EENI&EINDRUKKEN
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch - Vlaanderen.
No. 6
DINSDAG 25 APRIL 1939
55e Jaarg.
ajAjs
J. C. VINK - Axel.
Buitenland.
VAN KEN REIS NAAR EN
REI VERRL1JF IN GR1NA
oï
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden.
Afzonderlijke Nos. 5 Cent.
DRUKKER-UITGEVER
Bureau Markt 12.
Telef. 56. - Postrek. 60263.
ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor
eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure.
üog niet veel verder.
De rede van Mussolini heeft
het vooruitzicht op een duurzamen
vrede nog niet veel verder ge
bracht. Het is waar, dat de Duce
zich onthield van scherpe uitla
tingen en dat zijn verklaring, dat
Italië geen aggressieve plannen
koestert, moedgevend klinkt. Ook
kan men zeggen, dat Mussolini,
al verwerpt hij een groote con
ferentie, de deur voor bespre
kingen in kleineren kring niet
heeft toegeslagen.
Met dit al heeft Mussolini ook
in deze rede zijn reeds vroeger
ingenomen standpunt gehand
haafd. Hij heeft altijd gestreefd
naar vrede en samenwerking vol
gens zijn bekende principe van
de besprekingen van de vier
groote mogendheden in West- en
Midden-Europa, vrede met recht
vaardigheid. Het ongeluk is
echter, dat het begrip van recht
vaardigheid bij den Duce en zijn
Duitschen bondgenoot verschilt
met de opvattingen nopens dit
begrip, welke gekoesterd worden
in de landen, die men gewoonlijk
de groote democratieën noemt.
De bloedige overweldiging van
Abessinië, het gewelddadig in
grijpen in den opstand tegen het
wettige gezag in Spanje, het met
geweld wijzigen van den regee-
ringsvorm in het bevriende Alba
nië, het gronden van aanspraken
tegenover Frankrijk o.a. op de
verovering van Abessinië en de
gestegen machtspositie van Italië,
zijn blijken van rechtvaardigheids
zin, die niet overal gewaardeerd
kunnen worden, evenmin als men
in een groot deel van de wereld
de ontwrichting van den Tsjecho-
Slowaakscnen staat en de daarop
gevolgde verdeeling en annexatie
van een deel van dien staat met
een met-Duitsch volk door het
Duitsche Rijk als rechtvaardig
kan beschouwen.
Het is nu eenmaal een niet te
miskennen feit, dat daden als de
boven geschetste in de wereld
een groot wantrouwen hebben
gewekt tegen de bedoelingen van
de spil Rome-Berlijn. Het feit,
dat beide landen bij voortduring
een geweldige troepenmacht op
de been houden en dat zij zich
heftig verontwaardigd toonen
tegenover elke samenwerking, die
erop gericht is andere kleine en
betrekkelijk zwakke staten voor
een lot als de reeds genoemde
heeft getroffen, te beschermen,
het feit ook, dat zij andere landen
het onderhouden van vriendschap
pelijke betrekkingen met de Sow-
jetunie kwalijk nemen, hoewel zij
zelf met dat land diplomatieke
betrekkingen onderhouden en
handelsverdragen sluiten, werkt
er niet toe mede dit wantrouwen
weg te nemen.
Ook tegenover kleine conferen
ties en overeenkomsten in den
geest van een verdrag van vier
staat een goed deel van.de wereld
wantrouwig. Het overleg te Mun-
chen had misschien dit wantrou
wen kunnen wegnemen, doch wat
erop gevolgd is, heeft het slechts
versterkt.
Uit de uitlatingen, welke uit
de Ver. St., Engeland en Frankrijk
komen, valt op te maken, dat
Mussolini's rede het heerschende
wantrouwen inderdaad niet heeft
weggenomen. Men moge min of
meer tevreden zijn over den toon
van zijn rede, men gaat met zijn
maatregelen om zich tegen een
mogelijke nieuwe aggressie te
verzetten voort. Engeland heeft
zoo juist een ministerie van be
voorrading ingesteld.
Ook Frankrijk gaat door met
zijn maatregelen. Ook deze maat
regelen zullen de spanning niet
benoeven te verhoogen. Het is
nu eenmaal een droevig feit, dat
een land, dat zijn defensie aan
alle eischen wil laten beantwoor
den, zich daarvoor in dezen tijd
van geweldige machtsmiddelen
ontzaglijke opofferingen moet ge
troosten. Waai andere landen
voorgegaan zijn om hun heele
oeconomische en financiëele stel
sel in te richten op het mogelijke
geval van een oorlog, die alle
krachten des lands zal vergen, kan
Frankrijk met achterblijven.
Wat dit betreft, ware het te
wenschen geweest, dat Musso-
lini's rede iets positiever ware
uitgevallen en meer vooruitzicht
had geboden op een vrede met
rechtvaardigheid, die het nemen
van uitgebreide militaire maat
regelen zou uitsluiten.
(N. R. Crt.)
L|J ken van soldaten aft den
wereldoorlog.
Men voert op het oogenblik
bij Steenstrate (België) groote
graafwerken uit aan het kanaal
van Ieperen. Het kanaal zal
aldaar 35 meter verbreed worden.
Tijdens den wereldoorlog lagen
ter plaatse langs het kanaal vele
loopgraven. Bij de graafwerken
heeft men thans het stoffelijk
overschot van talrijke gesneuvelde
soldaten gevonden, benevens stuk
ken van uniformen, identiteits
plaatjes en goed bewaard ge
bleven brieven. Vele lijken kon
den geïdentificeerd worden als
afkomstig van Belgische, Fran-
sche en DuitsclK- soldaten. Het
stoffelijk overschot der vroegere
tegenstanders werd dikwijls -in
dezelfde loopgraaf gevonden.
Merkwaardig is, dat men in
een stuk uniform van een Duit
schen soldaat een foto onder glas
vond van koning Albert en ko
ningin Elisabeth van België.
Luxemburg 100 jaar
onafhankelijk.
Vrijdagavond zijn de Luxem-
burgsche onafhankelijkheidsfees
ten ingeluid met plechtig klok
gebeier en een militaire taptoe
van alle 250 soldaten van het
groothertogdom.
Wat herdenkt men nu evenwel
precies De vaderlandsche ge
schiedenis der Luxemburgers is
ingedeeld in vier perioden. De
eerste is die der Oude tijden
het kasteel Lucilinburhuc heet
omstreeks 300 n. Chr. gesticht te
zijn. De tweede vangt aan met
Siegfried, eerste graaf van Luxem
burg 't Feodale tijdperk. Dat
duurt van 963—1443; eerst het
Huis der graven van de Ardennen
dan, (1136—1247) het Huis van
Namenvervolgens de dynastie
LuxemburgLimburg (1247
1437), onder welke het graafschap
tot hertogdom verheven wordt.
Daarna vangt de derde periode
aandie der vreemde overheer-
schingen1443—1506 die van
Bourgondië1506 1714 de
Spaansche 1715 1795 de Oos-
tenrijksche en 1795.—1814 de
Fransche. Vervolgens begint het
tijdperk der nationale onafhanke
lijkheid, van 1815 tot op onze
dagen, zooals dat, en terecht, heet.
in 1915, toen Luxemburg, neutraal
land, door de Duitschers bezet
was en de wereldoorlog woedde,
zou een eeuwfeest der onafhan
kelijkheid een paskwil geweest
zijn daarom herdenkt men nu de
zuivere, ook formeele onafhanke
lijkheid, die met het teekenen van
het verdiag van Londen op 19
April 1839 tot stand is gekomen.
Helaas, voor de Luxemburgers
dan, niet zonder een nadeel
voor de derde maal is toen een
stuk van hun grondgebied afge
kapt, en wel een heel groot stuk
nu. ln 1659, bij het verdrag van
de Pyreneën, heeft het hertogdom
Luxemburg het stuk, waarin Die
denhoven ligt met nog andere
Zuidelijke gedeelten aan Frankrijk
moeten afstaan; in 1815 heeft het
in 't Westen het stuk waarin Bit
burg ligt, tot en met Sint Vijt,
aan Pruisen moeten afstaan, en
in 1839, bij het tot stand komen
van het verdrag der 24 artikelen,
ook wel het verdrag van Londen
genoemd, is meer dan de W ste-
lijke helft o.a. Bouillon, Aar
len, Bastenaken, Dinant, Vimy,
Durbuy, Aywaille, Vielsalm (alle
maal voor de Nederlandsche
vrienden der Belgische Ardennen
bekende namen van vacantie-
oorden) aan Belg.ë afgestaan
moeten worden. Maar daarvoor
werd het dan ook van hertogdom
tot groothertogdom verheven(i)
Het verloor daardoor een opper
vlakte aan grondgebied van 4320
km3 en hield er slechts 2587
over; zijn inwonertal werd ge
halveerd van 340.000 op rond
170.000. Maar het herkrijgen
zijner volledige staatkundige zelf-
la dl maanden Maart an April
standigheid was hiermede toch
niet te duur betaald.
De geschiedenis van de tot
stand-koming van Luxemburgs
onafhankelijkheid valt voor een
deel samen met die van de schei
ding van Nederland en België. In
zooverre behoeft daarop te dezer,
plaatse niet nader ingegaan te
worden. Slechts zij vermeld dat,
toen in Brussel de opstand uit
brak, een deel van Luxemburg
de partij der Orangisten den
koning van Nederland trouw bleef,
terwijl een ander deel afvallig
werd. Bij het niet-aanvaarde
verdrag van 2J Januari 1831
werd o.m. bepaald, dat Luxemburg
eigendom van den koning der
Nederlanden zou worden en ook
verder tot den Duitschen Bond
zoude behooren. In het verdrag
van 26 Juni 1831, het verdrag der
XVIII artikelen genaamd, werd
omtrent Luxemburg bepaald, dat
België daarover met den koning
van Nederland zou onderhandel'r;
daarop volgde de Ttendaagsche
veldtocht, en vervolgens het ver
drag der XXIV artikelen van 15
November 1831. Dit bevatte de
bepaling dat Lux mburg zelfstan
dig gemaakt zoude worden, met
atmand van de Waalsche kantons
aan België en schadeloosstelling,
van den koning van Nederland,
welteverstaan, daarvoor met stuk
ken van Limburg. Hierop volgde
de toestand van latente strijd, die
tenslotte eindigde toen op 19
April 1839 voor Nederland Salo
mon Dedel en voor België Syl-
vain Van de Weyer hun handtee-
kening onder het verdrag van
Londen zetten. De uitwisseling
der ratificaties vond 8 Juni 1839
te Londen plaats.
(Sbt volgt.)
AXELSCHE
COURANT.
U u u r
7 Mevr P. KLEIN-v.d. Berge
Gelukkig got ae directie na deze
gebeurtenis O :sietnming aan de vreem
delingen, die b| de Lungha-3poorlijn
werkzaam wareu, om naar Hankau ie
vertrekken en daar nun werkzaamhe
den voort te zetten.
Ni dat vreeseiqtte bombardement
kwamen lederen dag de Japanscne
vliegtuigen terug in Chengctiow. Hei
leven was er alies bebaive aangenaam,
want een keer of drie per dag moesten
we ln den kelder vlucbtei. We waren
dus blij toen we op 20 Februan uit
Chengcnow konden vertrekken.
Oe directie had voor een huis ge
zorgd in de Fransche concessie, zoo
ook voor een spectate wagen en ba
gagewagen; we konden verschillende
dingen meenemen, alleen voor de meu
belen was er geen plaats genoeg. We
Hadden veel vertraging, want als de
trein stil stond werd hij bestorrad door
vluchtelingen, die zelfs boven op de
rijtuigen en bagagewagens klommen
om maar zonder betalen mee te kun
nen rijden.
Op 22 Februari kwamen we In Han<
kan aan, maar daar ons huis nog niet
in orde en geen plaats te krijgen was
in hotel of pension, want alles was vol,
moesten wc nog een paar dagen ia het
rijtuig blijven, dat op een dood spoor
gezet w*»i «UWen ta de Cliiai*«scta«
i ad. Wanneer we de stad ingingen
noesten we 'oor alle mogelijke vuile
straatjes. Ofsctioon we wel het een
en ander gewend zijn ia Cnma, beviel
Je pua s ons niet bijzonder. A.le
nogeique afval werd in de nabqhetd
van ons rqmig gesmeten. Z;:fs werd
er gedurende den nacht het lijkje van
een klein kind, gewikkeld in een mat,
neergelegd. Aangezien de Chineezen
nogai nieuwsgierig zijn, was de mat er
spoedig af. Gelukkig kon onze boy
een bedelaar vinden, die tegen betaling
van de somma van 20 Clineesche cen
ten bereid was het iqkje een eindver
der te deponeeren, neigeen gepaard
ging met groote hilariteit van de om
standers. Maar aan alies komt een
eind, zoo ook aan ons verbijt in het
rijtuig, en op 25 Februari konden we
ons nuis betrekken.
ONS VERBLIJF IN HANKAU
Hankau is gelegen in de provincie
Hoepelt aan de Jangtse rivier, evenals
haar zusterstad Hanjaug; Woetsjang,
eveneens eeu zusiersiad van Hankau,
ligt aan den zuidelijken oever van de
Jangise. Alle drie de steden worden
de Wuhan Cities genaamd. De cen
trale regeering werd na de verovering
van Nanking door de Japanners in
December 1937 in Hankau gevestigd,
ln Hankau bestonden vroeger Duitsche.
Russische en Engelsche concessies,
welke echter weer aan China terugge
geven zijn. Dejapansche concessie is
ln het begin van de vijandelijkheden
in 1937 ontruimd geworden. De Fran-
sche concessie center bestaat nbg steeds)
zj wordt bestuurd door Franiche amb
tenaren en heeft een klein garnlzaen
soldaten, waaronder vaal anaaiitM alt
Indo-Ctlna. Zjoals te begrijpén is wil
ieder die tiet betalen kan in deze tijden
in de Fransche concessie wonen, waar
men dan ook volkomen veilig is voor
luchtaanvallen. De huiseigenares vra
gen, zooals van zeif spreekt, reuze
prijzen voor hun hulzen, welke graag
door de rijke Chineezen betaald vor
der; zij wonen soms met 4 5 5 fami
lies in één huls. Aan de vreemdelin
gen, vooral aan de Franschen, kan niet
zooveel worden gevraagd, daar het
Fransche bestuur de huiswaarde vas'.
stelt.
Veel natuurschoon is in Hankau niet
te vinden; alleen te Woetsjang is een
moot meer, waar men in den zomer
kan zeilen en roeten, In Hinkau is
een internationale Race C >urse, waar
men alle sporten kan beoefenen en
waar paardenrennen gehouden worden.
Vt rder bezit Hankau nog een paar
bioscopen.
Franschen, Engelschen en Duitschers
zijn er verscheidenen hier, zoo ook
Italianen, die een groote missie heb*
ben. Wit-Russen vindt men hier ook,
waatvan het meerendeel maar een ar'
moedig bestaan heeft. In H nkau bi'
vinden zich slechts zeer weinig Hol
landers; de Italiaansche consul neemt
de Hollandsche belangen waar.
Van uit ons huts zien we een stuk
van de Jangtse rivier. Verscheidene
schepen liggen hier als als het ware
opgesloten en moeten wachten tot de
rivier weer vrij nal zijn. Ook liggen
er nu verschillende oorlogschepen,
Fransche, Engelsche, Araertkaansche
en Chlneescht) men ziet ook heel wat
matrozen in de stad; vooral in de
bioscopen kan men heei wat Jantjes
vinden.
brachten de japanners ohs vaak een
bezoek met hun vliegmachines, vooral
als het lichte maan was, kon men ze
's avonds vaak verwachten. W* zalen
soms een paar uur in het donker.
Eenmaal waren we in de bioscoop en
de film kon pas doorgaan, toen ze weer
vertrokken waren.
In de Fransche concessie kwamen
ze natuurlijk niet, daar vlogen ze om
heen. Je hoorde «e en zag re ver
schijnen met hun lichten op, meestal
achtervolgd door de zoeklichten. De
kogels van het afweergeschut zag je
als vuurwerk in verschillende kleuren
in tie lucht ontploffen. Hun doei was
meestal het vliegveld of ook we' Woet
sjang, waar veel militaire établissemen
ten waren, waar dan ook altijd groote
rookwolken opstegen na een bombar
dement. Ook kwamen ze wel midden
in den nacht, maar we werden het zoo
gewoon, dat we maar rustig door
bleven slapen. Alleen voor de men-
schen uit de Cnineesche stad was het
erger, want die moesten zooveel mo
gelijk een schuüolaats zien te zoeken.
In het eind van April was er hier een
groot luchtgevecht tusschen de Chi-
neesche en Japansche vliegmachines,
er kwamen verscheidene Japansche
vliegmachines naar beneden, waarvan
wij er drie in brand zagen vliegen en
nuat beneden storten. Maar toch had-
d n ze eerst nog kans gezien om bom
men in Woetsjang te werpen, wat aan
ean 409 menschen het leven kostte.
Na dien tSd kwamen ze niet zoo vaak
meer en ais ze in de buurt van Hankau
kwamen werden ze vaak vei]aagd door
de Cnineesche vliegmachines. latus-
schen ging het leven rustig door ia
Hankau, alleen de levensmiddelen wa«
reu erg dunr gewerden, vooral belgeen
Het eeuwfeest, dat Luxemburg
thans viert, is dus de herdenking
van de onderteekening van het
verdrag van Londen, waardoor
het 9 Juni 1815 onder Willem I
reeds tot groothertogdom verheven
hertogdom Luxemburg neutraal,
onafnankrlijk en souverein ge
maakt werd, in personeele unie
met de Koningen van Nederland.
De periode der nationale zelf
standigheid is weliswaar in 1815
dat ingevoerd moest worden.
Deze zomer was, daar het nog al
regende, niet zoo vreeselijk warm als
in andere jaren, ofschoon we zoo nu
en dan toch van de hitte hadden te
lijden. Het klimaat is hier onaange
namer dan ln Ctengchow. Vooral in
het voorjtar is de wisseling van het
weer erg groot, den éénen dag loop je
in zomerkteeren en den volgenden dag
is het weer zoo koud, dat men geneigd
is de wlnterkleeren weer aan te trek
ken. Ook zijn hier veel muskieten,
die een plaag zijn tot November tor.
O ize tweede boy, die we iu Cieng-
chow hadden gelaten om op ons hu s
re passen, kwam tn Jant naar Hankau.
S ndaten en band'e sen varen aan het
piunderen geslagen, Van onze meu
belen was niets meer over, alles was
kapot geslagen of medegenomen. A 'een
had hj nog eenige glazen en karotten
kunnen redden, welke hij in den grond
verstopt had.
Daarna hadden soidaten ons "a's
hatrokken en de boy er uit gezet. Da
Japanners wai-en in Krifeng, niet meer
zoo ver van Ciengc.ow af, maar door
de overstrooralngen van de Geit R vief
tusschen Knfeng en Cnengchow kon
den ze niet verder trekken. Cuentrchow
was ook vaak na ons vertrek het mik
punt geweest van bombardementen.
In Juli begonnen de bombardementen
hier weer, vaak was weer Woe'sjang
en het vliegveld het mikpunt. Op 13
Juli werden bommen geworpen op
alle drie de steden Woetsjang. Hanjang
en Hankau, Een paar bom nen vteien
op een theater, waar een 5j0 vluchte-
lingen een schuilplaats hadden gevon
den, die allen het slachtoffer werden,