RKWIKT
HERBERT STANLEY
A\ oö
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaanderen,
No. 41.
DINSDAG 29 AUGUSTUS 1939.
55e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
OORDEEL ZÉLF
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Pestrek. 60263.
ADVERTENT1ËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De kansen roor Polen.
Men schrijft van Poolsche zijde
aan de „N. R. Crt."
De Duitschers hebben de leer
van den „bliksemoorlog" aange
nomen, welke gepropageerd wordt
door den ItaliaSnschen generaal
Douhet, die aan de luchtmacht
een beslissende rol toekent zoo
wel door directe actie als door
vernietiging van de (Economische
basis van den vijand en het bre
ken van zijn moreel. Volgens de
theorie van gen. Douhet heeft de
aanvaller het initiatief en moet de
macht in de lucht verkrijgenhij
zou niet toestaan, dat de aange
vallen partij een gepast gebruik
zou maken van zijn eigen lucht
macht. De luchtvloot van de
aanvallers zou de troepen van de
aangevallen partij „verblinden"
en aldus zou de overwinning van
de aanvallers vergemakkelijkt
worden. Achter de krachten der
aangevallen partij zouden de
luchtkrachten van den aanvaller
de centra van den Staat en van
zijn oeconomische leven vernie
tigen.
Deze theorie van den „bliksem-
oorlog" is door Duitschland in
Oostenrijk en Tsjecho-Slowakije
in 1938 en 1999 in praktijk ge
bracht het leverde zeer goede
resultaten op om de eenvoudige
reden, dat de tegenstanders in
't geheel geen verzet toonden.
Er was geen oorlog, dus het
bleef toch theorie.
De „bliksem"-oorlog zal echter
in de praktijk een geheel ander
aspect krijgen, n.l. als de aange
vallen partij zich verzet en vooral
wanneer weerstand geboden zal
worden door een goed leger en
een goede luchtmacht, gesteund
door een geheele natie, welke
bereid is haar rechten te verde
digen. De Duitschers zullen een
dergelijken tegenstander in de
Polen vinden, wanneer zij zouden
besluiten hun „levensruimte" ten
koste van de Poolsche belangen
en het Poolsche grondgebied uit
te breiden. De methode om den
FEUILLETON
tegenstander schrik aan te jagen
heeft met betrekking tot Polen
gefaald.
Ten einde het falen van de
theorie van den „bliksem"-oorlog
in de praktijk te verzekeren, is
het voor de aangevallen partij
noodzakelijk: le. een goede
luchtmacht te bezitten, zoowel
wat materieel als personeel aan
gaat 2e. dat leger en natie pby-
siek en moreel voldoende sterk
zijn om den aanval af te slaan
3e. dat de bescherming en ver
dediging tegen vijandelijke lucht
aanvallen van te voren behoorlijk
zijn georganiseerd.
Al deze elementen bezitten de
Polen in behoorlijke mate, afge
zien nog van het feit, dat zij
voortdurend bezig zijn hun maat
regelen nog uit te breiden en te
verbeteren. De -Poolsche natie
is gewoon te strijden en vreest
den oorlog niet. Zij zal niet
toestaan, dat ook maar een enkele
onverwachte aanval slaagt. Niet
berustend in hun krachtigen geest
van verdediging, zijn de Polen
eveneens bezield met den geest
van aanval en zij zijn klaar om
op eiken onverwachten aanval te
antwoorden met toepassing van
dezelfde taktiek. Zou de moge
lijke tegenstender hen in getale
overtreffen, dan zou ditj weer
genivelleerd worden door de
snelheid van beweging, waarvoor
de Polen bekend staan.
De vraag blijft, hoe en in welke
mate de Polen de luchtvloot van
het Derde Rijk kunnen bedreigen.
Het antwoord daarop wordt door
de Duitschers zelf en door hun
Italiaansche bondgtnooten ge
geven.
De welbekende Italiaansche
schrijver op luchtvaartgebied,
Signor Muratort, schreef in L'Ala
d'ltalia (15 Mei 1939), dat de
Poolsche luchtmacht een bedrei
ging is, waarvan Duitschland zich
ernstig rekenschap moet geven.
De uiterlijke gedaante van de
republiek Polen is van dien aard,
dat talrijke geschikt gelegen
luchthavens van militaire waarde
ingericht kunnen worden en dat
uit deze plaatsen Berlijn en andere
door H. Knibbs
52)
Wel wel 1 En dan noem je het
volgende seker Marion of Rampus!
Wil je dat station werkelijk noemen
naar James Taggert, den pelsjager?
Juist. Die naam staat er ten
■inste op de kaart al bij.
Nou, de Taggerts hebben zich
■ergens voor te schamen, En het is
echt iets voor jonjQ vergeet je
vrienden niet.
Ik ben er trotsch op, Taggert
dat ik je mijn vriend mag noemen
Zeg, Rumpus, ouwe bandiet, wil je
wel eens maken, dat je de tent uit
komt I
Stanley ging weer terug naar zijh
eigen kampvuur. In den rossigen
gloed lag Qroote Jean languit op den
grond. Naast hem zat Marion en
staarde naar de donkere, stille rivier,
Het is toch maar weer echt fijn,
om weer zoo heeiemaal buiten te we
zen, zei Stanley, zich bQ hen neer
zettend. Ik vind het doodjammer,
dat Jullie van plan bent de rivier af le
zakken. Ik was juist van plan, wat
nootdelQker te trekken en te gaan
vlsschen.
Ik gauw terugkom, sei Qroote
Jean. Dan wij zullen gaan vangen
heel groote visch.
Ik zal jullie eens wat zeggen. Ik
sal hier In het kamp blQven bQ den
pHden heer ei dan konden jullie eens
samen naar dat vlek gaan, dat Bon
Cceur heet.
Marion keek Stanley dankbaar aan,
Dat is erg aardig, zei ze, Jean
kon het boeltje op slot van zaken wel
meebrengen, maar ik zou alles veel
liever zelf eerst eens zien, voordat ik
het kocht,
Natuurlijk. Qa dus maar gerust
dan sal ik hier wel voor alles zorgen.
Zoo bleven ze nog geruimen tijd
zitten praten en haalden allerlei oude
herinneringen op. Stanley vernam te
vens, dat Jo Abak, na uit zijn dienst
bi] de Canadeesche onderzoekers ont
slagen te zQn, was gaan zwerven en
als vogelvrij beschouwd werd. HQ had
Taggerts strikken leeggehaald meteen
stuk of wat van zijn volgelingen
Argold had sijn mannen er op uit
gestuurd, om den halfbloed gevangen
te nemen, maar tot nog toe had hij
hun steeds weten te ontkomen. Argold
was met Qroote Jean goede maatjes
geworden en had nem een goede be
trekking op de post aangeboden. Maar
de Franschman had het nogmaals ge
weigerd, leggend dat hQ liever vrij
man bleef.
Eindelijk begaf Marion zich naar de
tent van haar vader. En na nog een
poesje gepraat te hebben, legden ook
Stanley en Jean zich ter ruste-
Zoodra de dag doorbrak stonden ze
op en maakten alles klaar voor hun
tocht naar het zuiden. Rumpus keek
wijsneuzig toe, maar schonk er toch
de voorkeur aan, In het kamp achter
te blQven. En Taggert, die zich veel
beter voelde, drentelde wat rond en
scheen erg in zijn schik met het voet-
uitzicht van een geregeiden werkkring
en goede behuiuiag.
vitale centra van het Derde Rijk
uit de lucht aangevallen kunnen
worden. Muratori stelt duidelijk
vast, dat het slechts een kwestie
van 120 mijl is van de Westelijke
luchtvaartcentra van Polen naar
Berlijn en van ongeveer 180 mijl
naar Praag. Hij toont aanschou
welijk aan, dat de vlucht van
Krakau naar Straatsburg via Praag
en van Poznan (Posen) naar de
zelfde stad via Berlijn een afstand
van minder dan 500 mijl be-
teekent.
Duitsche militaire tijdschriften
schreven in 1938 en laatst nog
in Mei van dit jaar, dat de Pool
sche luchtvloot zoowel talrijk als
van uitstekende hoedanigheid is
in dit verband spraken de Duit
sche experts niet anders dan zeer
lovend over de Poolsche lucht
macht. Volgens Duitsche schat
tingen had de Poolsche lucht
macht toentertijd reeds 2200
frontlinie vliegtuigen, welk cijfer
meer dan 500 zware bommen
werpers omvatte, terwijl een al-
gemeene mobilisatie der lucht-
machcmacht ongeveer totaal 3000
machines zou opleveren. Vijf
vliegtuigfabrieken zijn onophou
delijk aan het werk om de lucht-
kracht-reserves van het land te
versterken.
Berlijn, Duitsch-Silezië, de Sak
sische mijn- en industriegebieden
en de Noord oostelijke gebieden
van Duitschland konden volgt ns
Duitsche berekening reeds in 1937
over het algemeen 55 minuten na
het vertrek van hun basis in wes
telijk Polen door Poolsche bom
menwerpers bedreigd worden.
Bijna twee-derde van het geheele
Duitsche gebied is binnen den
afstand van lange afstandsvluch-
ten van Poolsche bommenwerpers,
d.i. binnen een radius van iets
meer dan 300 mijlen, hetgeen in
tijdsduur een vlucht van niet meer
dan 90 minuten beteekent.
De laatste Poolsche militaire
vliegtuigen munten uit door hun
snelheid, vliegafstand en vecht-
kwaliteiten. In dit verband is het
voldoende de „Los" als voor
beeld te nemen. Dit is een
zware bommenwerper die een
Toen groote Jean met Marion ver
trokken was, stelde Stanley voor te
gaan visschen, maar Taggert zei dat
hQ er te moe van werd. Toen staple
Stanley alleen met Rampus in de kano
en pagaaide stroomopwaarts.
Op zijn vroegere plekje aangekomen
haalde hQ de kano op den oever en
begon in begon in een klein zijriviertje
tegen stroom op, zijn aas uit te gooien
En in het genot van een welgeslaagde
vangst vergat hQ heel zQn omgeving.
Rumpus bleef langzaam aan een heel
eind achter.
HQ had het een poosje zoo volban-
dig met een zeldzaam groote forel, dat
hQ nauwelQks lette op een zwakken
kreet, die ver achter hem aan den
oever der rivier weerklonk. De forel
vecht als eenrazende om los te komen
en Stanley bleef het dier in het koude
water, dat hem soms tot ver over de
knieën reikte, volgen, nu eens vierend,
dan weer Inhalend) Weer hoorde hQ
een schreeuw rn keek eens om. De
visch maakte gebruik van het oogen-
blik dat het snoer niet strak stond om
los te komen en Stanley moest nieuw
aas aan zQn haak doen. Nu viel het
hem wel even op, dat hQ Rumpus
nergens zag, maar hQ lette er verder
toch niet meer op. Toen de zonne
stralen reeds laag en schuin over het
water vielen, verzamelde hQ zQn bult
en vischtuig en keerde naar het kamp
terug.
Waar zou die Rumpus toch er
gens zitten? vroeg b| zich af, door
het struikgewas langs den rivieroever
spiedend, Valt me toch tegen dat
hQ van me weg loopt.
Aarzelend schoof bQ de kaao te
water. En terwqi hQ zijn pQp stopte,
hWerens in te stappen, zag hQ den
snelheid van 490 km per uur kan
ontwikkelen en bekend staat om
zijn ongeëvenaarde draagcapaci-
teit. De Losbommenwerper kan
2,5 ton bommen over een afstand
van 1300 km of 1,75 ton over
een bombaideerafstand van 2200
km vervoeren.
Sinds 1937 is dus de aanvals-
kracht van de Poolsche lucht
macht nog verhoogd.
De verklaringen van Hitier.
De officieuze Gazeta Polska
wijdt een hoofdartikel aan de
Poolsche politiek van Hitler. Het
artikel van de hand van Smo-
gorzewski, den correspondent van
het blad te Berlijn, die herinnert
aan alle verklaringen door Hitier
van 1930 tot 13 Maart 1938 af
gelegd met betrekking tot Polen,
In het laatste intervieuw te
Linz tegenover Ward Price, heeft
Hitler verklaard„Wanneer ik
mijn woord en mijn hand voor
een belofte geef, houd in deze
steeds".
Het blad besluit: indien een
oorlog het land geheel zal ver
nietigen, zal Polen nimmer de
aanvullende levensruimte wordtn
voor Duitschland en indien Hitier
zijn plannen tegenover Polen
wenscht te verwezenlijken, is de
oorlog onvermijdelijk.
Dreigende taal.
In zijn rede op het Rijkscon
gres der Duitschers in het buiten
land, dat in Graz gehouden wordt,
zeide Rudolf Hess o.a., na uit
houd kruipend langs den over naar
zich toekomen. Stanley verwonderde
zich over zOn vreemde gedrag. HQ
riep hem en Rumpus bleef staan.
Daar is iets niet in orde, mom
pelde hQ. Hier Rumpus! Wat is
er. jongen
De hond zwaaide met zQn staart en
kroop op zQn bulk verder, toen Stanley
naar hem toekwam. Van snuit tot
schouders was hq rcol bevlekt.
Zeker een ree verscheurd, hé
Je ziet er ten minste uit alsof je er
beschaamd over bent, OHwe schurk I
Rumpus begon te janken en zQn
pooten te likken. Stanley begreep er
niets van. De hond wilde hem niet
in de kano volgen.
Kom, veitel maar eens op! zei
hQ, het dier op den kop kloppend.
Rumpus begon weer te janken en
toen Stanley hem in de kano pro
beerde te trekken, kroop de hond ang
stig van hem weg. Diatna stond hQ
recht overeind en keek den oever langs.
Ik ben een boon als ik weet wat
er met hem aan de hand Is, dacht
Stanley. Ik moest toch maar eens
gaan kQken.
HQ volgde den hond langs den oever
en dan verder het bosch in, tot hQ aan
een open plek kwam, V.ak bQ een
grooten boom begon Rumpus weer
jankend over den grond te kruipen.
Stanley keek scherp om zich heen,
stiet een kreet uit en rende voorwaarts.
BQ een volgenden boom lag het lichaam
van Jo Abak op den met dennennaal
den bedekten bodem. Stanley keerde
zich huiverend af van het verschrik-
kelQke tooneel.
BQ de kano teruggekomen, waschtr
hQ den hek van den hond. Het diet
valgde hem nu ia de kano en terwQi
voerig gewaagd te hebben van
de behandeling, welke de Duit
schers in Palen zouden moeten
ondergaan, dat het nieuwe
Duitschland niet van halve maat
regelen houdt. Hoe verschrikke
lijker de slagen, des te korter de
oorlog, en hoe korter de oorlog
is, des te beter voor de mensch-
heid. Engeland zou thans niet
van vrede behoeven te spreken,
wanneer het de aanbiedingen
aangenomen had, die de Fiiarer
het telkens en telkens weer ge
daan heeft. Dat zou den vrede
gewaarborgd hebben.
Wij roepen den Polen toegij
speelt een vreeselijk spel. Gij
weet niet wat Duitschlands weer
macht beteekent. Gij weet niet,
wie de Führer is. Gij speelt met
vuur, en het vuur zal u verteren.
Alle dreigementen van Engeland
zullen niets helpen voor dreige
menten heeft de Führer nog nooit
gecapituleerd. Hoe meer dreige
menten Engeland uitschreeuwt,
des te minder gelooven wij het.
Er is slechts één wetkelijke grond
de Joden en de vrijmetselaars
willen den oorlog tegen dit ge
hate Duitschlaud, waarin zij hun
macht verloren hebben.
Wij weten, dat Italië aan onze
zijde staat. Wij weten, dat ook
Japan zijn aandeel bijgedragen
heeft tot het versterken van het
afweerfront tegen de aanvallers.
Wij Duitschers zien rustig en vol
moed de toekomst te gemoef, wat
zij ook moge brengen.
hQ stroomafwaart voer, trachtte S anley
zich heen te zetten over zqn gevoelens
van afkeer tegen den hond. EindelQk
naaide hQ de schouders op en mom
pelde Het was een strQd op leven
en dood tusschen die twee. Rumpus
heeft zQn instinct gevolgd. Hq vocht
om zijn eigen leven te redden, zooals
hQ voor het mijne of voor dat van
Marlon zou gevochten hebben. HQ wist
niet beter.
Dien avond, heel laat, kroop de hond
naar Siantey toe en drukte zQn neus
tegen diens arm aan. SianUy schrok
op, aarzelde eentge oogenblikken, maar
streelde het dier ten slotte over zQn
ruige haren.
We zullen probeeren het te ver
geten, jongen, zei hQ langtaam, ai
wist hq, dat hQ het nimmer vergeten
zou. Het Njorden kende nu eenmaal
geen middenweg noch voor het dier,
noch voor den mensch. Het was de
oude wet, dat de sterkste de overhand
houdt.
JQ zit zeker te denken over je
nieuwen weg, zei Taggert, naderoij
komend,
Neen, antwoordde Stanley, over
den ouden weg, dien meuschen en
dieren van het begin der weretd af
gegaan zQn. Rumpus heef Ja Aoak in
net bosch doua gecteten, deuaeiQk uit
zellveiaed!g,ag. Is was aan het visschen
en ik meende te hooren schreeuwen,
maar heb er verder met op gelet.
(Wordt vet volgoj
AXELSCHE Si COURANT
Die ilOivd liep Taggert uit.
Dat is een beaemksmg, mynheer Stan-
icyais ik dien scnuik tegengekomen
was.... och, bij ai de misère op de
wereld, is er toch neg altijd een reden
iet dankbaarheid,
