De man zooder geheugen.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 6.
DINSDAG 22 APRIL 1941.
57e Jaarg.
Firma J. G. VINK - Axel
Bij Hitler's verjaardag.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Par 3 maanden 79 Cent; franco per post 1,04 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
UITGEEFSTER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVER TENT1ËN van 1 tot 5 regels ö^.1. s Centvoor
eiken regel meer 121/3 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend. Kleine advertentiën 31 Cent.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdag-voormiddag 11 ure.
Rijksminister dr. Göbbels heeft
op den vooravond van den ver
jaardag van den Fiihrer een ra
diorede gehouden, waarin hij o.a.
het volgende zeide
De Duitschers staan nog niet
ver genoeg van den tegenwoor-
digen tijd af om reeds thans
dezen tijd in zijn geheele draag-
wij Ite en grootte te kunnen over
zien. Doch ongetwijfeld zullen
alle komende geslachten de Duit
schers van nu erom benijden, dat
zij dezen tijd strijdend konden
meemaken en het geluk gehac
hebben, een grooten politieken
hartstocht te bezitten.
Het is geen frase, wanneer men
zegt, dat datgene, wat het Duit-
sche volk thans beleeft en waar
aan allen naar vermogen mede
werken, er niet zou zijn, of er
niet zoo zou zijn, wanneer er
niet een man als wegwijzer en
baanbreker aan den voortschrij
denden tijd beteekenis, inhoud en
richting gegeven had. De we
reld beleeft het grootste wonder,
dat er in de geschiedenis bestaat,
n.l. dat een genie een nieuwe
wereld bouwt. Derhalve betuigt
de geheele Duitsche natie den
Führer op zijn 52sten verjaardag
haar gevoelens van dankbaarheid,
vereering en bewondering, en
brengt zij ook de grootste hoop
op en het onwrikbare geloof aan
hem en zijn hististoiische zending
tot uiting.
Wanneer het Duitsche volk den
dag van morgen met zijn beste
mannen aan de strijdende fronten
en in het vaderland, in de wa
penindustrie, aan de machines o
bij h-t vervullen van de dage-
lijksche plichten doorbrengt, zijn
deze gevoelens des te inniger en
hartelijker. De Duitsche natie
huldigt den Führer op zijn ver
jaardag met de gelofte tot dub
belen ijver bij haar werk.
De minister herinnerde aan den
dag, twee jaar geleden, toen
Adolf Hitler zijn 50sten verjaardag
vierde, bij welke gelegenheid de
prachtigste parade werd gehouden
FEUILLETON
25)
„Je zegt het beter, dan ik het
zou kunnen doen, Drusil. Maar
me dunkt, er is Joch verschil in
myn zienswijze. Ik denk, dat,
toen ik je brief kreeg, ik tot
inkeer kwam, dat toen mjjn
besef van den waren toestand
helder werd en ik daarom myn
belofte om niet meer te vliegen
verbrak. Ik heb toen misschien
begrepen, dat je op het punt
stond my te verlaten. Later in
het vliegtuig kwam het allemaal
over mij zooals je daar beschre
ven hebt. Ik geloof, dat ik je
tot den dood toe beminde, toen
ik uit do hoogte neerviel om te
sterven, als God mij niet te hulp
kwam en dat ik tot bewustzijn
kwam in dien zelfden geestes
toestand."
„Zoo is het, Gifford je bent
nu weer geheel mijn echtgenoot
van zes jaar geleden. Toen had
ik je lief, maar nu veel meer.
Myn liefde is dieper, sterker,
vuriger. Zoo ten minste veel
jk het,"
die de Rijkshoofdstad ooit gezien
had. Zij heeft met algcheele
duidelijkheid bewezen, hoe sterk
het Rijk in zes jaren van ratio
r.aa! socialistischen opbouw ge
worden is. „Toen hoopten wij
nog", zoo zeide dr. Göbbels, „dat
het den Führer zou gelukken den
vrede voor ons land en de wereld
te bewaren. Wij wisten echter
ook dat, wanneer onze vijanden
het Rijk opnieuw zouden dwingen
tot den strijd voor zijn nationaal
bestaan, het Duitsche volk voor
de eerste maal in zijn geschiede
nis, eensgezind in alle standen,
geestelijk, oeconomisch en mili
tair voorbereid tot het uiterste,
zou aantreden en de wereld een
wonder van kracht, mannelijkheid,
souvereine politieke en geestelijke
superioriteit, militaire kracht en
nauwkeurigheid zou beleven.
Vraagt men zich thans af, zoo
ging dr. Göbbels verder, wat dan
eigenlijk onze vijanden bij de aan
het daglicht tredende krachtsver
houdingen bewogen heeft om
desondanks aan het Duitsche Rijk
den oorlog te verklaren, dan kan
men hierop in feite slechts dit
antwoorden Dat zij niet aan het
meesleepende geweld van een
groote persoonlijkheid en aan de
stevigheid van zijn werk ge
loofden. Zij hebben het niet
voor mogelijk gehouden, dat een
man het wonder zou hebben ge
wrocht, zijn volk uit een diep
verval omhoog te heffen.
Voor de eerste maal is thans
Duitschland in dezen oorlog als
een hecht aaneengesmeed machts
blok opgetreden om vermetel en
superieur zijn belangen te be
hartigen.
Iedereen weet, waarom het ging
en dat aan het einde van dezen
oorlog een Duitsche overwinning
staat. Het Duitsche volk behoeft
en wil niet in bijzonderheden
weten wat de Führer voornemens
is en welken weg naar de over
winning hij op een bepaald
oogenblik kiest.
Het heeft eenvoudig vertrouwen
in hem. Thans weet iedere Duit
sche soldaat, dat Duitschland
steeds slechts dan verloor, wan
neer het gehoor gaf aan leugen
achtige influisteringen, dat
Duitschland eenter altijd triom
feerde, wanneer het van zijn
kracht bewust bleef.
In het verdere verloop van zijn
rede herinnerde de minister aan
de uitspraak van Churchill, dat
Engeland zal overwinnen, doch
dal hij nog niet weet op weike
wijze. Duitschland kan hierop
slechts dit antwoord geven: De
Fü irer zal overwinnen en wel
hoofdzakelijk omdat hij ook weet
hoe hij kan overwinnen. Een
oorlogvoerend volk, geleid door
een wil en beheerscht door een
fanatisme, dat behaalt de over
winning. Een man, die zooiets
bereikte en schiep, staat ver ver
heven boven woorden van lof en
grootspraak. Voor hem kan de
natie zich slechts in dankbaarheid
buigen. Zoo groeten wij hem
dan op den vooravond van zijn
verjaardag, zoo besloot dr. Göb
bels.
De geheele natie vereenigt zich
in dezen groet en in de uitdruk
king van de diepste en eerbie-
digste dankbaarheid jegens hem.
Naar het D. N. B verneemt,
vierde Hitier zijn verjaardag in
zijn hoofdkwartier in de nabijheid
van het operatieterrein op den
Balkan. Terwijl hij met zijn staf
bijeen was in den restauratie
wagen van den specialen trein,
die op hef oogenblik als ho fd-
kwartier dienst doet, kwam precies
te middernacht als eerste de chef
van het opperbevel der weer
macht, generaal-veldmaarschaik
Keitel, zija gelukwenschen aan
bieden.
Keitel besloot met de gelofte,
dat de weermacht haar Fuehrer
op al zijn wegen zegevierend zal
volgen.
In opgewekte stemming verliep
het eerste uur van den dag.
Onophoudelijk kwamen per verre-
schrijver of over de korte golf
militaire, politieke en diploma
tieke berichten binnen, die in het
eeken stonden van de df fi dtieve
ineenstorting van het B itsch-
Grieksche front, weike zich steeds
duidelijker begint af te teekenen
Toen dokter Mc Intyre dien
middag in zjjn auto stapte en
wegreed, zat hjj in diepe ge
dachten verzonken.
Zijn dwaling, wat betreft Gif
ford, dat bemerkte by nu, was
groot geweest. Maar dat had
alleen betrekking op zyn ver
keerde opvatting van het soort
van man, die Giftord geworden
was vóór zyn ongeluk met het
vliegtuig
Maar nu zag by hem in den
geest, zooals Giflord een tweetal
weken geleden was. Iemand,
die door de weelde bedorven is,
door de genoegens van het leven
verslapt, door zyn succes by de
dames verwyfd. De dokter dacht
er over na, of er wel een karak
ter is, dat zulk een weelde
ongehinderd kan verdragen....
gezondheid, positie, ryk-
dom, eer, liefde en dat alles in
de hoogste mate.
Onder zulk een rykdom was
zyn persoonlykbeid verzwakt en
nu kon de dokter zich ook voor
stellen, welk voor soort man hy
geworden waB. Die typen had
by dikwyls ontmoet in zijn prak
tijk en er afkeer voor gevoeld,
meer dan voor misdaad of
wreedheid of oneer, maar hy
geloofdt Dist, dat Giflford door
i iets daarvan was besmet ge
worden.
Neen, hy was alleen verslapt,
hy had zyn mannelijk karakter
verloren. Hy was een knappe,
gezonde en in sommige opzichten
een zeer betooverende man ge
worden, die zich alleen bekom
mert over hetgeen zich bevindt
tusschen zijn hoed en zyn
schoenen.
Maar nu waren die jaren van
verslapping weggenomen met
nog vijf jaren bovendien Zy
konden terugkeeren, hetzij lang
zamerhand, hetzy plotseling, en
de kwestie wasWat zou er
dan gebeuren
Over dit probleem nadenkend,
was de dokter geneigd overeen
te stemmen met Drusil, die by
het einde van hun gesprek dien
middag hartstochtelijk uitriep
„Ik yerlaDg er niet naar, dat
zijn geheugen terugkomt. Ik
geef er niets om of zijn zaak te
niet gaat, of zyn vrienden en
bekenden zeggen, dat hy abnor
maal is tengevolge van het onge
luk. Misschien is hy dat, maar
hy heeit iets in de plaats ge
kregen. Hy heeft terug ont
vangen, hetgeen hy aan het
verliezen was,., zijn ziel|*
Do ddkter kga niet laken.
en van een komende nieuwe ca
tastrofe voor het Engelsche leger.
Inmiddels waren de eerste ge-
lukwenschtelegrammen binnenge
komen. Bijzonder verblijdend
waren de wenschen uit Italië.
Even voor middernacht werd een
telegram ontvangen, waarin de
Duitsche soldaten, die Larissa
hadden ingenomen, den Fuehrer
gelukwenschten. Tegen half iwee
nam Hitier afscheid van den staf.
Na kennis te hebben genomen
van de laatste militaire berichten,
trok hij zich terug.
Naar uit het hoofdkwartier ge
meld wordt, begon ook de ver
jaardag, zooals lederen dag in
dezen oorlog, met militaire be
sprekingen, die tot tegen 11 uur
duurden. De rijksmaarschals van
htt Groot-Duitsche rijk, Hermann
Goering, de opperbevelhebber
van de marine, groot-adm>raal
Raeder en de opperbevelhebber
van het leger, generaal-veldmaar
schaik Brauchitsch kwamen ver
volgens den Fuehrer feliciteeren.
Om 11.15 uur luisterde de Fueh
rer aan de radio naar de rede
voering van Rudolf Hess, die de
gelukwenschen van het vaderland
overbracht. Om 11.25 uur nam
de Fuehrer de gelukwenschen in
ontvangst van de opperbevelheb
bers der weermachtsonderdeelen
en van de chefs van het opper
commando. Vervolgens felici
teerde o.a. de rijksminister van
buitenlandsche zaken, Von R,b-
bentrop, de rijksleider der S.S.,
Heinrich Himmler, de chef van
de rijkskanselarij, rijksminister dr.
Lammers, de rijksperschef, dr.
Dietrich en de generaal der ar
tillerie, Jodl. Tegen 1 uur des
middags ging de Fuehrer met de
heeren van zijn staf aan het werk.
De Rijkscommissaris voor de
bezette Nederlandsche gebieden,
Rijksminister dr. S.yss-1 quart,
heeft den Führer het volgende
telegram gezonden
's Gravenhage, 20 April 1941.
Mijn Führer.
In dezen tijd van de grootste
beteekenis leidt u het Duitsche
volk op weergaloos strijdvaardige
Hy glimlachte bij zichzelf, over
wegende, dat Drusil hem de
eeheele waarheid niet had be
kend. Welke vrouw zou niet
den gemabzuchtigen, zelfzuchii-
gen eentgenoot van haar zevende
huwelijksjaar willen verruilen
voor den man van haar witte
broodsweken
Einde.
wijze naar zijn vooraanstaande
plaats in de wereld Het Duitsche
volk volgt u, mijn Fü irer, met den
ernst en de vastbeslotenheid,
waartoe gij uw volk hebt opgeleid.
Op uw verjaardag echter richten
zich tot u de harten van alle Duit
schers en van al onze vrienden met
bijzonder vurige en blijde wen
schen, terwijl zij u een geen gren
zen kennende li fde beluigen,
welke u, mijn Füarer, in ons
gewekt hebt.
Wij, die uw opdracht in Neder
land vervullen, groeten u op den
dag van heden, in volma kte üefde
en onvoorwaardelijke trouw.
Heil mijn Führer.
(w.g) Sty s-Ir quart.
Een telegram van ir. Mussert.
Ir. Mussert, de leider der N.
S.B., heeft den Führ r ter gele
genheid van zijn verjaardag d n
volgenden telegrafischen geluk-
wensch gezonden
„Den Fü irer van het Groot-
Duitsche Rijk te Berlijn:
Führer,
Bij de intrede van uw nieuwe
levensjaar zend ik U, mede na
mens de Nationaal Socialistische
Beweging in Nedt rlaod, mijn har
telijke gelukwenschen.
Ik hoop, dat de sterkste weer
macht aller tijden ouder Uw
bezielende leidirg rog in den
loop van dit jaar de belemme
ringen zal wegnemen, die den
opbouw van het nieuwe Europa
in den weg staan en vertrouw,
dat het Nederianüsche volk, lots-
verbonden met h. t Duitsche en
met andere Germaa sche volke
ren, door de kracht der i ationaai-
socialistische revolutie aan dezen
opbouw deel zal nemen.
Mussert."
De viering in Den Haag.
In Den Haag zag men vele
partijvlaggen der N.S B., die de
hulde van nationaal-socialistisch
Dm Haag betuigden.
Het hoogtepunt der viering was
des middags de samenkomst der
NS D.A P. in den dierentuin, die,
hoewel een feestelijk W.A. marsch
door de stad velen tot zich trok,
tot in alle hoeken en gaten vol was.
Al staan wy ook op de rul ïes
van ons geluk, dau moeten wy
toch nooit vergeten, dat het
loven evengoed al onze krachten
opeischt.
o—
t Ergste wat wy onzen mede-
mensch kunnen aandoen, is
hem zyn zelfvertrouwen ont
nemen.
Het gaat er niet om, wy
een levenskruis dragen, maar
lóè het gedragen wordt.
o—
Ieder menschenlsven is een
sympbonie, waarin veel dissonan
ten klinken.
-—o—
Die zijn werk verwaarloost,
schendt zijn levenswet.
o
Da vraag, waarom de een in
het leven meer moet lyden dan
de ander, zal wel nooit worden
opgelost.
o—
Het leven moet niet alleen
geleefd maar ook beleefd worden.
Eerst o&i heeft hst waarde.
—oo-
Plicht is een steun in ods Wellevendheid kost ons nieta
leveD, als we het evenwicht toch zyn er velen zoo
dreigen te verliezen.
o—
Alleen daar is leven, waar
moeiiykheden overwonnen moe
ten worden.
0
Een leven zonder liefde is een
eenid soedtr soa,
Bchaarsch mede.
-—o
Groeien is vernieuwen.
—o
De mensch dia zich bewust is
van zyu verhoudim o ae wereld
van het onzieniyk?, kan nooit
door tan onder gitdh-
cou