èèl
Voedt Uw huid 's nachts met Purol
"lusteloos P
AKKERWS.
Nieuws- en Advertentieblad
J voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Werkloosheid geen noodlot
maar een dwaasheid.
No. 53.
VRTJDAG 11 OCTOBER 1940.
50e Jaarg.
Firma J. C. VINK - Axel
BANGE DAGEN.
Zeeuwsch-Vlaandercn zal geen
gebrek lijden.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
UITGEEFSTER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
In het jongste nummer van
„De Unie" wordt in een artikel
„De Ai beid Eenige bron van
welvaart" onder meer verklaard
„Dat wij de Werkloosheid 10
jaren ovei o S htbben laten gaan,
is een ontzette de, een onnoeme-
ijk gruote fout geweestDe
wcrKiousheid is geen noodlot,
dat wij geduldig hebben te dra
gen. Ze is een dwaasheid. Aan
de werkeloosheid kan een eind
worden gemaakt, en als zij wordt
opgeheven is er in ons tand de
mogelijkheid van welvaart voor
allen".
Daarom dient thans in alle
ueclen van ons volk het besef
door te dringen, dat het belang
van de gemeenschap gaat boven
het belang van het individu, en
dat men het economische leven
van ons volk ziet als een werke
lijke eenheid en niet als een on
geordend samenstel van persoon
lijke belangen.
„Dit haudt in de eerste plaats
in, dat het geld de overheerschen-
de positie, die het thans in ons
economische leven inneemt, af
staat aan den arbeid. Dit betee-
kent een grondige wijziging van
ons financiëele systeem. Zonder
deze wijziging is een uiteindelijke
oplossing van het werkloosheids
vraagstuk niet te bereiken. Er
zal een eind moeten komen aan
den toestand, dat men meent met
„geen geld I" elke oplossing van
het werkloosheidsvraagstuk uit
den weg te kunnen gaan. Niet
langer zal het geld bepalen of er
arbeid zal zijn, maar de arbeid
zal bepalen of er geld zal zijn
„In de tweede plaats beteekent
het stellen van het algemeen be
lang boven het persoonlijke en
groepsbelang, dat er een einde
moet komen aan de jammerlijke
tegenstelling van belangen tus-
schen de verschillende takken
van bedrijf, die in de laatste 10
jaren in ons land tot zulke droe
vige gevolgen aanleiding heeft
gegeven. Bij alle bedrijfstakken,
FEUILLETON
De oorlog in onze omgeving.
33)
Hjj opende het medaillon en
toen ik wat naderbij gekomen
was, zag ik hoe hjj lang en
lietdevol op de trekken van een
jonge vrouw staarde. Ik kwam
nog een stapje naderbij, terwijl
hij het medaillon omdraaide en
toen toonde hij mij het gouden
kleinood zacht lachend, met een
teederen glans in de oogen.
„Gretcben en Pater", zeide hij,
bet waren zijn beide kinderen,
de jonge blonde vrouw aan de
keerzijde was zijn echtgenoote.
Beurtelings gleden zijn blikken
lietdevol over deze kleine toto's
in het medaillon bij schroomde
niet ze te kussen, om daarna
weer de lokken van het spelende
kind bij ons te streelen. Deze
teederheid trof mij diep en ik
wendde me een oogenblik at,
terwijl zijn gedachten zeker ver
wijlden bij hen in het verre
vaderland, die hem lief en dier
baar waren. Ken beeld van
vrede, een beeld van liefde, bier
jq een boekje van deze weide,
landbouw, handel, industrie, enz.
dient het besef door te dringen,
dat óók wat zijn samenstelling
uit de verschillende bedrijfstakken
betreft, ons economisch leven een
onverbrekelijke eenheid vormt,
dat het onmogelijk handel en in
dustrie goed kan gaan, als onze
landbouw kwijnt en omgekeerd"
„O afhankelijk van een uitbrei
ding van den buitenlandschen
handel zou het mogelijk geweest
zijn door uitbreiding van de bm
nenla* dsche productie en den
binnenlandschen ruil de werk
loosheid in ons land opteh.ffen
Niet dat dit ideaal geweest zou
zijn, en wij hopen dan ook, dat
in een nieuwe Europa onze in
ternationale ruil tot den vroegeren
omvang en meer zal groeten.
Maar het had gekunu".
„Er moet thans een rechte en
stevige lijn kunnen worden ge
trokken. Deze lijn staat de lei
ding van De Unie duidelijk voor
oogen".
In een ander artikel wordt een
dringend pleidooi gehouden voor
lichamelijke opvoeding voor ge
heel ons volk. Een groote ach
terstand valt hier in te halen,
weshalve er krachtig op wordt
aangedrongen om, bij wijze van
urgentie-program, thans onver
wijld tot lichamelijke opvoeding
op lagere school en universiteit
te komen.
Ter bestrijding van veel on
juiste cr tiek op het program van
De Nederlandsche Unie komt in
enkele beschouwingen in „De
Unie" bovendien nog eens weer
duidelijk naar voren, dat het so
ciale program van de N. U. niet
reactionnair, doch veel meer
revolutionnair is te noemen.
In de serie „Levend volk" krijgt
in dit nummer onze scheepvaart
een beurt. Er staat een schip
op stapel.
De Red. v. d. „Prov. Z Crt."
had Zaterdag een onderhoud nut
Jen directeur-generaal van dt-
voedselvoorziening, Ir J L. Lou
wes, na b. ëmdiging van zijn
inspectietocht door Zeeuwsch-
Vlaanderen, en gaf deze vervol
gens het blad als zijn algemeenen
indruk weer, dat de voedselpo
sitie van dit afgezonderde deel
van ons gewest in het algemeen
geen reden tot ongerustheid geeft.
Bijzondere voorzieningen zijn,
naar Ir. Louwes ons mededeelde,
in voorbereiding om tegemoet te
komen aan de moeilijkheden,
welke door de verkeersbelemme-
ringen met betrekking tot de ge
regelde voorziening kunnen op
treden.
Vooral voor Zeeuwsch-Vlaan-
deren zal een zoodanige regeling
van Deteekenis zijn.
Hoogspanning in het Zeeuwsch-
Vlaamsche land. De bietenoogst
is in vollen gang en geeft nu
deze zich als rijkelijk laat aan
zien, aan vele handen werk.
Geheel anders, dan in vooraf
gaande jaren toen de vrachtauto
een groote rol speelde bij de
bietencampagi e. Maar dit jaar
is Zeenwsch-Vlaanderen arm aan
groote vrachtauto'sde oorlog
heeft ook dit welvarende land
niet onberoerd gelaten. De bie
tenoogst verloopt nu minder
jachtig misschien, de blonde
paarden van het Zeeuwsche land,
stoer en zwaar, trekken twee aan
twee de hoogopgetaste vrachten
van de landen naar de wegen.
Hier in Zeeuwsch-Vlaanderen
merkt men thans maar weinig van
het oorlogsgerucht, het leven
gaat er naar het schijnt, zijn
gewonen gang in de stage doe
ning van iederen dag. Men her
vindt er in het wijde land zijn
gemoedsrust-
En toch, ook Zeeuwsch-Vlaan
deren heeft zijn zorgen, het is
maar niet een op zich zelf ge
bleven gebied. De zorgen druk
ten op Zeeuwsch-Vlaanderen
misschien nog zwaarder dan op
andere gebieden van ons land,
waarover de oorlog als een wer
velstorm is heengetrokken. Zor
gen om het dagelijksch brood,
die te grooter worden, nu dit
gedeelte van Zeeland, anders dan
vroeger, geen achterland heeft,
waarop het zich in geval van
nood kan verlaten. Het is af
hankelijk van den overkant en
tengevolge daarvan ziet men zich
in Zeeuwsch-Vlaanderen geplaatst
voor bijzondere moeilijkheden om
de voorziening van de dagelijk-
sche behoeften normaal te doen
verloopen.
Maar in Zeeuwsch-Vlaanderen
moge men er zich van overtuigd
houden, dat het land niet aan zijn
lot wordt overgelaten, maar dat
men ook in Den Haag een open
oog heeft voor de moeilijkheden,
welke hier te overwinnen zijn.
„Ik behoef U maar te herinne
ren aan de maatregelen, welke
wij in het begin var. Juni troffen,
toen Zeeuwsch-Vlaanderen, ten
gevolge van de oorlogshandelin
gen, gebrek had aan vele van de
meest dringende levensbehoeften.
Aldus de heer Louwes, de direc
teur-generaal van de voedselvoor
ziening, met wien de red. van de
Prov. Z. Crt. Zaterdag te Oost
burg een kort onderhoud mocht
hebben.
De levensmiddelencolonne, die
in Juni, via België naar Zeeuwsch-
Vlaanderen werd gedirigeerd,
toonde wel duidelijk aan, dat dit
gebied en zijn bevolking in de
want zij wordt er zoo zacht en mooi, zuiver en gezond door. Doe dit 1 of 2 X per wetk.
Ook vetwormpjes, vlekjes, pukkels en uitslag verdwijnen er door. Tube 45, Doos 60-30 ct.
onder het lommerrijk geboomte.
Een week geleden lagen op deze
zelfde weide nog de Franschen
misschien waren ook in hun
midden wel dergeljjke tafereeltjes
waar te nemen, want ook bij
hen waren jonge mannen, die
vrouw en kinderen hadden in
bun vaderland en van wie ze
door den oorlog wreed gescheiden
waren.
De jonge soldaat vertelde van
zjjn vaderland, van de mooie
landstreek met zijn glooiende
heuvels en dennenbosschen,waar
hij was geboren en waar hij
leefde, tot het vaderland ook
hem ten strijde riep. En nu
was hij hier, in het zooveelste
vreemde land, sedert de oorlog
was uitgebroken. Hjj vertelde
van zijn wedervaren te velde,
niet als een oorlogsheld, doch
als iemand die den oorlog ver
afschuwt, als zoovele millioenen
die den oorlog niet gewild hebben,
doch in vrede met elkaar wen-
Bchen te leven,,..
Steeds weer keek hij teeder
en lietdevol naar de miniatuur
fototje's in het medaillon, dat hij
streelde en dat blijkbaar zij o
grootste BChat was hij bet onge
wisse leven te velde. We druk
ten alkaar hartelijk de hand en
keken elkaar diep in de oogen,
als mensch tot mensch, zonder
wrok en zonder haat, dcch met
een innig verlangen naar vrede.
Toen we scheidden wenschte ik
deze innemende jonge soldaat
het beste toe, waarvoor hij met
een veelzeggend hoofdknikken
dankte, want morgen moest hij
waarschijnlijk weer verder met
zijn afdeeling. Waarheen
Ik ging huistoe en dacht diep
en lang na over al de beleve
nissen en indrukken van dezen
dag. De soldaten zongen nog
opgewekt hun liederen onder
begeleiding van zachte muziek
of stoeiden wat met elkaarzij
hadden rust, doch morgen moes
ten ook zij weer verder....
Zondag 26 Mei.
Duitsche troepen vertrekken.
Een dag van aanhoudend
kanongebulder.
Het is rustig geweest in den
atgeloopen nacht en ook heden
morgen toen we ontwaakten was
het rustig. Reeds vroeg waren
blijkbaar de meeste Duitache
troepen uit onze gemeente ver
trokken en van de groote drukte
die hier giiterea heorsehte, was
dan ook niets meer te bespeuren.
Axel had weer zijn gewone Zon-
dagsche aanzieneen enkele
vroege wandelaar en daarna de
menschen die ter kerke gingen.
Geen klokgelui werd gehoord
het was een stille kerkgang
geworden sedert het uitbreken
van den oorlog. We zijn nog
eens hier en daar een kijkje
gaan nemen in onze gemeente
en daarbij viel het op, dat toch
nog vele huizen gesloten waren
de bewoners vertoefden nog
elders, hadden het nog niet raad
zaam geacht om huiswaarts te
keeren.
Op den Armendijk en omge
ving was nog een kleine groep
Duitsche soldaten met keuken
wagens enz. aanwezig, doch ook
deze zijn 's middags vertrokken.
Aan de brug en langs den Kin
derdijk zagen we overal ledige
munitiekisten van de Franschen,
waarin de jeugd snufLlde of er
soms ook nog „oorlogs souvenirs"
in te vinden waren. Af en toe
reden ook nog Duitsche leger
en Roode Kruis auto's door onze
gemeente en ook zagen we reeds
vele stadgenooten, die behouden
van het front teruggekeerd, bun
militaire kleeding voor het bur*
gerpakje ferwisisld hadden,
Moe en afgemat thuisgekomen?
Neem vlug een "AKKERTJE"!
U is dan spoedig weer frisch
en fit, als door een wonder I
moeilijke omstandigheden niet
vergeten werden. En thans heeft
de directeur-generaal van de
voedselvoorziening zich persoon
lijk overtuigd van de voedsel
positie in Zeeuwsch-Vlaanderen,
waarvan hij zich, vergezeld van
enkele hoofdambtenaren, o.w. de
districtsvoedselcommissaris, Ir. J.
D. Dorst, gedurende een twee-
daagsche tournée op de hoogte
heeft gesteld.
Ir. Louwes heeft besprekingen
gevoerd met gemeentebesturen in
Oost en West Zeeuwsch-Vlaande
ren en gevraagd naar zijn alge
meenen indruk antwoordde de
heer Louwes
Over het algemeen zijn mijn
indrukken geenszins ongunstig en
met name in West Zeeuwsch-
Vlaanderen zullen zich, naar mijn
overtuiging geen moeilijkheden
met de voedselvoorziening voor
doen. Dit wat betreft het alge
meen aspect.
Moeilijkheden kunnen zich
voordoen met betrekking tot ue
kolenvoorziening. Ik heb daar
omtrent hier en daar eenige bd
zorgdheid opgemerkt. Hoewel
ik geen definitieve toezeggingen
kan doen, kan ik toch wel ver
klaren, dat dit vraagstuk ernsug
zal worden bestudeerd en uat
naar een bevredigende oplossi g
van eventueele moeilijkheden zd
worden gestreefd. Een andere
klacht, die ik opving heeft be
trekking op de smokkelarij. Er
is een aanzienlijk verschil in het
peil van de voedselvoorzieni g
tusschen Zeeuwsch-Vlaanderen en
België. In België is zij aanzien
lijk ongunstiger. Voor Zeeuwscn-
Vlaanderen beteekent dit eener-
We hoorden schrikwekkende
verhalen van enkelen, zooals we
er reeds meer gehoord hadden
de laatste twee weken, niet altijd
even geloofwaardig, en zooais
later bleek voor het meerende T
heelemaal uit de lucht gegrep» u,
dus namen we deze jongste ver
halen van de kortstondige krijgs
verrichtingen onzer stadgenooten
ook niet al te ernstig op. We
kenden het ware en onware nu
al zoo'n beetje uit onze eigen
omgeving 1 Maar men was blij
elkander levend en gezond weer
te zien en dan wordt ai het
andere niet zoo nauw genomen.
Trouwens, men pochte tegen
elkaar op, want ook hier had het
gespannen,
Men zou nu zoo ongeveer
kunnen gaan denken, dat voor
ons de oorlog voorbij en dus bet
grootste leed geleden was, as
niet een aanhoudend en zwaar
gedreun uit de verte er ons aau
herinnerde, dat het ginds nog
bard tegen hard ging. Onop
houdelijk bulderde daar bet kanon
en dat bewerkstelligde nu toch
ook weer met bepaaia een rustige
Zoudegsiemming.
(Wordt vMvolid).
AXELSCHE
jfiCOURANT