De man zooder geheugen. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 6. DINSDAG 22 APRIL 1941. 57e Jaarg. Firma J. G. VINK - Axel Bij Hitler's verjaardag. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Par 3 maanden 79 Cent; franco per post 1,04 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVER TENT1ËN van 1 tot 5 regels ö^.1. s Centvoor eiken regel meer 121/3 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Kleine advertentiën 31 Cent. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdag-voormiddag 11 ure. Rijksminister dr. Göbbels heeft op den vooravond van den ver jaardag van den Fiihrer een ra diorede gehouden, waarin hij o.a. het volgende zeide De Duitschers staan nog niet ver genoeg van den tegenwoor- digen tijd af om reeds thans dezen tijd in zijn geheele draag- wij Ite en grootte te kunnen over zien. Doch ongetwijfeld zullen alle komende geslachten de Duit schers van nu erom benijden, dat zij dezen tijd strijdend konden meemaken en het geluk gehac hebben, een grooten politieken hartstocht te bezitten. Het is geen frase, wanneer men zegt, dat datgene, wat het Duit- sche volk thans beleeft en waar aan allen naar vermogen mede werken, er niet zou zijn, of er niet zoo zou zijn, wanneer er niet een man als wegwijzer en baanbreker aan den voortschrij denden tijd beteekenis, inhoud en richting gegeven had. De we reld beleeft het grootste wonder, dat er in de geschiedenis bestaat, n.l. dat een genie een nieuwe wereld bouwt. Derhalve betuigt de geheele Duitsche natie den Führer op zijn 52sten verjaardag haar gevoelens van dankbaarheid, vereering en bewondering, en brengt zij ook de grootste hoop op en het onwrikbare geloof aan hem en zijn hististoiische zending tot uiting. Wanneer het Duitsche volk den dag van morgen met zijn beste mannen aan de strijdende fronten en in het vaderland, in de wa penindustrie, aan de machines o bij h-t vervullen van de dage- lijksche plichten doorbrengt, zijn deze gevoelens des te inniger en hartelijker. De Duitsche natie huldigt den Führer op zijn ver jaardag met de gelofte tot dub belen ijver bij haar werk. De minister herinnerde aan den dag, twee jaar geleden, toen Adolf Hitler zijn 50sten verjaardag vierde, bij welke gelegenheid de prachtigste parade werd gehouden FEUILLETON 25) „Je zegt het beter, dan ik het zou kunnen doen, Drusil. Maar me dunkt, er is Joch verschil in myn zienswijze. Ik denk, dat, toen ik je brief kreeg, ik tot inkeer kwam, dat toen mjjn besef van den waren toestand helder werd en ik daarom myn belofte om niet meer te vliegen verbrak. Ik heb toen misschien begrepen, dat je op het punt stond my te verlaten. Later in het vliegtuig kwam het allemaal over mij zooals je daar beschre ven hebt. Ik geloof, dat ik je tot den dood toe beminde, toen ik uit do hoogte neerviel om te sterven, als God mij niet te hulp kwam en dat ik tot bewustzijn kwam in dien zelfden geestes toestand." „Zoo is het, Gifford je bent nu weer geheel mijn echtgenoot van zes jaar geleden. Toen had ik je lief, maar nu veel meer. Myn liefde is dieper, sterker, vuriger. Zoo ten minste veel jk het," die de Rijkshoofdstad ooit gezien had. Zij heeft met algcheele duidelijkheid bewezen, hoe sterk het Rijk in zes jaren van ratio r.aa! socialistischen opbouw ge worden is. „Toen hoopten wij nog", zoo zeide dr. Göbbels, „dat het den Führer zou gelukken den vrede voor ons land en de wereld te bewaren. Wij wisten echter ook dat, wanneer onze vijanden het Rijk opnieuw zouden dwingen tot den strijd voor zijn nationaal bestaan, het Duitsche volk voor de eerste maal in zijn geschiede nis, eensgezind in alle standen, geestelijk, oeconomisch en mili tair voorbereid tot het uiterste, zou aantreden en de wereld een wonder van kracht, mannelijkheid, souvereine politieke en geestelijke superioriteit, militaire kracht en nauwkeurigheid zou beleven. Vraagt men zich thans af, zoo ging dr. Göbbels verder, wat dan eigenlijk onze vijanden bij de aan het daglicht tredende krachtsver houdingen bewogen heeft om desondanks aan het Duitsche Rijk den oorlog te verklaren, dan kan men hierop in feite slechts dit antwoorden Dat zij niet aan het meesleepende geweld van een groote persoonlijkheid en aan de stevigheid van zijn werk ge loofden. Zij hebben het niet voor mogelijk gehouden, dat een man het wonder zou hebben ge wrocht, zijn volk uit een diep verval omhoog te heffen. Voor de eerste maal is thans Duitschland in dezen oorlog als een hecht aaneengesmeed machts blok opgetreden om vermetel en superieur zijn belangen te be hartigen. Iedereen weet, waarom het ging en dat aan het einde van dezen oorlog een Duitsche overwinning staat. Het Duitsche volk behoeft en wil niet in bijzonderheden weten wat de Führer voornemens is en welken weg naar de over winning hij op een bepaald oogenblik kiest. Het heeft eenvoudig vertrouwen in hem. Thans weet iedere Duit sche soldaat, dat Duitschland steeds slechts dan verloor, wan neer het gehoor gaf aan leugen achtige influisteringen, dat Duitschland eenter altijd triom feerde, wanneer het van zijn kracht bewust bleef. In het verdere verloop van zijn rede herinnerde de minister aan de uitspraak van Churchill, dat Engeland zal overwinnen, doch dal hij nog niet weet op weike wijze. Duitschland kan hierop slechts dit antwoord geven: De Fü irer zal overwinnen en wel hoofdzakelijk omdat hij ook weet hoe hij kan overwinnen. Een oorlogvoerend volk, geleid door een wil en beheerscht door een fanatisme, dat behaalt de over winning. Een man, die zooiets bereikte en schiep, staat ver ver heven boven woorden van lof en grootspraak. Voor hem kan de natie zich slechts in dankbaarheid buigen. Zoo groeten wij hem dan op den vooravond van zijn verjaardag, zoo besloot dr. Göb bels. De geheele natie vereenigt zich in dezen groet en in de uitdruk king van de diepste en eerbie- digste dankbaarheid jegens hem. Naar het D. N. B verneemt, vierde Hitier zijn verjaardag in zijn hoofdkwartier in de nabijheid van het operatieterrein op den Balkan. Terwijl hij met zijn staf bijeen was in den restauratie wagen van den specialen trein, die op hef oogenblik als ho fd- kwartier dienst doet, kwam precies te middernacht als eerste de chef van het opperbevel der weer macht, generaal-veldmaarschaik Keitel, zija gelukwenschen aan bieden. Keitel besloot met de gelofte, dat de weermacht haar Fuehrer op al zijn wegen zegevierend zal volgen. In opgewekte stemming verliep het eerste uur van den dag. Onophoudelijk kwamen per verre- schrijver of over de korte golf militaire, politieke en diploma tieke berichten binnen, die in het eeken stonden van de df fi dtieve ineenstorting van het B itsch- Grieksche front, weike zich steeds duidelijker begint af te teekenen Toen dokter Mc Intyre dien middag in zjjn auto stapte en wegreed, zat hjj in diepe ge dachten verzonken. Zijn dwaling, wat betreft Gif ford, dat bemerkte by nu, was groot geweest. Maar dat had alleen betrekking op zyn ver keerde opvatting van het soort van man, die Giftord geworden was vóór zyn ongeluk met het vliegtuig Maar nu zag by hem in den geest, zooals Giflord een tweetal weken geleden was. Iemand, die door de weelde bedorven is, door de genoegens van het leven verslapt, door zyn succes by de dames verwyfd. De dokter dacht er over na, of er wel een karak ter is, dat zulk een weelde ongehinderd kan verdragen.... gezondheid, positie, ryk- dom, eer, liefde en dat alles in de hoogste mate. Onder zulk een rykdom was zyn persoonlykbeid verzwakt en nu kon de dokter zich ook voor stellen, welk voor soort man hy geworden waB. Die typen had by dikwyls ontmoet in zijn prak tijk en er afkeer voor gevoeld, meer dan voor misdaad of wreedheid of oneer, maar hy geloofdt Dist, dat Giflford door i iets daarvan was besmet ge worden. Neen, hy was alleen verslapt, hy had zyn mannelijk karakter verloren. Hy was een knappe, gezonde en in sommige opzichten een zeer betooverende man ge worden, die zich alleen bekom mert over hetgeen zich bevindt tusschen zijn hoed en zyn schoenen. Maar nu waren die jaren van verslapping weggenomen met nog vijf jaren bovendien Zy konden terugkeeren, hetzij lang zamerhand, hetzy plotseling, en de kwestie wasWat zou er dan gebeuren Over dit probleem nadenkend, was de dokter geneigd overeen te stemmen met Drusil, die by het einde van hun gesprek dien middag hartstochtelijk uitriep „Ik yerlaDg er niet naar, dat zijn geheugen terugkomt. Ik geef er niets om of zijn zaak te niet gaat, of zyn vrienden en bekenden zeggen, dat hy abnor maal is tengevolge van het onge luk. Misschien is hy dat, maar hy heeit iets in de plaats ge kregen. Hy heeft terug ont vangen, hetgeen hy aan het verliezen was,., zijn ziel|* Do ddkter kga niet laken. en van een komende nieuwe ca tastrofe voor het Engelsche leger. Inmiddels waren de eerste ge- lukwenschtelegrammen binnenge komen. Bijzonder verblijdend waren de wenschen uit Italië. Even voor middernacht werd een telegram ontvangen, waarin de Duitsche soldaten, die Larissa hadden ingenomen, den Fuehrer gelukwenschten. Tegen half iwee nam Hitier afscheid van den staf. Na kennis te hebben genomen van de laatste militaire berichten, trok hij zich terug. Naar uit het hoofdkwartier ge meld wordt, begon ook de ver jaardag, zooals lederen dag in dezen oorlog, met militaire be sprekingen, die tot tegen 11 uur duurden. De rijksmaarschals van htt Groot-Duitsche rijk, Hermann Goering, de opperbevelhebber van de marine, groot-adm>raal Raeder en de opperbevelhebber van het leger, generaal-veldmaar schaik Brauchitsch kwamen ver volgens den Fuehrer feliciteeren. Om 11.15 uur luisterde de Fueh rer aan de radio naar de rede voering van Rudolf Hess, die de gelukwenschen van het vaderland overbracht. Om 11.25 uur nam de Fuehrer de gelukwenschen in ontvangst van de opperbevelheb bers der weermachtsonderdeelen en van de chefs van het opper commando. Vervolgens felici teerde o.a. de rijksminister van buitenlandsche zaken, Von R,b- bentrop, de rijksleider der S.S., Heinrich Himmler, de chef van de rijkskanselarij, rijksminister dr. Lammers, de rijksperschef, dr. Dietrich en de generaal der ar tillerie, Jodl. Tegen 1 uur des middags ging de Fuehrer met de heeren van zijn staf aan het werk. De Rijkscommissaris voor de bezette Nederlandsche gebieden, Rijksminister dr. S.yss-1 quart, heeft den Führer het volgende telegram gezonden 's Gravenhage, 20 April 1941. Mijn Führer. In dezen tijd van de grootste beteekenis leidt u het Duitsche volk op weergaloos strijdvaardige Hy glimlachte bij zichzelf, over wegende, dat Drusil hem de eeheele waarheid niet had be kend. Welke vrouw zou niet den gemabzuchtigen, zelfzuchii- gen eentgenoot van haar zevende huwelijksjaar willen verruilen voor den man van haar witte broodsweken Einde. wijze naar zijn vooraanstaande plaats in de wereld Het Duitsche volk volgt u, mijn Fü irer, met den ernst en de vastbeslotenheid, waartoe gij uw volk hebt opgeleid. Op uw verjaardag echter richten zich tot u de harten van alle Duit schers en van al onze vrienden met bijzonder vurige en blijde wen schen, terwijl zij u een geen gren zen kennende li fde beluigen, welke u, mijn Füarer, in ons gewekt hebt. Wij, die uw opdracht in Neder land vervullen, groeten u op den dag van heden, in volma kte üefde en onvoorwaardelijke trouw. Heil mijn Führer. (w.g) Sty s-Ir quart. Een telegram van ir. Mussert. Ir. Mussert, de leider der N. S.B., heeft den Führ r ter gele genheid van zijn verjaardag d n volgenden telegrafischen geluk- wensch gezonden „Den Fü irer van het Groot- Duitsche Rijk te Berlijn: Führer, Bij de intrede van uw nieuwe levensjaar zend ik U, mede na mens de Nationaal Socialistische Beweging in Nedt rlaod, mijn har telijke gelukwenschen. Ik hoop, dat de sterkste weer macht aller tijden ouder Uw bezielende leidirg rog in den loop van dit jaar de belemme ringen zal wegnemen, die den opbouw van het nieuwe Europa in den weg staan en vertrouw, dat het Nederianüsche volk, lots- verbonden met h. t Duitsche en met andere Germaa sche volke ren, door de kracht der i ationaai- socialistische revolutie aan dezen opbouw deel zal nemen. Mussert." De viering in Den Haag. In Den Haag zag men vele partijvlaggen der N.S B., die de hulde van nationaal-socialistisch Dm Haag betuigden. Het hoogtepunt der viering was des middags de samenkomst der NS D.A P. in den dierentuin, die, hoewel een feestelijk W.A. marsch door de stad velen tot zich trok, tot in alle hoeken en gaten vol was. Al staan wy ook op de rul ïes van ons geluk, dau moeten wy toch nooit vergeten, dat het loven evengoed al onze krachten opeischt. o— t Ergste wat wy onzen mede- mensch kunnen aandoen, is hem zyn zelfvertrouwen ont nemen. Het gaat er niet om, wy een levenskruis dragen, maar lóè het gedragen wordt. o— Ieder menschenlsven is een sympbonie, waarin veel dissonan ten klinken. -—o— Die zijn werk verwaarloost, schendt zijn levenswet. o Da vraag, waarom de een in het leven meer moet lyden dan de ander, zal wel nooit worden opgelost. o— Het leven moet niet alleen geleefd maar ook beleefd worden. Eerst o&i heeft hst waarde. —oo- Plicht is een steun in ods Wellevendheid kost ons nieta leveD, als we het evenwicht toch zyn er velen zoo dreigen te verliezen. o— Alleen daar is leven, waar moeiiykheden overwonnen moe ten worden. 0 Een leven zonder liefde is een eenid soedtr soa, Bchaarsch mede. -—o Groeien is vernieuwen. —o De mensch dia zich bewust is van zyu verhoudim o ae wereld van het onzieniyk?, kan nooit door tan onder gitdh- cou

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1941 | | pagina 1