i^eoLsOvi^ Be witte Sieem Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- VI aan deren. FI.3500.- No. 59 VRIJDAG 28 OCTOBER 1938 54e Jaarg. J. C. VINK - Axel. DE HUISVROUW NU EN VROEGER Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Cent; franco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-UITGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTIËN van 1 tot 5 regels 60 Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddag 11 ure. AAN BELONINGEN VRAAGT UW WINKE LIER EEN FORMULIER In onze herinnering rijst op de Vrouwenarbeid-tentoonstelling in Den Haag. De groote gehoorzaal, waar de „werkende vrouw" toen nog slechts sporadisch in de maat schappij te vinden sprak over haar ervaringenwaar nieuwe terreinen voor vrouwenarbeid wer den opengelegd en waar voor al bij de jongeren enthousi asme werd gewekt voor het be proeven van haar krachten op algemeen sociaal gebied. En links en rechts de zaaltjes, die voor het meerendeel de illu stratie gaven van het gesproken woord, omdat er bepaalde takken van werkzaamheid in beeld wer den gebracht of in grafieken wer den voorgesteld. Het „zaaltje van de hongerloo- nen", dat aan de bezoekster als het ware een waarschuwing toe schreeuwde tegen het koopen van slecht betaalde „confectie"; waar ook op pakkende wijze statistische gegevens waren vastgelegd over de vakken van vrouwenarbeid, het aantal beoefenaarsters daarvan en haar al of r.iet geschoold zijn (voor de huishoudelijke vakken bleek o.a. nog zoo goed als geen opleiding te bestaan). Daarnaast het zaaltje van het huishoudonderwijs, waar afwis selend aan verschillende leerlin gen (meisjes uit gegoede kringen, a.s. dienstboden, ook zelfs koks bij het leger) openbare lessen werden gegeven die door het FEUILLETON publiek soms met belangstelling, soms echter ook met schouder ophalen en een spottend lachje werden bijgewoondmoest men nu dergelijke kennis bijbrengen op -en school? Dat leerde men immers vanzelf, hetzij bij moeder thuis, hetzij „al doende". Maar wat thuis niet - tenminste zoo goed als niet onderwezen kon worden, dat was de wetenschap pelijke ondergrond, die het hoe en waarom van de spijsbereiding verklaardede voedingsleer en de receptenleer, die aan het han denwerk de leiding geven en waarvan een vèistrekkende in vloed moet worden verwacht op den gezondheidstoestand van het gezin. Dat was het doel van die open bare lessenhet publiek te too- nen, hoe op de toen nog schaarsch in ons land verspreide huishoud scholen het werk werd opgevat niet enkel als het bijbrengen van vaardigheid in koken (en andere huishoudelijke bezigheden) maar evenzeer als het leggen van een ondergrond van wetenschap pelijke scholing, waardoor de toekomstige huisvrouw in staat zou zijn partij te trekken van de aanwijzingen, die vanuit den kring der wetenschapsmannen langza merhand tot het gezin moesten worden gebracht. De eerste stappen daartoe wa ren reeds gedaan; de Vrouwen arbeid-tentoonstelling in 1898 was zeer zeker een van de middelen, die tot voortgaan in dezelfde richting aanspoorden langzaam maar zeker. We verplaatsen ons in de oor logsjaren en we denken speciaal aan de groote moeilijkheden, die de huisvrouw in die jaren onder- Omdat aten zijn voorkomen niet vond in verband met de verzorging van haar gezin. Wat aandrang en overreding in de voorafgaande jaren niet hadden kunnen bereiken, dat volbrachten de voedselschaarschte en de brandstofnood;de huisvrouw, die tot nu toe zich op haar eigen terrein voldoende sterk had ge voeld en die gemeend had er door eigen kennis wel te kunnen komen haar sloeg de schrik om het hart bij het dreigende gevaar: ondervoeding van haar gezin. Toen weerde zich het huishoudonderwijs zoo dapper mogelijk. Het was intusschen reeds uitgegroeid over het geheele land en het vormde voor het groote publiek niet langer het onbekende terrein van vroeger. Voorlichting op het gebied var. voeding werd gedurende de oor logsjaren links en rechts gegeven, in de meeste gevallen met krach tige hulp van de regeering. En de vrouwen ook zij met lang jarige huishoudelijke ervaring leerden luisteren naar de door de leerares gegeven wenken, die het mogelijk maakten de voeding in 't gezin op peil te houden, trots schaarschte en „rantsoeneering". Kranten, tijdschriften en bro chures met nuttige, practische aan wijzingen drongen de huiskamer binnen en hielden de belangstel ling gaande, die door het gespro ken woord reeds was gewekt. De huisvrouw begon in die jaren te voelen en te erkennen, dat de voedselvoorziening van haar gezin méér omvatte dar. enkel het gaar maken en opdie nen der spijzen; zij kwam tot de ontdekking, dat goed koken nog iets anders beteekent, dan hei sleurwerk verrichten dat zich steeds in de keuken bij het fornuis placht af te spelen. De keus van doelmatig voedsel, het voorkomen Zfln mond was buitengewoon breed en werd dikwijls geopend, hetzij voor een «eeuw van verveling, hetzij om een flauwe ui te deblteeren, waarom gelachen moest worden en waarom dan ook behoorlijk gelachen werd. Maar die mond tiet zich soms bewegen om in den kring van vrienden, die zulks waardig geacht werden, een lied voor te dragen, met een stem, die weliswaar veel te wenschen overliet, niettegenstaande de duurste lessen van de beroemdste musici, maar toch van alle zijden bewonderd werd en toe gejuicht. Wat hinderde het, als er hier of daar een valsche toon onder liep? Het was immers graaf Von Raven, die zong en graaf Von Raven was een goede partij. van verlies aan voedingsstoffen bij de bereiding, het met oordeel samenstellen van het menu, enz., enz., het waren alle punten, die te der ken gaven en die er de verstandige huisvrouw toe brach ten om, waar zij kon zij het niet op een huishoudschool, dan toch door lectuur of door het bijwonen van voordrachten en demonstraties haar kennis aan te vullen ten bate van haar gezin. We zijn genaderd tot de huis vrouw van nu. Zij kan langzamerhand nu wel weten, dat er huishoudonderwijs bestaat en dat zij er goed aan zal doen haar dochters van dat on derwijs te laten profiteeren een volgend geslacht zal dan niet behoeven te wachten tot „al doende" de huishoudelijke kennis (gedurende de eerste proefjaren dikwijls ten koste van het gezin is verkregen, maar van den be pjinne af zal de jonge huisvrouw haar taak met vertrouwen in de oogen kunnen zien. In heel veel gevallen wordt thans deze opvatting gehuldigd. Maar zelfs voor wie geen huis houdschool bezoekt de huis vrouw, die in haar jeugd daartoe nog niet in de gelegenheid was b.v. is de belangstelling voor haar „vak" gewekt. Zij leest met ambitie de kranten- of tijdschrift artikelen op haar gebied... óók al bepaalt zich de inhoud niet enkel tot recepten, maar wordt haar aandacht gevraagd voor degelijker uiteenzettingen. Zij neemt kennis van wat er in haar omgeving te genieten valt aan lezingen, voordrachten en korte cursussen; zij bezoekt die gewoon lijk met interesse en zij past het geleerde graag in haar eigen ge- zin toe, waar zij op die manier gaandeweg verbeteringen in de voeding en daardoor in de gezondheid aanbrengt. Zij schaamt zich niet langer er voor om aan bevoegde krachten raad te vragen in moeilijke ge vallen, hetzij die verband houden met financiëele aangelegenheden, met diëetgevallen, met kleuter voeding of wat dan ook. Kortom, zij heeft door ondervinding ge leerd, dat haar taak als leidster van het gezin de verantwoording met zich brengt om:op de hoogte te zijn en te blijven van de nieu were inzichten op hygiënisch ge bied. Daardoor onderscheidt zij zich van de huisvrouw van 1898.... en met eere Bescherming tegen oor logsgevaar uit de lucht Gisterenmiddag hadden alhier de oefningen plaats van wege de Luchtbeschermingsdienst (L. B.D zooals die door circulaires, de radio-distributie en mede door middel van ons blad waren aan gekondigd en voorgeschreven. Laten we het verslag daarover aanvangen met twee duidelijk sprekende woordengoed ge slaagd. En als we dat constatee- ren, dan is dat niet gezegd om personen of diensten welgevallig te zijn, en is dat niet een per soonlijken indruk van ons, maar dan is dat een verklaring, die we allerwege hooren, ook uit den boezem der burgerij, die er trotsch op is, mede te hebben gewerkt, dat alles zoo netjes van stapel liep. We zouden kunnen zeggen, er is maar één verschil mei de wer kelijkheid, n.l. dat de gezichten der medewerkers alle tevredenheid (Wordt vervolgd)! AXELSCHEm COURANT jj (Een terugblik door MAR- TINE WITTOP KONING) 1898 39) (Duitsche vertaling). XXII. Marie was van haar verblijf te Frank fort teruggekeerd. Zij zag er bleek en vermoeid uit, haar oogen waren dikwijls vochtig van tranen. De barones vond echter, dat haar dochter thans in in alle opzichten „dame" was geworden en zich in de salons harer tante Von Raven die manleren had eigen gemaakt, ate voor een freule Von Rotterswy! onontbeerlijk waren om in de gezel schapskringen te schitteren. Toen Marie haar stille woning weder betrad, haalde zij ruimer adem. Da: rustige bovenkamertje lag zoo ver van het gewoel der wereld, wist niets van al het leed daar beneden en wenkte het jonge meisje als een veilig nes j-, waarin zQ met al haar drukkend leed kon vluchten. En dan, daar verwel komde de oude vriendin haar in de swarte lijst en zag onveranderd op haar neder, nog even stil, nog even glimlachend. Hoe kon zij ook ver moeden wat haar nasaat in dien tijo had ondervonden 7 Het deed Marie goed dat geliefde portret weder in haar nabijheid te hebben, die bekend» bieeke trekken weder te zien, die zoo veel haar eenig geselschap waren ge weest. Hoe geheel anders was echter dat wederzien, dan Marie zich had voor gesteld I Heete tranen vloeiden langs 914-1918 haar war.gen, terwijl zij naar hef portret van Barbara Gerrald opzag. Maanden lang was Marie van huis geweest. Toen zij vertrokken was, straalde nog de heete Junizon, alles 'loeide en tierde en stemde in met den jubel der natuur. Nu was het winter, dor, koud, doodsch. De sneeuw viel in dichte vlokken neder en dekte alles met een dikke, witte laag. In het koopmanshuis aan de overzijde was geen teeken van leven te bespeu ren. Eenzaam sleet de oude Greta daar haar dagen. Peinzend hield de jonge freule haar blik op dat huis gevestigd, het was alsof haar geest was vereenzelvigd met den jongen eigenaar. In langen tijd had zij niets van Theobald ge hoord. Bij wien ook zou zij naar hem kunnen informeeren 7 Te Frankfort kende zij niemand, dien zij in haar vertrouwen kon nemen. Misschien had graaf Hasso haar behulpzaam kunnen zijn, maar al spoedig zag zij in, dat dit de verkeerde weg zou ziju. Boven dien gevoeide zij een levendigen afkeer van dien afgod harer tante, hoe meer deze zijn talenten prees en in moeder lijke verblindheid deh jongen man tot in de wolken verhief, des te meer doorzag Marie dat karakter, waarvan de grove gebreken door het glimmend vernis van uiterlijke beschaving en gekunstelde wellevendheid slechts ter nauwernood bedekt waren. Maar graaf Von Raven was wat men noemt een goede partij en dit deed menige trouwlustige schoone een oog dichtdrukken om hem te veraf goden en den erfgenaam van het slot Raveneck nog Qdeler en aanmatigender te maken, dan hij reeds was. knap kon noemen, heette het origineel, interessant en innemend. Graaf Hasso was lang en mager en deed daardoor denken aan Don Quichotte. Elke nieuwe mode, le dermer cri de Paris of the latest London fashion, werd het eerst practiach toegepast door graaf Von R.ven, de er veel van hield om copurchic door Frankforts stralen te wandelen. Marie kon haar eerste ontmoeting met dien salonheld en sportsman nooit vergeten. Aan het station weid zij door taste Von Raven ontvangen en ook door deze persconiqk naar de logeerkamer gebracht. Voor het theedrinken werd zij b meden in de eetzaal verwacht en in dien tusschentijd was er een kame nier te harer beschikking gesteld, die in de aangrenzende kamer den koffar voor de jonge dame nltpakte. Vroeger dan bepaald was ging Marle naar het boudoir barer tante, om zich den tijd met de illustraties op het 1938 boekentafeltje te verdrijven. Zij week onwillekeurig terug, toen zij daar eer vreemden heer in luchtig huiscostuum in een schommelstoel zag liggen, bezig met dikke rookwolken door zijn neus uit te blazen. Pardon, kom maar binnen, ma cousine riep hij op langgerekten toon uit, zonder een beweging te maken om op te staan. Neem mij niet kwalijk dat ik maar en négligé ben. Ik kom pas van 'n vermoeiende race terug, mijn jockey is van ztjn paard gestor en nu moest ik de tweede manche zelf rijden. Ha, wat is dat beroerd Ik doe 't van mijn leven niet mee» Maar a propos, welkom, ik kende je in 't geheel niet. Hij zette een pince-nez op en stak Marie, zonder uit zijn achtelooze hou ding op te staan, de hand toe. Zo deed, alsof zQ dit niet zag, groettt tamelijk koel en zeide, dat zij hem niet storen wilde. Zijn lompheid er gerde haar. Quelle bêtise 1 antwoordde hS geruststellend. Je ziet wel, Marie, da' ik mij valstiekt niet geneer en dat ik mij ook niet laat storen. Wil je m8 geen hand geven 7 Nu, zooals je wilt, ik ken die preutsche dametjes we' Maar sans gê ie, schnlf dien stoel wa> dichterbij en ga zitten, dan zal ik jr 'n paar leuke moppen uit Pu"ch voor lezen. Ja verstaat toch wel Engelsch hoop ik 7 HQ stak den voet uit li de richting van '■'en stoel, waarbp zfln goudleeren pantoffel op den grond viel, zoedat er een roodzqden sok te zien kwam. Die luie vlegels i «eide hg steu nend, terwqi hg zQn adeligken ruv bukte, om de schade agn zQn folie te herstellen. «Hg soude het zich als de natuurigkste zaak ter wereld hebben iaien welgevallen, als Marie toege sprongen was om hem die moeite te besparen. Den heelen dag loopen die ummels van bedienden e.kaar in den weg, ging hg voort, zich opnieuw een gemakkeigk plaatsje in het kussen «lezende, en als men er een noodig neefr, dan is er geen te vinden. De freule begon deze vreemde ken nismaking grappig te vinder; zij w>st net een bedorven eenig zoonije te doen te hebben en nam bedaard op Jen aaneewezen stoei p,aats. Mei 'n ngehouden glimlachje v-oeg zij of het beedrmken altqd zoo laat piaais vond. Riven rekte zich uit. „Dat weet ilc met, ma belle, ik drink zeer zelden 'hee bg mama. Het is zoo bar vei- velend, zoo'n lêteètête, en gasten zien wg maar alleen og onze diners en soirees. Bovendien ben ik door tal- 'Qke invitaties gewoonigk zoo in be slag genomer, dal ik alleMei kunst grepen moet bedenken om er doorheen te laveeren, wil ik eens 'n enkelen keer naar 't theaier gaan. Men heeft lier niel bqzonder veel, 'n paar be- tameiqke balletten, anders niet. Ba, men is hier nog zoo ten achter I Dit alles aaide hg zoo geblaseerd ■nogeigk, toen leunde hg weder ach- erover, strekte zgn brenen uit en •ample ais een locomotief. Heb je daar dat kringetje gezien, na cousine Ik ben tegenwoordig een lartstochteiqk liefhebber van krin getjes rooken?. Kqtt, alweer één, tis fameus! Kan ik je soms met :en cigarette dienen?

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1938 | | pagina 1