Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h-VI aan deren.
voor Zeeuwse h-VI aan deren.
HERBERT STANLEY
No. 38.
VRIJDAG 18 AUGUSTUS 1939.
55e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
STUDEEREN EN LEEREN
Buitenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
tot 5 regels 60 Centvoor
Groote letters worden naar
ADVERTENTIÊN van 1
eiken regel meer 12 Cent.
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
TCerste J31ad.
Van Briand, de bekende Fran-
sche staatsman, die voor eenige
jaren overleed, wordt verteld, dat
hij meermalen van gegevens over
aangelegenheden, die in een mi
nisterraad ter sprake kwamen,
tevoren geen kennis genomen had,
maar des al niettemin met veel
overtuiging zijn meening daarom
trent te geven wist. De wijze,
waarop hij hiertoe in staat bleek,
was overbluffend van eenvoud.
Kwam 'een dergelijk onderwerp
ter sprake, dan luisterde hij met
alle aandacht naar de uiteenzet
tingen zijner collega's, hoorde hun
argumenten „vóór" en „tegen"
aan, raakte zoo op de hoogte en
zag zich aldus in staat om ten
slotte ook zijn meening, die dan
meesterlijk veelal de voordeelen,
zoowel als de bezwaren wist
samen te vatten, te geven.
Nu zou ik deze methode ter
navolging in zaken zeker niet
willen aanraden. Ze heeft te vele
bezwarenalleen een enkeling
met geniale gaven kan er wel
licht veilig gebruik van maken.
Maar op eenige vingerwijzingen,
die in het bovenstaande verhaal
besloten liggen, moge hier toch
de aandacht gevestigd worden
gebruik je tijd goed, versta te
luisteren, denk na.
Heeft U er wel eens over na
gedacht hoe leeren en studeeren
veelal gehandicapt worden door
een verkeerd gebruik van den
tijdIk noem hier o.m.
soezen in de klas tijdens de les
uren. Ofwel praten met een buur-
(tnan)vrouw. Ofwel teekeningetjes
zitten te fabriceeren gedurende
deze uren. In één woordniet
opletten op den leeraar. Daardoor
ontgaan je een massa dingen,
o.m. ook de gegevens, die je
noodig hebt voor het huiswerk,
dat straks opgegeven zal worden
Gevolg, des avonds zit je vast,
kunt niet verder, maakt ongemerkt
fouten, omdat je des morgens
niet oplette, toen er op gewezen
FEUILLETON
door H. Knibbs
Toch bleet het mogelijk, dat hij
en zijn vriend er nog een aardig
duitje aan zouden kunnen ver
dienen. En de ontdekking van
het metaalhoudende erts zou on
getwijfeld een voordeel voor het
vervoer op de lijn beteekenen,
als deze zilverader maar uitge
strekt genoeg bleek te zijn.
Bovendien, als het algemeen
bekend werd gemaakt, zouden
zioh heel wat mensehen langs de
lyo komen vestigen.
Twee maanden na de ontdek
king kwam Stanley tot de be
vinding, dat tengevolge van zijn
handige transacties met enkele
groepen speculanten, zijn eigen
banksaldo tachtig duizend dollars
bee.ro>-g, wat de totaal opbrengst
van bet verkochte land. Tachtig
duizend dollar in contanten was
meer waard dan tweemaal zoo
veel in vaste goederen et lande
rijen, of zelts in goede effecten.
Bij voelde veel voor het gemak,
dat las kapitaal met zich meebracht
werd hoe je je werk niet moest
maken. Je moet, als je bepaalde
gegevens door onoplettendheid
mist, bij een ander aanloopen of
hem opbellen daardoor tijdver
lies en anderen onnoodig lastig
vallen. Resultaat: slecht werken
ergernis over den verloren tijd.
Conclusie: alle in de klas ver
loren tijd moet toch ingehaald
worden. Daarom is 't beter in de
klas goed op te letten.
„Versta te luisteren". Dat is
in het maatschappelijke leven van
groot belang, in zaken niet min
der. Maar we willen het nu
alleen hebben over het luisteren
in de klas.
Daar is de eigenwijze leerling,
die in het bewustzijn leeft, dat
hij alles direct begrijpt en weet.
Ais een onderwerp half is uit
gelegd, laat hij zijn aandacht
bewust en gewild afdwalen „dat
snap ik wel", Daarom mist hij
de op het einde komende raad
gevingen en waarschuwingen
daardoor merkt hij niet, dat er
dingen gezegd worden, die hem
onbekend zijn.
„Versta te luisteren". Er wor
den algemeene aanwijzingen ge
geven, er worden persoonlijke
opmerkingen gemaakt over het
werk, over houding van lichaam,
hand of vingers, over slordig
werk, over onduidelijk of onregel
matig schrift. Maar steeds zijn
er leerlingen, bij wie deze din
gen het eene oor in, het andere
uitgaan. Steeds weer dezelfde
fouten, altijd opnieuw die erge
rende nonchalance bij het werk,
die den vooruitgang remt en het
verder komen tegenhoudt.
„Denk na". De leeraar stelt
een vraagtien vingers gaan de
hoogte in. Het eene na het an
dere antwoord is fout. „Denk
toch beter na" zegt de leeraar.
Raden, probeeren, in de hoop,
net het goede antwoord te geven,
lijkt velen aanlokkelijker dan na
te denken. En tochlater in
het beroepsleven komt het aan
op een weloverwogen laten en
doen, op welbewust overwegen,
afwegen en denken.
Maddox was Daar Skyliue terug
gekeerd en werkte onafgebroken
door, zonder zicb zelts den tyd
tot scheren ot rusten te gunnen.
Hy was een ingenieur in merg
eu been. Als men hem verteld
bad, dat hij eeDige millioeueu tot
zijn dispositie bad, dan zou hij
toch doorgegaan zijn met het
atgraveu, ophoogen, rails leggen
eu hellingen berekenen, totdat het
werk voltooid was. Stanley daar
entegen was niet zoo getraind als
zyn vriend. Toen hij het laatste
document toekende, waarmee hy
alle rechten, die hy kon doen
gelden op den zilverhoudenden
grond, prijs gat, wierp hij zijn
pen op talel neer en nam zijn
hoed op.
Heeren, zei hij glimlachend,
ik wenseh u alle mogelijke
succes eu nog veel meer. Ik voor
mg ga een paar dageu vryat
nemen.
Hy boog glimlachend en giDg
het kantoor uit.
Hy kan zioh de weelde vaD
een korte vacautie dunkt me wel
veroerleven, merkte een der koo-
pers op.
Hy heeft wat anders op het
oog, wat ik je zeg 1 zei een an
dere, Je weet toch wel, dat
ze hem Stanley sNoordwaertic
„Gebruik je verstand", zou men
sommigen menschen wel voort
durend willen toeroepen, die deze
kostelijke gave heusch niet mis
sen, maar uit een soort luiheid
of slordigheid of sleur er maar
niet toe schijnen te kunnen komen
ze te gebruiken.
Afgezien van de vele slechte
beurten, die men daardoor maakt,
blijft het denkvermogen zelf on
geoefend, wat zich ook later in
het beroep onherroepelijk zal wre
ken. Want wie heeft vooruit
zichten, als hij zijn verstand niet
gebruikt? Wie durft er te hopen
verder te komen, op te klimmen,
een betere positie te verkrijgen,
die nog zoo weinig zelfstandig is,
dat hij aan het goede gebruik van
zijn eigen verstand niet toe is?
Een andere factor, voor „stu
deeren en leeren" van belang,
zou men in de volgende vraag
kunnen omschrijven Weet U zich
tijdens het werk vrij te houden
van beïnvloeding door hinderende
factoren
Steeds kunnen werken in een
omgeving zonder eenig geluid, is
den meesten stervelingen niet
beschoren. De stilte rond wer
kende menschen is meestal maar
heel betrekkelijk. De een onder
gaat van nature deze storingen
in sterkere mate dan de ander.
Sommigen zijn zoo in hun bezig
heid verdiept, dat eerst heel
sterke afleidende invloeden eenige
vat op hen kunnen krijgen. An
deren integendeel, schrikken bij
het geringste op, worden door
een gefluisterd gesprek in hun
nabijheid afgeleid.
Wij staan hier voor karakteris
tieke verschillen onder de men
schen, die echter gelukkig door
den ménsch zelf te beïnvloeden
vallen. Want al is het juist, dat
er op dit gebied samenhang is
met den aanleg, zoo is het niet
minder waar, dat gestadige oefe
ning en een volhardende wil in
staat zijn heel wat te bereiken.
Daarvoor kan noodig zijn bij den
een een meer bewust en gewild
aanvaarden van een bepaalde
levenstaak en het overwinnen van
een zekere onverschilligheid of
noemen Heb je die geschiedenis
uooit gehoord
Neen, vertel eens op
Ik geloof dat hij ergens in
het hooge noorden een boom ge
deeltelijk van de schors ontdaan
heeft.... hij was verdwaald of
had zyn gids misgeloopen of zoo
iets. Eo op het witte hout krab
belde hy toen »Stanley, noord
waarts
Eenige Cauadeesobe ingenieurs
kwamen daar voorby, lazen het
en vertelden het overal rood. Het
was een soort grapje. Maar die
Stanley is anders beelemaal geen
grapjas. Die joDge Yankee was
de eerste, die de mogelykheid
heeft ingezien, om eeu spoorlyu
naar de Hudson Baai aan te
leggen. Misschien hebben jullie
wal eeDS gehoord, hoe ze in New
York kat en muis met hem pro
beerden te spelen,.,.
Nee, heelemaal niet.
Het beeft auders zoowat in
alle kranteD gestaan. Maar hij
is ze allemaal te glad at geweest.
Dat zou je anders zeo da-
delyk niet aan hem zeggeD,
meende een andere kooper.
Hy sehynt alles nog al
luehtigjes eu gemakkelijk op te
uemeu.
Dat doet hij ook. Maar bij
tegenzin onder invloed van het
duidelijker wordende inzicht, dat
door een zuren appel moet heen
gebeten worden. Bij een ander
kan het zich wennen aan een
meer regelmatig en minder ge
haast leven denk maar aan het
op tijd opstaan en naar bed gaan,
het op vaste uten eten veel
bijdragen tot een meer geconcen
treerd werken. Bij een derde zal
een grootere wilsinspanning bij
den arbeid zelf op den duur tot
het resultaat voeren. Bij een vierde
zal het afleeren van bepaalde
storende gewoonten als spelen
met propjes papier, teekeningetjes
maken, lui gaan liggen in een
stoel, de genegenheid tot door
werken en opletten versterken.
Een andere groep van factoren,
die de opmerkzaamheid van het
werken kunnen afleiden, zijn ver
keerde levensgewoonten. Cigaret-
ten rooken (en dan vooral door
de longen I) is voor velen op den
duur een handicap om rustig en
geconcentreerd te werken, niet
alleen indien het rooken tijdens
het werk geschiedt, maar ook
indien op andere uren van den
dag de noodige cigaretten gepaft
worden.
Verkeerde levensgewoonten in
dit opzicht noem ik ookte veel
uitgaan, te veel pret maken bui
tenshuis, te veel fuiven. Wie vrij
wel iederen avond een pretje wil
hebben, kan tot geconcentreerd
en rustig werk niet komen, af
gezien nog ervan, dat ook over
dag zijn werk onder het vervuld
zijn met de avond-ontspanning
lijdt.
Zoo komen wij er toe te zeg
gen, dat de levenshouding van
den mensch mee een rol speelt
en heusch niet een geringe
bij zijn leeren en studeeren. De
onrustige, de gejaagde, de on-
beheerschte, de onevenwichtige
mensch vindt telkens weer belem
meringen op zijn weg, als hij tot
een zich verdiepen in zijn taak
wil komengevoelens, die hij
niet baas is, verzetten zich tegen
een zwakken en weinig gevorm-
den wil, drijven hem in een door
heeft toch een drommels goeden
kijk op de zaak. Hij is een ge
boren leider. Eu zijn oude heer
is de bekeude president Stanley
Is hij de zoon van dien
ouden, hardbandigen Stanley, wat
zeg je
Zeker. Kom, we moesteD
er nu maar vandoor gaan en naar
onzen gekoebten grond gaau om
zien.
Herbert Stanley, die voor het
oogenblik vrijat had genomen,
ging met een werktreiu naar
Skyline toe. In de teut vaD
Maddox bleef bij zitten wachten,
tot deze thuis kwam.
Ik ga jou en je ouwe rat
tenval hier voor een tydje ver
laten, John. Ik geloof nooit, dat
je er nog uitkomt 1
Ik wist wel, dat jij geen
blyveitje was i lachte John Mad
dox. Waar ga je keeD
Naar het paradys, antwoord
de Stanley lachend.
Dat wil zeker zeggen Baar
Jean Taggert en wiss Matron,
niet
Nou ja.... maar zeg ma nu
eens eerlijk, John, is het niet het
aardigst*..,.
Schei daarover uit, beste
jongen. Ik wil naar alles luis-
teres, maar naar zulke praat»,,.,,.
hem noch gewilde, noch voorziene
richting, en maken hem tot een
slaaf van impulsen en neigingen,
die zijn beter IK veroordeelt,
maar die hij niet onder de knie
heeft. Dr. L. H. M. B.
Ds. Niemöller.
Men schrijft aan de N. R. Crt.
over Ds. Niemöller, die thans het
derde jaar van zijn gevangenschap
ingaat, het volgende
„Van een vriend des huizes
hoor ik, dat dominee Niemöller
zoowel lichamelijk als geestelijk
gezond is. Inderdaad heelt hij,
ongeveer een half jaar geleden,
last gekregen van nerveuze oog
pijnen, maar die zijn weer ver
dwenen.
Ds. Niemöiler kan zich bezig
houden, zooals hij wil. Hij kan
boeken laten komen zooveel hij
wenscht en maakt van deze ge
legenheid ruimschoots gebruik.
Hij maakt op het oogenblik studie
van het onderscheid tusschen
katholicisme en protestantisme.
Ondanks dat ondervindt Ds.
Niemöller de eenzame opsluiting
en de scheiding van zijn familie
als een drukkende last. De in
komende post wordt gecontro
leerd. Tweemaal per maand mag
hij post verzenden. Zoo heeft hij
bijv. laatstelijk zijn ouders kunnen
gelukwenschen, die in Wuppertal
wonen en »hun gouden bruiloft
hebben gevierd.
Eenmaal in de maand mag Ds.
Niemöller bezoek ontvangen van
zijn vrouw in gezelschap van een
van zijn kinderen boven 14 jaar.
(Ds. Niemöller heeft zeven kin
deren. Het jongste is vier jaar.
Het oudste kind is een dochter
van 19 jaar, die tegenwoordig
haar „landsjaar" absolveert). Het
bezoek van mevr. Niemöller met
een van de oudste kinderen mag
echter slechts een half uur duren
en heeft onder toezicht plaats.
Zoo is te verklaren, dat de familie
wel zeer is verblijd door de be
tuigingen van sympathie, welke
bij den aanvang van het derde
Ouwe. bemodderde, stoffige,
wegenwroeter, schold Stanley
lachend. Nee, daar zou jc
toch niets van begrypen, dat is
nu zoo 1
Dat is nu wel het meest
ware woord, dat je nog ooit in
in je leven gesproken hebt. Dat
zou ik ook niet.
ZooDan wordt het toch
hard t(jd, dat jij eens wat ont
dooit. Zeg, herinner jij je nog
die kleine Rose Marie van Bon
Cceur
Z<;ker. Heb je ook wel eens
oiee gedweept, niet
Dat is nou echt weer klets
van jou Ik wou je ieitelyk net
eens eventjes gaan vertellen, hoe
Groote Jean en die facteur van
de post, »bosch wachter* Argold,
zal ik maar zeggen, het over haar
op eeu avond samen hebben uit
gevochten. Toen ik de laatste
maal ia het Noorden was, heb ik
het van den klerk, die ons niets
mocht leveren, je kent hem nog
wel, gehoord. Maar dat zou je
toch ook niet begrypen, Je bent
in sommige diugeu toch zoo kort
van begrip..,,
(Wordt vervolgd)»
AXELSCHE ifi COURANT.
49)