AXELSCHE COURANT 1 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR Z E E U W S C H-V LAANDEREN. '*ut, een voortdurend verder Eigende vijand voor ons land. y 61e JAARGANG. No. 20 Verschijnt elke Woensdag en Zaterdag. ZATERDAG 7 DECEMBER 1946. Frankeering bij Abonnement Axel. Drukker- Uitgeefster; Firma J. C. VINK AXEL Adres Redactie en Administratie; Markt 12 AXEL Hoofdredactie: T. C. VINK - van VESSEM le is wm ustverkorting door het sluiten der zeegaten gewenscht. igen tijd geleden hield voor het Ned. Aardrijkskundig Gsnoot- dr. ir. joh. van Veen een lezing e kust van Nederland behandelde het onderwerp in elen, nl. de natuurkundige ont- ing, de huidige problemen en e toekomst. ederlandsche kust is oorspron- srd een waddenkust, die vroeger ,n heeft uit een lange rij eiian- enwelke zich uitstrekken van Kaap Nez bij Calais tot Tixel. rachter bevond zich de oude tenale grond. Door de uitmonding ,eeivieren kwam er achter deze en brak water, waardoor plan- aIaei ontstond en het water tus- is! eilanden en diluvialen grond roeide. zijn, aldus dr. van Veen, vijf nl. zandgrond, veengordel, klei- t waddenzone en eila -dengordel. erig behandelde spr. vervolgens fntstaan van deze verschillende problemen van thans noemde bodemdaling en daarmee de ,van den zeespiegel. Dit ge- echter niet van zoo groot Veel ernstiger achtte spr. het r van het zout. an^r kwel komt ca. 600 ton zout ag binnen. Nog grooter is dit bij weiizen. Zoo brengt de groute sluis -muiden bij iedere schutting een Miheid van ongeveer 200 wagons 1 binnen. De middensluis brengt rschatting een derde gedeelte 'mi per schutting. Het zoutgehalte Ei groote rivieren neemt toe, het- schade medebrengt voor land- B^bouw. de hand van verschillende gra- en lantaarnplaatjes lichtte dr. een zijn uiteenzetting toe. Neder- afhankelijk van het zoutgehalte jan Rijn. Dit gehalte is toegeno- llUlils gevolg van het feit, dat de hen het zoute water van hun nen doen afvloeien in den Rijn. ».le Duitschers zijn in dit opzient ^ig, aldus spt. ander probleem is de zand- rktg. -Ons lage land heeft veel __oodig en wij hebben dit steeds rivieren gehaald. Hierbij hebben ■Mchtcr vergeten, zoo zeide spr., l daarmee de zee binnenhaalden, rrjobieem is ten nauwste verbonden rlit zoutgevaar. üolgens noemde dr. van Veen de winning. 1 de tjekomst van onze kust meende spr. als noodzaak tt le kust te sluiten. De zeegaten, dicht moeten worden zijn echter van omvang, zoodat spr. tut n onmogelijkneid beschouwde, iens te doen. OP den duur zal iter toch zoover moeten komen, geheele traditie is geweest rkorting, de zee zooveel moge- tsiuiten, waardoor het zout uit id gehouden wordt. J840 had onze kust nog een jvan 1950 kin., welke in 1932 unpen was tot 1384 km. A.a grens die z.i. bereikt moest i, noemde dr. van Veen 500 raarvan de Schelde wel het be- tste deel zou uitmaken. Is lang zijn er plannen geweest, j""lt een sluiting van de kust te Tot dr. Ltly hiermede een maakte met de Zuiderzee-werken. AXÉrig behandelde spr. vervolgens igingen in de hisiorie om tot iMrii.ning tusschen de wadden- in te komen. ma besprak hij de mogelijk- om tot landverhooging te gera oor middel van spartina-planien, Jaee, vooral op de Zuid-Holland- eilanden, goede rtfultaten ge I '(ih. Spr. eindigde zijn lezing met een uitvoerige bt spreking van de inpol deringsmogelijkheden in de toekomst. Met lens en vulpen door den Archipel. Hoeveel kilo bagage?" „O 'geveer honderd kilo extra." Het is een telkens terugkeerendè conversatie tusschen een van de cameramenschen van de Marvo en den transport-officier. 100 kilo camera'*, statief en films zweeft niet lang daarna op 3000 meter hoogte door het luchtruim, om mei den baas op de een of andere plek in den Archipel hun Marvo-plicht te doen. Het verzamelen van documentatie materiaal en van Marine-nieuws, het vastleggen van belangrijke Marine gebeurtenissen, opdat het Nederland- sche volk op de hoogte gesteld kan worden van wat zijn Marine hier nu wei doet. Opdat Vaders en Moeders van onze Oorlogsvrijwilligers kennis kunnen nemen van het werken en streven van hun jongens, zoo ver weg, in de warmte. Nu eens op een van Hr. Ms. krui sers, dan weer op een patrouilleboot, mee-belevend en filmend, bij onze Mariniers in Soerabaja of bij de medi sche diensten. ,U zult zoo op Uw reizen wel heel wat meemaken", zei ik, „het lijkt mij geen onaardige job. Kunt u mij eens iets vertellen over Uw ervaringen Wat wilt U weten? De zorgen over het bij elkaar houden van de kost bare bagage? De moeilijkheden van het transport of bij de aankomst ergens in den Archipel? Of avonturen mis schien „De avonturen natuurlijk!" „Nu, dan kan ik heel kort zijn, avonturen maken wij niet veel mee. Maar we ontmoeten heel wat aardige en minder aardige momenten. Wij wer ken met een kleinen staf van perso neel, zoodat het helaas onmogelijk is om alles te coveren, gezien de groote afstanden hier. Maar we probeeren altijd de meest belangrijke gebeurte nissen te verslaan. Een niet onaardige reportage was het mqnen-v?gen in de baai van Bima met Hr. Ms. mijnen vegers. De bedoeling was om de baai te zuiveren van magnetische mijnen. Eerlijk gezegd heb ik hem wel een beetje zitten knijpen, want leuk is het niet bepaald. De mijnenvegers hebben een lange sleepkabel achter zich van ongeveer 500 meter, die regelmatig met korte onderbrekingen een kunst matig magnetisch veld opwekken, „pulsen" is de vakterm daarvoor. In dien nu op die plek zich een mag netische mijn bevindt, dan ontploft die. Toen ik vroeg, wat er gebeuren zou als zoo'n mijn te vroeg ontplofte keek de commandant mij eens aan, lachte flauwijes en zei: „Daar merk jd niets van. ILt is alleen beroerd voor je nabestaanden." Uren en uren werd er geveegd en ik stond maar klaar met mijn camera, totdat plotselingeen enorme dreun en schok mij duidelijk maakten, dat wij „er een hadden". Een enorme waterzuil zag ik door mijn beeld heen slaan en een gevoel van vreugde maakte zich van mij meester. Ik „had" het moment 1 Even werd ik zwak in mijn knieën, doch de rustige stem van den com mandant, die de positie van de mijn doorseinde aan het moederschip Hr. Ms. „Jan van Brakel" knapte mij op. En zoo ging het door tot 's middags vier uur, iederen dag weer opnieuw van 's morgens vroeg af Varen, mijnen opblazen, transpireeren en filmen. Ik heb het als mijn voornaamste taak aangevoeld om te trachten in mijn film datgene uit te laten komen, wat mij het meeste getroffen heeft, het enorme geduld en den ernst, afgewis seld door de noodige humor, de samen werking van hoog tot laag en het diepe besef van deze menschen, dat het nu niet bepaal^ een prettig; maar een zeer noodzakelijk werk is wat zij verrichten. Zij vegen, opdat de koop vaardij weer kan varen. Je spreekt zoo gedurende je werk veel menschen en een aardige ont moeting was de volgende. Üp een gegeven oogei.blik motst ik nice met een geheime actie, 's Avonds scheepte ik mij in en in den loop van den nacht nad ik een gesprek met een oor logsvrijwilliger, een jongen van een jaar ot twintig. Het patrouillevaartuig was niet grooter dan een flinke Maas kruiser, waarmee wij in den goeden lijd in Nederland naar de Kaag pleeg den te gaan, maar dit was een van Hr. Ms. schepen met alle allures van een echt oorlogsschip, ik zai dezen knaap maar Frans noemen, Frans vertelde mij, dat hij seiner was en zijn opleiding daartoe in Engeland had genoten. Hij komt uit een klein dorpje in Brabant en is de eenige oorlogs vrijwilliger in zijn dorp. Voor hij naar Iadië gtng, kreeg hij tropenverlof en en is toen in zijn dorp teruggeweest. „Dat zal ik nooit vergeten, meneer." Ik kom daar met een trein en daar begint me het muziekcorps te spelen, de burgemeester was er zelf bq aan wezig en verwelkomde mq met een toespraak. Ik wist niet hoe ik het had. In een rijtuig naar het stadhuis, eere wijn en groote sigaren, en weer een toespraak. Nou, U begrijpt, ik moest ook wat zeggen en ik heb toen maar het een en ander over de Marine ver teld, van groote schepen en kanons en zoo. Enfin. meneer, die wqn was nog al zwaar en het bleek,, dat ik de eerste zeeman in het dorp was sinds 300 jaar. ik had een geweldige mid dag, maar ik wilde toch eigemqk maar het liefst naar mijn oude buur meisje, met wie ik nogal goed kon opscnieten. Eindeiqk mocht ik naar huis, met het rijtuig, naar Vader en Moeder. Ik ben er toen maar gauw tusschen uit geknepen. En 's avonds moesten al mijn broertjes een keer mqn matrozenpak aan, zoodat ik den naiven avond in mqn pendekkie heb gezetenEr wordt geseind, meneer, een oogenblik, even kijken wat die surker te vertellen heeft En daar, 14000 km. van zijn Bra- bantsche dorpje verwqderd, met zqn leuke blonde kop achter de seinlamp, beantwoordt hij den roep van het commando-schip. Een knaap, die zich thuis voelt bij de Marine, die zijn werk met plezier doet en die fei telijk maar één bezwaar heeft. Dat is, dat hij oorlogsvrqwilliger genoema wordt en omdat daarom, volgens zijn zeggen, de échte matroos hem niei voor volwaardig aanziet. Maar wat prestaties betreft, wil hq het direct tegen hen opnemen 1 DE „WILLEM BARENDSZ TE KAAPSTAD. Om tien uur zqn wq te Kaapsiad aangekomen, zoo seint ons de speciale verslaggever aan boord van den wai- viscnvaarder „Willem Barendsz" d.d. 2 December. Twee uur tevoren waren we de Tafelbaai binnengevaren, het geen aanleiding was tot een feeststem ming onder de bemanning. Ais men weken achtereen alleen maar water en lucht heett gezien, is net gezicht van „land" een gebeurtenis, welke eindeiqk de lang genoopte af wisseling brengt, hoewel we ons aan boord nooit benosven te vervelen: er is genoeg te doen ter voorbereiding van de groote vangst, waarvan het oogenblik thans steeds meer nadert en ons in gespannen verwachting houdt. Een hait uur na onze aankomst meerden de jagers AM 1, 2 en 5 langszijhun broeders AM 3 en 4, die reentstreeks uit Montevideo naar Kaapstad waren gevaren en daar al sinds eenigen tijd vertoefden, bereidden ons uiteraard een hartelqke ontvangst door ons tegemoet te varen, hetgeen in alle opzichten door ons, drijvende dorpbewoners, werd gewaardeerd. Het was prachtig weer en in de strakblauwe lucht wapperden de vlaggen in haar heldere kleuren, waardoor de gebeurte nis een feestelijk aanzien werd verleend. We zullen vermoedelijk een dag of drie in Kaapstad blqven liggen vóór we den grooten sprong naar de IJszee wagen. Er zullen nog enkele voorbe reidende werkzaamheden moeten ge schieden, en dan ter walvischvangst MARINIERS KOMEN TERUG IN ROTTERDAM. Tqdens de groote beëedigingsplech- tigheid in September j.l. op den Cool- singel te Rotterdam heeft de comman dant van het Korps Mariniers, de generaal-majoor der Mariniers, H. F. J. M. A. von Frijtag Drabbe, voor het eerst in het openbaar aangekondigd, dat de Mariniers in Rotterdam zouden terugkeeren. Sindsdien beeft de Maas stad dan ook uitgezien naar den terug keer van haar vertrouwde garnizoen. De vestiging van een afdeeling mariniers in de nieuwe kazerne aan het Toepad is nu bepaald op 10 Dec. a.s., een datum, die samenvalt met het 281-jarig bestaan van het Korps, dat in 1665 door Michiel Adriaanszoon de Ruyter werd opgericht en dat het ouaste ondetdeei van de Nederlandsche Strijdkrachten vormt. Men heeft ge meend de indienststelling van de nieuwe kazerne met den verjaardag van het Korps te moeten doen samen vallen, opdat de beteekenis, die van de zqde der mariniers aan dezen terugkeer gehecht wordt, duidelijk tot uiting zou komen. Mede met het oog daarop heeft men in overleg met den Minister van Marine, den Bevelhebber der Zeestrqdkrachten en de burgerlijke autoriteiten van Rotterdam een groot programma van plechtigheden opge steld, die op 10 en 11 December zul len plaats vinden. GROOT GOUDVELD IN SCANDINAVIË De directeur van het Noorsche insti tuut voor geologisch onderzoek, Bugge, neeft verklaard, dat er veel teekenen zqn, die er op wqzen, dat er ergens in Scandinavië een groot goudveld is. Enthousiast? amateurs hebben veel iaren in verscheidene deelen van Noorwegen, in het bqzonder op het plateau van Finmark in Noord-Noor- wegen, waar een groote hoeveelheid stofgoud is gevonden, .naar het gele metaal gezocht. Sinds 1900 is echter maar 16 kg. gevonden. IN EEN HALF ETMAAL OVER DEN OCEAAN. Een vliegtuig van de K.L.M. heeft een iecord-.ion-stopvlucht over den Oceaan, New-York-Amsterdam vol bracht. O.n 12 minuten over 7 Zater dagavond Amsterdamsche lijd startte de Constellation PH—TDA, de „Arn- nem" van de New-Yorksche lucht haven en precies 12 minuten over 7 Zondagochtend zette de gezagvoerder Dill de machine met vracht, post en 23 passagiers op Nederlandichen grond. VON MACKENSEN TER DOOD VEROORDEELD. Qeneraal von Mackensen, de voor malige opperbevelhebber der Duitsche troepen in West- en Zuid-ltalië, en luitenant-generaal Maeltzer, de voor malige Duitsche gouverneur van Rome, zijn schuldig bevonden aan het ten taste gelegde in verband met den moord op 335 Italianen ten Zuiden van Rome in 1944. Zoowel von Mac kensen als Maeltzer werden ter dood veroordeeld. NIET ZOO MOOI In een door de Re- publikeinsche leden van de Atnerikaansche Senaatscommissie voor oorlogsonderzoek ge publiceerd rapport wordt gesproken over onbehoorlijk gedrag door bepaalde Ameri- kaansche generaals in Duitschland en van onzedelqkheid en ge welddaden der be zettingstroepen. Het rapport gewaagt van zinlooze en niet- uitgelokte aanvallen van militairen op Duit sche burgers en politie, buitensporige open bare dronkenschap en zwarten handel. Be paalde generaals, aldus het rapport, gedragen zich op een wijze, die de zedelijkheid van de geheele bezettings macht in gevaar brengt. Vooral op de negers onder de troepen wordt scherpe critiek ge oefend. Zij maken een achtste deel der be zetting uit. Zq zouden 35 pet. der grootste misdaden op hun ge weten hebben en bijna 90 pet. van hen zou door venerische ziek ten zijn aangetast. Het rapport beveelt aan het Militair Bestuur in Duitschland onder het ministerie van bui- tanlandsche zaken te doen ressorteeren en een onderzoek in te stellen naar de gedra gingen van vertegen woordigers van Ame- rikaansche handels firma's, die meer het belang van hun werk gevers zouden dienen dan het landsbelang. Volgens het minis terie van oorlog is het rapport verdraaid en ten deele onjuist. Publicatie is geschied ondanks de bezwaren van de zijde van dit ministerie en de demo cratische leden der commissie. TREIN ONTSPOR1NO De electrische trein van Den Haag naar Rotterdam is Woens dagavond tusschen Delft en Schiedam ontspoord. De beide sporen zqn versperd. De trein is op een particuliere spoorweg overgang in botsing gekomen met een met een paard bespannen voertuig. De trein, die uit ge- stroomlqnd materiaal bestond, ontspoorde. Er zqn geen persoon lijke ongelukken voor gekomen. Ook de be stuurder van paard en wagen bleef ongedeerd. üe materieele schade is gering. De spoor baan is beschadigd. Het paard schqnt op den overgang gestrui keld te zqn, waardoor de wagen niet tijdig uit den weg kon. Het treinverkeer over dit traject zal nog eenigen tqd gestremd blijven. Alle vervoer gast nu over Pijnacker- Abonnement!- prl|»r Lois* nuznmtrs 5 ct. Kwartaal abonnement AXEL binnen de kom fl. 1.25 Alle andere plaatsec tl. 1.55 f Advertentleprij» 7 ct per m.ni. Ingezonden Mededeellngen 15 ct per m.m. Kleine Advertentiêr (maximum 8 regels^ 1 5 regels 62 ct. Iedere regel meer 12 ct. extra dienstaanbiedingen 52 ct.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1946 | | pagina 1