Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsell - Ylaamleren.
No. 100.
VRIJDAG 22 MAART 1940.
&j
55e Jaarg.
Firma J. C. VINK - Axel
Het Groene Kruis.
Het verloren werelddeel
L^.#1
it
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
UITGEEFSTER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
Wegens het Paasch-
feest verschijnt aanst.
Dinsdagavond de AXELSCHE
COURANT niet.
De jaarvergadering van Het
Groene Kruis alhier, welke Dins
dagavond in de Chr. lagere land
bouwschool werd gehouden, had
een bijzonder karakter ter her
denking van het 25-jarig bestaan,
dat in het vorig najaar zou ge
vierd worden, doch deze feeste
lijke herdenking, is zooais men
weet, door de ernstige tijdsom
standigheden achterwege geble
ven. En nu zou men zoo denken
dat ditmaal het bezoek aan de
jaarvergadering wel wat drukker
geweest zou zijn, omdat dit ju
bileum toch nog wel herdacht
zou worden, zij het dan ook
zonder feestelijk betoon. Maar
niets van dat alles. Waren er
vorige jaren altijd nog omtrent
half de twintig belangstellenden
aanwezig, thans kon het dit cijfer
nog niet halen. Dit is jammer,
want de energieke voorzitter de
heer A. E. C. Kruysse had zich
de moeite getroost een uitvoerig
historisch overzicht samen te stel
len over het wel en wee van Het
Groene Kruis in onze gemeente
gedurende de afgeloopen 25 jaren.
De heer Kruysse begon dan
met de mededeeling, dat ter ge
legenheid van dit zilveren jubi
leum een som van ruim f500
was bijeengezameid door de ijve
rige commissieleden en dames,
zoodat deze als feestgave aan het
bestuur konden worden aange
boden. Een bepaalde bestemming
is nog niet aan deze som gegeven.
Zonder uitzondering werd dank
gebracht aan allen, die hebben
medegewerkt om dit bedrag voor
het heil der lijdende ingezetenen
bijeen te brengen.
En hierna volgde dan een
mooi stuk geschiedenis var. onze
plaatselijke afdeeling, beginnende
in het oorlogsjaar 1914, toen Hel
Groene Kruis hier het levenslicht
aanschouwde. De verpleging der
zieken was in dien lijd nog alles
behalve goed. Verplegingsartike-
len waren toen niet aanwezig en
slechts de meergegoeden schaften
zich die wel aan als het noodig
bleek. De woningtoestanden wa-
ren evenmin rooskleurig en ook
b stonder. er nog geen zieken
huizen in de omgeving. De jonge
doktoren hebben toen veel moe
ten strijden om tot verbetering in
deze onhoudbare toestanden te
komen. Veel heeft men te dan
ken aan ds. Lammertsma, die hier
toen reeds een soort Chr. zieken
verpleging in het leven geroepen
had, doch deze vereeniging be
stond slechts in naam Ds. Lam
mertsma bleek een groot voor
stander voor de oprichting van
een afdeeling van Het Groene
Kruis. In overleg met ds. Lam
mertsma en de beide artsen Bom
en Jens werd besloten om in den
zomer van 1914 een vergadering
te houden, om tot het beoogde
doel te geiaken. Doch helaas, de
oorlog brak uit, mobilisatie volgde,
troepen werden ook hier gelegerd
en zoo bleef een en ander voor-
loopig achterwege. Op 7 Augustus
1914 kwamen echter eenige voor
aanstaande personen van ver
schillende richting in vergadering
bijeen en hierin werd het doel van
Het Groene Kruis uiteengezet. De
eerste stap was gedaan en op
14 Sept. d.a.v. kwam men nog-
maals bijeen, ditmaal met meer
dere personen. In deze vergade
ring werd tot drfinitieve oprich
ting der afd. besloten. Naar aan
leiding van een geplaatst artikel
in de Axelsche Crt. gaven zich
64 personen op als lid. Men
weet, de tijden waren toen zeer
gedruktde oorlog woedde overal
en Europa was gelijk een hel.
Een verpleegster kon nog niet
worden aangesteld, evenmin een
magazijnhoudster, omdat de mid
delen ontbraken. Wijlen de heer
P. Ie Feber, die zeer veel voor
Het Groene Kruis alhier heeft
gedaan, verklaarde zich echter
bereid de verplegingsartikelen
een plaatsje te geven op zijn
zolder, terwijl zijn oudste dochter
FEUILLETON
door: Conan Doyle
het onderhoud daarvan op zich
nam. Zoo kon men dus voorloo-
pig voort.
In October woedde de oorlog
vlak bij onze grenzen. Na den val
van Antwerpen kwamen ook in
onze gemeente groote scharen
vluchtelingen, die onderdak ge
bracht moesten worden. Op het
concoursterrein is toen een zie
kenbarak gebouwd. Het ledental
steeg aanvankelijk niet veelin
Dec. 1914 waren er nog slechts
97. In 1916 steeg het echter tot
bij de 300. Het verplegingsmate-
riaal groeide inmiddels ook. Aan
de gemeente werd toen een bij
drage van f 25 gevraagd en ver
kregen.
In 1918 werd door middel van
brochures en een actie van dhr.
P. Ortelee bereikt, dat 100 nieuwe
leden toetraden.
In 1919 werd door den ge
meenteraad een subsidie van
f 1000 verleend, waarbij dan ook
de verplichting tot aanstelling van
een wijkverpleegster en bestrij
ding der t.b c.
Het materiaal was intusschen
zoo aangegroeid, dat dhr. Le
Feber alles niet meer kon bergen
op zijn zolder, terwijl zijn dochter
zich ook niet meer met het
onderhoud kon belasten, wegens
huwelijk. De artikelen werden
hierna in de oude kazerne in de
Oosterstraat opgeborgenzorg
hiervoor wtrJ gedragen door mej.
de Fouw, die daartegenover
woonde.
De eerste wijkverpleegster, die
hier Het Groene Kruis diende
was mej. van Eenennaam, die
aanvankelijk baanbrekend werk
moest verrichten, want niet ieder
was gesteld op verpleging aan
het ziekbed door de verpleegster.
Het kostte dan ook nog heel wat
strijd om de wijkverpleegster „in
te burgeren".
De verplegingsartikelen werden
inmiddels nog uitgebreid, zoodat
de behoefte aan een eigen ma
gazijn steeds grooter werd. Veel
heeft men aan de totstandkoming
daarvoor te danken aan de vrou
wenvereniging Tryphosa, die een
bazar voor dat doel organiseerde,
welke f550 opbracht.
Mede met behulp van andere
middelen kon in 1924 tot de aan
besteding worden overgegaan van
een magazijn. De bouw werd
gegund aan dhr. Van Sabben
voor f9980. In 1926 kon hel
gebouw in gebruik worden ge
nomen. Weer maakte Tryphosa
zich verdienstelijk door het hou
den van een bazar, uit welks
opbrengst de meubileering kon
worden bekostigd. In dit jaar
werd in het nieuwe gebouw ook
een tentoonstelling gehouden van
artikelen voor t.b.c. bestrijding.
Mej Van Eenennaam vroeg in
1926 ontslag als wijkverpleegster
wegens huwelijk. In haar plaats
werd benoemd mej. Voswijk.
Deze is hier echter niet iang
werkzaam geweest, omdat zij
vond, dat er hier te weinig werk
voor haar was. Haar opvolgster
was mej. A. J. Kruithof.
Wegens gezondsredenen zag
mej. de Fouw zich genoodzaakt
als magazijnhoudster te bedanken.
In haar plaats werd benoemd
mej Van Driel-Meesen, die thans
nog als zoodanig werkzaam is.
Het Groene Kruis opende ook
een cursus in eerste hulp bij
ongelukken en breidde haar werk
steeds meer uit. In 1937 zag de
heer P. Ie Feber, de ijverige se
cretaris zich genoodzaakt "te be
danken als zoodanig. Zijn oudste
zoon volgde hem op en drukte
de voetsporen van wijlen zijn
vader voor het heilzame werk
van Het Groene Kruis.
In 1938 verliet mej. Kruithof
onze gemeente; opvolgster als
wijkverpleegster werd mej. Kloet,
die thans ook nog als zoodanig
tot ieders tevredenheid werk
zaam is.
In 't kort samengevat is dit de
geschiedenis van de afd. van
Het Groene Kruis alhier gedu
rende de afgeloopen 25 jaren.
De heer Kruysse bracht verder
dank aan de bestuursleden en
noemde daarbij in de eerste
plaats de h h. J. ,de Kraker en
A. de Visser, die met hem vanaf
de ©prichting nog de eenige over
gebleven bestuursleden zijn. Met
weemoed werd herinnerd aan de
bestuursleden die door den dood
werden weggenomen. Steeds was
er een goede samenwerking in
het bestuur en ook met de leden.
Het stemt tot groote dankbaar-
heid, dat deze goede verstand-
houding nog steeds bestendigd
en hechter wordt. Dank werd
ook gebracht aan het gemeente-
stuur voor de finauciëele steun,
alsook aan de onderscheidene
wijkverpleegsters die de vereeni
ging dienden, waarvan mej. Van
Eenennaam als eerste wel de
zwaarste taak had. Spr. wilde
hiermede niets te kort doen aan
de verdiensten en goede zorgen
van haar opvolgsters. Gewezen
werd ook op de samenwerking
tusschen wijkzuster en de dok
toren. Deze onderlinge samen
werking is over het algemeen
goed en ernstige klachten kwa
men bij het bestuur niet binnen.
Verder werd dank gebracht aan
de tmagazijnhoudster voor de
goede verzorging der artikelen en
aan de plaatselijke pers voor de
goede samenwerking en propa
ganda steeds en nog altijd voor
Het Groene Kruis gemaakt.
De heer Kruysse sprak ten
slotte de hoop uit, dat de veree
niging Het Groene Kruis ouk in
de toekomst, waar noodig, nog
veel heilzaam werk zal kunnen
verrichten, waar geleden wordt
en steeds aller sympathie zal
mogen blijven genieten.
Een hartelijk applaus volgde
op deze zeer uitvoerige en over
zichtelijke feestrede.
Ik weet werkeljjk niets van
den man af, zei ik. Ik herinner
my alleen zyn naam in verband
met dat proces, gevoerd wegens
het slaan van Blundell.
Hier heb ik een paar aan-
teekeningen om u op weg te hel
pen, meneer Malone. Ik heb al
eeuigen tyd het oog op dieD
professor laten vallen. Hjj haalde
een papier uit een lade en las mij
voor
Challenger, Geerge Edward,
geboren Largs, Schotland, 1863.
Gestudeerd te Largo Academy j
ie Universiteit Edinburgh. Ajsis-
teut Briisch museum, 1892. Zelfde
jaar ontslag gekregen wegens
scherpe correspondentie. Buiten
landse!) lid van volgt een lange
lijst van vereenigingen Socié
Beige, Amerikaansche Academie
van Wetenschappen, ete., etc.
Amusementen wandelen, het be
stijgen van bergen. Adres En-
more Park, Kensington W.
Daar, neem maar mee. Ik
heb vandaag niets meer voor n,
Ik stak het papier in mijn zak,
Pardon, meneer, zei ik,
ziende dat ik sprak tegen een
rose, kaai achterhoofd, inplaats
van een rood gezicht, zooals ik
meende. Ik begrijp Dog niet
heel goed, waarom ik een onder
houd met dezen man moet zien
te verkrijgen. Wat heeft hij ge
daan
Heelt twee jaren geleden op
zjjn eentje een expeditie onder
nomen naar Zuid Amerika Is
verleden jaar teruggekomen. Is
ongetwijfeld in Amerika geweest,
maar weigert precies te zeggen
waar. Bsgon aarzelend zijn avon
turen te vertellen maar iemand
maakte er aanmerking op en hij
sloot zich als ean oester. Er moet
echter iets wonderbaarlijks ge
beurd zjjn, of de man is een eerste
leugenaar, wat nog waarschijnlij
ker is. Was in het bezit van
eenige beschadigde photographic a
die, naar men zei, nagemaakt
waren. Werd daar zoo driftig door,
dat hij iedereen aanvalt, die er
hem naar vraagt en alle verslag
gevers de trap afgooit. Dat is uw
man, meneer Malone. Ga er na
gauw heen en zie wat n met
hem doen kunt U is forsoh en
krachtig genoeg om voor uzelf te
zorgen,
Eon grinnikend rood gezicht
werd weer een rose ovaal, om
geven door een kransje haren
het onderbond was ten einde.
Ik begaf mij op weg naar de
elnb, maar inplaats van er bin
nen te gaan, leunde ik tegen het
hek van het Adelphi Terras en
keek langen tijd peinzend naar
de bruine, olieachtige rivier. Io
de open lucht kan ik altijd beter
en helderder denken. Ik haalde
het lijstje van Professor Challen
ger uit myn zak en las het ouder
het elecirische licht van de lan
taarn nog eens over. Toen kreeg
ik opeens een ingeving. Naai wat
ik gehoord had, was ik vast over
tuigd dat ik, als journalist, niet
kon verwachten ooit met dezen
slecht-gehumeurden professor in
asnrakirig te zullen komen Maar
uit zyn korte levensschets meende
ik op te maken dat hy een we
tenschappelijk dweper was. Zou
ik hem van dien kant niet kun
nen benaderen Ik wilde het
eens probeeren
Het was even na elven, toen ik
de club binnenging. De groote
zaal was bijna gevuld. In een
leuningstoel by het vuur zag ik
een langen, mageren man zitten,
die zich omkeerde, toen ik myc
itoal Baar hen teeiohoot, Hy was
Hierna werd verder de agenda
afgewerkt. De secretaris, de heir
A. P. Ie Feber las de notulen
der vorige jaarvergadering voor,
welke zonder op- of aanmerkin
gen werden goedgekeurd.
De voorzitter herinnerde er aan,
dat in de vorige jaarvergadering
voorgesteld was om den penning
meester voor zijn vele werk een
belooning toe te kennen. Dit is
door het bestuur overwogen en
wordt nu voorgesteld den pen-
juist degene, dien ik noodig had
Tarp Henry, verslaggever van
„Da Natuur", een uitgemergelde
droge, leerachtige man, voor hen,
die hem kenden, een en al vrien
delijke welwillendheid. Ik kwam
dadelyk met mijn onderwerp voor
den dag
Wat weet u van professor
Challenger vroeg ik.
C tallecger Hy trok zijn
wenkbrauwen afkeurend samen.
Challenger is de mau, die met
een of aoder onmogelijk verbaal
uit Amerika is gekomen,
Wat was dat voor eeo ver
haal
O, pure nonsens over eenige
zonderlinge dieren, die hij ontdekt
had. Ik geloof dat hij later zyn
woorden weer ingetrokken heeft.
In elk geval heelt bij het niet
willen laten publiceeren. Hij heeft
nog een onderhoud aan Reuter
verleend, maar dit heeft zulk een
storm iD de geleerde wereld ver
wekt, dat hy nooit weer iets met
de pers te maken wil bebbeD. En
hy de paar menschen, die geneigd
waren hem te gelooven, heeft hij
zieh totaal onmogelijk gemaakt
Hoe?
Door zijn onverdraagljjxe
grofheid. Daar had je bijvoorbeeld
dien imen, ouden Wadky van
het Zoölogisch instituut. Wadley
zond hem een briefje: De pre
sident van het Z-ogisch instituut
zou het als een pirsoonlyke gunst
beschouwen, indien prolesser Chal
lenger hem de eer wtlde aandoen
zijn volgende vergadering bij te
wonecc. Het antwoord is niet
weer te geven.
Oah, wat u zegt 1
Om hst op z'a zachtst uit
te drukken kwam liet hierop neer
»D* complimenten van professor
Clalle eer aan den president van
het Ziö ogiseh Instituut, en bij
kan voor mijn part naar den
duivel loopeo.
Myn hemel 1
Dat zal de oude Wadley
ook wel gezegd hebben, toen hy
het las. Ik herinner mij nog hoë
hy zyn speech op da vergadering
hegon met>In myn vyftig.
jar.ge wetenschappelijke loopbaan
heb ik nog nooit c De oude
man was er kapot van.
Nog iets rnaer omtrent Chal
lenger
Zooals u weet, ben ik bac
terioloog U bekijk de wereld door
een microscoop en neem Diet veel
notitie van iets dat ik met het
bioote oog zie.
(Wordt vervolgd),
LSCH
RANT
4)