AXELSCHE COURANT
r
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
ZEEUWSCH-V LAANDEREN.
Londen 1946.
J
Het vischseizoen geopend.
H
60e JAAROANQ. No. 71.
Verschijnt elke Woensdag en Zaterdag. ZATEFDAG 1 JUNI 1946.
Frankeering bij Abonnement Axel.
V_
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK AXEL
Adres Redactie en Administratie:
Markt 12 AXEL T. C.
Hoofdredactie:
VINK - van VESSEM
1 Juni is telken jare de groote dag
voor eiken sportvisscherhet visch
seizoen wordt dan geopend. Reeds
bij het eerste ochtendgloren kunt u de
trouwe hengelaars dan vinden aan
den waterkant. Ze zitten er langs de
boorden van het open vischwater,
langs leidingen en kreeken, soms heele
reeksen lang, soms ook eenzaam pn
rustig tusschen het wuivende riet. Men
ziet er zitten met fonkelnieuwe tuigjes
en voorzien van een uitrusting, waaraan
zelfs een vouwstoeltje niet ontbreekt,
maar men ziet er ook anderen met
een oud snoertje aan een stok, die
betere dagen gekend heeft. Echter,
het zijn allen sportvisschers, ze trol-
seeren weer en wind, regen en zonne
schijn en het is verheugend te kunnen
constateeren, dat al het modern com
fort volstrekt geen invloed heeft op de
grootte van de vhngst. Want, als de
visch niet bijt, dan kan ook het beste
tuig hieraan niets veranderen. Nu zijn
er velerlei meeningen omtrent de weers
gesteldheid, het aas, enz. Elke vis-
scher houdt er de zijne op na en we
zullen hierop dan ook niet verder in
gaan een feit is evenwel, dat hoe
slechter de vangst is, hoe drukker
hierover onderling .gedebatteerd" wordt
aan den waterkantVrijwel nimmer
word» dan ook de goede stemming van
den waren sportvisscher bedorven aan
den waterkant. Bij andere sporten is
dat wel eens anders 1 Daarom is de
ware sportvisscher eigenlijk dan ook
een gelukkig mensch als men hem aan
zijn sport overlaat en ook een bij
zonder geduldig mensch, hetgeen zij,
die zeiden of nooit aan hengelen ge
daan hebben, Waarschijnlijk het best
zullen begrijpen.
Hoe het zij, de hengelsport is een
mooie en rustige sport, een echte sport
voor ons waterrijke land. Het is niet
voor niets dat ons land vanouds een
land van visschers isonze wateren
bevatten wel vijfden soorten visch,
waarop men met succes kan hengelen.
Al die visch kan men verdeelen in vijf
hoofdgroepeneen hengelaar vischt
n.l. op „witvisch", op baars, op paling,
op snoek of op karper. De .witvisch"
(klein en groot) lokt altijd het grootste
aantal liefhebbers naar het water. En
als u nog nimmer of slechts weinig
hebt gevischt, begin dan niet meteen
met op snoeken of karpers van zestien
pond uit te gaan, maar probeer eerst
uw krachten eens op de „witte". Dat
biedt ook meer variatie en vergt niet
zooveel van uw geduld.
Een tochtje langs den waterkant
onder de geroutineerde visschers kan
den beginneling ook heel wat wijzer
maken. Ofschoon de meest vermaarde
„hengel-autoriteiten" het blijkbaar nooit
heelemaal «s zulleu worden, het is
al een oude wijsheid, dat uit de bot
sing der meeningen de waarheid wordt
geboren. Luister dus aandachtig naar
den wijzen raad die u langs de visch-
wateren kunt opdoen. Doch als u
verstandig bent, hengelaar in den
dop neem dan een hengel en pro
beer het zelf eens.
Moge het een goed „vischjaar"
worden voor onze trouwe hengelaars,
oud en jongl
Axel. J. D. Freekenhorst.
ii.
Wat is eigenlijk Londen?
Waar begint, waar eindigt het
Men krijgt er geen hoogte van. Men
verbeeldt zich, Londen uit te zijn en
komt dan weer in een nieuwe stad.
En dat is dan wèèr Londen.
Neen, er is niet één Londen. Er
zijn er eigenlijk drie, welke om het
kringen om elkaar heen liggen. Het
geheel Is slechts te begrijpen uit het
ongelooflijke conservatisme der Engel-
schen, die met alle geweld aan eeuwen
oude gebruiken en' instellingen vast
houden en daarvan slechts in het
uiterste geval iets laten schieten.
De eigenlijke stad Londen, de z.g.
City, is niet veel gr^oter dan een plaats
als 's-Hertogenbosch of Maastricht en
zij heeft minder inwoners dan Middel
burg of Vlissingen, want zij bestaat
slechts uit kantoren. Haar wethouders,
de z.g. .aldermen" allen geldmag
naten wonen tientallen kilometers
buiten haar grenzen, in de voorsteden
of nog verder.
De City was reeds vroeg in de ge
schiedenis een .stad", dat is dus een
gebied hetwelk a h.w uit het leen Van
een of anderen graaf of baron is ge
sneden en rechtstreeks onderhoorig is
aan den vorst, terwijl het zich door
muren mag doen omgeven. Rijk en
machtig als zij was, heeft de City den
Engelschen koningen vele voorrechten
afgedwongen. Zoo mogen b.v. in ge
wone tijden eigenlijk geen militaire
colonnes gewapend door de City trek
ken, maar zij moeten het geweer in
elk geval naar den grond gericht houden
als bewijs van vredelievendheid- (Daar
op zijn weer enkele uitzonderingen,
b.v. voor het detachemnnt der Konink
lijke lijfgarde, hetwelk de wacht be
trekt in de Bank van Engeland en daar
reeds eeuwen onthaald wordt op wijn
en biefstuk). Zelfs de Koning mag
niet zonder meer de City betreden
hij mocht er met zijn leger de vrije
burgers eens willen overweldigen
en hij moet aan de grens der stad
(dat is dus tegenwoordig midden in
Londen) met een bepaald ceremoneel
toegang verzoeken. Zoodra hen die
is verleend, is de burgemeester dT
City, de bekende Lord Mayor, gerech-
tigf, onmiddellijk na hem rangte nemen,
vóór den Prins van Wales en den
Eersten Minister, die overigens 's Ko-
nings eerste en tweede onderdaan zijn.
De stad wordt nog op middeleeuw-
sche wijze bestuurd. B stuur en recht
spraak zijn nog in één hand, zooals
bij ons schout eu schepenen zoowel
bestuurders als rechters waren. Wel
iswaar is er tegenwoordig voor de
zware misdrijven een speciale rechtbank
maar aan het principe mocht niet ge
tarnd worden en eiken morgen zit de
Lord Mayor dan ook nog als kanton
rechter naar Engelsche gewoonte ook
als rechter van instructie. Gezeten in
een hermelijnen toga .hoort" hij
zooals de Engelsche term luidt de
gevallen en daarmede is de situatie
precies gekenschetst. De griffier
eeti\ rechtsgeleerde ondervraagt de
getuigen en leidt feitelijk het onderzoek,
terwijl natuurlijk ook de advocaten
voor de vervolgende pa-tij (dat behoeft
niét de Officier van justitie te zijn)
den verdachte vragen stellen.
Zoo zag ik den Lord Mayor eens
een oud vrouwtje berechten, dat door
den .dood van haar man van de kook
was geraakt en den vorigen avond
dronken op straat was aangetroffen.
Hij had niet veel aandacht voor haar
overeen klerk hield hem stapels
stukken ter teekening voor, er wachtte
nog een vooronderzoek van een be
langrijke rffectenvervalsching en.... om
12 uur moest hij weer op de beurs
zijn. En met het heerlijke gebrek aan
dogmatiek dat den Engelschman ken
merkt, sprak hij, steeds maar stukkan
teekenend, zijn vonnis uit.Voor dezen
keer zal ik u laten gaan. Ik hoop u
hier nooit weer te zien."
Dat is de City.
Om deze stad heen Is nu in den
loop der eeuwen een aantal voorsteden
verrezen, waarvan een enkele, b.v. de
regeeringswijk, Westminster volledige
stadsrechten verkreeg en ook den titel
.City* draagt, terwijl vele andere
slechts .borough" heeten. Deze ge
meenten zijn volkomen in elkander ge
bouwd: tijdens een busrit van een
kwartier passeert m^n er zeker drie of
lende provincies van Engeland, of zoo
als men het daar noemt, in verschil
lende graafschappen.
Het was duidelijk dat hier een over
koepeling moest komen. Stond b.v.
het Britsche Rijksmuseum in brand,
dat ligt in Holoorn, dan kon de brand
weer van Westminster die een kilo
meter verder gestationneerd is zeg
gen .dat ze er maling aan had". En
zoo was het op elk gebied.
„Welnu", zeide men in het einde
der vorige eeuw, .dan snijden wij deze
heele steenklomp van 24 gemeenten
uit de graafschappen, waarin hij ligt
en maken er een apart graafschap van".
Goed. Maar bij een graafschap be
hoort een graaf. Nu hebben de Engel
sche graven in hun graafschap wei
niets meer te vertellen, maar tenslotte
zijn ze er altijd nog, van vader op zoon.
Dat is eenmaal zoo en zoo lang die
graven niemand bijten, verandert men
dat niet. Maar nu speciaal een nieuwen
graaf uit den grond stampen, die
óók weer niets te zeggen heeft dat
is toch wel wat al te mal.
Dan maar iets nieuws. Dan maken
we een administratief graaf
schap van een graafschap zonder graaf.
Zoo kregen we de „Administrative
County of London bestuurd door een
raad, de z.g. .London County Couticil",
in de wandeling genoemd de „L.C.C."
Hij verzorgt o.m. de brandweer, het
ziekenvervoer, de trams, de autobussen
en de ondergrondsche spoorwegen.
Tijdens den oorlog heeft hij (er is een
sterke socialistische meerderheid) nog
talrijke gebieden van sociale zorg tot
zich getrokken, zoo exploiteert hij nu
talrijke volksrestaurants.
Dat is dus Londen nr. 2de County.
De volgende keer nog iets over
Londen nr. 3de Metropolis.
Mr. Jacob Fidnkel.
China in de laatste 10 jaren.
De terugkeer van de regeering van
Tsjang Kai Sjek naar Nanking, de
oorspronkelijke hoofdstad van de Chi
neesche Nationaiisten vormt als het
ware de bekroning van acht jaren ver
zet tegen de Japansche agressie. Yoor
de Japanners die de campagne tegen
China in 1937 beraamden zou een
nederlaag van de nationalistische
legers in Nanking de val van de
Nationalische regeering beteckenen en
een overwinning vqor Nippon. Maar
voor de Chinfeezen beteekende de
Japansche aanval op Nanking dat er
behoefte was aan een grootere natio
nale eenheid. Op deze wijze diende
Japan's oprukken in de stad in Nov.
1937 tot een vereenigende kracht en
een stimulans tot verzet in plaats van
den wil van het Chineesche volk te
breken.
Nog maar negen jaren tevoren was
Nanking aangewezen tot hoofdstad van
het nieuwe Nationalistische China. In
1928 was de zetel van de regeering
verplaatst van de hoofdstad Peking
uit de dagen van voor de revo
lutie, naar Naninkg, het centrum van
het „Nieuwe China", hetgeen de eerste
phase aangaf van China's éénwording.
Maar de roof van Nanking in 1937
diende tot nog grooter vereenigende
kracht.
7 Juli 1937 wordt aangenomen als
de datum voor het begin van den
Japanschen aanval op China. Vijf
maanden later begonnen de Japanners
hun strategische opmarsch naar Nan
king, met de verwachting op een
snelle overwinning. Aannemende dat
de ruggegraat van den Chineeschen
weerstand gebroken zou zijn als zij
de zetel van de regeering veroverden
zoowel als de handelsstad Sjanghai,
rukten de Japansche troepen op onder
leiding en bescherming van hun lucht
macht. Toen zij de muren van de stad
bereikten legden zij deze onder een
voortdurend bombardement van de
artillerie en van uit de lucht en ten
slotte heschen zij de vlag van de
Rijzende Zon boven de puinhoopen.
En toen volgde een orgie van plunde
ring, van vernietiging, zoowel van
menschenlevens als bezittingen. Er
vielen meer dan 20.000 dooden in de
stad en de meeste gebouwen waren
in ruïnes veranderd.
Toen het duidelijk werd dat Nan
king niet behouden kon worden trok
de Chineesche Nationalistische Regee
ring voor den eersten keer naar het
Westen, naar Hankau, 300 mijl ver
der, op 16 November 1937. Zij begon
nen hun exodus te voet, met boot
en trein en truck en zij namen alles
mede, dat de zwaar beladen koelies
maar konden dragen. En terwijl de
Japanners in Nanking met hun zuiye-
rings-operaties bezig waren begon de
Centrale Regeering in haar nieuwe
hoofdstad te functionneeren en werden
de Chineesche legers opnieuw gefor
meerd.
Binnen minder dan een jaar echter
deden de Japanners een nieuwen aan
val op de Nationalistische Regeering
en de tweede groote regeerings-uit-
tocht vond plaats. Deze „trek" voerde
de nationalisten nog eens duizend
mijlen verder het binnenland in.Er
was een bijna volledig gebrek aan
transportmiddelen of moderne facili
teiten van iederen aard. Tsjoengking
had zelfs geen spoorweg, ofschoon er
een klein vliegveld was. Ondanks
deze tweede „overwinning" faalden de
Japanners toch ten aanzien van hun
hoofddoel, namelijk om de regeering
van Tsjang Kai Sjek ten val te brengen.
„5 Augustus 1938", aldus schrijft de
correspondent van The Christian
Science Monitor, „is de datum waarop
de verhuizing van Hankau naar
Tsjoengking als voltooid wordt be
schouwd. Tegen dien tijd had de
Hankow Herald, het eenige dagblad
in de Engelsche taal in dit gebied,
zijn persen naar Tsjoengking overge
bracht." Niet lang daarna hernieuwden
de Japansche bommenwerpers hun
pogingen om de Chineesche regee
ring weer aan het „trekken* te zetten.
Doch onvervaard door de primitieve
toestanden van de stad, ondanks de
hitte en den mist, zware en veelvul
dige bombardementen en het optrek
ken van den vijand naar het Westen,
waren de Chineezen in staat aan
Tsjoengking vast te houden gedu
rende de rest van den oorlog.
Deze maand naar Nanking terug-
keerende na een afwezigheid van acht
jaren trof de Chineesche nationalis
tische regeering de stad in weinig
beteren toestand aan, wat comfort
betreft, dan Tsjoengking. De regee-
ringsambtenaren keerden naar de
republikeinsche hoofdstad terug, als ze
geluk hadden, met gecharterde vlieg
tuigen, of als zij minder geluk hadden,
aan boord van jonken, die door de
woeste stroomversnellingen van de
Jangtse-rivier trokken. Personeel, ar
chieven en uitrusting van verschil
lende Chineesche regeeringsbureaux
in Tsjoengking komen nog steeds de
Jangtse-rivier afzakken in ieder be
schikbaar rivier-vaartuig.
Doch de zetel van de regeering is
grootendeels zeer primitief. Voortdu
rend worden er kudden schapen, gei
ten en varkens door de straten ge
dreven. Er zijn geen trams en de
eenige autobussen zijn leger-trucs.
De correspondent van The Chris-
tcience Monitor, Gordon Walker,
schrijftVoor den gemiddelden regee-
rings-ambtenaar is Nanking weinig
minder dan een nachtmerrie. Na twee
weken op de onstuimige Jangtse-
rivier te hebben gedreven, wordt hij
met zijn gezin op den oever van de
rivier bij Nanking aan wal gezet.
Geen ander vervoermiddel vindende
dan een rickshaw, wandelt hij naar
het gebouw, waarin zijn regeerings-
bureau is ondergebracht, met zijn per
soonlijke bezittingen op zijn rug of in
een rickshaw, die naast hem voort
gesleept wordt. Als hij in het centrum
van de stad aankomt, komt hij al
spoedig tot de ontdekking, dat hotels
Korte Berichten
Koos Koen komt op
beide Hilversumsche
zenders voor de micro
foon met een grooten
luisterwedstrijd ten
bate van „Volksher
stel". Zaterdag 1 Juni
21.30 uur, wordt deze
wedstrijd uitgezonden.
Vele prijzen, w.o. 50
fietsen met banden,
huishoudelijke artike
len, levensverzekerin
genpolissen, boeken
en tijdschriftabonne
menten zijn ter be
schikking gesteld door
Nederlandsche firma's.
De opbrengst van den
wedstrijd komt aan de
bewoners der geteis
terde gebieden, ex-
onderduikers en andere
oorlogsslachtoffers ten
goede.
Een zekere P. v.
B. uit Alphen was al
zeer vroeg in den och
tend met paard en een
platten, leegen wagen
op weg naar Tilburg,
toen hij werd aange
sproken door een een
zamen agent, die blijk
baar om een praatje
verlegen zat. Op de
vraag van den politie
man, waar hij heen
ging, antwoordde B.,
dat hij putringen ging
halen. Toen de wagen
gepasseerd was, zag
de agent een tipje van
een jutezak tusschen
de planken van de
„leege" wagen steken.
Hij trok aan het ttpje
en trok 2400 meter
elastïek uit den dub
belen bodem van den
wagen. B. werd de
rest van zijn boodschap
bespaard. Paard, wa
gen en elastiek werden
in beslag genomen.
o—
Toen prins Bern-
hard vernam, dat in
Zwitserland sportvlieg-
tuigen worden vervaar
digd, gaf hij dadelijk
den wënsch te kennen,
met een van deze toe
stellen te vliegen. Aan
dit verzoek werd vol
daan. De prins begaf
zich naar het vliegveld
Beipmoos bij Bern en
maakte tot drie keer
toe een rondvlucht
boven Bern, waarbij
hij een keer het vlieg
tuig zelf bestuurde, in
gezelschap van bonds
raad Celio, die daar
mede blijk gaf groot
vertrouwen in de vlie
gercapaciteiten vanden
prins te hebben.
o—
ZONDER BON.
Thee- en koffiepot
ten mogen met ingang
van 1 Juni door han
delaren aan verbruikers
worden afgeleverd zon
der inlevering van pun
ten voor serviesgoed.
Met ingang van 27
Mei kunnen lucifers
zonder bon in den
detailhandel worden
Abonnement!*
prij»
Lotte nummert 5 ct.
Kwartaal
abonnement
AXEL binnen de kom
fl. 1.25
Alle andere plaatieD
il. 1.55
Advertentieprijs
7 ct per m.m.
Ingezonden
Mededeelingen
15 ct per m.m.
Kleine AdvertentlAn
(maximum 8 regelt)
1 5 regels 62 ct.
iedere regel meer
12 ct. extra
dienstaanbiedingen
52 ct.
.V uUü.ql U-