EENI&EINDRUKKEN Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch - Vlaanderen. No. 6 DINSDAG 25 APRIL 1939 55e Jaarg. ajAjs J. C. VINK - Axel. Buitenland. VAN KEN REIS NAAR EN REI VERRL1JF IN GR1NA oï Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. üog niet veel verder. De rede van Mussolini heeft het vooruitzicht op een duurzamen vrede nog niet veel verder ge bracht. Het is waar, dat de Duce zich onthield van scherpe uitla tingen en dat zijn verklaring, dat Italië geen aggressieve plannen koestert, moedgevend klinkt. Ook kan men zeggen, dat Mussolini, al verwerpt hij een groote con ferentie, de deur voor bespre kingen in kleineren kring niet heeft toegeslagen. Met dit al heeft Mussolini ook in deze rede zijn reeds vroeger ingenomen standpunt gehand haafd. Hij heeft altijd gestreefd naar vrede en samenwerking vol gens zijn bekende principe van de besprekingen van de vier groote mogendheden in West- en Midden-Europa, vrede met recht vaardigheid. Het ongeluk is echter, dat het begrip van recht vaardigheid bij den Duce en zijn Duitschen bondgenoot verschilt met de opvattingen nopens dit begrip, welke gekoesterd worden in de landen, die men gewoonlijk de groote democratieën noemt. De bloedige overweldiging van Abessinië, het gewelddadig in grijpen in den opstand tegen het wettige gezag in Spanje, het met geweld wijzigen van den regee- ringsvorm in het bevriende Alba nië, het gronden van aanspraken tegenover Frankrijk o.a. op de verovering van Abessinië en de gestegen machtspositie van Italië, zijn blijken van rechtvaardigheids zin, die niet overal gewaardeerd kunnen worden, evenmin als men in een groot deel van de wereld de ontwrichting van den Tsjecho- Slowaakscnen staat en de daarop gevolgde verdeeling en annexatie van een deel van dien staat met een met-Duitsch volk door het Duitsche Rijk als rechtvaardig kan beschouwen. Het is nu eenmaal een niet te miskennen feit, dat daden als de boven geschetste in de wereld een groot wantrouwen hebben gewekt tegen de bedoelingen van de spil Rome-Berlijn. Het feit, dat beide landen bij voortduring een geweldige troepenmacht op de been houden en dat zij zich heftig verontwaardigd toonen tegenover elke samenwerking, die erop gericht is andere kleine en betrekkelijk zwakke staten voor een lot als de reeds genoemde heeft getroffen, te beschermen, het feit ook, dat zij andere landen het onderhouden van vriendschap pelijke betrekkingen met de Sow- jetunie kwalijk nemen, hoewel zij zelf met dat land diplomatieke betrekkingen onderhouden en handelsverdragen sluiten, werkt er niet toe mede dit wantrouwen weg te nemen. Ook tegenover kleine conferen ties en overeenkomsten in den geest van een verdrag van vier staat een goed deel van.de wereld wantrouwig. Het overleg te Mun- chen had misschien dit wantrou wen kunnen wegnemen, doch wat erop gevolgd is, heeft het slechts versterkt. Uit de uitlatingen, welke uit de Ver. St., Engeland en Frankrijk komen, valt op te maken, dat Mussolini's rede het heerschende wantrouwen inderdaad niet heeft weggenomen. Men moge min of meer tevreden zijn over den toon van zijn rede, men gaat met zijn maatregelen om zich tegen een mogelijke nieuwe aggressie te verzetten voort. Engeland heeft zoo juist een ministerie van be voorrading ingesteld. Ook Frankrijk gaat door met zijn maatregelen. Ook deze maat regelen zullen de spanning niet benoeven te verhoogen. Het is nu eenmaal een droevig feit, dat een land, dat zijn defensie aan alle eischen wil laten beantwoor den, zich daarvoor in dezen tijd van geweldige machtsmiddelen ontzaglijke opofferingen moet ge troosten. Waai andere landen voorgegaan zijn om hun heele oeconomische en financiëele stel sel in te richten op het mogelijke geval van een oorlog, die alle krachten des lands zal vergen, kan Frankrijk met achterblijven. Wat dit betreft, ware het te wenschen geweest, dat Musso- lini's rede iets positiever ware uitgevallen en meer vooruitzicht had geboden op een vrede met rechtvaardigheid, die het nemen van uitgebreide militaire maat regelen zou uitsluiten. (N. R. Crt.) L|J ken van soldaten aft den wereldoorlog. Men voert op het oogenblik bij Steenstrate (België) groote graafwerken uit aan het kanaal van Ieperen. Het kanaal zal aldaar 35 meter verbreed worden. Tijdens den wereldoorlog lagen ter plaatse langs het kanaal vele loopgraven. Bij de graafwerken heeft men thans het stoffelijk overschot van talrijke gesneuvelde soldaten gevonden, benevens stuk ken van uniformen, identiteits plaatjes en goed bewaard ge bleven brieven. Vele lijken kon den geïdentificeerd worden als afkomstig van Belgische, Fran- sche en DuitsclK- soldaten. Het stoffelijk overschot der vroegere tegenstanders werd dikwijls -in dezelfde loopgraaf gevonden. Merkwaardig is, dat men in een stuk uniform van een Duit schen soldaat een foto onder glas vond van koning Albert en ko ningin Elisabeth van België. Luxemburg 100 jaar onafhankelijk. Vrijdagavond zijn de Luxem- burgsche onafhankelijkheidsfees ten ingeluid met plechtig klok gebeier en een militaire taptoe van alle 250 soldaten van het groothertogdom. Wat herdenkt men nu evenwel precies De vaderlandsche ge schiedenis der Luxemburgers is ingedeeld in vier perioden. De eerste is die der Oude tijden het kasteel Lucilinburhuc heet omstreeks 300 n. Chr. gesticht te zijn. De tweede vangt aan met Siegfried, eerste graaf van Luxem burg 't Feodale tijdperk. Dat duurt van 963—1443; eerst het Huis der graven van de Ardennen dan, (1136—1247) het Huis van Namenvervolgens de dynastie LuxemburgLimburg (1247 1437), onder welke het graafschap tot hertogdom verheven wordt. Daarna vangt de derde periode aandie der vreemde overheer- schingen1443—1506 die van Bourgondië1506 1714 de Spaansche 1715 1795 de Oos- tenrijksche en 1795.—1814 de Fransche. Vervolgens begint het tijdperk der nationale onafhanke lijkheid, van 1815 tot op onze dagen, zooals dat, en terecht, heet. in 1915, toen Luxemburg, neutraal land, door de Duitschers bezet was en de wereldoorlog woedde, zou een eeuwfeest der onafhan kelijkheid een paskwil geweest zijn daarom herdenkt men nu de zuivere, ook formeele onafhanke lijkheid, die met het teekenen van het verdiag van Londen op 19 April 1839 tot stand is gekomen. Helaas, voor de Luxemburgers dan, niet zonder een nadeel voor de derde maal is toen een stuk van hun grondgebied afge kapt, en wel een heel groot stuk nu. ln 1659, bij het verdrag van de Pyreneën, heeft het hertogdom Luxemburg het stuk, waarin Die denhoven ligt met nog andere Zuidelijke gedeelten aan Frankrijk moeten afstaan; in 1815 heeft het in 't Westen het stuk waarin Bit burg ligt, tot en met Sint Vijt, aan Pruisen moeten afstaan, en in 1839, bij het tot stand komen van het verdrag der 24 artikelen, ook wel het verdrag van Londen genoemd, is meer dan de W ste- lijke helft o.a. Bouillon, Aar len, Bastenaken, Dinant, Vimy, Durbuy, Aywaille, Vielsalm (alle maal voor de Nederlandsche vrienden der Belgische Ardennen bekende namen van vacantie- oorden) aan Belg.ë afgestaan moeten worden. Maar daarvoor werd het dan ook van hertogdom tot groothertogdom verheven(i) Het verloor daardoor een opper vlakte aan grondgebied van 4320 km3 en hield er slechts 2587 over; zijn inwonertal werd ge halveerd van 340.000 op rond 170.000. Maar het herkrijgen zijner volledige staatkundige zelf- la dl maanden Maart an April standigheid was hiermede toch niet te duur betaald. De geschiedenis van de tot stand-koming van Luxemburgs onafhankelijkheid valt voor een deel samen met die van de schei ding van Nederland en België. In zooverre behoeft daarop te dezer, plaatse niet nader ingegaan te worden. Slechts zij vermeld dat, toen in Brussel de opstand uit brak, een deel van Luxemburg de partij der Orangisten den koning van Nederland trouw bleef, terwijl een ander deel afvallig werd. Bij het niet-aanvaarde verdrag van 2J Januari 1831 werd o.m. bepaald, dat Luxemburg eigendom van den koning der Nederlanden zou worden en ook verder tot den Duitschen Bond zoude behooren. In het verdrag van 26 Juni 1831, het verdrag der XVIII artikelen genaamd, werd omtrent Luxemburg bepaald, dat België daarover met den koning van Nederland zou onderhandel'r; daarop volgde de Ttendaagsche veldtocht, en vervolgens het ver drag der XXIV artikelen van 15 November 1831. Dit bevatte de bepaling dat Lux mburg zelfstan dig gemaakt zoude worden, met atmand van de Waalsche kantons aan België en schadeloosstelling, van den koning van Nederland, welteverstaan, daarvoor met stuk ken van Limburg. Hierop volgde de toestand van latente strijd, die tenslotte eindigde toen op 19 April 1839 voor Nederland Salo mon Dedel en voor België Syl- vain Van de Weyer hun handtee- kening onder het verdrag van Londen zetten. De uitwisseling der ratificaties vond 8 Juni 1839 te Londen plaats. (Sbt volgt.) AXELSCHE COURANT. U u u r 7 Mevr P. KLEIN-v.d. Berge Gelukkig got ae directie na deze gebeurtenis O :sietnming aan de vreem delingen, die b| de Lungha-3poorlijn werkzaam wareu, om naar Hankau ie vertrekken en daar nun werkzaamhe den voort te zetten. Ni dat vreeseiqtte bombardement kwamen lederen dag de Japanscne vliegtuigen terug in Chengctiow. Hei leven was er alies bebaive aangenaam, want een keer of drie per dag moesten we ln den kelder vlucbtei. We waren dus blij toen we op 20 Februan uit Chengcnow konden vertrekken. Oe directie had voor een huis ge zorgd in de Fransche concessie, zoo ook voor een spectate wagen en ba gagewagen; we konden verschillende dingen meenemen, alleen voor de meu belen was er geen plaats genoeg. We Hadden veel vertraging, want als de trein stil stond werd hij bestorrad door vluchtelingen, die zelfs boven op de rijtuigen en bagagewagens klommen om maar zonder betalen mee te kun nen rijden. Op 22 Februari kwamen we In Han< kan aan, maar daar ons huis nog niet in orde en geen plaats te krijgen was in hotel of pension, want alles was vol, moesten wc nog een paar dagen ia het rijtuig blijven, dat op een dood spoor gezet w*»i «UWen ta de Cliiai*«scta« i ad. Wanneer we de stad ingingen noesten we 'oor alle mogelijke vuile straatjes. Ofsctioon we wel het een en ander gewend zijn ia Cnma, beviel Je pua s ons niet bijzonder. A.le nogeique afval werd in de nabqhetd van ons rqmig gesmeten. Z;:fs werd er gedurende den nacht het lijkje van een klein kind, gewikkeld in een mat, neergelegd. Aangezien de Chineezen nogai nieuwsgierig zijn, was de mat er spoedig af. Gelukkig kon onze boy een bedelaar vinden, die tegen betaling van de somma van 20 Clineesche cen ten bereid was het iqkje een eindver der te deponeeren, neigeen gepaard ging met groote hilariteit van de om standers. Maar aan alies komt een eind, zoo ook aan ons verbijt in het rijtuig, en op 25 Februari konden we ons nuis betrekken. ONS VERBLIJF IN HANKAU Hankau is gelegen in de provincie Hoepelt aan de Jangtse rivier, evenals haar zusterstad Hanjaug; Woetsjang, eveneens eeu zusiersiad van Hankau, ligt aan den zuidelijken oever van de Jangise. Alle drie de steden worden de Wuhan Cities genaamd. De cen trale regeering werd na de verovering van Nanking door de Japanners in December 1937 in Hankau gevestigd, ln Hankau bestonden vroeger Duitsche. Russische en Engelsche concessies, welke echter weer aan China terugge geven zijn. Dejapansche concessie is ln het begin van de vijandelijkheden in 1937 ontruimd geworden. De Fran- sche concessie center bestaat nbg steeds) zj wordt bestuurd door Franiche amb tenaren en heeft een klein garnlzaen soldaten, waaronder vaal anaaiitM alt Indo-Ctlna. Zjoals te begrijpén is wil ieder die tiet betalen kan in deze tijden in de Fransche concessie wonen, waar men dan ook volkomen veilig is voor luchtaanvallen. De huiseigenares vra gen, zooals van zeif spreekt, reuze prijzen voor hun hulzen, welke graag door de rijke Chineezen betaald vor der; zij wonen soms met 4 5 5 fami lies in één huls. Aan de vreemdelin gen, vooral aan de Franschen, kan niet zooveel worden gevraagd, daar het Fransche bestuur de huiswaarde vas'. stelt. Veel natuurschoon is in Hankau niet te vinden; alleen te Woetsjang is een moot meer, waar men in den zomer kan zeilen en roeten, In Hinkau is een internationale Race C >urse, waar men alle sporten kan beoefenen en waar paardenrennen gehouden worden. Vt rder bezit Hankau nog een paar bioscopen. Franschen, Engelschen en Duitschers zijn er verscheidenen hier, zoo ook Italianen, die een groote missie heb* ben. Wit-Russen vindt men hier ook, waatvan het meerendeel maar een ar' moedig bestaan heeft. In H nkau bi' vinden zich slechts zeer weinig Hol landers; de Italiaansche consul neemt de Hollandsche belangen waar. Van uit ons huts zien we een stuk van de Jangtse rivier. Verscheidene schepen liggen hier als als het ware opgesloten en moeten wachten tot de rivier weer vrij nal zijn. Ook liggen er nu verschillende oorlogschepen, Fransche, Engelsche, Araertkaansche en Chlneescht) men ziet ook heel wat matrozen in de stad; vooral in de bioscopen kan men heei wat Jantjes vinden. brachten de japanners ohs vaak een bezoek met hun vliegmachines, vooral als het lichte maan was, kon men ze 's avonds vaak verwachten. W* zalen soms een paar uur in het donker. Eenmaal waren we in de bioscoop en de film kon pas doorgaan, toen ze weer vertrokken waren. In de Fransche concessie kwamen ze natuurlijk niet, daar vlogen ze om heen. Je hoorde «e en zag re ver schijnen met hun lichten op, meestal achtervolgd door de zoeklichten. De kogels van het afweergeschut zag je als vuurwerk in verschillende kleuren in tie lucht ontploffen. Hun doei was meestal het vliegveld of ook we' Woet sjang, waar veel militaire établissemen ten waren, waar dan ook altijd groote rookwolken opstegen na een bombar dement. Ook kwamen ze wel midden in den nacht, maar we werden het zoo gewoon, dat we maar rustig door bleven slapen. Alleen voor de men- schen uit de Cnineesche stad was het erger, want die moesten zooveel mo gelijk een schuüolaats zien te zoeken. In het eind van April was er hier een groot luchtgevecht tusschen de Chi- neesche en Japansche vliegmachines, er kwamen verscheidene Japansche vliegmachines naar beneden, waarvan wij er drie in brand zagen vliegen en nuat beneden storten. Maar toch had- d n ze eerst nog kans gezien om bom men in Woetsjang te werpen, wat aan ean 409 menschen het leven kostte. Na dien tSd kwamen ze niet zoo vaak meer en ais ze in de buurt van Hankau kwamen werden ze vaak vei]aagd door de Cnineesche vliegmachines. latus- schen ging het leven rustig door ia Hankau, alleen de levensmiddelen wa« reu erg dunr gewerden, vooral belgeen Het eeuwfeest, dat Luxemburg thans viert, is dus de herdenking van de onderteekening van het verdrag van Londen, waardoor het 9 Juni 1815 onder Willem I reeds tot groothertogdom verheven hertogdom Luxemburg neutraal, onafnankrlijk en souverein ge maakt werd, in personeele unie met de Koningen van Nederland. De periode der nationale zelf standigheid is weliswaar in 1815 dat ingevoerd moest worden. Deze zomer was, daar het nog al regende, niet zoo vreeselijk warm als in andere jaren, ofschoon we zoo nu en dan toch van de hitte hadden te lijden. Het klimaat is hier onaange namer dan ln Ctengchow. Vooral in het voorjtar is de wisseling van het weer erg groot, den éénen dag loop je in zomerkteeren en den volgenden dag is het weer zoo koud, dat men geneigd is de wlnterkleeren weer aan te trek ken. Ook zijn hier veel muskieten, die een plaag zijn tot November tor. O ize tweede boy, die we iu Cieng- chow hadden gelaten om op ons hu s re passen, kwam tn Jant naar Hankau. S ndaten en band'e sen varen aan het piunderen geslagen, Van onze meu belen was niets meer over, alles was kapot geslagen of medegenomen. A 'een had hj nog eenige glazen en karotten kunnen redden, welke hij in den grond verstopt had. Daarna hadden soidaten ons "a's hatrokken en de boy er uit gezet. Da Japanners wai-en in Krifeng, niet meer zoo ver van Ciengc.ow af, maar door de overstrooralngen van de Geit R vief tusschen Knfeng en Cnengchow kon den ze niet verder trekken. Cuentrchow was ook vaak na ons vertrek het mik punt geweest van bombardementen. In Juli begonnen de bombardementen hier weer, vaak was weer Woe'sjang en het vliegveld het mikpunt. Op 13 Juli werden bommen geworpen op alle drie de steden Woetsjang. Hanjang en Hankau, Een paar bom nen vteien op een theater, waar een 5j0 vluchte- lingen een schuilplaats hadden gevon den, die allen het slachtoffer werden,

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1939 | | pagina 1