Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 64. DINSDAG 15 NOVEMBER 1938 54** Jaarg. J. C. VINK - Axel. Buitenland. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIEN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag II ure. Duitschland Met verontwaardiging, zoo niet met angst, wordt haast iedereen vervuld als menden naam Duitsch land hoort of ziet. De gebeurte nissen in dat land en in Zuid- Oost-Europa gedurende de laatste weken wijzen erop, dat men daar zoo wat voor niets staat. Het is voor de Westerlingen van Europa, die nu een 20-tal jaren weer ge woon zijn geworden in vrede te leven, geen wonder, dat men met eenigen angst we bedoelen natuurlijk de bevolking in 'tal- gemeen - nagaat, wat Rijks kanselier Hitier doet en doet uit voeren, omdat eigenlijk iedereen daarbij denktZulk werk kan niet tot vrede leiden. En inderdaad moet men al zeer lankmoedig of machteloos zijn om goedkeurend stil te staan bij de verovering van giondgebied, zoo als men dat in Duitschland onder een zekeren vorm van rechtsgronc meent goed te kunnen praten. Enfin, zoolang men er maar naar 't Oosten kijkt, blijft de bui nog ver af. Zeker, dat klinkt eigenlijk egoïstisch. Maar toch is het dat niet heelemaal. Want men moet in aanmerking nemen, dat als Hitler met zijn aanhang zijn gebied in 't Westen zou wil len uitbreiden, dat zulks dan niet zonder oorlogsvoeren zou gaan En nu kan men wel denken Liever alles dan oorlog. Maar vast staat wel, dat ook de groote Westersche mogendheden dat niet stilzwijgend zouden aanzien en er geen Chamberlain zou zijn om de zaak in een conferentie te sussen met als gevolg een verdeeling van Nederland en koloniën en idem van België. Hoe veel echter ook het ver trouwen in de laatste weken is geschokt ten aanzien der verkla ringen, die van Duitsche zijde komen, zooveel kunnen we in- tusschen nog wel gelooven, dat daar voorloopig nog geen plannen bestaan, om Nederland aan te tasten. Maar al is er dan die FEUILLETON (Duitsche vertaling). -n. Zij sag tot hem op. In de uit drukking dier onschuldige, blauwe oogen lag onwankelbare, trouwe lietde en innige vreugde na door stanen angat om hem, die aan zoovele gevaren was blootgesteld geweest. Hy verzocht om den eersten en den laatsten dans daarna moest hy plaats maken voor andere offi- oieren, die met veel woorden en complimenten om haar balboekje vroegen. Ook Hasso was er bij. Den eotilion al weggeschon ken vroeg hij verbaasd. Waar om heb je dien dans niet voor ffljj opengehouden, Omdat je er niet om ge vraagd hebt I klonk het kortaf terug. Hij sloeg een blik in haar bal boekje. Gerrald las hij Dat sal toch wel V o n Gerrald moe ten zijn P Neen, seide Marie, nog al tijd even kortaf. Myubeer Gerrald. Ah JflU», dia geheimzinnige verwachting, toch ontbreekt er de de sympathie voor Duitschland, zoolang er dingen gebeuren, waar over de wereldpers met afschuw schrijft. De groote dagbladen in Enge land, Frankrijk, Amerika en in de kleinere landen melden kolommen over de vernielingen, welke aan de groote Joodsche zaken in de Duitsche steden systematisch wor den aangebracht als gevolg van een evenmin te verdedigen mis daad. Maar zij het dan dat aan de plaatselijke troebelen nog geen politieke beteekenis van interna tionalen aard is te hechten, dan blijft daar nog hetgeen Hitler in zijn redevoeringen heeft uitgespro ken. Men had gerekend op vre delievende klanken, maar men is weer teleurgesteld. En daardoor wijkt het vertrouwen, als de kan selier zegt te streven naar vrede. Met het woord en de pen doet men in Duitschland nog even als 20 jaar geleden, d.w.z. de zaak verdraaien en omkeeren. Als men in Engeland zegt, we moeten niet alle vertrouwen schen ken, maar Duitschland in de gaten houden, dan zegt Hitier: Zie je wel, dat men in Engeland een oorlog tegen ons wil. Er is geen sprake van, dat menschen als Churchill een oor log tegen Duitschland zouden willen ontketenen. En daarom is het heel jammer, dat de Führer telkenmale redevoeringen houdt, welke allerminst geschikt zijn om dit wantrouwen te ontzenuwen. Inplaats van op Churchill te schel den, had hij beter Daladier en Chamberlain kunnen bijvallen en de pogingen van deze staatslieden om tot verzoening te komen, ook in zijn openbare toespraken, steu nen. Blijkbaar vergeet de Duit sche Führer, dat het wantrouwen, dat hun zoo ergert, niet bepaald heelemaar zonder grond is, dat hij enkele dingetjes heeft gedaan, welke het maar al te verklaarbaar maken. De „Daily Telegraph", een zeer gematigd conservatief blad, noemt het ronduit een verzuim, dat Hitier het niet noodig vond een vriendelijk antwoord te geven op de jongste redevoering van Cham berlain en zulks te meer, omdat Chamberlain Hitler persoonlijk genoemd heeft en nadrukkelijk op de mogelijkheden wees van het accoord vau München, met woor den, die niet slechts van conver.- tioneele hartelijkheid waren. De beantwoording van deze gevoe lens, aldus het blad, zou meer zijn geweest dan een eenvoudige beleefdheid jegens Chamberlain. Zij zou bijgedragen hebben tot versterking van de hoop op toe nadering die, in het bewustzijn van een groot aantal Engelschen, nog steeds om de eerste plaats strijdt met het gevoel van scep- timisme, dat een gevolg is van de gebeurtenissen in midden- Europa. Hitier, zoo schrijft het blad verder, moet omtrent den geest en de gevoelens in dit land wel zeer slecht op de hoogte zijn, als hij gelooft, dat er eenig ver antwoordelijk deel van de open bare meening is, dat een aanval op Duitschland wenscht of voor stelt. Het is mooi, dat wij de herhaalde verzekering van Hitier hebben, dat hij een man van den vrede is, doch het is te vreezen, dat noch de toon, noch de inhoud van zijn rede te Weimar bevor derlijk zijn voor de goede ver standhouding tusschen de volken, in het bijzonder in een tijd als deze. De Jodenvervolging. Het is bekend, dat een Jood sche jongen van 17 jaar in Parijs een revolveraanslag heeft gepleegd op den Duilschen gezantschaps- raad, Von Rath, welke aan zijn verwondingen is overleden. We herhalen dit is niet te verdedigen, ook al is het dat zoo'n jongen zich wilde wreken op wat zijn rasgenooten en zijn ouders van het Duitsche regime ondervonden. Maar, dat de stemming over die afkeurenswaardige daad zoo danig werd opgezweept, dat op een bepaalden lijd in verscheidene groote steden en op bevel de Joodsche winkels werden geplun- MoleDprins, op wien alle dames verliefd zijn. Maar met dien koopman zonder rang of titel wil e toch den cotillon niet dansen, Marie Ik heb mynheer Gerrald den cotillon beloofd en zal dien dus met hem dansen. Heel aardig 1 Ben ik daar voor van Frankfort gekomen k dacht, dat 't vanzelf sprak, dat je den cotillon voor my zoudt bewaren voorat engageeren doe k nooit, dan is men gebonden en dat geett later ergernis. Ja, zie 'a, ik dans den cotillon gewoon lijk nooit, de dames maken zich zoo licht illusies, maar met jou had ik het toch gewaagd, jy bent immers mijn Dichtje en wat e nog worden kunt Hij kneep het eene oog dicht, trok veelbeteekenend de schouders op en vervolgde Ei.fln, met dien vent zal het wel te vinden wezen, je hebt er zelf ook al spijt van. Waar is die Molenbeld Ik ben tot nw dienst, myn heer Gerrald zeide Marie, ep hetzelfde oogenblik Theobald toe- achende. fin zonder den ver- blaften graaf met een blik te verwaardigen, liep sjj een den arm van den huiarenefïieier heen, »Heil Dir im Siegerbranzt, klonk het van 't orkest. Ach zoo, die is 't dus I dacht Hasso. Met hem zal ik 't wel klaar spelen. Allocs done een moleoaar Toen wendde hij zijn schreden naar het buffet. Intusschen schaarde Theobald zich met zijn danseres in de Po lonaise. Als een byeDzwerm gons de en lachte de golvende menigte om hem heen. Hij boog zijn hootd naar Marie toe. Hebt gij geen woord van verwelkoming voor mij vroeg hij met bewogeD stem. Was die groene kraDs uit de verte de eeni- ge groet, dien gij over hebt voor deD terugkeerenden strijder? Zij zag hem met een vastbe raden blik in de oogen. Ik weet geen woorden, die zooveel, vreugde, geluk en dank baarheid kannen uitdrnkken. Dus hebt ge aan my gedacht, Mariedus heb ik je reiDe befde, die my heilig was, doch die ik meende verbeurd te hebben, behouden fluisterde hij haar toe, met hartstochtelijke teederheid in zijn stem. Ik had my ons weder zien anders voorgesteld, niet om ringd door de pracht en luid ruchtigheid eener balzaal, door honderden nieuwsgierige oogen c"erd en geruïneerd, is eveneens te betreuren, als een uitvloeisel van haat, die leidde tot verzet en wanhoop, zoodat tientallen een eind aan hun leven maakten, om dat ze tegen de ellende van dat barbarisme niet opgewassen waren. Men moet echter niet alles ge looven, wat de kranten schrijven, zoo zegt men wel eens; en zoo zegt men ook weer in Duitsch land es ist nicht wahr. Met name klinkt dat van Rijks minister dr. Göbbels, die eerst de Duitsche pers en den volgenden dag de buitenlandsche journa listen bij zich heeft laten roepen en dan zich met kracht keerde tegen de overdrijving. Göbbels wees er op, dat na- tionaal-socialisme en anti-semie tisme één zijn. De Joodsche kwestie, zoo zeide de minister, zal in de eerstvolgende dagen en weken geregeld worden langs den weg van de wet. Wij zullen trachten de kwestie op onze wijze te regelendeze oplossing moet echter komen, want het gaat om een actueel probieem. Göbbels ontkende, dat de rijks- regeering het voornemen heeft om van het Joodsche probleem een internationale kwestie te maken. Zij twijfelt er echter niet aan, dai het probleem tenslotte op inter nationaal gebied moet worden geregeld. Göbbels erkende de beroeps eerlijkheid der buitenlandsche journalisten, doch pretesteerde tegen de insinuaties van zekere buitenlandsche persorganen, vol gens welke de anti-semietische betoogingen georganiseerd zouden zijn geweest. Tevens protesteerde hij tegen insinuaties, volgens welke Joodsche winkels zouden zijn geplunderd, zonder echter te verhelen, dat individueele geval len van plundering zich hebben kunnen voordoen. Ook ontkende hij, dat de brandweerlieden niet getracht zouden hebben de bran den in de synagoges te blussche en dat de politie niet tusschen beide zou zijn gekomen. De minister legde nadruk op en ooren omgeven, maar dat mijr> eerste gang Daar de woDing var je moeder zou zyn, wie ik myn hoogste levensgeluk wilde at- smeeken. Een enkele blik is haar ant woord. De dans scheidt hen een oogen blik en als in een droom, glim- acheod en met gebogen hootd, treedt zy in de damesry. In de afwisselende figuren vaD den dans roepen bekenden haar schertsende woorden toe en Ger rald heeft dikwyls in 't voorbij gaan de bem toegestoken handeD te schudden, 't is hem Diet moge lijk het overvolle hart lucht te gevon. Eindelijk lost de artistieke verwarring zich op, de krachtige accoorden der marsehen gaaD over in een luchtige walsmelodie en als een wolk van fltdderende vlinders zweven de paren in een beveiligen chaos dooreen. Theobald bracht zyn dame naar baar moeder terug. Deze vroeg hem naar zyn kwetsuur eD ot hy nu weer geheel hersteld was, naar do verschrikkingen van den oorlog en den tyd, dien hy in het veldhospitaal had doorgebracht, en toen Marie door een nieuwen eavalier werd weggehaald, lette bjj sieh naait de oude dame neder den wil om het probleem niet met geweld, doch langs wette- lijken weg op te lossen. „Ik moet echter zeggen, aldus voegde hij hieraan toe, dat onze houding voor een groot deel zal afhangen van de houding der Joden in het buitenland. En de beste raad, dien ik hun, in het belang van hun geloofsgenooten kan geven, is, gereserveerd te blijven," Joodsche bankiers gearresteerd, Havas meldt uit Berlijn In Berlijn en omstreken zijn talrijke Joodsche voormalige ban kiers en advocaten in hun wo ningen gearresteerd. In over het algemeen welingelichte kringen raamt men het aantal der arres taties te Berlijn op ongeveer 700. Te München bedraagt het aantal gearresleerde Joden 1400, waarvan er 700 naar het concentratiekamp van Dachau zijn gebracht. De correspondent te Berlijn van de „N. Rott. Crt." meldt aan zijn blad Van de ongeveer 1800 Joodsche winkels, welke te Berlijn zijn ge- demoleerd, zijn er 1000 fn „arische handen over gegeven. De assurantiemaatschappijen zijn thans aan het optellen hoe veel de officiëel aangemoedigde vernietiging van Joodsche eigen dommen in geheel Duitschland heeft gekost. De schade te Ber lijn alleen wordt geschat op der tien millioen mark. Vele Duit- schers, die de vernieling gade sloegen, zullen zich verbaasd af gevraagd hebben of dit wel het land was waar „strijd tegen ver spilling" de leuze is. De Duit sche verzekeringsmaatschappijen wachten het besluit af van den minister van oecoiomische zaken, dr. Funk, of zij de geweldige schadeloosstellingen wel behoe ven uit te betalen en de buiten landsche assurantiemaatschap- Pijen zullen het Duitsche voor beeld volgen. In menig opzicht was het be staan den Jood in Duitschland reeds onmogelijk gemaakt. Maar nu wordt het werk voltooid. en vertelde haar van zijn weder varen, van dien bloedigen veldslag «n zyn wederzien met Heloïse. Een hnivering ging haar door de leden. Zij deed hem vraag op vraag en zyn gelaat gloeide, toen die trotsehe lippen hem met het eerekrnis op zyn borst geluk- wPDsehteD. Von Raven slenterde intnsschen door de zaal. Hij verveelde zich. Hij had een toertje gedanst met en kleine blondine, die hij in B rankfort had leeren kennen, daarna bad hij de dames een heetje gemonsterd eD nn zocht hij Gerrald, met wieD hij dat zaakje betrfffende deD cotillon even wilde opknappen. Hy zb§ hem juist van barones Rotterswyl afseheid nemen en van dat oogenblik wilde hy gebruik maken. Hasso liep haastig de zaal door en stond weldra naast den jongen off eier. Pardon, mynheer, u zijt, als ik mij niet vergis, mijnheer Ger rald vroeg hij op nederbuigenden toon. Ik beu graaf Von Raven van Raveneck. Theobald boog. »Es wat ver schaft mij de eer (Word» vervolgd). COURANT 44)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1938 | | pagina 1