u&ÉSiL
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen.
De Ondankbare Gast.
Doodvonnis voltrokken.
No. 7.
VRIJDAG 25 APRIL 1941.
57e Jaarg.
Herdenkingsrede van den
Rijkscommissaris te Rotterdam.
Firma J. C. VINK - Axel
Binnenland.
(Wordt rvolfd)
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 79 Cent; franco per post 1,04 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
Ter gelegenheid van Hitiers
verjaardag is er, meldt de N. R.
Crt Zondagmiddag in het Luxor
Theater te Rotterdam een plech
tige bijeenkomst geweest, tijdens
dewelke de rijkscommissaris,
rijksminister dr. Seyss Piquart,
een rede heeft gehouden. De
feestelijk versierde zaal was meer
dan gevuld met leden van de
Duitscne kolonie, van de Duit-
sche weermacnt, van de N.S B.
en de N.S N.A P. Medewerking
verleenden een militair muziek
corps en een fanfarecorps van
de Hitlerjugend Standort Rotter
dam.
De inspecteur voor den kring
Zuid-Holland, de heer Fortman,
heeft de bijeenkomst geopend en
de gasten begroet. Met name
richtte hij een woord van welkom
tot den rijkscommissaris, tot S.S.
Obergruppenlünrer Engel, tot den
gevoimacntigae voor de stad Rot
terdam, dr. Völckers, en tot den
distnctsleider van den N.S B., den
heer W. N. A. KiöUer.
De rijkscommissaits, dr. Seyss
lr,quart, heeft er op gewezen, oat
deze plechtige bijeenkomst in de
stad, die buiten den wil van
de Duitschers al.éé.i zoo zeer
van het oorlogsgeweld te lijden
heeft gehad, geen toeval is. Het
is nu eenmaal een tijd van groote
beslissingen; zijn die eenmaal
gevallen, dan zuilen de handen
ineen geslagen dienen te worden
om de wouden te heelen. Dan
zal het uiterlijke beelu van zware
slagen geheel terzijde moeten
worden gesteld, opdat een schoo
ner beeld geschapen worde. Of
schoon de viering van Hitler's
verjaardag een familiefeest van
het Duitsche volk is, verheugde
spreker er zich over, dat zoovelen
uit het Nederlandsche volk in
gelijkgestemde gedachten dit feest
wilden bijwonen.
We beleven een grooten tijd.
De nieuwe vormen zuilen op üe
volkeren van even grooten invloed
FEUILLETON
i)
„Hallo, vrieDd 1 Je ziet er ver
moeid uitVoel je er wat voor
om biuueu te komeu en eens
even uit te rusten
De stem deed Janion schrik
ken. Opkjjxend zag bjj een
flink gebouwden jongeman over
de heg van den tuin leunen.
Ofschoon bjj in hemdsmouwen
en zonder hoed liep, bleek uit
zjju zwart, hoog gesloten vesten
byzonderen vorm van boord, dat
hjj een dominee was. Hjj had
een grasscnaar in de hand en
zjjn opgestroopte mouwen lieten
een paar gespierde, bruine armen
zien.
De oude boef keek den spre
ker een oogeublik strak aan.
Hjj was gedurende heel wat
jaren weinig vriendelijkheid ge
wend geweest en zjjn eerste
ingeving was er een van wan
trouwen. Maar het gelaat van
den jongen geestelijke boezemde
vertrouwen in.
„Ja, meneer, dat wil ik graag,"
was bat antwoord, (Ik boa moe/
blijken als de grootste omwente
lingen in het verleden. Spreker
vergeleek dezen tijd met de Na
poleontische oorlogen, met de
godsdienstoorlogen en tenslotte
met den tijd van de volksver
huizing.
Het is een bijzondere gedachte
dat het Duitsche volk dat in
1918 in een oogenbnk van zwakte
in elkaar stortte thans zoo
sterk in Europa staat. De nieuwe
stroomingen zullen voor eeuwen,
misschien wel voor duizend jaar
hun waarde hebben.
Om dit alles te bereiken moest
een rechte weg, wel langs bergen
en dalen, door licht en duisternis,
maar dan toch rechtuit, afgelegd
worden. Zelfs de jaren 1914
1918 hebben wellicht hun betee-
kenis gehad. In die jaren heeft
het Duitsche volk den schrik van
den oorlog wel heel goed gekend,
de mannen aan het front, de fa
milies thuis. Ook thans is het
moeilijk dien weg te gaan en het
zal wellicht nog moeilijker wor
den. Maar het Duitsche volk zal
eiken weg gaan, dien de Fünrer
het wijstnet zoo lang tot het
zich een plaats in de wereld zal
hebben veroverd.
Dat dit volk dien weg met on
verschrokken vastberadenheid kan
gaan, dankt het aan Hitler. Van
den dag af, dat deze van het
front terug kwam, heeft hij er
naar gestreefd alle krachten op
te roepen om de vernietiging van
Duitschland te verhinderen. Hij
is zelfs nog verder gegaanhij
is bedaent geweest op het wel
van alle Germaansih: volken.
De Rijkscommissans betoogde
vervolgens, dat de Duitschers niet
hier zijn om de Nederlanders te
onderdrukken of hun pijn te doen.
Zeker zij moeten wel eens hard
zijn. Maar overigens staan ?e
hier in de eerste plaats om te
helpen, opdat ook het Ned. volk
aan het weik van den Fünrer
gelooven zal. De dagen naderen,
dat er herdacht wordt, hoe tus-
schen Nederlanders in de
kerkers v blijvende en Duit
schers h ente vriendschapsban
den zijn gelegd. Toen is er ook
„Kom dan binnen. Het hek
is een paar meter verder."
Zjju gastheer liet hem zelf
binnen en wees naar een tuin
stoel, die onder een grooten boom
stond. ,GU zitten," aei hjj „Heb
je trek
„Dame u, meneer. Ik heb in
Ashampton wat gegeten."
De dominee haalde een tabaks
zak voor den dag. .Heb je een
PÜP?'
Janion haalde een goedkoope
pjjp uit zjjn zak. Het zou een
detective iets gezegd hebben,
dat dit voorwerp zoo nieuw was.
Het zou hem achterdochtig ge
maakt hebben en doen veron
derstellen wat ook inderdaad
het geval was dat de eigenaar
tot voor kort in een van de
staatshotels had gelogeerd.
„Maak het je gemakkelijk. Ik
moet met mijn werk doorgaan,"
zei üe dominee. „Een heg groeit
als kool in dit weer."
Janion vond het zeer kalm en
genoegeljjk in dien ouderwet-
schen tuin. Hij genoot van zijn
pijp. De scnaduw deed hem
goed na de hitte van den weg
en na eenigen tijd viel hij in
slaap en liet zyn pijp op het gras
vallen.
„Wel, lekker geslapen?"
UITGEEFSTER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTiËN van 1 tot 5 regels 621 s Centvoor
eiken regel meer 12x/s Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Kleine advertentiëi 31 Cent.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
een grondslag gelegd voor een
samenwerking tusschen het Ne
derlandsche en het Duitsche volk
in de toekomst.
Spreker bracht tenslotte een
groet aan den Fünrer, niet met
woorden van dank, die toch niets
zeggend zouden zijn, maar in het
bewustzijn deel te mogen nemen
aan de groote, historische op
dracht, die op hem rust. Een
opdracht, die aan de geheele
wereld een ander uiterlijk zal
geven, ook al staat diezelfde
wereld daar tegen op.
Met het zingen van het volks
lied werd de plechtigheid be
sloten.
's Avonds hetft in het Haus
der Seefahrt voor leden van de
weermacnt in intiemen kring nog
een herdenking van dezen dag
plaats gehad. Seefahrtspropagan-
da leider Schlüssel uit Berlijn
heeft h er gesproken.
De S S. en Hoogere Polizei-
tuehrer maakt bekend
Het S.S.- en Polizeifeldgericht
veroordeelde Meinhard Natt uil
Arnhem wegens het verboden
bezit van een wapen ter dood.
De veroordeelde had van een
politiebeambte in de badinrich
ting het dienstpistool gestolen en
dit doen verdwijnen. Hij er
kende, de verordening van het
opperbevel der weermacnt ge
kend te hebben, volgens welke
het onbevoegd bezit van wapenen
met den dood gestraft wordt.
Hij heeft ook de herhaalde waar
schuwingen van den bevelhebber
der weermacht in Nederland in de
pers en in openbaar aangeplakte
bekendmakingen met name zijn
laatste waarschuwing, gekend, dai
met de scherpste straffen gere
kend moest worden en dat de
rechtsinstanties de opdracht ge-
Het was de vrooljjke stem van
den dominee, die hem wekie
„Het spjjt me, dat ik je wak
ker moest maken, maar bet
wordt laat. Waar wilde je van
nacht slapen
„Ik was op weg naar Exeter,
meneer."
„Dat is nog 14 KM. Daar
kom je nooit vanavond."
„Ik heb wel eens meer onder
een beg geslapen
„Wel, er zqu slechtere plaat
sen op een mooien nacht, maar
ik geloot, dat er onweer op
komst is. De barometer daalt.
Er is een vliering boven den stal
met genoeg hooi. Als je er iets
voor gevoelt, om een dak boven
je hoofd te hebben, kun je daar
slapen."
Janion keek den ander strak
aan.
„Bent u niet bang, dat ik den
boel in brand zou steken, of iets
zou stelen vroeg hjj botweg.
De dominee lachte. „Dat heeft
nog niemand gedaan en sedert
ik bier woon, heeft daar zeker
wel een dozjjn menseden gesla
pen."
„Dan zal ik uw aanbod graag
aannemen meneer," zei Janion,
„Mooi. Ik zal straks zorgen, dat
Ja nog wat te sm krijgt,1
kregen hadden, geen clementie
meer te laten gelden.
Het vonnis werd den 21 sten
April 1941 in den vroegen mor
genstond met den kogel vol
trokken.
AFBLIJVEN VAN NEER jE-
STORTE VLIEGTUIGEN
De Wehrmachtsbefehlshaber in
Nederland maakt bekend
Eenige dagen geleden deed zich
in het Zuiden van Nederland de
volgende betreurenswaaidige ge
beurtenis voor:
Een Britsch vliegtuig was neer
gestort en lag vernield op den
grond. De bevoegde Ortskum-
mandant had direct een post bij
de plaats van neerstorting gezet,
welke het vliegtuig tot de op
ruiming te bewaken had. Geen
burger mag, zouals b kend is, de
plaats van net ongeluk en vooral
met de overblijfselen van het af
geschoten vliegtuig naderen.
Evenwel werd deze algemeen
bekende maatregel hier niet na
gekomen.
Niettegenstaande herhaalde
waarschuwing door den post liep
een Hollander telkens weer op
het wrak toe, om deelen van het
vliegtuig af te scneuren en te
„verzamelen". Tenslotte loste de
post een waarschuwingsscnot.
Ook dit schrok den burger niet
af, die zijn ongehoorzaamheid
t nslotte met den dood moest
boeten.
Deze gebeurtenis is een ern
stige waarschuwing ,en moge
telkens opni.uw aanleiding zijn,
in het bijzonder voor de jeugd,
te bedenken, dat neeigesturte
vliegtuigen geen objecten zijn
voor verzamelaars en dat vóór
alles de bevelen van Duitscne
posten dadelijk nagekomen moe-
»tn worden. Ongehoorzaamheid
kan den dood brengen.
GROOT-ROTTERDAM.
Naar het Vaderland verneemt
zal ongeveer tegen 1 Mei den
Na eenigen tyd bracht de do
minee hem zjjn avondeten.
„Z>e je," z«i hjj vrooljjk, „veel
bedienden boud ik er met op na.
Ik heb alleen een oude huis
houdster, die voor mij kookt,
maar zjj is een uitstekende keu
kenmeid. Proef dat brood eens.
Dat bakt zij thuis."
Terwijl Janion at, bleef de
ander bjj hem zitten praten. De
oude boet stelde het op prjjs,
dat hjj geen enkele vraag stelde
over zjjn verleden en ook geen
preeken hield.
Toen hjj klaar was, nam zjjn
gastheer hem mee naar de vlie
ring. Deze was droog maar
luchtig en er lag genoeg hcoi.
„Hier is een deken", zei de
dominee. „Maak het je gemak-
keljjk. Je kunt om 7 uur wat
voor ontDjjt krjjgen, als je soms
vroeg op weg wilt gaan. Wel
te rusten."
Janion was vermoeid na den
langen marsch, en begaf zich
onmiddellijk ter ruste. Maar
voor hjj nog in slaap kon komen,
werd hjj opgesennkt door een
tellen bliksemstraal, gevolgd door
een verwjjderd gerommel van
den donder.
Het was erg drukkend; bjj
opaacle de bouten imkun, m
gemeenteraden van de betrokken
gemeenten mededeeling worden
gedaan van de plannen tol vtr-
eeniging van enkele ra'dgemeen-
ten met Rotterdam. Is het blad
juist ingelicht, dan vallen onder
de annexatie Ov^rscme, Schie-
broek, Kethel (gedeeltelijk), Hi'-
legersberg, Capeile a. d Ijs I,
ijselmonde en Barendrecht -
deeltelijk). Geruchten, dat ook
Schiedam zou worden geannex
eerd, zijn dus oi juist S.ii iLra
blijft als afzonderlijke gemeente
bestaan.
GESCHENK VAN DE N.S N.A P.
AAN DEN FüHRER.
Ter gelegenheid van den 52-
sten verjaardag van den Fütir. r
heeft de plaatsvervangend Itidrr
van de NS N.A P w g. Le> s>nk,
in de Privatkanzlei van den Fün
rer een exemplaar van de bio
grafie van admiraal de Ruyt^-r
door G. Brandt (1687) overnai-
digö met de volgende oorkonde
„De N S N A.P. veroorlooft zich
haren Fünrer bij zijn 52>ten ver
jaardag de biogiafi van den
grooten admiraal M chiel Adri-
aanszoon de Ruy,er te overhan
digen in opdraent van dr. E. H.
van Rappard die op het oogen-
blik in de Leibesstandarte als
Oberschaifünrer zijn pacht ver
vult".
GEDENKTEEKEN OP
ANTHONY FOKKERS GRAF.
Op een der hooge duintoppen
van Westerveld ligt het graf van
Anthony Fokker. Hier is thans
een gcdei ktceken opgericht, dai
geschonken is door de N V. Ne
derlandsche Vliegtuigenfabnek
raam afsloten en keek naar buiten.
Don laatsten keer had bjj zoo'n
storm gezien door het getraliede
raampje van zijn cel in Moor
lands en bjj kreeg plotseling zin
om dezen storm nu eens m de
open lucht te zien. Hy ging de
nauwe houtan trap at, stak de
plaats over en liep naar den
tuinstoel onder den berkenboom.
Er brandde licht in twee par
terre vertrekken van de pastorie.
Het eene licht, dicht bij den
stal, kwam zonder twjjtel uit de
keukenhet andere raam, dat
op den tuin uhkeek, was het
raam van -de kamer van den
dominee zelf.
Toen hij den tuin doorliep,
moest hjj dicht lar gs dit laatste
raam voorbjjhet gorajja w*s
slechts halt gesloten. Hjj bleet
siaau en keek naar binnen.
De kamer bleek een studeer
kamer te zjjn, die ze*-r eenvou
dig gemeubeld was. Iu het mid
den stond tegenover het raam
een schrijftafel, waarop e u
bureaulamp met groene ka,
Bjj bet licnt daarvan zat
nominee jjverig po*i«u in een
kasboek te schrjjven,
„schele hoofdpijn" maken be-
hooilijk werken onmogelijk 1
Neem een "AKKERTJE", even
liggen. Daarna weer frisch.
