HERBERT STANLEY
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwse li-Vlaanderen,
No. 10
DINSDAG 9 MEI 1939
55e Jaarg.
%Mf,
J. C. VINK - Axel.
Binnenland.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per pest 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
ADVERTENTIÈN van 1 tot 5 regels 60 Cent; voor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
VrJJstelling tot opkomen In
werkeiyfeen dienst.
In Staatsblad no. 543 is afge
kondigd het Koninklijk besluit
van 18 April, betreffende vrijstel
ling van werkelijken dienst in
geval van oorlog, oorlogsgevaar
of andere buitengewone omstan
digheden.
Wanneer in geval van oorlog,
oorlogsgevaar of andere buiten
gewone omstandigheden buiten
gewone oproeping van dienst
plichtigen plaats heeft, komen
als dienstplichtigen niet of voor-
loopig niet krachtens die oproe
ping in werkelijken dienst per
sonen, vermeld in twee groepen
In de eerste groep zijn o.m.
vermeld
Gemeentesecretarissen
Wethouders
Commissarissen der Koningin
Leden van Gedep. Staten
Leden van de rechterlijke
macht
De ambtenaren van het korps
bezoldigde rijksveldwacht
Leden van de Staten-Generaal.
In de tweede groep zijn o.m.
vermeld
Het personeel van de adminis
tratie der belastingen, voor zoo
veel het niet behoort tot een der
jongste 7 lichtingen gewone
dienstplichtigen en niet werkzaam
is op arbeidsovereenkomst;
de hoofdambtenaren, ambtena
ren en bezoldigde beambten bij
de gemeentelijke politie, wier
werkkring uitsluitend tot het
politiewezen beperkt is;
bestuurders, beambten en be
dienden eener spoorwegonderne
ming, voor zoover in vasten dienst
der onderneming
ingenieurs van den waterstaat,
havenmeesters, haven- en sluis-
personeel, voor zoover als zoo
danig in vasten dienst van het rijk.
Dit besluit trad 3 dezer in
werking.
Splinternieuwe rijksdaalders en
galdens, die niet ralseh zijn
In den laatsten tijd bereiken
den rijksmuntmeester te Utrecht
voortdurend berichten, dat er val-
sche rijksdaalders en guldens in
omloop zouden zijn. Zij zijn
splinternieuw van uiterlijk, her
kenbaar aan het teeken, dat links
onderaan van het wapen voorkomt
en afwijkt van het teeken op de
oudere munten.
Om deze ongerustheid weg te
neinen zij het volgende mede
gedeeld
Onze munten dragen alle, be
halve de vierkante nikkelen stui
ver, twee teekens, te weten het
zoogenaamde muntteeken, een
Mercuriusstaf, te beschouwen als
een fabrieksmerk, ten bewijze dat
zij in de munt te Utrecht zijn ge
maakt, en een muntmeesterstee-
cen. Iedere muntmeester voert
zijn eigen teeken op de munten
die onder zijn directoraat worden
geslagen.
De vorige directeur van 's rijks
munt, die van 1909 tot 1933 munt
meester geweest is, had als munt-
meestersteeken een zeepaardje;
tegenwoordig komt als zoodanig
een druiventrosje voor
De munten na 1933 geslagen
dragen dus dit teeken. Wanneer
over eenige jaren een nieuwe
muntmeester optreedt, zal deze
wederom een ander teeken aan
nemen. Ook dan komen weer
stukken in circulatie, die dus
alleen in dit opzicht zullen af
wijken van de specie, die thans
aan 's rijks munt geslagen wordt.
Even goed als het jaartal ver
schillend is bij stukken, die in
de verschillende jaren geslagen
worden, wijken de muntmeesters-
teekens af op specie onder de
diverse muntmeesters vervaardigd.
De wereldtentoonstelling
te New York.
De minister-president, dr. H.
Colijn, heeft de volgende bood
schap gezonden aan president
Roosevelt ter gelegenheid van de
opening van het Nederlandsche
paviljoen od de wereldtentoon
stelling te New York:
„Nu de omstandigheden een
Nederlandschen minister verhin
derd hebben naar de Ver. Staten
te komen, om het Nederlandsche
FEUILLETON
door H. Koibbs
-n- «-<-
paviljoen van uw grootsche ten
toonstelling te openen, verheug
ik mij er over, in de gelegenheid
te zijn een boodschap van vriend
schap namens de regeering en
het volk van Nederland te zenden.
De Ver. Staten en Nederland
zijn steeds door nauwe vriend
schapsbanden verbonden geweest.
Ik behoef niet uit te weiden over
de redenen. Afgezien van ge
meenschappelijk voorgeslacht,
leeft de wederzijdsche erkenning
van den plicht zich te onder
werpen aan goddelijke ordinan
tiën. Evenzeer vermogen beiden
het ware evenwicht tusschen de
individueele vrijheid en het gezag
van den staat te treffen. Wij
deelen een afkeer van knecht
schap, wij hechten beiden aan
een regelmatigen volksinvloed op
de regeering, en aan het in acht
nemen van de normale gedrags
regelen, zoowel door den burger
als door de gestelde machten.
Uit kracht van deze welgegronde
vriendschap neemt Nederland met
oprechte vreugde aan deze ten
toonstelling deel. Het heeft be
wondering voor dit compact ge
tuigenis van Amerikaansche geest
kracht en wat er mee werd tot
stand gebracht en het verheugt
zich van zijn paviljoen het rood-
wit-blauw te zien wapperen van
zijn aloude vlag, welke spreekt
van zooveel dat Holland en de
Ver. Staten dierbaar is en dezelfde
kleuren begroet in de „stars and
stripes".
Drieduizend menschen woon
den deze plechtigheid bij. Na de
toespraak van den Nederlandschen
gezant, dr. A. Loudon, werd het
Wilhelmus gezongen.
Straf op landverraad.
Ingediend is een wetsontwerp
houdende aanvulling van den
eersten titel van het tweede boek
van het Wetboek van Strafrecht
(misdrijven tegen de Veiligheid
van den Staat).
Na artikel 96 van het Wetboek
van Strafrecht worden ingevoegd
twee nieuwe artikelen en wel
Artikel 96a. „Hij die bij an
deren tracht op te wekken of aan
te kweeken een gezindheid om,
al dan niet bij het intreden van
bepaalde omstandigheden, te be
vorderen of te aanvaarden, dat
het Rijk geheel of gedeeltelijk
onder vreemde heerschappij komt,
wordt gestraft met gevangenisstraf
van ten hoogste vijf jaren.
In het andere artikel worden
zij, die geschriften of afbeeldingen
waarin tot dit misdrijf wordt aan
gespoord, verspreid of ten toon
spreid of ten gehoore brengt be
dreigd met een gevangenisstraf
van ten hoogste een jaar of geld
boete van ten hoogste f 300.
De Koninklijke Familie koopt
zomerpostiegels.
Zoowel H.M. de Koningin als
Prinses Juliana en Prins Bernhard
hebben ieder voor een belangrijk
bedrag zomerpostzegels aange
kocht.
Nienwe brng to Dordrecht
24 Juni in gebruik.
Naar gemeld woidt, zal de
nieuwe brug over de Oude M-ias
te Dordrecht op Zaterdag 24Juni
a.s. voor het verkeer worden
opengesteld. Ter gelegenheid van
deze gebeurtenis worden te Dor
drecht feestelijkheden en wedstrij
den georganiseerd.
Koelen en gasaanvallen.
Vrijdag is op de boerderij van
een veehouder te Ransdorp een
demonstratie gegeven van be
scherming van vee tegen lucht
aanvallen. De demonstratie stond
onder leiding van dr. Van Gelder,
hoofd van den Veterinairen Lucht
beschermingsdienst en directeur
van het Melkcontrölebureau Meba.
De oefening is bijgewoond door
een aantal autoriteiten.
Gedemonstreerd werd met een
der oude stallen, bestaande uit
houten wanden, waarin vele reten
en naden voorkwamen, hoe des
ondanks met eenvoudige middelen
de stal toch gasdicht kon worden
gemaakt. Met behulp van eenige
rook- en traangasbommen werd
dit aangetoond.
Vervolgens werd gedemon
streerd, hoe in geval van brand
op snelle wijze het vee uit de
Ze hebben er voor te zorgen,
in kleeding en uiterlijk steeds een
keurigen indruk te maken. Het
gebruik van lippenrood en poeder
is bij aanwending tot het onmerk
bare te beperken. Het is ver
boden, de nagels rood, groen of
blauw te schilderenmen houde
deze in de natuurlijke kleur,
hoogstens mag men ze wit maken.
De kleeding moet eenvoudig en
doelmatig zijn. Platte hakken
zijn voorgeschreven. Hakken hoo
ger dan vier c.M. zijn absoluut
verboden. In haar gansche op
treden moeten de leden van het
corps er steeds naar streven,
zich voortreffelijke gastvrouwen
te toonen.
Instemming betuigd.
Naai wij vernemen heeft het
bestuur van den Bond van Mobi
lisatie-Invaliden en van hunne
Nabestaanden te Drachten, in een
(Werdt vervolgd
AXELSCHE
COURANT
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
24)
Luieren was het au wel niet bepaald,
als je ten dag ais dien van gisteren
in aanmerking nam, maar leegloopen
bleef het toch! Ai zijn werk en in
spanning had zoo weinig doel. Groote
Jean had een levensdoel. Dane Argold,
neer en meester over zijn gebied en
onderhoorigen, had een levensdoel
Stanley dacht terug aan zqn vroeger
leven, aan zijn zorgeloozen collegetijd
aan het onbeteekenende en gemakke
lijke baan'je van beheerder van de
landgoederen van zqn vader.
Drommels, riep hij tenslotte uit
Ik ga iets degelijks beginnen I
Hij scharrelde wat rond tusschen de
ruïnen en vond tenslotte den slijpsteen
Hij tilde hem uit zijn onderstelbracht
hem naar zqn kano. Dan keerde hi
terug en zocht den bqt op, die op
tametqk grooten afstand der hut in een
boomstronk stak. Den emmer kon hq
nergens vinden en gaf het zoeken ten
slotte op.
Nadat de middagwarmte wat bekoeld
was, duwde hq zqn kano te water en
zette koers naar het noorden. Dien
nacht bevond hq zich op het meer en
ging aan het zuideiqke uiteinde ervan
kampeeren. Den volgenden dag ver
trok hq reeds vroeg en roeide gestadig
voort over de trage golven. Het water
Stom, alsof er olie op dreef en hq
egreep «let, waarom kt toch xee
langzaam opschoot en nog zoo ver
van den eosteiqken oever bleef. De
hoornen aan den noordkant van het
meer leken niet veel hooger dan ge
woon gras. En onder het pagaaien
had hq overvloed van tqd om over
zqn plannen na te denken. Op de
allereerste plaats wilde hq zqn siqpsteen
afleveren, zooals hq beloofd had. Dat
was echt zqn eerste begin. Verder
besloot hq een landkaart te maken van
de streek tot aan James Baai toe. Op
college had hq nog al wat aan inge
nieursstudie gedaan en wist genoeg van
meten en teekenen af, om een drage-
iqke kaart in elkaar te zetten. Met die
kaart als handelsobject In zqn zak zou
hq naar de beschaafde wereld terug*
keeren om te probeeren geldmenschen
te winnen voor zqn idee. ota een spoot*
iqn aan te leggen naar de noordeiqke
streken. Hq verwachtte niets anders,
dan dat zqn vader er om zou lachen
en hem zou zggen dat hq zqn gang
maar moest gaan. Maar dan zou hq
zqn gang gaan ook.
Onwillekeurig begon hq een deuntje
te fluiten. De onbeslistheid en twflfel
waren uit zqn hoofd verdwenen.
Vervolgens, hq zou iemand noodig
hebben om met hem op verkenning te
gaan.
Wie kon dat beter doen dan Qroote
Jean? Als Jean het aanbod wilueaan
nemen, dan zou alles veel gemakkeiq-
ker gaan. Dan zou hq verder met
Argold moeten praten en van hem zien
te weten te komen, op welke wqze het
beste van de Compagnie het recht te
verkrqgen was, om een IQn door hun
gebied aan te leggen. Hq was van
meening, dat Argold maar at te graag
den spoorweg zou zien komen- Ik elk
gtval was het een grootsch plan tn
wel de moeite waard om zich er voor
te spannen.
Hq dacht er over om dadeiqk al aan
zqn vader te schrqven, maar vond het
toch beter om te wachten, tot hq een
kaart had en een beschaving van het
land, voordat hq zichzelf waagde aan
wat zqn vader zou noemen„een
grootsch plan, maar praktlzch niet te
verwerken".
S'anley nam zich voor het Noorden
land niet te verlaten, ten minste niet
voor goed, zoolang hq zqn plan niet
had uitgewerkt en vo voerd.
Intusschen waren de boomen aan de
noordzqde van het meer zooveel dich-
terbq gekomen, dat hq de stammen
kon onderscheiden. Nog naderbq ko
mend zag hq een verlaten Indianen-
kamp aan den oever. Tegen den avond
stuurde hq zqn kano naar den wal
trok haar aan land en begon hout te
sprokkelen voor een vuur. De Indianen
hadden daar een groote plek geheel
kaal gehakt. Hq nam zqn bqt mee en
trok het bosch in.
Jo Abak, gevolgd door twee van zQn
kameraden, stond op den loer in een
boschje aan het uiteinde van het meer.
Stanley was er slechts enkele minuten
geleden voorbqgekomen. De Indianen
aanvoerder wilde juist de takken wat
verder opsq duwen, om beter te kunnen
zien, toen hq Stanley zag naderen en
zich snel tusschen kreupelhout terug
trok. Hq gaf zqn metgezellen een wenk
en zq slopen naar den oever van het
meer. Qerulschloos liepen ze naar de
open ptek waar Stanley geland was.
duwden de kano in het water en staken
van wal. Zoodra ze vlot waren wierp
Abak den siqpstera overboord, Uit
het bosch klonken Stanley's bqislagen.
HQ Uleld ma op tan hQ Rumpus
stallen naar buiten kon worden
gebracht, waarna een proef werd
genomen met het ontsmetten van
door gas besmet vee. door het
afspuiten der beesten, een middel,
dat vooral waarde heeft, wanneer
massale besmetting individueele
behandeling onmogelijk maakt.
Bij besmetting met phosgeengas
is het toedienen van groote hoe
veelheden zuurstof een belangrijk
bestrijdingsmiddel. Aangezien
men vee bezwaarlijk op de ge
wone wijze zuurstof kan toedie
nen, nam dr. Van Gelde^bij deze
gelegenheid een proef met het in
spuiten van zuurstof onder de
huid der koeien, welk middel,
naar zijn verwachting, een min
stens even gunstige uitwerking
moet hebben.
Onze KLM!
In de Boedapester „Pesti Hir-
lap" lezen wij het volgende vlei
ende oordeel over de stewardes
sen van de KL.M.:
De Nederlandsche machines
genieten over de geheele wereld
een grooten roep. Geen wonder.
Alles is daar in bekwame handen
en voortreffelijk geregeld. Aan
haar corps stewardessen gat de
maatschappij o.m. de volgende
aanwijzingen
meende te hooren blaffen, maar ging
dan weer door met hakken. Met zqn
arm vol hakhout begaf hq zich naar
den oever. Het was er vreemd stil.
Hq begon vuur temaken. Daarna ging
hq zqn dekens en eten halen.
Waar zou die drommelsche hond
toch wel zqn? vroeg hq zich af.
Wacht, daar zal hq zitten bq de
Hq meende in het halfdonker de
omtrekken van de kano tc onderschel
den en liep er snel heen. Nog'n paar
stappen. Verwonderd stond hq stil
De kano was verdwenen.
Rumpusriep hq en holde naar
den waterkant.
De hond lag op het kiezel uitgestrekt
"iet de achterpooten tn het water
Stanley boog zich over hem heen en
keek daarna rond. HQ wilde zich juis'
weer over het dier heenbuigen, toeu
de scherpe knal van een geweerschat
de stilte brak en het natte zand v ak
voor zfln voeten opspatte.
Dat was voor mfi hedoeid, mom
pelde hq. Rumpus I Wat ïserg
beurd, ouwe jongen
Weer klonk een schot en weer floot
een kogel langs zqn ooren. Hq liet
zich op den grond vallea en vroeg
zich af, wat het toch wet te beduiden
kon hebben. En toen schoot het hem
plotseling te binnen, dat Jean over Jo
Abak gesproken had. De Indianen
hadden hem dus gevo'gd, misschien al
van de hut van Taggert af, en hem,
toen hq even vergat op zqn hoede te
zqn. zqn kano, zqn dekens, proviand
pn het geweer van Jean ontstolen.
Rumpus had hen denkeiqk aangevallen.
Stanley tilde den zwaren hond op en
droeg hem naar het vuur. U.t een
diepe woud In den kop droop het bloed
langzaam over de diehte harep»
Ze hebben hem haif gewurgd en
gestoken of met een stuk hout ge
slagen, mompelde hq. Hé,... wat
is dat?
Met groote voorzichtigheid maakte
hq den bek van het dier open en haalde
tusschen de tanden een stuk grof goed
uit, waarvan de Indianen gewooniqk
hun shirts maken. De iap zat vol
bloed; of dat bloed van den hond zelf
was kon S'anley niet zien. Hq haalde
water in zqn vilthoed en waschte den
kop van het dier schoon. Rumpus lag
roerloos, maar niet verstQfd. Stanley
legde zqn hand op de hartstreek, maar
kon niet gewaar worden, of het hart
rog klopte.
Ooeens werd hfl zich bewust d»t hQ
midden in 'r licht van het kampvuur
stond. Hq trok zich sr.el uii den och -
kring tetug. Bij zqn pogmgomRutr-
pus tot leven terug te brengen, had
hq eigen veiligheid vergeten Miarer
kwam geen kogei u;t de duisternis
boven het meer aangesu sd.
Langzaam aan drong het gevaarldke
van zqn toestand tot hem door. Hq
had geen voedsel, peen middelen om
het zich te versch. ffen en geen kano
meer. Zou hit in staat zqn het nieuwe
kamp van Taggert te voet door de
bosschen terug te vinden? H; wist
de rich ing wel ongeveer, maar hq
wtst o >k, dat de bosschen, p een
paar honderd meter afs ands van het
meer, vol verraderlijke moerassen en
overwoekerde poelen w 'ren H vuur
begon uit te «Sóh en hq vergat er
nieuwe brandstof - p te gooien. Ten
slotte nam hq z5n toevlucht tot zqn
laatste troost, zQr pqo.
