1
Rundveekeii
f
Gemengd Nieuws.^
C. D. BINKH
„RADAR" varsloag da Luftwaffe
Prooien v. h. Nazimonster
-
Distri
Mei a
D.V. onze
l'efde Ouders,
J. NAEIJE
CATH WILLEM
hun 45-jarige E
vereeniging te
denken.
Hun dankb;
Kinderen, Beh
en Kleinkinder
Axel, 24 Mei 19^
Aan al
blijk heb
geven van medele
de thuiskomst var
Zoo" JAN uit Duit
zppgen wij onzen
lijken dank.
M P VAN DE V(
J. VAN DE VOOR
Corn
WANTJE.
JO.
HENK.
PIETFR.
Spui 93, Mei 1945.
OOi
Datum
29 Mei
F
e
30 Mei
i
1
f
e
a
2
1
31 Mei
2
I
A
LÜtS En-«-WlS»
de „Florence Nightingale" van het kamp Amersfoort.
HOEK
straat 19, SAS VAN QENT.
advertenties aannemen.
Markt 12, Axel,
Derden Titel van het Eerste Boek van het
Wetboek van Strafrecht, ingevolge artikel 26,
eerste lid, van het Besluit op den Bijzonderen
Staat van Beleg gestraft met hechtenis van ten
hoogste één jaar of geldboete van ten hoogste
tweeduizend gulden.
2. Met dezelfde
ploitanten der in
heden en de opvc
toezicht het plege
bedoeld in het eet
3. De in dit ar
worden als overti
TE ZAAMSLAG.
Dinsdag 5 Juni 1945 letters A t.m. F.
Woensdag 6 Juni 1945 letters G t.m. R.
Donderdag 7 Juni 1945 letters S t.m. Z.
TE ZUIDDORPE.
Vrijdag 8 Juni 1945.
vraagformulier voor de brandstoffenkaart T 505
alsmede de bon A t.m. E 45 Reserve van de
bonkaart 6e periode.
Er wordt de aandacht op gevestigd, dat bij
verlies van de bonen Reserve A t.m. E 45 geen
bonkaart zal worden verstrekt.
mm, II I nil, - I <Jf «i
Vrachtkosten kunnen in rekening wordetl
gebracht op de wijze als vastgesteld voor
het seizoen 1943—44.
De leveringsvoorwaarden zijn eveneens
als van het seizoen 1943—44. Deze prijzen
kunnen voorloopig worden gefactureerd in
1. Deze verord
Vlaanderen.
2. Zij zal wor
plaatsing in de n
Vrije Zeeuw, De
Schakel, en door
de gemeentehuizei
hare afkondiging i
3. Zij kan wor
titel „Verordening
Gegeven te Slu
D
Bonaanwijzit
2
Aardappelena'.
Vleescha22a—
Margarinea22t
of 200 gr. vet.
of 100 gr. vet.
Boterc22a—d2
Kindermeelafle
250 gr.
Gortgries: aflev.
Verm'celli of Pu
135 alg. 50 gr.
Kinderdrank: afl
300 gr.
De
ii
DISTRIBUTI1
Uitreiking bon
7e
TE PHILIPPINE
Donderdag 24 1
TE SAS VAN C
Vrijdag 25 Mei
Zaterdag 26 M
TE WESTDOR1
Maandag 28 h
A en nieuwe Wi
TE AXEL.
Dinsdag 29 Me
Woensdag 30
Donderdag 31
Vrijdag 1 Juni
TE SLUISKIL.
Zaterdag 2 Jur
Maandag 4 Jun
Hww-wv—
Op 24
hopen
EN
hcudt tof nader aa
gin^ uitsluitend
dags van 11 12
1—3 spreekuur te Te
In de
Vlaan
treffer
Daar
aange
Zeeu\
tie VE
artike
aan t«
Het
op eei
evena
cultur
verbei
dat 5
Neder
dus o
nen d
cultur
Vlaar
uitdra
België
te ve
hieror
Oo;
ben v
tal v<
tijd n;
ten, c
eerdei
is in
vorigi
van c
weten
wie c
schap
probli
vrucb
al om
onze
als h
aan s
Nu
eigen
den i
met 1
kon
Hc
Oost
Al
conté
op F
bevo
rakin
men\
Ni
volki
Een
groo
nen
maar
die 1
nog
zood
dijki
verk
meei
groo
verd
van
A
verf
twei
ting-
oevt
m.)
mog
tuur
brei
drai
C
We
ver:
uit
1
tur<
2
No-
3
Zei
4
op
hel
dai
zie
Op
tro
Ba
Nc
en
wi
dc
Hi
se
or
De Duitschers begrepen cr niets van
Maar
vecht maar eens tegen een RAF, die schijn
baar over occulte krachten beschikt!
(Door Anep-Aneta's Luchtvaart-redacteur)
EINDHOVEN, 7 Mei Anep-Aneta)En
geland had in 1940 vrijwel geen luchtmach
meer. En toch zag de RAF kans de Luftwaffe
dusdanig partij te geven, dat „de slag om En
geland" glansrijk gewonnen werd!
Hoe dat kon, heeft het Duitsche opperbeve:
in langen tijd niet begrepen. De Engelsche le
gerleiding wist het opperbest, doch hield der
zwijgenden, doch zeer effectieven RAF-helpei
„RADAR" zorgvuldig geheim. Toen de clut
van Goering het eindelijk begon te snappen,
was het te laat. De geallieerden beheerschter
toen reeds het luchtruim.
Van „RADAR", welke naam het beste door
„radiografische plaatsbepaler" kan worden ver
taald, zijn vanzelfsprekend nog vele technische
details geheim. Iets van het principe en van
verschillende manieren van toepassing mag
thans wel verteld worden.
De Engelsche regeering beschikte over een
uitvinding, die hieruit bestond, dat een bepaald
„scherm" van ultra-korte golven kon worden
„opgehangen" in elk gewenscht gebied. In 194C
was men met deze vinding reeds zoover, dat
dit scherm boven de Fransche kust kon worden
geplaatst. Aan de Engelsche kust zat op zijn
dooie gemak, een observator op een glazen
scherm te kijken.
Op dit scherm zag hij de vliegtuigen opstij
gen. Voorts kon hij waarnemen, welke richting
zij namen, welke types het waren en op welke
hoogte zij vlogen. Aangezien snelheid en af
stand gemeten konden worden, was het daarna
een koud kunstje om een vliegveld op te bel
len en de RAF te waarschuwen. Later werden
de Spitfires dan via de radio naar de meest be
dreigde punten gedirigeerd.
De Duitschers moeten werkelijk gedacht heb-
Den, dat de RAF over occulte krachten be
schikte! Het was immers over bekend, dat de
Engelschen in 1940 vrijwel geen vliegtuigen
over hadden en toch en telkens weer kreeg de
Luftwaffe er van langs op een manier, die naar
den zin van Herrn Goering alle perken te
buiten ging.
Inderdaad hadden de Engelschen zeer weinig
vliegtuigen, maar deze konden met RADAR
tientallen malen effectiever gebruikt worden
omdat zij niet behoefden te patrouilleeren en
dusdoende zuinig met benzine en gul met kogels
konden zijn. Later hebben de Duitschers inder
daad ook een soort RADAR gehad. Zij ont
wikkelden hiermede, evenals de Engelschen
trouwens, de nachtjager-techniek. De nacht
jagers werden met een soort „voelhorens", een
antenne-systeem, uitgerust. Deze antennes vin
gen „golven" van vijandelijke vliegtuigen op,
welke golven op e'en bepaalde manier weer op
een schermpje werden duidelijk gemaakt. Zoo
vochten piloten in het stikduister geheel, of vrij
wel geheel, op den tast.
Engelsche jagers en lichte bommenwerpers,
die tot speciale taak hadden de U-booten van
den Oceaan te vegen, hadden ook een RADAR
lysteem aan boord. De U-booten kwamen over
het algemeen in den nacht boven om versche
ucht in te nemen. Het RADAR-systeem, ge
schikt gemaakt voor den nacht, heeft de ver
nietiging van tallooze dezer schepen op zijn
.ekening.
Engelsche vliegtuigen „beslopen" hun slacht
offers, draaiden dan groote schijnwerpers aar
en paften er op, voordat de Duitschers in dt
gaten hadden, wat er aan de hand was. Daf
en nacht patrouilleerden Engelsche vliegtuiger
:usschen de Spaansche en de Engelsche kusten
De U-booten, die van en naar de Franscht
lavens kwamen, maakten in dit gebied dt
hachelijkste reizen van hun bestaan. Indien zc
renminste bestaan bleven. Ook verkennings
schepen werden met RADAR uitgerust en zot
gelukte het tenslotte de U-booten in een drie
hoek tusschen de Noorsche kust, IJsland e,
Groenland samen te persen. Daar waren we
eens 200 tot 300 Duitsche onderzeeërs bijeer
omdat het daar veilig was, totdat de gealli
eerde luchtmacht ook dit gebied onder zijn be
reik kreeg. En toen ging het weer van dik hout
zaagt men planken.
De Engelsche zee- en luchtmachten hebben
op deze manier uitstekend kunnen samenwer
ken, hetgeen aan de Duitsche onderzeevloot en
ook aan blokkadebrekers, die op Japan voeren,
het leven heeft gekost. Vanzelfsprekend heb
ben ook de Amerikanen dit systeem overge
nomen.
Koopvaardijschepen zijn thans tegen mijnen-
en duikbootengevaar met Radar uitgerust. Een
Radarschip zal ook tijdig weten, of er ijs
bergen in de buurt zijn. En in de naaste toe
komst zullen visschersschepen van Radar ge
bruik kunnen maken om vischscholen op te
sporen en te vangen. Dat zal veel tijd en moei
te sparen!
Vrijwel alle geallieerde bommenwerpers zijn
thans met een Radarinstallatie uitgerust, die
hen in staat stelt door rook, wolken en duister
nis heen de aarde te zien. De Amerikanen
noemen dit apparaat „Mickey". Het is maar
een klein doosje met een glazen plaat erop. Op
die plaat verschijnt het beeld en met behulp
van een navigatiekaart is in den kortsten keer
te zien, waar men is en of men de te bombar
deeren doelen al bereikt heeft.
De bombardementen op het Ruhrgebied bij
voorbeeld zijn Radarsuccessen geworden. Zij
zijn, gezien het effect en de verbruikte hoeveel
heid bommen, economisch in zekeren zin „voor-
deelige" bombardementen geweest.
Het is thans reeds duidelijk, dat Radar van
reusachtig belang voor de burger-luchtvaart
zal zijn. Het systeem, dat zijn vuurdoop in den
slag om Engeland kreeg, is voor velerlei toe
passing vatbaar.
Dit oorlogskind zal ook in vredestijd een
uiterst belangrijke taak te vervullen krijgen.
«.Volgens een bericht uit geallieerde bron
ie Fteusburg, zou Hitler op 1 Mei overleden
zgn tengevolge van een doodelijke injec'ie
die liem door zijn lijtarls weid toegediend.
tB.B.C.)
EINDHOVEN, 7 Mei. (A.-A.). Heden
middag bracht Prinses Juliana een onverwacht
oezoek aan „Het Loo
Z.K.H. Prins Bernhard was, toen de Prin
ses arriveerde, voor besprekingen op het Ca-
nadeesche Hoofdkwartier, maar arriveerde na
eenigen tijd.
H.K.H. bezichtigde Het Loo, waar men druk
oezig was den boel schoon te maken en te her
stellen.
Na de lunch kwam een stoet kinderen, me»
allerlei versierde wagentjes en fietsen naai
„Het Loo"; zij defileerden voor de Prinses, dii
allen hartelijk dankte voor deze onverwachte
n spontane demonstratie.
In den middag ontving H.K.H. verscheidene
jezoekers en verliet daarna weer „Het Loo
jm naar Breda terug te keeren.
jS-TROEPEN ZULLEN HIER BERECHT
WORDEN.
Amsterdam, 15 Mei 1945 Anep-Aneta
Het grootste deel der Duitsche troepen, die
in Holland gevangen genomen zijn, zal in klei
ne vaartuigen van Den Helder naar Emden
worden verscheept, zoo meldt onze oorlogs-
correspondent Ton van Beers. 120.000 man zui-
(Vervolg.)
Ik ben keihard geworden, zegt hij en ver
telt dan van zijn 17 clandestiene reizen, tijdens
de bezetting, naar Spanje en Zwitserland, mei
het doel tal van landgenooten buiten het be
reik der Duitschers te brengen. In Januari 1942
werd hij te Belfort in Frankrijk gearresteerd er:
naar een strafgevangenis te Dijon overgebracht
Om hem tot spreken te krijgen sloeg men hiei
de tanden uit zijn mond en knelde: men zijr.
vingers tusschen een ijzeren tang. Onze ma
rinier zweeg echter en werd via Compiegnt
op transport gesteld naarBuchenwalde
Maanden leefde hij hier met duizenden lotge
nooten in de ellendigste omstandigheden. Var
den vroegen morgen tot den laten avond moes
ten de gevangenen werken in steengroeven op
een uiterst minimaal en slecht voedselrantsoen
Een liter watersoep en een snee brood per dag
dat was alles. Behoorlijk slapen was een on
mogelijkheid, de hygiënische toestandei
schreeuwden ten hemel en van een medisch:,
verzorging was nauwelijks sprake. De men
schen, die ziek werden, waren in de meeste ge
vallen verloren.
Als de man over de wreedheden en onge
kende straffen in het kamp gaat vertellen, dar
beginnen wij iets te begrijpen van het gevoel,
dat hem en zijn mede-geknechten moet be
zielen. Sidderend betasten wij het touw van
den strop waarin honderden, ja duizenden hun
tragisch einde vonden. Hij had kans gezien hel
bij een bepaalde gelegenheid te kapenLu
guber bewijsmateriaal!
Maar onze zegsman gaat verder en verhaalt
op een realistische manier de overbrenging
naar het Lager Dora bij Nordhausen, een kamp
met bijna 18.000 mannen en jongens, waarvan
ongeveer 150 Nederlanders. Óp de vraag naar
de belevenissen in dit oord, krijgen wij ver
rassende antwoorden. De gevangenen werden
hier gebruikt voor het uithouwen van groote
tunnels en ruimten in het Harz-gebergte. Som
migen werkten 9 maanden aan een stuk, zonder
ook maar één keer het daglicht te kunnen zien
len op deze manier moeten worden afgevoerd.
SS-troepen tusschen de twee en drie duizend
man -die zich onder de Duitsche krijgsge
vangenen bevinden, zullen in Nederland blijven
om voor den Nederlandschen rechter terecht te
Deze Duitschers zijn thans in concentratie
kampen in Nederland opgesloten en het is hun
niet toegestaan iets te henouden, waarvan ver
moed kan worden, dat het gestolen is. Dit be-
teekent, dat de Nederlanders vijftig tot zestig
duizend fietsen en duizenden auto s zullen te
rug krijgen. De waarde van de textielgoederen,
die thans in de gevangenkampen worden opge
naaid, loopt in de milüoenen guldens.
Kruisland is een aardig dorpje, onder den
rook van Roosendaal. En omdat het in het
goede land van Brabant ligt kan men er aardig
.eestvieren bij voorkomende gelegenheden. De
nationale feestdag was zulk, een gelegenheid en
aus trok er een tiinke optocht door het rustige
plaatsje. Bij dien optocht waren surrogaat 66-
iui, in origineel uniform gestoken. Maar plots
vroeg de burgemeester zien ai, of dit echt was
aan wel camouflage. De namaak-boeven ont
popten zich als ras-dieven. De geest ven het
uniform scheen in hen gevaren. Up wel 20
plaatsen drongen zij met geweld de huizen bin
nen, bedreigden vrouwen met hun bajonetten
en namen eieren, spek (bedenk wel, het is hier
platteland) en tlesschen drank meedie in
de stamkroeg lustig soldaat werden gemaakt.
De politie kon slechts een enkele flesch red
den. (Anep-Aneta).
In de groote uithollingen werden constructie
werkplaatsen voor de V-projectielen onderge
bracht. Ook hier werden de gevangenen, te
zamen met een groot aantal Duitsche burgers
jnder leiding van een zekeren Sawatsky, te
werk gesteld. Kwam het eens een enkele maa
/oor, dat een gevangene een fout maakte, o
•en defect kreeg aan zijn werkbank, dan were
lit terstond als sabotage uitgelegd.De be
rokkene werd opgesloten in een cel, waarii
tij nauwelijks kon staan en onmogelijk ko:
jaan zitten. Na eenige dagen kregen de ove.
igen de opdracht buiten aan te treden om ge
uigen te zijn hoe de man werd opgehangen. Ir
iet begin beliep het aantal opgehangen ruin
150 per dag. De veroordeelden moesten doe
mn eigen kampgenooten met negen tegelijk aan
•en grooten galg gehangen worden. De rechter
land van den een was aan den linker van den
mder gebonden, hetgeen de marteling nog ver-
jrootte. Op straffe van hetzelfde lot waren de
luizenden gedwongen steeds opnieuw dit on-
lenschelijke bedrijf tot het bittere einde aan te
ien.
Na afloop werden de lijken verbrand en de
:sch in groote kuilen gegooid. De mannen
oor deze daden aansprakelijk, zijn: Sturm-
'annfuhrer Fürstner en de beruchte Haupi
"turmfuhrer Schwarz. welke laatste reeds eer,
'eputatie had verv/orven in het vernietigings
camp te Buna, waar de menschen bij duizender
zijn vergast. Of iemand in aanmerking kwair
/oor lijfstraffen werd ook beslist door der
dokter. Aangezien het advies in honderd var
de honderd gevallen „ja" luidde, waren ooi
/elen van hen, die sinds gisteren Gode zi
lank weer een goed dak boven hun hoofd
•n een prima verzorging hebben, gevoelig „on
der de lat" geweest.
Onze marinier moest eens voorover op tafe1
gaan liggen en kreeg 75 slagen met een ijzerer
staaf op rug en zitvlak. Anderen, die zich ronc"
ons scharen, doen op kouden zakelijken toor
soortgelijke en ergere verhalen. Een jonger
van 16 jaar was twee jaar geleden uit Amster
dam gevlucht omdat de Gestapo hem zocht
t (.Slot volgt)
400 menschelijke wrakken, slachtoffers van de
onmenschelijke behandeling in het Amersfoort-
sche kamp. Mevrouw Overeems wond de
Duitschers om haar pink.
De oorlogscorrespondent van Anep-Aneta
Ton van Beers seint ons:
Maandagmorgen in alle vroegte wachtten wij
te Lunteren met de 49ste Britsche divisie, om
Westelijk Nederland binnen te trekken. Onge
duldig wachtten wij het signaal van vertrek af.
Temidden van de drukte hoorde ik plotseling
een vrouwelijke stem, die me vroeg: „Kunt U
mij den weg naar Arnhem wijzen? Ik kom juist
van Den Haeg. Het was een jonge vrouw met
een bril op, die op een fiets kwam aanrijden.
Een groote hoeveelheid bagage was achter op
haar fiets geladen. Zij vertelde: „In Den Haag
is men heel blij. Maar ik ben zeer uitgeput. Het
was niet gemakkelijk om door de controleposten
te komen. In Oudewater werd er hard ge
vochten tusschen de Duitschers en de onder-
grondsche strijdkrachten. De kogels floten om
mijn ooren.
In Gouda waren 6 Amerikaansche soldaten.
Ik ben benieuwd of deze jongens de enthou
siaste ontvangst zullen overleven, die de be
volking hun bereid heeft. Maar ik moet nu
haast maken. Ik moet naar mijn huis te Arnhem.
Mijn man is krijgsgevangene en ik moet het
huis voor hem in orde gaan maken. Zij sprong
op haar fiets met haar massieve banden, om
aan den „naoorlogschen heropbouw" te begin
nen. „Maar een van de meest opmerkelijke da
mes, die ik ooit ontmoette, was Mevrouw Loet
van Overeems. Zij vertelde mij, dat de zand
groeven achter het Amersfoortsche concentra
tiekamp de lichamen van nog een 400-tal ge
vangenen zouden hebben kunnen bevatten". Dc
mannen, die mij en mijn chauffeur vandaag toe
dichten, alsof we hun bevrijders waren, die
nannen waren de besten, die Nederland kon
aanbieden in den strijd tegen den bezetter. Zij
vertoefden tusschen 2 maanden en 4 jaren in
iet concentratiekamp. Zij leden er de ver
schrikkelijks te ontberingen en beproevingen, die
menschen zonder verstand voor hun landge
nooten konden verzinnen. Het was een ver
schrikkelijk gezicht hen in hun sjofele plunje
en met hun kort afgeknipte haren te zien, maar
vooral hun lichamen, die vreeselijk geleden
hadden door de verhongering.
In het hospitaal van het kamp bevinden zich
lie mannen nog, die tengevolge van de uit-
hongeringspolitiek geen vleesch meer aan hur,
lichaam hebben. Zij liggen te huilen in hun
laapkooien en voelen zich ongelukkig, dat zij
op het oogenblik niet in staat zijn hun families
e vertellen, dat zij nog in leven zijn. Wat
vrijheid beteekent kan men alleen maar be
grijpen als men in dit concentratiekamp is.
.vaar de mannen, die de steunpilaren waren
van den weerstand in ons land, schreien al:
leine kinderen nu het einde van de onder
drukking gekomen is.
Het is niet mogelijk om het enthousiasme t<
leschrijven van deze menschen, die hun huid
ipenscheurden aan de prikkeldraad kooien in
lezen „rozentuin", waar de menschen de
jrofste mishandelingen ondergingen.
Het was Mevrouw Loes van Overeems, de
35-jarige vrouw van een dokter, die sinds 194C
hardnekkig voortging, om alles te doen om hel
eed van haar landgenooten te verzachten. Zi
wist, hoe de Duitschers aan te pakken. In dc
'aatste 7 maanden slaagde zij er in, om tonner
neel, boter, enz. van boeren uit het Noorden
*in bet kamp te brengen. Het was haar invloed
waardoor het leven in het kamp draaglijk ge
maakt werd.
De Duitschers wisten, dat deze vroolijke en
intelligente vrouw voor honderd percent pa
triot was, maar zij luisterden naar haar, omdat
zij wist hoe hen de baas te zgn. Duizenden ge
vangenen, waarvan er inmiddels velen ver
moord werden, kenden Mevrouw Overeems als
de Florence Nightingale van het kamp van
Amerstoort.
Op 20 April werd de Roode Kruisvlag in
het Amersroortsche kamp geneschen. De leiding
werd in handen gelegd van Mevrouw Over
eems. Van toen af begon het leven daar drager-
lijker te worden. Men hoopt de slachtotlers van
de mishandelingen en de verhongering ,'n het
leven te houden.
„Zelfs gisteren. Zaterdag, redde zij onze
levens, zei een ex-gevangene. De Nederland-
sche Binnenlandsche Strijdkrachten namen de
bewaking van het karnp over, maar de Duit
schers kwamen terug en wilden ons allen mee
nemen. De Duitschers bevolen alle gevange
nen zich op te stellen op het plein tusschen de
barakken. Mevrouw Overeems vroeg de Bin
nenlandsche strijders zich op te stellen en toen
Dezwoer zij de Duitschers: „Dit zijn allen mijn
menschen". Het was de meest koelbloedige
geste, die ik ooit in mijn ondergrondsch werk
neb meegemaakt, want vijf van deze strijders
droegen nog hun wapenen. Maar Mevrouw
Overeems sprak zoo overtuigend, dat de Duit
schers zich lieten bedriegen. Naar mijn mee
ning verdient deze Mevrouw de hoogste on
derscheiding, die er is".
Ik sprak met Mevrouw Overeems, zoo seint
van Beers verder. Zij is een stevig gebouwde
brunette met een geheimzinnige glimlach. Ik
vroeg haar, hoe zij dit alles had klaar gespeeld.
Zij toonde haar wonderlijke glimlach: „Ik keu
deze Duitschers. Ik wind ze om mijn pink. En
het gekste is, dat zij dachten de kleine Holland-
sche de baas te zijn".
Onze correspondent seint verder: „Zijn mijn
landgenooten gek geworden? Zijn zij van plan
zelfmoord te plegen door boven op onze rijden
de auto te springen? Zijn ook mijn Britsche,
Amerikaansche en Fransche collegas de kluts
kwijt geraakt, omdat zij 30 tot 40 man in een
jeep vervoeren?
Zij ondergaan heel gewoon de algemeene
uitbarstiftg van blijdschap, die zich overal ma
nifesteert.
Ik ben op verre na geen mooie jongen, maar
34 Nederlandsche meisjes hebben me al gekust.
Zij waren allen teleurgesteld toen ik vertelde,
dat ik Nederlander was. In het vervolg zal ik
mijn mond houden.
Deze tocht door bevrijd Nederland is de
wonderlijkste, die ik ooit meemaakte. In Amers
foort zag ik ernstig kijkende soldaten met het
geweer en de stenguns in den aanslag en 30
Meter verder waren de Canadeezen druk bezig
om de telefoonverbinding tot stand te brengen.
Langs de Amersfoortschen weg zag ik de
Duitschers, die tot een soort razernij gebracht
werden in hun poging, om hun karren met on
willige Nederlandsche paarden te vervoeren,
Tn Utrecht is er geschoten. Zeven leden van de
ondergrondsche strijdkrachten, die Duitsche
soldaten wilden ontwapenen, werden gedood.
Het is duidelijk, dat de Duitschers bang zijn,
maar daar is nauwelijks eenige reden voor. De
bevolking ziet hen eenvoudig niet staan, want
zij is te druk bezig met de Britsche en Cana-
deesche troepen aan te houden en hun te ver
tellen hoe blij men wel is.
01PUVU8" I VlIjUagOIUUIgCIIO KUIIIICII WIJ