,^éAj
HERBERT STANLEY
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch -Vlaan deren.
No. 29
DINSDAG 18 JULI 1939.
55e Jaarg.
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-U1TGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ÊN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
De wijzigingen in onze spelling.
Zooals reeds in het kort ge
meld zijn verschenen de Staats
bladen 365 tot 368, waarin zijn
opgenomen de Koninklijke Be
sluiten betreffende de reeds aan
gekondigde wijzigingen in de
spelling.
Met ingang van 1 September
a.s. worden deze K. B.'en van
kracht.
Zij betreffen de schrijfwijze van
de Nederlandsche taal bij het
eindexamen der gymnasia, het
examen vermeld in artikel 12
der Hoogeronderwijswet, de eind
examens van de openbare en
aangewezen bijzondere hoogere
burgerscholen B en de examens
ter verkrijging van de akte van
bekwaamheid als onderwijzer en
als hoofdonderwijzer. Verder bij
de examens der openbare en
aangewezen bijzondere hoogere
burgerscholen Abij de staats
examens hoogere burgerscholen
A en B, terwijl verder K. B. 368
de wijziging regelt van het leer
plan voor de gymnasia en dat
voor de openbare H.B.S. A en B.
De besluiten bepalen de vol
gende wijzigingen
Bij het schriftelijk werk volgt
de adspirant de schrijfwijze vol
gens De Vries en Te Winkel,
evenwel met inachtneming van
het onderstaande
1. De e wordt in open letter
grepen niet verdubbeld.
De ee blijft echter aan het einde
van een woord, alsmede in af
leidingen en samenstellingen van
woorden op ee. Als samenstel
lingen van woorden op ee worden
ook beschouwd samenstellingen,
waarvan het eerste lid, op een
ee-Kiank uitgaande, niet of met
meer als afzonderlijk woord voor
komt
2. De o wordt in open letter
grepen niet verdubbeld.
De oo blijft echter voor ch in
de woorden goochelen, goochem,
loochenen, alsmede in hun aflei
dingen en samenstellingen
3. Sch wordt alleen daar ge-
FEUILLETON
door H. Kuibbs
42)
Groote Jean tnlsterde aandachtig toe,
schudde het hoofd en dacht na. S an-
ley praatte met zoiVeel overtuiging en
duidelijkheid, drong zijn eigen krach
tige persoonlijkheid zóó aan den ge-
muedeiqaen Franschman op, dat deze
ten slotte er in toestemde, die iange
reis te maken.
Stanley ging naar Maddox terug en
samen begaven z| zich naar het ma
gazijn van de post.
We hebben voor drie man pro
viand en een lichte slede noodig, zei
Stanley, in zQh zak tastend om te be
talen.
Het spQt me, mijnheer Stanley,
maar het is tegen onze'voorschriften,
iets te verkoopen. We mogen alleen
ruilhandel drijven.
Zoo, is dat de kwestie I Ik wist
wei, dat we ergens op vast zonden
loopen. Zijn dat orders van Argold
Orders van de Compagnie, al van
jaren her.
Kijk eens aan, we knnnen direct
betalen voor wat we noodig hebben.
Desnoods dnbbel betalen. Maat we
moeten die proviand en dte slede nood
zakelijk hebben.
Het spijt me, mijnheer Stanley.
Toe, schei uit en wees een fat»
soenlijke kerel. We snllen het tegen
geen levende ziel ter wereld vertellen,
d»t je ens «ttlt maar ia ictl tegemoet
schreven, waar de ch gesproken
wordt. De ch blijft echter in
het achtervoegsel isch
4, De verbuigingsuitgangen e
en en van het lidwoord een, van
geen en van de bijvoeglijk ge
bruikte bezittelijke voornaam
woorden mijn, Uw, zijn, hun,
haar, mogen worden weggelaten,
behalve in staande uitdrukkingen
als Hare Hoogheid, te zijnen
huize, en in bijzondere taal en
bijzonderen stijl.
5a. De schrijfwijze der namen
van publiekiechtelijke lichamen
blijft onveranderd, zoolang niet
langs wettelijken weg tot veran
dering is besloten.
De regels 1 tot 3 worden der
halve op deze namen niet toe
gepast
b. Op aardrijkskundige namen,
die geen aanduiding zijn varTeen
publiekrechtelijk lichaam, mogen
de regels 1 tot 3 worden toege
past dit geldt ook evenwel
met overeenkomstige toepassing
van het onder c bepaalde voor
de bijvoegelijke naamwoorden, al
of niet van een aardrijkskundigen
naam afgeleid, die als afzonderlijk
woord deel uitmaken van zoo
danige aardrijkskundige namen
c In woorden, die van aard
rijkskundige namen zijn afgeleid,
en geen deel uitmaken van een
aardrijkskundigen naam, volgt het
achtervoegsel de regels 1 tot 3.
Het grondwoord of het gedeelte
daarvan, dat in de afleiding voor
komt, behoudt den vorm, dien
het volgens het onder a en b
bepaalde heeft, evenwel met dien
verstande, dat de regels 1 tot 3
worden toegepast op den klinker
van de lettergreep, die onmiddel
lijk aan het achtervoegsel voor
afgaat.
In afleidingen van aardrijks
kundige namen, die volgens het
onder a en b bepaalde de sch
aan het einde behouden, blijft
(s) sch bewaard
d. Namen en landen, zeeën,
rivieren, steden enz. in het bui
tenland, waarvoor men in Neder
land een eigen benaming heeft,
alsmede hun afleidingen, volgens
de regels 1 tot 3.
gekomen bent. Je kent oni beiden
toch, nietwaar
Ik zou mijn betrekking verliezen,
als ik maar iets verkocht, zei de klerk.
Bast I Dan koopen we niet I
En Stanley keerde zich om en liep
het magazjn uit. Weer riep hij Jean
er bij. Ze spraken samen enkele mi
nuten. Dan tiep Jean een Indiaanschen
vallenzetter bij zich en liep met hem
naar zijn teBt.
Hou je laai I Nu zul Je eens zien
hoe mooi we dat voor elkaar brengen,
Maddox I zei Stanley lachend.
Een paar minuten later kwam Jean
te voorschijn met ten groot pak bont
vellen.
Stanley grinnikte van pret. Maddox
bromde wat binnensmonds. Ze gingen
het magazQn binnen, gooiden de bont
vellen op de toonbank en vertelden
den verwonderden klerk, die erkennen
moest, dat die Yankees hem toch te
glad en te ving af waren geweest,
wat ze noodig hadden.
De klerk bekeek de bontvellen, schatte
ze en maakte een rekening op van wat
ze hem waard waren.
Maar we behouden ons toch nog
altijd het voorrecht om te handelen
met wien wij willen, zei hij.
Groote Jean stapte naar de toon
bank en leunde er op met zijn ge
spierde armen.
Ik ben Jean du Bols, zei hij be
daard. jq toch wel met mij ruil
handel wilt drijven, niet waar?
De klerk herinnerde zich een too-
neel, dat hq zich nog geen oogenbiik
uit het hoofd had kunnen setteneen
laag vertrek, een walmende lamp, stoe
len en tafels tegen den wand gezet en
tn een hoek een groote bebloede ge
stalte ineengezakt
Prins Bernhard in Drente.
Z. K. H. Prins Bernhard heeft
Donderdag voor de eerste maal
een bezoek gebracht aan Drente.
In de dorpen en in de gehuchten
wapperde het rood-wit-blauw van
de kerktorens en de huizen en
overal stonden de schoolkinderen
met Oranje getooid langs den
weg geschaard.
De Prins was vergezeld van
zijn adjudant, kapitein De Roo
van Alderwerelt. De commissaris
der Koningin in Drente, mr. dr.
R H. baron de Vos van Steenwijk
was den hoogen bezoeker een
eindweegs te gemoet gereden en
had daarna plaats genomen in
den prinselijken auto, die Drente
binnenreed bij den Dickninger
Tol, een historische plek, waar
prins Maurits eens met zijn troe
pen Drente binnentrok. Langs
Dickninge ging de tocht vervol
gens naar het dorp De Wijk, het
centrum van het beroemde fok-
gebied in Zuidwest Drente.
Overweldigend groot was hier
de belangstelling. Uit verre om
geving waren de Drentenaren ge
komen om den Prins te zien en
toe te juichen. Nadat de plaat
selijke muziekvereeniging het
Wilhelmus had gespeeld, werd
de Prins ontvangen door den
burgemeester, die het bestuur van
den Bond van Fokkers en de
Zuidwest Drentsche Fokkersunie
aan Z. K. H. voorstelde. De
Prins maakte daarna een rond
wandeling over het tentoonstel
lingsterrein. Het beste vee van
Drente was hier present en
Z. K. H. toonde groote belang
stelling.
Over den ouden Postweg werd
de tocht voortgezet langs de
hunnebedden naar Frederiksoord.
Overal stond de bevolking langs
den weg geschaard om den Prins
toe te juichen. Te Frederiksoord
werd een rondgang gemaakt dooi
den beroemden tuin van de G.
A van Swieten tuinbouwschool.
Assen was het volgende doel
van 's Prinsen bezoek. Omstreeks
half zeven kwam Z. K. H. hier
aan, op uitbundige wijze begroet
door de ingezetenen en velen
Wat verlang je dan? vroeg hl
zenuwachtig.
Jean koos drie paar sneeuwscholen
uit, proviand en een lichte slede, die
hoven op den zolder geborgen lag,
Te samen met een flinke voorraad
amunitie werden die dingen ia het
kamp der onderzoekers gebracht.
G'oote goedheid, Bert I je bent
toch zeker niet van plan om den tocht
over land te wagen, nu de winter voor
de deur staat?
Je hebt het toch goed geraden,
antwoordde Stanley. Het is nu tien
uur. Om twaalf uur zoowat moeten
we op reis gaan.
Maar ik kan bijna niet meer, pro
testeerde Maddox, die door het werk
van den zomer vrijwel uitgeput was.
Je zult toch mee moeten, John I
Mijn rapport en het geheele overzicht
van onzen tocht zouden de moeite van
het drukken niet waard zin, als jij er
niet bij was, om ie te steunen met je
woord. Kik eens, ik zal het heel goed
met je maken,... persoonlijk.
Maddox fronste de wenkbrauwen.
Het gaat niet om het geld, Bsrt,
zei hl. Denk je heusch, dat we
het eind van dit reis veilig kunnen
halen
Ik heb me den tijd nog niet ge
geven om er over na te denken. Ik
niöèt het gedaan krlgenl Daar valt
niet aan te tornen.
Maar hoe denk je het te doen
Een slee te nemen
Jean sal een tweeden hond siea
te krijgen. Een stel van die honden
zQn gemakkelijk in staat een lichte
Biet over «Hes. wat we tusschen hier
en Bon Coeur tegen komen, heen te
sleepen, Maar Ik stel me voor, em de
slee h? Tsfgert achter te latei, B|
van buiten. Vooral de binnen
stad was in fraaien feesttooi ge
stoken Reeds geruimen tijd voor
de aankomst hadden zich dui
zenden langs de straten opge
steld, en ook bij de ambtswoning
van den commissaris der Koningin
wachtte een groote menigte. Een
luid gejuich steeg op, toen de
Prins uit den auto stapte, waar
voor Z. K. H. vriendelijk wui
vend dankte.
Des avonds hielden talrijke
vereenigingen uit Assen een défilé
voor den Prins. Bij het passeeren
van enkele padvindersgroepen
bracht de Prins den welpengroet
terug. Luide werd de Prins toe
gejuicht, die vriendelijk wuivend
deze spontane hulde in ontvangst
nam.
Onder begunstiging van het
fraaiste zomerweer heeft Prins
Bernhard Vrijdag zijn tocht door
Drente voortgezet. In gezelschap
van den commissaris der Konin
gin, mr. dr. R. H. baron de Vos
van Steenwijk en den adjudant
van Z. K. H., jhr. de Roo van
Alderwerelt, verliet de Prins des
morgens de Drentsche hoofdstad
om zich via Rolde naar de ont
ginning Witteveen te begeven.
Te Rolde hield het gezelschap
zich eenige oogenblikken op bij
het bekende hunnebed en de
oud-Qermaansche rechtplaats Bal-
loerkuil, waarna de tocht naar
Witteveen werd voortgezet, om
het uitgestrekte gebied van hon
derden hectaren, in de laatste 15
jaren door werkloozen ontgonnen,
te bezoeken. Verschillende boer
derijen en arbeiderswoningen
werden door den Prins bezichtigd.
Het eerst hield men zich op
bij de boerderij van den heer
Qritter, een landbouwer, die bij
den aanvang van de ontginnings
werken als werkverschaffingsar
beider daarbij werd geplaatst en
die zich in den loop der jaren
op dezen nieuwen grond kon
opwerken tot beheerder van een
landbouwbedrijf van meer dan
30 ha. De Prins nam het ge
heele bedrijf in oogenschouw,
waarna men zich begaf naar de
arbeiderswoning, bewoond door
hem zullen we een dag of twee rust
nemen en dan in één keer met de
grootst raogeiqke snelheid doorreizen,
tot we aan open water komen.
Maddox keerde zich om en begon
zijn eigen koffertje te pakken. De
anderen, die van de voorgenomen reis
vernomen hadden, schudden bezorgd
en ongeloovig het hoofd.
Dus, als ik goed begrijp, zei
Thompson, dan zitten wij overigen
hier vast tot het weer lente wordt.
De stoomboot is weg, antwoordde
Stanley. Maar Jullie loon gaat door
totdat jullie je komt aanmelden in
New York. Jullie zullen er maar van
moeten maken, wat er van te maken is.
Nou, dan ben ik er voor die hut
daar te nemen, zei Thompson.— Zeg
Stanley, laat die groote Franschman
dan eens een hartig woordje met den
eigenaar van die schunr wisselen. We
zullen die moeten huren en daar op
de lente wachten. Maar, als we terug
komen, dan zul je er voor moeten
betalen, honrl
Stanley begon te lachen.
Dit is de goede manier om de
zaak te bekijken, zei hq. Misschien
kunnen jullie ook wel een span honden
krijgen en een gids om je den weg te
wijzen.
Dank je, ik ben niet al te erg op
een poolexpeditie gesteld 1 Ik biqt hier
en sal prooeeren wat vet aan te zetten
Maddox gaf daarna aan zijn mannen
nog een nadere verklaring van hHn
haastig vertrek. Ze namen het heel
gemoedelijk op. Ze konden ook fei
telijk niet veel anders doen.
Op dat oogenbiik verscheen Jean met
een ruigen, woestcn wolfshond, die
naar hem beet en woedend trachtte los
te komen, toen Jean hem meetrek.
het gezin U. Ubels. Hier maakte
de Prins kennis met het gezin,
bestaande uit man, vrouw en
eenige kinderen, die Z. K. H. de
hand drukten, waarna de woning
werd bezichtigd, alsmede het
kleine landbouwbedrijf, dat daar
wordt uitgeoefend. Na dit bezoek
begaf men zich naar het oostelijke
gedeelte van het ontginningscom
plex, waar nog uitgestrekte ter
reinen in maagdelijken staat ge
legen zijn.
Op de heide werd den Prins
door de heeren Lagro en ir. Nij-
sing een uiteenzetting gegeven
omtrent den vroegeren toestand
van dit uitgestrekte gebied, dat
voor korte jaren nog een ware
wildernis was, alsmede van de
verdere plannen voor ontginnings
werken, in deze buurt.
Men bezocht hierna nog de
boerderij Zonnehoeve.
Daarna heeft het gezelschap
zich begeven naar het Vereni
gingsgebouw te Witteveen, om
eenige ververschingen te gebrui
ken. Men hield zich daar korten
tijd op, waarna men de kleuter
school en het kerkgebouw be
zichtigde, waarmede het bezoek
aan Witteveen was geëindigd.
De bevolking was uit wijden
©mtrek hierheen gestroomd en
juichte den Prins hartelijk toe.
Z. K. H. met zijn adjudant en
den commissaris der Koningin
namen hartelijk afscheid van hun
geleiders en begaven zich daarna
weer in den open auto van den
Prins om via Emmen naar Kla-
zinaveen te rijden.
Te Emmen, dat in vlaggetooi
was, had de bevolking zich in
dichte rijen langs de straten ge
schaard de belangstelling was
dubbel groot, aangezien het be
zoek juist op marktdag viel.
Kalm rijdende door de markt-
drukte, passeerde de Prins het
dorp zonder zich hier overigens
op te houden. Men begaf zich
rechtstreeks naai het hotel Wie-
renga te Klazinaveen om daar het
noenmaal te gebruiken. Na den
maaltijd werd het veenbedrijf in
oogenschouw genomen. Men be
gaf zich daartoe naar een veen-
lit zal hem wel eens leeren I zei
de Franscüman. Waar is Rumpus?
Die komt all Pas opl riep
Thompson.
Rumpus, die rustig op een hoop
dekens had liggen dutten, was wakker
geworden en stak zqn kop door de
opening van de tent, Zgn nekharen
stonden overeind en hij keek den
wolfshond met opgetrokken lippen en
vet.ijnige oagen aan.
Hé Rumpus I Hq met jou vechten
wil I tiep Jean.
Waar is die uitdaging goed voor
vroeg S:aniey, toen Rumpus zich op
den andeten nond wierp.
Rumpus, hq dien hond toonen zal,
dat hq baas is, zei Jean lachend.
En een paar minuten later stond
Rumpus, ofschoon hq door zqn lnie
ieven je eigeniqk te vet en vadsig
geworden was, als overwinnaar over
den anderen hond heen, Maar zqn
overwinning had hem een diepe wond
van zqn kaak tot aan zqn voorpoot
gekost en een bqna in flarden ge
scheurd oor.
Nou ik denk, die hond zal doen,
wat ik wil, zei Jean grinnekend.
De wolfshond werd dus achter Rum-
pus voor de slee gespannen en aan
vaardde gelaten zqn lot. Zooals het
met de meeste sledehonden gaat, ver
anderde het tuig om zqn leden hem
van een venqnigen, bijtenden en blaf-
fenden woesteling in een gedwee werk-
utg van spieren met een onbegrijpelijk
uithoudingsvermogen,
(Wordt vervolgd.)
AXELSCHE
O
COURANT
