Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsell - Ylaamleren. No. 100. VRIJDAG 22 MAART 1940. &j 55e Jaarg. Firma J. C. VINK - Axel Het Groene Kruis. Het verloren werelddeel L^.#1 it Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Wegens het Paasch- feest verschijnt aanst. Dinsdagavond de AXELSCHE COURANT niet. De jaarvergadering van Het Groene Kruis alhier, welke Dins dagavond in de Chr. lagere land bouwschool werd gehouden, had een bijzonder karakter ter her denking van het 25-jarig bestaan, dat in het vorig najaar zou ge vierd worden, doch deze feeste lijke herdenking, is zooais men weet, door de ernstige tijdsom standigheden achterwege geble ven. En nu zou men zoo denken dat ditmaal het bezoek aan de jaarvergadering wel wat drukker geweest zou zijn, omdat dit ju bileum toch nog wel herdacht zou worden, zij het dan ook zonder feestelijk betoon. Maar niets van dat alles. Waren er vorige jaren altijd nog omtrent half de twintig belangstellenden aanwezig, thans kon het dit cijfer nog niet halen. Dit is jammer, want de energieke voorzitter de heer A. E. C. Kruysse had zich de moeite getroost een uitvoerig historisch overzicht samen te stel len over het wel en wee van Het Groene Kruis in onze gemeente gedurende de afgeloopen 25 jaren. De heer Kruysse begon dan met de mededeeling, dat ter ge legenheid van dit zilveren jubi leum een som van ruim f500 was bijeengezameid door de ijve rige commissieleden en dames, zoodat deze als feestgave aan het bestuur konden worden aange boden. Een bepaalde bestemming is nog niet aan deze som gegeven. Zonder uitzondering werd dank gebracht aan allen, die hebben medegewerkt om dit bedrag voor het heil der lijdende ingezetenen bijeen te brengen. En hierna volgde dan een mooi stuk geschiedenis var. onze plaatselijke afdeeling, beginnende in het oorlogsjaar 1914, toen Hel Groene Kruis hier het levenslicht aanschouwde. De verpleging der zieken was in dien lijd nog alles behalve goed. Verplegingsartike- len waren toen niet aanwezig en slechts de meergegoeden schaften zich die wel aan als het noodig bleek. De woningtoestanden wa- ren evenmin rooskleurig en ook b stonder. er nog geen zieken huizen in de omgeving. De jonge doktoren hebben toen veel moe ten strijden om tot verbetering in deze onhoudbare toestanden te komen. Veel heeft men te dan ken aan ds. Lammertsma, die hier toen reeds een soort Chr. zieken verpleging in het leven geroepen had, doch deze vereeniging be stond slechts in naam Ds. Lam mertsma bleek een groot voor stander voor de oprichting van een afdeeling van Het Groene Kruis. In overleg met ds. Lam mertsma en de beide artsen Bom en Jens werd besloten om in den zomer van 1914 een vergadering te houden, om tot het beoogde doel te geiaken. Doch helaas, de oorlog brak uit, mobilisatie volgde, troepen werden ook hier gelegerd en zoo bleef een en ander voor- loopig achterwege. Op 7 Augustus 1914 kwamen echter eenige voor aanstaande personen van ver schillende richting in vergadering bijeen en hierin werd het doel van Het Groene Kruis uiteengezet. De eerste stap was gedaan en op 14 Sept. d.a.v. kwam men nog- maals bijeen, ditmaal met meer dere personen. In deze vergade ring werd tot drfinitieve oprich ting der afd. besloten. Naar aan leiding van een geplaatst artikel in de Axelsche Crt. gaven zich 64 personen op als lid. Men weet, de tijden waren toen zeer gedruktde oorlog woedde overal en Europa was gelijk een hel. Een verpleegster kon nog niet worden aangesteld, evenmin een magazijnhoudster, omdat de mid delen ontbraken. Wijlen de heer P. Ie Feber, die zeer veel voor Het Groene Kruis alhier heeft gedaan, verklaarde zich echter bereid de verplegingsartikelen een plaatsje te geven op zijn zolder, terwijl zijn oudste dochter FEUILLETON door: Conan Doyle het onderhoud daarvan op zich nam. Zoo kon men dus voorloo- pig voort. In October woedde de oorlog vlak bij onze grenzen. Na den val van Antwerpen kwamen ook in onze gemeente groote scharen vluchtelingen, die onderdak ge bracht moesten worden. Op het concoursterrein is toen een zie kenbarak gebouwd. Het ledental steeg aanvankelijk niet veelin Dec. 1914 waren er nog slechts 97. In 1916 steeg het echter tot bij de 300. Het verplegingsmate- riaal groeide inmiddels ook. Aan de gemeente werd toen een bij drage van f 25 gevraagd en ver kregen. In 1918 werd door middel van brochures en een actie van dhr. P. Ortelee bereikt, dat 100 nieuwe leden toetraden. In 1919 werd door den ge meenteraad een subsidie van f 1000 verleend, waarbij dan ook de verplichting tot aanstelling van een wijkverpleegster en bestrij ding der t.b c. Het materiaal was intusschen zoo aangegroeid, dat dhr. Le Feber alles niet meer kon bergen op zijn zolder, terwijl zijn dochter zich ook niet meer met het onderhoud kon belasten, wegens huwelijk. De artikelen werden hierna in de oude kazerne in de Oosterstraat opgeborgenzorg hiervoor wtrJ gedragen door mej. de Fouw, die daartegenover woonde. De eerste wijkverpleegster, die hier Het Groene Kruis diende was mej. van Eenennaam, die aanvankelijk baanbrekend werk moest verrichten, want niet ieder was gesteld op verpleging aan het ziekbed door de verpleegster. Het kostte dan ook nog heel wat strijd om de wijkverpleegster „in te burgeren". De verplegingsartikelen werden inmiddels nog uitgebreid, zoodat de behoefte aan een eigen ma gazijn steeds grooter werd. Veel heeft men aan de totstandkoming daarvoor te danken aan de vrou wenvereniging Tryphosa, die een bazar voor dat doel organiseerde, welke f550 opbracht. Mede met behulp van andere middelen kon in 1924 tot de aan besteding worden overgegaan van een magazijn. De bouw werd gegund aan dhr. Van Sabben voor f9980. In 1926 kon hel gebouw in gebruik worden ge nomen. Weer maakte Tryphosa zich verdienstelijk door het hou den van een bazar, uit welks opbrengst de meubileering kon worden bekostigd. In dit jaar werd in het nieuwe gebouw ook een tentoonstelling gehouden van artikelen voor t.b.c. bestrijding. Mej Van Eenennaam vroeg in 1926 ontslag als wijkverpleegster wegens huwelijk. In haar plaats werd benoemd mej. Voswijk. Deze is hier echter niet iang werkzaam geweest, omdat zij vond, dat er hier te weinig werk voor haar was. Haar opvolgster was mej. A. J. Kruithof. Wegens gezondsredenen zag mej. de Fouw zich genoodzaakt als magazijnhoudster te bedanken. In haar plaats werd benoemd mej Van Driel-Meesen, die thans nog als zoodanig werkzaam is. Het Groene Kruis opende ook een cursus in eerste hulp bij ongelukken en breidde haar werk steeds meer uit. In 1937 zag de heer P. Ie Feber, de ijverige se cretaris zich genoodzaakt "te be danken als zoodanig. Zijn oudste zoon volgde hem op en drukte de voetsporen van wijlen zijn vader voor het heilzame werk van Het Groene Kruis. In 1938 verliet mej. Kruithof onze gemeente; opvolgster als wijkverpleegster werd mej. Kloet, die thans ook nog als zoodanig tot ieders tevredenheid werk zaam is. In 't kort samengevat is dit de geschiedenis van de afd. van Het Groene Kruis alhier gedu rende de afgeloopen 25 jaren. De heer Kruysse bracht verder dank aan de bestuursleden en noemde daarbij in de eerste plaats de h h. J. ,de Kraker en A. de Visser, die met hem vanaf de ©prichting nog de eenige over gebleven bestuursleden zijn. Met weemoed werd herinnerd aan de bestuursleden die door den dood werden weggenomen. Steeds was er een goede samenwerking in het bestuur en ook met de leden. Het stemt tot groote dankbaar- heid, dat deze goede verstand- houding nog steeds bestendigd en hechter wordt. Dank werd ook gebracht aan het gemeente- stuur voor de finauciëele steun, alsook aan de onderscheidene wijkverpleegsters die de vereeni ging dienden, waarvan mej. Van Eenennaam als eerste wel de zwaarste taak had. Spr. wilde hiermede niets te kort doen aan de verdiensten en goede zorgen van haar opvolgsters. Gewezen werd ook op de samenwerking tusschen wijkzuster en de dok toren. Deze onderlinge samen werking is over het algemeen goed en ernstige klachten kwa men bij het bestuur niet binnen. Verder werd dank gebracht aan de tmagazijnhoudster voor de goede verzorging der artikelen en aan de plaatselijke pers voor de goede samenwerking en propa ganda steeds en nog altijd voor Het Groene Kruis gemaakt. De heer Kruysse sprak ten slotte de hoop uit, dat de veree niging Het Groene Kruis ouk in de toekomst, waar noodig, nog veel heilzaam werk zal kunnen verrichten, waar geleden wordt en steeds aller sympathie zal mogen blijven genieten. Een hartelijk applaus volgde op deze zeer uitvoerige en over zichtelijke feestrede. Ik weet werkeljjk niets van den man af, zei ik. Ik herinner my alleen zyn naam in verband met dat proces, gevoerd wegens het slaan van Blundell. Hier heb ik een paar aan- teekeningen om u op weg te hel pen, meneer Malone. Ik heb al eeuigen tyd het oog op dieD professor laten vallen. Hjj haalde een papier uit een lade en las mij voor Challenger, Geerge Edward, geboren Largs, Schotland, 1863. Gestudeerd te Largo Academy j ie Universiteit Edinburgh. Ajsis- teut Briisch museum, 1892. Zelfde jaar ontslag gekregen wegens scherpe correspondentie. Buiten landse!) lid van volgt een lange lijst van vereenigingen Socié Beige, Amerikaansche Academie van Wetenschappen, ete., etc. Amusementen wandelen, het be stijgen van bergen. Adres En- more Park, Kensington W. Daar, neem maar mee. Ik heb vandaag niets meer voor n, Ik stak het papier in mijn zak, Pardon, meneer, zei ik, ziende dat ik sprak tegen een rose, kaai achterhoofd, inplaats van een rood gezicht, zooals ik meende. Ik begrijp Dog niet heel goed, waarom ik een onder houd met dezen man moet zien te verkrijgen. Wat heeft hij ge daan Heelt twee jaren geleden op zjjn eentje een expeditie onder nomen naar Zuid Amerika Is verleden jaar teruggekomen. Is ongetwijfeld in Amerika geweest, maar weigert precies te zeggen waar. Bsgon aarzelend zijn avon turen te vertellen maar iemand maakte er aanmerking op en hij sloot zich als ean oester. Er moet echter iets wonderbaarlijks ge beurd zjjn, of de man is een eerste leugenaar, wat nog waarschijnlij ker is. Was in het bezit van eenige beschadigde photographic a die, naar men zei, nagemaakt waren. Werd daar zoo driftig door, dat hij iedereen aanvalt, die er hem naar vraagt en alle verslag gevers de trap afgooit. Dat is uw man, meneer Malone. Ga er na gauw heen en zie wat n met hem doen kunt U is forsoh en krachtig genoeg om voor uzelf te zorgen, Eon grinnikend rood gezicht werd weer een rose ovaal, om geven door een kransje haren het onderbond was ten einde. Ik begaf mij op weg naar de elnb, maar inplaats van er bin nen te gaan, leunde ik tegen het hek van het Adelphi Terras en keek langen tijd peinzend naar de bruine, olieachtige rivier. Io de open lucht kan ik altijd beter en helderder denken. Ik haalde het lijstje van Professor Challen ger uit myn zak en las het ouder het elecirische licht van de lan taarn nog eens over. Toen kreeg ik opeens een ingeving. Naai wat ik gehoord had, was ik vast over tuigd dat ik, als journalist, niet kon verwachten ooit met dezen slecht-gehumeurden professor in asnrakirig te zullen komen Maar uit zyn korte levensschets meende ik op te maken dat hy een we tenschappelijk dweper was. Zou ik hem van dien kant niet kun nen benaderen Ik wilde het eens probeeren Het was even na elven, toen ik de club binnenging. De groote zaal was bijna gevuld. In een leuningstoel by het vuur zag ik een langen, mageren man zitten, die zich omkeerde, toen ik myc itoal Baar hen teeiohoot, Hy was Hierna werd verder de agenda afgewerkt. De secretaris, de heir A. P. Ie Feber las de notulen der vorige jaarvergadering voor, welke zonder op- of aanmerkin gen werden goedgekeurd. De voorzitter herinnerde er aan, dat in de vorige jaarvergadering voorgesteld was om den penning meester voor zijn vele werk een belooning toe te kennen. Dit is door het bestuur overwogen en wordt nu voorgesteld den pen- juist degene, dien ik noodig had Tarp Henry, verslaggever van „Da Natuur", een uitgemergelde droge, leerachtige man, voor hen, die hem kenden, een en al vrien delijke welwillendheid. Ik kwam dadelyk met mijn onderwerp voor den dag Wat weet u van professor Challenger vroeg ik. C tallecger Hy trok zijn wenkbrauwen afkeurend samen. Challenger is de mau, die met een of aoder onmogelijk verbaal uit Amerika is gekomen, Wat was dat voor eeo ver haal O, pure nonsens over eenige zonderlinge dieren, die hij ontdekt had. Ik geloof dat hij later zyn woorden weer ingetrokken heeft. In elk geval heelt bij het niet willen laten publiceeren. Hij heeft nog een onderhoud aan Reuter verleend, maar dit heeft zulk een storm iD de geleerde wereld ver wekt, dat hy nooit weer iets met de pers te maken wil bebbeD. En hy de paar menschen, die geneigd waren hem te gelooven, heeft hij zieh totaal onmogelijk gemaakt Hoe? Door zijn onverdraagljjxe grofheid. Daar had je bijvoorbeeld dien imen, ouden Wadky van het Zoölogisch instituut. Wadley zond hem een briefje: De pre sident van het Z-ogisch instituut zou het als een pirsoonlyke gunst beschouwen, indien prolesser Chal lenger hem de eer wtlde aandoen zijn volgende vergadering bij te wonecc. Het antwoord is niet weer te geven. Oah, wat u zegt 1 Om hst op z'a zachtst uit te drukken kwam liet hierop neer »D* complimenten van professor Clalle eer aan den president van het Ziö ogiseh Instituut, en bij kan voor mijn part naar den duivel loopeo. Myn hemel 1 Dat zal de oude Wadley ook wel gezegd hebben, toen hy het las. Ik herinner mij nog hoë hy zyn speech op da vergadering hegon met>In myn vyftig. jar.ge wetenschappelijke loopbaan heb ik nog nooit c De oude man was er kapot van. Nog iets rnaer omtrent Chal lenger Zooals u weet, ben ik bac terioloog U bekijk de wereld door een microscoop en neem Diet veel notitie van iets dat ik met het bioote oog zie. (Wordt vervolgd), LSCH RANT 4)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1