DAM PO Nieuws- en Advertentieblad voor Zee uw scli- \rl aanderen. No. 84. VRIJDAG 20 JANUARI 1940. 55e Jaarg. Firma J. C. VINK - Axel Buitenland. verkoudheid: - Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. UITGEEFSTER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. tot 5 regels 60 Centvoor Groote letters worden naar ADVERTENT1ÊN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. Brltsche torpedojager vernietigd De Britsche torpedojager Ex- mouth is tot zinken gebracht. Er waren 175 man aan boord. De Britsche admiraliteit neemt aan, dat alle opvarenden zijn om gekomen. De bloedverwanten zijn op de hoogte gebracht van het lot, dat hun familieleden is overko men. De Exmouth is een flottielje leider van 1475 ton, die in Ports mouth was gebouwd. Het schip had 330.000 pond sterling gekost en was in 1935 in dienst genomen. Het was bewapend met vijf 4,5 duims kanonnen en zes kleinere stukken geschut, benevens acht 21 duims torpedolanccerbuizen. De Exmouth is de vijfde Brit sche torpedojager, die sedert het begin van den oorlog verloren is gegaan. Het is echter de eerste, die met man en muis is gezonken. Zes vliegtuigen In vier minuten De Finsche vlieger Jorma Sar- vanto heeft in vier minuten tijds zes Russische vliegtuigen vernie tigd. Hij was op het vliegveld, toen een luchtaanval gemeld werd. Hij startte in zijn toestel en viel een formatie van zeven vijande lijke vliegtuigen aan. Allereerst belaagde nij het op den linker vleugel vliegende Russische toe stel, dat hl] neerschoot, vervol gens naaide hij een toestel van den rechtervleugel neer en zoo vervolgens, tot zes van de zeven vliegtuigen buiten gevecht waren gesteld- Sarvanto bleef zeven minuten in de lucht. De eigen lijke strijd duurde slechts vier en een halve mmuut. Finland kan het zoo niet nahouden. Erkend moet worden, dat de solidariteit der wereld voor de Finsche zaak tot dusver nog wei nig practische resultaten heeft opgeleverd, schrijft de bijzondere correspondent van de Itahaansche „Messagero" te Helsinki. „Het is duidelijk, dat leentngen en ambulances Finland met in staat FEUILLETON Berlijnsche Roman (5 q) 28) Krause deelde Egmonfc tegelij kertijd mede, dat ae zeer levens lustige weduwe van het aanbod om nog een jaar lang hier in de eenzaam nöid te wonen, geen ge bruik weuschte te maken. Toen Egmont zich in zjjn slaap vertrek ter raste begal, stroomde hein een gevoel van geluk door de ziel. Na kon hjj tot het geluk neggen kom Na kon hij het geld, dat hij in ruil voor zijn levensgeluk en zijn vrijheid ont vangen had, tot op den laatsten peuning terugbetalen. Hij gelooi de met, dat Kiara zich tegen eene scheiding verzetten zou. Ook zij soa wel reeds lang geleden heb- beu onder dit samenleven en wel gemerkt hebben, dat bij baar terwille van haar geld en niet mt helde getrouwd had. Klara ven Wandersee stond Voor haar hoogen toiletspiegel. Ze laahte zich zelve tee en fluisterde Hl n» overwipnen HOEST EN zullen stellen het tegen den for- midabelen overweldiger uit te houden. Wij loopen nu naar het einde van de tweede oorlogs maand in Finland, maar zelfs niet de meer rechtstreeks betrokken landen als Zweden en Noorwe gen zijn ertoe gekomen positieve pogingen te doen. Weliswaar verschaffen Zweden en Noorwe gen aan Finland levensmiddelen en ander materiaal, verstrekken zij het financieelen steun en heb ben zij eenige duizenden vrij willigers naar Finland laten ver trekken, maar dat alles is niet voldoende. De Finsche leiders zijn van meening, dat vooral de Scandinavische landen, indien men het Finsche volk wil redden, zonder tijd te verliezen zich veel grootere inspanningen moeten ge troosten. De Russische overval op Finland betreft rechtstreeks ook geheel Scandinavië, want de am bities van Moskou blijven niet tot Finland beperkt". Van een vlot op zee gered De eenige overledene van vijf Zweedsche zeelieden, die op een vlot in de Noordzee twee dagen rondzwalkten, is Dinsdagavond in een haven van Engeland aan gekomen. Hij was gered door het Noorsche schip Leka, Op het vlot lagen nog de bevroren lijken van zijn vier scheepskameraden, onder welke zich ook dat van zijn jongeren broer bevond. De vijf mannen waren opvaren den van het Zweedsche schip Foxen, dat op de Noordzee door een mijn of een torpedo tot zin ken was gebracht. Geheel door weekt en zonder voedsel of water waren zij aan de elementen over geleverd De een na den ander stierf door uitputting. De over levende, oud 23 jaar, was vol- De bediende kwam binnen en meldde dat de thee gereed stond. Hij wilde nog iets zeggen, maar ze wenkte hem ongeduldig dat bij zou heengaan. Verbaasd staarde hij haar aan en verliet aarzelend het vertrek. Zij ging naar Egmonts kamer, draaide het electrisch licht op en zette z ch voor zijn sehrjjttafel. Plotseling viel haar oog op een brief, aan haar geadresseerd in Egmonts handschrift. Angst beving haar. Waarom schreef hjj haar? Hij was toch hier geweest Waar om was hij weer weggegaan zon der op haar te waehten P Ze scheurde den brief open en las tot hare geruststelling Beste Klara, mijn oom is plotseling over leden. Ik werd telegrafisch naar Hohenwertstein geroepeD. Ik weet niet wanneer ik terugkeer. Ik telegrafeer je wanneer ik naar huis terugkom. Gegroet. Egmont. Hij had wel veel haast gehad. Hij had geen tijd gehad voor een enkel vriendelijk woord. Maar, ze lette daar ternauwer nood op. Hij kwam immers terug Het was haar aangenaam om na ean paar dagen alleen te zijn. Za had nog zooveel te deen 1 Ean nieuwe wereld doemde voor haar ep, komen uitgeput, foen de Leka hem ontdekte. Hij had echter nog de kracht zich aan het vlot vast te klemmen. Hij was zoo verzwakt, door ontbering en hon ger, dat hij nauwelijks kon staan, toen de Leka de haven was bin- nengeloopen. Hij is in een zie kenhuis opgenomen. Daitsohe verloren stopgezet Volgens de Basler Nachberich- ten zijn alle verloven in het Duitsche leger stopgezet, teneinde verlichting te bezorgen aan het spoorwegverkeer en op steenkool te bezuinigen. Bouwer van Sieglriedlinie naar Mosbon. Ingenier Todt, de* bouwer van de Siegfriedlinie, is te Lwow aan gekomen en vandaar, vergezeld van een aantal Duitsche deskun digen en ingenieurs, naar Moskou vertrokken. Aan liet front van Salla. Irving W. Benson schrijft aan de N. Rott. Crt. Generaal Wailenius, de Finsche commandant over het geheele noordelijke front, wiens krijgs operaties juist in den laatsten tijd door de geheele wereld met be wondering worden gevolgd, had zich bereid verklaard, mij op een nacntelijken tocht in zijn wit gemaakten wagen naar het front van Salla mede te nemen. De door het maanlicht beschenen ledige straten van Rovaniemi do ken spoedig onder in het donker van den nacht. De gecamoufleerde Ford suisde geluidloos over de ondergesneeuwde straten. De sneeuw was zoo hard als cement geworden en de wielen rolden naar het kleine plaatsje Kemi- jarvi, het uitgangspunt van dit frontbezoek. Terwijl de auto over de ver laten wegen suist en de dichte sneeuwvlokken voor de afge schermde autolampen dwarrelen, passeeren wij de Finsche posten. Het is afschuwelijk koud in den auto, al hebben wij dekens om onze beenen en al zijn de raamp jes dicht. Juffrouw Blume zat aan baar schrijftafel, toon door het dienst meisje Frau Hauptman von Wan dersee aangediend werd. Toen Klara op den drempel stond wist Juffrouw Blume reeds dat haar iets gelukkigs overkomen was. Haar hand uitstekend zetde Klara: Juffrouw Binme, ik kom tot n om uwe hulp in te roepen voor Egmont en voor mjj. Een glimlach gleed over het gelaat der onde dame, terwjji ze haar bezoekster verzocht oui op de sota plaats te nemen. 't Was altjjd de wenseh van den heer Von Wandersee, dat we goede vriendinnen zonden worden. Maar u ziet er vandaag in 't geheel niet naar uit alsof a hulp noodig had 1 En toch is 't zoo Ziet ik ben in zooveel opzichten nog zoo onontwikkeld en mjjn man heeit me daarom dan ook niet zoo liet als wel mogelijk is 1 Rosalie Blame had in haar leven reeds veel gehoord en onder vonden dat haar verraste, maar een zoo roerende naïviteit, zulk een openhartige bekentenis nog nooit. O, kind, kind, riep ze slechts. U kent Egmont es mij kant i aokl U weat, waar 'tooi De ijskoude wind loeit over dit onheilspellende oorlogsterrein. Dicht bij een militaire tent, er gens voor Kemijarvi, het laatste spoorwegstation van Noord Fin land, stopt de auto. Generaal Wailenius stapt uit en spreekt met de twintig soldaten, die hier hun plicht doen. De grond van hun tent is met stroo bedekt en in een hoek staat een kachel te gloeien. De soldaten zijn gekleed in dikke witte jassen van rendier- vellen hun vermoeide blauwe oogen weerspiegelen het flikke rende schijnsel uit het kleine kacheltje. Dit kleine plaatsje, dicht bij het front van Salla, is herhaal delijk het doelwit geweest van Russische bommenwerpers. Hoe wel er vele bommen zijn neer gegooid, is er haast geen schade aangericht. Generaal Wailenius stelt mij aan een van de soldaten voor als zijn „collega" en voegt er aan toe dat hij zelf vroeger als oorlogscorres pondent heeft gewerkt. De be trekkingen tusschen de soldaten en hun meerderen zijn buiten gewoon hartelijk. Vermoedelijk draagt de geheele atmosfeer, waar in deze strijd om het bestaan van een volk wordt gevoerd ertoe bij, dat verschillen wegvallen en naas tenliefde en menschelijkheid als hoogste gebod worden be schouwd. De individueele prestaties der Finsche soldaten getuigen van heldenmoed. Ik heb een man leeren kennen, die door de Russen gevangen was genomen. Zijn klee- ren waren hem letterlijk van het lijf gescheurd en met niets anders dan een hemd aan slaagde hij erin te ontvluchten hij bereikte met hooge koorts de Finsche linies. Ik heb gehoord van een soldaat, die hoewel hij door een schot in zijn been was getroffen, den strijd niet opgaf en feilloos bleef schieten op zijn Russische vijanden. Een ander droeg een zwaargewonden kameraad, die door de Russen aan zijn lot was overgelaten, vele kilometers ver door de sneeuw naar een hos- aan ontbreekt. Niet aan liefde, want die heb ik genoeg voor ons beiden, maar aan begrijpen. Dat ligt aan mjjn gebrek aan op voeding en fijngevoeligheid, tegen over Egmonts ingeboren smaak- gevoel dat ik na eenmaal niet kan bevredigen zooals ik nu ben. Rosalie Blume nam de blanke hand der jouge vrouw, die met deze eenvoudige, openhartige be kentenis tot haar kwam, in de hare, Kindlief, in kleinig heden zon ik wel kunnen helpen, maar.... Wilt n me werkelijk als uw leerlinge aannemen vroeg Klara; ze liet baar gewone koele gereserveerdheid varen en sloeg de armen om de scbonders der onde dame. Leer me hoe men 't moet aanleggen om een man als Egmont te veroveren. Juffrouw Blume moest lachen, Hoe moet ik dat weten U ziet toch, dat de mannen mij hebben laten zitten. Ik weet, zei Klara erBstig, dat Egmont veel met u op heeft. Nu ja, als een moederlijke vriendin. Maar dat is toch nog heel iets anders dan als vreuw I Ook als vrouw beeft h(j veel met u opt pitaal, waar hij gered kon worden. Tallooze gevallen hoorde ik hier aan het front van Salla, die ge- tu gtn van het dramatische en het heldhaftige in dezen ongelukkigen strijd. Weer rijdt de auto over de met sneeuw bedekte wegen. Wij na deren den eigenlijken gevechts sector van dit noordelijkste strijd- tooneel. Het is intusschen dag geworden en slechts de trage, diepgrauwe schemering over het zwijgende landschap bewijst, dat de lange Poolnacht voor een paar uur onderbroken wordt. Onze weg voert door besneeuwde bos- schenmajestueus verh ffen de boomen hun slanke stammen in den vorstigen wintermorgen. Als in een sprookjesbosch glinstert de witte pracht wanneer de smalle lichtstralen van onzen auto voor bijschieten. Ik kan mij niet voor stellen dat al deze besneeuwde schoonheid met wapens is ge- Rosalie Blume keek stil voor zich uit. Ik wil u graag zeg gen wat ik van uw eehtgenoot weet, geloof en vermoed. Eu ik ben er zeker van dat ik n en hem wel zon kunnen helpen, sprak ze nadenkend Gelooft u dat juffrouw Von Egelstern zjjn zjju gciiefde is vroeg Klara zoo plotseling, dat de oude dame onwillekeurig een kleur kreeg, als ware zjj de schuldige. Toeo sprsk zeIk geloof, dat h{j 't zich in dit opzicht met z'chzell niet volkomen eens is. Annie von Egelstern, wier ver houding tot hem u schijnt te ken nen, zal nooit in staat zijn om den heer Von Wandersee op den duur te boeien. Hij maakt, even min als zoovele mannen, er zich geen heldere voorstelling van, waaruit het beeld vau een ideale vreuw voor hem eigenlijk bestaat. Bü ziet slechts de niterljjke ver schijning. Klara's gelaat werd steeds op gewekter terwijl se opmerkzaam luisterde. Daarentegen weet hij het in nerlijke des te beter te beoordeeien. (Wordt vervolgd) COURANT. Dan rug en borst inwrijven met Dam po. Wonder lijk zooals dat helptl Pot 50 ct. Tube^Oct. Doos 30 ct. kunt U het b.'st tesengaan met 'n "AKKERTi£", want AKKERTJES v rwijderen uit het lichaam c!o stoffer», diede er.Hoemngveroor zaken. De pijn valt weg "AKKERTJES" oefenen bo vendien een stimuleeren- de werking uit zoowel op gevoels- als bewegings zenuwen. Verdrijven snel de pijnen en doen U zich direct prettiger gevoelen. Eischt evern el nadrukke lijk "AKKERTJES" kenbaar aan het AKK I-merk: Uw garantie vs. üegoede werkingOnschadelijk. tegen i:;u: griep, hoofdpijn, koorts, kou 3 - 12 ctv.ivers; 2stu: -z - 2 stuivers

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1940 | | pagina 1