pc.)
Nieuwe oogstinethoden.
(Ud de Boerengemeenschap.)
ue oogaiuju uieac wel een gehet
andere aanblik dan in vroeger da
gen. Toen waren het vele vlijtig
handen die met eenvoudige beproel
de gereedschappen de oogst vol
brachten. Nu horen en zien we ra
telende, snelle machines, ingewikkelc
van bouw, soms gigantisch van at
metingen, en minder, veel minde
mensen.
Als we het verleden nagaan kun
nen we de gestage ontwikkeling voi
gen; handgereedschap, machines voo.
paardentractie, machines voor motoi
iractie en zichzelf motorisch voort
oewegende machines. Naarmate he
motorische veld won, vorloren dt
eerstgenoemden steeds meer terrein
We kunnen treuren om het ver
dwijnen van de oude oogstmethoder
waaraan zoveel mooie gebruiken ver
bonden waren; van de typischt
oogstgeluiden die in zich een rust ei
zekerheid hadden die nu plaat,
maakt voor daverende machines dn
rusteloos soms dag en nacht gehoor.,
worden en die aiies zo nuchter ma
ken. l,&i JusiaiatL
.rtl te goed weten we dat de klo.
niet achteruit gezet kan worden. Ua
is ook niet nodig. In deze tijd passé,
de nieuwe methoden van de oogs
Alleen de nuchterheid zouden w
graag zien plaats maken voor niet
we levensvormen die zeer wel kun
nen samengaan met nieuwe macn
nes. Lne is immers niet van de nu
mines afhankelijk, maar van ü-
geest van de mensen.
Onze werktuigen zijn in de ooi
logsjaren verouderd. We kondei
niet aanvullen of vernieuwen. W.
staan dus voor de noodzaak onz^
werktuigen-inventaris opnieuw og
peil te brengen, temeer daar het oor
ïogsgeweld in bepaalde gebiedei
veel van onze oude werktuigen heet.
opgeslokt.
mjzonuer nijpend is het tekort aai
oogsiwerktuigen. Niet alleen door dt
v ovengenoemde oorzaken maar ooi-
door liet tekort aan arbeidskrachtei
die de vraag naar machines die, bi,
wijze van spreken de oogst „schooi
in de zak afleveren, steeds meer oj.
ae voorgrond stelt.
Wanneer wij onze inventaris gaai.
aanvullen dienen we met verschillen
de zaken terdege rekening te hou
oen. Veel van wat nu aangebodei
v/ordt aan werktuigen, is materiaa
van het oude vooroorlogse type. Ot
de jaarbeurs zowel als op tentoon
stellingen is het voor velen die „iet.
nieuws zien wilden, een teleurstel
nng geworden. Misschien dat de ex-
porterende landen hun oude spullei
eerst op de markt brengen omdat wi,
in onze nood toch kopen moeten. Op
vallend is dat schijnbaar op dit ter
rein de klok een vijftal jaren heet.
stil gestaan.
Urn dus, wanneer men nog voor
uit kan met eigen spullen, nu reedt
andere machines van het oude typt
aan te schatten en niervoor boven
ai en veel geld uit te leggen, lijkt om
met economisch.
znjn er aan geen nieuwigheden,
ueer zeker zijn deze er, maar ooi
a ..-r is net voorzicntig te zijn. tic
nieuwe is meestal nog te nieuw, n
weinig beproetd en daardoor nog me.
altijd geschikt.
Hiervoor hadden we het ovei
streven naar machines die de oogs.
„schoon in de zak afleveren, lnder-
daad is dit de grote lijn die men dt
laatste tijd bij de constructie vai,
nieuwe werktuigen volgt. Men zoeki
comoinatie tot stand te brengen van
verscnnlende opeenvolgende bewer
kingen in eén machine waar men
vroeger aparte machines had.
uit kan een ommekeer in onzt
OU gsimethoden brengen.
uilige der eerste resultaten op dn
gebiea mochten we reeds voor dt
oorlog aanschouwen in de graan-
maaier-dorsmachine „combine Na
de oorlog zien we de aardappelrooi-
machine en de bietenrooier verschij
nen.
De te verwachten nieuwe inven
taris zal dan in hoofdzaak slechu
bestaan uit: graanmaaier-dorsmachi-
ne, aardappeirooier-sorteermachine,
oietenrooier en een vlasplukmachine.
uiaanmaaier-dorsmachine.
Het graanmaaien geschiedt op de
akkeroedrijven reeds alg.emeen mei
ue graanmaaier-zelfbinder, Deze ma-
mines zijn langaurig beproefd en vol
doen onder bijna alle omstandighe-
l„nlrnid ten
pijt. Het stuiken of schelven en het
n hopen of in de schuur mennen,
raagt echter nog veel arbeid. Van-
iaar dat de „combine" (graanmaaier-
iorsmachine) in de toekomst haar
ilaats wel zal veroveren. Het nieuw-
;te snufje in deze, de zelfrijdende
lombine, die in de N. O. Polder
oopt, levert, naar we horen, goed
verk. Ze wordt gedreven door een
i0 p.k. motor. En moeten plannen
jestaan om op een dergelijke machi-
ie een stroopers te bouwen zodat hei
,tro eveneens kant en klaar wordi
.tgeleverd. We vragen ons wel al,
if de machine dan niet te zwaar ei,
e log wordt. Door drukspreiding
vrupsbanden) kan men het eerste be-
,waar wel ondervangen maar log za,
ze zeker zijn. Bovendien moet hei
itro goed rijp zijn en mag er geen
inkruid in voorkomen, willen de stro
pakken niet gaan broeien en rotten.
Dit is steeds ook het nadeel bij hei
graan. De noodzaak van drogen
jlijft. Hoever is dit schadelijk vooi
ie kiemkracht van zaaigraan. Mis
>chien dat de kweker de helpena^
ïand kan bieden door de stro- en
correlrijpheid zo kort mogelijk bij ei
.aar te brengen. Over het algemeen
.al het graan iets overrijp mogen zijn
Je korrel is dan harder en laat zich
jemakkelijker uit het toch altijd nog
ïi^. of meer levende gewas uitdor-
en. Het stro is beter rijp, wat ook
en voordeel is als men tegelijkertiju
,aat persen. De machine moet dan
dtuurlijk zodanig geconstrueerd zijn
at korrelverlies tijdens het maaien
tgesloten is. (Wordt vervolgd).
Onze Mariniers in Indi?.
De „Nieuwe Courant" van 5 Juli,
verschijnende te Soerabaja, bevat onder
staand verhaal over een mariniers-actie,
waarbij ook jongt ns uit onze omgeving
oetrokken waren
„Voorwaarts met je groep, langs de
Kali", zei de Commandant tegen een
^an zijn ondercommandanten. En dit
bevel was de aanleiding, dat een be
trekkelijk kleine groep Mariniers velt
honderden T.R.l. soldaten op de vlucht
joeg, met achterlating van vele wapener
en dooden. En behoorlijk gedemora
liseerd.
Compagnie X bevond zich in dc
voorste lijnzij had de meest zuidelijke
post van den ring rond Soerabaja van
de Britsch-Indiërs overgenomen, vele
maanden geleden. De strijd werd aan
gebonden tegen T.R.l. soldaten en
Hizboellah menschen, welke laatsten
Je z.g. „Heilige Oorlog" voeren.
Door de acties tegen den vijand werd
in de afgeloopen maanden het gebied
in de omgeving van de vesting, waar
door „gewandeld" kon worden, steeds
grooter. De eene kampong na de
andere werd door de „pemoeda's" ont
ruimd. En de bevolking keerde terug
naar haar woonplaats, nu niet langer
meer geterroriseerd door Soetomo's
/olgelingen.
De laatste dag vóór de welverdiende
aflossing zou besteed worden aan een
oijzondere patrouille, bijzonder omdat
het doel van den tocht een plaats wa°,
die nog nimmer door ons was bezocht
Toen we vroeg in den morgen bij
een breede en diepe tankversperring
waren gekomen, die den verkeersweg
Soerabaja—Malang verspert, ontdekten
we eenige honderden meters verder
een dergelijke hindernis, in de omge
ving waarvan een gekrioel viel waar
te nemen van wit en bruin geünifor
meerde mannen.
Klaarblijkelijk was de vijand verrast
en bracht nu haastig de verdediging
in orde.
Toen kwam het bevel van den lui
tenant, dat de actie zoo geheel in ons
voordeel deed veiloopen „Voorwaa-ts
met je groep langs de kali 1" Parallel
met den weg kroop de sergeant met
zijn groep langs den lager gelegen
kali-oever, terwijl mortiervuur de aan
dacht van den vijand afleidde. Door
de overhangende struiken werden de
Mariniers prachtig gecamoufleerd en
niet eerder dan enkele tientallen meters
voor de tweede versperring werden ze
opgemerkt door een vooruitgeschoven
wachtpost, die alarm begon te maken.
Terstond werd hij neergelegd. Een
tweede wachtpost dankte zijn leven
aan het feit, dat hij met zijn neus in
Je modder dook en niet wegliep.
De verwarring achter de tankval
werd steeds grooter, vooral toen de
Mariniers het mitrailleurvuur opender.
Een pemoeda richtte nog zijn Lewis-
machinegeweer op een onzer geweer-
schutters, doch in zijn zenuwachtigheid
kon hij dentrekknrift vicir ri
hij bleek niet onkwetsbaar te zijn,
ABdiaUUiBiiii
Geheel de kluts kwijt, zetten enkele
trge^starders het op een loopen en dit
voorbeeld werd weldia door allen ge
volgd. Links en rechts stoven ze weg,
met achterlating van mitrailleurs speren,
houten geweren, hardgraraten,gewerer,
k*rafij en, een mortier en een gtoote
hoeveelheid munitie.
Dat we een permanente weerstand
tiadden gebroken, bleek niet alleen uil
de haastige veiklaringpi van gevange
nen, die verleiden, dat 's morgens meer
dan 500 pemoeda's zich hier inde om-
«evir.g bevonden, doch ook uit het
gebouwencomplex, dat we even later
passeerden. Lange tafels en vele slaap
matjes wezen er op, dat dit gebouw
als kazerne was ingericht en haastig
weggeworpen, met rijst gevulde, p sang-
blaren maakten ons duidelijk, dat de
heeren tijdens bun o> tbijt waren ge
stoord. Op de w'tgekalkte muren zagen
we geteekende zelfportretten en de
onderschriften vertelden van machtige
heldendaden en ongelooflijken moed
RfcMs zagen we eenigen van deze
moedigen nog de sawah inschieten
Een korporaal ging met een van zijn
mannen op onderzoek uit en zij ont
dekten Iwee dooden met de karabijnen
naast zich uitgestrekt. Plotseling zag
Je korporaal een der dooden verdacht
met zijn rechteroog trekken, wat een
reden was om hem eens flink doo»
elkaar te schudden. Het vermakelijke
gevolg was, dat de twee „dooden" in
-er>s opsprongen. Ze waren spring
levend en erg verbaasd, dat de Mari
ners de aloude Jappentruck door
hadden. In looppas werden ze naar
Je hoofdmacht gebracht.
En andere gevangene werd inge
schakeld als geleider van onze trouwe
pory, die steeds mee op actie gaat en
„stretchers" draagt ei reservemunitie.
Hij doet dit op onnavolgbare wijze.
Onze pony moppert ten minste niet,
wat sommige munitiedragers op twee
becnen wel eens plegen te doen.
Verder gingen we weer, in looppas.
Zooveel mogelijk moest profijt worden
getrokken van de verwarring van den
vijand. Eén dook er nog voor ons op
en hij schoot weg als een haas uit zijn
leger' Met groote passen, een cape
om zich heen fladderend, terwijl een
muskiettennet achter in zijn nek hing,
nam hij de beenen. Zijn helm hield
hij, als een oud heertje zijn hoed bij
stormweer, met zijn linkerhand opzijn
hoofd gedrukt. Doch hij was niet snel
genoeg en werd neergeschoten.
En toen er niets metr te zien of te
hooren was van de t vijand, trof een
vreemd geluld onze oorenvreemd
omdat we het vergeten waren op onze
afgelegen post. Hef was hef fluiten van
een locomotief. Toen we om denhoek
van den grooten verkeersweg kwamen
zagen we de trein haastig wegrijden.
Nimmer waren we zóó ver geweest
en het was een heerlijke gewaarwording.
Den volgenden dag gingen we „in
rust" en als we weer tarug komen in
de frontlijn, dan zullen we nóg verder
gaan
wrongen ijzer veranderde achterschip
is door technici der marine afgebrand.
Een groot deel van de bij de berging
gebruikte ta: ks, kabi H en gereed
schappen was afkomstig van het door
de Er.gelschen geleverde materiaal
gebruikt bij de dichting van den dijk
op Walcheren.
Wie aan den aanblik van pas ge
lichte wrakken giwer.d is, ontktm
niet aan den induik, dat de K 2 er
betrekkelijk goed v >n afgekomen is.
Het schip maakt ee nog stabielen
indruk, Behalve het verwoeste achter
schip heelt de scheepswand verder
niet gelede". Van de machines is
tachtig procent na grondige schoon
maak en revisie weer te gebruiken.
In de K 2 werden nog zeven diepte
bommen aangetroff -n. Deze zijn gis
teren verwijderd en onschadelijk ge
maakt.
In het begin van de volgende week
zal de K 2 uit de Eems, waar het
ligt in de schaduw van de haveninstal
laties van Emden wordtn wegge
sleept, waar hrt zal worden herscha
pen in de deugdelijke kanonneerboot
van weleer.
ulningln,
kaart en denigreerde H.k|
aldus de voorzitter.
Besch zegt dat later Ajchten
sterk veranderden.
Hierna kwam aan dei p gra
tieverzoek, dat besch. in '41 aan
den Beauftragte Münzet gericht
ten behoeve van eenige irs van
Zeeuwsch-Vlaanderen a jjn hij
o.m. zegt, dat de bevjian Z.-
over het
mee-
iiet op
levoorz.
i jaren
tanre-
jen, dat
Mie hij
itn te
I alge-
nlkent
U.S.B.
est hij
ta aan-
lltlpen.
I.S.B.
ollectes.
DE K 2 WEER BOVEN WATER.
De 1268 ton metende Neder'aidscjie
kanonne rboot K 2, die in Septemb r
1945 ti-ngevolge van schade, die het
in Duitschen dienst had opgelcopen,
in de haven van Dalfzijl was gezon
ken, is thans na drie maa rden onaf
gebroken arbeid weer aan de opper
vlakte gebracht.
De K 2 bevond zich in Mei 1940
in aanbouw en werd later op last van
den bezetter afgebouwd. Na de Duit-
sche capitulatie werd het schip te
Aarhuus in Denemarken teruggevonden
met eeu vermoedelijk door het op een
mijn loopen vernield achterschip. Het
werd naar D lfzijl teruggesleept, waar
het echter kapseisde en onder water
verdween.
Onder leiding van den rijkswater
staat is in April van dit jaar een aan
vang gemaakt met de bergingswerk
zaamheden. Men heeft ditmaal gebruik
gemaakt vah acht zg. heftanks elk
met een inhoud van 100 kubieke
meter. In deze heftanks, vier aan elke
zijde van het vaartuig, welke door
middel van kabels onder het schip
door met elkander werden bevestigd,
werd lueht geperst, zoodat ze geheel
onder water verdwenen. Hierna wer
den de kranen opengezet, zoodat de
ingeperste lucht kon ontsnappen en
de tanks naar de oppervlakte kwamen,
waardoor de onder het schip aange
brachte kabels strak werden gespan
nen en het schip naar boven gelicht.
De sleepbooten „Dolfijn* en „Dia
bolo* van v d. Tak's bergingsmaat
schappij verleenden bij dit werk
tn Itluu/en yPr.
MR. w. k. h. dieleman voor
HET TRIBUNAAL.
Als een goed Nederlander van de S S.
hoorde, liepen hem de koude rillingen
over aer. rug. U evenwel trad vrij
willig tot deze organisatie toe, terwijl
u als advocaat en intellectueel toch
had moeten weten wat u deed.
Deze woorden voegde mr. P. Loeff,
voorzitter van het Tribunaal te Miadei-
ourg, den eenigen beschuldigde in de
zitting van Maandag j.l., mr. W. K H.
Di leman uit Middelburg, toe, toen
deze verklaarde, dat zijn begunstigend
lidmaatschap van de Nederlandsche
S.S. allerminst beteekenüe, dat hij de
doelstellingen van de S S. onderschreef.
Mijn positie als leider van Winterhulp
was toen in gevaar en ik werd uit
sluitend begunstigend lid van de S.S.
om te voorkomen dat de Winterhulp
in N.S.B. handen raakte, verduidelijkte
beschuldigde.
Maar de S.S was iels duivelachtigs,
antwoordde mr. Lo.ff, die weinig
waarde bleek te hechten aan het feit,
dat mr. Dieleman den eed op den
Führer niet heeft afgelegd en uitslui
tend begunstiger bleef.
De lijst der beschuldigingen tegen
mr. Dieleman was lang. Bsnalve het
begunstigend lidmaatschap van de S.S.
omvatte zij o.m. het lidmaatschap van
de N.V.D. het provinciaal directeur
schap van W.H.N. en het verkenen
van hulp aan den vijand door voor te
stellen alle fondsen der bestaande
instellingen, w o. de groote kapitalen
van Godshuizen, Burgerlijke Armbe
sturen, e.d. ter beschikking te stellen
van den N.V.D. Voorts het voorzitter
schap van de Ned.-Duitsche Kuituur
gemeenschap op Walcheren.
Mr. Dieleman trachtte zijn houding
te rechtvaardigen door te verklaren,
dat hij belangstelling had voor sociaal
werk. Hij meende dat Winterhulp een
Nederlandsche instelling zou worden.
Hij wilde slechts de goede zaak dienen.
Maar waarom bleef u dan, toen alle
goede Nederlanders er uit wegliepen
of saboteerden en waarom werkte u
uw N.S.B.-opvolger in vroeg de
voorzitter.
Bïsch. herhaalt, dat hij een reeds
voor den oorlog door y<len gewenscht
geachte centralisatie van allerlei lief
dadige instellingen wenschelijk achtte.
Vaak stond hem daarbij hetzelfde voor
oogen als de latere Ned. Votksbe
weging nastreefde.
De voorzitterMaar u w st toch dat
het geheel volkomen in Duitsche handen
was en als goed Nederlander....
Besch.: Ik wil ook niet bewerer, dat
ik een goed Nederlander ben geweest,
alleen, dat ik het goede heb gewild er
sociaal werk deed om anderen te helpen.
Ik ben er geen cent beter van geworden.
Ten aanzien van de beschuldiging,
dat hij in Maart 1941 hu'p aan den
vijand heef' verleend door aan den
Duitschen R ferent nrde te deelen,
dat de diacor.ie der G:ref. kerk te
Serooskerke geen steun meer gaf aan
menscher, die door Winterhulp gesteund
werden, zeide besch. zich dit niet te
ifunren herinneren.
Mr. Dieleman heeft verdtr in Juni
1941 een geschrift samengesteld „Qe-
dachten over Nederland' dat hij onde»
zijn vrienden en kennissen verspreidde.
Daarin werd om betoogd, dat de op
bouw van het Neder andsche volk zou
moeten gaan in nal.-soc. zin
Besch. bestreed, dat hij daarmede
den verzetsgeest had willen ondermijnen.
Vlaanderen
werkt.
U wierp hiermede
Zeeuwsch-Vlaanderen
Besch. zegt, in den I
honderden brieven te hq
ven en het merkwaardig
juist deze hem verweten]
uitslu.tend schreef om]
helpen.
Als daarna zijn houdio)
meen weer ter sprake k
hij met de grootste stellij
gezind te zijn geweest,
vaak eeu pro-Dui (schep
nemen om anderen te b
De voorz. maar u ij
toch inzetten bij de Winteq
Besch.: Dat wil niet
zeggen, dat ik hetzelfde 4 goed
keurde 1 Bovendien ii iielitng
later veranderd en beta ik ook
voor Winternulp. Ik ha itn ge
maakt, maar dat hebbenl oden en
duizenden anderen ook p n,ai die
jaren lang. Ik meenden ilechts
net goede en stond op namer
op de bres voor Zeelant
Hierna kwam nog het n irschap
van mr. Dieleman van de imdsch
Duitsche Kultuurgemeei tan de
orde.
Na de pauze werd del ildigde
ondervraagd over zijn tg als
reserveoifleter in Mei II ta zijn
spoedige bereidheid omiicapitu-
iatie met de Duitschq imen te
werken. Tevet.s werdeiltragen
gesteld over het feit, dt toeven
met „Heil" onderteekende Iwaarde
moet men hieraan volgei ia, met
toekennenhet was en m van
opportumisme.
De voorz.„U was ta toppor-
tumtst en dat teekent b tk ka
rakter*.
Mr. Wijckerheld Bisdoi kriend
van besch. gaf in zijm ooi een
schets van het karakter t nth. en
stelde uitdiukketyk vast, i li, Die
leman tegenover niemaniLieens
of laags gedaan had. tyiii) an
deren stond nij aan moeilijk ihloot,
desondanks heett hij veld anders
oelaugrijke diensten bew nils als
dat niet zonder risico wi tiover-
vloede was hij geen pro-li 'i^geen
profiteur, maar een ideal]Spreker
hoopt, dat hiermede rekajuiwor-
den gehouden. De 1 oiédt jaar
mterneering, het verlies uciuavo-
catenpractijk, het verlotc|an van
zij a roerend goed en de die op
zijn naam in Zeeland tiaarust,
zijn voor iemand als beKp een
zeer zware strat.
Uitspraak over 14 dag&l
TRIBUNAAL TERNÉ,
De zaaK-Bn m,
Donderdag deed het li
spraak in de zaak tege:
teur van het Oewestelf «dsöu-
rtau, J. Brinckman.
Dc uitspraak luidde alsn
Ontzetting van het recfeopen-
bare ambten en bedienile be-
kieeden, alsmede het reel itiezen
en verkiesbaarheid bij kawet
telijk voorgeschrift uitgci na ver
kiezingen.
tal uil-
Direc-
e ziet»
s- en
PLAATSELIJK
STICHT NO VAN EE
NINQSCLUB TE
Vorming van een Sj
Naar wij vernemen,
ontspanningsclub opgeri
ten doel stelt, gezelsch.
komen, welke goede om
amusementskunst brengen
Uit deze doelstelling
onmiddellijk, dat het de
minst om te doen is, het
en baanbrekende werk v
b.v. te dwarsboomen.
Immer3 de Z.V.U. bewich uit
sluitend op het gebied fe Kunst
met een groote K, terwijlfUötaich
juist op h.t geoied valauiuse-
mentskunst. Lidmaatsin f de eene
vereeniging sluit dus At lid
maats chaps chap van dtpe uit,
aangezien beide zich of eigen
terrein bewegen.
Om de allerbeste gfappen
reeds
aller-
tffeiijKe
Z.V.U.
aaj «-a jffc »J._
