Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwse h-VI aan deren. voor Zeeuwse h-VI aan deren. HERBERT STANLEY No. 38. VRIJDAG 18 AUGUSTUS 1939. 55e Jaarg. J. C. VINK - Axel. STUDEEREN EN LEEREN Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. tot 5 regels 60 Centvoor Groote letters worden naar ADVERTENTIÊN van 1 eiken regel meer 12 Cent. plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. TCerste J31ad. Van Briand, de bekende Fran- sche staatsman, die voor eenige jaren overleed, wordt verteld, dat hij meermalen van gegevens over aangelegenheden, die in een mi nisterraad ter sprake kwamen, tevoren geen kennis genomen had, maar des al niettemin met veel overtuiging zijn meening daarom trent te geven wist. De wijze, waarop hij hiertoe in staat bleek, was overbluffend van eenvoud. Kwam 'een dergelijk onderwerp ter sprake, dan luisterde hij met alle aandacht naar de uiteenzet tingen zijner collega's, hoorde hun argumenten „vóór" en „tegen" aan, raakte zoo op de hoogte en zag zich aldus in staat om ten slotte ook zijn meening, die dan meesterlijk veelal de voordeelen, zoowel als de bezwaren wist samen te vatten, te geven. Nu zou ik deze methode ter navolging in zaken zeker niet willen aanraden. Ze heeft te vele bezwarenalleen een enkeling met geniale gaven kan er wel licht veilig gebruik van maken. Maar op eenige vingerwijzingen, die in het bovenstaande verhaal besloten liggen, moge hier toch de aandacht gevestigd worden gebruik je tijd goed, versta te luisteren, denk na. Heeft U er wel eens over na gedacht hoe leeren en studeeren veelal gehandicapt worden door een verkeerd gebruik van den tijdIk noem hier o.m. soezen in de klas tijdens de les uren. Ofwel praten met een buur- (tnan)vrouw. Ofwel teekeningetjes zitten te fabriceeren gedurende deze uren. In één woordniet opletten op den leeraar. Daardoor ontgaan je een massa dingen, o.m. ook de gegevens, die je noodig hebt voor het huiswerk, dat straks opgegeven zal worden Gevolg, des avonds zit je vast, kunt niet verder, maakt ongemerkt fouten, omdat je des morgens niet oplette, toen er op gewezen FEUILLETON door H. Knibbs Toch bleet het mogelijk, dat hij en zijn vriend er nog een aardig duitje aan zouden kunnen ver dienen. En de ontdekking van het metaalhoudende erts zou on getwijfeld een voordeel voor het vervoer op de lijn beteekenen, als deze zilverader maar uitge strekt genoeg bleek te zijn. Bovendien, als het algemeen bekend werd gemaakt, zouden zioh heel wat mensehen langs de lyo komen vestigen. Twee maanden na de ontdek king kwam Stanley tot de be vinding, dat tengevolge van zijn handige transacties met enkele groepen speculanten, zijn eigen banksaldo tachtig duizend dollars bee.ro>-g, wat de totaal opbrengst van bet verkochte land. Tachtig duizend dollar in contanten was meer waard dan tweemaal zoo veel in vaste goederen et lande rijen, of zelts in goede effecten. Bij voelde veel voor het gemak, dat las kapitaal met zich meebracht werd hoe je je werk niet moest maken. Je moet, als je bepaalde gegevens door onoplettendheid mist, bij een ander aanloopen of hem opbellen daardoor tijdver lies en anderen onnoodig lastig vallen. Resultaat: slecht werken ergernis over den verloren tijd. Conclusie: alle in de klas ver loren tijd moet toch ingehaald worden. Daarom is 't beter in de klas goed op te letten. „Versta te luisteren". Dat is in het maatschappelijke leven van groot belang, in zaken niet min der. Maar we willen het nu alleen hebben over het luisteren in de klas. Daar is de eigenwijze leerling, die in het bewustzijn leeft, dat hij alles direct begrijpt en weet. Ais een onderwerp half is uit gelegd, laat hij zijn aandacht bewust en gewild afdwalen „dat snap ik wel", Daarom mist hij de op het einde komende raad gevingen en waarschuwingen daardoor merkt hij niet, dat er dingen gezegd worden, die hem onbekend zijn. „Versta te luisteren". Er wor den algemeene aanwijzingen ge geven, er worden persoonlijke opmerkingen gemaakt over het werk, over houding van lichaam, hand of vingers, over slordig werk, over onduidelijk of onregel matig schrift. Maar steeds zijn er leerlingen, bij wie deze din gen het eene oor in, het andere uitgaan. Steeds weer dezelfde fouten, altijd opnieuw die erge rende nonchalance bij het werk, die den vooruitgang remt en het verder komen tegenhoudt. „Denk na". De leeraar stelt een vraagtien vingers gaan de hoogte in. Het eene na het an dere antwoord is fout. „Denk toch beter na" zegt de leeraar. Raden, probeeren, in de hoop, net het goede antwoord te geven, lijkt velen aanlokkelijker dan na te denken. En tochlater in het beroepsleven komt het aan op een weloverwogen laten en doen, op welbewust overwegen, afwegen en denken. Maddox was Daar Skyliue terug gekeerd en werkte onafgebroken door, zonder zicb zelts den tyd tot scheren ot rusten te gunnen. Hy was een ingenieur in merg eu been. Als men hem verteld bad, dat hij eeDige millioeueu tot zijn dispositie bad, dan zou hij toch doorgegaan zijn met het atgraveu, ophoogen, rails leggen eu hellingen berekenen, totdat het werk voltooid was. Stanley daar entegen was niet zoo getraind als zyn vriend. Toen hij het laatste document toekende, waarmee hy alle rechten, die hy kon doen gelden op den zilverhoudenden grond, prijs gat, wierp hij zijn pen op talel neer en nam zijn hoed op. Heeren, zei hij glimlachend, ik wenseh u alle mogelijke succes eu nog veel meer. Ik voor mg ga een paar dageu vryat nemen. Hy boog glimlachend en giDg het kantoor uit. Hy kan zioh de weelde vaD een korte vacautie dunkt me wel veroerleven, merkte een der koo- pers op. Hy heeft wat anders op het oog, wat ik je zeg 1 zei een an dere, Je weet toch wel, dat ze hem Stanley sNoordwaertic „Gebruik je verstand", zou men sommigen menschen wel voort durend willen toeroepen, die deze kostelijke gave heusch niet mis sen, maar uit een soort luiheid of slordigheid of sleur er maar niet toe schijnen te kunnen komen ze te gebruiken. Afgezien van de vele slechte beurten, die men daardoor maakt, blijft het denkvermogen zelf on geoefend, wat zich ook later in het beroep onherroepelijk zal wre ken. Want wie heeft vooruit zichten, als hij zijn verstand niet gebruikt? Wie durft er te hopen verder te komen, op te klimmen, een betere positie te verkrijgen, die nog zoo weinig zelfstandig is, dat hij aan het goede gebruik van zijn eigen verstand niet toe is? Een andere factor, voor „stu deeren en leeren" van belang, zou men in de volgende vraag kunnen omschrijven Weet U zich tijdens het werk vrij te houden van beïnvloeding door hinderende factoren Steeds kunnen werken in een omgeving zonder eenig geluid, is den meesten stervelingen niet beschoren. De stilte rond wer kende menschen is meestal maar heel betrekkelijk. De een onder gaat van nature deze storingen in sterkere mate dan de ander. Sommigen zijn zoo in hun bezig heid verdiept, dat eerst heel sterke afleidende invloeden eenige vat op hen kunnen krijgen. An deren integendeel, schrikken bij het geringste op, worden door een gefluisterd gesprek in hun nabijheid afgeleid. Wij staan hier voor karakteris tieke verschillen onder de men schen, die echter gelukkig door den ménsch zelf te beïnvloeden vallen. Want al is het juist, dat er op dit gebied samenhang is met den aanleg, zoo is het niet minder waar, dat gestadige oefe ning en een volhardende wil in staat zijn heel wat te bereiken. Daarvoor kan noodig zijn bij den een een meer bewust en gewild aanvaarden van een bepaalde levenstaak en het overwinnen van een zekere onverschilligheid of noemen Heb je die geschiedenis uooit gehoord Neen, vertel eens op Ik geloof dat hij ergens in het hooge noorden een boom ge deeltelijk van de schors ontdaan heeft.... hij was verdwaald of had zyn gids misgeloopen of zoo iets. Eo op het witte hout krab belde hy toen »Stanley, noord waarts Eenige Cauadeesobe ingenieurs kwamen daar voorby, lazen het en vertelden het overal rood. Het was een soort grapje. Maar die Stanley is anders beelemaal geen grapjas. Die joDge Yankee was de eerste, die de mogelykheid heeft ingezien, om eeu spoorlyu naar de Hudson Baai aan te leggen. Misschien hebben jullie wal eeDS gehoord, hoe ze in New York kat en muis met hem pro beerden te spelen,.,. Nee, heelemaal niet. Het beeft auders zoowat in alle kranteD gestaan. Maar hij is ze allemaal te glad at geweest. Dat zou je anders zeo da- delyk niet aan hem zeggeD, meende een andere kooper. Hy sehynt alles nog al luehtigjes eu gemakkelijk op te uemeu. Dat doet hij ook. Maar bij tegenzin onder invloed van het duidelijker wordende inzicht, dat door een zuren appel moet heen gebeten worden. Bij een ander kan het zich wennen aan een meer regelmatig en minder ge haast leven denk maar aan het op tijd opstaan en naar bed gaan, het op vaste uten eten veel bijdragen tot een meer geconcen treerd werken. Bij een derde zal een grootere wilsinspanning bij den arbeid zelf op den duur tot het resultaat voeren. Bij een vierde zal het afleeren van bepaalde storende gewoonten als spelen met propjes papier, teekeningetjes maken, lui gaan liggen in een stoel, de genegenheid tot door werken en opletten versterken. Een andere groep van factoren, die de opmerkzaamheid van het werken kunnen afleiden, zijn ver keerde levensgewoonten. Cigaret- ten rooken (en dan vooral door de longen I) is voor velen op den duur een handicap om rustig en geconcentreerd te werken, niet alleen indien het rooken tijdens het werk geschiedt, maar ook indien op andere uren van den dag de noodige cigaretten gepaft worden. Verkeerde levensgewoonten in dit opzicht noem ik ookte veel uitgaan, te veel pret maken bui tenshuis, te veel fuiven. Wie vrij wel iederen avond een pretje wil hebben, kan tot geconcentreerd en rustig werk niet komen, af gezien nog ervan, dat ook over dag zijn werk onder het vervuld zijn met de avond-ontspanning lijdt. Zoo komen wij er toe te zeg gen, dat de levenshouding van den mensch mee een rol speelt en heusch niet een geringe bij zijn leeren en studeeren. De onrustige, de gejaagde, de on- beheerschte, de onevenwichtige mensch vindt telkens weer belem meringen op zijn weg, als hij tot een zich verdiepen in zijn taak wil komengevoelens, die hij niet baas is, verzetten zich tegen een zwakken en weinig gevorm- den wil, drijven hem in een door heeft toch een drommels goeden kijk op de zaak. Hij is een ge boren leider. Eu zijn oude heer is de bekeude president Stanley Is hij de zoon van dien ouden, hardbandigen Stanley, wat zeg je Zeker. Kom, we moesteD er nu maar vandoor gaan en naar onzen gekoebten grond gaau om zien. Herbert Stanley, die voor het oogenblik vrijat had genomen, ging met een werktreiu naar Skyline toe. In de teut vaD Maddox bleef bij zitten wachten, tot deze thuis kwam. Ik ga jou en je ouwe rat tenval hier voor een tydje ver laten, John. Ik geloof nooit, dat je er nog uitkomt 1 Ik wist wel, dat jij geen blyveitje was i lachte John Mad dox. Waar ga je keeD Naar het paradys, antwoord de Stanley lachend. Dat wil zeker zeggen Baar Jean Taggert en wiss Matron, niet Nou ja.... maar zeg ma nu eens eerlijk, John, is het niet het aardigst*..,. Schei daarover uit, beste jongen. Ik wil naar alles luis- teres, maar naar zulke praat»,,.,,. hem noch gewilde, noch voorziene richting, en maken hem tot een slaaf van impulsen en neigingen, die zijn beter IK veroordeelt, maar die hij niet onder de knie heeft. Dr. L. H. M. B. Ds. Niemöller. Men schrijft aan de N. R. Crt. over Ds. Niemöller, die thans het derde jaar van zijn gevangenschap ingaat, het volgende „Van een vriend des huizes hoor ik, dat dominee Niemöller zoowel lichamelijk als geestelijk gezond is. Inderdaad heelt hij, ongeveer een half jaar geleden, last gekregen van nerveuze oog pijnen, maar die zijn weer ver dwenen. Ds. Niemöiler kan zich bezig houden, zooals hij wil. Hij kan boeken laten komen zooveel hij wenscht en maakt van deze ge legenheid ruimschoots gebruik. Hij maakt op het oogenblik studie van het onderscheid tusschen katholicisme en protestantisme. Ondanks dat ondervindt Ds. Niemöller de eenzame opsluiting en de scheiding van zijn familie als een drukkende last. De in komende post wordt gecontro leerd. Tweemaal per maand mag hij post verzenden. Zoo heeft hij bijv. laatstelijk zijn ouders kunnen gelukwenschen, die in Wuppertal wonen en »hun gouden bruiloft hebben gevierd. Eenmaal in de maand mag Ds. Niemöller bezoek ontvangen van zijn vrouw in gezelschap van een van zijn kinderen boven 14 jaar. (Ds. Niemöller heeft zeven kin deren. Het jongste is vier jaar. Het oudste kind is een dochter van 19 jaar, die tegenwoordig haar „landsjaar" absolveert). Het bezoek van mevr. Niemöller met een van de oudste kinderen mag echter slechts een half uur duren en heeft onder toezicht plaats. Zoo is te verklaren, dat de familie wel zeer is verblijd door de be tuigingen van sympathie, welke bij den aanvang van het derde Ouwe. bemodderde, stoffige, wegenwroeter, schold Stanley lachend. Nee, daar zou jc toch niets van begrypen, dat is nu zoo 1 Dat is nu wel het meest ware woord, dat je nog ooit in in je leven gesproken hebt. Dat zou ik ook niet. ZooDan wordt het toch hard t(jd, dat jij eens wat ont dooit. Zeg, herinner jij je nog die kleine Rose Marie van Bon Cceur Z<;ker. Heb je ook wel eens oiee gedweept, niet Dat is nou echt weer klets van jou Ik wou je ieitelyk net eens eventjes gaan vertellen, hoe Groote Jean en die facteur van de post, »bosch wachter* Argold, zal ik maar zeggen, het over haar op eeu avond samen hebben uit gevochten. Toen ik de laatste maal ia het Noorden was, heb ik het van den klerk, die ons niets mocht leveren, je kent hem nog wel, gehoord. Maar dat zou je toch ook niet begrypen, Je bent in sommige diugeu toch zoo kort van begrip..,, (Wordt vervolgd)» AXELSCHE ifi COURANT. 49)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1939 | | pagina 1