èèl voor Zeeuwsch -Vlaanderen. Het Internationale Roode Kruis. No. 48. DINSDAG 24 SEPTEMBER 1940. 56e Jaarg'. Nieuws- en Advertent'eblad vT^nwcnB-viaanrioron «air Firma J. C. VINK - Axel BANGE DAGEN. Binnenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag ll ure. De correspondent van de Prov. Z. Crt. te Genève, schrijft aan zijn blad De pompeuze fassade van het „Palais Electoral" te Genève ver bergt een enorme zaal, die eens diende voor politieke bijeenkom sten en sport-evenementen, kie zers-vergaderingen en boks-mat- ches. Ook de Volkenbond kwam hier enkele malen tezamen en van deze zaal uit richtte de Negus zijn laatste wanhoopskreet tot de volkeren. De vlag van het Roode Kruis, die van het balcon hangt, brer.gt het eenige kleurige accent in de g oote ruimte. Geen schilderij, geen plakkaat versiert de wanden, noch een manend „Nooit meer oorlog" of een portret van den grijzen Henri Dunant. Slechts zakelijkheid regeert hier: enkele landkaarten, zooals de ge schiedenis der laatste maanden die heeft gevormdstatistieken over den gepresteerden arbeid, over ontvangen en verzonden correspondentie. Ruw getimmerd zijn de houten wanden aan beide zijden der zaal, waardoor afgescheiden bureau ruimten ontstaan. Primitief zijn de rijen tafels in het midden, waaraan de assistenten hun werk plaats hebben. En men denkt onwillekeurig aan den schepper van het Roode KruisHenri Dunant, die op het slagveld van Solferino zijn reddingswerk orga niseerde en daarbij ook gebruik maakte van de onmiddellijk aan wezige, zeer primitieve hulp middelen Organisatie is het „Leitmotiv" in een reusachtig bedrijf als dit, waar men reeds meer dan een millioen adressen heeft verzameld en gerangschikt. Doch ook de meest verregaande mechaniseering ontslaat niet van de plicht, ieder geval volkomen individueel te behandelen en daar, waar mis schien de dood van een gezochten soldaat aan de achterblijvenden moet worden medegedeeld, zoo FEUILLETON ])e oorlog in onze omgeving. 28) Toch kan men zich in deze mooie en rustige omgeving moei lijk indenken, dat het werkelijk oorlog is. Geen schot wordt gehoord, geen geloei van granaten ot het zware geronk van mach tige vliegtuigmotoren. Het is hier rustig in het verre Land van Hulst, hier nabjj de boorden van de Schelde, die haar gesta- digen loop volgt, zoowel in vredes- als in oorlogBtyd. Die landelijke rust en vrede doet ons weldadig aan op dezen prachugen lenteavond.... Na volbrachten arbeid is het zoet rusten, geldt zeker niet het minst voor de bewoners van deze streek, waarmede we thans kennis maken. Een jong paartje houdt zich schuil achter een boschje langs den dijk, maar bun vrooijjk en levenslustig ge kout verraadt ons hun aanwe zigheid. De bloem der jeugd denkt niet aan oorlog en zeker niet op een heerlijken avond als flese onder Amor's hoede en het nauwkeurig mogelijk de omstan digheden, waaronder het over lijden plaats vond, de namen der medestrijdende kameraden en de getuigen van zijn laatste minuten te vermelden, den naam van den- gene, die aan het graf sprak en de nauwkeurige plaats, waar de zoo plotseling uit het leven weg gerukte zijn laatste rustplaats vond. Zonder de roerende hulpvaar digheid der tallooze vrijwilligers zou het Internationale Comité van het Roode Kruis onmogelijk zijn liefdeswerk kunnen volbrengen. Naast 180 betaalde, zijn 1400 volkomen gratis werkende krach ten, uitsluitend Zwitsers, in het gebouw werkzaam. Talrijke man nelijke en vrouwelijke studenten hebben hun vacantieplannen ge wijzigd om hier te komen helpen. Oudere dames en heeren hebben hun leven door dezen arbeid een nieuwen inhoud kunnen geven. Een fabrikant uit het kanton Graublinden brengt zijn vacantie door met het sorteeren van bui- tenlandsche brieven, „omdat ik geen militairen dienst kan ver richten". Een grijze, gepension- neerde onderwijzeres uit Zürich geeft op vriendelijke en rustige wijze inlichtingen over de hoe veelheden levensmiddelen, tabak en ondergoederen, die men den krijgsgevangenen mag zenden. Uit ieder paar oogen schittert en uit ieder antwoord bespeurt men de eerlijke en waarachtige hulp vaardigheid, waarvan ieder hier bezield is Gisteravond, toen de zaal om 6 uur leegliep, heeft de oude heer aan den ingang met krijt op het bord de balans van dezen dag geschreven: 12347 brieven ontvangen, 8475 brieven verzon den. Vanmorgen is weer een dozijn zakken met brieven aan gekomen, die allereerst nader worden uitgezocht. Een blik op ieder couvertwelke brieven moeten apart worden gehouden Welke zijn de brieven aan het bestuur en aan de leden van het Comité, welke zijn de regeerings- brieven, die regelmatig de namen zacht geritsel in het bladereudek vau het geboomte. Iets verder hooren we op een hofje kinderen zingen onder begeleiding van mondharmonicamuziek. Ze zin gen het soldatenlied „Blonde Mientje Het klinkt wat vreemd onder de omstandigheden waarin we verkeeren. Doch kinderen zijn kinderen, zij leven hier nog onbezorgd in hun eigen kleine wereldje, waarin het oorlogs rumoer nog niet is doorgedron gen. Zij bestfLn het leed van den oorlog nog niet. Gelukkig, er is bij hen nog levensvreugde on hoe zou het ook anders kun nen temidden van deze lande- rijke rust, hier op dezen grond, waar ze het eerste levenslicht aanschouwden. Temidden dezer vruchtbare landouwen zijn ze opgegroeid, deze kinderen van het Zeeuwsch Viaamsche land, waar ze nu onbezorgd en in kinderlijke onschuld bun lied zingen. Liederen van kinderen van het land, liederen van vogels in de wijde luchten boven dat land.... het is één jubel in de vrije natuur, dag in, dag uit.... waarom, zoo vragen we ons af, moest de oorlog hiertusschen komen Zoo loopen we te my- meren, bemoedigd en gesterkt der gevonden gesneuvelde vijan den en die der gemaakte gevan genen mededeelen Al deze cor respondentie moet allereerst uit den eindeioozen stroom van brie ven worden gesorteerd. Dan worden de sluizen geopend en stroomt de papiervloed verder door de verschillende bureaux. Tek! Tek! Tek! doet de ma chine, die van 's morgens tot 's avonds onafgebroken de dui zenden binnengekomen brieven opent. Padvinders stempelen datum van aankomst en nummer op de brieven en dan gaan de papierstapels naar de volgende ruimte voor een eerste inspectie. Twee dozijn lezers, stapels afleg- doozenVoorloopig wordt de correspondentie in vier groepen verdeeldFranschenmilitaire gevangenen in Duitschland en Engelandvermistenciviele vluchtelingen. Vrouwen, moeders en dochters smeeken het Internationale Roode Kruis om een nader onderzoek: „Ik ben zonder bericht van mijn zoon, sinds den 14en Juni". Hoeveel slapelooze nachten, hoe veel hoop en vrees verbergen zich achter deze paar woorden 1 Welk een machteloos rukken aan de tralies der wanhoop 1 Aangrijpend zijn deze, meestal door een ongeoefende vrouwen hand geschreven, smeekbeden. „Mijn zoon stond ais artillerist aan de Somme. Sedert 8 Juni heb ik geen teeken van leven meer van hem vernomen". Of het Roode Kruis alsjeblieft wil helpen, om hem te vinden. Een kaart uit Marseille„Jac ques P., onderofficier in het 24e detachement, sedert begin Juni in de omgeving van Vitry-le- Francois vermist". Een Duitsche vrouw schrijft: „Mijn man is ge vangen in Engeland. Hij schreef mij een briefje, doch vergat zijn adres te vermelden. Kunt U het voor mij te weten komen 1" De regeeringen der oorlogvoe rende staten zenden de lijsten der gevonden gesneuvelde vijan door al het vredige dat ons om geeft op onzen terugweg naar de hoeve. Het is nu stil, stil in de natuur, stil ook in ons, na al het onrustige van de laatste dagen en nachten. Een enkele maal schrikken we op, als een baas zich met groote sprongen een weg baant door de jonge veldgewassen of een vischreiger met krachtigen wiekslag luid krijschend uit een waterpoeltje opduikt en als een schim in de avondschemering verdwijnt. Het is vreemd en toch begrijpelijk, dat ieder geluid, waarop we anders geen acht slaan, ons in deze dagen en nachten eenigs- zin8 doet schrikken de oorzaak ot oorsprong moet meestal op een geheel andere plaats gezocht worden, dan we die in onze verbeelding voorstellen. De men- schen leven nu eenmaal onder steeds toenemende verbeeldings kracht en nervositeit Er zijn nu nog geen twee weken ver streken, sedert de oorlog ook over ons land gekomen is en daardoor is al zooveel in de menscbelyke gemoederen ont wricht. Nog geen twee weken, doch wat is er sedert dien al niet voorgevallen en veranderd Het lijken wel Jaren den en der gevangenen naar Genève. Telegrafisch geeft het Roode Kruis deze lijsten aan de betreffende regeeringen door en per post volgt ter controle de photocopie der ontvangen lijsten, waarvan het origineel in het ar chief te Genève wordt bewaard. Voortdurend wordt het van alle zijden toestroomende adressen- materiaal grooter. De kans, dat vermisten worden gevonden, wordt steeds grooter. Dagelijks kan gemiddeld de verblijfplaats van 1500 vermisten aan de fami lieleden worden medegedeeld. Millioenen vrouwen, kinderen en ouden van dagen vluchtten voor de oorlogsverschrikkingen naar het Zuidenvan Nederland, België, van de oevers der Seine en de Loire, Aisne en Oisne, van Parijs en de omliggende plaatsen. Hun woonsteden liggen eenzaam en verlaten de mannen, de zoons, de vaders, weten niets over het lot van hun naasten. Hoe zouden deze uit-elkaai-gerukten elkaar ooit terug kunnen vinden zonder de menschlievende bemiddeling van het Internationale Roode Kruis in Genève Wanneer het Roode Kruis ge vraagde adressen heeft kunnen uitvinden, mogen de krijgsgevan genen met hun familie en ook de bewoners van met elkaar-in- oorlog-zijnde-landen via Genève kjrte, hoogstens 25 woorden tel lende, briefjes van strikt persoon lijken inhoud aan elkaar schrijven. Het hierboven geschetste is een belangrijk onderdeel van het werk van het Internationale Comité van het Roode Kruis. Doch hei is nog lang niet alles. Van zeer veel belang is bijv. ook de orga nisatie en uitrusting van levens- middelentreinen naar gebieden, waar de bevolking met een groot gebrek aan levensmiddelen heeft te kampen, het zenden van lectuur aan krijgsgevangenen, enz. enz. In alle landen is men algemeen overtuigd van het nobele, onzelf zuchtige en zegenrijke werk, dat hier in Genève wordt verricht We komen terug op de hoeve en keuvelen nog wat met de vriendelijke bewoners, om daarna onze kluia op te zoeken, die daags tevoren nog bezet was door een groepje vluchtelingen uit Breda. Het is een rustige nacht geweest en een rustige slaap, die siechts een enkele maal onderbroken werd door het gescharrel van een muis in het stroo, gevolgd door een gilletje, is ons deel geworden, en toen weontwaakteu en de kluisdeur openzetten, stond het zonnetje reeds tamelijk boog aan den helder blauwen hemel. Vrjjdag 24 Mei. Een rustige dag. Hoe de omstanuigbeden ook mogen zyn, het laven beett overal zijn bekoring, ook op een boeren- hotstede en zeker op een model hoeve als deze, waar wjj een gulle gastvrijheid genieten Het is hier vroeg dag, doch daar hebben wij niet veel van bemerkt. Ieder heelt hier zijn dagtaak onze vriendelijke gastheer en zijn weldoende gade, de jongens en de meisjes, die eik op zichzelf een zonnetje in dit gezin zijn. Een gedeelte van de dagtaak De toekomst van Rotterdam. Opslagplaats voor West-Europa Het A. N. P. schrijft uit Den Haag De groote gebeurtenissen der laatste maanden de capitulatie van Frankrijk, de nederlaag der geallieerden bij Narvik, de aanval der Italiaansche weermacht op Engelsche bezettingen in Afrika, in het bijzonder het overschrijden van de Egyptische grens, het uit roepen van een legionnair Roe- meenschen staat en niet te ver geten de aanhoudende bombar dementen op de wereldstad Lon den hebben het aangezicht der wereld totaal veranderd zoo wordt in bevoegde Duitsche krin gen opgemerkt. Vooral de bombardementen op Londen hebben niet alleen directe gevolgen, maar zij hebben den oorlog voor een belangrijk deel een beslissende uiti g gegeven. In Groot Londen Londen met zijn vele voorsteden is het derde deel van de totale Engel sche oorlogsproductie geconcen treerd. Het deel van Londen, dat tot op dit oogenblik onder den druk van het Duitsche lucht- wapen ligt, is practisch een aaneengesloten, niet te scheid n werkstad, één groote opslagplaats van materialen en grondstoffen, welke het Britsche rijk voor de oorlogvoering noodig heeft. In Woolwich, bevindt zich het groot ste Engelsche arsenaal van oor logstuig. Hier wordt geschut voor land- en zeemacht vervaar digd, verder pantserwagens en pantserplaten. In het nabijgelegen Erith bevindt zich een groote machine- en instrumentenfabritk, welke de Vickers-Armstrong ma chinegeweren, pantsertorens en andere ingewikkelde constructies voor de Engelsche weermacht construeert. In het zuidelijke gelegen Dart fort is de munitiefabriek van h t Vickersconcern gevestigd, waar tevens de infanteriegeweren ge- hebben zy reeds volbracht, ter wijl wjj nog rustig lagen te slapen en de vogels reeds hun lied zongen in de zonnige lucht. De arbeiders gaan reeds aan hun eerste schafttijd beginnen en een heldere jonge meisjesstem komt ons wekken, want het ontbijt staat al gereed. We springen haastig overeind en dan stokt het ons toch een oogenblik in de keel, als we even naden ken over de weldaden, die ons hier door deze familie bewezen wordenWat is hei zalig wél te kunnen en te mogen doen. Waren alle menschen dan zou op deze aarde geen sprake kunnen zjjn van een tranendal, doch veeleer van een paradijs. Ik voor mij althans gevoelde het diep en treffend in deze oogen- blikken bet moet zaliger zijn te geven dan te ontvangen. Na ons gewasschen te hebben, wachtte ons een ontbijt, dat we ons niet beter konden wenschaa en zeits nog meer. Een zonnig en opbeurend begin van een zonnige dag,... Hoe zouden we de dag bier doorbrengen en hoe lang zouden we hier moeten blijven? Noch het een, noch het ander wisten we aanvankelijk, (Wordt vervolgd). AXELSCHEpCOURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1