespannen stond De wind nam af. Zijn passagier moest zijn onrust be meiken, want hij sprak minder vlot, maar dronk te meer. Ze hadden een ooosje zwijgend bij elkaar gezeten, toen de koopman over den duivel begon. Maar Antonis gaf geen ant woord. Hij moest met aile krachten zijn onrust in bedwang houden. Dat verwenschte zeil trok steeds minder. De man op de kist scheen in slaap gevallen. Goed zoo, dacht Antonis Hij zou hem naar beneden brengen, dan kon hij zijn best doen om alle krachten uit zijn schuit te halen. Hij zette het roer vast en stond op. Dan greep hij den man beet en sleurde hem naar het achteronder, waar hij hem op de tast op bed legde. Een vreemd gevoel overviel hem toen hij weer aan het roer zat. Nog steeds voelde hij het lichaam in ziji, armen. Maar hij had ook de beurs gevoeld onder de mantel. Met zoo'n beurs kon je een nieuwe schuit koopen, mooier en grooter nog dan die var, Thijs Qerritsz. Antonis veegde met zijn mouw langs zijn voorhoofd. Het was bezweet. Hij wilde niet verder denken. Hij was een christen en geen heiden. Als de wind nu maar aanwakkerde, desnoods tot een storm, dan had hij zijn handen vol en geen tijd meer om te denken. Maar het bleef stil en geen geluid werd gehoord dan dat van de klot sende golven tegen den boeg. Een zaam voer hij hier. Overal rondom hem was het donker. Alles geleek levenloos, stil en levenloos lag ook de man, verzonken in zijn roes, en aai zijn gordel hing de volle beurs. Feller greep Anthonis' hand om de roerpen. Vaster drukte hij zich op de bank. Hij wilde niet denken meer en toch zag hij het voor zich, hoe hij naar beneden sloop, hoe zijn handen gemakkelijk in het donker de gordel vonden, hoe zij de beurs omvatten en losrukten. Met de knie hield hij dt ontwakende koopman in bedwang. Dan wierp hij de beurs in een hoek. Maar het lichaam greep hij beet en zijn vingers klemden om een weeke nals. Het lichaam worstelde om de bevrijding, doch de tegenstand wera zwakker, En dan zeulde hij het lijk het trapje op. En als hij boven was een laatste duw. Het water spatte even op en dan was alles voorbij. Maar in het achteronder zou de beurs liggen en bij het licht van de lantaarn zou hij het geld tellenvijftig, zeven tig, honderd daalders. In een onbedwingbaar snelle reeks waren zijn gedachten. Nu huiverde hij In den kerstnacht ging de duivel rona en dreef ieder dien hij vatten kon tot ontucht en misdaad. Het zeil klapperde en angst voer door zijn hart. Was werkelijk de dui vel hier bij hem en boven hem Werktuigelijk trok hij aan de roer pen en bracht hij het schip weer in den goeden koers. Hij lette er niet meer op, hoe de wind was. Elk geluio van het water en van het schip ver grootte zijn angst. Slopen daar duive len en waterwolven rond, zoekend ho« zij zich op hem zouden werpen Was dat de verleiding van den Boozt zelf, dat gevoel, dat hij moest doen wat hij daar straks in zijn verbeelding ai had gezien? Een vreeselijke moeheid kwam in hem op, een verlangen om zich ge wonnen te geven en om te doen wat hij nu eenmaal gedoemd was te doen, Dan was hij voor altijd een rijk man Hij kon zelf dan een pluimhoed dra gen en in de taveen en veel verteren. Waarom deed hij het dan niet? Je moest wagen om te kunnen winnen, je moest in brutalen moed toegrijpen, als de kans je geboden werd. Zoo velen namen hun kans. Hij was maar een arme drommel. Die beurs met daalders had hij voor het grijpen. En niemand zag het, niemand zou er ooit weet van krijgen, Hij zou tijk zijn, Maaf $e duivel zou tijn ziii hebben. Doch het was de vloek van dezen kerstnacht. Die rijder die hij had aan genomen van den waard, was al de handpenning van den duivel geweest. Hij moest den moed hebben om het muntstuk aan den waard terug te geven. En hij moest nu den moed hebben hem in het water te keilen en hem zoo den duivel in het gezicht te slingeren. Maar wie zou hem helpen tegen de woede van den Booze Schuw en hulpeloos ketk hij rond in den nacht en dacht aan de kerst nachten uit zijn kinderjaren. En, ais bij een ingeving begon hij kerstlied jes te zingen. Zoo zingend voer hij <oor den donkeren nacht, als een mensch, die alle hoop verloren heeft, en die zijn rediing slechts zoeken kan bij het Kind in de kribbe. Het ging sneeuwen en de wittt vlokken vielen op zijn hand, die d» roerpen vasthield en op zijn verhit gezicht.het was hem als een hemel- sche dauw. Uren voer hij zoo voort, zoodat hij lang na middernacht voor Antwerpen aankwam en een buiten- ha ver tje invoer, om daar te wachten 'ot den morgen, wanneer de haven boom geopend zou worden. Met een zucht van verlichting rees hij op om het touw aan den wai vast te leggen. Toen ging hij naar beneden. De man lag snorkend op het bed er, stak de lantaarn aan, waarna hij hem wakker stootte. .We zijn er", zeide Antonis. Geeuwend kwam de koopman over eind en wilde betalen. Doch Antonis schudde het hoofd en nam den rijder uit zijn zak. .Hier', zei hij. „Ik wit je geld niet." De ander keek hem vrbaasd aan. ^Nee", zei Antonis. „Dat geld is 'an den duivel en van den duivel pak ik geen geld aan." „Wat?" snauwde de koopman en hij tastte dtiftig naar zijn zijdgeweer. „Wil je beweren, dat ik er niet eerlijk aankom d" Jk beweer niets. En hoe je et aankomt, daar heb ik me niet voor te verantwoorden. Dat zijn mijn zake. niet. Mjjn zaak is het, dat voor mij jouw geld duivels geld is." Ea hy vertelde met korte zinnen hoe hij dn. nacht had doorgebracht. De ander hoorde hem verbaasd aan. Dus je bent toch benauwd voor dei duivel," stelde hij met een glimiacti vast, toen hij zag dat Antonius zweeg. „Ja. En als ik dat niet was ge weest, dreef je lijk nu ergens in htt water." .Dus je wilt zeggen, dat ik je dank baar moet zijn vroeg de koopmai en greep werktuigelijk naar zijn beurs. Maar Antonis weerde hem ai. „ik heb je geld niet noodig heb ik je gezegd. Maar wie je bent of wat je bent, bedenk dat vannacht jouw geluk ei, het mijne op het spel hebben gestaan." De koopman wist niet dadelijk U antwoorden en even stonden zy zwij gend tegenover elkaar. Toen ver-I scheen weer de glimlach op het ge •aat van den jongeman. Hy stak zij, hand uit en zei„Dan zal ik je zoo maar bedanken. Doch Antonis schudde koppig hei hoofd. ,lk wil je dank ook niet." „A's je dan niets van me wilt, zal ik maar zoo weggaan." „We zijn nog buiten de stad en dt poort is gesloten", waarschuwde An tonis. Maar de ander zei dat hij wei zou weten binnen te komen. Hij ging naar boven. Antonis volgde hem met de lantaarn en hielp hem den wal op. Hij wilde hem met het licht voorgaan om hem tot aan de poort te brengen, maar de koopman weerde dit af. Het rosse lantaarnlicht bescheen zijn ge- tcht. Nog even keek de man om ei grinnikte. In den donkeren nacn, op de buitenkade verdween hij uit het licht, onhoorbaar over de sneeuw. Nu eerst ademde Antonis bevrijd op. Hij was er voor heel zijn leven va. overtuigd, dat hij dien nacnt de duivei zelf had gevaren, maar dat hij hem door de kracht van het Kerstkind zijn handpenning had teruggegeven. met stagnatie in de aanvoer worden gerekend, De huidige voorraad is bij zuinig gebruik nog slechts tot eind januari toereikend. LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP. Ontspanningsavond van het district Oost-Z.-Vlaanderen. Donderdagavond werd door de Ojs'-Zeeuwsch-Vlaamsche Plattelands- Jongeren in „Het Centrum", een ont spanningsavond gegeven. Ondanks het koude weer was de zaal goed bezet. Na opening door mtj. Jo Dieleman volgden een serie declamaties doot mej. Janna Dees (o.a. In de stilte van het slaapvertrek" van Alice Nahon.) Vervolgens werd door de afd. Kloo» terzande een tooneelstuk opgevoeia getiteld: „Ook de boer deed zijn plicht". Deze twee-acter met vry dra matischen inslag, die een realistisch beeld gaf van het boerenleven in d. bezettingsjaren, wist de heele zaal tt boeien. Het stuk is geschreven dooi ieden der afd. Kloosterzande. De dia logen zijn in Hulstersch dialect. Daarna trad het gereorganiseerd, LJ G.-Orkest, beslaande uit piano, 2 accordeons, banjo en 2 guitaren vooi het voetlicht en brachten verschiHeridt nummertjes ten gehoore, o.a. „Hom. on the Ranch" en „De Betuwe.' Hierna declameerde dhr. P. de Regt „De Reuzendocnter." Na de pauze werden door de afd. Axel der LJ.G. en Z.P.M opgevoero het stuk „De schakers." Deze kluch, berust op een misverstand tusscnei een aanstaande schoonvader en diens schoonzoon. Dan was er nog decla matie, verzorgd door mej. Nel vai Hoeve en een korte speecn door m j Lena Wumes: „Een st<>ot in de goed, richting." Het slotwoord werd gespro ken door dhr. W. D.kker, voorz. dei Axelsche L.J.G. De Bond van Plattelandsvrouwe vierde Dinsdag in sameiiwerkii g mt de Z.P.M. haar eerste Kerstmidüag. De bovenzaal van „Het Centrum" was voor deze gelegenheid smaakvo en toepasselijk versierd en zelfs di kerstboom ontbrak niet. De middag werd gevuld door zan* door de Z.P.M. en voord, acht door dt I dames Buma, de Vries en van Hoevt. In de pauze werd een verloting ge organiseerd, met o.a. een taart als prijs. Verder werden de totkomsipianne, besproken, terwijl werd besloten om tleedingstukken, dte uit Amerika waren •ntvangen, aan het armoestuur aan te bieden. Zang door het Z.P.M.-koortje be sloot deze gezellige miauag. Wij hopen dat deze Bond door eet krachtige groei in slaat zal zijn haa ifden de geestelijke ontwikkeling ei ontspanning te geven, die zij wensche, en ook naar buiten uit in staat zal zij oij te dragen tot de opbouw van ons Vaderland. PLAATSELIJK NIEUWS De directie van de gasfabriek deelt ons m"flP, dat de kans bestaat, dat uit mogüijke lekken in ie straatleiding, tengevolge van de vorst, gas eei uitweg zoekt naar de woningen. Wanneer men gas ruikt, gelieve mer dit onmiddellijk aan de gasfabriek te melden, Ten slotte deelde men ons mede, dat door de kolenstaking in Amerika een toewijzing voor 300 tön kolen Is ingehouden. Verder moet ook dop? de vont nog CHR. NATIONALE VEREENIGING „NEDtRLANü EN ORANJE." Film-avond .Sprookjesachtig Indië.' In de Chr. Bewaarschool, die vrij goed bezet was, werd Donderdagavond een kleurenfilm met bovengenoemde^ titel vertoond. Dhr. R. Adolf, oud-inspecteur vat net onderwijs in Ned. Indië, hield eerst een korte inleiding over dit on- Jerwerp. Hij bleek alras een causeu, van uitnemende hoedanigheid te zijn En aangezien hij ook voor de nuo dige komische noten zorgde, wist hij Je heele zaal te boeien. Zoo maakten we dan met het s s „Johan van Oldenbarnevelt" (19 00b .on) de reis naar Indië via de bekena. tusschenha«ens. V rtoond werden opnamen va Sumatra, Java en Bilt. Er was zeker niemand, die niet werd geboeid door de treffende opna men uit het schoone Insulinde. We noemen hier de rijst-, koffie- en thee cultuur, het imponeerende natuur 'Pnamen, de grootsche weelde dei fljra, de schitterende representatievt zebouwen, moderne auto-wegen, enz. Ook de fraaie tempels, waarbij het tecoratieve element zoo'n voorname o! speelt, hadden de volle belang stelling, alsmede opnamen betrtffende zeden en gewoonten in ind Bijzonder indrukwekkend waren de jpnamen van het wereldberoemd eiland Bali (tempels en dansen.) Een kaart gat sheds duide.ij* dt plaats, waar wij ons bevonden c. d, deskundige toelichting van dm. tuu Adolf deed de reet» De geslaagde a, d en gesloten doc:;üpdff vereen., dhr. SmieiJ' Deze week ld. hoven bij het Insti||eur, voor Coupeuse, Cappon te Axel M//y Mtyer te Terneuzei! GEVONDEN v| Een paar damesh|er), A van Driel, Willij Een paardendeken, Oosterstraat 20. PREDIKBEURT Ned. Herv. Keii ure Dhr. Wijsman, van jm. 2.30 ure D>. Krom G-rtf. Kerk. d8. Post en nam. 2 30 g Geref. Kerk. (Dj, 1) Voorm. 10 ure en Os. C"uvée. Geref. Gem. Voum. 2 30 ure Leeskerk, Woensdag 25 Decifag). Ned. Herv. Ken ure Ds. Sickesz, van hm. 5 ure Dr. Cazerai|en, Kerstzangdienst. Geref. Kerk. Vüs. Zemel en nam. 2.3£| Geref. Kerk. (Dili), Voorm. 10 ure en Os. Couvée. Geref. Gem. Vo^30 en 6 ure Siud. Wa terdam. OVERS)" R| Vrijdag j.l. werdmie een raadsvergadering ieden waren aanw e- ■ting door den m is eerste punt de straalde aeurt. In de wijn ue waar nog geen sti as aangebracht werd din- Jen een verzoek )e ,ver te gaan. H rd goedgekeurd, waarden je belangticbbendeiel n de kosten zullen foa kwam de begiootmrt. Je post voor wegiu n erbij te laag te zijtr- rand met ae verlet itjwielpad Oversiag-M verschillende andere -en >taan nog op het ptrd Joor de voorzitter dejn, waarna de vergadert In deze gemeentere weken een biljartpiif De prijskamp isnteitir worat man tegen ten slotte 1 winnaaife gemeente aan te worden er tijdens sertewedstrijden gesfl, >erie welke tot nu t«t werd behaald bedraal Zooals reeds kend gemaakt bestoi nieuwe weg aan te gemeenten Zuiddorgj wuke tot het tieigiï worden doorgetroktl Joor de provincie wj -al voonoopig nielj worden overgegaan voor de gemeenten i polders te huog moj raamd en zij hierin stemmen. Voor het tijd1 1946 tot en met 1 F dunnen 535 en aangewezen voor Al 2 iner petroleum. o- EEN EI VOOI Op 19 December leeftijdsgroepen een worden bekend gemat Dinsdag zijn Kcistposi vuur N.üs 'rfirt-n van ScnipUut (rukken. De Haagsche re militairen gearresteerd worden verdacnt va «.route schaal va.r an Uel Kun. Ned iki depot van net 1 -i? Zwarten Wfg t$ 0|R I -f J nil va r I' j ii 11. i 1 I

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1946 | | pagina 2