Axelsche Courant AKKERTJE Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Ie. 37. Vrijdag 12 Augustus 1938 Buitenland. Gemengd Nieuws. Burgerlijke Stand. Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Drukker-Uitgever J. C. VINK Axel. Tweede Blad. De eorlog in het Oosten. De Japannets streven nog steeds naar het in bezit nemen van de stad Hankau, waar de Chineesche regeering, na haar vlucht uit Nanking, zetelde. Hankau is bovendien een belangrijk knoop punt van verbindingswegen, zoo wel naar het Noorden en Zuiden als naar het Oosten en Westen- van China. De Japanners hebben eenige dagen geleden, het laatste bolwerk voor Hankau, de stad Kioekiang, veroverd. De inne ming van Hankau schijnt dan ook nog slechts een kwestie van tijd te zijn. De Chineezen bieden wel dapperen tegenstand, doch de groote hoeveelheden Japansche infanterie, vloot- en lucntmacht, welke in dit gebied zijn samen getrokken, geven te denken. Tegenover deze strijdmacnt kan China slechts een leger zetten, dat weliswaar in aantal veel grooter is, doch dat daarentegen in bewapening zeer tekort schiet. Toch is de opmarsen naar Hankau voor deJapanneezen een langdurige kwestie. Eenige maan den terug trachtten de Japansche troepen, na een moeizame ver overing van de provincie Sjan- toeng, van het Noorden uit Han kau te naderen. Het vernielende water hield den opmarsch even wel tegen. De Cmneezen hadden de dijken van de Gele rivier in Midden-Cnina doorgestoken, waardoor een enorme oppervlakte overstroomd werd. De Japanners moesten toen hun actie aan dit front staken. Het off nsief tegen Hankau werd daarop verlegd naai het Oosten, waar de Japanneezen langs de rivier de Jangtse, Ha kau spoedig meenden te bereiken. De Japansche vloot stoomde de rivier op, en dekte met de lucht macht de langs de Jangtse op rukkende Japansche troepen. Toch vergen deze operaties den Japanneezen veel meer tijd dan zij wel berekend zullen hebben. De weerstandskracht van de Chi neesche legers blijtt een verras sing, welke voor de Japanners steeds angstwekkender wordt. Niettemin zal, naar 't zich laat aanzien, Hankau binnen korter of langer tijd toch wel vallen. De complicaties voor Japan nemen intusschen toe. Het heeft de handen vol aan den strijd met het Hemelsche Rijk, en de Russen nemen een bepaald uittartende houding aan. De grensincidenten nemen langzamerhand het karakter van een formeelen oorlog aan en reeds zijn heel wat dooden te betreuren. Onderwijl worden deze vijandelijkheden voortgezet op denzelfden voet, terwijl althans volgens hun woorden, zoowel Japan als Moskou liever den vrede gehandhaafd zouden zien. Maar woorden en daden zijn niet het zelfde Men kan aannemen, dat Japan, hoewel het zeer strijdlustig is en niet kan verdragen dat aan haar prestige ook maar even afbreuk wordt gedaan, gezien haar strijd met China, werkelijk het handhaven van den vrede beoogt. Het grensgeschil is uitgegroeid tot een stellingsoorlog en men vraagt zich af, hoe lang dit nog voort kan blijven duren Wrijvingen als deze zijn ahijü bij zonder g vaarlijk, omdat zij de gemoederen op- zweepen tot een dergelijke hoogte, dat geen onderhandelingen meer baten kunnen. Een van beide partijen moet water in den wijn doen en het ziet ernaar uit, dat de wijn voorloopig onverdund za blijven. De mtening, dat de «eörujk makend van de moeilijke omstandigheden van Japan, een voordeel zouden willen forceeren, alleen door demonstra ties, begint aardig veld te verliezen. 3e houding, die Moskou aanneemt laat thans niets meer aan duidelijk heid te wenschen over. Indien men geen volledige voldoening van zijn eischen krijgt, staat een oorlog tusschen Rusland en Japan voor de deur. Intusschen kwamen de militaire leiders van Japan voor een lang durige bespreking bijeen en men verwachtte te Tokio algemeen, dat hier de beslissing zou vallen. Ook is bekend geworden, dat binnenkort een derde onderhoud tusschen Littwinoff en Sjigemitsoe verwacht kan worden, op een nader door de beide diplomaten vast te stellen datum. Van Ja pansche zijde zou men op deze conferentie het voorstel doen tot instelling van een commissie, die belast is met het afbakenen van de grens. De strijd bij den heuvel van Tsjang Koefeng accentueert den eeuwenouden strijd tusschen Rus land en Japan. Het cardinale punt in dezen strijd is het bezit van de ijsvrije haven Wladiwostok. Vertaald beduidt deze naam, die door Alexander II aan de jonge stad werd gegeven, niets anders „Beheersch het Oosten". Hierheen leidt de trans-siberische spoorweg, die het contact tusschen Moskou en de Russische haven aan den Stillen Oceaan onderhoudt. Maar tegenover dit imperialisme van Moskou staat vooral Japan uiterst vijandig. De overbevolking doet Japan allerwege zoeken naar mogelijkheden totexpansie. Mants- joekwo is daarvan een eerste voorbeeld geweest; de strijd met China thans, het vervolg. Het is begrijpelijk, dat Japan de nabijheid van een zoo gevreesd vijand als Rusland niet kan dulden, terwijl het China reeds tegen zich heeft. In het heetst van den strijd van Japan met China heeft nu Rusland de gelegenheid gunstig geacht eenige machtsuitbreiding aan den Stillen Oceaan te forceeren. Men spreekt van grensinciden ten, een oude terminologie, waar onder men echter wat anders dient te verstaan, dan twintig a dertig jaar terug. Want hier wordt ge bruik gemaakt van alle moderne strijdmiddelen en vallen honder den dooden; de z.g. incidenten hebben dus weinig van scher mutselingen of strubbelingen De Russische strook om de Possjetbaai is op sommige plaat sen slechts tien kilometers breed en zou dus, wanneer Japan thans in de gelegenheid was een krach- tigen aanval te openen, onhoud baar blijken. In normale omstandigheden zouden de kansen zeer ongelijk staan. Immers Rusland kan slechts langs één spoorweg materiaal aanvoeren, terwijl Japan niet al leen over een dicht spoorwegnet beschikt, maar haar tevens de vele agrarische producten ten dienste staan. Slechts de kleine kuststrook tusschen Wladiwostok en het Hankameer in het Zuiden van de Russischeprovincie Oessoeri heeft een dichte bevolking en is vrucht baar. Hierop hebben de bolsje wisten dan ook al hun hoop gevestigd. Systematisch heeft de Sovjetrepubliek daar een geweldig garnizoen gemaakt. Angstig is men te Tokio voor de bommen werpers, die voor het Japansche eilandenrijk een ernstige bedrei ging vormen. Zij kunnen den weg over de Japansche Zee heen en terug zonder tusschenlanding afleggen. Dit is de sterkste troef in handen'van den Sovjet, maar ook vrijwel de eenige, waarvan intusschen reeds gebruik gemaakt werd. Maar dat heeft Japan dan ook sterk geprikkeld, zoodat in allerijl op dat punt troepen werden verzameld. En zoo gaat het maar weer door en worden menschen gedood, alsof het schadelijke insecten zijn. Men spreekt over onderhande lingen, maar men onderhandelt niet. De strijdlust der militaire overheden is zoo verwoed, dat zij telkens incidenten veroorzaken, wiafdoor het weer moeilijker wordt om onderhandelingen aan te knoopen. Dat is juist de pest van mili tairisme. En daarom is het zaak, dat ieder weldenkend mensch daartegen den strijd aanbindt. Het Japansche ministerie van oorlog heeft medegedeeld, dat Woensdagnacht verwoed is ge streden. Aan beide zijden werd druk gebruik gemaakt van hand granaten. Te zeven uur in den ochtend waren de Japansche stel lingen nog niet gewijzigd, doch de Russen waren wel dichter bij de stellingen gekomen. Het ge vecht duurde nog voort. Uit Yuki wordt gemeld, dat de Russen twee aanvallen hebben gedaan op heuvel 52. Eerst vielen 2100 man infanterie aan, voorafgegaan door dertig tanks zij werden met zware verliezen afgeslagen. De tweede aanval, welke kort voor het aanbreken van den dag volgde, werd even eens afgeslagen. In den ochtend was alles kalm. De luchtmacht was niet actief. Uit Tokio wordt nader gemeld dat de Russische troepen te Tsjangkoefeng en Sjatsaoping en andere sectoren door nieuwe troepen zijn vervangen. Volgens de Japansche berichten wordt langs het geheele front weer hevig gestreden. Waarom in 1940 Hoewel president Roosevelt en de minister van Buitenlandsche Zaken, Cordell Huil, onlangs op nieuw hebben verklaard, dat Amerika bereid is elk streven naar ontwapening te steunen, meent men in officiëele kringen, dat de regeering der Vereenigde Staten geenszins van plan is thans een ontwapeningsconferentie bij een te roepen. Men is, naar Reuter verneemt, te Washington van oordeel, dat de politieke wereld thans te zenuwachtig is en dat de groote bewapeningsprogramma's reeds zoover gevorderd zijn, dat er weinig hoop bestaat op een slagen van een dergelijke conferentie. De leiders der Amerikaansche regeering meenen echter, dat 1940 een geschikt jaar zou zijn om de andere landen over de mogelijk heid van een conferentie te polsen. Waarom juist 1940? Was hington hoop», dat tegen dien tijd de Spaansche burgeroorlog en het Chineesch-Japansche con flict geëindigd zijn, de problemen der Duitschers in Cechoslovakije geregeld en de verhouding tus schen de groote mogendheden vriendschappelijker. Voorts zijn de naties, die in 1936 het Londensche vlootverdrag hebben geteekend, verplicht in 1940 opnieuw overleg met elkaar te plegen. Een conferentie over de maritieme bewapening zou heel goed kunnen samengaan met een algemeene ontwapeningscon ferentie. Wat de Ver. St. betreft, is 1940 het jaar van de presidentsverkie zingen. De tegenwoordige regee- ring zou bij haar beroep op de kiezers tevens propaganda kunnen maken door de bijeenroeping van een ontwapeningsconferentie toe te zeggen. Het komt ons voor, dat dit Reuter-bericht niet veel hoop geeft en uitstel hier weer een symtoon van vrees of machte loosheid inhoudt. Als het met vredesbedoelingen of ontwape ning ernst is, behoeft men geen dag te wachten, veel minder enkele jaren. Eindjes sigaar enz. Het aschbakjesvrazgstuk in automobielen is altjjd niet op even doeltreffende wijze opge lost. Dat behoeft geen reden te z\jn, scnrtjtt de K. N. A C., om brandende peukjes sigaar of si garet zonder meer uit een der raampjes van een rjjdende auto te gooien. Ooisogs is het gebeurd, dat zoo'n brandend sigareneindje terecht kwam tusschen de klee ding van een juist voerbnkomen- de motorrijder, die niets kwaads Tormoedeade doorreed om plet* seling tet de ontstellende ont dekking te komen, dat zjjn kle dingstukken brand hadden gevat. Doordat htf zijn tegenwoordigheid van geest niet verloor werd erger voorkomen. Voorts is het gevaar van boschbranden, welke op deze wijze kunnen ontstaan lang niet denkbeeldig. De K. N. A. C. spoort dan ook ieder aan om alvorens sigaren- of sigaretteneindjes weg te wer pen deze eerst te dooven. Onder de gemeente Loenen a. d. Vecht deed zich een ongeluk voor dat nog wondergoed is afge- loopen. Het 4-jarige zoontje van de familie N. was aan de kant van de Vecht aan het spelen. Eensklaps verloor het knaapje zijn evenwicht en kwam in de diepe Vecht terecht. Een predikant die op een af stand van ongeveer 50 M. met zjjn familie aan het wandelen was, zag 't ongeluk gebeuren. Hij snelde naar de plaato waar het ventje in het water was ver dwenen en hier aangekomen zag hij nog juist het hoetdje boven water steken. Zonder zich te bedenken begaf hij zich te water en mocht het genoegen smaken den kleine van een wissen dood te redden. Gevaarlek fietsen. Onder de gemeente Weesper- karspel is een 19 jarig meisje dat met haar verloofde aan het fietsen was, ongelukkig komen te vallen, doordat de sturen in elkaar raakten. De jongemenschen, die gearmd reden, vielen van het verhoogde rijwielpad. Het meisje sloeg daarbij met het hoofd tegen den bermrand en bekwam een her senschudding. Acht visscbers die thuis- hooren op Minicoy, een koraal eilandje in den Indischen Oceaan, hebben een hachelijk avontuur beleefd. Toen de mannen in hun vis- schersboot waren uitgevaren, werden zij overvallen doer een geweldigen storm. Hot kleine vaartuig werd door de golven als een balletje heen en weer gekaatst en ten slotte een 400 mijl uit den koers ge slagen. Een heele week dreven zij hulpeloos rond, hun voedsel voorraad was reeds lang uitgeput en ook aan water was groot ge brek. Toen de nood op het hoogst scheen, wendde door een gelukkig toeval de Britsche vrachtboot „Gandara" den steven in de richting van de visschers- boot. De uitgeputte visschers werden aan boord genomen en naar Colombo gebracht, waar zij thans kunnen verhalen hoe zij ternauwernood den zeemansdood zijn ontsnapt. Op het strand bjj New York heeft de bliksem drie baders gedood en zestien ernstig gewond. Tengevolge van de paniek, welke hierdoor onder de badgasten ont stond, zjjn nog negen personen gekwetst. Ternenzen. Gehuwd. 3 Aug. Jacobus Harms, 27 j. en Tanneke van de Voorde, 24 j,, wed. 4. Eduard Dobbelaar (van Zelzate), 24 j. en Jacomina Kiemens, 21 j. Daniël Wolfert (van Vlissingen), 29 j en Cornelia Polderman, 21 j. Frangois Eijke, 27 j. en Adriana Dieleman, 24 j. Geboren. 30 Juli. Maria, d. van Jacobus Dieleman en Adri ana de Feijter. 31. Josephus en Johannes, zonen van Antho- nius Vantricht en Jelletje Wejj- aenborn. Frans, z. van Frans van de Wege en Maatje Oppen neer. Maria, d. van Camillus de Coninck en Rosalia Kaas. 1 Aug. Jacques, z. van Simon Beerens en Maria Klaaysen. 2. Lerina, d. van Pieter Dieleman en Klaartje Keus. Joseph, z. van Christiaan Mulder en Carolina Luijten. 3. Marinus, z van Christiaan van Driel an Cornelia Neem dadelijk 'n en die migraine trekt weg! Michielsen. 4. Neeltje, d. van Abraham van Hoeve en Maria Dekker. Overleden. 29 Juli. Anthonie van Wjjck, 79 j., echtg. van Cornelia de Koejjer. 1 Aug. Jannes de Koeijer, 71 j., wedn. van Adriana van den Berge. (Tem. Crt.) Westdorpe. Gehuwd. Joziaa de Zeeuw (van Terneuzen), 25 j. en Suzanna de Cooker, 21 j. Marcellus de Maesschalck, 25 j. en Yvonna Scbelstraete, 23 j. Geboren. 1 Juli. Adolf, z. van Pieter Heijboer en Cornelia van Arenthals. 6. Gerda, d. van Stepbanus Briquet en Elisabeth van Doeselaar. 8. Adolphine, d. van Michel Hamerlinck en Magdalena van Hecke. 10. Adri, z. van Alphonsus van den Brands en Anna Erpeiinck. Overleden. 30 Juli. Victor Vermandei, 48 j., echtg. van Mathilde Verhaege. Loop der Bevolking. Wegens de te hooge legesgelden volgens de bestaande verordening in de gemeente Axel, is het ons te bezwaarlijk een geregelde lijst van vertrokken en ingekomen personen te melden. We hebben ons tot het Gemeentebestuur gewend om daarin verandering te krijgen. Daarop wachtend melden we dus den loop der bevolking voor die gemeenten in de omgeving, waar een meer soepele toepassing ingang vindt. Red. TERNEUZEN. Gevestigd W. A. Wieland, schipper, van Rotterdam. T. C. van Langevelde, dienst bode, van Rotterdam. Th. Hediger, monteur, van Rotterdam. M. F. M. Le Mat, van Maassluis. M. van Qorp, marechaussée, van Goes. F. O. F. de Vos, visscher, van Zaamslag. J. Hoogesteger, opzichter, van Ritthem. J. A. M. de Nijs, zonder, van Hulst. Vertrokken A. C. van Langevelde, dienst bode, naar Vlissingen. F. L. Kaijser, kantoorbediende, naar Schoondijke. R. F. Twiss, naar Haarlem. IJ. Scheele—Wiersma, naar Baarderadeel. J. C. Riemens, naar Zelzate. C. Polderman, naar O. en W.- Souburg. WESTDORPE. Gevestigd Julien d'Hooge, van Sas V. Gent. Maria de Clercq, van Axel. Anna Maria de Clerck, van Wachtebeke. Roger Bruno Verhelst, van Zelzate. Vertrokken i Yvonna Schelstrate» naar St< Amandsberg. M. de Jonge, naar Ternenwrti mm Binnen 'n kwartier voelt Ge U als her boren. Ge hebt Uw dag gered! Wer ken verrassend snel. Onschadelijk Per koker van 13 stuks - 12 stuivers. Per doos van 2 stuks - 2 stuivers. fiADAMTIE Wij garandeeren de goede (JMnMIV I IE werking van "AKKERTJES". Zorg er voor altijd "AKKERTJES" in huis te hebben, dan hebt Ge ze bij de hand, want vannacht nog kunt Ge ze noodig hebben, bij pijnen, sla peloosheid of als koorts overvalt)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1938 | | pagina 5