Nieuws- en Advertentieblad voor Z e e u w s c b - V S a a n d e r e n. No. 19. VRIJDAG 14 JUNI 1940. 50e Jaarg. Firma J. C. VINK - Axel Hoe reageert de jeugd op den oorlog Het verloren werelddeel door: Conan Doyle Bekendmaking. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. De kleintjes imiteeren oudere meisjes reageeren op het leed de jongens boeien techniek en actie. Welken terugslag ondervindt de Nederlandsche scnooljeugd in haar werk en haar gedrag van de gebeurtenissen uit het jongste verieden Ziedaar een vraag welke menigeen zichzelf gesteld zal hebben. Het „Vaderland" heeft zich bij het zoeken naar een ant woord om hulp gewend tot hoof den van onderwijs-inrichtingen, ouders en andere opvoeders en tot de kinderen zelf. Waarne mingen en conclusies der ouderen komen in groote trekken opmer kelijk overeen en het bleek dat zelfs de jongeren aan wier mee ning het Haagsche blad zijn ge gevens toetste het oordeel der ouderen mirabile dictu ten volle onderschreven. Het blad geeft daarvan het volgende relaas Eerste indruk. Oppervlakkig valt er weinig verandering in houding en gedrag der schooljeugd te bespeuren. Natuurlijk gaan degenen, die ver wanten te betreuren hebben, ieder op eigen wijze onder dit leed gebukt. Natuurlijk ook onder vinden sommigen den terugslag van de zware materieele verliezen, welke hun ouders met zorgen drukken. Natuurlijk ten slotte zijn zij, die van hevige gevechts handelingen getuigen waren, meer geschokt dan anderen. Maar de meerderheid onzer zegslieden is het er over eens, dat de eerste schooldagen zich wel gekenmerkt hebben dooreen duidelijke schrikachtigheid onder de oudere kinderen en grooter drukte in de klas kort na de ge dwongen vacantie, maar dat er van een duidelijk nerveuse of anderszins onevenwichtige stem ming in het algemeen niet ge sproken kan worden, tenzij dan misschien als gevolg van tekort FEUILLETON Eindelijk bereikten wjj de stad Manaos, waar wij in de gastvrije hoeve van den heer Shortman, den vertegenwoordiger van de Britsche en Braziliaansehe Han delmaatschappij, den dag afwacht ten, waarop wij gemachtigd waren den brief met instructies, ons door Professor Challenger gegeven, te openen. Van mijn twee metgezellen heb ik u reeds het een en ander ver teld, waardoor a zich eenig denk beeld heett kunnen vormen van hun karakter ea eigenaardigheden Iutusschen hebben we in Para nog eenige mannen in diens; ge nomen, die in het verdere verhaal misschien een groote rol zullen spelen. In de eerste plaats een reusaohtigen neger, een zwarten Hercules, gewillig en ongeveer even schrander als een paard. Verder twee halt-negers, Gomez en M« .nel, dip ju st met ee lauiug haul de mier aUwamen, eou paar woeste, gwtiaarue, üou- aan slaap vanwege de vliegtuig activiteit des nachts. De lagere schooljeugd speelt oorlogje. Voor de lagere schooljeugd valt op te merken, dat zij op het leed en de verschrikking van den oor log in het geheel niet reageert persoonlijk betrokkenen daarge laten. Wel zijn de kinderen drukker in de klassen terugge keerd dan na een gewone vacan tie, maar dat laat zich wel be grijpen, daar de ouders in de oorlogsdagen natuurlijk minder tijd en aandacht voor hen vrij hadden. De hoedanigheid van het huis werk heeft dan ook in het alge meen niet geleden en voor zoover er sprake is van minder aandacht en meer onrust in de klas moet men dit meer zien als een terug slag op de houding van ouders en onderwijzers die veelal wèl nog uit hun evenwicht zijn dan als een directen terugslag op de gebeurtenissen van het jongste verleden. Ouders en onderwijzers mogen hierin een aanwijzing zien, dat zij zelf heel veel kunnen toe- en afdoen aan de rust en het even wicht hunner kinderen. Houdt den oorlog en het oor logsgebeuren buiten de muren van schoollokaal en huiskamerBe- heerscht u voor uw kinderen en beperk uw zorgelijke, opgewon den of anderszins emotioneele gesprekken er over tot de oogen- blikken, dat het kind niet in de kamer is 1 Want al wordt hun gemoedsleven niet in beslag ge nomen door de oorlogsverschrik king, welke volkomen langs hen heengaat, hun gedachtenwereld wordt zeer sterk beheerscht door het oorlogsgebeuren. Dat blijkt uit den hartstocht voor oorlogs spelletjes, welke onder de kin deren heerscht. Deze spelen ontspruiten aan hun drang tot nadoen, welke ook leidt tot vadertje-en-moedertje- spelen, tot schooltje-spelen e d. In hoe sterke mate hun nieuws gierigheid door het oorlogsge- kere kerels, vlug en taai als panters. Ze hadden beiden hnn leven doorgebracht op dat ge deelte van de Amazone, hetwelk wjj van plan waren te onderzoe ken, en het was op die aanbe veling dat Lord John ze in dienst nam. Bovendien had een van hen, Gomez, het voordeel dat h\j uitstekend Eogelseh kon spreken. Deze mannen waren bereid voer onze maaltijden te zorgen, ons te roeien, of zich op andere wijze nuttig te maken tegen betaling van vijftien dollar per maand. Behalve van dezen hadden we ons nog de diensten verzekerd van drie Mojo Indianen uit Boli via, waarvan we den voornaam- sten Mojo noemden, naar zjjn stam, en de andere bjj hun namen José en Fernando. Dus drie blanken, twee halt-negers, één neger en drie Indianen maakten het personeel uit van de kleine expeditie, die te Manaos haar in structies afwachtte, voordat ze den zonderlingen tocht ondernam Eindelijk, na een lange week, waren de dag en het nnr gekomen. Stel u de zitkamer van de St. Ignatio Hoeve voor, twee mjjlen ar. de Ma M *os ver*y» »-r<1 Bo ten bctmtr at- h t xounHiCui met teilen gloed, afgewisseld tioor beuren geprikkeld is hebben wij allen ervaren. Het sprekendst getuigenis ervan wordt afgelegd door den ongeloofelijken oogst aan kogels, hulzen en scherven (ja, zelfs onderdeelen van vlieg tuigen zijn ingeleverd!) welke op last der overheid door de school hoofden is ingehaald. Voor zoover er sprake is van reacties zijn deze sterker naarmate de kinderen ouder zijn en dien overeenkomstig reageert de lagere schooljeugd als geheel be halve door den aard van haar spelen nagenoeg niet en die van de middelbare school duide lijk wel op het huidige lands- en wereldgebeuren. Maar ook van deze laatsten blijkt de reactie meer uit de resultaten van het werk dan dat men den klassen aanziet, dat zij in een nerveuse of gedrukte stemming verkeeren. Zoo op het oog is alles bij het oude gebleven. De terugslag op de middelbare schooljeugd. „Het is mij opgevallen", schrijft een onzer bekendste rectoren, „dat onze jongens en meisjes meer geschokt waren door het uiterlijk der gebeurtenissen dan door haar wezen. Zij zien niet door die gebeurtenissen heen en hebben ook niet de behoefte over die onmiddellijke gebeurtenissen te kijken om de gevolgen te schatten, welke zij zouden kunnen hebben. M.a.w. het onmiddellijke trof en schokte hen meer dan hetgeen eens de consequenties van het heden zullen zijn." Deze algemeen onderschreven meening vonden wij nader gedifferentieerd door een scholier, die terecht meende, dat de scheidslijn tus- schen de jeugd, welke niet rea geert en die, welke wel geschokt is, niet samenvalt met de scheids lijn tusschen lager en middelbaar onderwijs maar getrokken moet worden in de 2de of 3de klas van de middelbare school. Dat wil dus zeggen, dat eerst kinderen van omstreeks 14, 15 jaar duidelijk beginnen te reagee ren, welke grens natuurlijk zeer de schaduw van de palmboomen, scherp en denker als die boomen zelt. Er beerschte een diepe stilte, alleen verbroken door het voortdurende gegons van insecten, het zoemen van bjjen, het hooge, schrille gepiep van de muskiet. Voor de veranda strekte zich een klein tuintje uit, omgeven door cactnsheggen, en versierd met bloeiende heesters, waar groote blauwe kapellen omheen fladder den in het schitterende lieht. Binnen, in de kamer, zaten wjj om de groote taiel, waar een verzegelde enveloppe op lag, met de woorden ^Instructies voor Lord John Roxton en gezelschap. Te openen in Manaos, den 15deD Juli, precies om 12 unr.< Lord R xton had zijn horloge óór zich neergelegd. »We hebben nog zeven minu ten,* zei hij. Professor Sammerlee nam met een znur gezicht de enveloppe op. »Wat kan het in hemelsnaam schelen of we die nn openmaken of over zeven minnten zei hjj. >0, kom, we atomen Diet van ft i«( 1 sis i zej Lord R x.oi »Het zou sciiatidni k zyn als we de bevolen van dien individueele afwijkingen toelaat. Een andere aanvulling op het bovengezegde leverde ons een opvoeder, die opmerkt, dat de meisjes eerder en meer reageeren op het oorlogsleed en de jongens voornamelijk geboeid werden door de oorlogstechniek en de oorlogs actie. Zeer sterk warden vooral de oudere jongens in hun drang naar daden geprikkeld. Waar zij maa' een werkzaam aandeel in de ge beurtenissen konden nemen (b.v door te helpen bij de ontruiming van de school of bij het graven van onderkomens voor de school bevolking) meldden zij zich in grooten getale aan en legden zij een opmerkelijken ijver aan den dag. Bij de jongens ook be- heerschten de oorlogsgebeurte nissen het gesprek, zóó zeer, dat een eindexaminandus uit eigen ervaring vertelde, dat na het schrif telijk examen even de uitkomsten en antwoorden vergeleken werden en dat dan „de toestand" terstond weer in het brandpunt der be langstelling stond. „Bij oogen- blikken vergat je totaal dat je eindexamen deed" aldus deze zegsman. En die uitspraak strookt dan weer met de algemeene er varing, dat de leerlingen het schoolwerk in deze dagen aan voelen als buitengewoon onbe langrijk en in waarde gedaald. Daar onze oudere kinderen wel zeer sterk hebben meegeleefd, echter zonder het beleefde ook maar eenigszins genoegzaam te kunnen verwerken of overzien, laat het zich hooren, dat de oor logsdagen op hen wel een duide- lijken terugslag gehad hebben. Dat blijkt dan ook uit de aan zienlijk verminderde concentratie en de daaraan evenredige daling van de huiswerkresultaten. Waren zij in staat geweest hun aandacht van het huiswerk met vrucht op den oorlogstoestand te verleggen, dan zou de ontreddering thans minder groot zijn. Maar hun aandacht is niet verlegd naar een ander terrein, maar veeleer ver brijzeld tegen het onbegrijpelijk probleem waarop zij stootten, onden Challenger niet «tipt na kwamen.* »Eeu mooie boel t< riep de professor bitter. >Ik weet niet wat er in deze enveloppe zit, maar als het niet iets beel be paalds is, heb ik grooten lustom met de volgende boot terug te gaan. Ik heb wel iets beters te doen dan een onderzoek in te stelleD naar de beweringen van een krankzinnige. Nu, Roxtou, nu is het toch zeker tijd >Ja, dat is het.* Hij nam de enveloppe op, sneed die met zijn pennemes open en haaMe er een opgevouwen velletje papier uit, dat h(j zorgvuldig op tafel glad streek. Er stood niets op. Hjj keerde het om. Ook aan den andereD kant was het onbeschre ven. Wij keken elkaar met open mond in doodsche stilte aan, die verbroken werd door een spottend gelach van professor Summerlee. >Dat is een aidoeud bewijs,* riep hij. Wat wilt ge nog meer De vent is een eerste bedrieger. We kannen gernst weer naar hois gaan en als zoodanig rapport van hem uitbrengen »0 zichtbare inkt 1* opperde ik. »Dat geloof ik nieil* «ei Lord RoXton, het papier tegen het lieht houdend, »Je hoeft jetelf uiet» Hierdoor verklaart onder geteekende, D J VAN W1JCK dat hij H ARBNIAN, wonende Leeuwenlaan 8, Terneuzen, valschelijk heeft beschul digd, waardoor deze en zijn zoon zijn gearresteerd en naar Frankrijk zijn wegge voerd geweest D J. VAN WIJCK, Wilhelminaplantsoen 24, Terneuzen zoodat zij zich op geenerlei ge bied meer concentreeren kunnen. Moeders klagen dat zij aan hun dochters geen hulp in de huis houding hebben, leeraren klagen dat de lessen niet geleerd worden en de altijd actieve opvoedings drift dier beide categorieën loopt te pletter op een muur van apa thie en verstrooidheid. Moeilijke dagen voor examinatoren. Examinatoren en hun, die proef werken te beoordeelen en rappor ten samen te stellen krijgen, wacht een moeilijke taak. Eenerzijds is er wat betreft de jongere kinderen in het algemeen wel geen reden om milder maat staven aan te leggen, maar hier zal het noodig zijn zorgvuldig te letten op de huiselqke omstandig heden en de persoonlijke erva ringen van verschillende kinderen afzonderlijk. Anderzijds zal voor het oudere gedeelte van de schooljeugd, dat wèl op den oorlogstoestand ge reageerd heeft, eenige clementie betracht moeten worden bij de beoordeeling van hun werk. En ten slotte mogen ouders en onder wijzers, kortom alle opvoeders en beoordeelaars van onze school jeugd en haar prestaties niet ver geten, dat de afgeloopen dagen ook hunzelf niet ongemerkt voor bijgegaan zijn. En een examina tor wordt geacht nerveus noch prikkelbaar te zijn meer wijs te maken. Ik sta ja borg dat er nooit ietB op dat pa pier gestaan heeft »Mag ik binnen komen bal derde een stem van de veranda. De schaduw van een gedwongen figuur verduisterde do deurope ning. Die stemDie breede schouders We sprongen met een kreet van verbazing op, toen Cbai- leoger, met een ronden jongens- achtigen strooien hoed met ge kleurd lint op, Challenger met de banden in zijn ja«'a<>keD, id ons midden verscneen. Hg wierp bef hootd in den nes. en Dieet iu het gouden zonoelicbt staan, zjjn we- ligen baard vooruit, zijn hait-ge- sloteu oogen met onverdragelyken blik op ons gericht. >Ik vrees,* zei hij, zjjn horloge uithalend, »dat ik een paar mi nuten te laat ben. Ik moet be kennen, dat toen ik u deze enve- loppe gaf, het niet mjjn bedoeling was dat n die zoudt openmaken, omdat ik vast van plan was óór dien tyd bier te syo. Do nood lottige vertraging moet geweten worden aan een anoeierigen loods en een vervelende zandbank. Ik vrees dat het anjn collega, pro- tessui Summerlee, aanleiding heeft gegeven tot vloeken.* (Wordt vervolgd) AXELSCHEÜ COURANT. 21)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1