wast a ©assist
vieuws- en A dvertentieblad
voor Zeeuwse li - Vr laan deren.
Sn. 91.
DINSDAG 20 FEBRUARI 1940.
55 e Jaarg.
Firma J. C. VINK Axel
Buitenland.
Dit biad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
UITGEEFSTER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters v/orden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrïjdagvoormiddag 11 ure.
Oproep der Finsche vroawen.
De Finsche vrouwen hebben
den volgenden oproep tot de
wereld gericht om „hulp voor de
Finsche vrouwen, kinderen en
huisgezinnen"
„Het volk van Finland heeft
altijd gedroomd, onverdroten te
kunnen arbeiden. Nooit hebben
wij onzen kinderen den verschrik-
kelijken strijd van den veroverings
oorlog bijgebracht, op school niet
en in de huisgezinnen niet.
Alleen de verdediging van de
vrijheid van hun land wordt als
een heilige plicht beschouwd.
Voor zoover wij met de geringe
middelen, waarover wij beschik
ken dit konden doen, hebben wij
gestreefd naar de handhaving van
vreedzame en vriendschappelijke
betrekkingen met onze nabuur-
staten. In weerwil daarvan maken
onze Finsche gezinnen in de
laatste maanden van dezen winter
een verschrikkelijke nachtmerrie
mede.
Ontelbare woningen zijn bij
luchtaanvallen verwoest. Hon
derdduizenden menschen zijn ge
dwongen hun huizen te verlaten
en de leden van het gezin zijn
ver uiteengedreven. Dag en nacht
moeten de moeders met pasge
boren kinderkens en de oude en
gebrekkige menschen klaar staan
om in de besneeuwde bosschen
bescherming te zoeken tegen de
barbaarsche luchtaanvallen. Eiken
Zondag worden niet alleen de
dappere soldaten, die in den strijd
sneuvelen, maar ook vrouwen en
kinderen, die het slachtoffer wer
den van de bomaanvallen, naar
de kerkhoven in het land ge
dragen.
Wanneer de koude Noorden
wind onze huizen door de ge
broken vensters binnendringt,
wanneer wij zoeken naar de over
blijfselen van onze bezittingen
te midden van de rookende puin-
hoopen, wanneer wij vol vrees
ineengekrompen zitten in de
bosschen en schuilplaatsen en
wacnten totdat de dood en verderf
zaaiende bommen van den vijand
gevallen zijn en wij uit onze
woningen wegtrekken, dan komen
wij in verzet bij de gedachte, dat
dit alles aan de Finsche vrouwen
en kinderen overkomt, omdat
onze echtgenooten en broeders
zoo heldhaftig standhouden tegen
den vijand aan de grenzen van
ons land.
Want de wraak van den vijand
is thans gericht op de weerlooze
gezinnen van de mannen aan het
front.
Met gebroken hart vragen wij
thans hoe lang zal de wereld
r.og dulden, dat dit zoo blijft
voortduren? Moet dan een kleine
vredelievende natie blijven vech
ten tot het bittere einde, tegen
een vijand die vele malen sterker
is De sympathie, die de wereld
ons schenkt, heeft ons diep ge
troffen, maar wij hopen, dat allen
die met ons sympathiseeren, zich
bewust zullen zijn, dat elk ge
vechtsvliegtuig en elk luchtdoel
kanon, dat ons gegeven wordt,
een humanitaire hulp is, die den
vijand belet de burgerlijke bevol
king met zijn vliegtuigen uit te
moorden.
Wij betuigen onzen oprechten
dank aan allen, die uit de ver
schillende werelddeelen zich als
vrijwilligers bij ons hebben aan
gesloten, vooral aan de vrijwilli
gers uit onze Noordelijke zuster-
naties, die zij aan zij met onze
mannen strijden. Maar daar wij
niet wenschen, dat het lijden in
deze wereld nog grooter worde
en evenmin, dat het geweld zich
over onze grenzen verspreiden
zal naar onze zuster-naties, doen
wij een beroep op u. Laten uw
echtgenooten en zonen tot ons
komen om ons te helpen. Helpt
ons, Finnen, in den strijd voor
de vrijheid en de menschheid".
Lotta's in de vuurlinie.
De organisatrice van de Lotta's,
Fannie Luukkonen, die zich op het
oogenblik in Zweden bevindt, om
de Zweedsche hulp, vooral die
aan burgers, in goede banen te
leiden, heeft in een interview ver
teld van het werk der dappere
FEUILLETON
Berlijnschjb Roman.
Gï~ <S
35)
En je gelooft, je meent dat
ikzijn stem stokte, maar de
beweging, waarmee hij zich van
haar losrukte, bewees haar dat zij
't spel verloren had Het volgende
oogenblik had Aunie het wapen
uit haar zak te voorscbiju gehaald.
Neem dan dit.....
De deur werd opengerukt. Een
vrouwengestalte stond tuaschen
hen beiden.
Een zwakke knal,... Met een
lichten kreet stortte Klara von
Wandersee achterover.
Een jaar was voorbijgegaan.
Aan het venster zit Egmont von
Wandersee. Hij heelt een briet
in de hand. Hjj heeft hem reeds
herhaaldelijk gelezen
•Lieve Egmont 1
Je moogt je niet zoo aanklagen
Ook ik heb schuld aan het nood
iot, dat ons bijeengebracht en weer
van elkaar gescheiden heelt. Je
moogt ook niet.seggen dat ik n^n
Finsche vrouwen, die onverschrok
ken de mannen bijstaan in den
strijd tegen den aanvaller.
Mevrouw Luukkonen is een
groote gezette vrouw van on
geveer 55 jaar, die een vrien
delijken indruk maakt. Men zegt
algemeen van haar, dat ze stalen
zenuwen heeft, al kan men aan
haar gelaat zien, welke moeilijke
tijden ze in haar land heeft door
gemaakt.
„Wij, leden van de Lotta-orga-
nisatie", aldus zeide zij, „zijn niet
bang voor bommen, granaten, ge
weren of vuur. Al strijden wij
niet met wapens, moeten wij,
evenals de soldaten, dikwijls ons
even wagen. Reeds zijn twintig
otta's gedood en velen gewond,
meestal bij bombardementen van
hospitalen aan het front. Deze
.otta's hebben haar plicht gedaan
en wij zijn trotsch op haar. De
vrouwen werken vol toewijding
en moed aan de haar opgedragen
taak.
Ik kan u niet de namen der
steden opgeven, waar de Lotta's
werken, omdat het een militair
geheim is, maar ik weet, dat de
officieren dikwijls tot de Lotta's
zeggen Ik moet u bevelen, u uit
de onmiddellijke nabijheid van de
gevechtszone terug te trekken,
maar wilt u absoluut blijven, dan
zal ik u dat niet beletten, want
we hebben u heel erg noodig.
Moet ik nog zeggen, dat in alle
gevallen de Lotta's op haar post
bleven
De eerste Lotta, die voor haar
land stierf, werkte als onderwij
zeres in een gehucht in het
Noorden. Op den tweeden dag
van den oorlog werd zij door een
schot getroffen. Het was een
jonge vrouw, die haar particulier
werk opgaf, omdat zij haar land
in tijden van gevaar wilde helpen.
Dikwijls moeten de Lotta's in
de open lucht slapen, bij een
temperatuur van meer dan dertig
graden onder nul. Niet iedereen
is daartegen bestand, maar het
besef, dat wij ons land verdedi
gen, draagt er toe bij, dat wij
niet opgeven.
Ik kan u een voorbeeld noe-
leven voor je wilde geven en
zelve wilde sterven. Dat ik die
ongelukkige, die met het wapen
iu de hand voor ja stond, in de
armen viel, was volkomen onover-
legd. Een impulsieve handeling,
die ik met een flauwte boette
Bovendien met dat speelgoed
kon ze geen kwaad aanrichten.
Za was klaarblijkelijk ziek. Ze
wilde sleebts angst aanjagen, niet
dooden of verwonden, ze wilde
slechts een groote theaterscèae
spelen en ik zou met jou de
toeschouwster zjjn. De doktoren
zeggen, dat zooiets bij historisch
aangelegde vrouwen vaak voor
komt. Nu is ze, naar ik hoor
bijna weer gezond. De doktoren
zeggen dat ze weer geheel her
stellen zal. Toen ik haar bezocht
was ze heel zacht en rnstig. Za
stelde veel vertrouwen iu mij en
ik had voor jullie beiden vee!
modelijden. Tweemaal was ik bij
haar in het sanatorium. Het kan
alles nog goed worden. Maar we
moeten wachten. Beiden.
Hoe jammer, dat de menschen
zoo zelden oprecht tegenover el
kaar zijn, voordat ze ertoe be
sluiten zich voor het gebeele le
ven eau elkaar te binden. Hoe
goed zou 't geweest zijn, wanneer
je me eerlijk gezegd had hoe 't
men. In een bepaalde stad kre
gen twee Lotta's bevel in het
bureau te blijven, dat in een
toren gevestigd was. Eenige uren
later bombardeerden de Russen
de stad en alle bewoners gingen
naar de schuilplaatsen. Het bom
bardement was zeer hevig en
verscheiden huizen vlogen in
brand. Nadat het bombardement
meer dan twee uur geduurd had,
telefoneerden de twee Lotta's
naar het hoofdbureau en vertel
den „We vinden het jammer,
maar het brandt nu zoo fel en
de rook is zoo dik, dat wij onzen
post moeten verlateu". De twee
meisjes waren al dien tijd op
haar post gebleven, omdat de
leider vergeten had haar te be
velen een schuilplaats op te
zoeken.
Vele Lotta's hebben haar man
nen en kinderen achtergelaten.
De mannen zijn dikwijls onder
dienst, de kinderen naar andere
plaatsen gezonden. De organisatie
telt ruim 86.000 geoefende leden
en 22 000 reservisten. In de ko
mende maanden zai dat aantal
nog stijgen. De helft der meisjes
werkt in de veldkeukens nabij
het front, de anderen in hospi
talen, kindertehuizen, kantoren,
enz.
Kostbaar offensief.
Volgens te Stockholm ontvan
gen berichten, aldus meldt Reu
ter, wordt het aantal mannen,
dat de Russen dagelijks bij het
offensief op de Karelische land
engte verliezen op 3000 geschat
(dooden, gewonden of krijgsge-
vangener). Sinds het begin van
het offensief, ongeveer 2 weken
geleden, hebben zij meer dan
33 000 man op deze wijze ver
loren.
Hun troepenmacht is enorm.
Er is een schatting van 300 000
man, maar aan den anderen kant
wordt het betwijfeld, of zooveel
soldaten op een betrekkelijk zoo
smal front gebruikt kunnen
worden.
Aan het Noordelijke front ma
ken de Russen gebruik van pa
rachutes om machinegeweren,
munitie en voedsel te verschaffen
aan de patrouilles, die in het
uitgestrekte en desolate Nie
mandsland dienst doen. Soms
zijn Finsche patrouilles er eerder
bij dan de Russen, een bitter ge
vecht tusschen patrouilles is dan
het gevolg.
Volgens den correspondent van
„Dagens Nyheter" vecht thans
een deel van het korps van
Zweedsche en Noordsche vrij
willigers aan het Noordelijke
front in de vuurlinie. Deze af-
deelingen vallen de terugtrek
kende Russen in den rug aan.
FrankrQk ter zee.
Reuter meldt uit Londen
De Fransche marine is bij het
convooieeren van troepen in de
Middellandsche zee op geenerlei
verzet van den vijand gestuit en
tot dusver is geen Duitsche duik
boot er in geslaagd in de Mid
dellandsche zee te komen, aldus
heeft een hooge Fransche auto
riteit den diplomatieken mede
werker van Reuter verklaard.
Van dezelfde zijde werd mede
gedeeld, dat de Fransche marine
vele duikbooten tot .zinken heeft
»ebracht. Evenals de Britsche
heeft de Fransche marine kennis
gemaakt met de magnetische mijn,
want Duitsche vliegtuigen zijn er
in nachten met heldere maan op
betrapt, dat zij ckze magnetische
mijnen door middel van para
chutes in de Fransche wateren
legden.
Het convooi, dat het tweede
Canadeesche troepentransport
naar Engeland begeleidde, stond
onder bevel van een Franschen
admiraal, een Fransche kruiser
maakte deel uit van het convooi,
dat onlangs de Auslralische en
Nieuw- Zeelandsche divisies naar
Egypte heeft gebracht.
De Fransche marine verleende
haar medewerking bij de jacht
op de Graf Spee en Fransche
divisies torpedobooten patrouil
leeren langs de toegangswegen
naar de Noordzee.
De Fransche marine heeft geen
verliezen geleden tengevolge van
vijandelijke actie.
met ja gesteld was. We zouden
wel een uitweg gevonden hebben.
Maar je hadt helaas mijn brief
niet gelezen. Ea nu verheugt
't me, dat je 't niet gedaan hadt,
dat je er niets van wist, want,
wanneer je hem gelezen hadt en
je waart toch gekomen dat zou
veel veel erger geweest zijn.
Nu kan ik je niet vragen om
bij me te kernen. Maar spoedig
zal ik dat knnnen en betoon dan
de dankbaarheid, die jo meent
voor me te moeten hebben, door
de vervulling van dezen wensch
geef me mijn vrijheid, zoodra ik
daarom meen te kunnen vragen.
Beschouw me in 't vervolge als je
trouwste vriendin, aan wie je
iederen wenscb kunt kenDaar ma
ken. Als je vrouw pas ik niet
bij ja ons huwelijk werd ook
niet »in den hamel* gesloten.
Je hebt nu tweemaal aan juf
frouw Blume geschreven om haar
te vragen waar ik me ophield en
tweemaal ben je, naar ik weet,
by haar geweest, zonder te wor
den toegelaten.
Ik moet er dan wel toe be
sluiten om op dien eersten brief,
waarin ik zeide dat ik niet in je
huis terug zou kumen, een twee
den te doen volgen met bet ver-
io«k{ Vervol wijn weoioh, laat
ons eeD jaar lang elkaar niet zien,
dan kunnen we overleggen ot
't goed is dat we samen ons geluk
zoeken. Ach, hadden we dat
sleebts voor ons huwelijk gedaan.
Na een jaar zullen we ook weten,
of Aunie weer geheel en al ge
zond zal worden. Ge kunt dan
naar eigen goeddunken handelen.
Ge zijt nu zelf vermogend en ik
wil me gaarne terugtrekken, daar
ik inzie dat zjj oudere rechten
heeft dan ik. Over dit alles zul
len we later uitvoeriger sprekeu.
Laat me dus nog zoolang gaan en
tracht niet om mjjn verblijfplaats
uit te vorschau. Z -g aau de bui
tenwereld, dat ik voor mijn ge
zondheid in het zuiden verblijf.
Je zult dat wei zoo kunnen voor
stellen dat men het gelooft.
Klara*
Het jaar was nu verstreken.
Doa volgenden dag zou de opening
van hot testament op Hohenwert-
8tein plaats vinden. Het was hem
onverschillig. Dat de tijd van
scheiding, die Klara voor zich be
dongen had, voorbij was, was
voor hem veel gewichtiger.
Terwijl hij zoo zat en nadacht,
bracht de bediende hem de post
binnen. Hij greep er haastig naar,
1 misschien bericht van Klara. Zun
verwachting werd teleurgesteld.
Maar hier was een ander hand
schrift. Annie I De briet was
afgegeven in Berlijn. Ze was dus
uit het sanatorium voor zenuw
lijders ontslagen, 't Waren Blechts
enkele regels.
«Vergeet me, zooals ook Klara
me vergeven heelt.
Ik was zeer ziek, maar beo nu
weder gezond.
Je trouwe Aunie.*
Hij had het gevoel, dat ze
weliswaar geestelijk en lichamelijk
weer genezen was, maar dat ze
toch in het diepst van haar ziel
nog op hem hoopte.
Auuie, kleine Aunie, mur
melde hij, iu gedachten verzou ku,
zooais hij vroeger zoo vaak ge
fluisterd had. Aunie, kleiue
Annie 1
Den volgenden morgen bevond
hij zich op weg naar Hohenwert-
stein. Zeer gaarne was hij in
dienst gebleven, maar dat ging
niet. Hohenwertstein had een be
stuurder noodig. De rentmeester
had zijn ontslag gevraagd.
(Siot volgt).
COURANT.
li
