Voedt Uw huid 's nachts met Purol
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaan deren.
HERBERT STAmLEY
No. 15
VRIJDAG 26 MEI 1939.
55e Ja&rg.
J. C. VINK - Axel.
BEZOEK VIN
H.H. DE KONINGIN UN BELGIË
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Centfranco per pest 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENT1ÊN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure.
FCerste JBlad.
Wegens het Pinkster
feest verschijnt aan
staande Dinsdagavond de
„AXELSCHE COURANT" niet
Nadat H.M, Dinsdag ongeveer
half drie uit Den Haag was ver
trokken, waar zij o.a. uitgeleide
was gedaan door dr. Colijn en
door een talrijke menigte was
toegejuicht, arriveerde het gezel
schap, dat bestaat uit het gevolg
van H.M. zooals wij dit reeds in
een vorig nummer vermeldden,
per Kon. trein om ongeveer half
4 te Esschen. Te 3.15 uur was
de Belgische koninklijke trein
aldaar aangekomen. Het is de
nieuwe Belgische trein, die bij
deze gelegenheid voor het eerst
wordt gebruikt.
Als het portier is geopend,
stapt het eerst uit Prins Karei.
Hartelijk is de begroeting tus-
schen den Prins en de reeds
aanwezige autoriteiten. Vooral
ondernoudt hij zien met den Ne-
derlanaschen gezant te Brussel,
baron Harinxma tnoe Slooten,
die eveneens met denzelfden trein
meegekomen is, generaal de Haen
en baion Holvoet.
Ook kwamen met den trein mee
de leden van den Belgischen
eere-dienst: mevrouw Maskens,
echtgenooie van den vroegcren
gezant te Den Haag, luitenant-
generaal Dcffontaine, generaat-
majoor Beernaert, graaf 't Kim
de Roodenbeke, baron van den
Boogaerde de Terbrugge, en ma
joor van Voorst Eckink, militair
attacné, gezantschapsraad jhr.
Snpeck Hurgronje en andere le
den van de Nederlandsche dele
gatie te Brussel.
Reeds lang van te voren had
den zich autoriteiten en genoo-
digoen en belangstellenden op Hel
rijsc.ijk versicidc siaiion verza
meld Ook de groepen scnool-
kmueren, met vlaggen en cocar-
FEUILLETON
door H. Kuioüs
Jo Abak?
Ja. Die hebbeD rnjjn kano
gestolen, toen ik in net kamp van
Argold was. Eerst hebben ze
Rumpus neergeslagen. Daarna
gingen ze er vandoor, na een
paar keer op me geschoten te
hehben. Ze lieten me niets an
ders over dan dien eliendigen
slijpsteen. Ik heb hem tot op
een paar mijl van hier te voet
meegesleept. Toen ontdekte ik
toevallig hun kamp en maakte me
weer van mjjn kano meester en
van het geweer, Eu nou ben ik
hier 1
En de slijpsteen
Stanley werd rood, knipperde
met zijn oogen en begon dan te
lachen.
Die ligt daar nog. Ergens
aan een riviertje, dat in de groote
rivier hier uitmondt. Mijn shirt
ligt er bij.
En Jo Abak? vroeg de
Sohot,
Ik weet bet Biet, waer hjj
want zij wordt er zoo zacht en mooi, zuiver en gezond door. Doe dit 1 of 2 x per week.
Ook vetwormpjes, vlekjes, pukkels en uitslag verdwijnen er door. Tube 45, Doos 60 30 ct.
des getooid, gingen al heel gauw
hun plaatsen innemen.
Even over twee was de trein
met de troepen van het 6e Linie
regiment uit Antwerpen het sta
tion binnengekomen, vergezeld
van een militaire kapel, benevens
85 manschappen van de Rijks
wacht.
Eindelijk breekt het groote mo
ment aan. De troepen maken
front naar het perron, waar de
Nederlandsche koninklijke trein
zal binnenkomen. Klaroengeschal
en commando's weerklinken weer.
Reeds van verre stijgt het ge
jubel op uit de kindermonden en
als H.M. aan het raam staande
langs de kinderen rijdt, klinkt
telkens weer met een heerlijk
enthousiasme het „Lang leve de
Koningin"
Als de Koningin uitgestapt is,
is het Prins Karei die haar het
eerste op Belgischen bodem be
groet. Nu stapt ook het gevolg
van H.M. uit.
Dan klinken voor de eerste
maal de plechtige tonen van hei
Nederlandsche volkslied en in
specteert H.M. de troepen, be
geleid door Prins Karei en de
Belgische generaals.
Door een paar kleine meisjes
worden bloemen aangeboden.
Daarna laat de Koningin door
Prins Karei de leden van den
Belgischen eeredienst en de an
dere Belgische autoriteiten aan
naar voorstellen, niet echter dan
nadat zij hartelijk mevrouw
Maskens allereerst begroet heeft.
Tot allen richt H.M. eenige woor
den, in het Nederlandsch of in
Eransch. Speciaal dankt zij den
burgemeester van Esschen voor
de mooie ontvangst en maakt
hem 'n compliment over de fraaie
versiering van het station.
Nog worden enkele handdruk
ken gewisseld. H.M. is met Prins
Karei in het salonrijtuig gestapt.
De leden van den Nederlandschen
zit. Maar ééu ding weet ik wel
hjj is ie veel en daar ben ik
blij om.
Weet je, waaroor hij te veet
m vroeg Jean.
Ik deuk, oqq anderen lastig
te vallen.
M Hschien. Maar ik gevon
den heb zijn kano eo ik heb hem
beetgenomen 1 zei Jean glim
lachend.
Hoe dan
Met mrjn bjjl .als ik kom
hjj de plaats, waar de hut heelt
gestaan.
Op je terugtocht?
Oui.
Nou, dat was dan goed
werk, maar het heelt ui jj heel wat
last bezorgd.
Oui. Maar ik toch gezegd
heb, kijk uit voor Jo Abak en ik
jon toch mijn geweer gegeven
beb, wat?
Jawel. Eu dat had hij óók
nog gestolen. Alles wat ik had.
Maar dat heb ik tenminste terug.
Dat is goed. Eo jij nu wat
geleerd hebt in dat beseh.
Dat zal waar zijn 1 Ik heb
geleerd naar vier kanten tegeljjk
nit te kijken en zonder eten te
reizen en slgpsteenen te dragen.
Hoa staat bet met de kolfl i
Stanley klom tegen den boogen
en Belgischen eeredienst hebben
zich in de andere rijtuigen be
geven.
Dan klinkt voor de tweede en
laatste maal het Wilhelmus. Nog
maals barst het gejubel van het
publiek los en de Koningin, aan
het raam staande, dankt weer
wuivend en lachend.
Precies om half vijf komt de
trein te Brussel aan, met voorop
de Belgische en- Nederlandsche
vlaggen met Neerlands wapen als
gouden middelpunt.
Dan klinkt ook te Brussel het
Wilhelmus.
H. M. betreedt den Brussel-
schen grond. Onmiddellijk treedi
Koning Leopold op haar toe en
de begroeting tusschen beide
vorsten is allerhartelijkst.
De kinderen der Nederlanders,
op het station aanwezig, kunnen
zich niet langer bedwingen en zij
heffen tegen de maat van de
muziek in opnieuw het Wilhelmus
aan.
De Koning der Belgen stelt
daarna de commissie van ont
vangst aan de Koningin voor
Deze commissie bestaat uit ge
neraal Vanderveken, commandant
van het eerste militaire district,
den heer Houtart, gouverneur van
de provincie Brabant, den bur
gemeester van Brussel, den heer
Max, den burgemeester van St.
Joost-ten-noode, den heer Petre,
den president der Belgische spoor
wegen, den heer Rulof. Voor
gesteld worden ook de leden van
het Belgische gevolg van Hare
Majesteit.
De daverende saluutschoten,
gelost uit 75mm-vuurmonden,
welke staan opgesteld in het park
Cirquintenaire, dringen door tot
het station, maar het gedreun gaat
geheel op in het enthousiasme,
dat uit de menigte opstijgt, wan
neer de beide vorsten langzaam
langs de eerewacht schrijden.
Eerbiedig groet Koningin Wh
oever op. MarioD, die bij het
vuur bezig was, kwam naar hem
toe om hem te begroeten.
De koffie is dadeljjk klaar,
kondigde ze aan.
De jonge man bemerkte opeens,
dat er een glimlach op MaHons
gezicht was verschenen. Hij bekeek
zich zelf, kreeg een kleur en
mankte een verontschuldiging over
zijD uiterlijk. Marion wees Daar
de teot
Daar liggen shirts en mo
cassins en en knoopjes,
zei ze. Ei ik heb je eigen
spulletjes voor je klaar gelegd,
tegeD dat je kwam.
Daok je. Ik zal me eecs
gaan scheren, dan zie ik er teD
miDSte wat fatsoenlijker uit.
Ik dacht, dat je een week
lang ging slapeD, zooals je zoo Det
zei
O, ik voel me al heel wat
beter. Ik heD nooit vóór van
daag fecht geweten, wat het
is om weer „thuis" te zjjD. Wat
rnikt die koffie heerijjkl
Diep avond, toen de mannen
zateD uit te rusten en te rooken
en Marion bij de teDt drnk met
naaien bezig was, vroeg Stanley
ronduit aan Taggert, of hjj hein
Rumpus wild* varkeepen»
helmina den standaard van het
regiment.
Op het einde van het perron
werden de Koningin bloemen
aangeboden door de kleinkinde
ren van den stationchef. Het
gewuif der kinderen met hun
oranje-vlaggen en het gejubel
van de menschen kent geen einde
Eenige oogenbhkken vertoeven
de vorsten in de wachtkamer,
waar koning Leopold zijn ko
ninklijke gast eenige woorden van
welkom toespreekt.
Om twaalf minuten over half
vijf slaan Koning Leopold en
Neerlands landsvrouwe in de zon,
buiten op het enorme plein, dai
in deining is van menschen, die
wuiven en zwaaien, van vlaggen,
die groeien
Wederom klinkt het oude Wil
helmus en stram salueeren alle
officieren, de soldaten presentee
ren het geweer.
Wanneer de vorsten zijn in
gestegen in de open calèche,
getrokken door beredtn paarden
de jockeys in felroode tunie
ken gekleed zet de stoet zich
onmiddellijk in beweging. Recnts
naast de calèche rijdt generaal
De Henin du Boussu Walcourt,
links kolonel Dethise, comman
dant van het escorte.
Dan begint de zegetocht, waar
bij de toejuichingen zwellen en
zwellen, alsof er tenslotte geen
fortissimo bestaat
Langs het Rogierplein zwenken
de carossen de Kruidtuinlaan op,
waar het letterlijk zwart staat van
de menschen. Uit de ramen
hangen honderden, op de daken
staan zij en zij zijn geklommen
in de lantaarnpalen.
Prachtig is het in de verte de
koninklijke stoet naar boven te
zien rijden. Onophoudelijk wuift
Hare Majesteit met de hand.
Koning Leopold salueert nu eens,
maar meestal ziet hij gelukkig
om zich heen. Zijn volk bereidt
De Schot schudde het hootd.
Die hond is een beste hond,
z«i hjj.
Dat weet ik, Taggert
Daarom wou ik hem juist zeo
graag hebben.
Dan neem je bem unnar,
zei Taggert. Je weet, dat bij best
met je mee wil.
Wil je dan bij ons vandsaD
gaan vroeg Marion.
Ik hebeiover gedacht, Maar
ik zal er eerst met J<-an over
moeten praten. Ja begrjjpt toch
ook wel, dat ik aan Rumpus
gehecht geworden ben, sedert hjj
me uit dat meer beeft gered. Eo
dan, hij is buitengewoon verstan
dig. Ik beb nooit geweten, dat
een hond zulk een goeie kame
raad voor je worden kon. Maar
ik wil liever voor hem betaleD.
Dat heb je al gedaan, zei
Taggert.
Stanley zag Groote Jean aan.
De Fransohmao keek zoo on
schuldig mogelijk voor zich uit.
Blijkbaar had hjj iels gezegd over
het geld, waarvan de voorraden
wareD ingeslagen.
Ik vind van niet, meende
Stanley.
Dan heb Je dit alle» drom
mels gsuw vergaten, zei Taggert,
op het proviand «n de Maueijjke
tenslotte deze ontvangst, welke
alleen zoo luisterrijk kon zijn,
omdat heel B ussel, in feite heel
België, in gedachten en via de
radio deze incomste beleef Je.
Ook op het paleisplein is de
belangstelling enorm. „Leve de
Koningin" „Vive la Reine"
klinkt de vorstin bij haar aan
komst uit aller monden tegen.
Gekleed in blauwen mantel en
blauwen hoed, getooid met het
grootkruis der Leopoldsorde,
naast koning Leopold in gene-
raais-uruform, spreken tot aller
narten bij net aanscnouweri van
deze beide majesteiten duu.iijk
de eerste Wooiden die ck K -
ningin bij aa k.»msi toi K i g
Leopold iicht: Ik Oen gnokaig
nier in B ussel te zijn-
Uitgestapt schiijuen de beide
vorsten langs de eerewucnt der
Cadetten. Siatig schrijdt de vot-
stin langs de wacnt, Duigend als
zij het vaandel passeert. Wanneer
de Koningin zien eenigen tijd met
den commandant der wacnt heeft
onderhouden, geleld de groot-
maarschaik van den koning, graaf
Cornet de Ways Ruart, haar Oin-
nen het paleis. Na een kwartier
versemjnt de Koningin, door haar
gastneer gevolgd, op het baicon.
Het publiek is buiten zicnzdve.
H M wuitt, de koning staat in de
noujing, het Wilhelmus klinkt,
de Wacht presenteert het geweer.
Ais de Koningin zich eind lijk
in het paleis heeft teruggetruk-
Ken, verspreidt het volk zich in
de stad.
Te half negen ving het gala
diner aan. Aan dezen maaltijd
zaten viijwel alle leden der re
geering en onze min. van buitenl.
zaken, mr. J. A. N. Paiijn, aan.
Tijdens het dessert werden de
volgenderedevoeringen gehouden:
Rede van den koning.
Ik ben er uwe majesteit in het
bijzonder dankbaar voor, dat zij
mijn onvergetelijk bezoek aan
Holland zoo spoedig met een
tegenbezoek heelt willen beant
woorden.
Wij zien er een nieuw en kost
baar blijk in van hare hartelijke
bcuoodigdhedeu wijzend, die in
en om de but stonden.
Oeh, dat beteekent immers
mets. Hadden we bel niet noodig
om aan den gang te kunnen bljj»
ven
Zoo Maar het zal bij el
kaar toon wel e<-D honderd dodars
tf-kost bebbeB, zet Taggert, sluw
berekenend.
Nou, als je het dan op die
manier opgenomen wilt bebbtn,
mij belt M»ar ik zou Ruuupus
nog liever vna je caueau gehad
nebben.
Dat moet Marion maar zeg-
gea, meende Taggert.
Je moogt hem hebben, zei
Marion. We zouden ons niet
graag aan je verplicht gevoelen,
tnjjübeer Stanhy.
Schei uit. Dat is tnjju be
doeling immers niet.
Het is jouw idee Diet, maar
het zou bet o, ze wezen, meende
Manou ZjU ja goed voor
nern zjjn
S aui- y keek haar een moment
in de Uiuoie, zacbie oogen en hjj
dacht aan zjjn avontuur. Dan zei
hjj Wal, vraag het uiaar
aan Rumpus zelt.
(Wordt vervolgd),
AXELSCHEfs COURANT.
29)
