1 Rundveekeii f Gemengd Nieuws.^ C. D. BINKH „RADAR" varsloag da Luftwaffe Prooien v. h. Nazimonster - Distri Mei a D.V. onze l'efde Ouders, J. NAEIJE CATH WILLEM hun 45-jarige E vereeniging te denken. Hun dankb; Kinderen, Beh en Kleinkinder Axel, 24 Mei 19^ Aan al blijk heb geven van medele de thuiskomst var Zoo" JAN uit Duit zppgen wij onzen lijken dank. M P VAN DE V( J. VAN DE VOOR Corn WANTJE. JO. HENK. PIETFR. Spui 93, Mei 1945. OOi Datum 29 Mei F e 30 Mei i 1 f e a 2 1 31 Mei 2 I A LÜtS En-«-WlS» de „Florence Nightingale" van het kamp Amersfoort. HOEK straat 19, SAS VAN QENT. advertenties aannemen. Markt 12, Axel, Derden Titel van het Eerste Boek van het Wetboek van Strafrecht, ingevolge artikel 26, eerste lid, van het Besluit op den Bijzonderen Staat van Beleg gestraft met hechtenis van ten hoogste één jaar of geldboete van ten hoogste tweeduizend gulden. 2. Met dezelfde ploitanten der in heden en de opvc toezicht het plege bedoeld in het eet 3. De in dit ar worden als overti TE ZAAMSLAG. Dinsdag 5 Juni 1945 letters A t.m. F. Woensdag 6 Juni 1945 letters G t.m. R. Donderdag 7 Juni 1945 letters S t.m. Z. TE ZUIDDORPE. Vrijdag 8 Juni 1945. vraagformulier voor de brandstoffenkaart T 505 alsmede de bon A t.m. E 45 Reserve van de bonkaart 6e periode. Er wordt de aandacht op gevestigd, dat bij verlies van de bonen Reserve A t.m. E 45 geen bonkaart zal worden verstrekt. mm, II I nil, - I <Jf «i Vrachtkosten kunnen in rekening wordetl gebracht op de wijze als vastgesteld voor het seizoen 1943—44. De leveringsvoorwaarden zijn eveneens als van het seizoen 1943—44. Deze prijzen kunnen voorloopig worden gefactureerd in 1. Deze verord Vlaanderen. 2. Zij zal wor plaatsing in de n Vrije Zeeuw, De Schakel, en door de gemeentehuizei hare afkondiging i 3. Zij kan wor titel „Verordening Gegeven te Slu D Bonaanwijzit 2 Aardappelena'. Vleescha22a— Margarinea22t of 200 gr. vet. of 100 gr. vet. Boterc22a—d2 Kindermeelafle 250 gr. Gortgries: aflev. Verm'celli of Pu 135 alg. 50 gr. Kinderdrank: afl 300 gr. De ii DISTRIBUTI1 Uitreiking bon 7e TE PHILIPPINE Donderdag 24 1 TE SAS VAN C Vrijdag 25 Mei Zaterdag 26 M TE WESTDOR1 Maandag 28 h A en nieuwe Wi TE AXEL. Dinsdag 29 Me Woensdag 30 Donderdag 31 Vrijdag 1 Juni TE SLUISKIL. Zaterdag 2 Jur Maandag 4 Jun Hww-wv— Op 24 hopen EN hcudt tof nader aa gin^ uitsluitend dags van 11 12 1—3 spreekuur te Te In de Vlaan treffer Daar aange Zeeu\ tie VE artike aan t« Het op eei evena cultur verbei dat 5 Neder dus o nen d cultur Vlaar uitdra België te ve hieror Oo; ben v tal v< tijd n; ten, c eerdei is in vorigi van c weten wie c schap probli vrucb al om onze als h aan s Nu eigen den i met 1 kon Hc Oost Al conté op F bevo rakin men\ Ni volki Een groo nen maar die 1 nog zood dijki verk meei groo verd van A verf twei ting- oevt m.) mog tuur brei drai C We ver: uit 1 tur< 2 No- 3 Zei 4 op hel dai zie Op tro Ba Nc en wi dc Hi se or De Duitschers begrepen cr niets van Maar vecht maar eens tegen een RAF, die schijn baar over occulte krachten beschikt! (Door Anep-Aneta's Luchtvaart-redacteur) EINDHOVEN, 7 Mei Anep-Aneta)En geland had in 1940 vrijwel geen luchtmach meer. En toch zag de RAF kans de Luftwaffe dusdanig partij te geven, dat „de slag om En geland" glansrijk gewonnen werd! Hoe dat kon, heeft het Duitsche opperbeve: in langen tijd niet begrepen. De Engelsche le gerleiding wist het opperbest, doch hield der zwijgenden, doch zeer effectieven RAF-helpei „RADAR" zorgvuldig geheim. Toen de clut van Goering het eindelijk begon te snappen, was het te laat. De geallieerden beheerschter toen reeds het luchtruim. Van „RADAR", welke naam het beste door „radiografische plaatsbepaler" kan worden ver taald, zijn vanzelfsprekend nog vele technische details geheim. Iets van het principe en van verschillende manieren van toepassing mag thans wel verteld worden. De Engelsche regeering beschikte over een uitvinding, die hieruit bestond, dat een bepaald „scherm" van ultra-korte golven kon worden „opgehangen" in elk gewenscht gebied. In 194C was men met deze vinding reeds zoover, dat dit scherm boven de Fransche kust kon worden geplaatst. Aan de Engelsche kust zat op zijn dooie gemak, een observator op een glazen scherm te kijken. Op dit scherm zag hij de vliegtuigen opstij gen. Voorts kon hij waarnemen, welke richting zij namen, welke types het waren en op welke hoogte zij vlogen. Aangezien snelheid en af stand gemeten konden worden, was het daarna een koud kunstje om een vliegveld op te bel len en de RAF te waarschuwen. Later werden de Spitfires dan via de radio naar de meest be dreigde punten gedirigeerd. De Duitschers moeten werkelijk gedacht heb- Den, dat de RAF over occulte krachten be schikte! Het was immers over bekend, dat de Engelschen in 1940 vrijwel geen vliegtuigen over hadden en toch en telkens weer kreeg de Luftwaffe er van langs op een manier, die naar den zin van Herrn Goering alle perken te buiten ging. Inderdaad hadden de Engelschen zeer weinig vliegtuigen, maar deze konden met RADAR tientallen malen effectiever gebruikt worden omdat zij niet behoefden te patrouilleeren en dusdoende zuinig met benzine en gul met kogels konden zijn. Later hebben de Duitschers inder daad ook een soort RADAR gehad. Zij ont wikkelden hiermede, evenals de Engelschen trouwens, de nachtjager-techniek. De nacht jagers werden met een soort „voelhorens", een antenne-systeem, uitgerust. Deze antennes vin gen „golven" van vijandelijke vliegtuigen op, welke golven op e'en bepaalde manier weer op een schermpje werden duidelijk gemaakt. Zoo vochten piloten in het stikduister geheel, of vrij wel geheel, op den tast. Engelsche jagers en lichte bommenwerpers, die tot speciale taak hadden de U-booten van den Oceaan te vegen, hadden ook een RADAR lysteem aan boord. De U-booten kwamen over het algemeen in den nacht boven om versche ucht in te nemen. Het RADAR-systeem, ge schikt gemaakt voor den nacht, heeft de ver nietiging van tallooze dezer schepen op zijn .ekening. Engelsche vliegtuigen „beslopen" hun slacht offers, draaiden dan groote schijnwerpers aar en paften er op, voordat de Duitschers in dt gaten hadden, wat er aan de hand was. Daf en nacht patrouilleerden Engelsche vliegtuiger :usschen de Spaansche en de Engelsche kusten De U-booten, die van en naar de Franscht lavens kwamen, maakten in dit gebied dt hachelijkste reizen van hun bestaan. Indien zc renminste bestaan bleven. Ook verkennings schepen werden met RADAR uitgerust en zot gelukte het tenslotte de U-booten in een drie hoek tusschen de Noorsche kust, IJsland e, Groenland samen te persen. Daar waren we eens 200 tot 300 Duitsche onderzeeërs bijeer omdat het daar veilig was, totdat de gealli eerde luchtmacht ook dit gebied onder zijn be reik kreeg. En toen ging het weer van dik hout zaagt men planken. De Engelsche zee- en luchtmachten hebben op deze manier uitstekend kunnen samenwer ken, hetgeen aan de Duitsche onderzeevloot en ook aan blokkadebrekers, die op Japan voeren, het leven heeft gekost. Vanzelfsprekend heb ben ook de Amerikanen dit systeem overge nomen. Koopvaardijschepen zijn thans tegen mijnen- en duikbootengevaar met Radar uitgerust. Een Radarschip zal ook tijdig weten, of er ijs bergen in de buurt zijn. En in de naaste toe komst zullen visschersschepen van Radar ge bruik kunnen maken om vischscholen op te sporen en te vangen. Dat zal veel tijd en moei te sparen! Vrijwel alle geallieerde bommenwerpers zijn thans met een Radarinstallatie uitgerust, die hen in staat stelt door rook, wolken en duister nis heen de aarde te zien. De Amerikanen noemen dit apparaat „Mickey". Het is maar een klein doosje met een glazen plaat erop. Op die plaat verschijnt het beeld en met behulp van een navigatiekaart is in den kortsten keer te zien, waar men is en of men de te bombar deeren doelen al bereikt heeft. De bombardementen op het Ruhrgebied bij voorbeeld zijn Radarsuccessen geworden. Zij zijn, gezien het effect en de verbruikte hoeveel heid bommen, economisch in zekeren zin „voor- deelige" bombardementen geweest. Het is thans reeds duidelijk, dat Radar van reusachtig belang voor de burger-luchtvaart zal zijn. Het systeem, dat zijn vuurdoop in den slag om Engeland kreeg, is voor velerlei toe passing vatbaar. Dit oorlogskind zal ook in vredestijd een uiterst belangrijke taak te vervullen krijgen. «.Volgens een bericht uit geallieerde bron ie Fteusburg, zou Hitler op 1 Mei overleden zgn tengevolge van een doodelijke injec'ie die liem door zijn lijtarls weid toegediend. tB.B.C.) EINDHOVEN, 7 Mei. (A.-A.). Heden middag bracht Prinses Juliana een onverwacht oezoek aan „Het Loo Z.K.H. Prins Bernhard was, toen de Prin ses arriveerde, voor besprekingen op het Ca- nadeesche Hoofdkwartier, maar arriveerde na eenigen tijd. H.K.H. bezichtigde Het Loo, waar men druk oezig was den boel schoon te maken en te her stellen. Na de lunch kwam een stoet kinderen, me» allerlei versierde wagentjes en fietsen naai „Het Loo"; zij defileerden voor de Prinses, dii allen hartelijk dankte voor deze onverwachte n spontane demonstratie. In den middag ontving H.K.H. verscheidene jezoekers en verliet daarna weer „Het Loo jm naar Breda terug te keeren. jS-TROEPEN ZULLEN HIER BERECHT WORDEN. Amsterdam, 15 Mei 1945 Anep-Aneta Het grootste deel der Duitsche troepen, die in Holland gevangen genomen zijn, zal in klei ne vaartuigen van Den Helder naar Emden worden verscheept, zoo meldt onze oorlogs- correspondent Ton van Beers. 120.000 man zui- (Vervolg.) Ik ben keihard geworden, zegt hij en ver telt dan van zijn 17 clandestiene reizen, tijdens de bezetting, naar Spanje en Zwitserland, mei het doel tal van landgenooten buiten het be reik der Duitschers te brengen. In Januari 1942 werd hij te Belfort in Frankrijk gearresteerd er: naar een strafgevangenis te Dijon overgebracht Om hem tot spreken te krijgen sloeg men hiei de tanden uit zijn mond en knelde: men zijr. vingers tusschen een ijzeren tang. Onze ma rinier zweeg echter en werd via Compiegnt op transport gesteld naarBuchenwalde Maanden leefde hij hier met duizenden lotge nooten in de ellendigste omstandigheden. Var den vroegen morgen tot den laten avond moes ten de gevangenen werken in steengroeven op een uiterst minimaal en slecht voedselrantsoen Een liter watersoep en een snee brood per dag dat was alles. Behoorlijk slapen was een on mogelijkheid, de hygiënische toestandei schreeuwden ten hemel en van een medisch:, verzorging was nauwelijks sprake. De men schen, die ziek werden, waren in de meeste ge vallen verloren. Als de man over de wreedheden en onge kende straffen in het kamp gaat vertellen, dar beginnen wij iets te begrijpen van het gevoel, dat hem en zijn mede-geknechten moet be zielen. Sidderend betasten wij het touw van den strop waarin honderden, ja duizenden hun tragisch einde vonden. Hij had kans gezien hel bij een bepaalde gelegenheid te kapenLu guber bewijsmateriaal! Maar onze zegsman gaat verder en verhaalt op een realistische manier de overbrenging naar het Lager Dora bij Nordhausen, een kamp met bijna 18.000 mannen en jongens, waarvan ongeveer 150 Nederlanders. Óp de vraag naar de belevenissen in dit oord, krijgen wij ver rassende antwoorden. De gevangenen werden hier gebruikt voor het uithouwen van groote tunnels en ruimten in het Harz-gebergte. Som migen werkten 9 maanden aan een stuk, zonder ook maar één keer het daglicht te kunnen zien len op deze manier moeten worden afgevoerd. SS-troepen tusschen de twee en drie duizend man -die zich onder de Duitsche krijgsge vangenen bevinden, zullen in Nederland blijven om voor den Nederlandschen rechter terecht te Deze Duitschers zijn thans in concentratie kampen in Nederland opgesloten en het is hun niet toegestaan iets te henouden, waarvan ver moed kan worden, dat het gestolen is. Dit be- teekent, dat de Nederlanders vijftig tot zestig duizend fietsen en duizenden auto s zullen te rug krijgen. De waarde van de textielgoederen, die thans in de gevangenkampen worden opge naaid, loopt in de milüoenen guldens. Kruisland is een aardig dorpje, onder den rook van Roosendaal. En omdat het in het goede land van Brabant ligt kan men er aardig .eestvieren bij voorkomende gelegenheden. De nationale feestdag was zulk, een gelegenheid en aus trok er een tiinke optocht door het rustige plaatsje. Bij dien optocht waren surrogaat 66- iui, in origineel uniform gestoken. Maar plots vroeg de burgemeester zien ai, of dit echt was aan wel camouflage. De namaak-boeven ont popten zich als ras-dieven. De geest ven het uniform scheen in hen gevaren. Up wel 20 plaatsen drongen zij met geweld de huizen bin nen, bedreigden vrouwen met hun bajonetten en namen eieren, spek (bedenk wel, het is hier platteland) en tlesschen drank meedie in de stamkroeg lustig soldaat werden gemaakt. De politie kon slechts een enkele flesch red den. (Anep-Aneta). In de groote uithollingen werden constructie werkplaatsen voor de V-projectielen onderge bracht. Ook hier werden de gevangenen, te zamen met een groot aantal Duitsche burgers jnder leiding van een zekeren Sawatsky, te werk gesteld. Kwam het eens een enkele maa /oor, dat een gevangene een fout maakte, o •en defect kreeg aan zijn werkbank, dan were lit terstond als sabotage uitgelegd.De be rokkene werd opgesloten in een cel, waarii tij nauwelijks kon staan en onmogelijk ko: jaan zitten. Na eenige dagen kregen de ove. igen de opdracht buiten aan te treden om ge uigen te zijn hoe de man werd opgehangen. Ir iet begin beliep het aantal opgehangen ruin 150 per dag. De veroordeelden moesten doe mn eigen kampgenooten met negen tegelijk aan •en grooten galg gehangen worden. De rechter land van den een was aan den linker van den mder gebonden, hetgeen de marteling nog ver- jrootte. Op straffe van hetzelfde lot waren de luizenden gedwongen steeds opnieuw dit on- lenschelijke bedrijf tot het bittere einde aan te ien. Na afloop werden de lijken verbrand en de :sch in groote kuilen gegooid. De mannen oor deze daden aansprakelijk, zijn: Sturm- 'annfuhrer Fürstner en de beruchte Haupi "turmfuhrer Schwarz. welke laatste reeds eer, 'eputatie had verv/orven in het vernietigings camp te Buna, waar de menschen bij duizender zijn vergast. Of iemand in aanmerking kwair /oor lijfstraffen werd ook beslist door der dokter. Aangezien het advies in honderd var de honderd gevallen „ja" luidde, waren ooi /elen van hen, die sinds gisteren Gode zi lank weer een goed dak boven hun hoofd •n een prima verzorging hebben, gevoelig „on der de lat" geweest. Onze marinier moest eens voorover op tafe1 gaan liggen en kreeg 75 slagen met een ijzerer staaf op rug en zitvlak. Anderen, die zich ronc" ons scharen, doen op kouden zakelijken toor soortgelijke en ergere verhalen. Een jonger van 16 jaar was twee jaar geleden uit Amster dam gevlucht omdat de Gestapo hem zocht t (.Slot volgt) 400 menschelijke wrakken, slachtoffers van de onmenschelijke behandeling in het Amersfoort- sche kamp. Mevrouw Overeems wond de Duitschers om haar pink. De oorlogscorrespondent van Anep-Aneta Ton van Beers seint ons: Maandagmorgen in alle vroegte wachtten wij te Lunteren met de 49ste Britsche divisie, om Westelijk Nederland binnen te trekken. Onge duldig wachtten wij het signaal van vertrek af. Temidden van de drukte hoorde ik plotseling een vrouwelijke stem, die me vroeg: „Kunt U mij den weg naar Arnhem wijzen? Ik kom juist van Den Haeg. Het was een jonge vrouw met een bril op, die op een fiets kwam aanrijden. Een groote hoeveelheid bagage was achter op haar fiets geladen. Zij vertelde: „In Den Haag is men heel blij. Maar ik ben zeer uitgeput. Het was niet gemakkelijk om door de controleposten te komen. In Oudewater werd er hard ge vochten tusschen de Duitschers en de onder- grondsche strijdkrachten. De kogels floten om mijn ooren. In Gouda waren 6 Amerikaansche soldaten. Ik ben benieuwd of deze jongens de enthou siaste ontvangst zullen overleven, die de be volking hun bereid heeft. Maar ik moet nu haast maken. Ik moet naar mijn huis te Arnhem. Mijn man is krijgsgevangene en ik moet het huis voor hem in orde gaan maken. Zij sprong op haar fiets met haar massieve banden, om aan den „naoorlogschen heropbouw" te begin nen. „Maar een van de meest opmerkelijke da mes, die ik ooit ontmoette, was Mevrouw Loet van Overeems. Zij vertelde mij, dat de zand groeven achter het Amersfoortsche concentra tiekamp de lichamen van nog een 400-tal ge vangenen zouden hebben kunnen bevatten". Dc mannen, die mij en mijn chauffeur vandaag toe dichten, alsof we hun bevrijders waren, die nannen waren de besten, die Nederland kon aanbieden in den strijd tegen den bezetter. Zij vertoefden tusschen 2 maanden en 4 jaren in iet concentratiekamp. Zij leden er de ver schrikkelijks te ontberingen en beproevingen, die menschen zonder verstand voor hun landge nooten konden verzinnen. Het was een ver schrikkelijk gezicht hen in hun sjofele plunje en met hun kort afgeknipte haren te zien, maar vooral hun lichamen, die vreeselijk geleden hadden door de verhongering. In het hospitaal van het kamp bevinden zich lie mannen nog, die tengevolge van de uit- hongeringspolitiek geen vleesch meer aan hur, lichaam hebben. Zij liggen te huilen in hun laapkooien en voelen zich ongelukkig, dat zij op het oogenblik niet in staat zijn hun families e vertellen, dat zij nog in leven zijn. Wat vrijheid beteekent kan men alleen maar be grijpen als men in dit concentratiekamp is. .vaar de mannen, die de steunpilaren waren van den weerstand in ons land, schreien al: leine kinderen nu het einde van de onder drukking gekomen is. Het is niet mogelijk om het enthousiasme t< leschrijven van deze menschen, die hun huid ipenscheurden aan de prikkeldraad kooien in lezen „rozentuin", waar de menschen de jrofste mishandelingen ondergingen. Het was Mevrouw Loes van Overeems, de 35-jarige vrouw van een dokter, die sinds 194C hardnekkig voortging, om alles te doen om hel eed van haar landgenooten te verzachten. Zi wist, hoe de Duitschers aan te pakken. In dc 'aatste 7 maanden slaagde zij er in, om tonner neel, boter, enz. van boeren uit het Noorden *in bet kamp te brengen. Het was haar invloed waardoor het leven in het kamp draaglijk ge maakt werd. De Duitschers wisten, dat deze vroolijke en intelligente vrouw voor honderd percent pa triot was, maar zij luisterden naar haar, omdat zij wist hoe hen de baas te zgn. Duizenden ge vangenen, waarvan er inmiddels velen ver moord werden, kenden Mevrouw Overeems als de Florence Nightingale van het kamp van Amerstoort. Op 20 April werd de Roode Kruisvlag in het Amersroortsche kamp geneschen. De leiding werd in handen gelegd van Mevrouw Over eems. Van toen af begon het leven daar drager- lijker te worden. Men hoopt de slachtotlers van de mishandelingen en de verhongering ,'n het leven te houden. „Zelfs gisteren. Zaterdag, redde zij onze levens, zei een ex-gevangene. De Nederland- sche Binnenlandsche Strijdkrachten namen de bewaking van het karnp over, maar de Duit schers kwamen terug en wilden ons allen mee nemen. De Duitschers bevolen alle gevange nen zich op te stellen op het plein tusschen de barakken. Mevrouw Overeems vroeg de Bin nenlandsche strijders zich op te stellen en toen Dezwoer zij de Duitschers: „Dit zijn allen mijn menschen". Het was de meest koelbloedige geste, die ik ooit in mijn ondergrondsch werk neb meegemaakt, want vijf van deze strijders droegen nog hun wapenen. Maar Mevrouw Overeems sprak zoo overtuigend, dat de Duit schers zich lieten bedriegen. Naar mijn mee ning verdient deze Mevrouw de hoogste on derscheiding, die er is". Ik sprak met Mevrouw Overeems, zoo seint van Beers verder. Zij is een stevig gebouwde brunette met een geheimzinnige glimlach. Ik vroeg haar, hoe zij dit alles had klaar gespeeld. Zij toonde haar wonderlijke glimlach: „Ik keu deze Duitschers. Ik wind ze om mijn pink. En het gekste is, dat zij dachten de kleine Holland- sche de baas te zijn". Onze correspondent seint verder: „Zijn mijn landgenooten gek geworden? Zijn zij van plan zelfmoord te plegen door boven op onze rijden de auto te springen? Zijn ook mijn Britsche, Amerikaansche en Fransche collegas de kluts kwijt geraakt, omdat zij 30 tot 40 man in een jeep vervoeren? Zij ondergaan heel gewoon de algemeene uitbarstiftg van blijdschap, die zich overal ma nifesteert. Ik ben op verre na geen mooie jongen, maar 34 Nederlandsche meisjes hebben me al gekust. Zij waren allen teleurgesteld toen ik vertelde, dat ik Nederlander was. In het vervolg zal ik mijn mond houden. Deze tocht door bevrijd Nederland is de wonderlijkste, die ik ooit meemaakte. In Amers foort zag ik ernstig kijkende soldaten met het geweer en de stenguns in den aanslag en 30 Meter verder waren de Canadeezen druk bezig om de telefoonverbinding tot stand te brengen. Langs de Amersfoortschen weg zag ik de Duitschers, die tot een soort razernij gebracht werden in hun poging, om hun karren met on willige Nederlandsche paarden te vervoeren, Tn Utrecht is er geschoten. Zeven leden van de ondergrondsche strijdkrachten, die Duitsche soldaten wilden ontwapenen, werden gedood. Het is duidelijk, dat de Duitschers bang zijn, maar daar is nauwelijks eenige reden voor. De bevolking ziet hen eenvoudig niet staan, want zij is te druk bezig met de Britsche en Cana- deesche troepen aan te houden en hun te ver tellen hoe blij men wel is. 01PUVU8" I VlIjUagOIUUIgCIIO KUIIIICII WIJ

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1945 | | pagina 4