39e witte Bloemt Nieuws- en Advertentieblad voor Zee uwsch-Vlaa n deren. No. 43 VRIJDAG 3 SEPTEMBER 1938 - /rt\ J J. C. VINK - Axel. 31 Augustus 54o Jaat'jj. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 75 Centfranco per post 1 Gulden. Afzonderlijke Nos. 5 Cent. DRUKKER-U1TGEVER Bureau Markt 12. Telef. 56. - Postrek. 60263. ADVERTENTlEN van 1 tot 5 regels ÖU Centvoor eiken regel meer 12 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagvoormiddae 11 ure. is ieder jaar voor ons volk een bijzondere dag geweest en vooral de laatste tientallen jaren is de beteekenis van dien dag nog toe genomen. En nu is de geboortedag van H. M. de Koningin wel in geheel ons land herdacht als nimmer te voren. De radio en de dag bladen gaven daar ruimschoots getuige van. Allerwege wordt immers ge dacht aan het 40 jarig jubileum, dat H. M. op haar 58e jaardag viert. Onze Koningin is er zelf diep van doordrongen geweest, dat het gansche volk van Nederland en Koloniën in binnen- en buiten land Haar zou gedenken op den dag. Vandaar dat zij zich had voorgesteld op den middag van dien dag Haar Volk toe te spreken. En zoo hoorden we dan Woens dagmiddag weer die indrukwek kende stem, die alle harten sneller doet kloppen en ongetwijfeld zullen zeer velen op dat oogenblik een traan weggepinkt hebben, want nimmer hoorden we een zoo ontroerende rede van onze Koningin, zoo gevoelvol van hart tot hart, zoo dankbaar als vorstin en liefderijk als een moeder, die haar gezin toespreekt. Nimmer hoorden we een vorst zich zóó democratisch uitdrukken, als hier, waar H. M. sprak van m ij n ambt. Misschien is dit velen ontgaan, maar in die uit drukking ligt een ontzaggelijke beteekenis. En daarom des te meer voelt men voor zoo'n Vorstin eerbied en brengt men Haar hulde. Met recht geldt hierwie zich vernedert, zal verhoogd worden. Heil, driewerf heil Majesteit Radio rede. De rede, die H. M. de Koningin Woensdagmiddag uitsprak en welke door alle Nederlandsche zenders is uitgezonden, luidt als volgt Óp den dag, waarop ik vóór 40 jaar krachtens de grondwet, na volbrenging van mijn 18de levensjaar, de teugels van het FEUILLETON (Dunscha vertaling). 24) Denk je, dat die trotsohe freule zoo boos is, omdat je uit verveling even bent gaan spelen Onzin 1 Als ze werkeljjk van je nield, zou zjj je wel met een paar woordjes vermaand hebben. Neen, zjj i» dat plebejisch speelgoed moede en daarom smijt ze 't in een hoek Zjj heelt het eerste het beste voorwendsel te baat geDO men en je er toen ongezouten van laDgs gegeven, omdat jij, onnoo- zele jongen, niet merkte, dat je intimueit haar mettertjjd lastig zon worden. Tneobald was doodsbleek ge worden. Brand 1 riep hjj bjjna ker mend uit. Heb medelijden 1 Medelijden Om het ge drag van die beminnenswaardige freule goed te praten? Won je haar misschien als een kind hui lend achterna loopen Kom, kerel, ga mee, hijsch de vlag van den opstand en bewjjs haar, dat de rijke molenprius wel zonder een preutsslae barones ken leven, bewind overnam van mijn dier bare moeder, die als regentes tijdens mijne minderjarigheid met zooveel staatsmansschap en wijs heid het schip van staat gestuurd had, gevoel ik mij gedrongen, mij rechtstreeks tot mijn geheele volk te wenden, teneinde het te danken voor het vertrouwen, dat het mij geschonken heeft in die lange reeks van jaren, en voor de steeds weer nieuw betoonde liefde en aanhankelijkheid. Beide zijn mij een bron van kracht geweest, vooral in bewogen tijden en in dagen van zorg en spanning. Zonder deze ware het mij niet mogelijk geweest, mijn taak te volbrengen. Na het overlijden van mijnen onvergetelijken vader, 'toen ik reeds als kind tot den troon ge roepen werd, gingen al spoedig mij ie oogen open voor de groote verantwoordelijkheid en de veel omvattende pachten die mij wacntten en voor de hooge eischen, die aan mijn ambt ge steld worden. Op dien indrukwekkenden en nimmer door mij te vergeten gang naar de Nieuwe Kerk tn Amster dam, alwaar ik btëedigd en inge huldigd werd, was ik diep door drongen van het tekort schieten van menschelijke wijsheid eu van menschelijk willen en kunnen, en overtuigd dat in dit tekort met anders dan door God zelf kon worden voorzien. Het zij ons gegeven de 40 jaar die thans achter ons liggen, in het licht van Zijn leiding te zien. Dan welt als vanzelf een dank toon op uit ons hart, voor uit komst in zorgvolle tijden, voor onverwachte wending van on gunstige omstandigheden, voor zooveel, dat ons bespaard bleef, naast het goede dat ons deel werd. Op een dag als deze denk ik meer dan ooit met dankbaarheid en weemoed terug aan den steun, welken ik tijdens ons huwelijk van de zijde van mijn geliefden echtgenoot bij de vervuiling van mijn taak mocht ondervinden, en tevens aan de hartelijke en onver flauwde belangstelling van mijne Kom vriend, vooruit, du zullen wy vrooujk zjju, Vive la joi» Tneobald iaeote. Het was een akelige lach, waarvan Brand zelts schrikte. Vroolijk zijn Vrooljjk zijn 1 herhaalde 6errald met een dwa- lecden blik Je hebt gelyk, wij zullen vrooltjk zjjn. Daar aan de groene tatel zit een vrouw, licht zinnig, schoon en Diet van adel! In langen ty d heb ik geen mond gekust, ik verlang er naar in het stot te liggen aan haar voeten. Kom, ik wit zien of een danseres vergeven kan Hij stormde de zaal door en boog zien over Heloïsa's stoel Hou je nog van me, Heloïse fluisterde bij Zij stond op en schudde de lokken vau haar voortioufd. Gerrald I lispelde zjj. Kom je eindelijk? Met senutereode oegen trok zjj hem mode buiten de zaal. Kum getietde, daar buiten schijnt de maan op den stillen vijver eu vertellen de groene takken de woorden van lietae met «Ter. Maria liep zwijgend naaat haar oom Frans, Zy had haar hoofd moeder, en haar begrijpen van mij met mijne plichten en moei lijkheden in één woord, van al wat ik tot haar bracht. Met erkentelijkheid en waar deering gedenk ik de bekwaam heid en toewijding van de raads lieden der kroon, die in ernstige, ja soms benarde tijden tot het bewind werden geroepen, die zich voor zulk een moeilijke en veel or%attende taak geplaatst zagen en fhok heden nog zien. Ook gaat lijn dank uit naar allen die in trouwe plichtsbetrachting het Moederland of Nederland onder de keerkringen dienen of eertijds hun krachten aan dien dienst gaven. O iverschillig of zij eene vooraanstaande dan wel een meer bescheiden plaats in den staats dienst h bben ingenomen of nog innemen, zij waren en zijn allen van nabij of uit de verte mijn medewerkers en hebben, ieder op zijne wijze, bijgedragen tot het welzijn van den staat in het af- geloopen tijdperk. Ongetwijfeld herinneren zich de ouderen onder mijne toehoorders de rust en den toenemenden voor spoed, zoo hier als over zee, welke den lijd van het regent schap mijner moeder kenmerkten, gunstige omstandigheden, die voortduurden tot het uitbreken van den wereldoorlog, doch welke door deze gebeurtenis een plot seling einde namen. De zorgvolle jaren van den wereldbrand, te midden waarvan ons gebied onzijdige maar daarom niet onbedreigde eilanden vor men, blijven steeds in het ge heugen van hen, die ze mede- maakten, voortleven. Nog altijd ondervinden de volken de ge volgen van dien noodlottigen strijd, niet het minst in het eco nomisch leven dat met zooveel bezwaren te kampen heeft bij zijn pogingen zich te herstellen. Toch vormen-deze gevolgen geen onoverkomeniijken hinder paal, die niet in de toekomst met bereidwilligheid en vereende krachten zou kunnen worden weg geruimd, opdat de zoo noodige rust en het vertrouwen terugkeeren op zjjn schouders laten zinken en weende bittere tranen. De smart was haar ook zoo plotseling over vallen, de zoete droom was ver stoord en ééu kwartier had over haar levensgeluk beslist. Dat was verpletterend. In den vjjver lag een eilandje, met een houteD brug aan deD oever verbonden en door de braede takken van een dicht ge boomte overschaduwd. Daarheen bracht Frans von Kartegg zijn treurende nicht. Eeoskiaps ontstelde zij en bleet als aan den grond genageld staan. Dat was Gerrald's stem, die zoo luid en hartstochtelijk sprak, dat was bij, die daar stood in het heldere maanlicht. En die daar in zulk een achtelooze houding op de bank zit, met de handen om de knieëa gevouwen, was dat niet de danseres Heioïse Cuêuois Geschokt tot in het diepst van haar ziel was de eerste opwelling der joDge freule te vluenten, en tucn kon zjj niet naiateD op hart- verscheurenden toon te stamelen »L*at ons bljjveD, oom, ik wil zien, of hjj my reeds geneel ver gt..eu heeti." HeMhe 1 klonk Gerrald's stern bartsiueutnjjk. Maak mjj geen verwijt rata een liefde, die en economische ontplooiïig, ge paard gaande met verbetering van sociale omstannigheden, tot stand kome. Mijne gedachten en warme deel neming gaan uit naar de velen, die door den nood der tijden zwaar getroffen zijn en wier ge duld op zoo groote proef wordt gesteld. Intusschen is het niemand ge geven, met zekerheid in de toe komst te zien. Ik wil mij hier dan ook beperken tot een woord, dat ik wensch te richten tot de jongeren, die geroepen zullen worden in een volgend tijdperk op ieder gebied der maatschappij opbouwend werk te verrichten, onverschillig in welk deel van het rijk. Ik wensch hen te wijzen op de groote verantwoordelijkheid, die op hen rust, want van hun ka rakter. flinkheid, voortvarendheid, aanpassingsvermogen en helder inzicht, zal de terugkeer tot betere tijden in hooge mate afhankelijk zijn. Hun zal waarschijnlijk een zeldzame kans geboden worden te toonen wat hun vernuft en noeste arbeid vermogen voort te brengen. De grondslagen waarop ons staatsbestel rust, en de hoogste en heiligste goederen die door de eeuwen heen het onvervreemd baar eigendom van ons volk zijn geweest, vormen een hechten bo dem om die toekomst op te doen verrijzen. Niet behoorend tot een om lijnden of afgesloten tijdkring, zijn zij evenzeer het erfdeel dier jon geren gelijk zij dat geweest zijn van de opeenvolgende geslachten die hun voorafgingen. Miis met vertrouwen en met oordeel toe gepast, kunnen zij zich steeds verjongen en aanpassen aan de behoefte van den tijd, gelijken tred houden met de ontwikkeling en ontplooiing van ons volk. Met gerustheid in dit opzicht zie ik in onze toekomst, nu ik menigmaal getuige moent zijn van de bereidwilligheid, den ernst en de geestdrift die het jongere ge- ik niet voor je wil, niet kan ont kennen. Je hebt my geboeid eD betooverd, zooals nooit een vrouw vermocht en my den zoeten drank aan de lippen gehouden, waardoor men zichzelf en de wereld ver geet, je hebt mij verblijd en doen jubelen door je liefde, maar nooit heb je dat reine, zalige gevoel in mijn bart gewekt zooals die an- dere, die ik uit 't diepst rnjDer ziel beminde en die ik nooit vergeten zal, ook al heeft Brand duizendmaal geljjk, door te zegden dat ze met mij heelt gespuid, mij nooit heeft liefgehad. Mine heeft my opgeheven, een nieuw leven voor my outsloten, doch toen de opbruisende bartsiocht mij weder ten verderve sleepte, uriee- doogenloos de hand van my af getrokken. Eeus heb ik u ver laten, Heioïse, omdat ik streelde naar een hoogte, die ik niet mocot bereiken, ik rukte mijn lietde voor u uit mijn bart, omdat ik mij voor die lietde te goed waande. Nu kom ik terug cd smeek op nieuw om dat met gewaardeerd geluk, ik buig mij in het stof Kunt gy mij terugstooten Hy was op een knie neerge zonken, wachtende op haar toe- Stemmend antwoord. Zij boog aieh tot hem neder, maar het slacht bezielen voor de groote taak die het wacht. Op het onafzienbare arbeids veld, dat zal moeten worded ont gonnen, zie ik in gedachten mijne kinderen, ieder op eigen gebied, aan die taak medewerk n, de idealen van hun tijdgenooten dee- lende, hen begrijpende en door hen begrepen. Moge het mijner dochter ge geven zijn, wanneer zij eenmaal tot den troon geroepen wordt, met raad en daad door hen ge steund en door hun liefde en vertrouwen gedragen, mijn geliefd volk met wijsheid en beleid naar een gelukKige en voorspoedige tor-komst te leiden. U allen dankend voor Uw medeleven met mij op dit hoog ij, onverschillig of gij in het Moe derland, in Nnderiandsch Indië, Sur name of Cur 5 10 woont, dan wel in het buitenland toeft, be sluit ik met den wensch, dat '1 ze herdenking het besef van ons a Ier samenhoorigheid moge vwiicvendigen en dat wij ons oe- wust mogen zijn één te zijn in willen streven en offervaardigheid waar het geldt de hoogste be langen van volk en rijk. Dat G id daartoe uw en mij gemeen- scnappelijk streven mei Aijn zegen krone. Bij de heen- en terugtocht van H. M. van het paleis naar het gebouw van de Post waren dui- zendeu Hagenaars ter been, die de Koningin toejuichien. De wapenschouw. De wapenschouw van de Ko ninklijke Weermacht voor H. M. de Koningin Maandag t 's Gra- venhage gehouden, was in de eerste plaais bedoeld als een militaire hulde aan onze Lmds^ vrouwe, maar daarnaast ook om aan het Nederlandsche volk te toonen, hoe onze weermacht na maanden van hard werken op nieuw is opgebouwd. Duizenden en duizenden waren naar de Residentie getrokken om van het militaire schouwspel te genieten. de blik van een raterslang, die hem tegei.toukelda, 6d koud en ongevoelig klonk de stem, die hem toesi8ie fieüs, je herinnert mjj aan eensgoed, dao wil ik ook jou aan eens hermneren. Toen deo je mij in 't diepst van mgu ziei gekrenkt, my veraent, myn lietde uuet vonteD getreden en ik zwoer wraak. Jr hadi mjj van het losoaudig? leveD op de pian- ken kui.neu redden, maar je hebt mij gevoelloos ternggestooien en de danseres veracht Je wilde immers lot een hoogte stijgen, waar zulke wormen ais ik uit het gezicht verdwijnen. Je hield mjj een talisman voor. „Daarmede ben ik tegen je verleiding be- siaud". Du waren je woorden en ik zwoer, dat je eenmaal zoudt boeten voor elk woord Je moet eveu ellendig voor mjj in het siot liggen, als ik toen *oor jou, smeefeen om mijn versmade iirfde dit oogenblik is nu gekomen en nu houd ia je mijn tal sman voor. Keo je dn, Tueo- bal.1 Z hief met een triomfantelijke!) iac 1 de baud omhoog trn het ser>jjt}« «el der maan viel op een goudeQ Ó.ui, (Wordt fimlfty AXELSCHES COURANT

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1938 | | pagina 1