AXELSCHE COURANT
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
ZEEUWSCH- VLAAND EREN.
Wilskracht en Energie.
Strijdt voor de Vrijheid!
Het water zij uw vriend.
De K. L. M.
na dan Oorlog.
Gemengd Nieuws.
st.
No. 62
DINSDAG 24 APRIL 1945
58e JAARGANG
No. 61
ZATERDAG 21 APRIL 1945
58e JAARGANG
Drukker-Uitgeefster:
Firma J. C. VINK AXEL
Adres Redactie en Administratie:
Markt 12 AXEL
Hoofdredactie:
T. C. VINK - van VESSEM
V
Ingezonden Stuiken
Nederland is altijd het land van de
bloemen geweest Er was bijna geen
huis, waar ze ontbraken, iets, wat den
vreemdelingen steeds opviel. Zelfs in
den afschuwelijken tijd, welke bezet
Nederland doormaakt, ontbreken de
bloemen niet In Amsterdam worden
ze nog op straat verkocht Dat is dan
nog het eenig opwekkende in het
trieste beeld, dat zich aan de honge
rende massa voordoet
Zij vormen een schrille tegenstelling
met het trieste beeld, dat opgeleverd
wordt door de hongertochten van
duizenden menschen, van wie er
dagelijks velen op den openbaren weg
van uitputting bezwijken.
Abonnements
prijs
Losse nummers S ct.
Kwartaal
abonnement
AXEL binnen de kom
fl. 1.25
Alle andere plaatsen
il. 1.55
Z"Advertentieprijs
7 ct per m.m.
Ingezonden
Mededeeiingen
15 ct per m.m.
Kleine Advertentiën
(maximum 8 regels)
1 - 5 regels 62 ct.
iedere regel meer
12 ct. extra
dienstaanbiedingen
52 ct.
„Die op God vertrouwen zullen her-
„neuwd worden in kracht. Zij zullen
„opstijgen als op adelaarsvleugelen.
„Zij zullen loopen en niet vermoeid
„worden. Zij zullen gaan en niet rat
„worden".
Meer dan ooit zijn deze woorden van den
irofeet Jesaja van toepassing op den huidigen
ijd, met zijn vele angsten en nooden op allerlei
lebied. Vele menschen bewonderen boven
gaande Bijbelsche woorden, zonder ze ook
Daar eenigszins letterlijk op te vatten. Ze wor
den als zoo figuurlijk en vergeestelijkt be
schouwd, dat ze nauwelijks meer op ons aard-
sche leven en veel minder nog op de mogelijk
heden, waartoe ons physieke lichaam in staat
betrekking schijnen te hebben. Velen scnij-
nen nauwelijks meer de kracht te hebben om
te leven; duizenden anderen, mannen en vrou
wen, hebben veel van hun levensvreugde ver
loren in de bange oorlogsjaren, omdat ze hun
ïchaam niet opgewassen gevoelen tegen de
:ischen, die aan ons gesteld zijn of worden.
Iedereen weet wat het is aan een nieuw werk
beginnen, hetzij intellectueele of handen
arbeid, als men zich afgemat en niet fit gevoelt,
als alle wilskracht en energie uitgedoofd lijkt.
Waar niet iedereen weet, dat dit geenszins de
voorboden zijn van gebrek aan werk- of wils
kracht. Integendeel: de Natuur loopt nergens
aan den smallen kant, m.a.w. we bezitten hulp
of reservebronnen, waarvan we nooit hadden
kunnen droomen, dat we die hadden. Men zou
ze kunnen noemen „de tweede nog niet aan
geboorde laag energie".
Wat zou er b.v. van den vorigen wereld
oorlog terecht gekomen zijn, als maarschalk
Poch niet geweten had, dat zijn mannen on
eindig veel meer vermochten dan zij zelf
wisten en als hij geen opperst vertrouwen had
gehad in die „tweede laag?"
Wat verklaarde de onbluschbare energie en
wilskracht van den thans ontslapen president
Roosevelt, de prestatie s van Churchill e.a., de
hoogste geallieerde legeraanvoerders en de sol
daten, die onder hun bevel strijden? Immers, de
wetenschap te strijden voor een rechtvaardige
zaak.
Natuurlijk zijn er grenzen, de boomen groeien
nooit tot aan den hemel, maar het feit blijft
bestaan, dat de menschen ontzaglijke hulpbron
nen, energie en wilskracht bezit, waarvan hij
het bestaan niet vermoed in den gewonen
cirkelgang van het leven.
Er kan dikwijls zijn en is ook dikwijls
een bittere strijd, doch tenslotte is het altijd
het verlangen, dat in waarheid het sterkst is,
dat overwint en zich in daden omzet. Er zijn
vanzelf situatie's te bedenken, waarin iemand
physiek niet in staat is te doen wat hij zou wil
len doen. Door terreur bedreigd, in concentra
tiekampen opgesloten, of door ziekte verzwakt,
kan iemand werkelijk niet in staat zijn, zijn
wenschen te volvoeren. Doch overigens kan
men zich moeilijk een situatie in het werkelijke
leven voorstellen, waarin iemand niet werkelijk
doet wat hij zou willen doen, d.w.z. wat hij
onder de gegeven omstandigheden zou willen
doen. Wij handelen eenvoudig overeenkomstig
de emotie, die op een bepaald oogenblik de
sterkste is.
Waarschijnlijk zal men vragen: Maar waar
om de menschelijke wil buiten beschouwing ge
laten en waarom getracht den mensch te
maken tot een creatuur van het gevoel? Een
hoogstaand mensch doet niet wat hij zou wil
len doen, doch wat hij meent, dat hij behoort
te doen. In élke mensch, die het epitheton „be
schaafd" waardig is, is het zijn geweten, niet
zijn begeerte, dat de drijfkracht van zijn leven
is. Het is waar, in het goede soort menschen
heeft de wil een zeer groote beteekenis, doch
wat is „wil?" Stellen we ons een nog jong, on
ervaren soldaat voor in de loopgraven, een
oogenblik voor een charge. Hij is bang, maar
het commando klinkt en plotseling is hij een
ander mensch. Zijn angst valt als bij tooverslag
weg en aangezet door strijdlust rent hij voor
waarts door de sterkste emotie's gedreven
Hij stormt voorwaarts, omdat hij werkelijk de
behoefte voelt het te doen en we kunnen in
■dit geval gerust zeggen, dat hij zijn wil niet
behoefde te gebruiken.
Denken we ons een andere soldaat, in het
zelfde geval; bij hem schijnt de vrees de boven
hand te houden. Zijn beenen schijnen hem de
andere kant te willen uitdragen, maar toch gaat
hij voorwaarts, omdat hij in de gegeven om
standigheden dit werkelijk wil. Tijdens zijn
militaire oefentijd zijn hem de idealen van moed
en trouw ingeprent. Meer nog dan voor de
vijandelijke kogels vreest hij voor het verlies j
van zijn eigen zelfrespect en van de achting
zijner kameraden. Sterker nog dan zijn begeer
te om te blijven leven, is zijn verlangen voor
een man door te gaan, zich moedig te gedra
gen. Hier bestaat een conflict en het verlangen,
dat op dat oogenblik zwakker lijkt, behaalt de
overwinning, doordat het versterkt wordt door
die andere, steeds werkende begeerte een waar
dig mensch te zijn, moedig en betrouwbaar in
hachelijke oogenblikken, tintelend van liefde
voor het vaderland. Deze soldaat gaat voor
waarts, omdat hij onder de gegeven omstandig
heden werkelijk verlangt voorwaarts te gaan,
doch in dit geval kunnen we zeggen, dat hij
zijn wil heeft moeten gebruiken.
Is het dan niet duidelijk, dat willen zelf ver
kiezen is, het uitkiezen door de geheele per
soonlijkheid van die emotie en handeling, die
het best past bij hare idealen? En hoeveel ge
legenheid wordt ons thans hiervoor niet ge
boden, als we enkel het waarachtig heil van
ons vaderland op het oog hebben?
Alle groote generaals hebben altijd het ge
wicht van het „moreel" der troepen erkend;
zij weten, dat de troepen meer verduren kun
nen bij het oprukken dan bij het vluchten.
Duidelijk komt dit aan het licht bij het eens
zoo machtige Duitsche leger, dat thans als een
grauwe massa steeds meer ineenschrompelt.
Ieder, die eenige studie heeft gemaakt van de
menschelijke natuur tijdens de oorlogsjaren, ge
voelt als het ware, dat het moreel bij de onder
drukten (hieronder niet alleen het leger, doch
ook de burgerbevolking begrepen) totaal ge
broken en het catastrofale einde nabij is. Van
wilskracht en energie kan daar immers geen
sprake meer zijn, als men weet een reeds ver
loren (bloedig) spel nog te moeten uitvechten.
De Duitsche leiding (of wat daarvoor nog
doorgaat) gevoelt dit waarschijnlijk het sterkst,
ook al wordt dan nog wel eens Gods zegen
over het Duitsche wapengeweld afgebeden.
Doch dit huichelachtige lippenspel heeft geen
grond, geen inhoud, heeft het ook nooit gehad.
Er kan immers bij een beschaafd mensch
geen waar geloof, geen ware liefde of innige
toewijding bestaan voor een zaak, die niet an
ders beoogde dan knechting en vrijheidsbe-
rooving. Gewetenloos is de Duitsche macht
steeds opgetreden en hetzelfde spoor wordt
helaas nog steeds gevolgd. Het is door de
Duitsche propaganda wel eens anders voorge
steld, maar: „Een geweten hebben beteekent:
een zaak die men waarachtig dient; beteekent
ook zijn leven één maken door een ideaal, dat
door deze zaak „bepaald wordt, en dit ideaal
met het leven vergelijken".
Straks zal dan ook een einde worden ge
maakt aan die gewetenlooze misdaden en
gruwelen, die zoovele volkeren teisterden en
helaas nog teisteren, niet het minst onze arme
landgenooten die nog niet bevrijd zijn van het
Duitsche juk.
Ik wil eindigen met de woorden van den
profeet Jesaja, in den aanhef van dit artikel
genoemd. En wilskracht en energie daaraan
samengekoppeld, zal ons door de branding
heenbrengen en na harden strijd, kommer en
verdriet, doch gelouterd door het lijden en
hopelijk tot beter, ruimer en verdraagzamer in
zicht gekomen, in veilige haven van rust en
vrede brengen.
Moge die dag spoedig aanbreken voor ons
zwaar geteisterde vaderland en alle vrijheids
lievende volkeren.
handen van den vijand is.
Wij kunnen de toekomst van ons Vaderland
moeilijk beter dienen dan den strijd te aan
vaarden voor de bevrijding van onze over-
zeesche gewesten. Te vechten voor de bevrij
ding van onze Indonesische landgenooten be
hoort onze hoogste plicht te -zijn. Het Neder-
landsche Volk heeft de wereld een der beste
voorbeelden gegeven op het gebied van kolo
niaal bestuur, door de Indische bevolking ge
lijkelijk te laten deelen in alle voorrechten van
de Westersche beschaving.
Zonder aarzelen mogen wij de Vrijheid de
kern noemen van deze beschaving en daar
om zouden wij onze geschiedenis onteeren,
wanneer wij desnoods niet het ónmogelijke zou
den willen doen om Indië dit voornaamste be
standdeel der beschaving, de Vrijheid, terug te
geven. De plicht mogen wij niet overlaten aan
de Engelschen en de Amerikanen, maar wij
moeten zelf al onze krachten inspannen om In
dië van het juk der Japansche onderdrukking
te ontzetten.
Nederlandsche strijdkrachten maken zich ge
reed om aan dezen strijd te gaan deelnemen.
In deze strijdkrachten zullen de luchtstrijd
krachten een uiterst belangrijke plaats innemen.
In feite hebben Nederlandsche oorlogsvliegtui-
tuigen het terrein van den strijd in het Verre
Oosten nooit verlaten.
Maar er vliegen nog lang niet genoeg ma
chines met de Oranje driehoek op den romp.
De machines zelf wachten op ons in de mon
tagehallen van de Amerikaansche vliegtuig
fabrieken. De Luchtmacht wacht echter op
hen, die deze machines naar Japan zullen vlie
gen of op den grond gevechtsklaar zullen hou
den.
Honderden jaren geleden hebben wij Indië
veroverd met oorlogsschepen, laten wij het nu
gaan bevrijden met bommenwerpers en jacht
vliegtuigen. Een taak, den Vliegenden Hollan
der waardig!
Met kracht is in bevrijd Nederland de re-
cruteeringscampagne voor de Luchtstrijdkrach
ten ingezet. Iedere jonge Nederlander heeft de
kans om dienst te nemen. Vanzelfsprekend kan
niet iedereen vlieger worden. De eischen, die
gesteld worden aan candidaten voor vliegtuig
bemanning zijn anders en meestal ook zwaar
der dan die voor grondpersoneel.
Maar de wijze, waarop men zijn Vaderland
het beste dient wordt niet bepaald door de
functie die men bekleedt, maar door de wijze
waarop men, in welke functie dan ook, zijn
taak ten uitvoer brengt.
Het zal, helaas, voorkomen, dat oorlogs
vrijwilligers geduld moeten hebben hun „vlie
gende" loopbaan aan te vangen. De oorlogs
omstandigheden verhinderen de inrichting van
Opkomstdepots in alle groote steden. Maar
het bestaande depot werkt op maximum capa
citeit en vele moeilijkheden zijn reeds over
wonnen door nauwe samenwerking met de
Plaatselijke Oorlogs Vrijwilligers Bureaux,
waar zij, die dienst willen nemen in de Lucht
strijdkrachten, zich moeten aanmelden.
Indië wacht op de bevrijding, die jonge Ne
derlanders kunnen helpen bevechten in de
Luchtstrijdkrachten!
(„LUVO" Voorlichtingsdienst Luchtstrijd
krachten).
Axel.
J. D. FREEKENHORST.
Nog nooit in onze geschiedenis heeft op de
schouders van jong Nederland zulk een zware
en moeilijke, maar tevens zoo eervolle taak ge
rust. In ons Vaderland wacht op ons de weder
opbouw van verwoeste steden en dorpen, het
droogmalen van ondergeloopen polders, het
weer op gang brengen van een vastgeloopen
economisch leven.
Bij de uitvoering van deze taak kunnen wij
Indië niet missen, Indië, dat nofl steeds in de
Wij moeten het water als Vriend beschou
wen en dit kan, wanneer men er mede ver
trouwd is. Het moet het element zijn, waarin
en waarbij kind en grijsaard hand in hand hun
tekort aan lichaamsbeweging, aan ontspanning
kunnen aanvullen. Het moet de plaats worden,
waar de mensch zich zal kunnen herstellen van
het zenuwsloopend leven van thans. Het vroo-
lijke, bruisende water, dat flikkert en spiegelt
in het zonlicht, dat ons die heerlijke verfris-
sching na den arbeid kan geven, dat ons de
zorgen kan doen vergeten, moet onze Vriend
worden.
Verraderlijk, onberekenbaar, is het water al
leen voor hen, die het niet kennen. Leer daar
om zoo jong mogelijk, wat het water U kan
bieden, alsmede de gevaren eraan verbonden.
Bekendheid met het water is geen overbodige
luxe. Dat in de wereld zooveel veranderd is,
dat we niet meer in een natuurstaat leven, weet
het jonge wezen niet en het zal, waar de ge
legenheid zich voordoet, naar hartelust klim
men, springen, hardloopen, stoeien en ook met
en in het water knoeien. We kunnen dit regel
matig waarnemen buiten, bij sloot en plas of
wanneer moeder een teil met water onbeheerd
in de keuken heeft laten staan.
In de eerste jaren wordt dikwijls aan de ge
negenheid van het kind voor het water afbreuk
gedaan, zoodat soms zelfs afkeer ontstaat.
Hieraan is de waarschuwing van sommige
ouders: „Pas op het water!" niet geheel vreemd
Z.' is het ook zeer goed verklaarbaar, dat
vele kinderen reeds op een leeftijd van 5 a 6
jaar, zoodra het water maar even boven de
heupen komt, grooten angst aan den dag
leggen. Men noemt dit watervrees. Van nature
bestaat deze vrees echter niet.
(Wordt vervolgd).
LONDEN, 9 April 1945. (Anep-Aneta).
De heer D. L. Nieuwenhuis, directeur van
de K.L.M., die op Havana de internationale
conferentie van directeuren van verkeerslijnen
zal bijwonen, heeft verklaard, dat de K.L.M.
vier douglasvliegtuigen, elk met een capaciteit
van 21 passagiers, volgende maand aan haar
Venezuelaanschen dienst zal toevoegen
Volgens Associated Press heeft de heer
Nieuwenhuis verklaard, dat de K.L.M. klaar
staat om naar Nederland terug te keeren, zoo
dra dit is bevrijd, maar dat het tekort aan per
soneel vermoedelijk vertraging zal veroorzaken
Hij zeide: al ons personeel werd bij het uit
breken der vijandelijkheden door de regeering
gevorderd en wij kunnen onze diensten niet
beginnen, alvorens dit personeel teruggekeerd
is.
Voorts verklaarde hij: dat de onderhande
lingen omtrent verkeersvliegtuigen na den
oorlog gunstig is verloopcn.
(Buiten verantwoordelijkheid v. d. Redactie)
MENTALITEIT.
Nu de Lente een bloemenzee van weelde
biedt en de Zomer nakend is, hebben de
vogels wederom een aanvang gemaakt met het
bouwen hunner nesten, waarin weldra de eieren
met alle mogelijke tinten en kleuren zullen
schitteren.
Het valt te betreuren, dat de jeugd van van
daag het niet al te nauw neemt met de wet op
de vogelbescherming.
Hemeltergend en wraakroepend zijn vaak de
gedragingen van veelbelovende elementen te
genover dezen vogelenschat, ons zoo rijkelijk
door moeder natuur toebedeeld.
Eieren worden uit de nesten gehaald; ja,
men schrikt zelfs niet terug om de jonge
kroost meedoogenloos dood te martelen. De
mentaliteit van onze huidige jeugd is tot een
laag peil gedaald en streng moet er worden
opgetreden, op de eerste plaats door de ouders
en benevens door het onderwijzend personeel,
teneinde de geestesgesteldheid en karakterloos
heid, die gedurende de bezetting van het Her
renvolk tot een minimum is gedaald, weer op
te voeren.
Wie dieren beult verkracht de natuur en
zijn Schepper en is op rijpere leeftijd eveneens
een beul zijner medemenschen.
Dank voor de plaatsruimte.
M. S. te K.
Q.
•tentiën
regels)
2 ct.
meer
dingen
Ierland word
eginsel:
at de Staat
iden van be
en, verwerp
amde totale
ïzelf, als de
van de vrije
van het be-
|n een recht-
uwezenlijken
cht.
ing van zijn
a het econo-
aan nieuwe
n de staats-
len worden
t algemeen
mwoordigers
oering daar-
(1 krijgen in
leid.
onder con-
pp zijn beurt
gondslag
Men Volks-
I naar voor
ij de horens
Iwater weg-
welke ons
weer terug
ien, nu eens
:htig Volks
stromingen
over onze
t volk, door
mee doen
ld.
weer eens
ion van het
neem ik
k meebren-
olksrechten.
Werkgroep
vel dit: dat
er had daar
niet, als de
lie in staat
)pbouw te
k voor de
DEGEM,
Axel.
tanderen
45.
Hoeveelh,
400 gr.
id.
id.
100 gr.
1% L.
id.
5 sigaren
2 rants,
p Mei 1945
i 17, Kg.
i id.
100 gr.
id.
25 gr.
125 gr.
125 gr.
ind 140 gr.
'laanderen
:ciaal.
)e bonnen
publiek bij
op 23, 24
'ordt erop
rd kunnen
edetaillis-
nent. De
in bij den
II 1945 en
n eventu-
volgende
an Hecke,
elwaarde,
<erdewel,
en Firma
zingen en
Jtie ienst
wijzingen
zij boter
laanderen
tusschen Maas en Waal. Canadeesche troe
pen zijn de ürebbelinie binnengedrongen,
Duitschland. De slag om Berlijn woedt
in alle hevigheid voo't. De Russen zouden
zich nog slechts 3 km van de Brandenburger
Tor en ruim 1 km van Unter den Linden
bevinden. Generaal Patton heeft met troepen
vas het 3de leger een offensief op groote
Na net taaiste nummer sprax ftap. oakxer
een kort woord over de noodzaak om het
Roode Kruis aan alle kanten te helpen en
dankte hij d^n leider van dezen avond, dhr.
Willemsen, voor de mooie avond, welke hij
en zijn medespelenden hadden gegeven.
Wij vernemen nog, dat er een bedrag van
ongeveer f 1100 aan het Roode Kruis kan
worden afgedragen.
Werkgroep voor Wederopbouw niet verden
ken, dat zij het plechtanker van onze Demo
cratie, het Algemeen Kiesrecht, over boord
willen gooien, maar ik wil zelfs nu bedoeld
adres gepubliceerd is de schijn vermijden.
Ik wil door demonstratief voor de eer te be
danken om lid te worden van de Werkgroep,
uiting geven, dat ik op dat terrein tot geen en
kele concessie bereid ben,
in tegen-
irbonnen,
..ocht mag
worden door den boierdetaillist, welke daar
voor aangewezen is door den distributiedienst.
Andere detaillisten voor boter kunnen dus
geen rantsoenbonnen „boter" met kringnum
mer voor boter inleveren.
Tarwebloem of regeeringsbloem.
De bonnen voor dit artikel zijn aangewezen
om de thans bij den winkelier aanwezige,
aan bederf onderhevige tarwebloem of regee-
e
tt
P
Cl
i.
LI
11
e
u
Q
