ij Leven onder de tropenzon. Bezoek van H.M. de Konin gin aan Zeeland. Woensdag op den vastgestelden tijd arriveerde H.M. de Koningin op het stationsemplacement te Vlissingen. De trein bestond uit twee salonrijtuigen en één bagagewagen. Nadat de trein stilstond verscheen de Koningin in de deuropening, gekleed in een fraaie parelgrijze bontmantel met breede bontkraag en eenvoudige matblauwe baret. Op het emplacement waren te harer begroeting aanwezig de Commissaris der Koningin in de provincie jhr. mr. J. W. Quarles van Ufford, de burge meester van Vlissingen, mr. B. Kolff, en de oudste wethouder, de heer L. P. van Oorschot. Het oudste dochterjte van den bur gemeester bood de Koningin een fraaie bouquet van oranje-bruine chiysanten aan, waarvoor deze met enkele vrien delijke woorden dankte. Terstond hierna begaf de Koningin zich naar haar auto, een fraaie don- Kerroode Lincoln Zephy, waarin 2ij op de voorbank plaats nam. AcMer HM. zetien zich haar hofdame, mevr. de Beaufort en de Commissaris der Koningin, jhr. mr. Quarles van Ufford De andere leden van H.M.'s gevolg de adjudant, luitenant ter zee ie klasse Goossen en de particulier-secretaris van de Koningin, mr. Kohnstamm, namen in een volgende auto plaats en voorafgegaan door twee motoren van de rijkspolitie en gevolgd door de auto van den burgemeester, een politie jeep en enke'e pers-auto's nam de tocht door Walcheren een aanvang, eerst door de straten van Vlissingen en ver der over Biggekerke en Zoutelandt naar Westkapelle, waar H M. niet al leen een bespreking zou houder, doch ook het werk aan de dijk in oogen- schouw zou nemen- Via Domburg, Oostkapelie, Serooskerke en Qaptnge, leidde de route vervolgens naar Veere en vandaar door Middelburg en Sm burg naar Rilthem, welk zwaar door het zeewater geteisterd dorp de Ko ningin speciaal in haar «tocht het ft willen opnemen. Tegen vijf uur arriveerde de Konink lijke stoet we'r te Vlissingen, waa H.M. zich terstond in de trein begal om daar de avond en de nacht doot te brengen. Nïdat H.M. in Vlissingen op de ponton van den Provinciailen Stoom- booldienst van burgemeester Kolff af scheid had genomen en belangstellend naar den toestand van de haven bad geinformeerd, werd Donderdagochtend per Prins Willem I, onder bevel va- kapitein den Outer, de overtocht naar Breskens gemaakt. Te Breskens werd H M. bij de boot begroet door bu'gemeester J. A. Etck- hout. Door een meisje werden blot- men aangeboden en vervolgens vond een conferentie plaats ten gemeente- huizp, waaraan de burgemeesters va; Breskens, Aardenburg en Schoon<iijk« deelnamen, alsmede de hei ren Ramondt oud lid van Ged. Siaten, Q. Bots, J. van Dijk, landbouwconsulent, A. Hool- horst, voorzitter van de Vereemgirg tot behartiging van de belangen var West-Zeeuwsch-Vlaanderen, G. dt Baare uit Breskens, van Belleghem uit Eede en van Amerom, hoofd van het Strepkbureau W -Z Vlaanderen. Evenmin als het bezoek aan Wal cheren droeg dit een officieel karakter. De Koningin wilde zien namelijk op de hoogste stellen van de vorderinger van het herstel, alsmede van de noo- dfn en verlangens van de bevolking In* bedoelde conferentie kwamen dar ook zeer veel kwesties ter sprak Het landbouwherstel, de wederopbouw der verwoeste dorpskommen, de finar ciet I; vergoeding der oorlogsschade, d> vlasserij en de visserij vormden even- zoovele problemen, die besproken werden. Na een opqnthoud van ruim een uu; vertrok de stoet. Ook nu had H.M in een open auto naast den chauifeu plaats genomen, terwijl achter haat ditmaal naast den Commissaris dei Koningin de burgemeester van Aarden- burg gezeten was. Het werd een ware triomftocht dooi het zor.brsch,,npn 70Ptn"«ch-VI**ndc- ren, mpi zij feisicisjk versierde et b-viagde do pen. Ov. r Q o"d N fuw^iifi tr S'nls girg hel f-aa' Aude<hu'g F.rte, waar H M spo >ta,i"< ui ri -r„Wat 's hel hier mooi ve'S'eid'l Zij n zoet een houten noodwoning waar zij e*n kopje thee gtbru'kt-% de bewoners bij haar vertrek ontroerd achterlatend Ook bezichtigde zij een steever; nood Haar weiden, evenals in Groede, drie pakjes eigen gebakken su k rwa- f fis aa'peboden voor de drie kleire prinsesj's. H. M betuigde haar bij- z nder groo'e waardeerirg voor de o t angst in dit grensdorp en verzocht later den burgemeester, die Haar tot Ternpuzen vergezelde, nogmaals de zen dark tot uMinp te brengpn Via OoRtburg, Schoondijke, Ijzen dijk', Philippine jen Ho'k werd d tocht voortgezet raar Terneuzjr, waar de Koningin aan boord van de kanon neerboot Van Speyk, na door hu'g - meester Te'Iegen begroet te zij-, h t noenmaal gebruikP. Te circa 4 uur verliet H. M. de Van Speyk. Voor het verlaten van e oorio s bodem onderhield H.M zich geruirhen tijd met de 'eden der b manrirg die op het achterdek stonden aangetreden. De rit door de straten van Temeu- zen ging in langzaam tempo, zondat de bevolking ruimschoots gelegenheid kreeg blijk te gevn van zijn gene genheid voor de geliefde vo-Rlin. A's van ouis wachtte H M. daarna te Zaamslag een buitengewoon haite- lijke ontvangst. De w'g was over spannen met orarj?, terwijl burge meester Van Hoeve ter begroeting aanwezig was en de harmonie het Wilhelmus ten gehoore bracht. Uitgeleid do^r den burgemeestei ran Zaamslag ging de (ocht nu o ei Kuitaart naar Klonsierzande, waar burgemeester van H lotegem t°r be groeting aa-w?zig was en H.M to aan de pr <v. boot begeleidde. M t d- „Prins Willem I" werd de ove t< ch g maakt naar Kruiningen, waar ee enth ms aste men'gte op <Je i dijk dt komst afwachtte. Hier boden twn peuters in Z euwsch costuum boler- babbelaars aan en om ongeveer ba'f ■es besteeg H M den koninklijke trein, na nogmaals haar bijzonderer iank voor de hartelijke belangstellirg 'e hebben geuit. ii. De wondbehandeling, om maar iets te noemen, is nu uitgesloten, terwijl zij zelf geen goede middelen hebben en bovendien heel weinig begrip van hy giëne bezitten. Nu ontstaan, mede door de slechte physieke gesteldheid, de z.g. „tropen-zweren". Het ligt niet in mijn bedoeling hierover uit te wijden, maar dit wil ik er toch van zeggen: Het is iets afschuwelijks. Tijdens de bezetting kwamen deze zweren in de kampen op Java en elders ook voor als gevolg van een klein ontstoken wondje en de slechte voeding, waardoor 't lichaam zich er niet tegen kon verzeten. Zelf heb ik ze gelukkig nooit gehad, maar wel veel behandeld en gezien. Het is iets ontzettends en ze genezen, zelfs onder de beste behandeling, uiterst langzaam. Laat staan zonder secure verzorging. Daar 't vocht uit de wond besmettelijk is, zal ieder speldeprikje weldra zo'n zweer worden en kan men ze over het hele lichaam krijgen. Ieder schrammetje groeit uit tot een grote, gapende afschuwelijke wond. Hoge koortsen met de daaraan verbonden gevolgen blijven niet zelden uit Vroe ger was dit een zeldzaamheid, doch thans as het geen uitzondering meer en talloze Javanen lijden onder deze won den. Zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen van de vvreselijke ziekten die de Inheemse bevolking thans be dreigen. Bovendien is dit alles het re sultaat van onvoldoende, ja, zelfs ge heel uitblijven van hygiënische controle in de dorpen. Hierover wil ik verder zwijgen, maar toch moest ik hierover het een en ander vertellen, opdat als later deze onrust-periode achter de rug is, we ook zullen bedenken, dat niet al leen de-Europeanen het slachtoffer zijn geweest, maar dat de Inheemsen ook een hoge tol hebben moeten betalen. Moge weldra voor beide partijen een verandering ten goede komen Een stad op Java Er zijn vele steden op Java. Laten we beginnen met de grootste o.a. Soe- rabaja, Batavia, Bandoeng, Semarang, Malang en nog enige anderen. Hier woont een groot aantal Europeanen, zodat deze het meest van alle plaatsen 't cachet hebben van een Europese stad. Verschillende grote zaken hier in Holland hebben daar een filiaal, om maar een voorbeeld te noemen. Ger- zon! De bediening gebeurt door Hol landse verkoopstertjes. Daartegenover staat, dat er ook vele winkels, groten en kleine, in handen zijn van Chinezen, Japanners, Arabieren, Brits-Indiërs, Bombayers, 1 digers hebben, o.a- Engelsen, maar dat zijn alleen grote zaken. De anderen hebben echter zowel grote als kleine. De inheemsen bezitten meest kleine winkeltjes, zoals leer, acquarvissen, verkoperingen of schoenmakers. In het binnenland hebben de kleinere plaatsen alleen zulk soort winkeltjes, zodat de Europeanen die daar wonen, naar de grote steden gaan om te win kelen, zoals men hier op de dorpen voor grote inkopen ook naar de stad gaat De bouw van de steden is ook naar Europees voorbeeld. In Soerabaja re den, en de laatste tijd voor de oorlog eveneens in Batavia, electrische trams en verder vele kleine taxi's, bestuurd door Javaanse chauffeurs. De z.g. dog- car, een klein 4 persoons rijtuigje, ge trokken door een klein paardje, raken in de grotere steden steeds meer uit de omloop en worden vrijwel uitsluitend nog door het inheemse publiek gebruikt In de kleinere plaatsen is het echter het enige vervoermiddel en daar ziet men ook vaak Europeanen er in rijden Verder wordt er veel gefietst en is menig particulier in 't bezit van een eigen auto, nieer dan in Nederland. Ook omdat de afstanden tussen de ver schillende plaatsen veel groter zijn en de treinverbindingen lang niet zo goed als in Europa. De woonwijken voor de Europeanen bestaan uit dezelfde stenen gebouwen als hier met het enige verschil, dat verdiepingshuizen in de laagvlakte een zeldzaamheid zijn, terwijl alie vertrek ken een hoge zoldering hebben en ook de daken tamelijk hoog zijn, opdat het in huis zo koel mogelijk is- Zolders en kelders kent men in Indië niet, maar als bergruimte heeft men in de bijge bouwen, die aan het huis vastgebouwd zijn, aparte kamertjes, de goedaugs, ter wijl de levensmiddelen bewaard wor den in met blokken ijs gekoelde ijs- kisten of frigidaires, electrisch gekoel de kasten, zoals de slager ze hier in de zomer voor z'n vlees gebruikt, maar dan in 't klein. Het is niet mogelijk eten buiten zo'n gekoelde ruimte te bewa ren, aangezien alles, wat niet verduur zaamd is, binnen een dag of wat be derft. De eenvoudige Javaan en zij, die niet zo'n koelinstallatie bezitten, kun nen ook moeilijk iets overhouden tot de volgende dag. Bepaalde gedeelten van de grote steden, de z.g. kampongs, bestaan uit 1 of 2 kamerige huisjes, met muren van gevlochten bamboe, waarover heen soms een laagje cement, rieten, of in de laatste tijd, meest pannendaken en lemen of bakstenen vloeren. Dit zijn de woningen van de eenvoudige Ja vaan, de bedienden, verkopers, de boodschappenbezorger enz. Toch vindt men er ook stenen huizen, van de iets rijkeren, maar de meer gegoeden en hoger ontwikkelden wonen in de euro- pese woonwijken en hebben ook be dienden. Bovendien zijn er in de meeste steden nog aparte woonwijken in het oude -stadsgedeelte, het Chinese- en Arabische kamp, waar deze mensen indien ze dat wensen, goedkoper kun nen wonen, maar de laatste jaren huis. den ze meer en meer in de stad Het onderwijs Reeds vaak heb ik gemerkt, dat de mensen hier zo verbaasd zijn over het feit, dat wij, die uit Indië komen soms zo goed Hollands spreken! Men ver wachtte zeker van ons, dat we een of ander vreemd taaltje zouden uitslaan. Neen, hoor! Voor de Hollandse hinderen bestaat, net als hier, de leerplicht, maar de Ja vaanse jeugd gaat in de dessa's vaak niet meer dan hoogsten een jaar of 4, naar een volksschool, die te vergelijken is met een dorpsschool in holland, waar in het Javaans les gegeven wordt en ze o.a. ook Maleis, de voertaal in Ned. Indië, leren. Ook bestaan er Hollands-Inlandse scholen, waar bo vendien nog enig Hollands onderwezen wordt. De jeugd mbet reeds vroeg mee helpen op 't land of bij het buffels „de karbouwen" en koeien weiden. Indien de ouders hun kinderen meer willen la. ten leren, sturen ze hen naar de Hol landse lagere scholen, waarna ze dan automatisch met een toelatingsexamen op de HBS, MULO of Ambachtschoo. etc. kunnen komen, maar dit is niet verplicht. Het aantal inheemse leer lingen op de Hollandse scholen is dan ook zeer gering, hoewel dit de laatste jaren sterk toenam en in de toekomst ook wei aanmerkelijk groter zal zijn. Zowel de lagere scholen als de Hogere Burgerschool en Lycea zijn volkomen gelijk aan de overeenkomstige scholen hier en we leren er net zo goed Hol- hier. Maar er is deze uitzondering, dat de lagere scholen allen uit 7 klassen bestaan en dat we meer uitgebreide aardrijkskunde over Indië krijgen dan jullie. Hiertegenover staat, dat we min der van Nederland hoeven te leren. Voor het overige is alles absoluut ge lijk en sluiten de verschillende klassen vrijwel aan met de overeenkomstige in Holland. Dit is natuurlijk van belang voor de kinderen die door hun ouders uit Indië worden gestuurd, hetgeen zeer veel gedaan wordt, aangezien het studeren in Indië nog niet vele moge lijkheden biedt. De omgang met de Javaanse kinderen was in de grond ge lijk aan de manier waarop wij elkaar behandelen. Het is echter typisch op te merken, dat vooral de meisjes zich al tijd enigszins afzonderden en elkaar zochten. Toch waren er ook vele, die hier niet aan mee deden, want per slot zijn ze ook geen haar minder omdat ze een bruine huid hebben. Nee, ze zijn vaak veel fijner besnaard dan de meeste Hollandse jongelui, wat wel enigszins het gevolg is van het feit, dat het meest kinderen van adelijke familie waren Sport. Wat de sport betreft, aan dezelfde takken van sport als hier wordt er ge daan. Wel wordt er naar verhouding minder gevoetbald, daar hiervoor ei genlijk de temperatuur overdag te hoog is en ik vond zelfs ook 't zwemmen in 't warme, lauwe water niet erg prettig. Wij zwemmen veel in de bergen, waar het water lekker koel is en 't zwemmen een genot. Tennissen deed ik altijd s avonds met lamplicht, maar zelfs dan transpireerde je nog behoorlijk. Velen beoefenen die sport echter over dag, hetgeen een warm werkje is. Er is echter ook een prettige zijde aan 't sporten in Indië. Je kiint alles 't hele jaar doen en niet zoals hier, in bepaal de maanden, "t Laatste jaar reed ik ook paard in de manege, op Australiscne paarden, d.w.z. op „grote" paarden zo als men daar zegt, want de gewone Ja vaanse, eigenl. Soembase paardjes zijn zoals hier de pony's en worden in de stad alleen gebruikt voor de dogkars. In de berplaatsjes, waarheen vele men sen uit de stad, weg van de warmte, met vacanties of weekenden vluchten, doen ze ook dienst als rijpaardjes, maar je hoeft geen goed paardrijdster te zijn om er niet afgegooid te worden. Voor m'n broer en mij was 't altijd heerlijk als we te paard naar boven gingen, zoals men het naar de bergen gaan noemt. Van daaruit werden grote toch ten o.a. naar de bergtoppen gemaakt, of met de tent mee, een paar dagen de bergen in. Bij zulk kamperen in Indië komt veel meer kijken dan hier. Aan gezien zo hoog geen dessa's of win keltjes zijn, ja, er wonen op de bos wachter of een enkele Javaanse op zichter na, zelfs in 't geheel geen men sen meer. Alles, wat je in die dagen nodig hebt aan levensmiddelen en brandstof voor de primus (het hout is meestal te vochtig) moet je vanuit de stad meeslepen. Dat waren altijd heer lijke dagen. Het gewone leven voor een langere tijd in de stad heeft me nooit zo erg aangetrokken. De huisvrouw heeft daar lang niet zo veel te doen als hier, wat met het oog op het klimaat ook heel wenselijk is. De meeste mensen hebben 2, vaak wel meer bedienden, dat hangt af van de grote van het huis en van de in komsten van de heer des huizes, deze mensen doen al het zwaardere en vuile re werk en meestal koken ze ook het middageten, hoewel er wel dames zijn, die dat zelf doen. Het schoon maken er van gebeurd dan toch door de was- meid, de baboe, zoals men haar noemt MEER KOFFIE. Voor de period'- van 6 Oei. tot 17 Nov. zal h't kr ff r.rar tjrre1 dat tol h den op 100 gram per 4 weken ws gtbaseerd, worden ver'ioogd tot 200 gram per 6 weken. MEER BOTER, MINDER MARQARINE. In verband met de moeilijkheden bij ie aanvoer van de grondstoffen ter be reiding van margarine zal van 15—28 Sepf, en eveneens van 28 Sept12 Oc\ mind rmargarn worde ver*' t-kt. Hi rtenpnover zal het rantsoen boter 'ijdelijk me» een gelijke hoeveelheid W rden veihnogd. Het ra tsoen vo d'^osvetten voor I ersonen geboren in 1941 of vroeger, zal 'n d'e neriode r me^grsteld zijn u i 250 gr. boter en 250 g« margarine of 200 gr. vet naar keuze, en voor kinderen, geboren in 1942 of later, uit 250 gr. bote PLAATSELIJK NIEUWS DE POLEN KOMEN! I Het Bestuur der Vereeniging,%é- 3olen" heeft tffciëel bericht oatpi- gtn, dat een afdeeling Poolsche tairen op 18 September a-s. tefcl zal arriveeren en hier zal blijven om aan de herder king der bevrijding!» dé feestelijkheden deel te nernen. »j wekken vtrett igingtn op, zich ope .{even voor deelname aan heldtil, ipdat de aanwezige Polen eengoecai indruk van ons zullen krijgen. 1 EEN ZELDZAAMHEID, In den tuin van den heer vit a'hier is een koolraap gegroeid,it iet ^respectabele gewicht hetfl fl wee kilogram. TOONEELUITVOERING. Voor een vrijwel geheel btietteail {at de tooneelclub „K.T.C." Wots- dagavond in „Het Centrum' tsr eerste uitvoerirg in dit stizuen. lit moet gezegd, deze jonge vtrienigsj, die vorig jaar na de btviijdingtleMi; /oor het eerst cp de plankenin- scheen, vrijwel gtneel zonder rouite >p tooneeigebied, heeft onder gade aiding na tik optreden zichlbate» dtrir gen g. maakt. en de jor gsteAl- voering hetft daarop geen uitzonde ring doen zien. Er schuilen eiteie {oede krachten in „K.T.C die ten belofte inhouden voor de toekom»!, Opgevoer 1 weiden ditmaal een» .al kluchten, getiteld „Amor en Baa ien* en „Papa strijkt de Viag'jde aatste zcris een „doiit" kid, waarin Manus als arbst Dikmaiujt- .amovfleerd als Drenken botrijs aanwezigen deed schatertn van het tac^en. Doch ook de anderen droejen jaartoe het hunne bij. Ook voor „Aaor en Bananen" zette ieder zijn tal! oeentje voor tn voelde Manus lich blijkbaar weer 'best thuis als Sen slikker, die tcch maar neljes een verloopen bananenzaakje wett ii reine wist te brengen, om teislollt met de dochter van zijn „baas'!»- roor scheep te gaan op ae itvensiee. Beide kluchten vielen in gotde aarde en als we een wensch wille» uitspreken, is ha deze: „ga zoo voort, KT.C." Meer succesvolle avonflen zuilen dan ongetwijfeld nog volgen. 1de pauze had een tenotoj plaats, waarvoor prachtige, nuliigeti iok zoete prijzen waren btsente {esteld En als klap op de vuiifji: tot besluit een gezellig bal. Zoo tusschen de bedrijven dooit» rok tijdens het spel werd weer met Ja r.oudige stilte in acht genoi», Zou'n beetje „duiventil-achtig-gtdot', oo'n „btuiioier si van voor i,aai actkr v v." o ijft altijd hii.ücriijk vootie ware lief he bb s Wanneer zal daten o ter warden 1 RECTIFICATIE RAADSVERiLAO, Ons is gebleken dat in hel vetert verslag door samenvatting enkele sla gen o-.juist <ijn weergegeven Zoo heeft dhr. Scheele bij de,be- sprt king over de wethoudersviikwg vt rk'aaid niet bij rechts of bij unite kunnen worden 11 gedeeld, docnich alleen door het gtnutnUbrlaiijie aien leiden en dat hij het uitdij- vunt ook gi-werischt acht ca uitzie 5 een wethouder zai worden gerot Bij de ronovraag hetfl dhr. Settle over het woonwagenkamp geztgdiat het thats in gebruik zijnde temkie klein is en hier practisch geen toenit te ifouden is. Spr. vraagt üan der geen ar der, meer geschikt tetreilie vinden is. GEVONDEN VOORWERPEN. Licnlblauwe kii.derniuts, witte sjül met blauwe rand Schapenb ut 067. Vulpenhouder. A J. N yl, By oog straat 17. PREDIKBEURTEN TE AXEL. Ned. Herv. Kerk. Voorm. 10 ïi{ Lr eskerk en nam. 2 30 ure Ds. Kt®. tK>u', van Hoek. Geref. Kerk. Voorm. 10 ure to nam. 2.30 ure Ds. Zemel. Gertf. Kerk. (Ds. Jan Scharpstr.l). Voorm. 10 ure en nam. 2 30 ure Ds. Couvée. Ger-f Gjn^ Voorm. 10 ure en nm 2 30 nr* L'fSkark. VEFSVtOKKELAAR DOOD GESCHOTEN. NibJ de grens te Sluis. Dinsdagmorgen is in de nabjtód der grens te Sluis het lijk geroAi van den 20 jarigen Nederlander» rice Fyssels uit Sluis, die samer. met a- deren poogde vee over de smokkelen en toen door Nedf!» bten is doodgcsclÉ!''

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1946 | | pagina 2