Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen, v^Miikkzlyk! m 101. VRIJDAG 29 MAART 1940. 55e Jaarg. Firma J. C. VINK - Axel Buitenland. Het verloren werelddeel Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ÈN van 1 tot 5 regeis 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. In de verlaten uted-n achter het Frao^che front De correspondent van de Times bij de Fransche troepen schrijft Hier in het gezicht van den vijand schijnt de oorlog nog altijd zoo ver weg te zijn, dat een aantal priesters Paaschmissen kon houden in de kathedraal van Straatsburg. De meeste priesters waren verbonden aan het leger en de dienst werd bijgewoond door hun legereenheden. Straatsburg is na 7 maanden oorlog nog altijd leeg en stil. Het wordt zorgzaam schoonge- houden door het garnizoen en het handjevol werklieden van de stadsreiniging, die nog in de stad zijn gebleven. Het is een onvergetelijke erva ring des avonds door de straten te loopen, welke men zich uit vredestijd herinnert als vol met voetgangers en voertuigen, terwijl de café's stampvol plachten te zijn. De officier die mij vergezelde, woonde vroeger in Straatsburg. Hier heb ik gewoond, zegt hij, en wijst een huis aan, en hier woonde mijn verloofde. Hier was mijn stamcafé. Telk- ns w. rden wij aangehou den en moest de officier het wachtwoord geven. Wij bezoch ten het mus-urn en het \orsttlijk pajeis van den karoi aal de Rohan, waar de cu ator ons rond leidde bij hi i licnt van een zak- la laar> Hij bracht o> s door de leege zalen naar de keldtrs, die bom- en gasviij zijn gemaakt en waar de schilderijen en het por selein van onschatbare waarde zijn opgestapeld in afwachting van het vervoer naar veiliger streken. De toren van de kathedraal steekt af tegen dan door de volle maan verlichten hemel. Zware schaduwen vallen over de Place Kleber en er laat zich geen be weging of geluid bespeuren. Eigenlijk is het verschil niet groot tusschen Straatsburg en de FEUILLETON door: Conan Doïlk 5) Met lasterpraatjes laat ik mij Diet in, maar toch heb ik op wetenschappelijke bijeenkomsten wel eens van CiallöDger gehoord, want by is een van die meoscken, die zieb nooit lateD negeeren. Hij is heel knap van verstand, maar een twistzieke, driftige en bovendien gewetenlooxe man, vol dwaze stokpaardjes en meoniugen, die kant noch wal raken, en die xelfs de brntaliteit heelt gehad eenige photographicëo o»er die Zuid Amerikaansche quaestio voor echt nit te geveD. >U zegt dat hy er allerlei stok paardjes op nahondt. Welk in het bijzonder ?c »0, wel duizend, maar het nieuwste is: Weissmann en Evo lutie. Ik geloot dat hy daar vreeslijke ruzie over gemaakt heett te Weenen.* »Kunt n mij daarvan ook eenige bijzonderheden meedeelen Dadelijk niet, maar er bestaat •en vertaling van het voorge- andere steden achter het front, waar het dagelijksch leven voort gaat alsof de zwijgende dreiging van een bombardement niet voort durend aanwezig is. Om 9 uur 's avonds is alles gesloten en het is er even stil ais in Straatsburg. In de universiteitsstad vallen telkens gemobiliseerde studenten binnen om examen te doen en die dan weer naar het front, naar de Maginotlijn teruggaan om verder te studeeren. Het blijft wonderbaarlijk kin deren te zien spelen in de straten van de stadjes vlak achter de Maginotlijn, volkomen gewend aan de militaire bedrijvigheid om hen heen. Er is slechts één stad, waar men zich niets van den oorlog aantrekt en dat is Pfaltzburg op de grens van Elzas en Lotha ringen. Volgens een internationale over eenkomst, gesloten vóór het uit breken van den oorlog, is dit een open stad verklaard, welke gebruikt mag worden als centrum van hospitalen. Op het markt plein is een reusachtig rood kruis geschilderd en ook op de meeste daken van de huizen zijn roode kruizen aangebracht. Het merkwaardigste is wel dat de stad nog omringd is door de beroemde vestingwallen van Vau- ban. De voornaamste waarborg voor de veiligheid van Pfaltzburg voor bombardementen uit de lucht en van Duitsche kanonnen, die op etn afstand van 20 mij! staan opgesteld, is dat er geen soidaten ol oorlogsmateriaal in de stad aanwezig mag zijn. Op die voor waarde wordt scherp gelet. Alle militaire konvooien en troepen- af deelingen moeten een omweg om de stad maken. De garde mobiles drijven de voorschriften zeifs zoo ver door, dat tijdens den strengen winter, toen een afdeeling verdwaalde soldaten om or derdak vroeg, hun de toegang tot de stad werd ontzegd en zij weer de koude en duisternis werden ingestuurd. vallene. We hebben die op het bureaa. Wilt n misschien met mg meegaan Dat is jaist wat ik noodig heb. Ik moet den vent interviewen, en wil graag voorat een beetje met alles hem betreffende op de hoogte komen. Het is heel vrien delijk van n mij in deze van dienst te willen zyn. Ik zal dadelijk met n meegaan, als het niet te laat is Een half nar later zat ik op het krantenbnrean met een reus achtig boekdeel vóór mg, open geslagen by het artikel: Weiss mann versas Darwin,* met het opschrift «Levendig Protest te Weenen. Rumoerige hijeen- komst.* Daar mijn wetenschap pelijke opvoeding eenigszins ver waarloosd was, kon ik het argu ment niet goed volgen, maar bet was daidelyk dat de Eagelsehe Professor zyn onderwerp zoo strijdlustig behandeld had, dat hjj daardoor groote ergernis had ge geven aan zijn vastelands-collega's. «Protest*. «Rumoer*, en «Alge meen geroep om den Voorzitter*, waren de drie eerste dingen, die mij in het oog vielen. De rest had eveD goed Cbineesch kunnen zijn, zoe weinig begreep ik er TM. Mislukt „vredesoffensief". Zondagavond hebben, aldus Havas, de Duitschers langs den Rij.: een groot pacifistisch offen sief ingezet. Aan het front heb ben de Duitschers steeds propa ganda gemaakt, vooral langs den Rijn, door middel van spandoeken of van vlugschriften, die uit vliegtuigen werden neergeworpen. Zondag nu werden beide midde len in grooten omvang gebruikt. Vlugschriften sneeuwden neer en in de boomen aan den overkant van den Rijn en langs muren werden spandoeken aangebracht, terwijl luidsprekers overal paci fistische leuzen deden hooren. Al spoedig werd deze propa ganda van Fransche zijde met een welonderhouden vuur uit de automatische wapens en mitrail leurs beantwoord, waardoor de spandoeken in flarden vlogen en de mannen, die de luidsprekers bedienden, dekking moesten zoe ken. Uiteraard werd het vuur van Duitsche zijde beantwoord, zoo dat de Duitsche poging tot paci fistische toenadering verliep in een levendig vuurgevecht over den Rijn. Aan de rest van het front heeft zich niets van dien aard voor gedaan. Dinsdagmorgen was men aan de Duitsche zijde van den Rijn opnieuw actief met spandoeken en luidsprekers om propaganda te maken bij de Fransche solda ten aan den overkant van de rivier. De Franschen openden onmiddellijk het vuur op de spandoeken en de luidsprekers. Drie Duitsche soldaten pro beerden een bootje te water te schuiven met een spandoek met een voor de Engelschen beleedi- gend opschrift. De drie solda ten werden onmiddellijk neerge schoten door Fransche scherp schutters, aldus meldt Havas. «Ik wou dat u het voor my in het Engelseh koD vertalen,* zei ik bedroefd tegen mijn eollega, «Het is eeD vertaling.* «Dan doe ik misschien beter het origineel eens in te zien. Als ik maar een behoorlijken zin te pakken kon krijgen, die mij eeDig idee gaf van de bedoeling, zoa ik er m ssehien wel komen. Ha! deze gaat wel. Nu schijn ik eenigszius op weg te zijn om het te begrijpen. Ik zal het even kopieereD. Dit zal de schakel worden tusschen dien versohrit- kelijken Professor en mij.* «Kan ik anders Diets voor u doen «Als ik zoo vrij mag zyn bier even aan hem te schrijven en gebruik te maken van uw adres, zou dat een zekere waarborg voor hem zijn.* «Ik ben bang dat ik den vent dan hier zal krygen om ruzie te maken en myn meubels in te trappen.* «Neen, neeD, ik zal n don brief laten lezen er zal niets instaaD dat aaDleidiDg tot twist zon kan nen geven, dat beloof ik o.« «Goed dan. Daar hrefc u mijn stoel on lessenaar. U kunt daar papier vinden.* Hat sekryven vin dien brie! Aan de nieuwe greBS van Finland. De Scandinavische correspon dent van de N. R. Ct. meldt De nieuwe grens tusschen Fin land en Rusland is te Moskou met een stomp potlood op een oude kaart geteekend en zoo klein is die kaart en zoo grof die lijn, dat de grens op vele plaatsen zoowat een kaart-kilo- meter dik is geworden. In de wintersche werkelijkheid staan daar nu de Finsche et: Russische grensposten enkele honderden meters van elkaar af, met tusschen hen in wat braakliggende akkers of een gehucht of een strook bosch, waarvan niemand nog zeggen kan, welk deel ervan Finsch zal blijven en welk deel Russisch wordt. Dat moet nader bepaald worden door de ge mengde grensregelingscommissie, die heel de grens langs moet gaan om overal de grenspalen in onderling overleg neer te zetten. In hoeverfe zij rekening zal kun nen houden met de gesteldheid van het terrein, met natuurlijke scheidingslijnen of bestaande ka dastrale grenslijnen, is nog niet bekend, maar vooralsnog lijkt het het waarschijnlijkst, dat men het beginsel van Moskou zal moeten volgen en de grens in het ter rein zai moeten zetten zooals zij ruw op de kaart is aangegeven: dwars door velden en bosschen en dorpen en gehuchten heen zondet .dat er met natuurlijke of oeconomische bepaalde gren zen ook maar in het minste re- k< ning gehouden wordt. Het geval* van den boer, die al uit gerekend heeft, dat zijn woon keuken Russisch wordt, maar zijn slaapkamer Finsch blijft, zal zich waarschijnlijk in het groot voor doen in hüt belangrijke industrie centrum Enso in het Vuoksendal, waar de grens in alle geval tus schen de electrische centrale en verschillende van de fabrieken viel my niet gemakkelijk, maar ik geloot dat hij nog zoo kwaad niet was toen ik hem af had. Met zekeren trots las ik hem den kritischen bacterioloog voor. «Geachte Professor Challenger 1 Als nederig student in de na tuurkunde, heb ik altijd bet grootst mogelyke belang gesteld in nw beschouwingen over de geschilpunten tusschen Darwin en Weismann. Ik ben onlangs in de gelegenheid geweest mijn grh ugen nog eens op te frisschen door het herlezen van «Jy aartsleugenaar riep Tarp Hemy uit. van de schitterende, door n in Weenen gehouden rede. De heldere en bewonderens waardige uiteenzetting van het onderwerp scheen mij geheel afdoende te zija. Er komt echttr ééi zin in voor, n.l «Ik ver klaar my sterk tegen de dogma- tieke bewering dat enz*, waarin n mijns inziens overdraft. Maar misschien heb ik dien niet goed begrepen. Daar ik veel voor dit onderwerp voel en u eenige wenken aan de hand heb te doen, die zich beter iaten be spreken dan beschreven, versoek ik n vriendelijk sny egg onder door zai loopen en misschien ook het station met het grootste deel van de tuinstad-achtige woon wijken der arbeiders van de fa brieken zal scheiden. Overal langs de wegen aan den Finschen kant van de hon derdduizenden, die willen leven, waar de Finsche vlag kar blijven wapperen en die daarom hun aan Rusland afgestane woonsteden ontruimd hebben voor zoover dat al niet reeds weken of maanden geleden gebeurd was. Overhaast is men weg moeten trekken en op vele plaatsen heeft men zich er toe moeten bepalen, have en goed binnen de nieuwe giens te brengen, opdat de vervoermid delen ten spoedigste vrij kwamen om nog meer te kunnen halen uit het gebied, dat Russisch wordt. Vaak heeft men alleen maar wat kleeren en beddegoed en een koffertje met enk:!e din- hen, waar men sterk aan gehecht is, bij zich kunnen houden op den verderen tocht Finland in. Meubels en kisten en manden met huisraad heeft men aan den kant van den weg in de sneeuw ach ter moeten laten, kasten en bed den, balen gooi en zakken graan, ploegen en eggen zijn er blijven ftt>A*lC£all gÉ v-w' OP KONINKLIJKE 7 DEKENS ETIKET bond met n toe te staan. Als u bet goedvindt, hoop ik de eer te hebben n overmorgen (Woensdag) om elf unr een bezoek te komen brengen. Met de meeste gevoelens van hoogaehting Uw d». dr. «Wel, als uw geweten u ver- oorieoft «Dat heeft my nog nooit in dea w eg gezeten «Maar wat is eigenlijk uw be- dcelirg «Om daar te komen. Ea ais ik eenmaal in zyn studee ertrek ben, zal ik er mij wel op de een ot andere manier zien uit te red den. Misschieri dat ik hem daa a"es beken. Als hy eeuig ge voel voor humor heelt, zal b(j er om lsehen.* «Er om lachen I Dan kent u hem nog niet Maar nu, adieu. Iic kan bier Woe sda mor -n be richt voor a hebben, ais hsi zich tenminste verwaard gt u te ant woorden. (Wordt vervo'gd), AXELSCHE COURAN TANDPASTA -' V D M ALONE «Hoe vindt u d> t!« *oeg ik tiiomfantelyk.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1