HetvergaanvaDde.Jitanic" Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen No. 51. DINSDAG 3 OCTOBFR 1939. 55e Jaarg. J. C. VINK - Axel. De wet tegen de prijsopdrijving en het hamsteren. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENT1ÊN van 1 tot 5 regeis 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. In dagen van spanning, als internationale conflicten allerwege uitbreken, ontstaat bij het publiek de neiging om voorraden van levensmiddelen, verbruiksvoor werpen, grondstoffen en andere goederen aan te leggen. Dit hamsteren werkt prijsop drijving in de hand. Zoo is het te verklaren, dat op 24 Juni 1939 beide euvelen in éénzelfde wet werden strafbaar gesteld. De artt. 1 tot 8 waren tegen prijsopdrijving, terwijl de artt. 9 en 10 meer speciaal be trekking hebben op het „ham steren". Op 30 September 1936 ver scheen de eerste wet tot het tegengaan van prijsopdrijving en wel naar aanleiding van het door de Regeering ge.iomeif' besluit, den uitvoer van goud te verbie den, waardoor de beweging in de wisselkoersen voor den gulden in nederwaartsche richting ging. Volgens de Memorie van Toe lichting moest men tengevolge dezer devaluatie weer „bedacht zijn op de mogelijkheid, dat dien tengevolge minder scrupuleuze lieden van de onwetendheid van het publiek zouden gebruik maken en, door het opzetten van de prijzen of het achterhouden van voorraden, een normaal verloop van zaken zouden bemoeilijken". Daarna kwam de wet van 30 September 1938, houdende regelen teneinde het opdrijven van prijzen en goederen tegen te gaan, een en ander in verband met de inter nationale spanning, welke ten slotte door München voorloopig werd weggenomen. Ten slotte kwam op 24 Juni 1939 de huidige wet tot stand. De Minister van Economische Zaken heeft daardoor het recht gekregen voorschriften te geven met betrekking tot de prijzen tegen welke door hem aangewezen roerende goederen ten hoogste mogen worden te koop aange boden, verkocht, te huur aange- FEUILLETON boden of verhuurd (art. 3). De bepaling heeft dus geen betrekking op onroerende goede ren, als huizen en landerijen, hetgeen in de wet van 1936 wel het geval was Wat de verhuur betreft is in de nieuwe wet spe ciaal gedacht aan roerende goe deren, die in het economisch verkeer plegen verhuurd te wor den, dus bv. aan motorrijtuigen, rijwielen en meubelen. Wat de prijzen der goederen betreft zij opgemerkt, dat de Minister de bevoegdheid heeft, zoowel tot het vaststellen van algemeen geldende maximum prijzen als tot het vaststellen van het bedrag of percentage, waar mede de in een vroeger tijdvak of op een vroeger tijdstip in rekening gebrachte prijs ten hoog ste mag worden overschreden. In art. 4 krijgt de Minister de bevoegdheid prijzen vast te stellen „tegen welke de door hem aan gewezen diensten ten hoogste mogen worden verricht". Tot heden werden nog geen prijzen, als bedoeld in artt. 3 en 4, vastgesteld. Uiterst belangrijk is het be paalde in art. 5, luidende als volgt„Met betrekking tot het te koop aanbieden, verkoopen, te huur aanbieden of verhuren van goederen en het verrichten van diensten, ten aanzien waarvan het bepaalde in de artikelen 3 of 4 geen toepassing heeft gevonden, is prijsopdrijving verboden". Deze verboden prijsopdrij- v i n g is strafbaar gesteld in art. 13. Bij opzet kan een gevange nisstraf van ten hoogste twee jaren worden opgelegd of geld boete tot hoogstens vijf duizend gulden. Bij schuld hoogstens zes maanden hechtenis of geldboete van ten hoogste twee duizend gulden. De straffen kunnen dus niet malsch zijn De groote vraag is echter wat onder „prijsopdrijving" moet wor den verstaan. M. i. ware de uit drukking „onredelijke prijsver- hooging" beter geweest. Het spreekt vanzelf, dat niet iedere prijsverhooging onder prijsopdrij- dook Een der overlevenden 2) Geen moeite was gespaard om lelfs den tweeden-klas passagiers op dien Zondag het beste maal voor te «etten, dat voor geld te krijgen was. Na deh eten luisterde ik een poosje naar de muziek en om negen uur, half tien, ging ik naar mijn hut. Ik was juist in mijn kooi geklommen toen een hofmeesteres binnenkwam. Zq was een lieve vrouw, die zeer vriendelijk voor mij geweest was. Ik neem deze gelegenheid te baat om haar te danken, want ik sai haar nooit wederzien. Zij is met de „Titanic" verzwolgen.... Weet u waar we zqn vroeg ze gekscherend. We zijn in het zoo genaamde „Duivelsgat". Wat wil dat zeggen? Dat het een gevaarlijk stukje zee is, antwoordde zij. Vele ongelukken zijn hier vlak bij gebeurd I Men zegt dat er hier zelfs qsbergen drflven Het wordt erg koud opdek, dus misschien Is het ijs al om ons. Zq verliet de hut en ik viel spoedig in slaap. Haar gepraat over qsbergen had mq niet in het minst verschrikt, Voor zoover Ik weet, hadden wq onze vaart in 't geheel niet verminderd. Het moet iets later dan tien uur ge weest zqn, toen mqn man binnen kwam en mq wakker maakte. Hq zat nog «en pootje bq mq te praten, ik weet ving valtalleen onredelijke prijs- verhoogingen zijn als opdrijving te beschouwen. Doch wat is redelijk en wat is onredelijk? Is er bv. van prijsopdrijving sprake als verkocht wordt tegen den jrijs, welken de verkooper moet betalen voor de goederen, die hij ter vervanging van het verkochte aankoopen moet Het is duidelijk, dat het gebied des Rechts en dat van de Economie hier ongemerkt in elkaar vloeien. Mogen dus oude voorraden tegen oude prijzen worden ver kocht of mag rekening worden gehouden met de nieuwe prijzen Het is te betreuren, dat de wet hierover ten eenenmale zwijgt Het antwoord, dat de Minister in de Memorie van Antwoord op de .hiervoor bedoelde vragen heeft gegeven was ook alleszins dui delijk. De kwestie kon ook heel moeilijk duidelijk worden afge bakend. De rechter zal geval voor geval na moeten gaan. Groote rechtsonzekerheid dus Ten slotte heeft de Minister eenige dagen geleden verklaard, dat als prijsopdrijving zal worden be schouwd iedere verhooging van prijzen boven het peil, dat voor de artikelen gold in Augustus 1939, tenzij de verhooging door aantoonbare verhooging van-den kostprijs gemotiveerd is. M.i. valt hieruit af te leiden, dat de Minister van oordeel is, dat in het algemeen oude voor raden tegen oude prijzen verkocht moeten worden. De prijs zal slechts boven dien van Augustus 1939 mogen liggen, als de ver kooper kan aantoonen, dat hij zelf meer heeft moeten betalen, b.v. doordat de vracht hooger was of omdat zijn grossier of fabrikant duurder bleek te zijn dan normaal. Bevredigend is dit alles niet. Hij, die voorzichtig was en wat grooter verkoopsvoorraad had in geslagen moet tegen oude prijzen verkoopen, terwijl hij toch ook het risico liep, dat zijn goederen zouden bederven of vergaan of in prijs zouden dalen Bovenal zij hier bedacht, dat niet hoe lang, voordat hq lich voor den nacht gereed maakte. Toen kwam de schokt Het was mq alsof het schip door een reuzenhand een paar maal heen en weer geschud werd en toen doodstil liggen bleef. Dat is te zeggen, er was eerst een schok achterwaarts en toen een voorwaarts. Ik werd niet uit mqn kooi geworpen en mqn man slingerde maar even op zqn v reten heen en weer. Wq hoorden geen vreemde ge luiden, geen breken van vaat- of hout werk. maar wq merkten op dat de machines stilstonden. Men beproefde de machines weer op gang te krqgen, maar na wat gehoest, gekuch en geb«ns was er weer stilte. Onze hut lag zóó, dat wq dat duideiqk volgen konden. Mqn man en ik waren niet bevreesd. Hq zei, dat er zeker een of ander de fect in de machinekamer was en was eerst niet eens van plan om naar het dek te gaan. Maar hq ging toch, trok zqn jas aan en verliet mq. Ik lag stil in mqn kooi, met mqn kleine meisje, en viel bqna in slaap. Na eenige oogenbiikken kwam mqn man terug I Hq was nu wat opgewon den. Denk eens, riep hq, we zqn tegen een qsberg, een heele groote, gestooten, maar er Is geen gevaar. Een officier heeft het mq verzekerd I Ik kon nu voetstappen van menschen op het dek boven mq hooren. Er was wat gestamp en vreemde geluiden, alsof tuig en takeiq van bet schip heen en weer geworpen werd. Zqn de menschen bang? vroeg ik rustig. Neen, hernam hq. Ik geloof niet eens dat vele tweede-klas passa giers door den schok wakker zqn ge* i werden es slechts enkelen uit de salons hij waer nieuwe goederen moet inslaan tegen hoogere prijzen. Het zou dus geenszins onbillijk zijn, indien in dergelijke gevallen niet tegen de oude prijzen moest worden verkocht, doch tegen prijzen overeenkomende met de „vervangingswaarde", althans te gen prijzen, waarbij met die ver vangingswaarde op billijke wijze wordt rekening gehouden. Men zie in dit verband het adres van den Koninklijken Mid denstandsbond aan den Minister van Economische Zaken. Dat op dit stuk weinig of geen actie is gevoerd van belanghebbende zijde is bevreemdend. Wat kan er nu bij prijsopdrij ving geschieden? Aile macht is hier gegeven aan de Burgemees ters in den Lande Zij hebben in de wel vrijwel dictatoriale macht gekregenMen kan in onzen rechtsstaat tegen hun be slissing niet eens in hooger be roep komen Waarom b.v geen appèl op den Kantonrechter mo gelijk gemaakt? Indien de Burgemeester „ge gronde verdenking koestert", dat prijsopdrijving aanwezig is, kan hij de goederen zonder eenige formaliteit inbezitnemen, van welke inbezitneming de Burge meester direct kennis moet geven aan den Minister. Deze kan dan bevelen, dat de goederen ter be schikking zullen worden gesteld van de bevolking of van bepaalde groepen der bevolking van één of meer andere gemeenten dan wel van één of meer door hem aan te wijzen personen of onder nemingen. Indien de Minister de goederen niet aldus ter beschik king stelt binnen een week na ontvangst van de kennisgeving des Burgemeesters zal laatstge noemde de goederen onverwijld ter beschikking stellen van de bevolking zijner gemeente, dan wel van bepaalde personen of ondernemingen. Deze ter beschikkingstelling mag de notmale prijzen niet te boven gaan, m a.w. er mag wel voor minder worden afgegeven 1 De onteigende persoon heeft ten- komen aan dek. Ik zag vqf beroeps- spel eis, dobbelaars, spelen met de passagiers, toen ik er voorbq ging. Hun kaarten waren van de tafel ge worpen toen de boot botste, maar ze zochten ze weer op en zaten alweer ie spelen, toen ik het salon verliet I Dit verhaal stelde mq geheel gerus' I Als deze menschen bq hun kaarten ntet bang waren, waarom zou ik het dan zqn? Ik denk dat mqn mal naar bed sou zqn gegaan, zonder zich meer om het ongeval te bekommeren, als wq niet plotseling honderden menschen in de gangen langs onze deur hadden hooren loopen. Zq schreeuwden niet, maar het gestommel van hun voeten deed mq denken aan ratten, die door een ledige kamer rennen. Ik kon mqn gezicht zien in een spiegel over mq en zag dat tk zeer bleek was. Mqn man zag ook zeer bleek en hq stamelde toen hq tot mq sprakLaten we aan dek gaan en zien wat er gebeurt, Ik sprong uit bed en trok over mqn nachtkleed een ochtendjapon en daar over een ulster Mqn haar was los. inaar ik bond het haastig met een lint bq elkaar. Nu scheen de boot, alhoewel ze voor- noch achteruit ging, een wei nig naar voren over te hellen. Ik nam mqn dochtertje Marjorie zooals ze was, in haar nachtponnetje, sloeg een White Star hutdeken om haar heen en ging naar buiten. Mqn man volgde mij op den voet. Geen van ons beiden nam iets uit de hut mede en ik herinner mq dat hq zelfs zqn horloge op zqn kussen liet liggen. Wq twijfelden er geen oogenblik aan, of wq zouden terugkeeren. Toen wq het promenadedek der tweede klasse bereikten vonden wq 1 daar een groote menigte menschen. Eenige officieren liepen heen weer en riepen „Er is geen gevaar, in 't geheel geen gevaat 1" Het was een heldere sterrennacht en zeer koud. Er was geen rimpeltje op het water. Enkele van de passagiers stonden bq de verschansing en keken naar beneden, maar ik moet er bq zeggen, dat niemand bang was. Mqn man ging naar een officier toe het was de 5de officier Harold Lowe, of de le officier Murdock en vroeg hem wat. Ik hoorde hem terug roepen Neen. we hebben geen zoeklichten, maar we hebben wel enkele vuurpqien aan boord. Weest kalm er is geen gevaar 1 Ons groepje van drie stond dicht bq elkaar. Ik herkende geen der andere gezichten om mq heen, waarscnqmqk door de opwinding 1 Ik ging niet naar het promenadedek van de eerste klasse en zag dus geen enkele der voorname persoontqkheden aan boord. Plotseling ontstond er een opschud üng bq een van de gangen en zagen wq een sto ker van beueden naar boven klimmen Hq stond stil, eentge schteden van ons verwqderd. At de vingers van een zqner handen waren afgesneden. Bioed vloeide uit de stompjes en zqn kleeren en gelaat waren met bloed bespat. Men kon de roode sporen duideiqk zien op het kolenstof, waarmede hq bedekt was. Ik snelde naar hem toe en sprak met hem. Ik vroeg of er gevaar was. Gevaar I schreeuwde hq zoo hard uq kon. Dat zou tk meenen I Het is een hel beneden 1 Kyk e<-"s naar mq I Deie boot zal binnen 10 minuten zinken ais een baksteen I Hij strompelde weg en viel bewusieious neer, met sQn hoofd op een touwl Ba op dat oogenblik ktcsg ik mqn slotte wel recht op schadeloos stelling, uit te betalen door de Gemeente. De vergoeding wordt vastgesteld door een deskundig schatter, aangewezen door den Minister of door B. W- De schadeloosstelling bïdraagt echter in geen geval meer dan 90 pet. van den hoogsten prijs, waarvoor de goederen ter beschikking kun nen worden gesteld. Zooals gezegd, is dus niet ge waakt tegen onrechtmatig ingrij pen M.i. zal een Burgemeester, die ten onrechte ingrijpt aan sprakelijk kunnen worden gesteld tot betaling van schadevergoeding op grond van art. 1401 B W., dus op grond van onrechtmatige daad. Zelfs zal in bepaalde ge vallen een aansprakelijkheid in het privévermogen mogelijk zijn Volgens art. 6, lid 2, is ook inbezitneming mogelijk, als de verkoop van goederen uit voor raad geweigerd wordt* indien de Burgemeester de weigering on gegrond of in strijd met het doel der wet acht. Wat het hamsteren betreft zij opgemerkt, dat volgens art. 9 aan ieder verboden is om zich binnen een week van door den Minister aan te wijzen goederen meer aan te schaffen, „dan hij of de groep personen, voor welke hij gewoon is zich die goederen te verschaffen, daarvan gedurende een week pleegt te gebruiken". Hier wordt dus niet van gezin gesproken. De bepaling is dus ook toepasselijk op ziekenhuizen, weeshuizen, kloosters, enz. Ook dit feit kan zwaar gestraft worden. Indien de Burgemeester gegronde verdenking koestert, dat goederen in overtreding zijn ver kregen, kan hij ook deze weer in bezit nemen, terwijl ook hier weer 90 pet. schadeloosstelling betaald moet worden door de gemeente. In de meeste gevallen zal echter die schadeloosstelling wel weer te niet gedaan worden door de boete, die de Rechtbank of de Politierechter zal opleggen, indien men nog zoo „gelukkig"' is er met geldboete af te komen. Mr W. HUGENHOLTZ. Leiden, 30 September 1939. eersten aanval van vrees, van doode- iqken ontzettenden angst. Die arme man, met zqn bloedende hand en be smeurd gelaat, wis een levend verhaal van verbrqzelde machines en verminkte lichamen. Ik greep mqn mans arm en hoewel hq heel dapper was en niet beefde, zag ik zqn gezicht wit als papier, wq werden ons bewust, dat het ongeval veel ernstiger was dan wq dachten, maar zelfs toen geloofde ik niet en alle anderen van wie ik het weten kon met mq dat de „Titanic" zinken kon, De officieren liepen nu heen en weer en schreeuwden bevelen uit. Ik heb geÈn helder denkbeeld van wat er ge durende het volgende kwartier ge beurde. De tqd leek veel korter, maar het moet tusschen 10 en 15 minuten geduurd hebben. Ik zag de 1 a officier Murdock plaats nemen bq een der gan gen, om te verhinderen dat nog meer dere gewonden, evenals de s'oker naar boven kwamen. Hoeveel ongelukkige mannen op deze wqze werden af- gesloten van hun eenige kans op red ding, weet ik niet, maar nu. Murdock had waarschqniqk geiqtr. Hq was een krachtig man, verwonderiqk dapperen koelbloedig. Ik had hem den dag te voren ontmoet, toen hq de tweede klasse kwartieren kwam inspecteeteu en dac't; „wat een bulhond van een man, lie ts stellig bang voor niets!" En dit bleek waai tot aan laatst toe wist hq de erde te bewaren en hq stierf op zqn post. M n zegt dat hij llehtelf doodschoot I Dat »-et ik nleti (Wordt vervolgd* AXELSCHE COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1939 | | pagina 1