Mei de 3 Dam po producten bestrijdt E alle verkoudheden Nieuwjaars wenschen. Kerstfeest Waarschuwing. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. EENE SE1NX. No. 74. DINSDAG 24 DECEMBER 1940. 56e Jaarg. ^|Ajs Firma J. C. VINK - Axel Nieuwjaarswensch De prijs is 4D cent. Maatregelen tegen den smokkelhandel. Voorzichtig mat explosieve voorwerpen. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. zoowel bij U zelf als bij Uw kinderen. Dampo verkoudhelds-balsem, hiermede 's avonds keel, borst en rug inwrijven, dit lucht op en 's morgens is Uw verkoudheid weer verdwenen. Pot 50. Tube 40 ct. Doos 30 ct. Dampo-bonbons bij schorheid, pijnlijke keel en hoest. Doos 25 ct. Dampo neusdruppels bij neus-catarrh en verstoptheid in het hoofd. Flacon met druppelspuitje 60 ct. Uw waarborg't Komt van Mijnhardt Zij, die in het Nieuwjaars nummer van dit blad hun aan familie, vrienden, beken den en begunstigers willen kenbaar maken, hebben hier toe gelegenheid opgave te doen tot Dinsdag 31 De cember a.s. uiterlijk tot 11 uur v.m. De Nieuwjaarskrant zal verschijnen op Woensdag morgen 1 Januari 1941. DE UITGEEFSTER. De klokken luiden en heel de wereld luistert naar haar klanken Kerstfeest, Kerstteest, Vrede op Aarde. Aan deze klanken willen wij ons ondanks alles vastklem men. Vrede op aardel Als dat weer mogelijk zou zïjn Veel, zeer veel moet veranderen, maar is Hij, ter eere van wie wij dit Kerst feest vieren, niet almachtig. Ligt het niet in Zijn hand, om deze arme, zondige wereld te maken tot een betere wereld, dan die, welke wij er van hebben gemaakt? Want wie zal niet in FEUILLETON 9) „Myn lief, klein vrouwtje eene dievegge mijne Lena.... Het is een leugen 1" en de ongeluk kige man sloeg zich met de vuist tegen het hooid, terwijl een Btnartelyk gekreun uit zyne borst opsteeg. „Houd u bedaard, oude vriend zei Ralph, „er is hier iets ge heimzinnigs in het spel, zy ziet er niet uit als een schuldige vrouw". „Ik zou haar alles hebben ge geven 1 Zij had slechts behoe ven te vragen en haar grilligste wensch zou bevredigd zyn ge worden. Doch zoo te doen 1... O, God, het kan niet waar zyn". De dag brak aan en het licht schemerde door de neergelaten gordijnen. Alec ging naar het venster en deed het wyd open. Hoe koud en nijpend was die winterlucht. Hoe wit de sneeuw, hoe donker en treurig was het in zyne ziel, hoe verpletterend zijne chaude 1 De wijde vlakte Tuor pttn sehfom how aen beeld deze dagen zich zelf willen be kennen, dat ook hij niet alles heeft gedaan om hetgeen nu over ons is gekomen, te weren Heb ben wij allen wel steeds onze krachten ten volle gewijd aan wederzijdsch begrijpen, hebben wij steeds een open oog gehad voor de nooden onzer naasten, voor onze eigen tekortkomingen 7 Neen zullen wij zeggen, wanneer wy, die ons Christenen noemen, in deze dagen ons gedurende eenige uren willen overgeven aan onze betere gedachten. En wie zal het nalaten, nu alles tot ons spreekt van de ellende, waarin de wereld is gedompeld. Wie verlangt niet vurig naar het einde van deze dagelijks voortschrij dende vernieling van waarden en menschenlevens 7 Laten wij hopen en bidden by dit feest van den vrede, nu alle Christenen zich vereenigen in gebed om dien vrede, dat de haat uit alle harten worde ge bannen, en plaats make voor een wederzijdsch begrijpen, opdat het verstand moge zegevieren over de haat. Wel zal dat heel, heel moeilijk zijn, na al het leed, dat het ééne volk over het andere heeft gebracht, maar toch, wan neer allen van goeden wille zijn, wanneer wij allen op deze dagen ons Vurig gebed ten nemel zen den, dat de oorlogsfakkel worde gedoofd, zal het Licht zegevieren over de duisternisde zware duisternis, die wij voelen druk ken, ook nog in den korten tijd dat het dag is en bij het flon keren van de duizenden kaarsen aan onze Kerstbaomen. van zyn toekomstig leven, want het leven is ons tot last en doel loos, wanneer wy het vertrouwen hebben verloren in het wezen, dat ons het dierbaarst is op aarde. Lena stond een weinig later op dan hare gewoonte was en had weinig gelegenheid haar man voor lunchtijd te spreken. Zy bemerkte, dat hy er bleek en ontdaan uitzag en verlangde er naar, dat hare gasten aan hunne morgenbezigheden gingen om eens vrij met hem te kunnen praten. Eindelyk waren zij alleen. Zy ging naar hem toe, terwijl hy met gebogen hooid tegen den schoorsteenmantel stond te leunen. Hy had de armen over zyne borst gevou wen. Met zachten aandrang trachtte zy ze los te maken. „Kom", zei ze, „sla ze om mij heen en kyt maar op uw vrouw tje, dat zy vanmorgen zoo laat is. Weet gij wel, dat gy m( nog niet eens hebt aangezien en niets tegen my hebt gezegd „Ik ben ziek", zij by stroef en zonder van zyne plaats te gaan. Ziek herbaalde zy ver schrikt. En gisterenavond hebt De Inspecteur der invoerrechten en accijnzen ter sub-inspectie Terneuzen Gelezen de beschikking van den Secretaris-Generaal, waarn. Hoofd van het Departement van- Financiën, van 14 December 1940, no. 92, luidende als volgt De Secretaris-Generaal, wnd. Hoofd van het Departement van Financiën, Gelet op artikel 10, onder 6, der wet van 31 December 1915 (Staatsblad no 533), gewijzigd bij de wetten van 27 Juni 1919 (Staatsblad no. 420) en 29 Juni 1925 (Staatsblad no. 308); heeft goedgevonden en verstaan te be palen Artikel 1. In een strook van 1000 Meter breedte langs de Rijksgrens in Zeeuwsch-Vlaanderen tusschen de Schelde en de Noordzee is het ve voer van alle goederen ver boden tusschen een half uur na zonsondergang en een half uur voor zonsopgang. Artikel 2. In een strook van 100 Meter breedte langs de Rijksgrens in Zeeuwsch-Vlaanderen tusschen de Schelde en de Noordzee is het vervoer van goederen in andere ge daarvan niets gezegd, toen waart gij nog zoo wel I" „Ja", antwoordde hy op veel- beteekenenden toon, „maar gij weet, dat ons in een enkel uur soms een hevige ziekte kan overvallen". Haar gelaat was hoog gekleurd van plotselingen schrik een teeken van een schuldig hart dacht hij terwyl zy uitriep „O, God, wat scheelt u toch P Zeg het my 1 Voel eens, hoe myn hart klopt 1" „Neen, Lena, ik kan er nu niet over spreken. Straks mis schien, of wellicht zult gy gissen wat my scheelt". Hare lippen beelden als die van een kind dat beknord wordt en zy liet het hoofd hangen en huiverde onder de kilheid van zyne stroeve woorden. „Gy houdt niet meer van my fluisterde zy „Maar al te veel", antwoordde hij met een bitteren glimlach. Een onderdrukte snik, een zacht geluid van ruischende kleederen en Alec's vrouw was uit de kamer verdwenen. Zy begrijpt het, zij begrypt het 1" kreunde h\j. „O, dat ik sterven kon!" In den loop ven den voor- dan binnenwaartsche richting ver boden. Artikel 3. Het verbod van de artt. 1 en 2 geldt niet voor zoover het ver voer kennelijk plaats heeft als een voortgezette handeling van een toegelaten invoer of met be stemming tot geoorloofden uitvoer op een der land-, spoor-, tram- en waterwegen, waaraan een kan toor der invoerrechten (een zgn. hulpkantoor daaronder begrepen) s gevestigd, tijdens de uren, waarop dat kantoor is openge steld. Artikel 4. De Inspecteur der invoerrechten en accijnzen ter sub-inspectie Terneuzen kan onder de door hem te stellen voorwaarden af wijking van de verbodsbepalingen der artt. 1 en 2 toestaan. Artikel 5. Deze beschikking treedt in wer king met ingang van 1 januari 1941. Gelet op artikel 4 van voor noemde beschikking, bepaalt het navolgende le. In afwijking van het be paalde bij artikel 2 van voornoemd besluit, wordt het vervoer van alle goederen in de aldaar be doelde strook van 100 Meter toe gestaan tusschen een half uur voor zonsopgang en een naif uur na zonsondergang, met uitzonde ring van het vervoer vanle vensmiddelen, w.o. aardappelen en granen tabak en tabaksfabri katen manufacturen en garens, w.o. naaigaren zeep,zeeppoeder en waschpoeder in alle soorten paarden en vee, w.o. pluimvee steenkolen. 2e. In afwijking van het be paalde bij artikel 2 van voornoemd Door onvoorzichtig om te gaan met uitgeworpen drijvende of aangespoelde scherpe mijnen of versperringen zijn in den laaisten ijd verschillende soldaten en bur gers gedood. Derhalve wotdi er voor gtwaarschuwd een in zee, rivier of kanaal drijvend onschul dig lijkend voorwerp, dat er als een mijn of boei uitziet, aan te raken, op te nemen of te r.adcren. ^eeds bij het naderen kan een explosie volgen. Het oi.scnadtiijk maken van deze voorwerpen mout door de daartoe bevoegde instan ties geschieden. Op de navolgende punten moet gelet worden 1. Het vinden van drijvende of aangespoelde mijnen, Docien of verdacht uitziende voorwerpen moet onmiddellijk met nauwkeu rige opgave van vindplaats aan de dichtstbijzijnde Duitsche mili taire instantie, politie of burger- ijke autoriteit worden medege deeld. Hetzelfde geldt voor het zien van mijnen of op boeien lijkende voorwerpen in zee, rivier, kanalen of op bet land terecht gtkomen voorwerpen. 2. Men vermijde in ieder ge val het aanraken of naderen van deze voorwerpen, zoolang niet is vastgesteld, dat deze volkomen onschadelijk zijn. 3. Men zorge dat tot de komst van politie of desbetrofL; de in stanties voor afzetting rondom deze voorwerpen op een afstand van 1 km door in den omtrtk wonende personen woidt g zorgd. middag, terw\jl de ongelukkige echtgenoot alleen in zyn stu deervertrek zat want ny had orders gegeven, dat niemand hem Btoren mocht werd hij opgeschrikt door een luid klop pen op de deur. „Binnen 1" riep hy onverschil lig, zonder zich te verroeren. „Binnen 1 Hoe duivel kan ik binnenkomen, als de deur ge sloten is was het knorrig aut- woord, met eemgszins vreemd accent gesproken. „By Jupiter 1 Dat is myn waarde oude Reinhartl" dacht Notley, opspringende en voor een oogenblik zyne smart ver getende. „Ik wist, dat hy van daag komen moest, maar die verschrikkelijke zaak heelt al het andere uit myn hooid ge jaagd". Den sleutel omdraaiende, maakte hy de deur open en vatte de handen van een klein man uetje, dat buiten den roffel stond te slaan, en trok hem de kamer binnen. „Wel, gij maakt niet veel complimenten", zei Dr. van Reinhart, aen Duitscher met buitengewoon verstandige oogen ue u toestraalden uit eeu haotd, dat, wat da grootte betreft, »w*r weinig in overeenstemming was met het overige van zyn ticoaam. „Zyt gy niet wel, Alec ging by voort. „Hoe is het met mevrouw O, zij is eeu engel. Zoo geheel anders dan de vrou wen van ons vaderland". „Myne vrouw is wel, geloof ik". „Geloof ik Zyn de vogeltjes een beetje aan het vechten ge weest. Hebben zy een doorntje in hun nestje gevonden zei de spraakzame dokter mei al de vrymoedigneid van een oud vriend. „Ik heb iets, dat mfj hindert, Carl, iets zoo verscuriKkelyks, dat ik my wel uit he ginascne venster zou willen werpen, om er aan te ontkomen. O, ik b n tyy en toen spyt het my naast dat gy gekomen zyt, warn üjj zyt een nieuwe getuige van myne bittere schande 1" „Schande, schande 1 Maar gij zyt krankzinnig 1 Wat kan er zyn, waarover gy u tcuameu moet „Luister. Ik weet, dat ik u kan vertrouwen, dat gjj de beste, trouwBte vriend zyt, dien men kan vinden". (Wordt TMT0l§d)i

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1